Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlineo
|
|
| 2. Person Singular |
conlineas
|
|
| 3. Person Singular |
conlineat
|
|
| 1. Person Plural |
conlineamus
|
|
| 2. Person Plural |
conlineatis
|
|
| 3. Person Plural |
conlineant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlineor
|
|
| 2. Person Singular |
conlinearis conlineare
|
|
| 3. Person Singular |
conlineatur
|
|
| 1. Person Plural |
conlineamur
|
|
| 2. Person Plural |
conlineamini
|
|
| 3. Person Plural |
conlineantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlineem
|
|
| 2. Person Singular |
conlinees
|
|
| 3. Person Singular |
conlineet
|
|
| 1. Person Plural |
conlineemus
|
|
| 2. Person Plural |
conlineetis
|
|
| 3. Person Plural |
conlineent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlineer
|
|
| 2. Person Singular |
conlineeris conlineere
|
|
| 3. Person Singular |
conlineetur
|
|
| 1. Person Plural |
conlineemur
|
|
| 2. Person Plural |
conlineemini
|
|
| 3. Person Plural |
conlineentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlineabam
|
|
| 2. Person Singular |
conlineabas
|
|
| 3. Person Singular |
conlineabat
|
|
| 1. Person Plural |
conlineabamus
|
|
| 2. Person Plural |
conlineabatis
|
|
| 3. Person Plural |
conlineabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlineabar
|
|
| 2. Person Singular |
conlineabaris conlineabare
|
|
| 3. Person Singular |
conlineabatur
|
|
| 1. Person Plural |
conlineabamur
|
|
| 2. Person Plural |
conlineabamini
|
|
| 3. Person Plural |
conlineabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlinearem
|
|
| 2. Person Singular |
conlineares
|
|
| 3. Person Singular |
conlinearet
|
|
| 1. Person Plural |
conlinearemus
|
|
| 2. Person Plural |
conlinearetis
|
|
| 3. Person Plural |
conlinearent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlinearer
|
|
| 2. Person Singular |
conlineareris conlinearere
|
|
| 3. Person Singular |
conlinearetur
|
|
| 1. Person Plural |
conlinearemur
|
|
| 2. Person Plural |
conlinearemini
|
|
| 3. Person Plural |
conlinearentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlineabo
|
|
| 2. Person Singular |
conlineabis
|
|
| 3. Person Singular |
conlineabit
|
|
| 1. Person Plural |
conlineabimus
|
|
| 2. Person Plural |
conlineabitis
|
|
| 3. Person Plural |
conlineabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlineabor
|
|
| 2. Person Singular |
conlineaberis conlineabere
|
|
| 3. Person Singular |
conlineabitur
|
|
| 1. Person Plural |
conlineabimur
|
|
| 2. Person Plural |
conlineabimini
|
|
| 3. Person Plural |
conlineabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlineavi
|
|
| 2. Person Singular |
conlineavisti
|
|
| 3. Person Singular |
conlineavit
|
|
| 1. Person Plural |
conlineavimus
|
|
| 2. Person Plural |
conlineavistis
|
|
| 3. Person Plural |
conlineaverunt conlineavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlineatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
conlineatus es
|
|
| 3. Person Singular |
conlineatus est
|
|
| 1. Person Plural |
conlineati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
conlineati estis
|
|
| 3. Person Plural |
conlineati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlineaverim
|
|
| 2. Person Singular |
conlineaveris
|
|
| 3. Person Singular |
conlineaverit
|
|
| 1. Person Plural |
conlineaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
conlineaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
conlineaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlineatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
conlineatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
conlineatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
conlineati simus
|
|
| 2. Person Plural |
conlineati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
conlineati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlineaveram
|
|
| 2. Person Singular |
conlineaveras
|
|
| 3. Person Singular |
conlineaverat
|
|
| 1. Person Plural |
conlineaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
conlineaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
conlineaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlineatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
conlineatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
conlineatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
conlineati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
conlineati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
conlineati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlineavissem
|
|
| 2. Person Singular |
conlineavisses
|
|
| 3. Person Singular |
conlineavisset
|
|
| 1. Person Plural |
conlineavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
conlineavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
conlineavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlineatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
conlineatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
conlineatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
conlineati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
conlineati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
conlineati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlineavero
|
|
| 2. Person Singular |
conlineaveris
|
|
| 3. Person Singular |
conlineaverit
|
|
| 1. Person Plural |
conlineaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
conlineaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
conlineaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlineatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
conlineatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
conlineatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
conlineati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
conlineati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
conlineati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conlineare
|
|
| Vorzeitigkeit |
conlineavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
conlineaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conlineari conlinearier
|
|
| Vorzeitigkeit |
conlineatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
conlineatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conlinea
|
! |
| 2. Person Plural |
conlineate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
conlineato
|
| 3. Person Singular |
conlineato
|
| 2. Person Plural |
conlineatote
|
| 3. Person Plural |
conlineanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
conlineare
|
das |
| Genitiv |
conlineandi
|
des es |
| Dativ |
conlineando
|
dem |
| Akkusativ |
conlineandum
|
das |
| Ablativ |
conlineando
|
durch das |
| Vokativ |
conlineande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conlineandus
|
conlineanda
|
conlineandum
|
| Genitiv |
conlineandi
|
conlineandae
|
conlineandi
|
| Dativ |
conlineando
|
conlineandae
|
conlineando
|
| Akkusativ |
conlineandum
|
conlineandam
|
conlineandum
|
| Ablativ |
conlineando
|
conlineanda
|
conlineando
|
| Vokativ |
conlineande
|
conlineanda
|
conlineandum
|
Plural
| Nominativ |
conlineandi
|
conlineandae
|
conlineanda
|
| Genitiv |
conlineandorum
|
conlineandarum
|
conlineandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
conlineandos
|
conlineandas
|
conlineanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
conlineandi
|
conlineandae
|
conlineanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conlineans
|
conlineans
|
conlineans
|
| Genitiv |
conlineantis
|
conlineantis
|
conlineantis
|
| Dativ |
conlineanti
|
conlineanti
|
conlineanti
|
| Akkusativ |
conlineantem
|
conlineantem
|
conlineans
|
| Ablativ |
conlineanti conlineante
|
conlineanti conlineante
|
conlineanti conlineante
|
| Vokativ |
conlineans
|
conlineans
|
conlineans
|
Plural
| Nominativ |
conlineantes
|
conlineantes
|
conlineantia
|
| Genitiv |
conlineantium conlineantum
|
conlineantium conlineantum
|
conlineantium conlineantum
|
| Dativ |
conlineantibus
|
conlineantibus
|
conlineantibus
|
| Akkusativ |
conlineantes
|
conlineantes
|
conlineantia
|
| Ablativ |
conlineantibus
|
conlineantibus
|
conlineantibus
|
| Vokativ |
conlineantes
|
conlineantes
|
conlineantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conlineatus
|
conlineata
|
conlineatum
|
| Genitiv |
conlineati
|
conlineatae
|
conlineati
|
| Dativ |
conlineato
|
conlineatae
|
conlineato
|
| Akkusativ |
conlineatum
|
conlineatam
|
conlineatum
|
| Ablativ |
conlineato
|
conlineata
|
conlineato
|
| Vokativ |
conlineate
|
conlineata
|
conlineatum
|
Plural
| Nominativ |
conlineati
|
conlineatae
|
conlineata
|
| Genitiv |
conlineatorum
|
conlineatarum
|
conlineatorum
|
| Dativ |
conlineatis
|
conlineatis
|
conlineatis
|
| Akkusativ |
conlineatos
|
conlineatas
|
conlineata
|
| Ablativ |
conlineatis
|
conlineatis
|
conlineatis
|
| Vokativ |
conlineati
|
conlineatae
|
conlineata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conlineaturus
|
conlineatura
|
conlineaturum
|
| Genitiv |
conlineaturi
|
conlineaturae
|
conlineaturi
|
| Dativ |
conlineaturo
|
conlineaturae
|
conlineaturo
|
| Akkusativ |
conlineaturum
|
conlineaturam
|
conlineaturum
|
| Ablativ |
conlineaturo
|
conlineatura
|
conlineaturo
|
| Vokativ |
conlineature
|
conlineatura
|
conlineaturum
|
Plural
| Nominativ |
conlineaturi
|
conlineaturae
|
conlineatura
|
| Genitiv |
conlineaturorum
|
conlineaturarum
|
conlineaturorum
|
| Dativ |
conlineaturis
|
conlineaturis
|
conlineaturis
|
| Akkusativ |
conlineaturos
|
conlineaturas
|
conlineatura
|
| Ablativ |
conlineaturis
|
conlineaturis
|
conlineaturis
|
| Vokativ |
conlineaturi
|
conlineaturae
|
conlineatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
conlineatum
|
conlineatu
|