Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmo
|
ich stärke |
| 2. Person Singular |
confirmas
|
du stärkst |
| 3. Person Singular |
confirmat
|
er/sie/es stärkt |
| 1. Person Plural |
confirmamus
|
wir stärken |
| 2. Person Plural |
confirmatis
|
ihr stärkt |
| 3. Person Plural |
confirmant
|
sie stärken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmor
|
ich werde gestärkt |
| 2. Person Singular |
confirmaris confirmare
|
du wirst gestärkt |
| 3. Person Singular |
confirmatur
|
er/sie/es wird gestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmamur
|
wir werden gestärkt |
| 2. Person Plural |
confirmamini
|
ihr werdet gestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmantur
|
sie werden gestärkt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmem
|
ich stärke |
| 2. Person Singular |
confirmes
|
du stärkest |
| 3. Person Singular |
confirmet
|
er/sie/es stärke |
| 1. Person Plural |
confirmemus
|
wir stärken |
| 2. Person Plural |
confirmetis
|
ihr stärket |
| 3. Person Plural |
confirment
|
sie stärken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmer
|
ich werde gestärkt |
| 2. Person Singular |
confirmeris confirmere
|
du werdest gestärkt |
| 3. Person Singular |
confirmetur
|
er/sie/es werde gestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmemur
|
wir werden gestärkt |
| 2. Person Plural |
confirmemini
|
ihr werdet gestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmentur
|
sie werden gestärkt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabam
|
ich stärkte |
| 2. Person Singular |
confirmabas
|
du stärktest |
| 3. Person Singular |
confirmabat
|
er/sie/es stärkte |
| 1. Person Plural |
confirmabamus
|
wir stärkten |
| 2. Person Plural |
confirmabatis
|
ihr stärktet |
| 3. Person Plural |
confirmabant
|
sie stärkten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabar
|
ich wurde gestärkt |
| 2. Person Singular |
confirmabaris confirmabare
|
du wurdest gestärkt |
| 3. Person Singular |
confirmabatur
|
er/sie/es wurde gestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmabamur
|
wir wurden gestärkt |
| 2. Person Plural |
confirmabamini
|
ihr wurdet gestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmabantur
|
sie wurden gestärkt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmarem
|
ich stärkte |
| 2. Person Singular |
confirmares
|
du stärktest |
| 3. Person Singular |
confirmaret
|
er/sie/es stärkte |
| 1. Person Plural |
confirmaremus
|
wir stärkten |
| 2. Person Plural |
confirmaretis
|
ihr stärktet |
| 3. Person Plural |
confirmarent
|
sie stärkten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmarer
|
ich würde gestärkt |
| 2. Person Singular |
confirmareris confirmarere
|
du würdest gestärkt |
| 3. Person Singular |
confirmaretur
|
er/sie/es würde gestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmaremur
|
wir würden gestärkt |
| 2. Person Plural |
confirmaremini
|
ihr würdet gestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmarentur
|
sie würden gestärkt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabo
|
ich werde stärken |
| 2. Person Singular |
confirmabis
|
du wirst stärken |
| 3. Person Singular |
confirmabit
|
er/sie/es wird stärken |
| 1. Person Plural |
confirmabimus
|
wir werden stärken |
| 2. Person Plural |
confirmabitis
|
ihr werdet stärken |
| 3. Person Plural |
confirmabunt
|
sie werden stärken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabor
|
ich werde gestärkt |
| 2. Person Singular |
confirmaberis confirmabere
|
du wirst gestärkt |
| 3. Person Singular |
confirmabitur
|
er/sie/es wird gestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmabimur
|
wir werden gestärkt |
| 2. Person Plural |
confirmabimini
|
ihr werdet gestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmabuntur
|
sie werden gestärkt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavi
|
ich habe gestärkt |
| 2. Person Singular |
confirmavisti
|
du hast gestärkt |
| 3. Person Singular |
confirmavit
|
er/sie/es hat gestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmavimus
|
wir haben gestärkt |
| 2. Person Plural |
confirmavistis
|
ihr habt gestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmaverunt confirmavere
|
sie haben gestärkt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus sum
|
ich bin gestärkt worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus es
|
du bist gestärkt worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus est
|
er/sie/es ist gestärkt worden |
| 1. Person Plural |
confirmati sumus
|
wir sind gestärkt worden |
| 2. Person Plural |
confirmati estis
|
ihr seid gestärkt worden |
| 3. Person Plural |
confirmati sunt
|
sie sind gestärkt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmaverim
|
ich habe gestärkt |
| 2. Person Singular |
confirmaveris
|
du habest gestärkt |
| 3. Person Singular |
confirmaverit
|
er/sie/es habe gestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmaverimus
|
wir haben gestärkt |
| 2. Person Plural |
confirmaveritis
|
ihr habet gestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmaverint
|
sie haben gestärkt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus sim
|
ich sei gestärkt worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus sis
|
du seiest gestärkt worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus sit
|
er/sie/es sei gestärkt worden |
| 1. Person Plural |
confirmati simus
|
wir seien gestärkt worden |
| 2. Person Plural |
confirmati sitis
|
ihr seiet gestärkt worden |
| 3. Person Plural |
confirmati sint
|
sie seien gestärkt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmaveram
|
ich hatte gestärkt |
| 2. Person Singular |
confirmaveras
|
du hattest gestärkt |
| 3. Person Singular |
confirmaverat
|
er/sie/es hatte gestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmaveramus
|
wir hatten gestärkt |
| 2. Person Plural |
confirmaveratis
|
ihr hattet gestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmaverant
|
sie hatten gestärkt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus eram
|
ich war gestärkt worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus eras
|
du warst gestärkt worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus erat
|
er/sie/es war gestärkt worden |
| 1. Person Plural |
confirmati eramus
|
wir waren gestärkt worden |
| 2. Person Plural |
confirmati eratis
|
ihr warst gestärkt worden |
| 3. Person Plural |
confirmati erant
|
sie waren gestärkt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavissem
|
ich hätte gestärkt |
| 2. Person Singular |
confirmavisses
|
du hättest gestärkt |
| 3. Person Singular |
confirmavisset
|
er/sie/es hätte gestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmavissemus
|
wir hätten gestärkt |
| 2. Person Plural |
confirmavissetis
|
ihr hättet gestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmavissent
|
sie hätten gestärkt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus essem
|
ich wäre gestärkt worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus esses
|
du wärest gestärkt worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus esset
|
er/sie/es wäre gestärkt worden |
| 1. Person Plural |
confirmati essemus
|
wir wären gestärkt worden |
| 2. Person Plural |
confirmati essetis
|
ihr wäret gestärkt worden |
| 3. Person Plural |
confirmati essent
|
sie wären gestärkt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavero
|
ich werde gestärkt haben |
| 2. Person Singular |
confirmaveris
|
du wirst gestärkt haben |
| 3. Person Singular |
confirmaverit
|
er/sie/es wird gestärkt haben |
| 1. Person Plural |
confirmaverimus
|
wir werden gestärkt haben |
| 2. Person Plural |
confirmaveritis
|
ihr werdet gestärkt haben |
| 3. Person Plural |
confirmaverint
|
sie werden gestärkt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus ero
|
ich werde gestärkt worden sein |
| 2. Person Singular |
confirmatus eris
|
du werdest gestärkt worden sein |
| 3. Person Singular |
confirmatus erit
|
er/sie/es werde gestärkt worden sein |
| 1. Person Plural |
confirmati erimus
|
wir werden gestärkt worden sein |
| 2. Person Plural |
confirmati eritis
|
ihr werdet gestärkt worden sein |
| 3. Person Plural |
confirmati erunt
|
sie werden gestärkt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confirmare
|
stärken |
| Vorzeitigkeit |
confirmavisse
|
gestärkt haben |
| Nachzeitigkeit |
confirmaturum esse
|
stärken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confirmari confirmarier
|
gestärkt werden |
| Vorzeitigkeit |
confirmatum esse
|
gestärkt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
confirmatum iri
|
künftig gestärkt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
confirma
|
stärke! |
| 2. Person Plural |
confirmate
|
stärkt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
confirmato
|
| 3. Person Singular |
confirmato
|
| 2. Person Plural |
confirmatote
|
| 3. Person Plural |
confirmanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
confirmare
|
das Stärken |
| Genitiv |
confirmandi
