Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmo
|
|
| 2. Person Singular |
confirmas
|
|
| 3. Person Singular |
confirmat
|
|
| 1. Person Plural |
confirmamus
|
|
| 2. Person Plural |
confirmatis
|
|
| 3. Person Plural |
confirmant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmor
|
|
| 2. Person Singular |
confirmaris confirmare
|
|
| 3. Person Singular |
confirmatur
|
|
| 1. Person Plural |
confirmamur
|
|
| 2. Person Plural |
confirmamini
|
|
| 3. Person Plural |
confirmantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmem
|
|
| 2. Person Singular |
confirmes
|
|
| 3. Person Singular |
confirmet
|
|
| 1. Person Plural |
confirmemus
|
|
| 2. Person Plural |
confirmetis
|
|
| 3. Person Plural |
confirment
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmer
|
|
| 2. Person Singular |
confirmeris confirmere
|
|
| 3. Person Singular |
confirmetur
|
|
| 1. Person Plural |
confirmemur
|
|
| 2. Person Plural |
confirmemini
|
|
| 3. Person Plural |
confirmentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabam
|
|
| 2. Person Singular |
confirmabas
|
|
| 3. Person Singular |
confirmabat
|
|
| 1. Person Plural |
confirmabamus
|
|
| 2. Person Plural |
confirmabatis
|
|
| 3. Person Plural |
confirmabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabar
|
|
| 2. Person Singular |
confirmabaris confirmabare
|
|
| 3. Person Singular |
confirmabatur
|
|
| 1. Person Plural |
confirmabamur
|
|
| 2. Person Plural |
confirmabamini
|
|
| 3. Person Plural |
confirmabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmarem
|
|
| 2. Person Singular |
confirmares
|
|
| 3. Person Singular |
confirmaret
|
|
| 1. Person Plural |
confirmaremus
|
|
| 2. Person Plural |
confirmaretis
|
|
| 3. Person Plural |
confirmarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmarer
|
|
| 2. Person Singular |
confirmareris confirmarere
|
|
| 3. Person Singular |
confirmaretur
|
|
| 1. Person Plural |
confirmaremur
|
|
| 2. Person Plural |
confirmaremini
|
|
| 3. Person Plural |
confirmarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabo
|
|
| 2. Person Singular |
confirmabis
|
|
| 3. Person Singular |
confirmabit
|
|
| 1. Person Plural |
confirmabimus
|
|
| 2. Person Plural |
confirmabitis
|
|
| 3. Person Plural |
confirmabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmabor
|
|
| 2. Person Singular |
confirmaberis confirmabere
|
|
| 3. Person Singular |
confirmabitur
|
|
| 1. Person Plural |
confirmabimur
|
|
| 2. Person Plural |
confirmabimini
|
|
| 3. Person Plural |
confirmabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavi
|
|
| 2. Person Singular |
confirmavisti
|
|
| 3. Person Singular |
confirmavit
|
|
| 1. Person Plural |
confirmavimus
|
|
| 2. Person Plural |
confirmavistis
|
|
| 3. Person Plural |
confirmaverunt confirmavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
confirmatus es
|
|
| 3. Person Singular |
confirmatus est
|
|
| 1. Person Plural |
confirmati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
confirmati estis
|
|
| 3. Person Plural |
confirmati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmaverim
|
|
| 2. Person Singular |
confirmaveris
|
|
| 3. Person Singular |
confirmaverit
|
|
| 1. Person Plural |
confirmaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
confirmaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
confirmaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
confirmatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
confirmatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
confirmati simus
|
|
| 2. Person Plural |
confirmati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
confirmati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmaveram
|
|
| 2. Person Singular |
confirmaveras
|
|
| 3. Person Singular |
confirmaverat
|
|
| 1. Person Plural |
confirmaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
confirmaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
confirmaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
confirmatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
confirmatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
confirmati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
confirmati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
confirmati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavissem
|
|
| 2. Person Singular |
confirmavisses
|
|
| 3. Person Singular |
confirmavisset
|
|
| 1. Person Plural |
confirmavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
confirmavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
confirmavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
confirmatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
confirmatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
