Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concreo
|
ich entwerfe |
| 2. Person Singular |
concreas
|
du entwirfst |
| 3. Person Singular |
concreat
|
er/sie/es entwirft |
| 1. Person Plural |
concreamus
|
wir entwerfen |
| 2. Person Plural |
concreatis
|
ihr entwerft |
| 3. Person Plural |
concreant
|
sie entwerfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concreor
|
ich werde entworfen |
| 2. Person Singular |
concrearis concreare
|
du wirst entworfen |
| 3. Person Singular |
concreatur
|
er/sie/es wird entworfen |
| 1. Person Plural |
concreamur
|
wir werden entworfen |
| 2. Person Plural |
concreamini
|
ihr werdet entworfen |
| 3. Person Plural |
concreantur
|
sie werden entworfen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concreem
|
ich entwerfe |
| 2. Person Singular |
concrees
|
du entwerfest |
| 3. Person Singular |
concreet
|
er/sie/es entwerfe |
| 1. Person Plural |
concreemus
|
wir entwerfen |
| 2. Person Plural |
concreetis
|
ihr entwerfet |
| 3. Person Plural |
concreent
|
sie entwerfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concreer
|
ich werde entworfen |
| 2. Person Singular |
concreeris concreere
|
du werdest entworfen |
| 3. Person Singular |
concreetur
|
er/sie/es werde entworfen |
| 1. Person Plural |
concreemur
|
wir werden entworfen |
| 2. Person Plural |
concreemini
|
ihr werdet entworfen |
| 3. Person Plural |
concreentur
|
sie werden entworfen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concreabam
|
ich entwarf |
| 2. Person Singular |
concreabas
|
du entwarfst |
| 3. Person Singular |
concreabat
|
er/sie/es entwarf |
| 1. Person Plural |
concreabamus
|
wir entwarfen |
| 2. Person Plural |
concreabatis
|
ihr entwarft |
| 3. Person Plural |
concreabant
|
sie entwarfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concreabar
|
ich wurde entworfen |
| 2. Person Singular |
concreabaris concreabare
|
du wurdest entworfen |
| 3. Person Singular |
concreabatur
|
er/sie/es wurde entworfen |
| 1. Person Plural |
concreabamur
|
wir wurden entworfen |
| 2. Person Plural |
concreabamini
|
ihr wurdet entworfen |
| 3. Person Plural |
concreabantur
|
sie wurden entworfen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrearem
|
ich entwürfe |
| 2. Person Singular |
concreares
|
du entwürfest |
| 3. Person Singular |
concrearet
|
er/sie/es entwürfe |
| 1. Person Plural |
concrearemus
|
wir entwürfen |
| 2. Person Plural |
concrearetis
|
ihr entwürfet |
| 3. Person Plural |
concrearent
|
sie entwürfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrearer
|
ich würde entworfen |
| 2. Person Singular |
concreareris concrearere
|
du würdest entworfen |
| 3. Person Singular |
concrearetur
|
er/sie/es würde entworfen |
| 1. Person Plural |
concrearemur
|
wir würden entworfen |
| 2. Person Plural |
concrearemini
|
ihr würdet entworfen |
| 3. Person Plural |
concrearentur
|
sie würden entworfen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concreabo
|
ich werde entwerfen |
| 2. Person Singular |
concreabis
|
du wirst entwerfen |
| 3. Person Singular |
concreabit
|
er/sie/es wird entwerfen |
| 1. Person Plural |
concreabimus
|
wir werden entwerfen |
| 2. Person Plural |
concreabitis
|
ihr werdet entwerfen |
| 3. Person Plural |
concreabunt
|
sie werden entwerfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concreabor
|
ich werde entworfen |
| 2. Person Singular |
concreaberis concreabere
|
du wirst entworfen |
| 3. Person Singular |
concreabitur
|
er/sie/es wird entworfen |
| 1. Person Plural |
concreabimur
|
wir werden entworfen |
| 2. Person Plural |
concreabimini
|
ihr werdet entworfen |
| 3. Person Plural |
concreabuntur
|
sie werden entworfen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concreavi
|
ich habe entworfen |
| 2. Person Singular |
concreavisti
|
du hast entworfen |
| 3. Person Singular |
concreavit
|
er/sie/es hat entworfen |
| 1. Person Plural |
concreavimus
|
wir haben entworfen |
| 2. Person Plural |
concreavistis
|
ihr habt entworfen |
| 3. Person Plural |
concreaverunt concreavere
|
sie haben entworfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concreatus sum
|
ich bin entworfen worden |
| 2. Person Singular |
concreatus es
|
du bist entworfen worden |