|
des Stärkens |
| Dativ |
confirmando
|
dem Stärken |
| Akkusativ |
confirmandum
|
das Stärken |
| Ablativ |
confirmando
|
durch das Stärken |
| Vokativ |
confirmande
|
Stärken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmandus
|
confirmanda
|
confirmandum
|
| Genitiv |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmandi
|
| Dativ |
confirmando
|
confirmandae
|
confirmando
|
| Akkusativ |
confirmandum
|
confirmandam
|
confirmandum
|
| Ablativ |
confirmando
|
confirmanda
|
confirmando
|
| Vokativ |
confirmande
|
confirmanda
|
confirmandum
|
Plural
| Nominativ |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmanda
|
| Genitiv |
confirmandorum
|
confirmandarum
|
confirmandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
confirmandos
|
confirmandas
|
confirmanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmans
|
confirmans
|
confirmans
|
| Genitiv |
confirmantis
|
confirmantis
|
confirmantis
|
| Dativ |
confirmanti
|
confirmanti
|
confirmanti
|
| Akkusativ |
confirmantem
|
confirmantem
|
confirmans
|
| Ablativ |
confirmanti confirmante
|
confirmanti confirmante
|
confirmanti confirmante
|
| Vokativ |
confirmans
|
confirmans
|
confirmans
|
Plural
| Nominativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
| Genitiv |
confirmantium confirmantum
|
confirmantium confirmantum
|
confirmantium confirmantum
|
| Dativ |
confirmantibus
|
confirmantibus
|
confirmantibus
|
| Akkusativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
| Ablativ |
confirmantibus
|
confirmantibus
|
confirmantibus
|
| Vokativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmatus
|
confirmata
|
confirmatum
|
| Genitiv |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmati
|
| Dativ |
confirmato
|
confirmatae
|
confirmato
|
| Akkusativ |
confirmatum
|
confirmatam
|
confirmatum
|
| Ablativ |
confirmato
|
confirmata
|
confirmato
|
| Vokativ |
confirmate
|
confirmata
|
confirmatum
|
Plural
| Nominativ |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmata
|
| Genitiv |
confirmatorum
|
confirmatarum
|
confirmatorum
|
| Dativ |
confirmatis
|
confirmatis
|
confirmatis
|
| Akkusativ |
confirmatos
|
confirmatas
|
confirmata
|
| Ablativ |
confirmatis
|
confirmatis
|
confirmatis
|
| Vokativ |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmaturus
|
confirmatura
|
confirmaturum
|
| Genitiv |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmaturi
|
| Dativ |
confirmaturo
|
confirmaturae
|
confirmaturo
|
| Akkusativ |
confirmaturum
|
confirmaturam
|
confirmaturum
|
| Ablativ |
confirmaturo
|
confirmatura
|
confirmaturo
|
| Vokativ |
confirmature
|
confirmatura
|
confirmaturum
|
Plural
| Nominativ |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmatura
|
| Genitiv |
confirmaturorum
|
confirmaturarum
|
confirmaturorum
|
| Dativ |
confirmaturis
|
confirmaturis
|
confirmaturis
|
| Akkusativ |
confirmaturos
|
confirmaturas
|
confirmatura
|
| Ablativ |
confirmaturis
|
confirmaturis
|
confirmaturis
|
| Vokativ |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
confirmatum
|
confirmatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmo
|
ich begründe |
| 2. Person Singular |
confirmas
|
du begründest |
| 3. Person Singular |
confirmat
|
er/sie/es begründet |
| 1. Person Plural |
confirmamus
|
wir begründen |
| 2. Person Plural |
confirmatis
|
ihr begründet |
| 3. Person Plural |
confirmant
|
sie begründen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmor
|
ich werde begründet |
| 2. Person Singular |
confirmaris confirmare
|
du wirst begründet |
| 3. Person Singular |
confirmatur
|
er/sie/es wird begründet |
| 1. Person Plural |
confirmamur
|
wir werden begründet |
| 2. Person Plural |
confirmamini
|
ihr werdet begründet |
| 3. Person Plural |
confirmantur
|
sie werden begründet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmem
|
ich begründe |
| 2. Person Singular |
confirmes
|
du begründest |
| 3. Person Singular |
confirmet
|
er/sie/es begründe |
| 1. Person Plural |
confirmemus
|
wir begründen |
| 2. Person Plural |
confirmetis
|
ihr begründet |
| 3. Person Plural |
confirment
|
sie begründen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmer
|
ich werde begründet |
| 2. Person Singular |
confirmeris confirmere
|
du werdest begründet |
| 3. Person Singular |
confirmetur
|
er/sie/es werde begründet |
| 1. Person Plural |
confirmemur
|
wir werden begründet |
| 2. Person Plural |
confirmemini
|
ihr werdet begründet |
| 3. Person Plural |
confirmentur
|
sie werden begründet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabam
|
ich begründete |
| 2. Person Singular |
confirmabas
|
du begründetest |
| 3. Person Singular |
confirmabat
|
er/sie/es begründete |
| 1. Person Plural |
confirmabamus
|
wir begründeten |
| 2. Person Plural |
confirmabatis
|
ihr begründetet |
| 3. Person Plural |
confirmabant
|
sie begründeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabar
|
ich wurde begründet |
| 2. Person Singular |
confirmabaris confirmabare
|
du wurdest begründet |
| 3. Person Singular |
confirmabatur
|
er/sie/es wurde begründet |
| 1. Person Plural |
confirmabamur
|
wir wurden begründet |
| 2. Person Plural |
confirmabamini
|
ihr wurdet begründet |
| 3. Person Plural |
confirmabantur
|
sie wurden begründet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmarem
|
ich begründete |
| 2. Person Singular |
confirmares
|
du begründetest |
| 3. Person Singular |
confirmaret
|
er/sie/es begründete |
| 1. Person Plural |
confirmaremus
|
wir begründeten |
| 2. Person Plural |
confirmaretis
|
ihr begründetet |
| 3. Person Plural |
confirmarent
|
sie begründeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmarer
|
ich würde begründet |
| 2. Person Singular |
confirmareris confirmarere
|
du würdest begründet |
| 3. Person Singular |
confirmaretur
|
er/sie/es würde begründet |
| 1. Person Plural |
confirmaremur
|
wir würden begründet |
| 2. Person Plural |
confirmaremini
|
ihr würdet begründet |
| 3. Person Plural |
confirmarentur
|
sie würden begründet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabo
|
ich werde begründen |
| 2. Person Singular |
confirmabis
|
du wirst begründen |
| 3. Person Singular |
confirmabit
|
er/sie/es wird begründen |
| 1. Person Plural |
confirmabimus
|
wir werden begründen |
| 2. Person Plural |
confirmabitis
|
ihr werdet begründen |
| 3. Person Plural |
confirmabunt
|
sie werden begründen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabor
|
ich werde begründet |
| 2. Person Singular |
confirmaberis confirmabere
|
du wirst begründet |
| 3. Person Singular |
confirmabitur
|
er/sie/es wird begründet |
| 1. Person Plural |
confirmabimur
|
wir werden begründet |
| 2. Person Plural |
confirmabimini
|
ihr werdet begründet |
| 3. Person Plural |
confirmabuntur
|
sie werden begründet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavi
|
ich habe begründet |
| 2. Person Singular |
confirmavisti
|
du hast begründet |
| 3. Person Singular |
confirmavit
|
er/sie/es hat begründet |
| 1. Person Plural |
confirmavimus
|
wir haben begründet |
| 2. Person Plural |
confirmavistis
|
ihr habt begründet |
| 3. Person Plural |
confirmaverunt confirmavere
|
sie haben begründet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus sum
|
ich bin begründet worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus es
|
du bist begründet worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus est
|
er/sie/es ist begründet worden |
| 1. Person Plural |
confirmati sumus
|
wir sind begründet worden |
| 2. Person Plural |
confirmati estis
|
ihr seid begründet worden |
| 3. Person Plural |
confirmati sunt
|
sie sind begründet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmaverim
|
ich habe begründet |
| 2. Person Singular |
confirmaveris
|
du habest begründet |
| 3. Person Singular |
confirmaverit
|
er/sie/es habe begründet |
| 1. Person Plural |
confirmaverimus
|
wir haben begründet |
| 2. Person Plural |
confirmaveritis
|
ihr habet begründet |
| 3. Person Plural |
confirmaverint
|
sie haben begründet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus sim
|
ich sei begründet worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus sis
|
du seiest begründet worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus sit
|
er/sie/es sei begründet worden |
| 1. Person Plural |
confirmati simus
|
wir seien begründet worden |
| 2. Person Plural |
confirmati sitis
|
ihr seiet begründet worden |
| 3. Person Plural |
confirmati sint
|
sie seien begründet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmaveram
|
ich hatte begründet |
| 2. Person Singular |
confirmaveras
|
du hattest begründet |
| 3. Person Singular |
confirmaverat
|
er/sie/es hatte begründet |
| 1. Person Plural |
confirmaveramus
|
wir hatten begründet |
| 2. Person Plural |
confirmaveratis
|
ihr hattet begründet |
| 3. Person Plural |
confirmaverant
|
sie hatten begründet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus eram
|
ich war begründet worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus eras
|
