Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confrio
|
ich zerbröckle |
| 2. Person Singular |
confrias
|
du zerbröckelst |
| 3. Person Singular |
confriat
|
er/sie/es zerbröckelt |
| 1. Person Plural |
confriamus
|
wir zerbröckeln |
| 2. Person Plural |
confriatis
|
ihr zerbröckelt |
| 3. Person Plural |
confriant
|
sie zerbröckeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confrior
|
ich werde zerbröckelt |
| 2. Person Singular |
confriaris confriare
|
du wirst zerbröckelt |
| 3. Person Singular |
confriatur
|
er/sie/es wird zerbröckelt |
| 1. Person Plural |
confriamur
|
wir werden zerbröckelt |
| 2. Person Plural |
confriamini
|
ihr werdet zerbröckelt |
| 3. Person Plural |
confriantur
|
sie werden zerbröckelt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confriem
|
ich zerbröckle |
| 2. Person Singular |
confries
|
du zerbröcklest |
| 3. Person Singular |
confriet
|
er/sie/es zerbröckle |
| 1. Person Plural |
confriemus
|
wir zerbröcklen |
| 2. Person Plural |
confrietis
|
ihr zerbröcklet |
| 3. Person Plural |
confrient
|
sie zerbröcklen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confrier
|
ich werde zerbröckelt |
| 2. Person Singular |
confrieris confriere
|
du werdest zerbröckelt |
| 3. Person Singular |
confrietur
|
er/sie/es werde zerbröckelt |
| 1. Person Plural |
confriemur
|
wir werden zerbröckelt |
| 2. Person Plural |
confriemini
|
ihr werdet zerbröckelt |
| 3. Person Plural |
confrientur
|
sie werden zerbröckelt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confriabam
|
ich zerbröckelte |
| 2. Person Singular |
confriabas
|
du zerbröckeltest |
| 3. Person Singular |
confriabat
|
er/sie/es zerbröckelte |
| 1. Person Plural |
confriabamus
|
wir zerbröckelten |
| 2. Person Plural |
confriabatis
|
ihr zerbröckeltet |
| 3. Person Plural |
confriabant
|
sie zerbröckelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confriabar
|
ich wurde zerbröckelt |
| 2. Person Singular |
confriabaris confriabare
|
du wurdest zerbröckelt |
| 3. Person Singular |
confriabatur
|
er/sie/es wurde zerbröckelt |
| 1. Person Plural |
confriabamur
|
wir wurden zerbröckelt |
| 2. Person Plural |
confriabamini
|
ihr wurdet zerbröckelt |
| 3. Person Plural |
confriabantur
|
sie wurden zerbröckelt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confriarem
|
ich zerbröckelte |
| 2. Person Singular |
confriares
|
du zerbröckeltest |
| 3. Person Singular |
confriaret
|
er/sie/es zerbröckelte |
| 1. Person Plural |
confriaremus
|
wir zerbröckelten |
| 2. Person Plural |
confriaretis
|
ihr zerbröckeltet |
| 3. Person Plural |
confriarent
|
sie zerbröckelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confriarer
|
ich würde zerbröckelt |
| 2. Person Singular |
confriareris confriarere
|
du würdest zerbröckelt |
| 3. Person Singular |
confriaretur
|
er/sie/es würde zerbröckelt |
| 1. Person Plural |
confriaremur
|
wir würden zerbröckelt |
| 2. Person Plural |
confriaremini
|
ihr würdet zerbröckelt |
| 3. Person Plural |
confriarentur
|
sie würden zerbröckelt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confriabo
|
ich werde zerbröckeln |
| 2. Person Singular |
confriabis
|
du wirst zerbröckeln |
| 3. Person Singular |
confriabit
|
er/sie/es wird zerbröckeln |
| 1. Person Plural |
confriabimus
|
wir werden zerbröckeln |
| 2. Person Plural |
confriabitis
|
ihr werdet zerbröckeln |
| 3. Person Plural |
confriabunt
|
sie werden zerbröckeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confriabor
|
ich werde zerbröckelt |
| 2. Person Singular |
confriaberis confriabere
|
du wirst zerbröckelt |
| 3. Person Singular |
confriabitur
|
er/sie/es wird zerbröckelt |
| 1. Person Plural |
confriabimur
|
wir werden zerbröckelt |
| 2. Person Plural |
confriabimini
|
ihr werdet zerbröckelt |
| 3. Person Plural |
confriabuntur
|
sie werden zerbröckelt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confriavi
|
ich bin zerbröckelt |
| 2. Person Singular |
confriavisti
