Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlinio
|
ich richte aus |
| 2. Person Singular |
conlinias
|
du richtest aus |
| 3. Person Singular |
conliniat
|
er/sie/es richtet aus |
| 1. Person Plural |
conliniamus
|
wir richten aus |
| 2. Person Plural |
conliniatis
|
ihr richtet aus |
| 3. Person Plural |
conliniant
|
sie richten aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlinior
|
ich werde ausgerichtet |
| 2. Person Singular |
conliniaris conliniare
|
du wirst ausgerichtet |
| 3. Person Singular |
conliniatur
|
er/sie/es wird ausgerichtet |
| 1. Person Plural |
conliniamur
|
wir werden ausgerichtet |
| 2. Person Plural |
conliniamini
|
ihr werdet ausgerichtet |
| 3. Person Plural |
conliniantur
|
sie werden ausgerichtet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniem
|
ich richte aus |
| 2. Person Singular |
conlinies
|
du richtest aus |
| 3. Person Singular |
conliniet
|
er/sie/es richte aus |
| 1. Person Plural |
conliniemus
|
wir richten aus |
| 2. Person Plural |
conlinietis
|
ihr richtet aus |
| 3. Person Plural |
conlinient
|
sie richten aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlinier
|
ich werde ausgerichtet |
| 2. Person Singular |
conlinieris conliniere
|
du werdest ausgerichtet |
| 3. Person Singular |
conlinietur
|
er/sie/es werde ausgerichtet |
| 1. Person Plural |
conliniemur
|
wir werden ausgerichtet |
| 2. Person Plural |
conliniemini
|
ihr werdet ausgerichtet |
| 3. Person Plural |
conlinientur
|
sie werden ausgerichtet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniabam
|
ich richtete aus |
| 2. Person Singular |
conliniabas
|
du richtetest aus |
| 3. Person Singular |
conliniabat
|
er/sie/es richtete aus |
| 1. Person Plural |
conliniabamus
|
wir richteten aus |
| 2. Person Plural |
conliniabatis
|
ihr richtetet aus |
| 3. Person Plural |
conliniabant
|
sie richteten aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniabar
|
ich wurde ausgerichtet |
| 2. Person Singular |
conliniabaris conliniabare
|
du wurdest ausgerichtet |
| 3. Person Singular |
conliniabatur
|
er/sie/es wurde ausgerichtet |
| 1. Person Plural |
conliniabamur
|
wir wurden ausgerichtet |
| 2. Person Plural |
conliniabamini
|
ihr wurdet ausgerichtet |
| 3. Person Plural |
conliniabantur
|
sie wurden ausgerichtet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniarem
|
ich richtete aus |
| 2. Person Singular |
conliniares
|
du richtetest aus |
| 3. Person Singular |
conliniaret
|
er/sie/es richtete aus |
| 1. Person Plural |
conliniaremus
|
wir richteten aus |
| 2. Person Plural |
conliniaretis
|
ihr richtetet aus |
| 3. Person Plural |
conliniarent
|
sie richteten aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniarer
|
ich würde ausgerichtet |
| 2. Person Singular |
conliniareris conliniarere
|
du würdest ausgerichtet |
| 3. Person Singular |
conliniaretur
|
er/sie/es würde ausgerichtet |
| 1. Person Plural |
conliniaremur
|
wir würden ausgerichtet |
| 2. Person Plural |
conliniaremini
|
ihr würdet ausgerichtet |
| 3. Person Plural |
conliniarentur
|
sie würden ausgerichtet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniabo
|
ich werde ausrichten |
| 2. Person Singular |
conliniabis
|
du wirst ausrichten |
| 3. Person Singular |
conliniabit
|
er/sie/es wird ausrichten |
| 1. Person Plural |
conliniabimus
|
wir werden ausrichten |
| 2. Person Plural |
conliniabitis
|
ihr werdet ausrichten |