du warst begründet worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus erat
|
er/sie/es war begründet worden |
| 1. Person Plural |
confirmati eramus
|
wir waren begründet worden |
| 2. Person Plural |
confirmati eratis
|
ihr warst begründet worden |
| 3. Person Plural |
confirmati erant
|
sie waren begründet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavissem
|
ich hätte begründet |
| 2. Person Singular |
confirmavisses
|
du hättest begründet |
| 3. Person Singular |
confirmavisset
|
er/sie/es hätte begründet |
| 1. Person Plural |
confirmavissemus
|
wir hätten begründet |
| 2. Person Plural |
confirmavissetis
|
ihr hättet begründet |
| 3. Person Plural |
confirmavissent
|
sie hätten begründet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus essem
|
ich wäre begründet worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus esses
|
du wärest begründet worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus esset
|
er/sie/es wäre begründet worden |
| 1. Person Plural |
confirmati essemus
|
wir wären begründet worden |
| 2. Person Plural |
confirmati essetis
|
ihr wäret begründet worden |
| 3. Person Plural |
confirmati essent
|
sie wären begründet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavero
|
ich werde begründet haben |
| 2. Person Singular |
confirmaveris
|
du wirst begründet haben |
| 3. Person Singular |
confirmaverit
|
er/sie/es wird begründet haben |
| 1. Person Plural |
confirmaverimus
|
wir werden begründet haben |
| 2. Person Plural |
confirmaveritis
|
ihr werdet begründet haben |
| 3. Person Plural |
confirmaverint
|
sie werden begründet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus ero
|
ich werde begründet worden sein |
| 2. Person Singular |
confirmatus eris
|
du werdest begründet worden sein |
| 3. Person Singular |
confirmatus erit
|
er/sie/es werde begründet worden sein |
| 1. Person Plural |
confirmati erimus
|
wir werden begründet worden sein |
| 2. Person Plural |
confirmati eritis
|
ihr werdet begründet worden sein |
| 3. Person Plural |
confirmati erunt
|
sie werden begründet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confirmare
|
begründen |
| Vorzeitigkeit |
confirmavisse
|
begründet haben |
| Nachzeitigkeit |
confirmaturum esse
|
begründen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confirmari confirmarier
|
begründet werden |
| Vorzeitigkeit |
confirmatum esse
|
begründet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
confirmatum iri
|
künftig begründet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
confirma
|
begründe! |
| 2. Person Plural |
confirmate
|
begründet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
confirmato
|
| 3. Person Singular |
confirmato
|
| 2. Person Plural |
confirmatote
|
| 3. Person Plural |
confirmanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
confirmare
|
das Begründen |
| Genitiv |
confirmandi
|
des Begründens |
| Dativ |
confirmando
|
dem Begründen |
| Akkusativ |
confirmandum
|
das Begründen |
| Ablativ |
confirmando
|
durch das Begründen |
| Vokativ |
confirmande
|
Begründen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmandus
|
confirmanda
|
confirmandum
|
| Genitiv |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmandi
|
| Dativ |
confirmando
|
confirmandae
|
confirmando
|
| Akkusativ |
confirmandum
|
confirmandam
|
confirmandum
|
| Ablativ |
confirmando
|
confirmanda
|
confirmando
|
| Vokativ |
confirmande
|
confirmanda
|
confirmandum
|
Plural
| Nominativ |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmanda
|
| Genitiv |
confirmandorum
|
confirmandarum
|
confirmandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
confirmandos
|
confirmandas
|
confirmanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmans
|
confirmans
|
confirmans
|
| Genitiv |
confirmantis
|
confirmantis
|
confirmantis
|
| Dativ |
confirmanti
|
confirmanti
|
confirmanti
|
| Akkusativ |
confirmantem
|
confirmantem
|
confirmans
|
| Ablativ |
confirmanti confirmante
|
confirmanti confirmante
|
confirmanti confirmante
|
| Vokativ |
confirmans
|
confirmans
|
confirmans
|
Plural
| Nominativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
| Genitiv |
confirmantium confirmantum
|
confirmantium confirmantum
|
confirmantium confirmantum
|
| Dativ |
confirmantibus
|
confirmantibus
|
confirmantibus
|
| Akkusativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
| Ablativ |
confirmantibus
|
confirmantibus
|
confirmantibus
|
| Vokativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmatus
|
confirmata
|
confirmatum
|
| Genitiv |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmati
|
| Dativ |
confirmato
|
confirmatae
|
confirmato
|
| Akkusativ |
confirmatum
|
confirmatam
|
confirmatum
|
| Ablativ |
confirmato
|
confirmata
|
confirmato
|
| Vokativ |
confirmate
|
confirmata
|
confirmatum
|
Plural
| Nominativ |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmata
|
| Genitiv |
confirmatorum
|
confirmatarum
|
confirmatorum
|
| Dativ |
confirmatis
|
confirmatis
|
confirmatis
|
| Akkusativ |
confirmatos
|
confirmatas
|
confirmata
|
| Ablativ |
confirmatis
|
confirmatis
|
confirmatis
|
| Vokativ |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmaturus
|
confirmatura
|
confirmaturum
|
| Genitiv |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmaturi
|
| Dativ |
confirmaturo
|
confirmaturae
|
confirmaturo
|
| Akkusativ |
confirmaturum
|
confirmaturam
|
confirmaturum
|
| Ablativ |
confirmaturo
|
confirmatura
|
confirmaturo
|
| Vokativ |
confirmature
|
confirmatura
|
confirmaturum
|
Plural
| Nominativ |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmatura
|
| Genitiv |
confirmaturorum
|
confirmaturarum
|
confirmaturorum
|
| Dativ |
confirmaturis
|
confirmaturis
|
confirmaturis
|
| Akkusativ |
confirmaturos
|
confirmaturas
|
confirmatura
|
| Ablativ |
confirmaturis
|
confirmaturis
|
confirmaturis
|
| Vokativ |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
confirmatum
|
confirmatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmo
|
ich bekräftige |
| 2. Person Singular |
confirmas
|
du bekräftigst |
| 3. Person Singular |
confirmat
|
er/sie/es bekräftigt |
| 1. Person Plural |
confirmamus
|
wir bekräftigen |
| 2. Person Plural |
confirmatis
|
ihr bekräftigt |
| 3. Person Plural |
confirmant
|
sie bekräftigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmor
|
ich werde bekräftigt |
| 2. Person Singular |
confirmaris confirmare
|
du wirst bekräftigt |
| 3. Person Singular |
confirmatur
|
er/sie/es wird bekräftigt |
| 1. Person Plural |
confirmamur
|
wir werden bekräftigt |
| 2. Person Plural |
confirmamini
|
ihr werdet bekräftigt |
| 3. Person Plural |
confirmantur
|
sie werden bekräftigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmem
|
ich bekräftige |
| 2. Person Singular |
confirmes
|
du bekräftigest |
| 3. Person Singular |
confirmet
|
er/sie/es bekräftige |
| 1. Person Plural |
confirmemus
|
wir bekräftigen |
| 2. Person Plural |
confirmetis
|
ihr bekräftiget |
| 3. Person Plural |
confirment
|
sie bekräftigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmer
|
ich werde bekräftigt |
| 2. Person Singular |
confirmeris confirmere
|
du werdest bekräftigt |
| 3. Person Singular |
confirmetur
|
er/sie/es werde bekräftigt |
| 1. Person Plural |
confirmemur
|
wir werden bekräftigt |
| 2. Person Plural |
confirmemini
|
ihr werdet bekräftigt |
| 3. Person Plural |
confirmentur
|
sie werden bekräftigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabam
|
ich bekräftigte |
| 2. Person Singular |
confirmabas
|
du bekräftigtest |
| 3. Person Singular |
confirmabat
|
er/sie/es bekräftigte |
| 1. Person Plural |
confirmabamus
|
wir bekräftigten |
| 2. Person Plural |
confirmabatis
|
ihr bekräftigtet |
| 3. Person Plural |
confirmabant
|
sie bekräftigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabar
|
ich wurde bekräftigt |
| 2. Person Singular |
confirmabaris confirmabare
|
du wurdest bekräftigt |
| 3. Person Singular |
confirmabatur
|
er/sie/es wurde bekräftigt |
| 1. Person Plural |
confirmabamur
|
wir wurden bekräftigt |
| 2. Person Plural |
confirmabamini
|
ihr wurdet bekräftigt |
| 3. Person Plural |
confirmabantur
|
sie wurden bekräftigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmarem
|
ich bekräftigte |
| 2. Person Singular |
confirmares
|
du bekräftigtest |
| 3. Person Singular |
confirmaret
|
er/sie/es bekräftigte |
| 1. Person Plural |
confirmaremus
|
wir bekräftigten |
| 2. Person Plural |
confirmaretis
|
ihr bekräftigtet |
| 3. Person Plural |
confirmarent
|
sie bekräftigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmarer
|
ich würde bekräftigt |
| 2. Person Singular |
confirmareris confirmarere
|
du würdest bekräftigt |
| 3. Person Singular |
confirmaretur
|
er/sie/es würde bekräftigt |
| 1. Person Plural |
confirmaremur
|
wir würden bekräftigt |
| 2. Person Plural |
confirmaremini
|
ihr würdet bekräftigt |
| 3. Person Plural |
confirmarentur
|
sie würden bekräftigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabo
|
ich werde bekräftigen |
