| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| conforire | Verb | I-Konjugation | Infinitiv | besudeln verschmutzen |
| conforire | Verb | I-Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | du wirst besudelt du wirst verschmutzt |
| conforire | Verb | I-Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | besudle verschmutze |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforio |
ich besudle |
| 2. Person Singular | conforis |
du besudelst |
| 3. Person Singular | conforit |
er/sie/es besudelt |
| 1. Person Plural | conforimus |
wir besudeln |
| 2. Person Plural | conforitis |
ihr besudelt |
| 3. Person Plural | conforiunt |
sie besudeln |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conforior |
ich werde besudelt |
| 2. Person Singular | conforiris conforire |
du wirst besudelt |
| 3. Person Singular | conforitur |
er/sie/es wird besudelt |
| 1. Person Plural | conforimur |
wir werden besudelt |
| 2. Person Plural | conforimini |
ihr werdet besudelt |
| 3. Person Plural | conforiuntur |
sie werden besudelt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforiam |
ich besudle |
| 2. Person Singular | conforias |
du besudlest |
| 3. Person Singular | conforiat |
er/sie/es besudle |
| 1. Person Plural | conforiamus |
wir besudlen |
| 2. Person Plural | conforiatis |
ihr besudlet |
| 3. Person Plural | conforiant |
sie besudlen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conforiar |
ich werde besudelt |
| 2. Person Singular | conforiaris conforiare |
du werdest besudelt |
| 3. Person Singular | conforiatur |
er/sie/es werde besudelt |
| 1. Person Plural | conforiamur |
wir werden besudelt |
| 2. Person Plural | conforiamini |
ihr werdet besudelt |
| 3. Person Plural | conforiantur |
sie werden besudelt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforiebam conforbam |
ich besudelte |
| 2. Person Singular | conforiebas conforbas |
du besudeltest |
| 3. Person Singular | conforiebat conforbat |
er/sie/es besudelte |
| 1. Person Plural | conforiebamus conforbamus |
wir besudelten |
| 2. Person Plural | conforiebatis conforbatis |
ihr besudeltet |
| 3. Person Plural | conforiebant conforbant |
sie besudelten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conforiebar |
ich wurde besudelt |
| 2. Person Singular | conforiebaris conforiebare |
du wurdest besudelt |
| 3. Person Singular | conforiebatur |
er/sie/es wurde besudelt |
| 1. Person Plural | conforiebamur |
wir wurden besudelt |
| 2. Person Plural | conforiebamini |
ihr wurdet besudelt |
| 3. Person Plural | conforiebantur |
sie wurden besudelt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforirem |
ich besudelte |
| 2. Person Singular | conforires |
du besudeltest |
| 3. Person Singular | conforiret |
er/sie/es besudelte |
| 1. Person Plural | conforiremus |
wir besudelten |
| 2. Person Plural | conforiretis |
ihr besudeltet |
| 3. Person Plural | conforirent |
sie besudelten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conforirer |
ich würde besudelt |
| 2. Person Singular | conforireris conforirere |
du würdest besudelt |
| 3. Person Singular | conforiretur |
er/sie/es würde besudelt |
| 1. Person Plural | conforiremur |
wir würden besudelt |
| 2. Person Plural | conforiremini |
ihr würdet besudelt |
| 3. Person Plural | conforirentur |
sie würden besudelt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforiam conforibo |
ich werde besudeln |
| 2. Person Singular | confories conforibis |
du wirst besudeln |
| 3. Person Singular | conforiet conforibit |
er/sie/es wird besudeln |
| 1. Person Plural | conforiemus conforibimus |
wir werden besudeln |
| 2. Person Plural | conforietis conforibitis |
ihr werdet besudeln |
| 3. Person Plural | conforient conforibunt |
sie werden besudeln |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conforiar conforibor |
ich werde besudelt |
| 2. Person Singular | conforieris conforiere conforiberis |
du wirst besudelt |
| 3. Person Singular | conforietur conforiberit |
er/sie/es wird besudelt |
| 1. Person Plural | conforiemur conforibimur |
wir werden besudelt |
| 2. Person Plural | conforiemini conforibimini |
ihr werdet besudelt |
| 3. Person Plural | conforientur conforibuntur |
sie werden besudelt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforivi |
ich habe besudelt |
| 2. Person Singular | conforivisti |
du hast besudelt |
| 3. Person Singular | conforivit |
er/sie/es hat besudelt |
| 1. Person Plural | conforivimus |
wir haben besudelt |