| 3. Person Plural |
conliniabunt
|
sie werden ausrichten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniabor
|
ich werde ausgerichtet |
| 2. Person Singular |
conliniaberis conliniabere
|
du wirst ausgerichtet |
| 3. Person Singular |
conliniabitur
|
er/sie/es wird ausgerichtet |
| 1. Person Plural |
conliniabimur
|
wir werden ausgerichtet |
| 2. Person Plural |
conliniabimini
|
ihr werdet ausgerichtet |
| 3. Person Plural |
conliniabuntur
|
sie werden ausgerichtet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniavi
|
ich habe ausgerichtet |
| 2. Person Singular |
conliniavisti
|
du hast ausgerichtet |
| 3. Person Singular |
conliniavit
|
er/sie/es hat ausgerichtet |
| 1. Person Plural |
conliniavimus
|
wir haben ausgerichtet |
| 2. Person Plural |
conliniavistis
|
ihr habt ausgerichtet |
| 3. Person Plural |
conliniaverunt conliniavere
|
sie haben ausgerichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniatus sum
|
ich bin ausgerichtet worden |
| 2. Person Singular |
conliniatus es
|
du bist ausgerichtet worden |
| 3. Person Singular |
conliniatus est
|
er/sie/es ist ausgerichtet worden |
| 1. Person Plural |
conliniati sumus
|
wir sind ausgerichtet worden |
| 2. Person Plural |
conliniati estis
|
ihr seid ausgerichtet worden |
| 3. Person Plural |
conliniati sunt
|
sie sind ausgerichtet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniaverim
|
ich habe ausgerichtet |
| 2. Person Singular |
conliniaveris
|
du habest ausgerichtet |
| 3. Person Singular |
conliniaverit
|
er/sie/es habe ausgerichtet |
| 1. Person Plural |
conliniaverimus
|
wir haben ausgerichtet |
| 2. Person Plural |
conliniaveritis
|
ihr habet ausgerichtet |
| 3. Person Plural |
conliniaverint
|
sie haben ausgerichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniatus sim
|
ich sei ausgerichtet worden |
| 2. Person Singular |
conliniatus sis
|
du seiest ausgerichtet worden |
| 3. Person Singular |
conliniatus sit
|
er/sie/es sei ausgerichtet worden |
| 1. Person Plural |
conliniati simus
|
wir seien ausgerichtet worden |
| 2. Person Plural |
conliniati sitis
|
ihr seiet ausgerichtet worden |
| 3. Person Plural |
conliniati sint
|
sie seien ausgerichtet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniaveram
|
ich hatte ausgerichtet |
| 2. Person Singular |
conliniaveras
|
du hattest ausgerichtet |
| 3. Person Singular |
conliniaverat
|
er/sie/es hatte ausgerichtet |
| 1. Person Plural |
conliniaveramus
|
wir hatten ausgerichtet |
| 2. Person Plural |
conliniaveratis
|
ihr hattet ausgerichtet |
| 3. Person Plural |
conliniaverant
|
sie hatten ausgerichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniatus eram
|
ich war ausgerichtet worden |
| 2. Person Singular |
conliniatus eras
|
du warst ausgerichtet worden |
| 3. Person Singular |
conliniatus erat
|
er/sie/es war ausgerichtet worden |
| 1. Person Plural |
conliniati eramus
|
wir waren ausgerichtet worden |
| 2. Person Plural |
conliniati eratis
|
ihr warst ausgerichtet worden |
| 3. Person Plural |
conliniati erant
|
sie waren ausgerichtet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniavissem
|
ich hätte ausgerichtet |
| 2. Person Singular |
conliniavisses
|
du hättest ausgerichtet |
| 3. Person Singular |
conliniavisset
|
er/sie/es hätte ausgerichtet |
| 1. Person Plural |
conliniavissemus
|
wir hätten ausgerichtet |
| 2. Person Plural |
conliniavissetis
|
ihr hättet ausgerichtet |
| 3. Person Plural |