| 2. Person Singular |
confirmabis
|
du wirst bekräftigen |
| 3. Person Singular |
confirmabit
|
er/sie/es wird bekräftigen |
| 1. Person Plural |
confirmabimus
|
wir werden bekräftigen |
| 2. Person Plural |
confirmabitis
|
ihr werdet bekräftigen |
| 3. Person Plural |
confirmabunt
|
sie werden bekräftigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabor
|
ich werde bekräftigt |
| 2. Person Singular |
confirmaberis confirmabere
|
du wirst bekräftigt |
| 3. Person Singular |
confirmabitur
|
er/sie/es wird bekräftigt |
| 1. Person Plural |
confirmabimur
|
wir werden bekräftigt |
| 2. Person Plural |
confirmabimini
|
ihr werdet bekräftigt |
| 3. Person Plural |
confirmabuntur
|
sie werden bekräftigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavi
|
ich habe bekräftigt |
| 2. Person Singular |
confirmavisti
|
du hast bekräftigt |
| 3. Person Singular |
confirmavit
|
er/sie/es hat bekräftigt |
| 1. Person Plural |
confirmavimus
|
wir haben bekräftigt |
| 2. Person Plural |
confirmavistis
|
ihr habt bekräftigt |
| 3. Person Plural |
confirmaverunt confirmavere
|
sie haben bekräftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus sum
|
ich bin bekräftigt worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus es
|
du bist bekräftigt worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus est
|
er/sie/es ist bekräftigt worden |
| 1. Person Plural |
confirmati sumus
|
wir sind bekräftigt worden |
| 2. Person Plural |
confirmati estis
|
ihr seid bekräftigt worden |
| 3. Person Plural |
confirmati sunt
|
sie sind bekräftigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmaverim
|
ich habe bekräftigt |
| 2. Person Singular |
confirmaveris
|
du habest bekräftigt |
| 3. Person Singular |
confirmaverit
|
er/sie/es habe bekräftigt |
| 1. Person Plural |
confirmaverimus
|
wir haben bekräftigt |
| 2. Person Plural |
confirmaveritis
|
ihr habet bekräftigt |
| 3. Person Plural |
confirmaverint
|
sie haben bekräftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus sim
|
ich sei bekräftigt worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus sis
|
du seiest bekräftigt worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus sit
|
er/sie/es sei bekräftigt worden |
| 1. Person Plural |
confirmati simus
|
wir seien bekräftigt worden |
| 2. Person Plural |
confirmati sitis
|
ihr seiet bekräftigt worden |
| 3. Person Plural |
confirmati sint
|
sie seien bekräftigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmaveram
|
ich hatte bekräftigt |
| 2. Person Singular |
confirmaveras
|
du hattest bekräftigt |
| 3. Person Singular |
confirmaverat
|
er/sie/es hatte bekräftigt |
| 1. Person Plural |
confirmaveramus
|
wir hatten bekräftigt |
| 2. Person Plural |
confirmaveratis
|
ihr hattet bekräftigt |
| 3. Person Plural |
confirmaverant
|
sie hatten bekräftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus eram
|
ich war bekräftigt worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus eras
|
du warst bekräftigt worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus erat
|
er/sie/es war bekräftigt worden |
| 1. Person Plural |
confirmati eramus
|
wir waren bekräftigt worden |
| 2. Person Plural |
confirmati eratis
|
ihr warst bekräftigt worden |
| 3. Person Plural |
confirmati erant
|
sie waren bekräftigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavissem
|
ich hätte bekräftigt |
| 2. Person Singular |
confirmavisses
|
du hättest bekräftigt |
| 3. Person Singular |
confirmavisset
|
er/sie/es hätte bekräftigt |
| 1. Person Plural |
confirmavissemus
|
wir hätten bekräftigt |
| 2. Person Plural |
confirmavissetis
|
ihr hättet bekräftigt |
| 3. Person Plural |
confirmavissent
|
sie hätten bekräftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus essem
|
ich wäre bekräftigt worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus esses
|
du wärest bekräftigt worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus esset
|
er/sie/es wäre bekräftigt worden |
| 1. Person Plural |
confirmati essemus
|
wir wären bekräftigt worden |
| 2. Person Plural |
confirmati essetis
|
ihr wäret bekräftigt worden |
| 3. Person Plural |
confirmati essent
|
sie wären bekräftigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavero
|
ich werde bekräftigt haben |
| 2. Person Singular |
confirmaveris
|
du wirst bekräftigt haben |
| 3. Person Singular |
confirmaverit
|
er/sie/es wird bekräftigt haben |
| 1. Person Plural |
confirmaverimus
|
wir werden bekräftigt haben |
| 2. Person Plural |
confirmaveritis
|
ihr werdet bekräftigt haben |
| 3. Person Plural |
confirmaverint
|
sie werden bekräftigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus ero
|
ich werde bekräftigt worden sein |
| 2. Person Singular |
confirmatus eris
|
du werdest bekräftigt worden sein |
| 3. Person Singular |
confirmatus erit
|
er/sie/es werde bekräftigt worden sein |
| 1. Person Plural |
confirmati erimus
|
wir werden bekräftigt worden sein |
| 2. Person Plural |
confirmati eritis
|
ihr werdet bekräftigt worden sein |
| 3. Person Plural |
confirmati erunt
|
sie werden bekräftigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confirmare
|
bekräftigen |
| Vorzeitigkeit |
confirmavisse
|
bekräftigt haben |
| Nachzeitigkeit |
confirmaturum esse
|
bekräftigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confirmari confirmarier
|
bekräftigt werden |
| Vorzeitigkeit |
confirmatum esse
|
bekräftigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
confirmatum iri
|
künftig bekräftigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
confirma
|
bekräftige! |
| 2. Person Plural |
confirmate
|
bekräftigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
confirmato
|
| 3. Person Singular |
confirmato
|
| 2. Person Plural |
confirmatote
|
| 3. Person Plural |
confirmanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
confirmare
|
das Bekräftigen |
| Genitiv |
confirmandi
|
des Bekräftigens |
| Dativ |
confirmando
|
dem Bekräftigen |
| Akkusativ |
confirmandum
|
das Bekräftigen |
| Ablativ |
confirmando
|
durch das Bekräftigen |
| Vokativ |
confirmande
|
Bekräftigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmandus
|
confirmanda
|
confirmandum
|
| Genitiv |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmandi
|
| Dativ |
confirmando
|
confirmandae
|
confirmando
|
| Akkusativ |
confirmandum
|
confirmandam
|
confirmandum
|
| Ablativ |
confirmando
|
confirmanda
|
confirmando
|
| Vokativ |
confirmande
|
confirmanda
|
confirmandum
|
Plural
| Nominativ |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmanda
|
| Genitiv |
confirmandorum
|
confirmandarum
|
confirmandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
confirmandos
|
confirmandas
|
confirmanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmans
|
confirmans
|
confirmans
|
| Genitiv |
confirmantis
|
confirmantis
|
confirmantis
|
| Dativ |
confirmanti
|
confirmanti
|
confirmanti
|
| Akkusativ |
confirmantem
|
confirmantem
|
confirmans
|
| Ablativ |
confirmanti confirmante
|
confirmanti confirmante
|
confirmanti confirmante
|
| Vokativ |
confirmans
|
confirmans
|
confirmans
|
Plural
| Nominativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
| Genitiv |
confirmantium confirmantum
|
confirmantium confirmantum
|
confirmantium confirmantum
|
| Dativ |
confirmantibus
|
confirmantibus
|
confirmantibus
|
| Akkusativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
| Ablativ |
confirmantibus
|
confirmantibus
|
confirmantibus
|
| Vokativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmatus
|
confirmata
|
confirmatum
|
| Genitiv |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmati
|
| Dativ |
confirmato
|
confirmatae
|
confirmato
|
| Akkusativ |
confirmatum
|
confirmatam
|
confirmatum
|
| Ablativ |
confirmato
|
confirmata
|
confirmato
|
| Vokativ |
confirmate
|
confirmata
|
confirmatum
|
Plural
| Nominativ |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmata
|
| Genitiv |
confirmatorum
|
confirmatarum
|
confirmatorum
|
| Dativ |
confirmatis
|
confirmatis
|
confirmatis
|
| Akkusativ |
confirmatos
|
confirmatas
|
confirmata
|
| Ablativ |
confirmatis
|
confirmatis
|
confirmatis
|
| Vokativ |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmaturus
|
confirmatura
|
confirmaturum
|
| Genitiv |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmaturi
|
| Dativ |
confirmaturo
|
confirmaturae
|
confirmaturo
|
| Akkusativ |
confirmaturum
|
confirmaturam
|
confirmaturum
|
| Ablativ |
confirmaturo
|
confirmatura
|
confirmaturo
|
| Vokativ |
confirmature
|
confirmatura
|
confirmaturum
|
Plural
| Nominativ |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmatura
|
| Genitiv |
confirmaturorum
|
confirmaturarum
|
confirmaturorum
|
| Dativ |
confirmaturis
|
confirmaturis
|
confirmaturis
|
| Akkusativ |
confirmaturos
|
confirmaturas
|
confirmatura
|
| Ablativ |
confirmaturis
|
confirmaturis
|
confirmaturis
|
| Vokativ |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
confirmatum
|
confirmatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmo
|
ich bestärke |
