Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusio
|
ich foltere; foltre |
| 2. Person Singular |
concrusias
|
du folterst |
| 3. Person Singular |
concrusiat
|
er/sie/es foltert |
| 1. Person Plural |
concrusiamus
|
wir foltern |
| 2. Person Plural |
concrusiatis
|
ihr foltert |
| 3. Person Plural |
concrusiant
|
sie foltern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusior
|
ich werde gefoltert |
| 2. Person Singular |
concrusiaris concrusiare
|
du wirst gefoltert |
| 3. Person Singular |
concrusiatur
|
er/sie/es wird gefoltert |
| 1. Person Plural |
concrusiamur
|
wir werden gefoltert |
| 2. Person Plural |
concrusiamini
|
ihr werdet gefoltert |
| 3. Person Plural |
concrusiantur
|
sie werden gefoltert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiem
|
ich foltere; foltre |
| 2. Person Singular |
concrusies
|
du folterest; foltrest |
| 3. Person Singular |
concrusiet
|
er/sie/es foltere; foltre |
| 1. Person Plural |
concrusiemus
|
wir folteren |
| 2. Person Plural |
concrusietis
|
ihr folteret |
| 3. Person Plural |
concrusient
|
sie folteren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusier
|
ich werde gefoltert |
| 2. Person Singular |
concrusieris concrusiere
|
du werdest gefoltert |
| 3. Person Singular |
concrusietur
|
er/sie/es werde gefoltert |
| 1. Person Plural |
concrusiemur
|
wir werden gefoltert |
| 2. Person Plural |
concrusiemini
|
ihr werdet gefoltert |
| 3. Person Plural |
concrusientur
|
sie werden gefoltert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiabam
|
ich folterte |
| 2. Person Singular |
concrusiabas
|
du foltertest |
| 3. Person Singular |
concrusiabat
|
er/sie/es folterte |
| 1. Person Plural |
concrusiabamus
|
wir folterten |
| 2. Person Plural |
concrusiabatis
|
ihr foltertet |
| 3. Person Plural |
concrusiabant
|
sie folterten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiabar
|
ich wurde gefoltert |
| 2. Person Singular |
concrusiabaris concrusiabare
|
du wurdest gefoltert |
| 3. Person Singular |
concrusiabatur
|
er/sie/es wurde gefoltert |
| 1. Person Plural |
concrusiabamur
|
wir wurden gefoltert |
| 2. Person Plural |
concrusiabamini
|
ihr wurdet gefoltert |
| 3. Person Plural |
concrusiabantur
|
sie wurden gefoltert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiarem
|
ich folterte |
| 2. Person Singular |
concrusiares
|
du foltertest |
| 3. Person Singular |
concrusiaret
|
er/sie/es folterte |
| 1. Person Plural |
concrusiaremus
|
wir folterten |
| 2. Person Plural |
concrusiaretis
|
ihr foltertet |
| 3. Person Plural |
concrusiarent
|
sie folterten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiarer
|
ich würde gefoltert |
| 2. Person Singular |
concrusiareris concrusiarere
|
du würdest gefoltert |
| 3. Person Singular |
concrusiaretur
|
er/sie/es würde gefoltert |
| 1. Person Plural |
concrusiaremur
|
wir würden gefoltert |
| 2. Person Plural |
concrusiaremini
|
ihr würdet gefoltert |
| 3. Person Plural |
concrusiarentur
|
sie würden gefoltert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiabo
|
ich werde foltern |
| 2. Person Singular |
concrusiabis
|
du wirst foltern |
| 3. Person Singular |
concrusiabit
|
er/sie/es wird foltern |
| 1. Person Plural |
concrusiabimus
|
wir werden foltern |
| 2. Person Plural |
concrusiabitis
|
ihr werdet foltern |
| 3. Person Plural |
concrusiabunt
|
sie werden foltern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiabor
|
