Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunero
|
ich begrabe |
| 2. Person Singular |
confuneras
|
du begräbst |
| 3. Person Singular |
confunerat
|
er/sie/es begräbt |
| 1. Person Plural |
confuneramus
|
wir begraben |
| 2. Person Plural |
confuneratis
|
ihr begrabt |
| 3. Person Plural |
confunerant
|
sie begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneror
|
ich werde begraben |
| 2. Person Singular |
confuneraris confunerare
|
du wirst begraben |
| 3. Person Singular |
confuneratur
|
er/sie/es wird begraben |
| 1. Person Plural |
confuneramur
|
wir werden begraben |
| 2. Person Plural |
confuneramini
|
ihr werdet begraben |
| 3. Person Plural |
confunerantur
|
sie werden begraben |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerem
|
ich begrabe |
| 2. Person Singular |
confuneres
|
du begrabest |
| 3. Person Singular |
confuneret
|
er/sie/es begrabe |
| 1. Person Plural |
confuneremus
|
wir begraben |
| 2. Person Plural |
confuneretis
|
ihr begrabet |
| 3. Person Plural |
confunerent
|
sie begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerer
|
ich werde begraben |
| 2. Person Singular |
confunereris confunerere
|
du werdest begraben |
| 3. Person Singular |
confuneretur
|
er/sie/es werde begraben |
| 1. Person Plural |
confuneremur
|
wir werden begraben |
| 2. Person Plural |
confuneremini
|
ihr werdet begraben |
| 3. Person Plural |
confunerentur
|
sie werden begraben |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerabam
|
ich begrub |
| 2. Person Singular |
confunerabas
|
du begrubst |
| 3. Person Singular |
confunerabat
|
er/sie/es begrub |
| 1. Person Plural |
confunerabamus
|
wir begruben |
| 2. Person Plural |
confunerabatis
|
ihr begrubt |
| 3. Person Plural |
confunerabant
|
sie begruben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerabar
|
ich wurde begraben |
| 2. Person Singular |
confunerabaris confunerabare
|
du wurdest begraben |
| 3. Person Singular |
confunerabatur
|
er/sie/es wurde begraben |
| 1. Person Plural |
confunerabamur
|
wir wurden begraben |
| 2. Person Plural |
confunerabamini
|
ihr wurdet begraben |
| 3. Person Plural |
confunerabantur
|
sie wurden begraben |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerarem
|
ich begrübe |
| 2. Person Singular |
confunerares
|
du begrübest |
| 3. Person Singular |
confuneraret
|
er/sie/es begrübe |
| 1. Person Plural |
confuneraremus
|
wir begrüben |
| 2. Person Plural |
confuneraretis
|
ihr begrübet |
| 3. Person Plural |
confunerarent
|
sie begrüben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerarer
|
ich würde begraben |
| 2. Person Singular |
confunerareris confunerarere
|
du würdest begraben |
| 3. Person Singular |
confuneraretur
|
er/sie/es würde begraben |
| 1. Person Plural |
confuneraremur
|
wir würden begraben |
| 2. Person Plural |
confuneraremini
|
ihr würdet begraben |
| 3. Person Plural |
confunerarentur
|
sie würden begraben |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerabo
|
ich werde begraben |
| 2. Person Singular |
confunerabis
|
du wirst begraben |
| 3. Person Singular |
confunerabit
|
er/sie/es wird begraben |
| 1. Person Plural |
confunerabimus
|
wir werden begraben |
| 2. Person Plural |
confunerabitis
|
ihr werdet begraben |
| 3. Person Plural |
confunerabunt
|
sie werden begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerabor
|
ich werde begraben |
| 2. Person Singular |
confuneraberis confunerabere
|
du wirst begraben |
| 3. Person Singular |
confunerabitur
|
er/sie/es wird begraben |
| 1. Person Plural |
confunerabimur
|
wir werden begraben |
| 2. Person Plural |
confunerabimini
|
ihr werdet begraben |
| 3. Person Plural |
confunerabuntur
|
sie werden begraben |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneravi
|
ich habe begraben |
| 2. Person Singular |
confuneravisti
|
du hast begraben |
| 3. Person Singular |
confuneravit
|
er/sie/es hat begraben |
| 1. Person Plural |
confuneravimus
|
wir haben begraben |
| 2. Person Plural |
confuneravistis
|
ihr habt begraben |
| 3. Person Plural |
confuneraverunt confuneravere
|
sie haben begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus sum
|
ich bin begraben worden |
| 2. Person Singular |
confuneratus es
|
du bist begraben worden |
| 3. Person Singular |
confuneratus est
|
er/sie/es ist begraben worden |
| 1. Person Plural |
confunerati sumus
|
wir sind begraben worden |
| 2. Person Plural |
confunerati estis
|
ihr seid begraben worden |
| 3. Person Plural |
confunerati sunt
|
sie sind begraben worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneraverim
|
ich habe begraben |
| 2. Person Singular |
confuneraveris
|
du habest begraben |
| 3. Person Singular |
confuneraverit
|
er/sie/es habe begraben |
| 1. Person Plural |
confuneraverimus
|
wir haben begraben |
| 2. Person Plural |
confuneraveritis
|
ihr habet begraben |
| 3. Person Plural |
confuneraverint
|
sie haben begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus sim
|
ich sei begraben worden |
| 2. Person Singular |
confuneratus sis
|
du seiest begraben worden |
| 3. Person Singular |
confuneratus sit
|
er/sie/es sei begraben worden |
| 1. Person Plural |
confunerati simus
|
wir seien begraben worden |
| 2. Person Plural |
confunerati sitis
|
ihr seiet begraben worden |
| 3. Person Plural |
confunerati sint
|
sie seien begraben worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneraveram
|
ich hatte begraben |
| 2. Person Singular |
confuneraveras
|
du hattest begraben |
| 3. Person Singular |
confuneraverat
|
er/sie/es hatte begraben |
| 1. Person Plural |
confuneraveramus
|
wir hatten begraben |
| 2. Person Plural |
confuneraveratis
|
ihr hattet begraben |
| 3. Person Plural |
confuneraverant
|
sie hatten begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus eram
|
ich war begraben worden |
| 2. Person Singular |
confuneratus eras
|
du warst begraben worden |
| 3. Person Singular |
confuneratus erat
|
er/sie/es war begraben worden |
| 1. Person Plural |
confunerati eramus
|
wir waren begraben worden |
| 2. Person Plural |
confunerati eratis
|