| 2. Person Singular |
confirmas
|
du bestärkst |
| 3. Person Singular |
confirmat
|
er/sie/es bestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmamus
|
wir bestärken |
| 2. Person Plural |
confirmatis
|
ihr bestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmant
|
sie bestärken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmor
|
ich werde bestärkt |
| 2. Person Singular |
confirmaris confirmare
|
du wirst bestärkt |
| 3. Person Singular |
confirmatur
|
er/sie/es wird bestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmamur
|
wir werden bestärkt |
| 2. Person Plural |
confirmamini
|
ihr werdet bestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmantur
|
sie werden bestärkt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmem
|
ich bestärke |
| 2. Person Singular |
confirmes
|
du bestärkest |
| 3. Person Singular |
confirmet
|
er/sie/es bestärke |
| 1. Person Plural |
confirmemus
|
wir bestärken |
| 2. Person Plural |
confirmetis
|
ihr bestärket |
| 3. Person Plural |
confirment
|
sie bestärken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmer
|
ich werde bestärkt |
| 2. Person Singular |
confirmeris confirmere
|
du werdest bestärkt |
| 3. Person Singular |
confirmetur
|
er/sie/es werde bestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmemur
|
wir werden bestärkt |
| 2. Person Plural |
confirmemini
|
ihr werdet bestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmentur
|
sie werden bestärkt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabam
|
ich bestärkte |
| 2. Person Singular |
confirmabas
|
du bestärktest |
| 3. Person Singular |
confirmabat
|
er/sie/es bestärkte |
| 1. Person Plural |
confirmabamus
|
wir bestärkten |
| 2. Person Plural |
confirmabatis
|
ihr bestärktet |
| 3. Person Plural |
confirmabant
|
sie bestärkten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabar
|
ich wurde bestärkt |
| 2. Person Singular |
confirmabaris confirmabare
|
du wurdest bestärkt |
| 3. Person Singular |
confirmabatur
|
er/sie/es wurde bestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmabamur
|
wir wurden bestärkt |
| 2. Person Plural |
confirmabamini
|
ihr wurdet bestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmabantur
|
sie wurden bestärkt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmarem
|
ich bestärkte |
| 2. Person Singular |
confirmares
|
du bestärktest |
| 3. Person Singular |
confirmaret
|
er/sie/es bestärkte |
| 1. Person Plural |
confirmaremus
|
wir bestärkten |
| 2. Person Plural |
confirmaretis
|
ihr bestärktet |
| 3. Person Plural |
confirmarent
|
sie bestärkten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmarer
|
ich würde bestärkt |
| 2. Person Singular |
confirmareris confirmarere
|
du würdest bestärkt |
| 3. Person Singular |
confirmaretur
|
er/sie/es würde bestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmaremur
|
wir würden bestärkt |
| 2. Person Plural |
confirmaremini
|
ihr würdet bestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmarentur
|
sie würden bestärkt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabo
|
ich werde bestärken |
| 2. Person Singular |
confirmabis
|
du wirst bestärken |
| 3. Person Singular |
confirmabit
|
er/sie/es wird bestärken |
| 1. Person Plural |
confirmabimus
|
wir werden bestärken |
| 2. Person Plural |
confirmabitis
|
ihr werdet bestärken |
| 3. Person Plural |
confirmabunt
|
sie werden bestärken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabor
|
ich werde bestärkt |
| 2. Person Singular |
confirmaberis confirmabere
|
du wirst bestärkt |
| 3. Person Singular |
confirmabitur
|
er/sie/es wird bestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmabimur
|
wir werden bestärkt |
| 2. Person Plural |
confirmabimini
|
ihr werdet bestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmabuntur
|
sie werden bestärkt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavi
|
ich habe bestärkt |
| 2. Person Singular |
confirmavisti
|
du hast bestärkt |
| 3. Person Singular |
confirmavit
|
er/sie/es hat bestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmavimus
|
wir haben bestärkt |
| 2. Person Plural |
confirmavistis
|
ihr habt bestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmaverunt confirmavere
|
sie haben bestärkt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus sum
|
ich bin bestärkt worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus es
|
du bist bestärkt worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus est
|
er/sie/es ist bestärkt worden |
| 1. Person Plural |
confirmati sumus
|
wir sind bestärkt worden |
| 2. Person Plural |
confirmati estis
|
ihr seid bestärkt worden |
| 3. Person Plural |
confirmati sunt
|
sie sind bestärkt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmaverim
|
ich habe bestärkt |
| 2. Person Singular |
confirmaveris
|
du habest bestärkt |
| 3. Person Singular |
confirmaverit
|
er/sie/es habe bestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmaverimus
|
wir haben bestärkt |
| 2. Person Plural |
confirmaveritis
|
ihr habet bestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmaverint
|
sie haben bestärkt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus sim
|
ich sei bestärkt worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus sis
|
du seiest bestärkt worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus sit
|
er/sie/es sei bestärkt worden |
| 1. Person Plural |
confirmati simus
|
wir seien bestärkt worden |
| 2. Person Plural |
confirmati sitis
|
ihr seiet bestärkt worden |
| 3. Person Plural |
confirmati sint
|
sie seien bestärkt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmaveram
|
ich hatte bestärkt |
| 2. Person Singular |
confirmaveras
|
du hattest bestärkt |
| 3. Person Singular |
confirmaverat
|
er/sie/es hatte bestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmaveramus
|
wir hatten bestärkt |
| 2. Person Plural |
confirmaveratis
|
ihr hattet bestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmaverant
|
sie hatten bestärkt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus eram
|
ich war bestärkt worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus eras
|
du warst bestärkt worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus erat
|
er/sie/es war bestärkt worden |
| 1. Person Plural |
confirmati eramus
|
wir waren bestärkt worden |
| 2. Person Plural |
confirmati eratis
|
ihr warst bestärkt worden |
| 3. Person Plural |
confirmati erant
|
sie waren bestärkt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavissem
|
ich hätte bestärkt |
| 2. Person Singular |
confirmavisses
|
du hättest bestärkt |
| 3. Person Singular |
confirmavisset
|
er/sie/es hätte bestärkt |
| 1. Person Plural |
confirmavissemus
|
wir hätten bestärkt |
| 2. Person Plural |
confirmavissetis
|
ihr hättet bestärkt |
| 3. Person Plural |
confirmavissent
|
sie hätten bestärkt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus essem
|
ich wäre bestärkt worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus esses
|
du wärest bestärkt worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus esset
|
er/sie/es wäre bestärkt worden |
| 1. Person Plural |
confirmati essemus
|
wir wären bestärkt worden |
| 2. Person Plural |
confirmati essetis
|
ihr wäret bestärkt worden |
| 3. Person Plural |
confirmati essent
|
sie wären bestärkt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavero
|
ich werde bestärkt haben |
| 2. Person Singular |
confirmaveris
|
du wirst bestärkt haben |
| 3. Person Singular |
confirmaverit
|
er/sie/es wird bestärkt haben |
| 1. Person Plural |
confirmaverimus
|
wir werden bestärkt haben |
| 2. Person Plural |
confirmaveritis
|
ihr werdet bestärkt haben |
| 3. Person Plural |
confirmaverint
|
sie werden bestärkt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus ero
|
ich werde bestärkt worden sein |
| 2. Person Singular |
confirmatus eris
|
du werdest bestärkt worden sein |
| 3. Person Singular |
confirmatus erit
|
er/sie/es werde bestärkt worden sein |
| 1. Person Plural |
confirmati erimus
|
wir werden bestärkt worden sein |
| 2. Person Plural |
confirmati eritis
|
ihr werdet bestärkt worden sein |
| 3. Person Plural |
confirmati erunt
|
sie werden bestärkt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confirmare
|
bestärken |
| Vorzeitigkeit |
confirmavisse
|
bestärkt haben |
| Nachzeitigkeit |
confirmaturum esse
|
bestärken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confirmari confirmarier
|
bestärkt werden |
| Vorzeitigkeit |
confirmatum esse
|
bestärkt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
confirmatum iri
|
künftig bestärkt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
confirma
|
bestärke! |
| 2. Person Plural |
confirmate
|
bestärkt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
confirmato
|
| 3. Person Singular |
confirmato
|
| 2. Person Plural |
confirmatote
|
| 3. Person Plural |
confirmanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
confirmare
|
das Bestärken |
| Genitiv |
confirmandi