ich werde gefoltert |
| 2. Person Singular |
concrusiaberis concrusiabere
|
du wirst gefoltert |
| 3. Person Singular |
concrusiabitur
|
er/sie/es wird gefoltert |
| 1. Person Plural |
concrusiabimur
|
wir werden gefoltert |
| 2. Person Plural |
concrusiabimini
|
ihr werdet gefoltert |
| 3. Person Plural |
concrusiabuntur
|
sie werden gefoltert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiavi
|
ich habe gefoltert |
| 2. Person Singular |
concrusiavisti
|
du hast gefoltert |
| 3. Person Singular |
concrusiavit
|
er/sie/es hat gefoltert |
| 1. Person Plural |
concrusiavimus
|
wir haben gefoltert |
| 2. Person Plural |
concrusiavistis
|
ihr habt gefoltert |
| 3. Person Plural |
concrusiaverunt concrusiavere
|
sie haben gefoltert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiatus sum
|
ich bin gefoltert worden |
| 2. Person Singular |
concrusiatus es
|
du bist gefoltert worden |
| 3. Person Singular |
concrusiatus est
|
er/sie/es ist gefoltert worden |
| 1. Person Plural |
concrusiati sumus
|
wir sind gefoltert worden |
| 2. Person Plural |
concrusiati estis
|
ihr seid gefoltert worden |
| 3. Person Plural |
concrusiati sunt
|
sie sind gefoltert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiaverim
|
ich habe gefoltert |
| 2. Person Singular |
concrusiaveris
|
du habest gefoltert |
| 3. Person Singular |
concrusiaverit
|
er/sie/es habe gefoltert |
| 1. Person Plural |
concrusiaverimus
|
wir haben gefoltert |
| 2. Person Plural |
concrusiaveritis
|
ihr habet gefoltert |
| 3. Person Plural |
concrusiaverint
|
sie haben gefoltert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiatus sim
|
ich sei gefoltert worden |
| 2. Person Singular |
concrusiatus sis
|
du seiest gefoltert worden |
| 3. Person Singular |
concrusiatus sit
|
er/sie/es sei gefoltert worden |
| 1. Person Plural |
concrusiati simus
|
wir seien gefoltert worden |
| 2. Person Plural |
concrusiati sitis
|
ihr seiet gefoltert worden |
| 3. Person Plural |
concrusiati sint
|
sie seien gefoltert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiaveram
|
ich hatte gefoltert |
| 2. Person Singular |
concrusiaveras
|
du hattest gefoltert |
| 3. Person Singular |
concrusiaverat
|
er/sie/es hatte gefoltert |
| 1. Person Plural |
concrusiaveramus
|
wir hatten gefoltert |
| 2. Person Plural |
concrusiaveratis
|
ihr hattet gefoltert |
| 3. Person Plural |
concrusiaverant
|
sie hatten gefoltert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiatus eram
|
ich war gefoltert worden |
| 2. Person Singular |
concrusiatus eras
|
du warst gefoltert worden |
| 3. Person Singular |
concrusiatus erat
|
er/sie/es war gefoltert worden |
| 1. Person Plural |
concrusiati eramus
|
wir waren gefoltert worden |
| 2. Person Plural |
concrusiati eratis
|
ihr warst gefoltert worden |
| 3. Person Plural |
concrusiati erant
|
sie waren gefoltert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiavissem
|
ich hätte gefoltert |
| 2. Person Singular |
concrusiavisses
|
du hättest gefoltert |
| 3. Person Singular |
concrusiavisset
|
er/sie/es hätte gefoltert |
| 1. Person Plural |
concrusiavissemus
|
wir hätten gefoltert |
| 2. Person Plural |
concrusiavissetis
|
ihr hättet gefoltert |
| 3. Person Plural |
concrusiavissent
|
sie hätten gefoltert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiatus essem
|
ich wäre gefoltert worden |
| 2. Person Singular |
concrusiatus esses
|
du wärest gefoltert worden |
| 3. Person Singular |
