Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstro
|
ich erkläre |
| 2. Person Singular |
conmonstras
|
du erklärst |
| 3. Person Singular |
conmonstrat
|
er/sie/es erklärt |
| 1. Person Plural |
conmonstramus
|
wir erklären |
| 2. Person Plural |
conmonstratis
|
ihr erklärt |
| 3. Person Plural |
conmonstrant
|
sie erklären |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstror
|
ich werde erklärt |
| 2. Person Singular |
conmonstraris conmonstrare
|
du wirst erklärt |
| 3. Person Singular |
conmonstratur
|
er/sie/es wird erklärt |
| 1. Person Plural |
conmonstramur
|
wir werden erklärt |
| 2. Person Plural |
conmonstramini
|
ihr werdet erklärt |
| 3. Person Plural |
conmonstrantur
|
sie werden erklärt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrem
|
ich erkläre |
| 2. Person Singular |
conmonstres
|
du erklärest |
| 3. Person Singular |
conmonstret
|
er/sie/es erkläre |
| 1. Person Plural |
conmonstremus
|
wir erklären |
| 2. Person Plural |
conmonstretis
|
ihr erkläret |
| 3. Person Plural |
conmonstrent
|
sie erklären |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrer
|
ich werde erklärt |
| 2. Person Singular |
conmonstreris conmonstrere
|
du werdest erklärt |
| 3. Person Singular |
conmonstretur
|
er/sie/es werde erklärt |
| 1. Person Plural |
conmonstremur
|
wir werden erklärt |
| 2. Person Plural |
conmonstremini
|
ihr werdet erklärt |
| 3. Person Plural |
conmonstrentur
|
sie werden erklärt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrabam
|
ich erklärte |
| 2. Person Singular |
conmonstrabas
|
du erklärtest |
| 3. Person Singular |
conmonstrabat
|
er/sie/es erklärte |
| 1. Person Plural |
conmonstrabamus
|
wir erklärten |
| 2. Person Plural |
conmonstrabatis
|
ihr erklärtet |
| 3. Person Plural |
conmonstrabant
|
sie erklärten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrabar
|
ich wurde erklärt |
| 2. Person Singular |
conmonstrabaris conmonstrabare
|
du wurdest erklärt |
| 3. Person Singular |
conmonstrabatur
|
er/sie/es wurde erklärt |
| 1. Person Plural |
conmonstrabamur
|
wir wurden erklärt |
| 2. Person Plural |
conmonstrabamini
|
ihr wurdet erklärt |
| 3. Person Plural |
conmonstrabantur
|
sie wurden erklärt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrarem
|
ich erklärte |
| 2. Person Singular |
conmonstrares
|
du erklärtest |
| 3. Person Singular |
conmonstraret
|
er/sie/es erklärte |
| 1. Person Plural |
conmonstraremus
|
wir erklärten |
| 2. Person Plural |
conmonstraretis
|
ihr erklärtet |
| 3. Person Plural |
conmonstrarent
|
sie erklärten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrarer
|
ich würde erklärt |
| 2. Person Singular |
conmonstrareris conmonstrarere
|
du würdest erklärt |
| 3. Person Singular |
conmonstraretur
|
er/sie/es würde erklärt |
| 1. Person Plural |
conmonstraremur
|
wir würden erklärt |
| 2. Person Plural |
conmonstraremini
|
ihr würdet erklärt |
| 3. Person Plural |
conmonstrarentur
|
sie würden erklärt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrabo
|
ich werde erklären |
| 2. Person Singular |
conmonstrabis
|
du wirst erklären |
| 3. Person Singular |
conmonstrabit
|
er/sie/es wird erklären |
| 1. Person Plural |
conmonstrabimus
|
wir werden erklären |
| 2. Person Plural |
conmonstrabitis
|
ihr werdet erklären |
| 3. Person Plural |
conmonstrabunt
|
sie werden erklären |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrabor
|
ich werde erklärt |
| 2. Person Singular |
conmonstraberis conmonstrabere
|
du wirst erklärt |
| 3. Person Singular |
conmonstrabitur
|
er/sie/es wird erklärt |
| 1. Person Plural |
conmonstrabimur
|
wir werden erklärt |
| 2. Person Plural |
conmonstrabimini
|
ihr werdet erklärt |
| 3. Person Plural |
conmonstrabuntur
|
sie werden erklärt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstravi
|
ich habe erklärt |
| 2. Person Singular |
conmonstravisti
|
du hast erklärt |
| 3. Person Singular |
conmonstravit
|
er/sie/es hat erklärt |
| 1. Person Plural |
conmonstravimus
|
wir haben erklärt |
| 2. Person Plural |
conmonstravistis
|
ihr habt erklärt |
| 3. Person Plural |
conmonstraverunt conmonstravere
|
sie haben erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstratus sum
|
ich bin erklärt worden |
| 2. Person Singular |
conmonstratus es
|
du bist erklärt worden |
| 3. Person Singular |
conmonstratus est
|
er/sie/es ist erklärt worden |
| 1. Person Plural |
conmonstrati sumus
|
wir sind erklärt worden |
| 2. Person Plural |
conmonstrati estis
|
ihr seid erklärt worden |
| 3. Person Plural |
conmonstrati sunt
|
sie sind erklärt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstraverim
|
ich habe erklärt |
| 2. Person Singular |
conmonstraveris
|
du habest erklärt |
| 3. Person Singular |