conliniavissent
|
sie hätten ausgerichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniatus essem
|
ich wäre ausgerichtet worden |
| 2. Person Singular |
conliniatus esses
|
du wärest ausgerichtet worden |
| 3. Person Singular |
conliniatus esset
|
er/sie/es wäre ausgerichtet worden |
| 1. Person Plural |
conliniati essemus
|
wir wären ausgerichtet worden |
| 2. Person Plural |
conliniati essetis
|
ihr wäret ausgerichtet worden |
| 3. Person Plural |
conliniati essent
|
sie wären ausgerichtet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniavero
|
ich werde ausgerichtet haben |
| 2. Person Singular |
conliniaveris
|
du wirst ausgerichtet haben |
| 3. Person Singular |
conliniaverit
|
er/sie/es wird ausgerichtet haben |
| 1. Person Plural |
conliniaverimus
|
wir werden ausgerichtet haben |
| 2. Person Plural |
conliniaveritis
|
ihr werdet ausgerichtet haben |
| 3. Person Plural |
conliniaverint
|
sie werden ausgerichtet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniatus ero
|
ich werde ausgerichtet worden sein |
| 2. Person Singular |
conliniatus eris
|
du werdest ausgerichtet worden sein |
| 3. Person Singular |
conliniatus erit
|
er/sie/es werde ausgerichtet worden sein |
| 1. Person Plural |
conliniati erimus
|
wir werden ausgerichtet worden sein |
| 2. Person Plural |
conliniati eritis
|
ihr werdet ausgerichtet worden sein |
| 3. Person Plural |
conliniati erunt
|
sie werden ausgerichtet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conliniare
|
ausrichten |
| Vorzeitigkeit |
conliniavisse
|
ausgerichtet haben |
| Nachzeitigkeit |
conliniaturum esse
|
ausrichten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conliniari conliniarier
|
ausgerichtet werden |
| Vorzeitigkeit |
conliniatum esse
|
ausgerichtet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
conliniatum iri
|
künftig ausgerichtet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conlinia
|
richte aus! |
| 2. Person Plural |
conliniate
|
richtet aus! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
conliniato
|
| 3. Person Singular |
conliniato
|
| 2. Person Plural |
conliniatote
|
| 3. Person Plural |
conlinianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
conliniare
|
das Ausrichten |
| Genitiv |
conliniandi
|
des Ausrichtens |
| Dativ |
conliniando
|
dem Ausrichten |
| Akkusativ |
conliniandum
|
das Ausrichten |
| Ablativ |
conliniando
|
durch das Ausrichten |
| Vokativ |
conliniande
|
Ausrichten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conliniandus
|
conlinianda
|
conliniandum
|
| Genitiv |
conliniandi
|
conliniandae
|
conliniandi
|
| Dativ |
conliniando
|
conliniandae
|
conliniando
|
| Akkusativ |
conliniandum
|
conliniandam
|
conliniandum
|
| Ablativ |
conliniando
|
conlinianda
|
conliniando
|
| Vokativ |
conliniande
|
conlinianda
|
conliniandum
|
Plural
| Nominativ |
conliniandi
|
conliniandae
|
conlinianda
|
| Genitiv |
conliniandorum
|
conliniandarum
|
conliniandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
conliniandos
|
conliniandas
|
conlinianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
conliniandi
|
conliniandae
|
conlinianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conlinians
|
conlinians
|
conlinians
|
| Genitiv |
conliniantis
|
conliniantis
|
conliniantis
|
| Dativ |
conlinianti
|
conlinianti
|
conlinianti
|
| Akkusativ |
conliniantem
|
conliniantem
|
conlinians
|
| Ablativ |
conlinianti conliniante
