Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlaeto
|
ich freue |
| 2. Person Singular |
conlaetas
|
du freust |
| 3. Person Singular |
conlaetat
|
er/sie/es freut |
| 1. Person Plural |
conlaetamus
|
wir freuen |
| 2. Person Plural |
conlaetatis
|
ihr freut |
| 3. Person Plural |
conlaetant
|
sie freuen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlaetor
|
ich werde gefreut |
| 2. Person Singular |
conlaetaris conlaetare
|
du wirst gefreut |
| 3. Person Singular |
conlaetatur
|
er/sie/es wird gefreut |
| 1. Person Plural |
conlaetamur
|
wir werden gefreut |
| 2. Person Plural |
conlaetamini
|
ihr werdet gefreut |
| 3. Person Plural |
conlaetantur
|
sie werden gefreut |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlaetem
|
ich freue |
| 2. Person Singular |
conlaetes
|
du freuest |
| 3. Person Singular |
conlaetet
|
er/sie/es freue |
| 1. Person Plural |
conlaetemus
|
wir freuen |
| 2. Person Plural |
conlaetetis
|
ihr freuet |
| 3. Person Plural |
conlaetent
|
sie freuen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlaeter
|
ich werde gefreut |
| 2. Person Singular |
conlaeteris conlaetere
|
du werdest gefreut |
| 3. Person Singular |
conlaetetur
|
er/sie/es werde gefreut |
| 1. Person Plural |
conlaetemur
|
wir werden gefreut |
| 2. Person Plural |
conlaetemini
|
ihr werdet gefreut |
| 3. Person Plural |
conlaetentur
|
sie werden gefreut |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlaetabam
|
ich freute |
| 2. Person Singular |
conlaetabas
|
du freutest |
| 3. Person Singular |
conlaetabat
|
er/sie/es freute |
| 1. Person Plural |
conlaetabamus
|
wir freuten |
| 2. Person Plural |
conlaetabatis
|
ihr freutet |
| 3. Person Plural |
conlaetabant
|
sie freuten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlaetabar
|
ich wurde gefreut |
| 2. Person Singular |
conlaetabaris conlaetabare
|
du wurdest gefreut |
| 3. Person Singular |
conlaetabatur
|
er/sie/es wurde gefreut |
| 1. Person Plural |
conlaetabamur
|
wir wurden gefreut |
| 2. Person Plural |
conlaetabamini
|
ihr wurdet gefreut |
| 3. Person Plural |
conlaetabantur
|
sie wurden gefreut |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlaetarem
|
ich freute |
| 2. Person Singular |
conlaetares
|
du freutest |
| 3. Person Singular |
conlaetaret
|
er/sie/es freute |
| 1. Person Plural |
conlaetaremus
|
wir freuten |
| 2. Person Plural |
conlaetaretis
|
ihr freutet |
| 3. Person Plural |
conlaetarent
|
sie freuten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlaetarer
|
ich würde gefreut |
| 2. Person Singular |
conlaetareris conlaetarere
|
du würdest gefreut |
| 3. Person Singular |
conlaetaretur
|
er/sie/es würde gefreut |
| 1. Person Plural |
conlaetaremur
|
wir würden gefreut |
| 2. Person Plural |
conlaetaremini
|
ihr würdet gefreut |
| 3. Person Plural |
conlaetarentur
|
sie würden gefreut |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlaetabo
|
ich werde freuen |
| 2. Person Singular |
conlaetabis
|
du wirst freuen |
| 3. Person Singular |
conlaetabit
|
er/sie/es wird freuen |
| 1. Person Plural |
conlaetabimus
|
wir werden freuen |
| 2. Person Plural |
conlaetabitis
|
ihr werdet freuen |
| 3. Person Plural |
conlaetabunt
|
sie werden freuen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlaetabor
|
ich werde gefreut |
| 2. Person Singular |
conlaetaberis conlaetabere
|
du wirst gefreut |
| 3. Person Singular |
conlaetabitur
|
er/sie/es wird gefreut |
| 1. Person Plural |
conlaetabimur
|
wir werden gefreut |
| 2. Person Plural |
conlaetabimini
|
ihr werdet gefreut |
| 3. Person Plural |
conlaetabuntur
|
sie werden gefreut |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe gefreut |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hast gefreut |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hat gefreut |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben gefreut |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habt gefreut |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben gefreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlaetatus sum