ihr warst begraben worden |
| 3. Person Plural |
confunerati erant
|
sie waren begraben worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneravissem
|
ich hätte begraben |
| 2. Person Singular |
confuneravisses
|
du hättest begraben |
| 3. Person Singular |
confuneravisset
|
er/sie/es hätte begraben |
| 1. Person Plural |
confuneravissemus
|
wir hätten begraben |
| 2. Person Plural |
confuneravissetis
|
ihr hättet begraben |
| 3. Person Plural |
confuneravissent
|
sie hätten begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus essem
|
ich wäre begraben worden |
| 2. Person Singular |
confuneratus esses
|
du wärest begraben worden |
| 3. Person Singular |
confuneratus esset
|
er/sie/es wäre begraben worden |
| 1. Person Plural |
confunerati essemus
|
wir wären begraben worden |
| 2. Person Plural |
confunerati essetis
|
ihr wäret begraben worden |
| 3. Person Plural |
confunerati essent
|
sie wären begraben worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneravero
|
ich werde begraben haben |
| 2. Person Singular |
confuneraveris
|
du wirst begraben haben |
| 3. Person Singular |
confuneraverit
|
er/sie/es wird begraben haben |
| 1. Person Plural |
confuneraverimus
|
wir werden begraben haben |
| 2. Person Plural |
confuneraveritis
|
ihr werdet begraben haben |
| 3. Person Plural |
confuneraverint
|
sie werden begraben haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus ero
|
ich werde begraben worden sein |
| 2. Person Singular |
confuneratus eris
|
du werdest begraben worden sein |
| 3. Person Singular |
confuneratus erit
|
er/sie/es werde begraben worden sein |
| 1. Person Plural |
confunerati erimus
|
wir werden begraben worden sein |
| 2. Person Plural |
confunerati eritis
|
ihr werdet begraben worden sein |
| 3. Person Plural |
confunerati erunt
|
sie werden begraben worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confunerare
|
begraben |
| Vorzeitigkeit |
confuneravisse
|
begraben haben |
| Nachzeitigkeit |
confuneraturum esse
|
begraben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confunerari confunerarier
|
begraben werden |
| Vorzeitigkeit |
confuneratum esse
|
begraben worden sein |
| Nachzeitigkeit |
confuneratum iri
|
künftig begraben werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
confunera
|
begrabe; begrab! |
| 2. Person Plural |
confunerate
|
begrabt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
confunerato
|
| 3. Person Singular |
confunerato
|
| 2. Person Plural |
confuneratote
|
| 3. Person Plural |
confuneranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
confunerare
|
das Begraben |
| Genitiv |
confunerandi
|
des Begrabens |
| Dativ |
confunerando
|
dem Begraben |
| Akkusativ |
confunerandum
|
das Begraben |
| Ablativ |
confunerando
|
durch das Begraben |
| Vokativ |
confunerande
|
Begraben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confunerandus
|
confuneranda
|
confunerandum
|
| Genitiv |
confunerandi
|
confunerandae
|
confunerandi
|
| Dativ |
confunerando
|
confunerandae
|
confunerando
|
| Akkusativ |
confunerandum
|
confunerandam
|
confunerandum
|
| Ablativ |
confunerando
|
confuneranda
|
confunerando
|
| Vokativ |
confunerande
|
confuneranda
|
confunerandum
|
Plural
| Nominativ |
confunerandi
|
confunerandae
|
confuneranda
|
| Genitiv |
confunerandorum
|
confunerandarum
|
confunerandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
confunerandos
|
confunerandas
|
confuneranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
confunerandi
|
confunerandae
|
confuneranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confunerans
|
confunerans
|
confunerans
|
| Genitiv |
confunerantis
|
confunerantis
|
confunerantis
|
| Dativ |
confuneranti
|
confuneranti
|
confuneranti
|
| Akkusativ |
confunerantem
|
confunerantem
|
confunerans
|
| Ablativ |
confuneranti confunerante
|
confuneranti confunerante
|
confuneranti confunerante
|
| Vokativ |
confunerans
|
confunerans
|
confunerans
|
Plural
| Nominativ |
confunerantes
|
confunerantes
|
confunerantia
|
| Genitiv |
confunerantium confunerantum
|
confunerantium confunerantum
|
confunerantium confunerantum
|
| Dativ |
confunerantibus
|
confunerantibus
|
confunerantibus
|
| Akkusativ |
confunerantes
|
confunerantes
|
confunerantia
|
| Ablativ |
confunerantibus
|
confunerantibus
|
confunerantibus
|
| Vokativ |
confunerantes
|
confunerantes
|
confunerantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confuneratus
|
confunerata
|
confuneratum
|
| Genitiv |
confunerati
|
confuneratae
|
confunerati
|
| Dativ |
confunerato
|
confuneratae
|
confunerato
|
| Akkusativ |
confuneratum
|
confuneratam
|
confuneratum
|
| Ablativ |
confunerato
|
confunerata
|
confunerato
|
| Vokativ |
confunerate
|
confunerata
|
confuneratum
|
Plural
| Nominativ |
confunerati
|
confuneratae
|
confunerata
|
| Genitiv |
confuneratorum
|
confuneratarum
|
confuneratorum
|
| Dativ |
confuneratis
|
confuneratis
|
confuneratis
|
| Akkusativ |
confuneratos
|
confuneratas
|
confunerata
|
| Ablativ |
confuneratis
|
confuneratis
|
confuneratis
|
| Vokativ |
confunerati
|
confuneratae
|
confunerata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confuneraturus
|
confuneratura
|
confuneraturum
|
| Genitiv |
confuneraturi
|
confuneraturae
|
confuneraturi
|
| Dativ |
confuneraturo
|
confuneraturae
|
confuneraturo
|
| Akkusativ |
confuneraturum
|
confuneraturam
|
confuneraturum
|
| Ablativ |
confuneraturo
|
confuneratura
|
confuneraturo
|
| Vokativ |
confunerature
|
confuneratura
|
confuneraturum
|
Plural
| Nominativ |
confuneraturi
|
confuneraturae
|
confuneratura
|
| Genitiv |
confuneraturorum
|
confuneraturarum
|
confuneraturorum
|
| Dativ |
confuneraturis
|
confuneraturis
|
confuneraturis
|
| Akkusativ |
confuneraturos
|
confuneraturas
|
confuneratura
|
| Ablativ |
confuneraturis
|
confuneraturis
|
confuneraturis
|
| Vokativ |
confuneraturi
|
confuneraturae
|
confuneratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
confuneratum
|
confuneratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunero
|
ich bestatte |
| 2. Person Singular |
confuneras
|
du bestattest |