concrusiatus esset
|
er/sie/es wäre gefoltert worden |
| 1. Person Plural |
concrusiati essemus
|
wir wären gefoltert worden |
| 2. Person Plural |
concrusiati essetis
|
ihr wäret gefoltert worden |
| 3. Person Plural |
concrusiati essent
|
sie wären gefoltert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiavero
|
ich werde gefoltert haben |
| 2. Person Singular |
concrusiaveris
|
du wirst gefoltert haben |
| 3. Person Singular |
concrusiaverit
|
er/sie/es wird gefoltert haben |
| 1. Person Plural |
concrusiaverimus
|
wir werden gefoltert haben |
| 2. Person Plural |
concrusiaveritis
|
ihr werdet gefoltert haben |
| 3. Person Plural |
concrusiaverint
|
sie werden gefoltert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiatus ero
|
ich werde gefoltert worden sein |
| 2. Person Singular |
concrusiatus eris
|
du werdest gefoltert worden sein |
| 3. Person Singular |
concrusiatus erit
|
er/sie/es werde gefoltert worden sein |
| 1. Person Plural |
concrusiati erimus
|
wir werden gefoltert worden sein |
| 2. Person Plural |
concrusiati eritis
|
ihr werdet gefoltert worden sein |
| 3. Person Plural |
concrusiati erunt
|
sie werden gefoltert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concrusiare
|
foltern |
| Vorzeitigkeit |
concrusiavisse
|
gefoltert haben |
| Nachzeitigkeit |
concrusiaturum esse
|
foltern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concrusiari concrusiarier
|
gefoltert werden |
| Vorzeitigkeit |
concrusiatum esse
|
gefoltert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
concrusiatum iri
|
künftig gefoltert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
concrusia
|
foltere; foltre! |
| 2. Person Plural |
concrusiate
|
foltert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
concrusiato
|
| 3. Person Singular |
concrusiato
|
| 2. Person Plural |
concrusiatote
|
| 3. Person Plural |
concrusianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
concrusiare
|
das Foltern |
| Genitiv |
concrusiandi
|
des Folternes |
| Dativ |
concrusiando
|
dem Foltern |
| Akkusativ |
concrusiandum
|
das Foltern |
| Ablativ |
concrusiando
|
durch das Foltern |
| Vokativ |
concrusiande
|
Foltern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concrusiandus
|
concrusianda
|
concrusiandum
|
| Genitiv |
concrusiandi
|
concrusiandae
|
concrusiandi
|
| Dativ |
concrusiando
|
concrusiandae
|
concrusiando
|
| Akkusativ |
concrusiandum
|
concrusiandam
|
concrusiandum
|
| Ablativ |
concrusiando
|
concrusianda
|
concrusiando
|
| Vokativ |
concrusiande
|
concrusianda
|
concrusiandum
|
Plural
| Nominativ |
concrusiandi
|
concrusiandae
|
concrusianda
|
| Genitiv |
concrusiandorum
|
concrusiandarum
|
concrusiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
concrusiandos
|
concrusiandas
|
concrusianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
concrusiandi
|
concrusiandae
|
concrusianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concrusians
|
concrusians
|
concrusians
|
| Genitiv |
concrusiantis
|
concrusiantis
|
concrusiantis
|
| Dativ |
concrusianti
|
concrusianti
|
concrusianti
|
| Akkusativ |
concrusiantem
|
concrusiantem
|
concrusians
|
| Ablativ |
concrusianti concrusiante
|
concrusianti concrusiante
|
concrusianti concrusiante
|
| Vokativ |
concrusians
|
concrusians
|
concrusians
|
Plural
| Nominativ |
concrusiantes
|
concrusiantes
|
concrusiantia
|
| Genitiv |
concrusiantium concrusiantum
|
concrusiantium concrusiantum
|