|
conlinianti conliniante
|
conlinianti conliniante
|
| Vokativ |
conlinians
|
conlinians
|
conlinians
|
Plural
| Nominativ |
conliniantes
|
conliniantes
|
conliniantia
|
| Genitiv |
conliniantium conliniantum
|
conliniantium conliniantum
|
conliniantium conliniantum
|
| Dativ |
conliniantibus
|
conliniantibus
|
conliniantibus
|
| Akkusativ |
conliniantes
|
conliniantes
|
conliniantia
|
| Ablativ |
conliniantibus
|
conliniantibus
|
conliniantibus
|
| Vokativ |
conliniantes
|
conliniantes
|
conliniantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conliniatus
|
conliniata
|
conliniatum
|
| Genitiv |
conliniati
|
conliniatae
|
conliniati
|
| Dativ |
conliniato
|
conliniatae
|
conliniato
|
| Akkusativ |
conliniatum
|
conliniatam
|
conliniatum
|
| Ablativ |
conliniato
|
conliniata
|
conliniato
|
| Vokativ |
conliniate
|
conliniata
|
conliniatum
|
Plural
| Nominativ |
conliniati
|
conliniatae
|
conliniata
|
| Genitiv |
conliniatorum
|
conliniatarum
|
conliniatorum
|
| Dativ |
conliniatis
|
conliniatis
|
conliniatis
|
| Akkusativ |
conliniatos
|
conliniatas
|
conliniata
|
| Ablativ |
conliniatis
|
conliniatis
|
conliniatis
|
| Vokativ |
conliniati
|
conliniatae
|
conliniata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conliniaturus
|
conliniatura
|
conliniaturum
|
| Genitiv |
conliniaturi
|
conliniaturae
|
conliniaturi
|
| Dativ |
conliniaturo
|
conliniaturae
|
conliniaturo
|
| Akkusativ |
conliniaturum
|
conliniaturam
|
conliniaturum
|
| Ablativ |
conliniaturo
|
conliniatura
|
conliniaturo
|
| Vokativ |
conliniature
|
conliniatura
|
conliniaturum
|
Plural
| Nominativ |
conliniaturi
|
conliniaturae
|
conliniatura
|
| Genitiv |
conliniaturorum
|
conliniaturarum
|
conliniaturorum
|
| Dativ |
conliniaturis
|
conliniaturis
|
conliniaturis
|
| Akkusativ |
conliniaturos
|
conliniaturas
|
conliniatura
|
| Ablativ |
conliniaturis
|
conliniaturis
|
conliniaturis
|
| Vokativ |
conliniaturi
|
conliniaturae
|
conliniatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
conliniatum
|
conliniatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlinio
|
ich ziele |
| 2. Person Singular |
conlinias
|
du zielst |
| 3. Person Singular |
conliniat
|
er/sie/es zielt |
| 1. Person Plural |
conliniamus
|
wir zielen |
| 2. Person Plural |
conliniatis
|
ihr zielt |
| 3. Person Plural |
conliniant
|
sie zielen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlinior
|
ich werde gezielt |
| 2. Person Singular |
conliniaris conliniare
|
du wirst gezielt |
| 3. Person Singular |
conliniatur
|
er/sie/es wird gezielt |
| 1. Person Plural |
conliniamur
|
wir werden gezielt |
| 2. Person Plural |
conliniamini
|
ihr werdet gezielt |
| 3. Person Plural |
conliniantur
|
sie werden gezielt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniem
|
ich ziele |
| 2. Person Singular |
conlinies
|
du zielest |
| 3. Person Singular |
conliniet
|
er/sie/es ziele |
| 1. Person Plural |
conliniemus
|
wir zielen |
| 2. Person Plural |
conlinietis
|
ihr zielet |
| 3. Person Plural |
conlinient
|
sie zielen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlinier
|
ich werde gezielt |
| 2. Person Singular |
conlinieris conliniere
|
du werdest gezielt |
| 3. Person Singular |
conlinietur
|
er/sie/es werde gezielt |
| 1. Person Plural |
conliniemur
|
wir werden gezielt |
| 2. Person Plural |
conliniemini
|
ihr werdet gezielt |
| 3. Person Plural |
conlinientur
|