| 3. Person Singular |
confunerat
|
er/sie/es bestattet |
| 1. Person Plural |
confuneramus
|
wir bestatten |
| 2. Person Plural |
confuneratis
|
ihr bestattet |
| 3. Person Plural |
confunerant
|
sie bestatten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneror
|
ich werde bestattet |
| 2. Person Singular |
confuneraris confunerare
|
du wirst bestattet |
| 3. Person Singular |
confuneratur
|
er/sie/es wird bestattet |
| 1. Person Plural |
confuneramur
|
wir werden bestattet |
| 2. Person Plural |
confuneramini
|
ihr werdet bestattet |
| 3. Person Plural |
confunerantur
|
sie werden bestattet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerem
|
ich bestatte |
| 2. Person Singular |
confuneres
|
du bestattest |
| 3. Person Singular |
confuneret
|
er/sie/es bestatte |
| 1. Person Plural |
confuneremus
|
wir bestatten |
| 2. Person Plural |
confuneretis
|
ihr bestattet |
| 3. Person Plural |
confunerent
|
sie bestatten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerer
|
ich werde bestattet |
| 2. Person Singular |
confunereris confunerere
|
du werdest bestattet |
| 3. Person Singular |
confuneretur
|
er/sie/es werde bestattet |
| 1. Person Plural |
confuneremur
|
wir werden bestattet |
| 2. Person Plural |
confuneremini
|
ihr werdet bestattet |
| 3. Person Plural |
confunerentur
|
sie werden bestattet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerabam
|
ich bestattete |
| 2. Person Singular |
confunerabas
|
du bestattetest |
| 3. Person Singular |
confunerabat
|
er/sie/es bestattete |
| 1. Person Plural |
confunerabamus
|
wir bestatteten |
| 2. Person Plural |
confunerabatis
|
ihr bestattetet |
| 3. Person Plural |
confunerabant
|
sie bestatteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerabar
|
ich wurde bestattet |
| 2. Person Singular |
confunerabaris confunerabare
|
du wurdest bestattet |
| 3. Person Singular |
confunerabatur
|
er/sie/es wurde bestattet |
| 1. Person Plural |
confunerabamur
|
wir wurden bestattet |
| 2. Person Plural |
confunerabamini
|
ihr wurdet bestattet |
| 3. Person Plural |
confunerabantur
|
sie wurden bestattet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerarem
|
ich bestattete |
| 2. Person Singular |
confunerares
|
du bestattetest |
| 3. Person Singular |
confuneraret
|
er/sie/es bestattete |
| 1. Person Plural |
confuneraremus
|
wir bestatteten |
| 2. Person Plural |
confuneraretis
|
ihr bestattetet |
| 3. Person Plural |
confunerarent
|
sie bestatteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerarer
|
ich würde bestattet |
| 2. Person Singular |
confunerareris confunerarere
|
du würdest bestattet |
| 3. Person Singular |
confuneraretur
|
er/sie/es würde bestattet |
| 1. Person Plural |
confuneraremur
|
wir würden bestattet |
| 2. Person Plural |
confuneraremini
|
ihr würdet bestattet |
| 3. Person Plural |
confunerarentur
|
sie würden bestattet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerabo
|
ich werde bestatten |
| 2. Person Singular |
confunerabis
|
du wirst bestatten |
| 3. Person Singular |
confunerabit
|
er/sie/es wird bestatten |
| 1. Person Plural |
confunerabimus
|
wir werden bestatten |
| 2. Person Plural |
confunerabitis
|
ihr werdet bestatten |
| 3. Person Plural |
confunerabunt
|
sie werden bestatten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerabor
|
ich werde bestattet |
| 2. Person Singular |
confuneraberis confunerabere
|
du wirst bestattet |
| 3. Person Singular |
confunerabitur
|
er/sie/es wird bestattet |
| 1. Person Plural |
confunerabimur
|
wir werden bestattet |
| 2. Person Plural |
confunerabimini
|
ihr werdet bestattet |
| 3. Person Plural |
confunerabuntur
|
sie werden bestattet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneravi
|
ich habe bestattet |
| 2. Person Singular |
confuneravisti
|
du hast bestattet |
| 3. Person Singular |
confuneravit
|
er/sie/es hat bestattet |
| 1. Person Plural |
confuneravimus
|
wir haben bestattet |
| 2. Person Plural |
confuneravistis
|
ihr habt bestattet |
| 3. Person Plural |
confuneraverunt confuneravere
|
sie haben bestattet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus sum
|
ich bin bestattet worden |
| 2. Person Singular |
confuneratus es
|
du bist bestattet worden |
| 3. Person Singular |
confuneratus est
|
er/sie/es ist bestattet worden |
| 1. Person Plural |
confunerati sumus
|
wir sind bestattet worden |
| 2. Person Plural |
confunerati estis
|
ihr seid bestattet worden |
| 3. Person Plural |
confunerati sunt
|
sie sind bestattet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneraverim
|
ich habe bestattet |
| 2. Person Singular |
confuneraveris
|
du habest bestattet |
| 3. Person Singular |
confuneraverit
|
er/sie/es habe bestattet |
| 1. Person Plural |
confuneraverimus
|
wir haben bestattet |
| 2. Person Plural |
confuneraveritis
|
ihr habet bestattet |
| 3. Person Plural |
confuneraverint
|
sie haben bestattet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus sim
|
ich sei bestattet worden |
| 2. Person Singular |
confuneratus sis
|
du seiest bestattet worden |
| 3. Person Singular |
confuneratus sit
|
er/sie/es sei bestattet worden |
| 1. Person Plural |
confunerati simus
|
wir seien bestattet worden |
| 2. Person Plural |
confunerati sitis
|
ihr seiet bestattet worden |
| 3. Person Plural |
confunerati sint
|
sie seien bestattet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneraveram
|
ich hatte bestattet |
| 2. Person Singular |
confuneraveras
|
du hattest bestattet |
| 3. Person Singular |
confuneraverat
|
er/sie/es hatte bestattet |
| 1. Person Plural |
confuneraveramus
|
wir hatten bestattet |
| 2. Person Plural |
confuneraveratis
|
ihr hattet bestattet |
| 3. Person Plural |
confuneraverant
|
sie hatten bestattet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus eram
|
ich war bestattet worden |
| 2. Person Singular |
confuneratus eras
|
du warst bestattet worden |
| 3. Person Singular |
confuneratus erat
|
er/sie/es war bestattet worden |
| 1. Person Plural |
confunerati eramus
|
wir waren bestattet worden |
| 2. Person Plural |
confunerati eratis
|