confirmati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
confirmati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
confirmati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmavero
|
|
| 2. Person Singular |
confirmaveris
|
|
| 3. Person Singular |
confirmaverit
|
|
| 1. Person Plural |
confirmaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
confirmaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
confirmaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confirmatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
confirmatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
confirmatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
confirmati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
confirmati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
confirmati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confirmare
|
|
| Vorzeitigkeit |
confirmavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
confirmaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confirmari confirmarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
confirmatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
confirmatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
confirma
|
! |
| 2. Person Plural |
confirmate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
confirmato
|
| 3. Person Singular |
confirmato
|
| 2. Person Plural |
confirmatote
|
| 3. Person Plural |
confirmanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
confirmare
|
das |
| Genitiv |
confirmandi
|
des es |
| Dativ |
confirmando
|
dem |
| Akkusativ |
confirmandum
|
das |
| Ablativ |
confirmando
|
durch das |
| Vokativ |
confirmande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmandus
|
confirmanda
|
confirmandum
|
| Genitiv |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmandi
|
| Dativ |
confirmando
|
confirmandae
|
confirmando
|
| Akkusativ |
confirmandum
|
confirmandam
|
confirmandum
|
| Ablativ |
confirmando
|
confirmanda
|
confirmando
|
| Vokativ |
confirmande
|
confirmanda
|
confirmandum
|
Plural
| Nominativ |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmanda
|
| Genitiv |
confirmandorum
|
confirmandarum
|
confirmandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
confirmandos
|
confirmandas
|
confirmanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
confirmandi
|
confirmandae
|
confirmanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmans
|
confirmans
|
confirmans
|
| Genitiv |
confirmantis
|
confirmantis
|
confirmantis
|
| Dativ |
confirmanti
|
confirmanti
|
confirmanti
|
| Akkusativ |
confirmantem
|
confirmantem
|
confirmans
|
| Ablativ |
confirmanti confirmante
|
confirmanti confirmante
|
confirmanti confirmante
|
| Vokativ |
confirmans
|
confirmans
|
confirmans
|
Plural
| Nominativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
| Genitiv |
confirmantium confirmantum
|
confirmantium confirmantum
|
confirmantium confirmantum
|
| Dativ |
confirmantibus
|
confirmantibus
|
confirmantibus
|
| Akkusativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
| Ablativ |
confirmantibus
|
confirmantibus
|
confirmantibus
|
| Vokativ |
confirmantes
|
confirmantes
|
confirmantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmatus
|
confirmata
|
confirmatum
|
| Genitiv |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmati
|
| Dativ |
confirmato
|
confirmatae
|
confirmato
|
| Akkusativ |
confirmatum
|
confirmatam
|
confirmatum
|
| Ablativ |
confirmato
|
confirmata
|
confirmato
|
| Vokativ |
confirmate
|
confirmata
|
confirmatum
|
Plural
| Nominativ |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmata
|
| Genitiv |
confirmatorum
|
confirmatarum
|
confirmatorum
|
| Dativ |
confirmatis
|
confirmatis
|
confirmatis
|
| Akkusativ |
confirmatos
|
confirmatas
|
confirmata
|
| Ablativ |
confirmatis
|
confirmatis
|
confirmatis
|
| Vokativ |
confirmati
|
confirmatae
|
confirmata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confirmaturus
|
confirmatura
|
confirmaturum
|
| Genitiv |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmaturi
|
| Dativ |
confirmaturo
|
confirmaturae
|
confirmaturo
|
| Akkusativ |
confirmaturum
|
confirmaturam
|
confirmaturum
|
| Ablativ |
confirmaturo
|
confirmatura
|
confirmaturo
|
| Vokativ |
confirmature
|
confirmatura
|
confirmaturum
|
Plural
| Nominativ |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmatura
|
| Genitiv |
confirmaturorum
|
confirmaturarum
|
confirmaturorum
|
| Dativ |
confirmaturis
|
confirmaturis
|
confirmaturis
|
| Akkusativ |
confirmaturos
|
confirmaturas
|
confirmatura
|
| Ablativ |
confirmaturis
|
confirmaturis
|
confirmaturis
|
| Vokativ |
confirmaturi
|
confirmaturae
|
confirmatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
confirmatum
|
confirmatu
|