|
des Bestärkens |
| Dativ |
confirmando
|
dem Bestärken |
| Akkusativ |
confirmandum
|
das Bestärken |
| Ablativ |
confirmando
|
durch das Bestärken |
| Vokativ |
confirmande
|
Bestärken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmandus
|
confirmanda
|
confirmandum
|
| Genitiv |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmandi
|
| Dativ |
confirmando
|
confirmandae
|
confirmando
|
| Akkusativ |
confirmandum
|
confirmandam
|
confirmandum
|
| Ablativ |
confirmando
|
confirmanda
|
confirmando
|
| Vokativ |
confirmande
|
confirmanda
|
confirmandum
|
Plural
| Nominativ |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmanda
|
| Genitiv |
confirmandorum
|
confirmandarum
|
confirmandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
confirmandos
|
confirmandas
|
confirmanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmans
|
confirmans
|
confirmans
|
| Genitiv |
confirmantis
|
confirmantis
|
confirmantis
|
| Dativ |
confirmanti
|
confirmanti
|
confirmanti
|
| Akkusativ |
confirmantem
|
confirmantem
|
confirmans
|
| Ablativ |
confirmanti confirmante
|
confirmanti confirmante
|
confirmanti confirmante
|
| Vokativ |
confirmans
|
confirmans
|
confirmans
|
Plural
| Nominativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
| Genitiv |
confirmantium confirmantum
|
confirmantium confirmantum
|
confirmantium confirmantum
|
| Dativ |
confirmantibus
|
confirmantibus
|
confirmantibus
|
| Akkusativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
| Ablativ |
confirmantibus
|
confirmantibus
|
confirmantibus
|
| Vokativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmatus
|
confirmata
|
confirmatum
|
| Genitiv |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmati
|
| Dativ |
confirmato
|
confirmatae
|
confirmato
|
| Akkusativ |
confirmatum
|
confirmatam
|
confirmatum
|
| Ablativ |
confirmato
|
confirmata
|
confirmato
|
| Vokativ |
confirmate
|
confirmata
|
confirmatum
|
Plural
| Nominativ |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmata
|
| Genitiv |
confirmatorum
|
confirmatarum
|
confirmatorum
|
| Dativ |
confirmatis
|
confirmatis
|
confirmatis
|
| Akkusativ |
confirmatos
|
confirmatas
|
confirmata
|
| Ablativ |
confirmatis
|
confirmatis
|
confirmatis
|
| Vokativ |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmaturus
|
confirmatura
|
confirmaturum
|
| Genitiv |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmaturi
|
| Dativ |
confirmaturo
|
confirmaturae
|
confirmaturo
|
| Akkusativ |
confirmaturum
|
confirmaturam
|
confirmaturum
|
| Ablativ |
confirmaturo
|
confirmatura
|
confirmaturo
|
| Vokativ |
confirmature
|
confirmatura
|
confirmaturum
|
Plural
| Nominativ |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmatura
|
| Genitiv |
confirmaturorum
|
confirmaturarum
|
confirmaturorum
|
| Dativ |
confirmaturis
|
confirmaturis
|
confirmaturis
|
| Akkusativ |
confirmaturos
|
confirmaturas
|
confirmatura
|
| Ablativ |
confirmaturis
|
confirmaturis
|
confirmaturis
|
| Vokativ |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
confirmatum
|
confirmatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmo
|
ich bestätige |
| 2. Person Singular |
confirmas
|
du bestätigst |
| 3. Person Singular |
confirmat
|
er/sie/es bestätigt |
| 1. Person Plural |
confirmamus
|
wir bestätigen |
| 2. Person Plural |
confirmatis
|
ihr bestätigt |
| 3. Person Plural |
confirmant
|
sie bestätigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmor
|
ich werde bestätigt |
| 2. Person Singular |
confirmaris confirmare
|
du wirst bestätigt |
| 3. Person Singular |
confirmatur
|
er/sie/es wird bestätigt |
| 1. Person Plural |
confirmamur
|
wir werden bestätigt |
| 2. Person Plural |
confirmamini
|
ihr werdet bestätigt |
| 3. Person Plural |
confirmantur
|
sie werden bestätigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmem
|
ich bestätige |
| 2. Person Singular |
confirmes
|
du bestätigest |
| 3. Person Singular |
confirmet
|
er/sie/es bestätige |
| 1. Person Plural |
confirmemus
|
wir bestätigen |
| 2. Person Plural |
confirmetis
|
ihr bestätiget |
| 3. Person Plural |
confirment
|
sie bestätigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmer
|
ich werde bestätigt |
| 2. Person Singular |
confirmeris confirmere
|
du werdest bestätigt |
| 3. Person Singular |
confirmetur
|
er/sie/es werde bestätigt |
| 1. Person Plural |
confirmemur
|
wir werden bestätigt |
| 2. Person Plural |
confirmemini
|
ihr werdet bestätigt |
| 3. Person Plural |
confirmentur
|
sie werden bestätigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabam
|
ich bestätigte |
| 2. Person Singular |
confirmabas
|
du bestätigtest |
| 3. Person Singular |
confirmabat
|
er/sie/es bestätigte |
| 1. Person Plural |
confirmabamus
|
wir bestätigten |
| 2. Person Plural |
confirmabatis
|
ihr bestätigtet |
| 3. Person Plural |
confirmabant
|
sie bestätigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabar
|
ich wurde bestätigt |
| 2. Person Singular |
confirmabaris confirmabare
|
du wurdest bestätigt |
| 3. Person Singular |
confirmabatur
|
er/sie/es wurde bestätigt |
| 1. Person Plural |
confirmabamur
|
wir wurden bestätigt |
| 2. Person Plural |
confirmabamini
|
ihr wurdet bestätigt |
| 3. Person Plural |
confirmabantur
|
sie wurden bestätigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmarem
|
ich bestätigte |
| 2. Person Singular |
confirmares
|
du bestätigtest |
| 3. Person Singular |
confirmaret
|
er/sie/es bestätigte |
| 1. Person Plural |
confirmaremus
|
wir bestätigten |
| 2. Person Plural |
confirmaretis
|
ihr bestätigtet |
| 3. Person Plural |
confirmarent
|
sie bestätigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmarer
|
ich würde bestätigt |
| 2. Person Singular |
confirmareris confirmarere
|
du würdest bestätigt |
| 3. Person Singular |
confirmaretur
|
er/sie/es würde bestätigt |
| 1. Person Plural |
confirmaremur
|
wir würden bestätigt |
| 2. Person Plural |
confirmaremini
|
ihr würdet bestätigt |
| 3. Person Plural |
confirmarentur
|
sie würden bestätigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabo
|
ich werde bestätigen |
| 2. Person Singular |
confirmabis
|
du wirst bestätigen |
| 3. Person Singular |
confirmabit
|
er/sie/es wird bestätigen |
| 1. Person Plural |
confirmabimus
|
wir werden bestätigen |
| 2. Person Plural |
confirmabitis
|
ihr werdet bestätigen |
| 3. Person Plural |
confirmabunt
|
sie werden bestätigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabor
|
ich werde bestätigt |
| 2. Person Singular |
confirmaberis confirmabere
|
du wirst bestätigt |
| 3. Person Singular |
confirmabitur
|
er/sie/es wird bestätigt |
| 1. Person Plural |
confirmabimur
|
wir werden bestätigt |
| 2. Person Plural |
confirmabimini
|
ihr werdet bestätigt |
| 3. Person Plural |
confirmabuntur
|
sie werden bestätigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavi
|
ich habe bestätigt |
| 2. Person Singular |
confirmavisti
|
du hast bestätigt |
| 3. Person Singular |
confirmavit
|
er/sie/es hat bestätigt |
| 1. Person Plural |
confirmavimus
|
wir haben bestätigt |
| 2. Person Plural |
confirmavistis
|
ihr habt bestätigt |
| 3. Person Plural |
confirmaverunt confirmavere
|
sie haben bestätigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus sum
|
ich bin bestätigt worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus es
|
du bist bestätigt worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus est
|
er/sie/es ist bestätigt worden |
| 1. Person Plural |
confirmati sumus
|
wir sind bestätigt worden |
| 2. Person Plural |
confirmati estis
|
ihr seid bestätigt worden |
| 3. Person Plural |
confirmati sunt
|
sie sind bestätigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmaverim
|
ich habe bestätigt |
| 2. Person Singular |
confirmaveris
|
du habest bestätigt |
| 3. Person Singular |
confirmaverit
|
er/sie/es habe bestätigt |
| 1. Person Plural |
confirmaverimus
|
wir haben bestätigt |
| 2. Person Plural |
confirmaveritis
|
ihr habet bestätigt |
| 3. Person Plural |
confirmaverint
|
sie haben bestätigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus sim
|
ich sei bestätigt worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus sis
|
du seiest bestätigt worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus sit
|
er/sie/es sei bestätigt worden |
| 1. Person Plural |
confirmati simus
|
wir seien bestätigt worden |
| 2. Person Plural |
confirmati sitis
|
ihr seiet bestätigt worden |
| 3. Person Plural |
confirmati sint
|
sie seien bestätigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmaveram
|
ich hatte bestätigt |
| 2. Person Singular |
confirmaveras
|
du hattest bestätigt |
| 3. Person Singular |
confirmaverat
|
er/sie/es hatte bestätigt |
| 1. Person Plural |
confirmaveramus
|
wir hatten bestätigt |
| 2. Person Plural |
confirmaveratis
|
ihr hattet bestätigt |
| 3. Person Plural |
confirmaverant
|
sie hatten bestätigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus eram
|
ich war bestätigt worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus eras