sie werden gezielt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniabam
|
ich zielte |
| 2. Person Singular |
conliniabas
|
du zieltest |
| 3. Person Singular |
conliniabat
|
er/sie/es zielte |
| 1. Person Plural |
conliniabamus
|
wir zielten |
| 2. Person Plural |
conliniabatis
|
ihr zieltet |
| 3. Person Plural |
conliniabant
|
sie zielten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniabar
|
ich wurde gezielt |
| 2. Person Singular |
conliniabaris conliniabare
|
du wurdest gezielt |
| 3. Person Singular |
conliniabatur
|
er/sie/es wurde gezielt |
| 1. Person Plural |
conliniabamur
|
wir wurden gezielt |
| 2. Person Plural |
conliniabamini
|
ihr wurdet gezielt |
| 3. Person Plural |
conliniabantur
|
sie wurden gezielt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniarem
|
ich zielte |
| 2. Person Singular |
conliniares
|
du zieltest |
| 3. Person Singular |
conliniaret
|
er/sie/es zielte |
| 1. Person Plural |
conliniaremus
|
wir zielten |
| 2. Person Plural |
conliniaretis
|
ihr zieltet |
| 3. Person Plural |
conliniarent
|
sie zielten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniarer
|
ich würde gezielt |
| 2. Person Singular |
conliniareris conliniarere
|
du würdest gezielt |
| 3. Person Singular |
conliniaretur
|
er/sie/es würde gezielt |
| 1. Person Plural |
conliniaremur
|
wir würden gezielt |
| 2. Person Plural |
conliniaremini
|
ihr würdet gezielt |
| 3. Person Plural |
conliniarentur
|
sie würden gezielt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniabo
|
ich werde zielen |
| 2. Person Singular |
conliniabis
|
du wirst zielen |
| 3. Person Singular |
conliniabit
|
er/sie/es wird zielen |
| 1. Person Plural |
conliniabimus
|
wir werden zielen |
| 2. Person Plural |
conliniabitis
|
ihr werdet zielen |
| 3. Person Plural |
conliniabunt
|
sie werden zielen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniabor
|
ich werde gezielt |
| 2. Person Singular |
conliniaberis conliniabere
|
du wirst gezielt |
| 3. Person Singular |
conliniabitur
|
er/sie/es wird gezielt |
| 1. Person Plural |
conliniabimur
|
wir werden gezielt |
| 2. Person Plural |
conliniabimini
|
ihr werdet gezielt |
| 3. Person Plural |
conliniabuntur
|
sie werden gezielt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniavi
|
ich habe gezielt |
| 2. Person Singular |
conliniavisti
|
du hast gezielt |
| 3. Person Singular |
conliniavit
|
er/sie/es hat gezielt |
| 1. Person Plural |
conliniavimus
|
wir haben gezielt |
| 2. Person Plural |
conliniavistis
|
ihr habt gezielt |
| 3. Person Plural |
conliniaverunt conliniavere
|
sie haben gezielt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniatus sum
|
ich bin gezielt worden |
| 2. Person Singular |
conliniatus es
|
du bist gezielt worden |
| 3. Person Singular |
conliniatus est
|
er/sie/es ist gezielt worden |
| 1. Person Plural |
conliniati sumus
|
wir sind gezielt worden |
| 2. Person Plural |
conliniati estis
|
ihr seid gezielt worden |
| 3. Person Plural |
conliniati sunt
|
sie sind gezielt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniaverim
|
ich habe gezielt |
| 2. Person Singular |
conliniaveris
|
du habest gezielt |
| 3. Person Singular |
conliniaverit
|
er/sie/es habe gezielt |
| 1. Person Plural |
conliniaverimus
|
wir haben gezielt |
| 2. Person Plural |
conliniaveritis
|
ihr habet gezielt |
| 3. Person Plural |
conliniaverint
|
sie haben gezielt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniatus sim