|
du bist zerbröckelt |
| 3. Person Singular |
confriavit
|
er/sie/es ist zerbröckelt |
| 1. Person Plural |
confriavimus
|
wir sind zerbröckelt |
| 2. Person Plural |
confriavistis
|
ihr seid zerbröckelt |
| 3. Person Plural |
confriaverunt confriavere
|
sie sind zerbröckelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confriatus sum
|
ich bin zerbröckelt worden |
| 2. Person Singular |
confriatus es
|
du bist zerbröckelt worden |
| 3. Person Singular |
confriatus est
|
er/sie/es ist zerbröckelt worden |
| 1. Person Plural |
confriati sumus
|
wir sind zerbröckelt worden |
| 2. Person Plural |
confriati estis
|
ihr seid zerbröckelt worden |
| 3. Person Plural |
confriati sunt
|
sie sind zerbröckelt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confriaverim
|
ich sei zerbröckelt |
| 2. Person Singular |
confriaveris
|
du seiest zerbröckelt |
| 3. Person Singular |
confriaverit
|
er/sie/es sei zerbröckelt |
| 1. Person Plural |
confriaverimus
|
wir seien zerbröckelt |
| 2. Person Plural |
confriaveritis
|
ihr seiet zerbröckelt |
| 3. Person Plural |
confriaverint
|
sie seien zerbröckelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confriatus sim
|
ich sei zerbröckelt worden |
| 2. Person Singular |
confriatus sis
|
du seiest zerbröckelt worden |
| 3. Person Singular |
confriatus sit
|
er/sie/es sei zerbröckelt worden |
| 1. Person Plural |
confriati simus
|
wir seien zerbröckelt worden |
| 2. Person Plural |
confriati sitis
|
ihr seiet zerbröckelt worden |
| 3. Person Plural |
confriati sint
|
sie seien zerbröckelt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confriaveram
|
ich war zerbröckelt |
| 2. Person Singular |
confriaveras
|
du warst zerbröckelt |
| 3. Person Singular |
confriaverat
|
er/sie/es war zerbröckelt |
| 1. Person Plural |
confriaveramus
|
wir waren zerbröckelt |
| 2. Person Plural |
confriaveratis
|
ihr wart zerbröckelt |
| 3. Person Plural |
confriaverant
|
sie waren zerbröckelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confriatus eram
|
ich war zerbröckelt worden |
| 2. Person Singular |
confriatus eras
|
du warst zerbröckelt worden |
| 3. Person Singular |
confriatus erat
|
er/sie/es war zerbröckelt worden |
| 1. Person Plural |
confriati eramus
|
wir waren zerbröckelt worden |
| 2. Person Plural |
confriati eratis
|
ihr warst zerbröckelt worden |
| 3. Person Plural |
confriati erant
|
sie waren zerbröckelt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confriavissem
|
ich wäre zerbröckelt |
| 2. Person Singular |
confriavisses
|
du wärest zerbröckelt |
| 3. Person Singular |
confriavisset
|
er/sie/es wäre zerbröckelt |
| 1. Person Plural |
confriavissemus
|
wir wären zerbröckelt |
| 2. Person Plural |
confriavissetis
|
ihr wäret zerbröckelt |
| 3. Person Plural |
confriavissent
|
sie wären zerbröckelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confriatus essem
|
ich wäre zerbröckelt worden |
| 2. Person Singular |
confriatus esses
|
du wärest zerbröckelt worden |
| 3. Person Singular |
confriatus esset
|
er/sie/es wäre zerbröckelt worden |
| 1. Person Plural |
confriati essemus
|
wir wären zerbröckelt worden |
| 2. Person Plural |
confriati essetis
|
ihr wäret zerbröckelt worden |
| 3. Person Plural |
confriati essent
|
sie wären zerbröckelt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confriavero
|
ich werde zerbröckelt sein |
| 2. Person Singular |
confriaveris
|
du wirst zerbröckelt sein |
| 3. Person Singular |
confriaverit
|
er/sie/es wird zerbröckelt sein |
| 1. Person Plural |
confriaverimus
|
wir werden zerbröckelt sein |
| 2. Person Plural |
confriaveritis
|
ihr werdet zerbröckelt sein |
| 3. Person Plural |
confriaverint
|
sie werden zerbröckelt sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confriatus ero
|
ich werde zerbröckelt worden sein |
| 2. Person Singular |
confriatus eris
|
du werdest zerbröckelt worden sein |
| 3. Person Singular |
confriatus erit
|
er/sie/es werde zerbröckelt worden sein |