ihr warst bestattet worden |
| 3. Person Plural |
confunerati erant
|
sie waren bestattet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneravissem
|
ich hätte bestattet |
| 2. Person Singular |
confuneravisses
|
du hättest bestattet |
| 3. Person Singular |
confuneravisset
|
er/sie/es hätte bestattet |
| 1. Person Plural |
confuneravissemus
|
wir hätten bestattet |
| 2. Person Plural |
confuneravissetis
|
ihr hättet bestattet |
| 3. Person Plural |
confuneravissent
|
sie hätten bestattet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus essem
|
ich wäre bestattet worden |
| 2. Person Singular |
confuneratus esses
|
du wärest bestattet worden |
| 3. Person Singular |
confuneratus esset
|
er/sie/es wäre bestattet worden |
| 1. Person Plural |
confunerati essemus
|
wir wären bestattet worden |
| 2. Person Plural |
confunerati essetis
|
ihr wäret bestattet worden |
| 3. Person Plural |
confunerati essent
|
sie wären bestattet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneravero
|
ich werde bestattet haben |
| 2. Person Singular |
confuneraveris
|
du wirst bestattet haben |
| 3. Person Singular |
confuneraverit
|
er/sie/es wird bestattet haben |
| 1. Person Plural |
confuneraverimus
|
wir werden bestattet haben |
| 2. Person Plural |
confuneraveritis
|
ihr werdet bestattet haben |
| 3. Person Plural |
confuneraverint
|
sie werden bestattet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus ero
|
ich werde bestattet worden sein |
| 2. Person Singular |
confuneratus eris
|
du werdest bestattet worden sein |
| 3. Person Singular |
confuneratus erit
|
er/sie/es werde bestattet worden sein |
| 1. Person Plural |
confunerati erimus
|
wir werden bestattet worden sein |
| 2. Person Plural |
confunerati eritis
|
ihr werdet bestattet worden sein |
| 3. Person Plural |
confunerati erunt
|
sie werden bestattet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confunerare
|
bestatten |
| Vorzeitigkeit |
confuneravisse
|
bestattet haben |
| Nachzeitigkeit |
confuneraturum esse
|
bestatten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confunerari confunerarier
|
bestattet werden |
| Vorzeitigkeit |
confuneratum esse
|
bestattet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
confuneratum iri
|
künftig bestattet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
confunera
|
bestatte! |
| 2. Person Plural |
confunerate
|
bestattet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
confunerato
|
| 3. Person Singular |
confunerato
|
| 2. Person Plural |
confuneratote
|
| 3. Person Plural |
confuneranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
confunerare
|
das Bestatten |
| Genitiv |
confunerandi
|
des Bestattens |
| Dativ |
confunerando
|
dem Bestatten |
| Akkusativ |
confunerandum
|
das Bestatten |
| Ablativ |
confunerando
|
durch das Bestatten |
| Vokativ |
confunerande
|
Bestatten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confunerandus
|
confuneranda
|
confunerandum
|
| Genitiv |
confunerandi
|
confunerandae
|
confunerandi
|
| Dativ |
confunerando
|
confunerandae
|
confunerando
|
| Akkusativ |
confunerandum
|
confunerandam
|
confunerandum
|
| Ablativ |
confunerando
|
confuneranda
|
confunerando
|
| Vokativ |
confunerande
|
confuneranda
|
confunerandum
|
Plural
| Nominativ |
confunerandi
|
confunerandae
|
confuneranda
|
| Genitiv |
confunerandorum
|
confunerandarum
|
confunerandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
confunerandos
|
confunerandas
|
confuneranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
confunerandi
|
confunerandae
|
confuneranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confunerans
|
confunerans
|
confunerans
|
| Genitiv |
confunerantis
|
confunerantis
|
confunerantis
|
| Dativ |
confuneranti
|
confuneranti
|
confuneranti
|
| Akkusativ |
confunerantem
|
confunerantem
|
confunerans
|
| Ablativ |
confuneranti confunerante
|
confuneranti confunerante
|
confuneranti confunerante
|
| Vokativ |
confunerans
|
confunerans
|
confunerans
|
Plural
| Nominativ |
confunerantes
|
confunerantes
|
confunerantia
|
| Genitiv |
confunerantium confunerantum
|
confunerantium confunerantum
|
confunerantium confunerantum
|
| Dativ |
confunerantibus
|
confunerantibus
|
confunerantibus
|
| Akkusativ |
confunerantes
|
confunerantes
|
confunerantia
|
| Ablativ |
confunerantibus
|
confunerantibus
|
confunerantibus
|
| Vokativ |
confunerantes
|
confunerantes
|
confunerantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confuneratus
|
confunerata
|
confuneratum
|
| Genitiv |
confunerati
|
confuneratae
|
confunerati
|
| Dativ |
confunerato
|
confuneratae
|
confunerato
|
| Akkusativ |
confuneratum
|
confuneratam
|
confuneratum
|
| Ablativ |
confunerato
|
confunerata
|
confunerato
|
| Vokativ |
confunerate
|
confunerata
|
confuneratum
|
Plural
| Nominativ |
confunerati
|
confuneratae
|
confunerata
|
| Genitiv |
confuneratorum
|
confuneratarum
|
confuneratorum
|
| Dativ |
confuneratis
|
confuneratis
|
confuneratis
|
| Akkusativ |
confuneratos
|
confuneratas
|
confunerata
|
| Ablativ |
confuneratis
|
confuneratis
|
confuneratis
|
| Vokativ |
confunerati
|
confuneratae
|
confunerata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confuneraturus
|
confuneratura
|
confuneraturum
|
| Genitiv |
confuneraturi
|
confuneraturae
|
confuneraturi
|
| Dativ |
confuneraturo
|
confuneraturae
|
confuneraturo
|
| Akkusativ |
confuneraturum
|
confuneraturam
|
confuneraturum
|
| Ablativ |
confuneraturo
|
confuneratura
|
confuneraturo
|
| Vokativ |
confunerature
|
confuneratura
|
confuneraturum
|
Plural
| Nominativ |
confuneraturi
|
confuneraturae
|
confuneratura
|
| Genitiv |
confuneraturorum
|
confuneraturarum
|
confuneraturorum
|
| Dativ |
confuneraturis
|
confuneraturis
|
confuneraturis
|
| Akkusativ |
confuneraturos
|
confuneraturas
|
confuneratura
|
| Ablativ |
confuneraturis
|
confuneraturis
|
confuneraturis
|
| Vokativ |
confuneraturi
|
confuneraturae
|
confuneratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
confuneratum
|
confuneratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunero
|
ich ruiniere |
| 2. Person Singular |