concrusiantium concrusiantum
|
| Dativ |
concrusiantibus
|
concrusiantibus
|
concrusiantibus
|
| Akkusativ |
concrusiantes
|
concrusiantes
|
concrusiantia
|
| Ablativ |
concrusiantibus
|
concrusiantibus
|
concrusiantibus
|
| Vokativ |
concrusiantes
|
concrusiantes
|
concrusiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concrusiatus
|
concrusiata
|
concrusiatum
|
| Genitiv |
concrusiati
|
concrusiatae
|
concrusiati
|
| Dativ |
concrusiato
|
concrusiatae
|
concrusiato
|
| Akkusativ |
concrusiatum
|
concrusiatam
|
concrusiatum
|
| Ablativ |
concrusiato
|
concrusiata
|
concrusiato
|
| Vokativ |
concrusiate
|
concrusiata
|
concrusiatum
|
Plural
| Nominativ |
concrusiati
|
concrusiatae
|
concrusiata
|
| Genitiv |
concrusiatorum
|
concrusiatarum
|
concrusiatorum
|
| Dativ |
concrusiatis
|
concrusiatis
|
concrusiatis
|
| Akkusativ |
concrusiatos
|
concrusiatas
|
concrusiata
|
| Ablativ |
concrusiatis
|
concrusiatis
|
concrusiatis
|
| Vokativ |
concrusiati
|
concrusiatae
|
concrusiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concrusiaturus
|
concrusiatura
|
concrusiaturum
|
| Genitiv |
concrusiaturi
|
concrusiaturae
|
concrusiaturi
|
| Dativ |
concrusiaturo
|
concrusiaturae
|
concrusiaturo
|
| Akkusativ |
concrusiaturum
|
concrusiaturam
|
concrusiaturum
|
| Ablativ |
concrusiaturo
|
concrusiatura
|
concrusiaturo
|
| Vokativ |
concrusiature
|
concrusiatura
|
concrusiaturum
|
Plural
| Nominativ |
concrusiaturi
|
concrusiaturae
|
concrusiatura
|
| Genitiv |
concrusiaturorum
|
concrusiaturarum
|
concrusiaturorum
|
| Dativ |
concrusiaturis
|
concrusiaturis
|
concrusiaturis
|
| Akkusativ |
concrusiaturos
|
concrusiaturas
|
concrusiatura
|
| Ablativ |
concrusiaturis
|
concrusiaturis
|
concrusiaturis
|
| Vokativ |
concrusiaturi
|
concrusiaturae
|
concrusiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
concrusiatum
|
concrusiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusio
|
ich quäle |
| 2. Person Singular |
concrusias
|
du quälst |
| 3. Person Singular |
concrusiat
|
er/sie/es quält |
| 1. Person Plural |
concrusiamus
|
wir quälen |
| 2. Person Plural |
concrusiatis
|
ihr quält |
| 3. Person Plural |
concrusiant
|
sie quälen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusior
|
ich werde gequält |
| 2. Person Singular |
concrusiaris concrusiare
|
du wirst gequält |
| 3. Person Singular |
concrusiatur
|
er/sie/es wird gequält |
| 1. Person Plural |
concrusiamur
|
wir werden gequält |
| 2. Person Plural |
concrusiamini
|
ihr werdet gequält |
| 3. Person Plural |
concrusiantur
|
sie werden gequält |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiem
|
ich quäle |
| 2. Person Singular |
concrusies
|
du quälest |
| 3. Person Singular |
concrusiet
|
er/sie/es quäle |
| 1. Person Plural |
concrusiemus
|
wir quälen |
| 2. Person Plural |
concrusietis
|
ihr quälet |
| 3. Person Plural |
concrusient
|
sie quälen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusier
|
ich werde gequält |
| 2. Person Singular |
concrusieris concrusiere
|
du werdest gequält |
| 3. Person Singular |
concrusietur
|
er/sie/es werde gequält |
| 1. Person Plural |
concrusiemur
|
wir werden gequält |
| 2. Person Plural |
concrusiemini
|
ihr werdet gequält |
| 3. Person Plural |
concrusientur
|
sie werden gequält |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiabam
|
ich quälte |
| 2. Person Singular |
concrusiabas
|
du quältest |
| 3. Person Singular |
concrusiabat
|
er/sie/es quälte |