|
du warst bestätigt worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus erat
|
er/sie/es war bestätigt worden |
| 1. Person Plural |
confirmati eramus
|
wir waren bestätigt worden |
| 2. Person Plural |
confirmati eratis
|
ihr warst bestätigt worden |
| 3. Person Plural |
confirmati erant
|
sie waren bestätigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavissem
|
ich hätte bestätigt |
| 2. Person Singular |
confirmavisses
|
du hättest bestätigt |
| 3. Person Singular |
confirmavisset
|
er/sie/es hätte bestätigt |
| 1. Person Plural |
confirmavissemus
|
wir hätten bestätigt |
| 2. Person Plural |
confirmavissetis
|
ihr hättet bestätigt |
| 3. Person Plural |
confirmavissent
|
sie hätten bestätigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus essem
|
ich wäre bestätigt worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus esses
|
du wärest bestätigt worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus esset
|
er/sie/es wäre bestätigt worden |
| 1. Person Plural |
confirmati essemus
|
wir wären bestätigt worden |
| 2. Person Plural |
confirmati essetis
|
ihr wäret bestätigt worden |
| 3. Person Plural |
confirmati essent
|
sie wären bestätigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavero
|
ich werde bestätigt haben |
| 2. Person Singular |
confirmaveris
|
du wirst bestätigt haben |
| 3. Person Singular |
confirmaverit
|
er/sie/es wird bestätigt haben |
| 1. Person Plural |
confirmaverimus
|
wir werden bestätigt haben |
| 2. Person Plural |
confirmaveritis
|
ihr werdet bestätigt haben |
| 3. Person Plural |
confirmaverint
|
sie werden bestätigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus ero
|
ich werde bestätigt worden sein |
| 2. Person Singular |
confirmatus eris
|
du werdest bestätigt worden sein |
| 3. Person Singular |
confirmatus erit
|
er/sie/es werde bestätigt worden sein |
| 1. Person Plural |
confirmati erimus
|
wir werden bestätigt worden sein |
| 2. Person Plural |
confirmati eritis
|
ihr werdet bestätigt worden sein |
| 3. Person Plural |
confirmati erunt
|
sie werden bestätigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confirmare
|
bestätigen |
| Vorzeitigkeit |
confirmavisse
|
bestätigt haben |
| Nachzeitigkeit |
confirmaturum esse
|
bestätigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confirmari confirmarier
|
bestätigt werden |
| Vorzeitigkeit |
confirmatum esse
|
bestätigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
confirmatum iri
|
künftig bestätigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
confirma
|
bestätige! |
| 2. Person Plural |
confirmate
|
bestätigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
confirmato
|
| 3. Person Singular |
confirmato
|
| 2. Person Plural |
confirmatote
|
| 3. Person Plural |
confirmanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
confirmare
|
das Bestätigen |
| Genitiv |
confirmandi
|
des Bestätigens |
| Dativ |
confirmando
|
dem Bestätigen |
| Akkusativ |
confirmandum
|
das Bestätigen |
| Ablativ |
confirmando
|
durch das Bestätigen |
| Vokativ |
confirmande
|
Bestätigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmandus
|
confirmanda
|
confirmandum
|
| Genitiv |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmandi
|
| Dativ |
confirmando
|
confirmandae
|
confirmando
|
| Akkusativ |
confirmandum
|
confirmandam
|
confirmandum
|
| Ablativ |
confirmando
|
confirmanda
|
confirmando
|
| Vokativ |
confirmande
|
confirmanda
|
confirmandum
|
Plural
| Nominativ |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmanda
|
| Genitiv |
confirmandorum
|
confirmandarum
|
confirmandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
confirmandos
|
confirmandas
|
confirmanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmans
|
confirmans
|
confirmans
|
| Genitiv |
confirmantis
|
confirmantis
|
confirmantis
|
| Dativ |
confirmanti
|
confirmanti
|
confirmanti
|
| Akkusativ |
confirmantem
|
confirmantem
|
confirmans
|
| Ablativ |
confirmanti confirmante
|
confirmanti confirmante
|
confirmanti confirmante
|
| Vokativ |
confirmans
|
confirmans
|
confirmans
|
Plural
| Nominativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
| Genitiv |
confirmantium confirmantum
|
confirmantium confirmantum
|
confirmantium confirmantum
|
| Dativ |
confirmantibus
|
confirmantibus
|
confirmantibus
|
| Akkusativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
| Ablativ |
confirmantibus
|
confirmantibus
|
confirmantibus
|
| Vokativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmatus
|
confirmata
|
confirmatum
|
| Genitiv |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmati
|
| Dativ |
confirmato
|
confirmatae
|
confirmato
|
| Akkusativ |
confirmatum
|
confirmatam
|
confirmatum
|
| Ablativ |
confirmato
|
confirmata
|
confirmato
|
| Vokativ |
confirmate
|
confirmata
|
confirmatum
|
Plural
| Nominativ |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmata
|
| Genitiv |
confirmatorum
|
confirmatarum
|
confirmatorum
|
| Dativ |
confirmatis
|
confirmatis
|
confirmatis
|
| Akkusativ |
confirmatos
|
confirmatas
|
confirmata
|
| Ablativ |
confirmatis
|
confirmatis
|
confirmatis
|
| Vokativ |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmaturus
|
confirmatura
|
confirmaturum
|
| Genitiv |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmaturi
|
| Dativ |
confirmaturo
|
confirmaturae
|
confirmaturo
|
| Akkusativ |
confirmaturum
|
confirmaturam
|
confirmaturum
|
| Ablativ |
confirmaturo
|
confirmatura
|
confirmaturo
|
| Vokativ |
confirmature
|
confirmatura
|
confirmaturum
|
Plural
| Nominativ |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmatura
|
| Genitiv |
confirmaturorum
|
confirmaturarum
|
confirmaturorum
|
| Dativ |
confirmaturis
|
confirmaturis
|
confirmaturis
|
| Akkusativ |
confirmaturos
|
confirmaturas
|
confirmatura
|
| Ablativ |
confirmaturis
|
confirmaturis
|
confirmaturis
|
| Vokativ |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
confirmatum
|
confirmatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmo
|
ich versichere; versichre |
| 2. Person Singular |
confirmas
|
du versicherst |
| 3. Person Singular |
confirmat
|
er/sie/es versichert |
| 1. Person Plural |
confirmamus
|
wir versichern |
| 2. Person Plural |
confirmatis
|
ihr versichert |
| 3. Person Plural |
confirmant
|
sie versichern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmor
|
ich werde versichert |
| 2. Person Singular |
confirmaris confirmare
|
du wirst versichert |
| 3. Person Singular |
confirmatur
|
er/sie/es wird versichert |
| 1. Person Plural |
confirmamur
|
wir werden versichert |
| 2. Person Plural |
confirmamini
|
ihr werdet versichert |
| 3. Person Plural |
confirmantur
|
sie werden versichert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmem
|
ich versichere; versichre |
| 2. Person Singular |
confirmes
|
du versicherest; versichrest |
| 3. Person Singular |
confirmet
|
er/sie/es versichere; versichre |
| 1. Person Plural |
confirmemus
|
wir versicheren |
| 2. Person Plural |
confirmetis
|
ihr versicheret |
| 3. Person Plural |
confirment
|
sie versicheren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmer
|
ich werde versichert |
| 2. Person Singular |
confirmeris confirmere
|
du werdest versichert |
| 3. Person Singular |
confirmetur
|
er/sie/es werde versichert |
| 1. Person Plural |
confirmemur
|
wir werden versichert |
| 2. Person Plural |
confirmemini
|
ihr werdet versichert |
| 3. Person Plural |
confirmentur
|
sie werden versichert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabam
|
ich versicherte |
| 2. Person Singular |
confirmabas
|
du versichertest |
| 3. Person Singular |
confirmabat
|
er/sie/es versicherte |
| 1. Person Plural |
confirmabamus
|
wir versicherten |
| 2. Person Plural |
confirmabatis
|
ihr versichertet |
| 3. Person Plural |
confirmabant
|
sie versicherten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabar
|
ich wurde versichert |
| 2. Person Singular |
confirmabaris confirmabare
|
du wurdest versichert |
| 3. Person Singular |
confirmabatur
|
er/sie/es wurde versichert |
| 1. Person Plural |
confirmabamur
|
wir wurden versichert |
| 2. Person Plural |
confirmabamini
|
ihr wurdet versichert |
| 3. Person Plural |
confirmabantur
|
sie wurden versichert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmarem
|
ich versicherte |
| 2. Person Singular |
confirmares
|
du versichertest |
| 3. Person Singular |
confirmaret
|
er/sie/es versicherte |
| 1. Person Plural |
confirmaremus
|
wir versicherten |
| 2. Person Plural |
confirmaretis
|
ihr versichertet |
| 3. Person Plural |
confirmarent
|
sie versicherten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmarer
|
ich würde versichert |
| 2. Person Singular |
confirmareris confirmarere
|
du würdest versichert |
| 3. Person Singular |
confirmaretur
|
er/sie/es würde versichert |
| 1. Person Plural |
confirmaremur
|
wir würden versichert |
| 2. Person Plural |
confirmaremini
|
ihr würdet versichert |
| 3. Person Plural |
confirmarentur
|