confuneras
|
du ruinierst |
| 3. Person Singular |
confunerat
|
er/sie/es ruiniert |
| 1. Person Plural |
confuneramus
|
wir ruinieren |
| 2. Person Plural |
confuneratis
|
ihr ruiniert |
| 3. Person Plural |
confunerant
|
sie ruinieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneror
|
ich werde ruiniert |
| 2. Person Singular |
confuneraris confunerare
|
du wirst ruiniert |
| 3. Person Singular |
confuneratur
|
er/sie/es wird ruiniert |
| 1. Person Plural |
confuneramur
|
wir werden ruiniert |
| 2. Person Plural |
confuneramini
|
ihr werdet ruiniert |
| 3. Person Plural |
confunerantur
|
sie werden ruiniert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerem
|
ich ruiniere |
| 2. Person Singular |
confuneres
|
du ruinierest |
| 3. Person Singular |
confuneret
|
er/sie/es ruiniere |
| 1. Person Plural |
confuneremus
|
wir ruinieren |
| 2. Person Plural |
confuneretis
|
ihr ruinieret |
| 3. Person Plural |
confunerent
|
sie ruinieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerer
|
ich werde ruiniert |
| 2. Person Singular |
confunereris confunerere
|
du werdest ruiniert |
| 3. Person Singular |
confuneretur
|
er/sie/es werde ruiniert |
| 1. Person Plural |
confuneremur
|
wir werden ruiniert |
| 2. Person Plural |
confuneremini
|
ihr werdet ruiniert |
| 3. Person Plural |
confunerentur
|
sie werden ruiniert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerabam
|
ich ruinierte |
| 2. Person Singular |
confunerabas
|
du ruiniertest |
| 3. Person Singular |
confunerabat
|
er/sie/es ruinierte |
| 1. Person Plural |
confunerabamus
|
wir ruinierten |
| 2. Person Plural |
confunerabatis
|
ihr ruiniertet |
| 3. Person Plural |
confunerabant
|
sie ruinierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerabar
|
ich wurde ruiniert |
| 2. Person Singular |
confunerabaris confunerabare
|
du wurdest ruiniert |
| 3. Person Singular |
confunerabatur
|
er/sie/es wurde ruiniert |
| 1. Person Plural |
confunerabamur
|
wir wurden ruiniert |
| 2. Person Plural |
confunerabamini
|
ihr wurdet ruiniert |
| 3. Person Plural |
confunerabantur
|
sie wurden ruiniert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerarem
|
ich ruinierte |
| 2. Person Singular |
confunerares
|
du ruiniertest |
| 3. Person Singular |
confuneraret
|
er/sie/es ruinierte |
| 1. Person Plural |
confuneraremus
|
wir ruinierten |
| 2. Person Plural |
confuneraretis
|
ihr ruiniertet |
| 3. Person Plural |
confunerarent
|
sie ruinierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerarer
|
ich würde ruiniert |
| 2. Person Singular |
confunerareris confunerarere
|
du würdest ruiniert |
| 3. Person Singular |
confuneraretur
|
er/sie/es würde ruiniert |
| 1. Person Plural |
confuneraremur
|
wir würden ruiniert |
| 2. Person Plural |
confuneraremini
|
ihr würdet ruiniert |
| 3. Person Plural |
confunerarentur
|
sie würden ruiniert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerabo
|
ich werde ruinieren |
| 2. Person Singular |
confunerabis
|
du wirst ruinieren |
| 3. Person Singular |
confunerabit
|
er/sie/es wird ruinieren |
| 1. Person Plural |
confunerabimus
|
wir werden ruinieren |
| 2. Person Plural |
confunerabitis
|
ihr werdet ruinieren |
| 3. Person Plural |
confunerabunt
|
sie werden ruinieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerabor
|
ich werde ruiniert |
| 2. Person Singular |
confuneraberis confunerabere
|
du wirst ruiniert |
| 3. Person Singular |
confunerabitur
|
er/sie/es wird ruiniert |
| 1. Person Plural |
confunerabimur
|
wir werden ruiniert |
| 2. Person Plural |
confunerabimini
|
ihr werdet ruiniert |
| 3. Person Plural |
confunerabuntur
|
sie werden ruiniert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneravi
|
ich habe ruiniert |
| 2. Person Singular |
confuneravisti
|
du hast ruiniert |
| 3. Person Singular |
confuneravit
|
er/sie/es hat ruiniert |
| 1. Person Plural |
confuneravimus
|
wir haben ruiniert |
| 2. Person Plural |
confuneravistis
|
ihr habt ruiniert |
| 3. Person Plural |
confuneraverunt confuneravere
|
sie haben ruiniert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus sum
|
ich bin ruiniert worden |
| 2. Person Singular |
confuneratus es
|
du bist ruiniert worden |
| 3. Person Singular |
confuneratus est
|
er/sie/es ist ruiniert worden |
| 1. Person Plural |
confunerati sumus
|
wir sind ruiniert worden |
| 2. Person Plural |
confunerati estis
|
ihr seid ruiniert worden |
| 3. Person Plural |
confunerati sunt
|
sie sind ruiniert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneraverim
|
ich habe ruiniert |
| 2. Person Singular |
confuneraveris
|
du habest ruiniert |
| 3. Person Singular |
confuneraverit
|
er/sie/es habe ruiniert |
| 1. Person Plural |
confuneraverimus
|
wir haben ruiniert |
| 2. Person Plural |
confuneraveritis
|
ihr habet ruiniert |
| 3. Person Plural |
confuneraverint
|
sie haben ruiniert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus sim
|
ich sei ruiniert worden |
| 2. Person Singular |
confuneratus sis
|
du seiest ruiniert worden |
| 3. Person Singular |
confuneratus sit
|
er/sie/es sei ruiniert worden |
| 1. Person Plural |
confunerati simus
|
wir seien ruiniert worden |
| 2. Person Plural |
confunerati sitis
|
ihr seiet ruiniert worden |
| 3. Person Plural |
confunerati sint
|
sie seien ruiniert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneraveram
|
ich hatte ruiniert |
| 2. Person Singular |
confuneraveras
|
du hattest ruiniert |
| 3. Person Singular |
confuneraverat
|
er/sie/es hatte ruiniert |
| 1. Person Plural |
confuneraveramus
|
wir hatten ruiniert |
| 2. Person Plural |
confuneraveratis
|
ihr hattet ruiniert |
| 3. Person Plural |
confuneraverant
|
sie hatten ruiniert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus eram
|
ich war ruiniert worden |
| 2. Person Singular |
confuneratus eras
|
du warst ruiniert worden |
| 3. Person Singular |
confuneratus erat
|
er/sie/es war ruiniert worden |
| 1. Person Plural |
confunerati eramus
|
wir waren ruiniert worden |
| 2. Person Plural |
confunerati eratis
|
ihr warst ruiniert worden |
| 3. Person Plural |
confunerati erant