| 3. Person Singular |
concreatus est
|
er/sie/es ist entworfen worden |
| 1. Person Plural |
concreati sumus
|
wir sind entworfen worden |
| 2. Person Plural |
concreati estis
|
ihr seid entworfen worden |
| 3. Person Plural |
concreati sunt
|
sie sind entworfen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concreaverim
|
ich habe entworfen |
| 2. Person Singular |
concreaveris
|
du habest entworfen |
| 3. Person Singular |
concreaverit
|
er/sie/es habe entworfen |
| 1. Person Plural |
concreaverimus
|
wir haben entworfen |
| 2. Person Plural |
concreaveritis
|
ihr habet entworfen |
| 3. Person Plural |
concreaverint
|
sie haben entworfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concreatus sim
|
ich sei entworfen worden |
| 2. Person Singular |
concreatus sis
|
du seiest entworfen worden |
| 3. Person Singular |
concreatus sit
|
er/sie/es sei entworfen worden |
| 1. Person Plural |
concreati simus
|
wir seien entworfen worden |
| 2. Person Plural |
concreati sitis
|
ihr seiet entworfen worden |
| 3. Person Plural |
concreati sint
|
sie seien entworfen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concreaveram
|
ich hatte entworfen |
| 2. Person Singular |
concreaveras
|
du hattest entworfen |
| 3. Person Singular |
concreaverat
|
er/sie/es hatte entworfen |
| 1. Person Plural |
concreaveramus
|
wir hatten entworfen |
| 2. Person Plural |
concreaveratis
|
ihr hattet entworfen |
| 3. Person Plural |
concreaverant
|
sie hatten entworfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concreatus eram
|
ich war entworfen worden |
| 2. Person Singular |
concreatus eras
|
du warst entworfen worden |
| 3. Person Singular |
concreatus erat
|
er/sie/es war entworfen worden |
| 1. Person Plural |
concreati eramus
|
wir waren entworfen worden |
| 2. Person Plural |
concreati eratis
|
ihr warst entworfen worden |
| 3. Person Plural |
concreati erant
|
sie waren entworfen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concreavissem
|
ich hätte entworfen |
| 2. Person Singular |
concreavisses
|
du hättest entworfen |
| 3. Person Singular |
concreavisset
|
er/sie/es hätte entworfen |
| 1. Person Plural |
concreavissemus
|
wir hätten entworfen |
| 2. Person Plural |
concreavissetis
|
ihr hättet entworfen |
| 3. Person Plural |
concreavissent
|
sie hätten entworfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concreatus essem
|
ich wäre entworfen worden |
| 2. Person Singular |
concreatus esses
|
du wärest entworfen worden |
| 3. Person Singular |
concreatus esset
|
er/sie/es wäre entworfen worden |
| 1. Person Plural |
concreati essemus
|
wir wären entworfen worden |
| 2. Person Plural |
concreati essetis
|
ihr wäret entworfen worden |
| 3. Person Plural |
concreati essent
|
sie wären entworfen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concreavero
|
ich werde entworfen haben |
| 2. Person Singular |
concreaveris
|
du wirst entworfen haben |
| 3. Person Singular |
concreaverit
|
er/sie/es wird entworfen haben |
| 1. Person Plural |
concreaverimus
|
wir werden entworfen haben |
| 2. Person Plural |
concreaveritis
|
ihr werdet entworfen haben |
| 3. Person Plural |
concreaverint
|
sie werden entworfen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concreatus ero
|
ich werde entworfen worden sein |
| 2. Person Singular |
concreatus eris
|
du werdest entworfen worden sein |
| 3. Person Singular |
concreatus erit
|
er/sie/es werde entworfen worden sein |
| 1. Person Plural |
concreati erimus
|
wir werden entworfen worden sein |
| 2. Person Plural |
concreati eritis
|
ihr werdet entworfen worden sein |
| 3. Person Plural |
concreati erunt
|
sie werden entworfen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concreare
|
entwerfen |
| Vorzeitigkeit |
concreavisse
|
entworfen haben |
| Nachzeitigkeit |
concreaturum esse
|
entwerfen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concreari concrearier
|
entworfen werden |
| Vorzeitigkeit |
concreatum esse
|
entworfen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
concreatum iri
|
künftig entworfen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
concrea
|
entwirf! |
| 2. Person Plural |
concreate
|
entwerft! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
