Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
confuto
|
|
2. Person Singular |
confutas
|
|
3. Person Singular |
confutat
|
|
1. Person Plural |
confutamus
|
|
2. Person Plural |
confutatis
|
|
3. Person Plural |
confutant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
confutor
|
|
2. Person Singular |
confutaris confutare
|
|
3. Person Singular |
confutatur
|
|
1. Person Plural |
confutamur
|
|
2. Person Plural |
confutamini
|
|
3. Person Plural |
confutantur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
confutem
|
|
2. Person Singular |
confutes
|
|
3. Person Singular |
confutet
|
|
1. Person Plural |
confutemus
|
|
2. Person Plural |
confutetis
|
|
3. Person Plural |
confutent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
confuter
|
|
2. Person Singular |
confuteris confutere
|
|
3. Person Singular |
confutetur
|
|
1. Person Plural |
confutemur
|
|
2. Person Plural |
confutemini
|
|
3. Person Plural |
confutentur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
confutabam
|
|
2. Person Singular |
confutabas
|
|
3. Person Singular |
confutabat
|
|
1. Person Plural |
confutabamus
|
|
2. Person Plural |
confutabatis
|
|
3. Person Plural |
confutabant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
confutabar
|
|
2. Person Singular |
confutabaris confutabare
|
|
3. Person Singular |
confutabatur
|
|
1. Person Plural |
confutabamur
|
|
2. Person Plural |
confutabamini
|
|
3. Person Plural |
confutabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
confutarem
|
|
2. Person Singular |
confutares
|
|
3. Person Singular |
confutaret
|
|
1. Person Plural |
confutaremus
|
|
2. Person Plural |
confutaretis
|
|
3. Person Plural |
confutarent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
confutarer
|
|
2. Person Singular |
confutareris confutarere
|
|
3. Person Singular |
confutaretur
|
|
1. Person Plural |
confutaremur
|
|
2. Person Plural |
confutaremini
|
|
3. Person Plural |
confutarentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
confutabo
|
|
2. Person Singular |
confutabis
|
|
3. Person Singular |
confutabit
|
|
1. Person Plural |
confutabimus
|
|
2. Person Plural |
confutabitis
|
|
3. Person Plural |
confutabunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
confutabor
|
|
2. Person Singular |
confutaberis confutabere
|
|
3. Person Singular |
confutabitur
|
|
1. Person Plural |
confutabimur
|
|
2. Person Plural |
confutabimini
|
|
3. Person Plural |
confutabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
confutavi
|
|
2. Person Singular |
confutavisti
|
|
3. Person Singular |
confutavit
|
|
1. Person Plural |
confutavimus
|
|
2. Person Plural |
confutavistis
|
|
3. Person Plural |
confutaverunt confutavere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
confutatus sum
|
|
2. Person Singular |
confutatus es
|
|
3. Person Singular |
confutatus est
|
|
1. Person Plural |
confutati sumus
|
|
2. Person Plural |
confutati estis
|
|
3. Person Plural |
confutati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
confutaverim
|
|
2. Person Singular |
confutaveris
|
|
3. Person Singular |
confutaverit
|
|
1. Person Plural |
confutaverimus
|
|
2. Person Plural |
confutaveritis
|
|
3. Person Plural |
confutaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
confutatus sim
|
|
2. Person Singular |
confutatus sis
|
|
3. Person Singular |
confutatus sit
|
|
1. Person Plural |
confutati simus
|
|
2. Person Plural |
confutati sitis
|
|
3. Person Plural |
confutati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
confutaveram
|
|
2. Person Singular |
confutaveras
|
|
3. Person Singular |
confutaverat
|
|
1. Person Plural |
confutaveramus
|
|
2. Person Plural |
confutaveratis
|
|
3. Person Plural |
confutaverant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
confutatus eram
|
|
2. Person Singular |
confutatus eras
|
|
3. Person Singular |
confutatus erat
|
|
1. Person Plural |
confutati eramus
|
|
2. Person Plural |
confutati eratis
|
|
3. Person Plural |
confutati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
confutavissem
|
|
2. Person Singular |
confutavisses
|
|
3. Person Singular |
confutavisset
|
|
1. Person Plural |
confutavissemus
|
|
2. Person Plural |
confutavissetis
|
|
3. Person Plural |
confutavissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
