Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condulco
|
|
| 2. Person Singular |
condulcas
|
|
| 3. Person Singular |
condulcat
|
|
| 1. Person Plural |
condulcamus
|
|
| 2. Person Plural |
condulcatis
|
|
| 3. Person Plural |
condulcant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcor
|
|
| 2. Person Singular |
condulcaris condulcare
|
|
| 3. Person Singular |
condulcatur
|
|
| 1. Person Plural |
condulcamur
|
|
| 2. Person Plural |
condulcamini
|
|
| 3. Person Plural |
condulcantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcem
|
|
| 2. Person Singular |
condulces
|
|
| 3. Person Singular |
condulcet
|
|
| 1. Person Plural |
condulcemus
|
|
| 2. Person Plural |
condulcetis
|
|
| 3. Person Plural |
condulcent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcer
|
|
| 2. Person Singular |
condulceris condulcere
|
|
| 3. Person Singular |
condulcetur
|
|
| 1. Person Plural |
condulcemur
|
|
| 2. Person Plural |
condulcemini
|
|
| 3. Person Plural |
condulcentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcabam
|
|
| 2. Person Singular |
condulcabas
|
|
| 3. Person Singular |
condulcabat
|
|
| 1. Person Plural |
condulcabamus
|
|
| 2. Person Plural |
condulcabatis
|
|
| 3. Person Plural |
condulcabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcabar
|
|
| 2. Person Singular |
condulcabaris condulcabare
|
|
| 3. Person Singular |
condulcabatur
|
|
| 1. Person Plural |
condulcabamur
|
|
| 2. Person Plural |
condulcabamini
|
|
| 3. Person Plural |
condulcabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcarem
|
|
| 2. Person Singular |
condulcares
|
|
| 3. Person Singular |
condulcaret
|
|
| 1. Person Plural |
condulcaremus
|
|
| 2. Person Plural |
condulcaretis
|
|
| 3. Person Plural |
condulcarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcarer
|
|
| 2. Person Singular |
condulcareris condulcarere
|
|
| 3. Person Singular |
condulcaretur
|
|
| 1. Person Plural |
condulcaremur
|
|
| 2. Person Plural |
condulcaremini
|
|
| 3. Person Plural |
condulcarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcabo
|
|
| 2. Person Singular |
condulcabis
|
|
| 3. Person Singular |
condulcabit
|
|
| 1. Person Plural |
condulcabimus
|
|
| 2. Person Plural |
condulcabitis
|
|
| 3. Person Plural |
condulcabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcabor
|
|
| 2. Person Singular |
condulcaberis condulcabere
|
|
| 3. Person Singular |
condulcabitur
|
|
| 1. Person Plural |
condulcabimur
|
|
| 2. Person Plural |
condulcabimini
|
|
| 3. Person Plural |
condulcabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcavi
|
|
| 2. Person Singular |
condulcavisti
|
|
| 3. Person Singular |
condulcavit
|
|
| 1. Person Plural |
condulcavimus
|
|
| 2. Person Plural |
condulcavistis
|
|
| 3. Person Plural |
condulcaverunt condulcavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
condulcatus es
|
|
| 3. Person Singular |
condulcatus est
|
|
| 1. Person Plural |
condulcati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
condulcati estis
|
|
| 3. Person Plural |
condulcati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcaverim
|
|
| 2. Person Singular |
condulcaveris
|
|
| 3. Person Singular |
condulcaverit
|
|
| 1. Person Plural |
condulcaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
condulcaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
condulcaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
condulcatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
condulcatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
condulcati simus
|
|
| 2. Person Plural |
condulcati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
condulcati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcaveram
|
|
| 2. Person Singular |
condulcaveras
|
|
| 3. Person Singular |
condulcaverat
|
|
| 1. Person Plural |
condulcaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
condulcaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
condulcaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
condulcatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
condulcatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
condulcati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
condulcati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
condulcati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcavissem
|
|
| 2. Person Singular |
condulcavisses
|
|
| 3. Person Singular |
condulcavisset
|
|
| 1. Person Plural |
condulcavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
condulcavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
condulcavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
condulcatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
condulcatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
condulcati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
condulcati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
condulcati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcavero
|
|
| 2. Person Singular |
condulcaveris
|
|
| 3. Person Singular |
condulcaverit
|
|
| 1. Person Plural |
condulcaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
condulcaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
condulcaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condulcatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
condulcatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
condulcatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
condulcati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
condulcati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
condulcati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
condulcare
|
|
| Vorzeitigkeit |
condulcavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
condulcaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
condulcari condulcarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
condulcatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
condulcatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
condulca
|
! |
| 2. Person Plural |
condulcate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
condulcato
|
| 3. Person Singular |
condulcato
|
| 2. Person Plural |
condulcatote
|
| 3. Person Plural |
condulcanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
condulcare
|
das |
| Genitiv |
condulcandi
|
des es |
| Dativ |
condulcando
|
dem |
| Akkusativ |
condulcandum
|
das |
| Ablativ |
condulcando
|
durch das |
| Vokativ |
condulcande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
condulcandus
|
condulcanda
|
condulcandum
|
| Genitiv |
condulcandi
|
condulcandae
|
condulcandi
|
| Dativ |
condulcando
|
condulcandae
|
condulcando
|
| Akkusativ |
condulcandum
|
condulcandam
|
condulcandum
|
| Ablativ |
condulcando
|
condulcanda
|
condulcando
|
| Vokativ |
condulcande
|
condulcanda
|
condulcandum
|
Plural
| Nominativ |
condulcandi
|
condulcandae
|
condulcanda
|
| Genitiv |
condulcandorum
|
condulcandarum
|
condulcandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
condulcandos
|
condulcandas
|
condulcanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
condulcandi
|
condulcandae
|
condulcanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
condulcans
|
condulcans
|
condulcans
|
| Genitiv |
condulcantis
|
condulcantis
|
condulcantis
|
| Dativ |
condulcanti
|
condulcanti
|
condulcanti
|
| Akkusativ |
condulcantem
|
condulcantem
|
condulcans
|
| Ablativ |
condulcanti condulcante
|
condulcanti condulcante
|
condulcanti condulcante
|
| Vokativ |
condulcans
|
condulcans
|
condulcans
|
Plural
| Nominativ |
condulcantes
|
condulcantes
|
condulcantia
|
| Genitiv |
condulcantium condulcantum
|
condulcantium condulcantum
|
condulcantium condulcantum
|
| Dativ |
condulcantibus
|
condulcantibus
|
condulcantibus
|
| Akkusativ |
condulcantes
|
condulcantes
|
condulcantia
|
| Ablativ |
condulcantibus
|
condulcantibus
|
condulcantibus
|
| Vokativ |
condulcantes
|
condulcantes
|
condulcantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
condulcatus
|
condulcata
|
condulcatum
|
| Genitiv |
condulcati
|
condulcatae
|
condulcati
|
| Dativ |
condulcato
|
condulcatae
|
condulcato
|
| Akkusativ |
condulcatum
|
condulcatam
|
condulcatum
|
| Ablativ |
condulcato
|
condulcata
|
condulcato
|
| Vokativ |
condulcate
|
condulcata
|
condulcatum
|
Plural
| Nominativ |
condulcati
|
condulcatae
|
condulcata
|
| Genitiv |
condulcatorum
|
condulcatarum
|
condulcatorum
|
| Dativ |
condulcatis
|
condulcatis
|
condulcatis
|
| Akkusativ |
condulcatos
|
condulcatas
|
condulcata
|
| Ablativ |
condulcatis
|
condulcatis
|
condulcatis
|
| Vokativ |
condulcati
|
condulcatae
|
condulcata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
condulcaturus
|
condulcatura
|
condulcaturum
|
| Genitiv |
condulcaturi
|
condulcaturae
|
condulcaturi
|
| Dativ |
condulcaturo
|
condulcaturae
|
condulcaturo
|
| Akkusativ |
condulcaturum
|
condulcaturam
|
condulcaturum
|
| Ablativ |
condulcaturo
|
condulcatura
|
condulcaturo
|
| Vokativ |
condulcature
|
condulcatura
|
condulcaturum
|
Plural
| Nominativ |
condulcaturi
|
condulcaturae
|
condulcatura
|
| Genitiv |
condulcaturorum
|
condulcaturarum
|
condulcaturorum
|
| Dativ |
condulcaturis
|
condulcaturis
|
condulcaturis
|
| Akkusativ |
condulcaturos
|
condulcaturas
|
condulcatura
|
| Ablativ |
condulcaturis
|
condulcaturis
|
condulcaturis
|
| Vokativ |
condulcaturi
|
condulcaturae
|
condulcatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
condulcatum
|
condulcatu
|