|
sie waren ruiniert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneravissem
|
ich hätte ruiniert |
| 2. Person Singular |
confuneravisses
|
du hättest ruiniert |
| 3. Person Singular |
confuneravisset
|
er/sie/es hätte ruiniert |
| 1. Person Plural |
confuneravissemus
|
wir hätten ruiniert |
| 2. Person Plural |
confuneravissetis
|
ihr hättet ruiniert |
| 3. Person Plural |
confuneravissent
|
sie hätten ruiniert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus essem
|
ich wäre ruiniert worden |
| 2. Person Singular |
confuneratus esses
|
du wärest ruiniert worden |
| 3. Person Singular |
confuneratus esset
|
er/sie/es wäre ruiniert worden |
| 1. Person Plural |
confunerati essemus
|
wir wären ruiniert worden |
| 2. Person Plural |
confunerati essetis
|
ihr wäret ruiniert worden |
| 3. Person Plural |
confunerati essent
|
sie wären ruiniert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneravero
|
ich werde ruiniert haben |
| 2. Person Singular |
confuneraveris
|
du wirst ruiniert haben |
| 3. Person Singular |
confuneraverit
|
er/sie/es wird ruiniert haben |
| 1. Person Plural |
confuneraverimus
|
wir werden ruiniert haben |
| 2. Person Plural |
confuneraveritis
|
ihr werdet ruiniert haben |
| 3. Person Plural |
confuneraverint
|
sie werden ruiniert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus ero
|
ich werde ruiniert worden sein |
| 2. Person Singular |
confuneratus eris
|
du werdest ruiniert worden sein |
| 3. Person Singular |
confuneratus erit
|
er/sie/es werde ruiniert worden sein |
| 1. Person Plural |
confunerati erimus
|
wir werden ruiniert worden sein |
| 2. Person Plural |
confunerati eritis
|
ihr werdet ruiniert worden sein |
| 3. Person Plural |
confunerati erunt
|
sie werden ruiniert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confunerare
|
ruinieren |
| Vorzeitigkeit |
confuneravisse
|
ruiniert haben |
| Nachzeitigkeit |
confuneraturum esse
|
ruinieren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confunerari confunerarier
|
ruiniert werden |
| Vorzeitigkeit |
confuneratum esse
|
ruiniert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
confuneratum iri
|
künftig ruiniert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
confunera
|
ruiniere! |
| 2. Person Plural |
confunerate
|
ruiniert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
confunerato
|
| 3. Person Singular |
confunerato
|
| 2. Person Plural |
confuneratote
|
| 3. Person Plural |
confuneranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
confunerare
|
das Ruinieren |
| Genitiv |
confunerandi
|
des Ruinierens |
| Dativ |
confunerando
|
dem Ruinieren |
| Akkusativ |
confunerandum
|
das Ruinieren |
| Ablativ |
confunerando
|
durch das Ruinieren |
| Vokativ |
confunerande
|
Ruinieren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confunerandus
|
confuneranda
|
confunerandum
|
| Genitiv |
confunerandi
|
confunerandae
|
confunerandi
|
| Dativ |
confunerando
|
confunerandae
|
confunerando
|
| Akkusativ |
confunerandum
|
confunerandam
|
confunerandum
|
| Ablativ |
confunerando
|
confuneranda
|
confunerando
|
| Vokativ |
confunerande
|
confuneranda
|
confunerandum
|
Plural
| Nominativ |
confunerandi
|
confunerandae
|
confuneranda
|
| Genitiv |
confunerandorum
|
confunerandarum
|
confunerandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
confunerandos
|
confunerandas
|
confuneranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
confunerandi
|
confunerandae
|
confuneranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confunerans
|
confunerans
|
confunerans
|
| Genitiv |
confunerantis
|
confunerantis
|
confunerantis
|
| Dativ |
confuneranti
|
confuneranti
|
confuneranti
|
| Akkusativ |
confunerantem
|
confunerantem
|
confunerans
|
| Ablativ |
confuneranti confunerante
|
confuneranti confunerante
|
confuneranti confunerante
|
| Vokativ |
confunerans
|
confunerans
|
confunerans
|
Plural
| Nominativ |
confunerantes
|
confunerantes
|
confunerantia
|
| Genitiv |
confunerantium confunerantum
|
confunerantium confunerantum
|
confunerantium confunerantum
|
| Dativ |
confunerantibus
|
confunerantibus
|
confunerantibus
|
| Akkusativ |
confunerantes
|
confunerantes
|
confunerantia
|
| Ablativ |
confunerantibus
|
confunerantibus
|
confunerantibus
|
| Vokativ |
confunerantes
|
confunerantes
|
confunerantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confuneratus
|
confunerata
|
confuneratum
|
| Genitiv |
confunerati
|
confuneratae
|
confunerati
|
| Dativ |
confunerato
|
confuneratae
|
confunerato
|
| Akkusativ |
confuneratum
|
confuneratam
|
confuneratum
|
| Ablativ |
confunerato
|
confunerata
|
confunerato
|
| Vokativ |
confunerate
|
confunerata
|
confuneratum
|
Plural
| Nominativ |
confunerati
|
confuneratae
|
confunerata
|
| Genitiv |
confuneratorum
|
confuneratarum
|
confuneratorum
|
| Dativ |
confuneratis
|
confuneratis
|
confuneratis
|
| Akkusativ |
confuneratos
|
confuneratas
|
confunerata
|
| Ablativ |
confuneratis
|
confuneratis
|
confuneratis
|
| Vokativ |
confunerati
|
confuneratae
|
confunerata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confuneraturus
|
confuneratura
|
confuneraturum
|
| Genitiv |
confuneraturi
|
confuneraturae
|
confuneraturi
|
| Dativ |
confuneraturo
|
confuneraturae
|
confuneraturo
|
| Akkusativ |
confuneraturum
|
confuneraturam
|
confuneraturum
|
| Ablativ |
confuneraturo
|
confuneratura
|
confuneraturo
|
| Vokativ |
confunerature
|
confuneratura
|
confuneraturum
|
Plural
| Nominativ |
confuneraturi
|
confuneraturae
|
confuneratura
|
| Genitiv |
confuneraturorum
|
confuneraturarum
|
confuneraturorum
|
| Dativ |
confuneraturis
|
confuneraturis
|
confuneraturis
|
| Akkusativ |
confuneraturos
|
confuneraturas
|
confuneratura
|
| Ablativ |
confuneraturis
|
confuneraturis
|
confuneraturis
|
| Vokativ |
confuneraturi
|
confuneraturae
|
confuneratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
confuneratum
|
confuneratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunero
|
ich vernichte |
| 2. Person Singular |
confuneras
|
du vernichtest |
| 3. Person Singular |
confunerat
|
er/sie/es vernichtet |