|
ich bin gefreut worden |
| 2. Person Singular |
conlaetatus es
|
du bist gefreut worden |
| 3. Person Singular |
conlaetatus est
|
er/sie/es ist gefreut worden |
| 1. Person Plural |
conlaetati sumus
|
wir sind gefreut worden |
| 2. Person Plural |
conlaetati estis
|
ihr seid gefreut worden |
| 3. Person Plural |
conlaetati sunt
|
sie sind gefreut worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe gefreut |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du habest gefreut |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es habe gefreut |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben gefreut |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habet gefreut |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben gefreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlaetatus sim
|
ich sei gefreut worden |
| 2. Person Singular |
conlaetatus sis
|
du seiest gefreut worden |
| 3. Person Singular |
conlaetatus sit
|
er/sie/es sei gefreut worden |
| 1. Person Plural |
conlaetati simus
|
wir seien gefreut worden |
| 2. Person Plural |
conlaetati sitis
|
ihr seiet gefreut worden |
| 3. Person Plural |
conlaetati sint
|
sie seien gefreut worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hatte gefreut |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hattest gefreut |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hatte gefreut |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hatten gefreut |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hattet gefreut |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hatten gefreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlaetatus eram
|
ich war gefreut worden |
| 2. Person Singular |
conlaetatus eras
|
du warst gefreut worden |
| 3. Person Singular |
conlaetatus erat
|
er/sie/es war gefreut worden |
| 1. Person Plural |
conlaetati eramus
|
wir waren gefreut worden |
| 2. Person Plural |
conlaetati eratis
|
ihr warst gefreut worden |
| 3. Person Plural |
conlaetati erant
|
sie waren gefreut worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hätte gefreut |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hättest gefreut |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hätte gefreut |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hätten gefreut |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hättet gefreut |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hätten gefreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlaetatus essem
|
ich wäre gefreut worden |
| 2. Person Singular |
conlaetatus esses
|
du wärest gefreut worden |
| 3. Person Singular |
conlaetatus esset
|
er/sie/es wäre gefreut worden |
| 1. Person Plural |
conlaetati essemus
|
wir wären gefreut worden |
| 2. Person Plural |
conlaetati essetis
|
ihr wäret gefreut worden |
| 3. Person Plural |
conlaetati essent
|
sie wären gefreut worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde gefreut haben |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst gefreut haben |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird gefreut haben |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden gefreut haben |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet gefreut haben |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden gefreut haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlaetatus ero
|
ich werde gefreut worden sein |
| 2. Person Singular |
conlaetatus eris
|
du werdest gefreut worden sein |
| 3. Person Singular |
conlaetatus erit
|
er/sie/es werde gefreut worden sein |
| 1. Person Plural |
conlaetati erimus
|
wir werden gefreut worden sein |
| 2. Person Plural |
conlaetati eritis
|
ihr werdet gefreut worden sein |
| 3. Person Plural |
conlaetati erunt
|
sie werden gefreut worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conlaetare