concreato
|
| 3. Person Singular |
concreato
|
| 2. Person Plural |
concreatote
|
| 3. Person Plural |
concreanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
concreare
|
das Entwerfen |
| Genitiv |
concreandi
|
des Entwerfens |
| Dativ |
concreando
|
dem Entwerfen |
| Akkusativ |
concreandum
|
das Entwerfen |
| Ablativ |
concreando
|
durch das Entwerfen |
| Vokativ |
concreande
|
Entwerfen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concreandus
|
concreanda
|
concreandum
|
| Genitiv |
concreandi
|
concreandae
|
concreandi
|
| Dativ |
concreando
|
concreandae
|
concreando
|
| Akkusativ |
concreandum
|
concreandam
|
concreandum
|
| Ablativ |
concreando
|
concreanda
|
concreando
|
| Vokativ |
concreande
|
concreanda
|
concreandum
|
Plural
| Nominativ |
concreandi
|
concreandae
|
concreanda
|
| Genitiv |
concreandorum
|
concreandarum
|
concreandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
concreandos
|
concreandas
|
concreanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
concreandi
|
concreandae
|
concreanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concreans
|
concreans
|
concreans
|
| Genitiv |
concreantis
|
concreantis
|
concreantis
|
| Dativ |
concreanti
|
concreanti
|
concreanti
|
| Akkusativ |
concreantem
|
concreantem
|
concreans
|
| Ablativ |
concreanti concreante
|
concreanti concreante
|
concreanti concreante
|
| Vokativ |
concreans
|
concreans
|
concreans
|
Plural
| Nominativ |
concreantes
|
concreantes
|
concreantia
|
| Genitiv |
concreantium concreantum
|
concreantium concreantum
|
concreantium concreantum
|
| Dativ |
concreantibus
|
concreantibus
|
concreantibus
|
| Akkusativ |
concreantes
|
concreantes
|
concreantia
|
| Ablativ |
concreantibus
|
concreantibus
|
concreantibus
|
| Vokativ |
concreantes
|
concreantes
|
concreantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concreatus
|
concreata
|
concreatum
|
| Genitiv |
concreati
|
concreatae
|
concreati
|
| Dativ |
concreato
|
concreatae
|
concreato
|
| Akkusativ |
concreatum
|
concreatam
|
concreatum
|
| Ablativ |
concreato
|
concreata
|
concreato
|
| Vokativ |
concreate
|
concreata
|
concreatum
|
Plural
| Nominativ |
concreati
|
concreatae
|
concreata
|
| Genitiv |
concreatorum
|
concreatarum
|
concreatorum
|
| Dativ |
concreatis
|
concreatis
|
concreatis
|
| Akkusativ |
concreatos
|
concreatas
|
concreata
|
| Ablativ |
concreatis
|
concreatis
|
concreatis
|
| Vokativ |
concreati
|
concreatae
|
concreata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concreaturus
|
concreatura
|
concreaturum
|
| Genitiv |
concreaturi
|
concreaturae
|
concreaturi
|
| Dativ |
concreaturo
|
concreaturae
|
concreaturo
|
| Akkusativ |
concreaturum
|
concreaturam
|
concreaturum
|
| Ablativ |
concreaturo
|
concreatura
|
concreaturo
|
| Vokativ |
concreature
|
concreatura
|
concreaturum
|
Plural
| Nominativ |
concreaturi
|
concreaturae
|
concreatura
|
| Genitiv |
concreaturorum
|
concreaturarum
|
concreaturorum
|
| Dativ |
concreaturis
|
concreaturis
|
concreaturis
|
| Akkusativ |
concreaturos
|
concreaturas
|
concreatura
|
| Ablativ |
concreaturis
|
concreaturis
|
concreaturis
|
| Vokativ |
concreaturi
|
concreaturae
|
concreatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
concreatum
|
concreatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concreo
|
|
| 2. Person Singular |
concreas
|
|
| 3. Person Singular |
concreat
|
|
| 1. Person Plural |
concreamus
|
|
| 2. Person Plural |
concreatis
|
|
| 3. Person Plural |
concreant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concreor
|
|
| 2. Person Singular |
concrearis concreare
|
|
| 3. Person Singular |
concreatur
|
|
| 1. Person Plural |
concreamur
|
|
| 2. Person Plural |
concreamini
|
|
| 3. Person Plural |
concreantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concreem
|
|
| 2. Person Singular |
concrees
|
|
| 3. Person Singular |
concreet
|
|
| 1. Person Plural |
concreemus
|
|
| 2. Person Plural |
concreetis
|
|
| 3. Person Plural |
concreent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concreer
|
|
| 2. Person Singular |
concreeris concreere
|
|
| 3. Person Singular |
concreetur
|
|
| 1. Person Plural |
concreemur
|
|
| 2. Person Plural |
concreemini
|
|
| 3. Person Plural |
concreentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concreabam
|
|
| 2. Person Singular |
concreabas
|
|
| 3. Person Singular |
concreabat
|
|
| 1. Person Plural |
concreabamus
|
|
| 2. Person Plural |
concreabatis
|
|
| 3. Person Plural |
concreabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concreabar
|
|
| 2. Person Singular |
concreabaris concreabare
|
|
| 3. Person Singular |
concreabatur
|
|
| 1. Person Plural |
concreabamur
|
|
| 2. Person Plural |
concreabamini
|
|
| 3. Person Plural |
concreabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrearem
|
|
| 2. Person Singular |
concreares
|
|
| 3. Person Singular |
concrearet
|
|
| 1. Person Plural |
concrearemus
|
|
| 2. Person Plural |
concrearetis
|
|
| 3. Person Plural |
concrearent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrearer
|
|
| 2. Person Singular |
concreareris concrearere
|
|
| 3. Person Singular |
concrearetur
|
|
| 1. Person Plural |
concrearemur
|
|
| 2. Person Plural |
concrearemini
|
|
| 3. Person Plural |
concrearentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concreabo
|
|
| 2. Person Singular |
concreabis
|
|
| 3. Person Singular |
concreabit
|
|
| 1. Person Plural |
concreabimus
|
|
| 2. Person Plural |
concreabitis
|
|
| 3. Person Plural |
concreabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concreabor
|
|
| 2. Person Singular |
concreaberis concreabere
|
|
| 3. Person Singular |
concreabitur
|
|
| 1. Person Plural |
concreabimur
|
|
| 2. Person Plural |
concreabimini
|
|
| 3. Person Plural |
concreabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concreavi
|
|
| 2. Person Singular |
concreavisti
|
|
| 3. Person Singular |
concreavit
|
|
| 1. Person Plural |
concreavimus
|
|
| 2. Person Plural |
concreavistis
|
|
| 3. Person Plural |
concreaverunt concreavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concreatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
concreatus es
|
|
| 3. Person Singular |
concreatus est
|
|
| 1. Person Plural |
concreati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
concreati estis
|
|
| 3. Person Plural |
concreati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concreaverim
|
|
| 2. Person Singular |
concreaveris
|
|
| 3. Person Singular |
concreaverit
|
|
| 1. Person Plural |
concreaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
concreaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
concreaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concreatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
concreatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
concreatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
concreati simus
|
|
| 2. Person Plural |
concreati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
concreati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concreaveram
|
|
| 2. Person Singular |
concreaveras
|
|
| 3. Person Singular |
concreaverat
|
|
| 1. Person Plural |
concreaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
concreaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
concreaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concreatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
concreatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
concreatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
concreati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
concreati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
concreati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concreavissem
|
|
| 2. Person Singular |
concreavisses
|
|
| 3. Person Singular |
concreavisset
|
|
| 1. Person Plural |
concreavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
concreavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
concreavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concreatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
concreatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
concreatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
concreati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
concreati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
concreati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concreavero
|
|
| 2. Person Singular |
concreaveris