confutatus essem
|
|
2. Person Singular |
confutatus esses
|
|
3. Person Singular |
confutatus esset
|
|
1. Person Plural |
confutati essemus
|
|
2. Person Plural |
confutati essetis
|
|
3. Person Plural |
confutati essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
confutavero
|
|
2. Person Singular |
confutaveris
|
|
3. Person Singular |
confutaverit
|
|
1. Person Plural |
confutaverimus
|
|
2. Person Plural |
confutaveritis
|
|
3. Person Plural |
confutaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
confutatus ero
|
|
2. Person Singular |
confutatus eris
|
|
3. Person Singular |
confutatus erit
|
|
1. Person Plural |
confutati erimus
|
|
2. Person Plural |
confutati eritis
|
|
3. Person Plural |
confutati erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
confutare
|
|
Vorzeitigkeit |
confutavisse
|
|
Nachzeitigkeit |
confutaturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
confutari confutarier
|
|
Vorzeitigkeit |
confutatum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
confutatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
confuta
|
! |
2. Person Plural |
confutate
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
confutato
|
3. Person Singular |
confutato
|
2. Person Plural |
confutatote
|
3. Person Plural |
confutanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
confutare
|
das |
Genitiv |
confutandi
|
des es |
Dativ |
confutando
|
dem |
Akkusativ |
confutandum
|
das |
Ablativ |
confutando
|
durch das |
Vokativ |
confutande
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
confutandus
|
confutanda
|
confutandum
|
Genitiv |
confutandi
|
confutandae
|
confutandi
|
Dativ |
confutando
|
confutandae
|
confutando
|
Akkusativ |
confutandum
|
confutandam
|
confutandum
|
Ablativ |
confutando
|
confutanda
|
confutando
|
Vokativ |
confutande
|
confutanda
|
confutandum
|
Plural
Nominativ |
confutandi
|
confutandae
|
confutanda
|
Genitiv |
confutandorum
|
confutandarum
|
confutandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
confutandos
|
confutandas
|
confutanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
confutandi
|
confutandae
|
confutanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
confutans
|
confutans
|
confutans
|
Genitiv |
confutantis
|
confutantis
|
confutantis
|
Dativ |
confutanti
|
confutanti
|
confutanti
|
Akkusativ |
confutantem
|
confutantem
|
confutans
|
Ablativ |
confutanti confutante
|
confutanti confutante
|
confutanti confutante
|
Vokativ |
confutans
|
confutans
|
confutans
|
Plural
Nominativ |
confutantes
|
confutantes
|
confutantia
|
Genitiv |
confutantium confutantum
|
confutantium confutantum
|
confutantium confutantum
|
Dativ |
confutantibus
|
confutantibus
|
confutantibus
|
Akkusativ |
confutantes
|
confutantes
|
confutantia
|
Ablativ |
confutantibus
|
confutantibus
|
confutantibus
|
Vokativ |
confutantes
|
confutantes
|
confutantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
confutatus
|
confutata
|
confutatum
|
Genitiv |
confutati
|
confutatae
|
confutati
|
Dativ |
confutato
|
confutatae
|
confutato
|
Akkusativ |
confutatum
|
confutatam
|
confutatum
|
Ablativ |
confutato
|
confutata
|
confutato
|
Vokativ |
confutate
|
confutata
|
confutatum
|
Plural
Nominativ |
confutati
|
confutatae
|
confutata
|
Genitiv |
confutatorum
|
confutatarum
|
confutatorum
|
Dativ |
confutatis
|
confutatis
|
confutatis
|
Akkusativ |
confutatos
|
confutatas
|
confutata
|
Ablativ |
confutatis
|
confutatis
|
confutatis
|
Vokativ |
confutati
|
confutatae
|
confutata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
confutaturus
|
confutatura
|
confutaturum
|
Genitiv |
confutaturi
|
confutaturae
|
confutaturi
|
Dativ |
confutaturo
|
confutaturae
|
confutaturo
|
Akkusativ |
confutaturum
|
confutaturam
|
confutaturum
|
Ablativ |
confutaturo
|
confutatura
|
confutaturo
|
Vokativ |
confutature
|
confutatura
|
confutaturum
|
Plural
Nominativ |
confutaturi
|
confutaturae
|
confutatura
|
Genitiv |
confutaturorum
|
confutaturarum
|
confutaturorum
|
Dativ |
confutaturis
|
confutaturis
|
confutaturis
|
Akkusativ |
confutaturos
|
confutaturas
|
confutatura
|
Ablativ |
confutaturis
|
confutaturis
|
confutaturis
|
Vokativ |
confutaturi
|
confutaturae
|
confutatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
confutatum
|
confutatu
|