|
ich sei gezielt worden |
| 2. Person Singular |
conliniatus sis
|
du seiest gezielt worden |
| 3. Person Singular |
conliniatus sit
|
er/sie/es sei gezielt worden |
| 1. Person Plural |
conliniati simus
|
wir seien gezielt worden |
| 2. Person Plural |
conliniati sitis
|
ihr seiet gezielt worden |
| 3. Person Plural |
conliniati sint
|
sie seien gezielt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniaveram
|
ich hatte gezielt |
| 2. Person Singular |
conliniaveras
|
du hattest gezielt |
| 3. Person Singular |
conliniaverat
|
er/sie/es hatte gezielt |
| 1. Person Plural |
conliniaveramus
|
wir hatten gezielt |
| 2. Person Plural |
conliniaveratis
|
ihr hattet gezielt |
| 3. Person Plural |
conliniaverant
|
sie hatten gezielt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniatus eram
|
ich war gezielt worden |
| 2. Person Singular |
conliniatus eras
|
du warst gezielt worden |
| 3. Person Singular |
conliniatus erat
|
er/sie/es war gezielt worden |
| 1. Person Plural |
conliniati eramus
|
wir waren gezielt worden |
| 2. Person Plural |
conliniati eratis
|
ihr warst gezielt worden |
| 3. Person Plural |
conliniati erant
|
sie waren gezielt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniavissem
|
ich hätte gezielt |
| 2. Person Singular |
conliniavisses
|
du hättest gezielt |
| 3. Person Singular |
conliniavisset
|
er/sie/es hätte gezielt |
| 1. Person Plural |
conliniavissemus
|
wir hätten gezielt |
| 2. Person Plural |
conliniavissetis
|
ihr hättet gezielt |
| 3. Person Plural |
conliniavissent
|
sie hätten gezielt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniatus essem
|
ich wäre gezielt worden |
| 2. Person Singular |
conliniatus esses
|
du wärest gezielt worden |
| 3. Person Singular |
conliniatus esset
|
er/sie/es wäre gezielt worden |
| 1. Person Plural |
conliniati essemus
|
wir wären gezielt worden |
| 2. Person Plural |
conliniati essetis
|
ihr wäret gezielt worden |
| 3. Person Plural |
conliniati essent
|
sie wären gezielt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniavero
|
ich werde gezielt haben |
| 2. Person Singular |
conliniaveris
|
du wirst gezielt haben |
| 3. Person Singular |
conliniaverit
|
er/sie/es wird gezielt haben |
| 1. Person Plural |
conliniaverimus
|
wir werden gezielt haben |
| 2. Person Plural |
conliniaveritis
|
ihr werdet gezielt haben |
| 3. Person Plural |
conliniaverint
|
sie werden gezielt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conliniatus ero
|
ich werde gezielt worden sein |
| 2. Person Singular |
conliniatus eris
|
du werdest gezielt worden sein |
| 3. Person Singular |
conliniatus erit
|
er/sie/es werde gezielt worden sein |
| 1. Person Plural |
conliniati erimus
|
wir werden gezielt worden sein |
| 2. Person Plural |
conliniati eritis
|
ihr werdet gezielt worden sein |
| 3. Person Plural |
conliniati erunt
|
sie werden gezielt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conliniare
|
zielen |
| Vorzeitigkeit |
conliniavisse
|
gezielt haben |
| Nachzeitigkeit |
conliniaturum esse
|
zielen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conliniari conliniarier
|
gezielt werden |
| Vorzeitigkeit |
conliniatum esse
|
gezielt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
conliniatum iri
|
künftig gezielt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conlinia
|
ziele! |
| 2. Person Plural |
conliniate
|