| 1. Person Plural |
confriati erimus
|
wir werden zerbröckelt worden sein |
| 2. Person Plural |
confriati eritis
|
ihr werdet zerbröckelt worden sein |
| 3. Person Plural |
confriati erunt
|
sie werden zerbröckelt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confriare
|
zerbröckeln |
| Vorzeitigkeit |
confriavisse
|
zerbröckelt haben |
| Nachzeitigkeit |
confriaturum esse
|
zerbröckeln werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confriari confriarier
|
zerbröckelt werden |
| Vorzeitigkeit |
confriatum esse
|
zerbröckelt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
confriatum iri
|
künftig zerbröckelt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
confria
|
zerbröckle! |
| 2. Person Plural |
confriate
|
zerbröckelt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
confriato
|
| 3. Person Singular |
confriato
|
| 2. Person Plural |
confriatote
|
| 3. Person Plural |
confrianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
confriare
|
das Zerbröckeln |
| Genitiv |
confriandi
|
des Zerbröckelnes |
| Dativ |
confriando
|
dem Zerbröckeln |
| Akkusativ |
confriandum
|
das Zerbröckeln |
| Ablativ |
confriando
|
durch das Zerbröckeln |
| Vokativ |
confriande
|
Zerbröckeln! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confriandus
|
confrianda
|
confriandum
|
| Genitiv |
confriandi
|
confriandae
|
confriandi
|
| Dativ |
confriando
|
confriandae
|
confriando
|
| Akkusativ |
confriandum
|
confriandam
|
confriandum
|
| Ablativ |
confriando
|
confrianda
|
confriando
|
| Vokativ |
confriande
|
confrianda
|
confriandum
|
Plural
| Nominativ |
confriandi
|
confriandae
|
confrianda
|
| Genitiv |
confriandorum
|
confriandarum
|
confriandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
confriandos
|
confriandas
|
confrianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
confriandi
|
confriandae
|
confrianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confrians
|
confrians
|
confrians
|
| Genitiv |
confriantis
|
confriantis
|
confriantis
|
| Dativ |
confrianti
|
confrianti
|
confrianti
|
| Akkusativ |
confriantem
|
confriantem
|
confrians
|
| Ablativ |
confrianti confriante
|
confrianti confriante
|
confrianti confriante
|
| Vokativ |
confrians
|
confrians
|
confrians
|
Plural
| Nominativ |
confriantes
|
confriantes
|
confriantia
|
| Genitiv |
confriantium confriantum
|
confriantium confriantum
|
confriantium confriantum
|
| Dativ |
confriantibus
|
confriantibus
|
confriantibus
|
| Akkusativ |
confriantes
|
confriantes
|
confriantia
|
| Ablativ |
confriantibus
|
confriantibus
|
confriantibus
|
| Vokativ |
confriantes
|
confriantes
|
confriantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confriatus
|
confriata
|
confriatum
|
| Genitiv |
confriati
|
confriatae
|
confriati
|
| Dativ |
confriato
|
confriatae
|
confriato
|
| Akkusativ |
confriatum
|
confriatam
|
confriatum
|
| Ablativ |
confriato
|
confriata
|
confriato
|
| Vokativ |
confriate
|
confriata
|
confriatum
|
Plural
| Nominativ |
confriati
|
confriatae
|
confriata
|
| Genitiv |
confriatorum
|
confriatarum
|
confriatorum
|
| Dativ |
confriatis
|
confriatis
|
confriatis
|
| Akkusativ |
confriatos
|
confriatas
|
confriata
|
| Ablativ |
confriatis
|
confriatis
|
confriatis
|
| Vokativ |
confriati
|
confriatae
|
confriata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confriaturus
|
confriatura
|
confriaturum
|
| Genitiv |
confriaturi
|
confriaturae
|
confriaturi
|
| Dativ |
confriaturo
|
confriaturae
|
confriaturo
|
| Akkusativ |
confriaturum
|
confriaturam
|
confriaturum
|
| Ablativ |
confriaturo
|
confriatura
|
confriaturo
|
| Vokativ |
confriature
|
confriatura
|
confriaturum
|
Plural
| Nominativ |
confriaturi
|
confriaturae
|
confriatura
|
| Genitiv |
confriaturorum
|
confriaturarum
|
confriaturorum
|
| Dativ |
confriaturis
|
confriaturis
|
confriaturis
|
| Akkusativ |
confriaturos
|
confriaturas
|
confriatura
|
| Ablativ |
confriaturis
|
confriaturis
|
confriaturis