| 1. Person Plural |
confuneramus
|
wir vernichten |
| 2. Person Plural |
confuneratis
|
ihr vernichtet |
| 3. Person Plural |
confunerant
|
sie vernichten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneror
|
ich werde vernichtet |
| 2. Person Singular |
confuneraris confunerare
|
du wirst vernichtet |
| 3. Person Singular |
confuneratur
|
er/sie/es wird vernichtet |
| 1. Person Plural |
confuneramur
|
wir werden vernichtet |
| 2. Person Plural |
confuneramini
|
ihr werdet vernichtet |
| 3. Person Plural |
confunerantur
|
sie werden vernichtet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerem
|
ich vernichte |
| 2. Person Singular |
confuneres
|
du vernichtest |
| 3. Person Singular |
confuneret
|
er/sie/es vernichte |
| 1. Person Plural |
confuneremus
|
wir vernichten |
| 2. Person Plural |
confuneretis
|
ihr vernichtet |
| 3. Person Plural |
confunerent
|
sie vernichten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerer
|
ich werde vernichtet |
| 2. Person Singular |
confunereris confunerere
|
du werdest vernichtet |
| 3. Person Singular |
confuneretur
|
er/sie/es werde vernichtet |
| 1. Person Plural |
confuneremur
|
wir werden vernichtet |
| 2. Person Plural |
confuneremini
|
ihr werdet vernichtet |
| 3. Person Plural |
confunerentur
|
sie werden vernichtet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerabam
|
ich vernichtete |
| 2. Person Singular |
confunerabas
|
du vernichtetest |
| 3. Person Singular |
confunerabat
|
er/sie/es vernichtete |
| 1. Person Plural |
confunerabamus
|
wir vernichteten |
| 2. Person Plural |
confunerabatis
|
ihr vernichtetet |
| 3. Person Plural |
confunerabant
|
sie vernichteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerabar
|
ich wurde vernichtet |
| 2. Person Singular |
confunerabaris confunerabare
|
du wurdest vernichtet |
| 3. Person Singular |
confunerabatur
|
er/sie/es wurde vernichtet |
| 1. Person Plural |
confunerabamur
|
wir wurden vernichtet |
| 2. Person Plural |
confunerabamini
|
ihr wurdet vernichtet |
| 3. Person Plural |
confunerabantur
|
sie wurden vernichtet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerarem
|
ich vernichtete |
| 2. Person Singular |
confunerares
|
du vernichtetest |
| 3. Person Singular |
confuneraret
|
er/sie/es vernichtete |
| 1. Person Plural |
confuneraremus
|
wir vernichteten |
| 2. Person Plural |
confuneraretis
|
ihr vernichtetet |
| 3. Person Plural |
confunerarent
|
sie vernichteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerarer
|
ich würde vernichtet |
| 2. Person Singular |
confunerareris confunerarere
|
du würdest vernichtet |
| 3. Person Singular |
confuneraretur
|
er/sie/es würde vernichtet |
| 1. Person Plural |
confuneraremur
|
wir würden vernichtet |
| 2. Person Plural |
confuneraremini
|
ihr würdet vernichtet |
| 3. Person Plural |
confunerarentur
|
sie würden vernichtet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerabo
|
ich werde vernichten |
| 2. Person Singular |
confunerabis
|
du wirst vernichten |
| 3. Person Singular |
confunerabit
|
er/sie/es wird vernichten |
| 1. Person Plural |
confunerabimus
|
wir werden vernichten |
| 2. Person Plural |
confunerabitis
|
ihr werdet vernichten |
| 3. Person Plural |
confunerabunt
|
sie werden vernichten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confunerabor
|
ich werde vernichtet |
| 2. Person Singular |
confuneraberis confunerabere
|
du wirst vernichtet |
| 3. Person Singular |
confunerabitur
|
er/sie/es wird vernichtet |
| 1. Person Plural |
confunerabimur
|
wir werden vernichtet |
| 2. Person Plural |
confunerabimini
|
ihr werdet vernichtet |
| 3. Person Plural |
confunerabuntur
|
sie werden vernichtet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneravi
|
ich habe vernichtet |
| 2. Person Singular |
confuneravisti
|
du hast vernichtet |
| 3. Person Singular |
confuneravit
|
er/sie/es hat vernichtet |
| 1. Person Plural |
confuneravimus
|
wir haben vernichtet |
| 2. Person Plural |
confuneravistis
|
ihr habt vernichtet |
| 3. Person Plural |
confuneraverunt confuneravere
|
sie haben vernichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus sum
|
ich bin vernichtet worden |
| 2. Person Singular |
confuneratus es
|
du bist vernichtet worden |
| 3. Person Singular |
confuneratus est
|
er/sie/es ist vernichtet worden |
| 1. Person Plural |
confunerati sumus
|
wir sind vernichtet worden |
| 2. Person Plural |
confunerati estis
|
ihr seid vernichtet worden |
| 3. Person Plural |
confunerati sunt
|
sie sind vernichtet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneraverim
|
ich habe vernichtet |
| 2. Person Singular |
confuneraveris
|
du habest vernichtet |
| 3. Person Singular |
confuneraverit
|
er/sie/es habe vernichtet |
| 1. Person Plural |
confuneraverimus
|
wir haben vernichtet |
| 2. Person Plural |
confuneraveritis
|
ihr habet vernichtet |
| 3. Person Plural |
confuneraverint
|
sie haben vernichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus sim
|
ich sei vernichtet worden |
| 2. Person Singular |
confuneratus sis
|
du seiest vernichtet worden |
| 3. Person Singular |
confuneratus sit
|
er/sie/es sei vernichtet worden |
| 1. Person Plural |
confunerati simus
|
wir seien vernichtet worden |
| 2. Person Plural |
confunerati sitis
|
ihr seiet vernichtet worden |
| 3. Person Plural |
confunerati sint
|
sie seien vernichtet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneraveram
|
ich hatte vernichtet |
| 2. Person Singular |
confuneraveras
|
du hattest vernichtet |
| 3. Person Singular |
confuneraverat
|
er/sie/es hatte vernichtet |
| 1. Person Plural |
confuneraveramus
|
wir hatten vernichtet |
| 2. Person Plural |
confuneraveratis
|
ihr hattet vernichtet |
| 3. Person Plural |
confuneraverant
|
sie hatten vernichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus eram
|
ich war vernichtet worden |
| 2. Person Singular |
confuneratus eras
|
du warst vernichtet worden |
| 3. Person Singular |
confuneratus erat
|
er/sie/es war vernichtet worden |
| 1. Person Plural |
confunerati eramus
|
wir waren vernichtet worden |
| 2. Person Plural |