| 2. Person Plural | conforivistis |
ihr habt besudelt |
| 3. Person Plural | conforiverunt conforivere |
sie haben besudelt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich bin besudelt worden | |
| 2. Person Singular | du bist besudelt worden | |
| 3. Person Singular | er/sie/es ist besudelt worden | |
| 1. Person Plural | wir sind besudelt worden | |
| 2. Person Plural | ihr seid besudelt worden | |
| 3. Person Plural | sie sind besudelt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforiverim |
ich habe besudelt |
| 2. Person Singular | conforiveris |
du habest besudelt |
| 3. Person Singular | conforiverit |
er/sie/es habe besudelt |
| 1. Person Plural | conforiverimus |
wir haben besudelt |
| 2. Person Plural | conforiveritis |
ihr habet besudelt |
| 3. Person Plural | conforiverint |
sie haben besudelt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich sei besudelt worden | |
| 2. Person Singular | du seiest besudelt worden | |
| 3. Person Singular | er/sie/es sei besudelt worden | |
| 1. Person Plural | wir seien besudelt worden | |
| 2. Person Plural | ihr seiet besudelt worden | |
| 3. Person Plural | sie seien besudelt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforiveram |
ich hatte besudelt |
| 2. Person Singular | conforiveras |
du hattest besudelt |
| 3. Person Singular | conforiverat |
er/sie/es hatte besudelt |
| 1. Person Plural | conforiveramus |
wir hatten besudelt |
| 2. Person Plural | conforiveratis |
ihr hattet besudelt |
| 3. Person Plural | conforiverant |
sie hatten besudelt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich war besudelt worden | |
| 2. Person Singular | du warst besudelt worden | |
| 3. Person Singular | er/sie/es war besudelt worden | |
| 1. Person Plural | wir waren besudelt worden | |
| 2. Person Plural | ihr warst besudelt worden | |
| 3. Person Plural | sie waren besudelt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforivissem |
ich hätte besudelt |
| 2. Person Singular | conforivisses |
du hättest besudelt |
| 3. Person Singular | conforivisset |
er/sie/es hätte besudelt |
| 1. Person Plural | conforivissemus |
wir hätten besudelt |
| 2. Person Plural | conforivissetis |
ihr hättet besudelt |
| 3. Person Plural | conforivissent |
sie hätten besudelt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich wäre besudelt worden | |
| 2. Person Singular | du wärest besudelt worden | |
| 3. Person Singular | er/sie/es wäre besudelt worden | |
| 1. Person Plural | wir wären besudelt worden | |
| 2. Person Plural | ihr wäret besudelt worden | |
| 3. Person Plural | sie wären besudelt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforivero |
ich werde besudelt haben |
| 2. Person Singular | conforiveris |
du wirst besudelt haben |
| 3. Person Singular | conforiverit |
er/sie/es wird besudelt haben |
| 1. Person Plural | conforiverimus |
wir werden besudelt haben |
| 2. Person Plural | conforiveritis |
ihr werdet besudelt haben |
| 3. Person Plural | conforiverint |
sie werden besudelt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich werde besudelt worden sein | |
| 2. Person Singular | du werdest besudelt worden sein | |
| 3. Person Singular | er/sie/es werde besudelt worden sein | |
| 1. Person Plural | wir werden besudelt worden sein | |
| 2. Person Plural | ihr werdet besudelt worden sein | |
| 3. Person Plural | sie werden besudelt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conforire |
besudeln |
| Vorzeitigkeit | conforivisse |
besudelt haben |
| Nachzeitigkeit | besudeln werden | |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conforiri conforirier |
besudelt werden |
| Vorzeitigkeit | besudelt worden sein | |
| Nachzeitigkeit | künftig besudelt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | confori |
besudle! |
| 2. Person Plural | conforite |
besudelt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | conforito |
| 3. Person Singular | conforito |
| 2. Person Plural | conforitote |
| 3. Person Plural | conforiunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | conforire |
das Besudeln |
| Genitiv | conforiendi conforiundi |
des Besudelnes |
| Dativ | conforiendo conforiundo |
dem Besudeln |
| Akkusativ | conforiendum conforiundum |
das Besudeln |
| Ablativ | conforiendo conforiundo |
durch das Besudeln |
| Vokativ | conforiende conforiunde |
Besudeln! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conforiendus conforiundus |
conforienda conforiunda |