|
| Vokativ |
confriaturi
|
confriaturae
|
confriatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
confriatum
|
confriatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confrio
|
ich zerreibe |
| 2. Person Singular |
confrias
|
du zerreibst |
| 3. Person Singular |
confriat
|
er/sie/es zerreibt |
| 1. Person Plural |
confriamus
|
wir zerreiben |
| 2. Person Plural |
confriatis
|
ihr zerreibt |
| 3. Person Plural |
confriant
|
sie zerreiben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confrior
|
ich werde zerrieben |
| 2. Person Singular |
confriaris confriare
|
du wirst zerrieben |
| 3. Person Singular |
confriatur
|
er/sie/es wird zerrieben |
| 1. Person Plural |
confriamur
|
wir werden zerrieben |
| 2. Person Plural |
confriamini
|
ihr werdet zerrieben |
| 3. Person Plural |
confriantur
|
sie werden zerrieben |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confriem
|
ich zerreibe |
| 2. Person Singular |
confries
|
du zerreibest |
| 3. Person Singular |
confriet
|
er/sie/es zerreibe |
| 1. Person Plural |
confriemus
|
wir zerreiben |
| 2. Person Plural |
confrietis
|
ihr zerreibet |
| 3. Person Plural |
confrient
|
sie zerreiben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confrier
|
ich werde zerrieben |
| 2. Person Singular |
confrieris confriere
|
du werdest zerrieben |
| 3. Person Singular |
confrietur
|
er/sie/es werde zerrieben |
| 1. Person Plural |
confriemur
|
wir werden zerrieben |
| 2. Person Plural |
confriemini
|
ihr werdet zerrieben |
| 3. Person Plural |
confrientur
|
sie werden zerrieben |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confriabam
|
ich zerrieb |
| 2. Person Singular |
confriabas
|
du zerriebst |
| 3. Person Singular |
confriabat
|
er/sie/es zerrieb |
| 1. Person Plural |
confriabamus
|
wir zerrieben |
| 2. Person Plural |
confriabatis
|
ihr zerriebt |
| 3. Person Plural |
confriabant
|
sie zerrieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confriabar
|
ich wurde zerrieben |
| 2. Person Singular |
confriabaris confriabare
|
du wurdest zerrieben |
| 3. Person Singular |
confriabatur
|
er/sie/es wurde zerrieben |
| 1. Person Plural |
confriabamur
|
wir wurden zerrieben |
| 2. Person Plural |
confriabamini
|
ihr wurdet zerrieben |
| 3. Person Plural |
confriabantur
|
sie wurden zerrieben |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confriarem
|
ich zerriebe |
| 2. Person Singular |
confriares
|
du zerriebest |
| 3. Person Singular |
confriaret
|
er/sie/es zerriebe |
| 1. Person Plural |
confriaremus
|
wir zerrieben |
| 2. Person Plural |
confriaretis
|
ihr zerriebet |
| 3. Person Plural |
confriarent
|
sie zerrieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confriarer
|
ich würde zerrieben |
| 2. Person Singular |
confriareris confriarere
|
du würdest zerrieben |
| 3. Person Singular |
confriaretur
|
er/sie/es würde zerrieben |
| 1. Person Plural |
confriaremur
|
wir würden zerrieben |
| 2. Person Plural |
confriaremini
|
ihr würdet zerrieben |
| 3. Person Plural |
confriarentur
|
sie würden zerrieben |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confriabo
|
ich werde zerreiben |
| 2. Person Singular |
confriabis
|
du wirst zerreiben |
| 3. Person Singular |
confriabit
|
er/sie/es wird zerreiben |
| 1. Person Plural |
confriabimus
|
wir werden zerreiben |
| 2. Person Plural |
confriabitis
|
ihr werdet zerreiben |
| 3. Person Plural |
confriabunt
|
sie werden zerreiben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confriabor
|
ich werde zerrieben |
| 2. Person Singular |
confriaberis confriabere
|
du wirst zerrieben |
| 3. Person Singular |
confriabitur
|
er/sie/es wird zerrieben |
| 1. Person Plural |
confriabimur
|
wir werden zerrieben |
| 2. Person Plural |
confriabimini
|
ihr werdet zerrieben |
| 3. Person Plural |
confriabuntur
|
sie werden zerrieben |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confriavi
|
ich habe zerrieben |
| 2. Person Singular |
confriavisti
|