sie würden versichert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabo
|
ich werde versichern |
| 2. Person Singular |
confirmabis
|
du wirst versichern |
| 3. Person Singular |
confirmabit
|
er/sie/es wird versichern |
| 1. Person Plural |
confirmabimus
|
wir werden versichern |
| 2. Person Plural |
confirmabitis
|
ihr werdet versichern |
| 3. Person Plural |
confirmabunt
|
sie werden versichern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabor
|
ich werde versichert |
| 2. Person Singular |
confirmaberis confirmabere
|
du wirst versichert |
| 3. Person Singular |
confirmabitur
|
er/sie/es wird versichert |
| 1. Person Plural |
confirmabimur
|
wir werden versichert |
| 2. Person Plural |
confirmabimini
|
ihr werdet versichert |
| 3. Person Plural |
confirmabuntur
|
sie werden versichert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavi
|
ich habe versichert |
| 2. Person Singular |
confirmavisti
|
du hast versichert |
| 3. Person Singular |
confirmavit
|
er/sie/es hat versichert |
| 1. Person Plural |
confirmavimus
|
wir haben versichert |
| 2. Person Plural |
confirmavistis
|
ihr habt versichert |
| 3. Person Plural |
confirmaverunt confirmavere
|
sie haben versichert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus sum
|
ich bin versichert worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus es
|
du bist versichert worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus est
|
er/sie/es ist versichert worden |
| 1. Person Plural |
confirmati sumus
|
wir sind versichert worden |
| 2. Person Plural |
confirmati estis
|
ihr seid versichert worden |
| 3. Person Plural |
confirmati sunt
|
sie sind versichert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmaverim
|
ich habe versichert |
| 2. Person Singular |
confirmaveris
|
du habest versichert |
| 3. Person Singular |
confirmaverit
|
er/sie/es habe versichert |
| 1. Person Plural |
confirmaverimus
|
wir haben versichert |
| 2. Person Plural |
confirmaveritis
|
ihr habet versichert |
| 3. Person Plural |
confirmaverint
|
sie haben versichert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus sim
|
ich sei versichert worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus sis
|
du seiest versichert worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus sit
|
er/sie/es sei versichert worden |
| 1. Person Plural |
confirmati simus
|
wir seien versichert worden |
| 2. Person Plural |
confirmati sitis
|
ihr seiet versichert worden |
| 3. Person Plural |
confirmati sint
|
sie seien versichert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmaveram
|
ich hatte versichert |
| 2. Person Singular |
confirmaveras
|
du hattest versichert |
| 3. Person Singular |
confirmaverat
|
er/sie/es hatte versichert |
| 1. Person Plural |
confirmaveramus
|
wir hatten versichert |
| 2. Person Plural |
confirmaveratis
|
ihr hattet versichert |
| 3. Person Plural |
confirmaverant
|
sie hatten versichert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus eram
|
ich war versichert worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus eras
|
du warst versichert worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus erat
|
er/sie/es war versichert worden |
| 1. Person Plural |
confirmati eramus
|
wir waren versichert worden |
| 2. Person Plural |
confirmati eratis
|
ihr warst versichert worden |
| 3. Person Plural |
confirmati erant
|
sie waren versichert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavissem
|
ich hätte versichert |
| 2. Person Singular |
confirmavisses
|
du hättest versichert |
| 3. Person Singular |
confirmavisset
|
er/sie/es hätte versichert |
| 1. Person Plural |
confirmavissemus
|
wir hätten versichert |
| 2. Person Plural |
confirmavissetis
|
ihr hättet versichert |
| 3. Person Plural |
confirmavissent
|
sie hätten versichert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus essem
|
ich wäre versichert worden |
| 2. Person Singular |
confirmatus esses
|
du wärest versichert worden |
| 3. Person Singular |
confirmatus esset
|
er/sie/es wäre versichert worden |
| 1. Person Plural |
confirmati essemus
|
wir wären versichert worden |
| 2. Person Plural |
confirmati essetis
|
ihr wäret versichert worden |
| 3. Person Plural |
confirmati essent
|
sie wären versichert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavero
|
ich werde versichert haben |
| 2. Person Singular |
confirmaveris
|
du wirst versichert haben |
| 3. Person Singular |
confirmaverit
|
er/sie/es wird versichert haben |
| 1. Person Plural |
confirmaverimus
|
wir werden versichert haben |
| 2. Person Plural |
confirmaveritis
|
ihr werdet versichert haben |
| 3. Person Plural |
confirmaverint
|
sie werden versichert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus ero
|
ich werde versichert worden sein |
| 2. Person Singular |
confirmatus eris
|
du werdest versichert worden sein |
| 3. Person Singular |
confirmatus erit
|
er/sie/es werde versichert worden sein |
| 1. Person Plural |
confirmati erimus
|
wir werden versichert worden sein |
| 2. Person Plural |
confirmati eritis
|
ihr werdet versichert worden sein |
| 3. Person Plural |
confirmati erunt
|
sie werden versichert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confirmare
|
versichern |
| Vorzeitigkeit |
confirmavisse
|
versichert haben |
| Nachzeitigkeit |
confirmaturum esse
|
versichern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confirmari confirmarier
|
versichert werden |
| Vorzeitigkeit |
confirmatum esse
|
versichert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
confirmatum iri
|
künftig versichert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
confirma
|
versichere; versichre! |
| 2. Person Plural |
confirmate
|
versichert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
confirmato
|
| 3. Person Singular |
confirmato
|
| 2. Person Plural |
confirmatote
|
| 3. Person Plural |
confirmanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
confirmare
|
das Versichern |
| Genitiv |
confirmandi
|
des Versichernes |
| Dativ |
confirmando
|
dem Versichern |
| Akkusativ |
confirmandum
|
das Versichern |
| Ablativ |
confirmando
|
durch das Versichern |
| Vokativ |
confirmande
|
Versichern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmandus
|
confirmanda
|
confirmandum
|
| Genitiv |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmandi
|
| Dativ |
confirmando
|
confirmandae
|
confirmando
|
| Akkusativ |
confirmandum
|
confirmandam
|
confirmandum
|
| Ablativ |
confirmando
|
confirmanda
|
confirmando
|
| Vokativ |
confirmande
|
confirmanda
|
confirmandum
|
Plural
| Nominativ |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmanda
|
| Genitiv |
confirmandorum
|
confirmandarum
|
confirmandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
confirmandos
|
confirmandas
|
confirmanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmans
|
confirmans
|
confirmans
|
| Genitiv |
confirmantis
|
confirmantis
|
confirmantis
|
| Dativ |
confirmanti
|
confirmanti
|
confirmanti
|
| Akkusativ |
confirmantem
|
confirmantem
|
confirmans
|
| Ablativ |
confirmanti confirmante
|
confirmanti confirmante
|
confirmanti confirmante
|
| Vokativ |
confirmans
|
confirmans
|
confirmans
|
Plural
| Nominativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
| Genitiv |
confirmantium confirmantum
|
confirmantium confirmantum
|
confirmantium confirmantum
|
| Dativ |
confirmantibus
|
confirmantibus
|
confirmantibus
|
| Akkusativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
| Ablativ |
confirmantibus
|
confirmantibus
|
confirmantibus
|
| Vokativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmatus
|
confirmata
|
confirmatum
|
| Genitiv |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmati
|
| Dativ |
confirmato
|
confirmatae
|
confirmato
|
| Akkusativ |
confirmatum
|
confirmatam
|
confirmatum
|
| Ablativ |
confirmato
|
confirmata
|
confirmato
|
| Vokativ |
confirmate
|
confirmata
|
confirmatum
|
Plural
| Nominativ |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmata
|
| Genitiv |
confirmatorum
|
confirmatarum
|
confirmatorum
|
| Dativ |
confirmatis
|
confirmatis
|
confirmatis
|
| Akkusativ |
confirmatos
|
confirmatas
|
confirmata
|
| Ablativ |
confirmatis
|
confirmatis
|
confirmatis
|
| Vokativ |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmaturus
|
confirmatura
|
confirmaturum
|
| Genitiv |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmaturi
|
| Dativ |
confirmaturo
|
confirmaturae
|
confirmaturo
|
| Akkusativ |
confirmaturum
|
confirmaturam
|
confirmaturum
|
| Ablativ |
confirmaturo
|
confirmatura
|
confirmaturo
|
| Vokativ |
confirmature
|
confirmatura
|
confirmaturum
|
Plural
| Nominativ |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmatura
|
| Genitiv |
confirmaturorum
|
confirmaturarum
|
confirmaturorum
|
| Dativ |
confirmaturis
|
confirmaturis
|
confirmaturis
|
| Akkusativ |
confirmaturos
|
confirmaturas
|
confirmatura
|
| Ablativ |
confirmaturis
|
confirmaturis
|
confirmaturis
|
| Vokativ |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
confirmatum
|
confirmatu
|