conforiendum conforiundum |
| Genitiv | conforiendi conforiundi |
conforiendae conforiundae |
conforiendi conforiundi |
| Dativ | conforiendo conforiundo |
conforiendae conforiundae |
conforiendo conforiundo |
| Akkusativ | conforiendum conforiundum |
conforiendam conforiundam |
conforiendum conforiundum |
| Ablativ | conforiendo conforiundo |
conforienda conforiunda |
conforiendo conforiundo |
| Vokativ | conforiende conforiunde |
conforienda conforiunda |
conforiendum conforiundum |
| Nominativ | conforiendi conforiundi |
conforiendae conforiundae |
conforienda conforiunda |
| Genitiv | conforiendorum conforiundorum |
conforiendarum conforiundarum |
conforiendorum conforiundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | conforiendos conforiundos |
conforiendas conforiundas |
conforienda conforiunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | conforiendi conforiundi |
conforiendae conforiundae |
conforienda conforiunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conforiens |
conforiens |
conforiens |
| Genitiv | conforientis |
conforientis |
conforientis |
| Dativ | conforienti |
conforienti |
conforienti |
| Akkusativ | conforientem |
conforientem |
conforiens |
| Ablativ | conforienti conforiente |
conforienti conforiente |
conforienti conforiente |
| Vokativ | conforiens |
conforiens |
conforiens |
| Nominativ | conforientes |
conforientes |
conforientia |
| Genitiv | conforientium conforientum |
conforientium conforientum |
conforientium conforientum |
| Dativ | conforientibus |
conforientibus |
conforientibus |
| Akkusativ | conforientes |
conforientes |
conforientia |
| Ablativ | conforientibus |
conforientibus |
conforientibus |
| Vokativ | conforientes |
conforientes |
conforientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Genitiv | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Nominativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Genitiv | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Genitiv | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Nominativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Genitiv | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Supin I | Supin II |
| existiert nicht | existiert nicht |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforio |
ich verschmutze |
| 2. Person Singular | conforis |
du verschmutzt |
| 3. Person Singular | conforit |
er/sie/es verschmutzt |
| 1. Person Plural | conforimus |
wir verschmutzen |
| 2. Person Plural | conforitis |
ihr verschmutzt |
| 3. Person Plural | conforiunt |
sie verschmutzen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conforior |
ich werde verschmutzt |
| 2. Person Singular | conforiris conforire |
du wirst verschmutzt |
| 3. Person Singular | conforitur |
er/sie/es wird verschmutzt |
| 1. Person Plural | conforimur |
wir werden verschmutzt |
| 2. Person Plural | conforimini |
ihr werdet verschmutzt |
| 3. Person Plural | conforiuntur |
sie werden verschmutzt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforiam |
ich verschmutze |
| 2. Person Singular | conforias |
du verschmutzest |
| 3. Person Singular | conforiat |
er/sie/es verschmutze |
| 1. Person Plural | conforiamus |
wir verschmutzen |
| 2. Person Plural | conforiatis |
ihr verschmutzet |
| 3. Person Plural | conforiant |
sie verschmutzen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conforiar |
ich werde verschmutzt |
| 2. Person Singular | conforiaris conforiare |
du werdest verschmutzt |
| 3. Person Singular | conforiatur |
er/sie/es werde verschmutzt |
| 1. Person Plural | conforiamur |
wir werden verschmutzt |
| 2. Person Plural | conforiamini |
ihr werdet verschmutzt |
| 3. Person Plural | conforiantur |
sie werden verschmutzt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforiebam conforbam |
ich verschmutzte |
| 2. Person Singular | conforiebas conforbas |
du verschmutztest |
| 3. Person Singular | conforiebat conforbat |
er/sie/es verschmutzte |
| 1. Person Plural | conforiebamus conforbamus |
wir verschmutzten |
| 2. Person Plural | conforiebatis conforbatis |
ihr verschmutztet |
| 3. Person Plural | conforiebant conforbant |
sie verschmutzten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conforiebar |
ich wurde verschmutzt |
| 2. Person Singular | conforiebaris conforiebare |
du wurdest verschmutzt |
| 3. Person Singular | conforiebatur |
er/sie/es wurde verschmutzt |
| 1. Person Plural | conforiebamur |
wir wurden verschmutzt |
| 2. Person Plural | conforiebamini |