du hast zerrieben |
| 3. Person Singular |
confriavit
|
er/sie/es hat zerrieben |
| 1. Person Plural |
confriavimus
|
wir haben zerrieben |
| 2. Person Plural |
confriavistis
|
ihr habt zerrieben |
| 3. Person Plural |
confriaverunt confriavere
|
sie haben zerrieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confriatus sum
|
ich bin zerrieben worden |
| 2. Person Singular |
confriatus es
|
du bist zerrieben worden |
| 3. Person Singular |
confriatus est
|
er/sie/es ist zerrieben worden |
| 1. Person Plural |
confriati sumus
|
wir sind zerrieben worden |
| 2. Person Plural |
confriati estis
|
ihr seid zerrieben worden |
| 3. Person Plural |
confriati sunt
|
sie sind zerrieben worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confriaverim
|
ich habe zerrieben |
| 2. Person Singular |
confriaveris
|
du habest zerrieben |
| 3. Person Singular |
confriaverit
|
er/sie/es habe zerrieben |
| 1. Person Plural |
confriaverimus
|
wir haben zerrieben |
| 2. Person Plural |
confriaveritis
|
ihr habet zerrieben |
| 3. Person Plural |
confriaverint
|
sie haben zerrieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confriatus sim
|
ich sei zerrieben worden |
| 2. Person Singular |
confriatus sis
|
du seiest zerrieben worden |
| 3. Person Singular |
confriatus sit
|
er/sie/es sei zerrieben worden |
| 1. Person Plural |
confriati simus
|
wir seien zerrieben worden |
| 2. Person Plural |
confriati sitis
|
ihr seiet zerrieben worden |
| 3. Person Plural |
confriati sint
|
sie seien zerrieben worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confriaveram
|
ich hatte zerrieben |
| 2. Person Singular |
confriaveras
|
du hattest zerrieben |
| 3. Person Singular |
confriaverat
|
er/sie/es hatte zerrieben |
| 1. Person Plural |
confriaveramus
|
wir hatten zerrieben |
| 2. Person Plural |
confriaveratis
|
ihr hattet zerrieben |
| 3. Person Plural |
confriaverant
|
sie hatten zerrieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confriatus eram
|
ich war zerrieben worden |
| 2. Person Singular |
confriatus eras
|
du warst zerrieben worden |
| 3. Person Singular |
confriatus erat
|
er/sie/es war zerrieben worden |
| 1. Person Plural |
confriati eramus
|
wir waren zerrieben worden |
| 2. Person Plural |
confriati eratis
|
ihr warst zerrieben worden |
| 3. Person Plural |
confriati erant
|
sie waren zerrieben worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confriavissem
|
ich hätte zerrieben |
| 2. Person Singular |
confriavisses
|
du hättest zerrieben |
| 3. Person Singular |
confriavisset
|
er/sie/es hätte zerrieben |
| 1. Person Plural |
confriavissemus
|
wir hätten zerrieben |
| 2. Person Plural |
confriavissetis
|
ihr hättet zerrieben |
| 3. Person Plural |
confriavissent
|
sie hätten zerrieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confriatus essem
|
ich wäre zerrieben worden |
| 2. Person Singular |
confriatus esses
|
du wärest zerrieben worden |
| 3. Person Singular |
confriatus esset
|
er/sie/es wäre zerrieben worden |
| 1. Person Plural |
confriati essemus
|
wir wären zerrieben worden |
| 2. Person Plural |
confriati essetis
|
ihr wäret zerrieben worden |
| 3. Person Plural |
confriati essent
|
sie wären zerrieben worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confriavero
|
ich werde zerrieben haben |
| 2. Person Singular |
confriaveris
|
du wirst zerrieben haben |
| 3. Person Singular |
confriaverit
|
er/sie/es wird zerrieben haben |
| 1. Person Plural |
confriaverimus
|
wir werden zerrieben haben |
| 2. Person Plural |
confriaveritis
|
ihr werdet zerrieben haben |
| 3. Person Plural |
confriaverint
|
sie werden zerrieben haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confriatus ero
|
ich werde zerrieben worden sein |
| 2. Person Singular |
confriatus eris
|
du werdest zerrieben worden sein |
| 3. Person Singular |
confriatus erit
|
er/sie/es werde zerrieben worden sein |
| 1. Person Plural |
confriati erimus
|
wir werden zerrieben worden sein |