|
|
| 3. Person Singular |
concreaverit
|
|
| 1. Person Plural |
concreaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
concreaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
concreaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concreatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
concreatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
concreatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
concreati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
concreati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
concreati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concreare
|
|
| Vorzeitigkeit |
concreavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
concreaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concreari concrearier
|
|
| Vorzeitigkeit |
concreatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
concreatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
concrea
|
! |
| 2. Person Plural |
concreate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
concreato
|
| 3. Person Singular |
concreato
|
| 2. Person Plural |
concreatote
|
| 3. Person Plural |
concreanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
concreare
|
das |
| Genitiv |
concreandi
|
des es |
| Dativ |
concreando
|
dem |
| Akkusativ |
concreandum
|
das |
| Ablativ |
concreando
|
durch das |
| Vokativ |
concreande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concreandus
|
concreanda
|
concreandum
|
| Genitiv |
concreandi
|
concreandae
|
concreandi
|
| Dativ |
concreando
|
concreandae
|
concreando
|
| Akkusativ |
concreandum
|
concreandam
|
concreandum
|
| Ablativ |
concreando
|
concreanda
|
concreando
|
| Vokativ |
concreande
|
concreanda
|
concreandum
|
Plural
| Nominativ |
concreandi
|
concreandae
|
concreanda
|
| Genitiv |
concreandorum
|
concreandarum
|
concreandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
concreandos
|
concreandas
|
concreanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
concreandi
|
concreandae
|
concreanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concreans
|
concreans
|
concreans
|
| Genitiv |
concreantis
|
concreantis
|
concreantis
|
| Dativ |
concreanti
|
concreanti
|
concreanti
|
| Akkusativ |
concreantem
|
concreantem
|
concreans
|
| Ablativ |
concreanti concreante
|
concreanti concreante
|
concreanti concreante
|
| Vokativ |
concreans
|
concreans
|
concreans
|
Plural
| Nominativ |
concreantes
|
concreantes
|
concreantia
|
| Genitiv |
concreantium concreantum
|
concreantium concreantum
|
concreantium concreantum
|
| Dativ |
concreantibus
|
concreantibus
|
concreantibus
|
| Akkusativ |
concreantes
|
concreantes
|
concreantia
|
| Ablativ |
concreantibus
|
concreantibus
|
concreantibus
|
| Vokativ |
concreantes
|
concreantes
|
concreantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concreatus
|
concreata
|
concreatum
|
| Genitiv |
concreati
|
concreatae
|
concreati
|
| Dativ |
concreato
|
concreatae
|
concreato
|
| Akkusativ |
concreatum
|
concreatam
|
concreatum
|
| Ablativ |
concreato
|
concreata
|
concreato
|
| Vokativ |
concreate
|
concreata
|
concreatum
|
Plural
| Nominativ |
concreati
|
concreatae
|
concreata
|
| Genitiv |
concreatorum
|
concreatarum
|
concreatorum
|
| Dativ |
concreatis
|
concreatis
|
concreatis
|
| Akkusativ |
concreatos
|
concreatas
|
concreata
|
| Ablativ |
concreatis
|
concreatis
|
concreatis
|
| Vokativ |
concreati
|
concreatae
|
concreata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concreaturus
|
concreatura
|
concreaturum
|
| Genitiv |
concreaturi
|
concreaturae
|
concreaturi
|
| Dativ |
concreaturo
|
concreaturae
|
concreaturo
|
| Akkusativ |
concreaturum
|
concreaturam
|
concreaturum
|
| Ablativ |
concreaturo
|
concreatura
|
concreaturo
|
| Vokativ |
concreature
|
concreatura
|
concreaturum
|
Plural
| Nominativ |
concreaturi
|
concreaturae
|
concreatura
|
| Genitiv |
concreaturorum
|
concreaturarum
|
concreaturorum
|
| Dativ |
concreaturis
|
concreaturis
|
concreaturis
|
| Akkusativ |
concreaturos
|
concreaturas
|
concreatura
|
| Ablativ |
concreaturis
|
concreaturis
|
concreaturis
|
| Vokativ |
concreaturi
|
concreaturae
|
concreatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
concreatum
|
concreatu
|