zielt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
conliniato
|
| 3. Person Singular |
conliniato
|
| 2. Person Plural |
conliniatote
|
| 3. Person Plural |
conlinianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
conliniare
|
das Zielen |
| Genitiv |
conliniandi
|
des Zielens |
| Dativ |
conliniando
|
dem Zielen |
| Akkusativ |
conliniandum
|
das Zielen |
| Ablativ |
conliniando
|
durch das Zielen |
| Vokativ |
conliniande
|
Zielen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conliniandus
|
conlinianda
|
conliniandum
|
| Genitiv |
conliniandi
|
conliniandae
|
conliniandi
|
| Dativ |
conliniando
|
conliniandae
|
conliniando
|
| Akkusativ |
conliniandum
|
conliniandam
|
conliniandum
|
| Ablativ |
conliniando
|
conlinianda
|
conliniando
|
| Vokativ |
conliniande
|
conlinianda
|
conliniandum
|
Plural
| Nominativ |
conliniandi
|
conliniandae
|
conlinianda
|
| Genitiv |
conliniandorum
|
conliniandarum
|
conliniandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
conliniandos
|
conliniandas
|
conlinianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
conliniandi
|
conliniandae
|
conlinianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conlinians
|
conlinians
|
conlinians
|
| Genitiv |
conliniantis
|
conliniantis
|
conliniantis
|
| Dativ |
conlinianti
|
conlinianti
|
conlinianti
|
| Akkusativ |
conliniantem
|
conliniantem
|
conlinians
|
| Ablativ |
conlinianti conliniante
|
conlinianti conliniante
|
conlinianti conliniante
|
| Vokativ |
conlinians
|
conlinians
|
conlinians
|
Plural
| Nominativ |
conliniantes
|
conliniantes
|
conliniantia
|
| Genitiv |
conliniantium conliniantum
|
conliniantium conliniantum
|
conliniantium conliniantum
|
| Dativ |
conliniantibus
|
conliniantibus
|
conliniantibus
|
| Akkusativ |
conliniantes
|
conliniantes
|
conliniantia
|
| Ablativ |
conliniantibus
|
conliniantibus
|
conliniantibus
|
| Vokativ |
conliniantes
|
conliniantes
|
conliniantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conliniatus
|
conliniata
|
conliniatum
|
| Genitiv |
conliniati
|
conliniatae
|
conliniati
|
| Dativ |
conliniato
|
conliniatae
|
conliniato
|
| Akkusativ |
conliniatum
|
conliniatam
|
conliniatum
|
| Ablativ |
conliniato
|
conliniata
|
conliniato
|
| Vokativ |
conliniate
|
conliniata
|
conliniatum
|
Plural
| Nominativ |
conliniati
|
conliniatae
|
conliniata
|
| Genitiv |
conliniatorum
|
conliniatarum
|
conliniatorum
|
| Dativ |
conliniatis
|
conliniatis
|
conliniatis
|
| Akkusativ |
conliniatos
|
conliniatas
|
conliniata
|
| Ablativ |
conliniatis
|
conliniatis
|
conliniatis
|
| Vokativ |
conliniati
|
conliniatae
|
conliniata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conliniaturus
|
conliniatura
|
conliniaturum
|
| Genitiv |
conliniaturi
|
conliniaturae
|
conliniaturi
|
| Dativ |
conliniaturo
|
conliniaturae
|
conliniaturo
|
| Akkusativ |
conliniaturum
|
conliniaturam
|
conliniaturum
|
| Ablativ |
conliniaturo
|
conliniatura
|
conliniaturo
|
| Vokativ |
conliniature
|
conliniatura
|
conliniaturum
|
Plural
| Nominativ |
conliniaturi
|
conliniaturae
|
conliniatura
|
| Genitiv |
conliniaturorum
|
conliniaturarum
|
conliniaturorum
|
| Dativ |
conliniaturis
|
conliniaturis
|
conliniaturis
|
| Akkusativ |
conliniaturos
|
conliniaturas
|
conliniatura
|
| Ablativ |
conliniaturis
|
conliniaturis
|
conliniaturis
|
| Vokativ |
conliniaturi
|
conliniaturae
|
conliniatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
conliniatum
|
conliniatu
|