| 1. Person Plural |
concrusiabamus
|
wir quälten |
| 2. Person Plural |
concrusiabatis
|
ihr quältet |
| 3. Person Plural |
concrusiabant
|
sie quälten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiabar
|
ich wurde gequält |
| 2. Person Singular |
concrusiabaris concrusiabare
|
du wurdest gequält |
| 3. Person Singular |
concrusiabatur
|
er/sie/es wurde gequält |
| 1. Person Plural |
concrusiabamur
|
wir wurden gequält |
| 2. Person Plural |
concrusiabamini
|
ihr wurdet gequält |
| 3. Person Plural |
concrusiabantur
|
sie wurden gequält |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiarem
|
ich quälte |
| 2. Person Singular |
concrusiares
|
du quältest |
| 3. Person Singular |
concrusiaret
|
er/sie/es quälte |
| 1. Person Plural |
concrusiaremus
|
wir quälten |
| 2. Person Plural |
concrusiaretis
|
ihr quältet |
| 3. Person Plural |
concrusiarent
|
sie quälten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiarer
|
ich würde gequält |
| 2. Person Singular |
concrusiareris concrusiarere
|
du würdest gequält |
| 3. Person Singular |
concrusiaretur
|
er/sie/es würde gequält |
| 1. Person Plural |
concrusiaremur
|
wir würden gequält |
| 2. Person Plural |
concrusiaremini
|
ihr würdet gequält |
| 3. Person Plural |
concrusiarentur
|
sie würden gequält |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiabo
|
ich werde quälen |
| 2. Person Singular |
concrusiabis
|
du wirst quälen |
| 3. Person Singular |
concrusiabit
|
er/sie/es wird quälen |
| 1. Person Plural |
concrusiabimus
|
wir werden quälen |
| 2. Person Plural |
concrusiabitis
|
ihr werdet quälen |
| 3. Person Plural |
concrusiabunt
|
sie werden quälen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiabor
|
ich werde gequält |
| 2. Person Singular |
concrusiaberis concrusiabere
|
du wirst gequält |
| 3. Person Singular |
concrusiabitur
|
er/sie/es wird gequält |
| 1. Person Plural |
concrusiabimur
|
wir werden gequält |
| 2. Person Plural |
concrusiabimini
|
ihr werdet gequält |
| 3. Person Plural |
concrusiabuntur
|
sie werden gequält |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiavi
|
ich habe gequält |
| 2. Person Singular |
concrusiavisti
|
du hast gequält |
| 3. Person Singular |
concrusiavit
|
er/sie/es hat gequält |
| 1. Person Plural |
concrusiavimus
|
wir haben gequält |
| 2. Person Plural |
concrusiavistis
|
ihr habt gequält |
| 3. Person Plural |
concrusiaverunt concrusiavere
|
sie haben gequält |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiatus sum
|
ich bin gequält worden |
| 2. Person Singular |
concrusiatus es
|
du bist gequält worden |
| 3. Person Singular |
concrusiatus est
|
er/sie/es ist gequält worden |
| 1. Person Plural |
concrusiati sumus
|
wir sind gequält worden |
| 2. Person Plural |
concrusiati estis
|
ihr seid gequält worden |
| 3. Person Plural |
concrusiati sunt
|
sie sind gequält worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiaverim
|
ich habe gequält |
| 2. Person Singular |
concrusiaveris
|
du habest gequält |
| 3. Person Singular |
concrusiaverit
|
er/sie/es habe gequält |
| 1. Person Plural |
concrusiaverimus
|
wir haben gequält |
| 2. Person Plural |
concrusiaveritis
|
ihr habet gequält |
| 3. Person Plural |
concrusiaverint
|
sie haben gequält |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiatus sim
|
ich sei gequält worden |
| 2. Person Singular |
concrusiatus sis
|
du seiest gequält worden |
| 3. Person Singular |
concrusiatus sit
