Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conjuro
|
|
2. Person Singular |
conjuras
|
|
3. Person Singular |
conjurat
|
|
1. Person Plural |
conjuramus
|
|
2. Person Plural |
conjuratis
|
|
3. Person Plural |
conjurant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conjuror
|
|
2. Person Singular |
conjuraris conjurare
|
|
3. Person Singular |
conjuratur
|
|
1. Person Plural |
conjuramur
|
|
2. Person Plural |
conjuramini
|
|
3. Person Plural |
conjurantur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conjurem
|
|
2. Person Singular |
conjures
|
|
3. Person Singular |
conjuret
|
|
1. Person Plural |
conjuremus
|
|
2. Person Plural |
conjuretis
|
|
3. Person Plural |
conjurent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conjurer
|
|
2. Person Singular |
conjureris conjurere
|
|
3. Person Singular |
conjuretur
|
|
1. Person Plural |
conjuremur
|
|
2. Person Plural |
conjuremini
|
|
3. Person Plural |
conjurentur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conjurabam
|
|
2. Person Singular |
conjurabas
|
|
3. Person Singular |
conjurabat
|
|
1. Person Plural |
conjurabamus
|
|
2. Person Plural |
conjurabatis
|
|
3. Person Plural |
conjurabant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conjurabar
|
|
2. Person Singular |
conjurabaris conjurabare
|
|
3. Person Singular |
conjurabatur
|
|
1. Person Plural |
conjurabamur
|
|
2. Person Plural |
conjurabamini
|
|
3. Person Plural |
conjurabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conjurarem
|
|
2. Person Singular |
conjurares
|
|
3. Person Singular |
conjuraret
|
|
1. Person Plural |
conjuraremus
|
|
2. Person Plural |
conjuraretis
|
|
3. Person Plural |
conjurarent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conjurarer
|
|
2. Person Singular |
conjurareris conjurarere
|
|
3. Person Singular |
conjuraretur
|
|
1. Person Plural |
conjuraremur
|
|
2. Person Plural |
conjuraremini
|
|
3. Person Plural |
conjurarentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conjurabo
|
|
2. Person Singular |
conjurabis
|
|
3. Person Singular |
conjurabit
|
|
1. Person Plural |
conjurabimus
|
|
2. Person Plural |
conjurabitis
|
|
3. Person Plural |
conjurabunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conjurabor
|
|
2. Person Singular |
conjuraberis conjurabere
|
|
3. Person Singular |
conjurabitur
|
|
1. Person Plural |
conjurabimur
|
|
2. Person Plural |
conjurabimini
|
|
3. Person Plural |
conjurabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conjuravi
|
|
2. Person Singular |
conjuravisti
|
|
3. Person Singular |
conjuravit
|
|
1. Person Plural |
conjuravimus
|
|
2. Person Plural |
conjuravistis
|
|
3. Person Plural |
conjuraverunt conjuravere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conjuratus sum
|
|
2. Person Singular |
conjuratus es
|
|
3. Person Singular |
conjuratus est
|
|
1. Person Plural |
conjurati sumus
|
|
2. Person Plural |
conjurati estis
|
|
3. Person Plural |
conjurati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conjuraverim
|
|
2. Person Singular |
conjuraveris
|
|
3. Person Singular |
conjuraverit
|
|
1. Person Plural |
conjuraverimus
|
|
2. Person Plural |
conjuraveritis
|
|
3. Person Plural |
conjuraverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conjuratus sim
|
|
2. Person Singular |
conjuratus sis
|
|
3. Person Singular |
conjuratus sit
|
|
1. Person Plural |
conjurati simus
|
|
2. Person Plural |
conjurati sitis
|
|
3. Person Plural |
conjurati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conjuraveram
|
|
2. Person Singular |
conjuraveras
|
|
3. Person Singular |
conjuraverat
|
|
1. Person Plural |
conjuraveramus
|
|
2. Person Plural |
conjuraveratis
|
|
3. Person Plural |
conjuraverant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conjuratus eram
|
|
2. Person Singular |
conjuratus eras
|
|
3. Person Singular |
conjuratus erat
|
|
1. Person Plural |
conjurati eramus
|
|
2. Person Plural |
conjurati eratis
|
|
3. Person Plural |
conjurati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conjuravissem
|
|
2. Person Singular |
conjuravisses
|
|
3. Person Singular |
conjuravisset
|
|
1. Person Plural |
conjuravissemus
|
|
2. Person Plural |
conjuravissetis
|
|
3. Person Plural |
conjuravissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conjuratus essem