ihr wurdet verschmutzt |
| 3. Person Plural | conforiebantur |
sie wurden verschmutzt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforirem |
ich verschmutzte |
| 2. Person Singular | conforires |
du verschmutztest |
| 3. Person Singular | conforiret |
er/sie/es verschmutzte |
| 1. Person Plural | conforiremus |
wir verschmutzten |
| 2. Person Plural | conforiretis |
ihr verschmutztet |
| 3. Person Plural | conforirent |
sie verschmutzten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conforirer |
ich würde verschmutzt |
| 2. Person Singular | conforireris conforirere |
du würdest verschmutzt |
| 3. Person Singular | conforiretur |
er/sie/es würde verschmutzt |
| 1. Person Plural | conforiremur |
wir würden verschmutzt |
| 2. Person Plural | conforiremini |
ihr würdet verschmutzt |
| 3. Person Plural | conforirentur |
sie würden verschmutzt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforiam conforibo |
ich werde verschmutzen |
| 2. Person Singular | confories conforibis |
du wirst verschmutzen |
| 3. Person Singular | conforiet conforibit |
er/sie/es wird verschmutzen |
| 1. Person Plural | conforiemus conforibimus |
wir werden verschmutzen |
| 2. Person Plural | conforietis conforibitis |
ihr werdet verschmutzen |
| 3. Person Plural | conforient conforibunt |
sie werden verschmutzen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conforiar conforibor |
ich werde verschmutzt |
| 2. Person Singular | conforieris conforiere conforiberis |
du wirst verschmutzt |
| 3. Person Singular | conforietur conforiberit |
er/sie/es wird verschmutzt |
| 1. Person Plural | conforiemur conforibimur |
wir werden verschmutzt |
| 2. Person Plural | conforiemini conforibimini |
ihr werdet verschmutzt |
| 3. Person Plural | conforientur conforibuntur |
sie werden verschmutzt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforivi |
ich bin verschmutzt |
| 2. Person Singular | conforivisti |
du bist verschmutzt |
| 3. Person Singular | conforivit |
er/sie/es ist verschmutzt |
| 1. Person Plural | conforivimus |
wir sind verschmutzt |
| 2. Person Plural | conforivistis |
ihr seid verschmutzt |
| 3. Person Plural | conforiverunt conforivere |
sie sind verschmutzt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich bin verschmutzt worden | |
| 2. Person Singular | du bist verschmutzt worden | |
| 3. Person Singular | er/sie/es ist verschmutzt worden | |
| 1. Person Plural | wir sind verschmutzt worden | |
| 2. Person Plural | ihr seid verschmutzt worden | |
| 3. Person Plural | sie sind verschmutzt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforiverim |
ich sei verschmutzt |
| 2. Person Singular | conforiveris |
du seiest verschmutzt |
| 3. Person Singular | conforiverit |
er/sie/es sei verschmutzt |
| 1. Person Plural | conforiverimus |
wir seien verschmutzt |
| 2. Person Plural | conforiveritis |
ihr seiet verschmutzt |
| 3. Person Plural | conforiverint |
sie seien verschmutzt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich sei verschmutzt worden | |
| 2. Person Singular | du seiest verschmutzt worden | |
| 3. Person Singular | er/sie/es sei verschmutzt worden | |
| 1. Person Plural | wir seien verschmutzt worden | |
| 2. Person Plural | ihr seiet verschmutzt worden | |
| 3. Person Plural | sie seien verschmutzt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforiveram |
ich war verschmutzt |
| 2. Person Singular | conforiveras |
du warst verschmutzt |
| 3. Person Singular | conforiverat |
er/sie/es war verschmutzt |
| 1. Person Plural | conforiveramus |
wir waren verschmutzt |
| 2. Person Plural | conforiveratis |
ihr wart verschmutzt |
| 3. Person Plural | conforiverant |
sie waren verschmutzt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich war verschmutzt worden | |
| 2. Person Singular | du warst verschmutzt worden | |
| 3. Person Singular | er/sie/es war verschmutzt worden | |
| 1. Person Plural | wir waren verschmutzt worden | |
| 2. Person Plural | ihr warst verschmutzt worden | |
| 3. Person Plural | sie waren verschmutzt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforivissem |
ich wäre verschmutzt |
| 2. Person Singular | conforivisses |
du wärest verschmutzt |
| 3. Person Singular | conforivisset |
er/sie/es wäre verschmutzt |
| 1. Person Plural | conforivissemus |
wir wären verschmutzt |
| 2. Person Plural | conforivissetis |
ihr wäret verschmutzt |
| 3. Person Plural | conforivissent |
sie wären verschmutzt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich wäre verschmutzt worden | |