|
er/sie/es sei gequält worden |
| 1. Person Plural |
concrusiati simus
|
wir seien gequält worden |
| 2. Person Plural |
concrusiati sitis
|
ihr seiet gequält worden |
| 3. Person Plural |
concrusiati sint
|
sie seien gequält worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiaveram
|
ich hatte gequält |
| 2. Person Singular |
concrusiaveras
|
du hattest gequält |
| 3. Person Singular |
concrusiaverat
|
er/sie/es hatte gequält |
| 1. Person Plural |
concrusiaveramus
|
wir hatten gequält |
| 2. Person Plural |
concrusiaveratis
|
ihr hattet gequält |
| 3. Person Plural |
concrusiaverant
|
sie hatten gequält |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiatus eram
|
ich war gequält worden |
| 2. Person Singular |
concrusiatus eras
|
du warst gequält worden |
| 3. Person Singular |
concrusiatus erat
|
er/sie/es war gequält worden |
| 1. Person Plural |
concrusiati eramus
|
wir waren gequält worden |
| 2. Person Plural |
concrusiati eratis
|
ihr warst gequält worden |
| 3. Person Plural |
concrusiati erant
|
sie waren gequält worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiavissem
|
ich hätte gequält |
| 2. Person Singular |
concrusiavisses
|
du hättest gequält |
| 3. Person Singular |
concrusiavisset
|
er/sie/es hätte gequält |
| 1. Person Plural |
concrusiavissemus
|
wir hätten gequält |
| 2. Person Plural |
concrusiavissetis
|
ihr hättet gequält |
| 3. Person Plural |
concrusiavissent
|
sie hätten gequält |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiatus essem
|
ich wäre gequält worden |
| 2. Person Singular |
concrusiatus esses
|
du wärest gequält worden |
| 3. Person Singular |
concrusiatus esset
|
er/sie/es wäre gequält worden |
| 1. Person Plural |
concrusiati essemus
|
wir wären gequält worden |
| 2. Person Plural |
concrusiati essetis
|
ihr wäret gequält worden |
| 3. Person Plural |
concrusiati essent
|
sie wären gequält worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiavero
|
ich werde gequält haben |
| 2. Person Singular |
concrusiaveris
|
du wirst gequält haben |
| 3. Person Singular |
concrusiaverit
|
er/sie/es wird gequält haben |
| 1. Person Plural |
concrusiaverimus
|
wir werden gequält haben |
| 2. Person Plural |
concrusiaveritis
|
ihr werdet gequält haben |
| 3. Person Plural |
concrusiaverint
|
sie werden gequält haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concrusiatus ero
|
ich werde gequält worden sein |
| 2. Person Singular |
concrusiatus eris
|
du werdest gequält worden sein |
| 3. Person Singular |
concrusiatus erit
|
er/sie/es werde gequält worden sein |
| 1. Person Plural |
concrusiati erimus
|
wir werden gequält worden sein |
| 2. Person Plural |
concrusiati eritis
|
ihr werdet gequält worden sein |
| 3. Person Plural |
concrusiati erunt
|
sie werden gequält worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concrusiare
|
quälen |
| Vorzeitigkeit |
concrusiavisse
|
gequält haben |
| Nachzeitigkeit |
concrusiaturum esse
|
quälen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concrusiari concrusiarier
|
gequält werden |
| Vorzeitigkeit |
concrusiatum esse
|
gequält worden sein |
| Nachzeitigkeit |
concrusiatum iri
|
künftig gequält werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
concrusia
|
quäle! |
| 2. Person Plural |
concrusiate
|
quält! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
concrusiato
|
| 3. Person Singular |
concrusiato
|
| 2. Person Plural |
concrusiatote
|