confunerati eratis
|
ihr warst vernichtet worden |
| 3. Person Plural |
confunerati erant
|
sie waren vernichtet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneravissem
|
ich hätte vernichtet |
| 2. Person Singular |
confuneravisses
|
du hättest vernichtet |
| 3. Person Singular |
confuneravisset
|
er/sie/es hätte vernichtet |
| 1. Person Plural |
confuneravissemus
|
wir hätten vernichtet |
| 2. Person Plural |
confuneravissetis
|
ihr hättet vernichtet |
| 3. Person Plural |
confuneravissent
|
sie hätten vernichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus essem
|
ich wäre vernichtet worden |
| 2. Person Singular |
confuneratus esses
|
du wärest vernichtet worden |
| 3. Person Singular |
confuneratus esset
|
er/sie/es wäre vernichtet worden |
| 1. Person Plural |
confunerati essemus
|
wir wären vernichtet worden |
| 2. Person Plural |
confunerati essetis
|
ihr wäret vernichtet worden |
| 3. Person Plural |
confunerati essent
|
sie wären vernichtet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneravero
|
ich werde vernichtet haben |
| 2. Person Singular |
confuneraveris
|
du wirst vernichtet haben |
| 3. Person Singular |
confuneraverit
|
er/sie/es wird vernichtet haben |
| 1. Person Plural |
confuneraverimus
|
wir werden vernichtet haben |
| 2. Person Plural |
confuneraveritis
|
ihr werdet vernichtet haben |
| 3. Person Plural |
confuneraverint
|
sie werden vernichtet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
confuneratus ero
|
ich werde vernichtet worden sein |
| 2. Person Singular |
confuneratus eris
|
du werdest vernichtet worden sein |
| 3. Person Singular |
confuneratus erit
|
er/sie/es werde vernichtet worden sein |
| 1. Person Plural |
confunerati erimus
|
wir werden vernichtet worden sein |
| 2. Person Plural |
confunerati eritis
|
ihr werdet vernichtet worden sein |
| 3. Person Plural |
confunerati erunt
|
sie werden vernichtet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confunerare
|
vernichten |
| Vorzeitigkeit |
confuneravisse
|
vernichtet haben |
| Nachzeitigkeit |
confuneraturum esse
|
vernichten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
confunerari confunerarier
|
vernichtet werden |
| Vorzeitigkeit |
confuneratum esse
|
vernichtet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
confuneratum iri
|
künftig vernichtet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
confunera
|
vernichte! |
| 2. Person Plural |
confunerate
|
vernichtet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
confunerato
|
| 3. Person Singular |
confunerato
|
| 2. Person Plural |
confuneratote
|
| 3. Person Plural |
confuneranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
confunerare
|
das Vernichten |
| Genitiv |
confunerandi
|
des Vernichtens |
| Dativ |
confunerando
|
dem Vernichten |
| Akkusativ |
confunerandum
|
das Vernichten |
| Ablativ |
confunerando
|
durch das Vernichten |
| Vokativ |
confunerande
|
Vernichten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confunerandus
|
confuneranda
|
confunerandum
|
| Genitiv |
confunerandi
|
confunerandae
|
confunerandi
|
| Dativ |
confunerando
|
confunerandae
|
confunerando
|
| Akkusativ |
confunerandum
|
confunerandam
|
confunerandum
|
| Ablativ |
confunerando
|
confuneranda
|
confunerando
|
| Vokativ |
confunerande
|
confuneranda
|
confunerandum
|
Plural
| Nominativ |
confunerandi
|
confunerandae
|
confuneranda
|
| Genitiv |
confunerandorum
|
confunerandarum
|
confunerandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
confunerandos
|
confunerandas
|
confuneranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
confunerandi
|
confunerandae
|
confuneranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confunerans
|
confunerans
|
confunerans
|
| Genitiv |
confunerantis
|
confunerantis
|
confunerantis
|
| Dativ |
confuneranti
|
confuneranti
|
confuneranti
|
| Akkusativ |
confunerantem
|
confunerantem
|
confunerans
|
| Ablativ |
confuneranti confunerante
|
confuneranti confunerante
|
confuneranti confunerante
|
| Vokativ |
confunerans
|
confunerans
|
confunerans
|
Plural
| Nominativ |
confunerantes
|
confunerantes
|
confunerantia
|
| Genitiv |
confunerantium confunerantum
|
confunerantium confunerantum
|
confunerantium confunerantum
|
| Dativ |
confunerantibus
|
confunerantibus
|
confunerantibus
|
| Akkusativ |
confunerantes
|
confunerantes
|
confunerantia
|
| Ablativ |
confunerantibus
|
confunerantibus
|
confunerantibus
|
| Vokativ |
confunerantes
|
confunerantes
|
confunerantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confuneratus
|
confunerata
|
confuneratum
|
| Genitiv |
confunerati
|
confuneratae
|
confunerati
|
| Dativ |
confunerato
|
confuneratae
|
confunerato
|
| Akkusativ |
confuneratum
|
confuneratam
|
confuneratum
|
| Ablativ |
confunerato
|
confunerata
|
confunerato
|
| Vokativ |
confunerate
|
confunerata
|
confuneratum
|
Plural
| Nominativ |
confunerati
|
confuneratae
|
confunerata
|
| Genitiv |
confuneratorum
|
confuneratarum
|
confuneratorum
|
| Dativ |
confuneratis
|
confuneratis
|
confuneratis
|
| Akkusativ |
confuneratos
|
confuneratas
|
confunerata
|
| Ablativ |
confuneratis
|
confuneratis
|
confuneratis
|
| Vokativ |
confunerati
|
confuneratae
|
confunerata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
confuneraturus
|
confuneratura
|
confuneraturum
|
| Genitiv |
confuneraturi
|
confuneraturae
|
confuneraturi
|
| Dativ |
confuneraturo
|
confuneraturae
|
confuneraturo
|
| Akkusativ |
confuneraturum
|
confuneraturam
|
confuneraturum
|
| Ablativ |
confuneraturo
|
confuneratura
|
confuneraturo
|
| Vokativ |
confunerature
|
confuneratura
|
confuneraturum
|
Plural
| Nominativ |
confuneraturi
|
confuneraturae
|
confuneratura
|
| Genitiv |
confuneraturorum
|
confuneraturarum
|
confuneraturorum
|
| Dativ |
confuneraturis
|
confuneraturis
|
confuneraturis
|
| Akkusativ |
confuneraturos
|
confuneraturas
|
confuneratura
|
| Ablativ |
confuneraturis
|
confuneraturis
|
confuneraturis
|
| Vokativ |
confuneraturi
|
confuneraturae
|
confuneratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
confuneratum
|
confuneratu
|