|
freuen |
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
gefreut haben |
| Nachzeitigkeit |
conlaetaturum esse
|
freuen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conlaetari conlaetarier
|
gefreut werden |
| Vorzeitigkeit |
conlaetatum esse
|
gefreut worden sein |
| Nachzeitigkeit |
conlaetatum iri
|
künftig gefreut werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conlaeta
|
freue! |
| 2. Person Plural |
conlaetate
|
freut! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
conlaetato
|
| 3. Person Singular |
conlaetato
|
| 2. Person Plural |
conlaetatote
|
| 3. Person Plural |
conlaetanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
conlaetare
|
das Freuen |
| Genitiv |
conlaetandi
|
des Freuens |
| Dativ |
conlaetando
|
dem Freuen |
| Akkusativ |
conlaetandum
|
das Freuen |
| Ablativ |
conlaetando
|
durch das Freuen |
| Vokativ |
conlaetande
|
Freuen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conlaetandus
|
conlaetanda
|
conlaetandum
|
| Genitiv |
conlaetandi
|
conlaetandae
|
conlaetandi
|
| Dativ |
conlaetando
|
conlaetandae
|
conlaetando
|
| Akkusativ |
conlaetandum
|
conlaetandam
|
conlaetandum
|
| Ablativ |
conlaetando
|
conlaetanda
|
conlaetando
|
| Vokativ |
conlaetande
|
conlaetanda
|
conlaetandum
|
Plural
| Nominativ |
conlaetandi
|
conlaetandae
|
conlaetanda
|
| Genitiv |
conlaetandorum
|
conlaetandarum
|
conlaetandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
conlaetandos
|
conlaetandas
|
conlaetanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
conlaetandi
|
conlaetandae
|
conlaetanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conlaetans
|
conlaetans
|
conlaetans
|
| Genitiv |
conlaetantis
|
conlaetantis
|
conlaetantis
|
| Dativ |
conlaetanti
|
conlaetanti
|
conlaetanti
|
| Akkusativ |
conlaetantem
|
conlaetantem
|
conlaetans
|
| Ablativ |
conlaetanti conlaetante
|
conlaetanti conlaetante
|
conlaetanti conlaetante
|
| Vokativ |
conlaetans
|
conlaetans
|
conlaetans
|
Plural
| Nominativ |
conlaetantes
|
conlaetantes
|
conlaetantia
|
| Genitiv |
conlaetantium conlaetantum
|
conlaetantium conlaetantum
|
conlaetantium conlaetantum
|
| Dativ |
conlaetantibus
|
conlaetantibus
|
conlaetantibus
|
| Akkusativ |
conlaetantes
|
conlaetantes
|
conlaetantia
|
| Ablativ |
conlaetantibus
|
conlaetantibus
|
conlaetantibus
|
| Vokativ |
conlaetantes
|
conlaetantes
|
conlaetantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conlaetatus
|
conlaetata
|
conlaetatum
|
| Genitiv |
conlaetati
|
conlaetatae
|
conlaetati
|
| Dativ |
conlaetato
|
conlaetatae
|
conlaetato
|
| Akkusativ |
conlaetatum
|
conlaetatam
|
conlaetatum
|
| Ablativ |
conlaetato
|
conlaetata
|
conlaetato
|
| Vokativ |
conlaetate
|
conlaetata
|
conlaetatum
|
Plural
| Nominativ |
conlaetati
|
conlaetatae
|
conlaetata
|
| Genitiv |
conlaetatorum
|
conlaetatarum
|
conlaetatorum
|
| Dativ |
conlaetatis
|
conlaetatis
|
conlaetatis
|
| Akkusativ |
conlaetatos
|
conlaetatas
|
conlaetata
|
| Ablativ |
conlaetatis
|
conlaetatis
|
conlaetatis
|
| Vokativ |
conlaetati
|
conlaetatae
|
conlaetata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conlaetaturus
|
conlaetatura
|
conlaetaturum
|
| Genitiv |
conlaetaturi
|
conlaetaturae
|
conlaetaturi
|
| Dativ |
conlaetaturo
|
conlaetaturae
|
conlaetaturo
|
| Akkusativ |
conlaetaturum
|
conlaetaturam
|
conlaetaturum
|
| Ablativ |
conlaetaturo
|
conlaetatura
|
conlaetaturo
|
| Vokativ |
conlaetature
|
conlaetatura
|
conlaetaturum
|
Plural
| Nominativ |
conlaetaturi
|
conlaetaturae
|
conlaetatura
|
| Genitiv |
conlaetaturorum
|
conlaetaturarum
|
conlaetaturorum
|
| Dativ |
conlaetaturis
|
conlaetaturis
|
conlaetaturis
|
| Akkusativ |
conlaetaturos
|
conlaetaturas
|
conlaetatura
|
| Ablativ |
conlaetaturis
|
conlaetaturis
|
conlaetaturis
|
| Vokativ |
conlaetaturi
|
conlaetaturae
|
conlaetatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
conlaetatum
|
conlaetatu
|