| 3. Person Plural |
concrusianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
concrusiare
|
das Quälen |
| Genitiv |
concrusiandi
|
des Quälens |
| Dativ |
concrusiando
|
dem Quälen |
| Akkusativ |
concrusiandum
|
das Quälen |
| Ablativ |
concrusiando
|
durch das Quälen |
| Vokativ |
concrusiande
|
Quälen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concrusiandus
|
concrusianda
|
concrusiandum
|
| Genitiv |
concrusiandi
|
concrusiandae
|
concrusiandi
|
| Dativ |
concrusiando
|
concrusiandae
|
concrusiando
|
| Akkusativ |
concrusiandum
|
concrusiandam
|
concrusiandum
|
| Ablativ |
concrusiando
|
concrusianda
|
concrusiando
|
| Vokativ |
concrusiande
|
concrusianda
|
concrusiandum
|
Plural
| Nominativ |
concrusiandi
|
concrusiandae
|
concrusianda
|
| Genitiv |
concrusiandorum
|
concrusiandarum
|
concrusiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
concrusiandos
|
concrusiandas
|
concrusianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
concrusiandi
|
concrusiandae
|
concrusianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concrusians
|
concrusians
|
concrusians
|
| Genitiv |
concrusiantis
|
concrusiantis
|
concrusiantis
|
| Dativ |
concrusianti
|
concrusianti
|
concrusianti
|
| Akkusativ |
concrusiantem
|
concrusiantem
|
concrusians
|
| Ablativ |
concrusianti concrusiante
|
concrusianti concrusiante
|
concrusianti concrusiante
|
| Vokativ |
concrusians
|
concrusians
|
concrusians
|
Plural
| Nominativ |
concrusiantes
|
concrusiantes
|
concrusiantia
|
| Genitiv |
concrusiantium concrusiantum
|
concrusiantium concrusiantum
|
concrusiantium concrusiantum
|
| Dativ |
concrusiantibus
|
concrusiantibus
|
concrusiantibus
|
| Akkusativ |
concrusiantes
|
concrusiantes
|
concrusiantia
|
| Ablativ |
concrusiantibus
|
concrusiantibus
|
concrusiantibus
|
| Vokativ |
concrusiantes
|
concrusiantes
|
concrusiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concrusiatus
|
concrusiata
|
concrusiatum
|
| Genitiv |
concrusiati
|
concrusiatae
|
concrusiati
|
| Dativ |
concrusiato
|
concrusiatae
|
concrusiato
|
| Akkusativ |
concrusiatum
|
concrusiatam
|
concrusiatum
|
| Ablativ |
concrusiato
|
concrusiata
|
concrusiato
|
| Vokativ |
concrusiate
|
concrusiata
|
concrusiatum
|
Plural
| Nominativ |
concrusiati
|
concrusiatae
|
concrusiata
|
| Genitiv |
concrusiatorum
|
concrusiatarum
|
concrusiatorum
|
| Dativ |
concrusiatis
|
concrusiatis
|
concrusiatis
|
| Akkusativ |
concrusiatos
|
concrusiatas
|
concrusiata
|
| Ablativ |
concrusiatis
|
concrusiatis
|
concrusiatis
|
| Vokativ |
concrusiati
|
concrusiatae
|
concrusiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concrusiaturus
|
concrusiatura
|
concrusiaturum
|
| Genitiv |
concrusiaturi
|
concrusiaturae
|
concrusiaturi
|
| Dativ |
concrusiaturo
|
concrusiaturae
|
concrusiaturo
|
| Akkusativ |
concrusiaturum
|
concrusiaturam
|
concrusiaturum
|
| Ablativ |
concrusiaturo
|
concrusiatura
|
concrusiaturo
|
| Vokativ |
concrusiature
|
concrusiatura
|
concrusiaturum
|
Plural
| Nominativ |
concrusiaturi
|
concrusiaturae
|
concrusiatura
|
| Genitiv |
concrusiaturorum
|
concrusiaturarum
|
concrusiaturorum
|
| Dativ |
concrusiaturis
|
concrusiaturis
|
concrusiaturis
|
| Akkusativ |
concrusiaturos
|
concrusiaturas
|
concrusiatura
|
| Ablativ |
concrusiaturis
|
concrusiaturis
|
concrusiaturis
|
| Vokativ |
concrusiaturi
|
concrusiaturae
|
concrusiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
concrusiatum
|
concrusiatu
|