|
|
2. Person Singular |
conjuratus esses
|
|
3. Person Singular |
conjuratus esset
|
|
1. Person Plural |
conjurati essemus
|
|
2. Person Plural |
conjurati essetis
|
|
3. Person Plural |
conjurati essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conjuravero
|
|
2. Person Singular |
conjuraveris
|
|
3. Person Singular |
conjuraverit
|
|
1. Person Plural |
conjuraverimus
|
|
2. Person Plural |
conjuraveritis
|
|
3. Person Plural |
conjuraverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conjuratus ero
|
|
2. Person Singular |
conjuratus eris
|
|
3. Person Singular |
conjuratus erit
|
|
1. Person Plural |
conjurati erimus
|
|
2. Person Plural |
conjurati eritis
|
|
3. Person Plural |
conjurati erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
conjurare
|
|
Vorzeitigkeit |
conjuravisse
|
|
Nachzeitigkeit |
conjuraturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
conjurari conjurarier
|
|
Vorzeitigkeit |
conjuratum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
conjuratum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
conjura
|
! |
2. Person Plural |
conjurate
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
conjurato
|
3. Person Singular |
conjurato
|
2. Person Plural |
conjuratote
|
3. Person Plural |
conjuranto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
conjurare
|
das |
Genitiv |
conjurandi
|
des es |
Dativ |
conjurando
|
dem |
Akkusativ |
conjurandum
|
das |
Ablativ |
conjurando
|
durch das |
Vokativ |
conjurande
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
conjurandus
|
conjuranda
|
conjurandum
|
Genitiv |
conjurandi
|
conjurandae
|
conjurandi
|
Dativ |
conjurando
|
conjurandae
|
conjurando
|
Akkusativ |
conjurandum
|
conjurandam
|
conjurandum
|
Ablativ |
conjurando
|
conjuranda
|
conjurando
|
Vokativ |
conjurande
|
conjuranda
|
conjurandum
|
Plural
Nominativ |
conjurandi
|
conjurandae
|
conjuranda
|
Genitiv |
conjurandorum
|
conjurandarum
|
conjurandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
conjurandos
|
conjurandas
|
conjuranda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
conjurandi
|
conjurandae
|
conjuranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
conjurans
|
conjurans
|
conjurans
|
Genitiv |
conjurantis
|
conjurantis
|
conjurantis
|
Dativ |
conjuranti
|
conjuranti
|
conjuranti
|
Akkusativ |
conjurantem
|
conjurantem
|
conjurans
|
Ablativ |
conjuranti conjurante
|
conjuranti conjurante
|
conjuranti conjurante
|
Vokativ |
conjurans
|
conjurans
|
conjurans
|
Plural
Nominativ |
conjurantes
|
conjurantes
|
conjurantia
|
Genitiv |
conjurantium conjurantum
|
conjurantium conjurantum
|
conjurantium conjurantum
|
Dativ |
conjurantibus
|
conjurantibus
|
conjurantibus
|
Akkusativ |
conjurantes
|
conjurantes
|
conjurantia
|
Ablativ |
conjurantibus
|
conjurantibus
|
conjurantibus
|
Vokativ |
conjurantes
|
conjurantes
|
conjurantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
conjuratus
|
conjurata
|
conjuratum
|
Genitiv |
conjurati
|
conjuratae
|
conjurati
|
Dativ |
conjurato
|
conjuratae
|
conjurato
|
Akkusativ |
conjuratum
|
conjuratam
|
conjuratum
|
Ablativ |
conjurato
|
conjurata
|
conjurato
|
Vokativ |
conjurate
|
conjurata
|
conjuratum
|
Plural
Nominativ |
conjurati
|
conjuratae
|
conjurata
|
Genitiv |
conjuratorum
|
conjuratarum
|
conjuratorum
|
Dativ |
conjuratis
|
conjuratis
|
conjuratis
|
Akkusativ |
conjuratos
|
conjuratas
|
conjurata
|
Ablativ |
conjuratis
|
conjuratis
|
conjuratis
|
Vokativ |
conjurati
|
conjuratae
|
conjurata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
conjuraturus
|
conjuratura
|
conjuraturum
|
Genitiv |
conjuraturi
|
conjuraturae
|
conjuraturi
|
Dativ |
conjuraturo
|
conjuraturae
|
conjuraturo
|
Akkusativ |
conjuraturum
|
conjuraturam
|
conjuraturum
|
Ablativ |
conjuraturo
|
conjuratura
|
conjuraturo
|
Vokativ |
conjurature
|
conjuratura
|
conjuraturum
|
Plural
Nominativ |
conjuraturi
|
conjuraturae
|
conjuratura
|
Genitiv |
conjuraturorum
|
conjuraturarum
|
conjuraturorum
|
Dativ |
conjuraturis
|
conjuraturis
|
conjuraturis
|
Akkusativ |
conjuraturos
|
conjuraturas
|
conjuratura
|
Ablativ |
conjuraturis
|
conjuraturis
|
conjuraturis
|
Vokativ |
conjuraturi
|
conjuraturae
|
conjuratura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
conjuratum
|
conjuratu
|