| 2. Person Singular | du wärest verschmutzt worden | |
| 3. Person Singular | er/sie/es wäre verschmutzt worden | |
| 1. Person Plural | wir wären verschmutzt worden | |
| 2. Person Plural | ihr wäret verschmutzt worden | |
| 3. Person Plural | sie wären verschmutzt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conforivero |
ich werde verschmutzt sein |
| 2. Person Singular | conforiveris |
du wirst verschmutzt sein |
| 3. Person Singular | conforiverit |
er/sie/es wird verschmutzt sein |
| 1. Person Plural | conforiverimus |
wir werden verschmutzt sein |
| 2. Person Plural | conforiveritis |
ihr werdet verschmutzt sein |
| 3. Person Plural | conforiverint |
sie werden verschmutzt sein |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich werde verschmutzt worden sein | |
| 2. Person Singular | du werdest verschmutzt worden sein | |
| 3. Person Singular | er/sie/es werde verschmutzt worden sein | |
| 1. Person Plural | wir werden verschmutzt worden sein | |
| 2. Person Plural | ihr werdet verschmutzt worden sein | |
| 3. Person Plural | sie werden verschmutzt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conforire |
verschmutzen |
| Vorzeitigkeit | conforivisse |
verschmutzt haben |
| Nachzeitigkeit | verschmutzen werden | |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conforiri conforirier |
verschmutzt werden |
| Vorzeitigkeit | verschmutzt worden sein | |
| Nachzeitigkeit | künftig verschmutzt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | confori |
verschmutze! |
| 2. Person Plural | conforite |
verschmutzt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | conforito |
| 3. Person Singular | conforito |
| 2. Person Plural | conforitote |
| 3. Person Plural | conforiunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | conforire |
das Verschmutzen |
| Genitiv | conforiendi conforiundi |
des Verschmutzens |
| Dativ | conforiendo conforiundo |
dem Verschmutzen |
| Akkusativ | conforiendum conforiundum |
das Verschmutzen |
| Ablativ | conforiendo conforiundo |
durch das Verschmutzen |
| Vokativ | conforiende conforiunde |
Verschmutzen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conforiendus conforiundus |
conforienda conforiunda |
conforiendum conforiundum |
| Genitiv | conforiendi conforiundi |
conforiendae conforiundae |
conforiendi conforiundi |
| Dativ | conforiendo conforiundo |
conforiendae conforiundae |
conforiendo conforiundo |
| Akkusativ | conforiendum conforiundum |
conforiendam conforiundam |
conforiendum conforiundum |
| Ablativ | conforiendo conforiundo |
conforienda conforiunda |
conforiendo conforiundo |
| Vokativ | conforiende conforiunde |
conforienda conforiunda |
conforiendum conforiundum |
| Nominativ | conforiendi conforiundi |
conforiendae conforiundae |
conforienda conforiunda |
| Genitiv | conforiendorum conforiundorum |
conforiendarum conforiundarum |
conforiendorum conforiundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | conforiendos conforiundos |
conforiendas conforiundas |
conforienda conforiunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | conforiendi conforiundi |
conforiendae conforiundae |
conforienda conforiunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conforiens |
conforiens |
conforiens |
| Genitiv | conforientis |
conforientis |
conforientis |
| Dativ | conforienti |
conforienti |
conforienti |
| Akkusativ | conforientem |
conforientem |
conforiens |
| Ablativ | conforienti conforiente |
conforienti conforiente |
conforienti conforiente |
| Vokativ | conforiens |
conforiens |
conforiens |
| Nominativ | conforientes |
conforientes |
conforientia |
| Genitiv | conforientium conforientum |
conforientium conforientum |
conforientium conforientum |
| Dativ | conforientibus |
conforientibus |
conforientibus |
| Akkusativ | conforientes |
conforientes |
conforientia |
| Ablativ | conforientibus |
conforientibus |
conforientibus |
| Vokativ | conforientes |
conforientes |
conforientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Genitiv | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Nominativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Genitiv | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Genitiv | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Nominativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Genitiv | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Supin I | Supin II |
| existiert nicht | existiert nicht |