| 2. Person Plural |
confriati eritis
|
ihr werdet zerrieben worden sein |
| 3. Person Plural |
confriati erunt
|
sie werden zerrieben worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confriare
|
zerreiben |
| Vorzeitigkeit |
confriavisse
|
zerrieben haben |
| Nachzeitigkeit |
confriaturum esse
|
zerreiben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confriari confriarier
|
zerrieben werden |
| Vorzeitigkeit |
confriatum esse
|
zerrieben worden sein |
| Nachzeitigkeit |
confriatum iri
|
künftig zerrieben werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
confria
|
zerreibe; zerreib! |
| 2. Person Plural |
confriate
|
zerreibt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
confriato
|
| 3. Person Singular |
confriato
|
| 2. Person Plural |
confriatote
|
| 3. Person Plural |
confrianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
confriare
|
das Zerreiben |
| Genitiv |
confriandi
|
des Zerreibens |
| Dativ |
confriando
|
dem Zerreiben |
| Akkusativ |
confriandum
|
das Zerreiben |
| Ablativ |
confriando
|
durch das Zerreiben |
| Vokativ |
confriande
|
Zerreiben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confriandus
|
confrianda
|
confriandum
|
| Genitiv |
confriandi
|
confriandae
|
confriandi
|
| Dativ |
confriando
|
confriandae
|
confriando
|
| Akkusativ |
confriandum
|
confriandam
|
confriandum
|
| Ablativ |
confriando
|
confrianda
|
confriando
|
| Vokativ |
confriande
|
confrianda
|
confriandum
|
Plural
| Nominativ |
confriandi
|
confriandae
|
confrianda
|
| Genitiv |
confriandorum
|
confriandarum
|
confriandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
confriandos
|
confriandas
|
confrianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
confriandi
|
confriandae
|
confrianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confrians
|
confrians
|
confrians
|
| Genitiv |
confriantis
|
confriantis
|
confriantis
|
| Dativ |
confrianti
|
confrianti
|
confrianti
|
| Akkusativ |
confriantem
|
confriantem
|
confrians
|
| Ablativ |
confrianti confriante
|
confrianti confriante
|
confrianti confriante
|
| Vokativ |
confrians
|
confrians
|
confrians
|
Plural
| Nominativ |
confriantes
|
confriantes
|
confriantia
|
| Genitiv |
confriantium confriantum
|
confriantium confriantum
|
confriantium confriantum
|
| Dativ |
confriantibus
|
confriantibus
|
confriantibus
|
| Akkusativ |
confriantes
|
confriantes
|
confriantia
|
| Ablativ |
confriantibus
|
confriantibus
|
confriantibus
|
| Vokativ |
confriantes
|
confriantes
|
confriantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confriatus
|
confriata
|
confriatum
|
| Genitiv |
confriati
|
confriatae
|
confriati
|
| Dativ |
confriato
|
confriatae
|
confriato
|
| Akkusativ |
confriatum
|
confriatam
|
confriatum
|
| Ablativ |
confriato
|
confriata
|
confriato
|
| Vokativ |
confriate
|
confriata
|
confriatum
|
Plural
| Nominativ |
confriati
|
confriatae
|
confriata
|
| Genitiv |
confriatorum
|
confriatarum
|
confriatorum
|
| Dativ |
confriatis
|
confriatis
|
confriatis
|
| Akkusativ |
confriatos
|
confriatas
|
confriata
|
| Ablativ |
confriatis
|
confriatis
|
confriatis
|
| Vokativ |
confriati
|
confriatae
|
confriata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confriaturus
|
confriatura
|
confriaturum
|
| Genitiv |
confriaturi
|
confriaturae
|
confriaturi
|
| Dativ |
confriaturo
|
confriaturae
|
confriaturo
|
| Akkusativ |
confriaturum
|
confriaturam
|
confriaturum
|
| Ablativ |
confriaturo
|
confriatura
|
confriaturo
|
| Vokativ |
confriature
|
confriatura
|
confriaturum
|
Plural
| Nominativ |
confriaturi
|
confriaturae
|
confriatura
|
| Genitiv |
confriaturorum
|
confriaturarum
|
confriaturorum
|
| Dativ |
confriaturis
|
confriaturis
|
confriaturis
|
| Akkusativ |
confriaturos
|
confriaturas
|
confriatura
|
| Ablativ |
confriaturis
|
confriaturis
|
confriaturis
|
| Vokativ |
confriaturi
|
confriaturae
|
confriatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
confriatum
|
confriatu
|