conmonstraverit
|
er/sie/es habe erklärt |
| 1. Person Plural |
conmonstraverimus
|
wir haben erklärt |
| 2. Person Plural |
conmonstraveritis
|
ihr habet erklärt |
| 3. Person Plural |
conmonstraverint
|
sie haben erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstratus sim
|
ich sei erklärt worden |
| 2. Person Singular |
conmonstratus sis
|
du seiest erklärt worden |
| 3. Person Singular |
conmonstratus sit
|
er/sie/es sei erklärt worden |
| 1. Person Plural |
conmonstrati simus
|
wir seien erklärt worden |
| 2. Person Plural |
conmonstrati sitis
|
ihr seiet erklärt worden |
| 3. Person Plural |
conmonstrati sint
|
sie seien erklärt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstraveram
|
ich hatte erklärt |
| 2. Person Singular |
conmonstraveras
|
du hattest erklärt |
| 3. Person Singular |
conmonstraverat
|
er/sie/es hatte erklärt |
| 1. Person Plural |
conmonstraveramus
|
wir hatten erklärt |
| 2. Person Plural |
conmonstraveratis
|
ihr hattet erklärt |
| 3. Person Plural |
conmonstraverant
|
sie hatten erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstratus eram
|
ich war erklärt worden |
| 2. Person Singular |
conmonstratus eras
|
du warst erklärt worden |
| 3. Person Singular |
conmonstratus erat
|
er/sie/es war erklärt worden |
| 1. Person Plural |
conmonstrati eramus
|
wir waren erklärt worden |
| 2. Person Plural |
conmonstrati eratis
|
ihr warst erklärt worden |
| 3. Person Plural |
conmonstrati erant
|
sie waren erklärt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstravissem
|
ich hätte erklärt |
| 2. Person Singular |
conmonstravisses
|
du hättest erklärt |
| 3. Person Singular |
conmonstravisset
|
er/sie/es hätte erklärt |
| 1. Person Plural |
conmonstravissemus
|
wir hätten erklärt |
| 2. Person Plural |
conmonstravissetis
|
ihr hättet erklärt |
| 3. Person Plural |
conmonstravissent
|
sie hätten erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstratus essem
|
ich wäre erklärt worden |
| 2. Person Singular |
conmonstratus esses
|
du wärest erklärt worden |
| 3. Person Singular |
conmonstratus esset
|
er/sie/es wäre erklärt worden |
| 1. Person Plural |
conmonstrati essemus
|
wir wären erklärt worden |
| 2. Person Plural |
conmonstrati essetis
|
ihr wäret erklärt worden |
| 3. Person Plural |
conmonstrati essent
|
sie wären erklärt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstravero
|
ich werde erklärt haben |
| 2. Person Singular |
conmonstraveris
|
du wirst erklärt haben |
| 3. Person Singular |
conmonstraverit
|
er/sie/es wird erklärt haben |
| 1. Person Plural |
conmonstraverimus
|
wir werden erklärt haben |
| 2. Person Plural |
conmonstraveritis
|
ihr werdet erklärt haben |
| 3. Person Plural |
conmonstraverint
|
sie werden erklärt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstratus ero
|
ich werde erklärt worden sein |
| 2. Person Singular |
conmonstratus eris
|
du werdest erklärt worden sein |
| 3. Person Singular |
conmonstratus erit
|
er/sie/es werde erklärt worden sein |
| 1. Person Plural |
conmonstrati erimus
|
wir werden erklärt worden sein |
| 2. Person Plural |
conmonstrati eritis
|
ihr werdet erklärt worden sein |
| 3. Person Plural |
conmonstrati erunt
|
sie werden erklärt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conmonstrare
|
erklären |
| Vorzeitigkeit |
conmonstravisse
|
erklärt haben |
| Nachzeitigkeit |
conmonstraturum esse
|
erklären werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conmonstrari conmonstrarier
|
erklärt werden |
| Vorzeitigkeit |
conmonstratum esse
|
erklärt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
conmonstratum iri
|
künftig erklärt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conmonstra
|
erkläre! |
| 2. Person Plural |
conmonstrate
|
erklärt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
conmonstrato
|
| 3. Person Singular |
conmonstrato
|
| 2. Person Plural |
conmonstratote
|
| 3. Person Plural |
conmonstranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
conmonstrare
|
das Erklären |
| Genitiv |
conmonstrandi
|
des Erklärens |
| Dativ |
conmonstrando
|
dem Erklären |
| Akkusativ |
conmonstrandum
|
das Erklären |
| Ablativ |
conmonstrando
|
durch das Erklären |
| Vokativ |
conmonstrande
|
Erklären! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conmonstrandus
|
conmonstranda
|
conmonstrandum
|
| Genitiv |
conmonstrandi
|
conmonstrandae
|
conmonstrandi
|
| Dativ |
conmonstrando
|
conmonstrandae
|
conmonstrando
|
| Akkusativ |
conmonstrandum
|
conmonstrandam
|
conmonstrandum
|
| Ablativ |
conmonstrando
|
conmonstranda
|
conmonstrando
|
| Vokativ |
conmonstrande
|
conmonstranda
|
conmonstrandum
|
Plural
| Nominativ |
conmonstrandi
|
conmonstrandae
|
conmonstranda
|
| Genitiv |
conmonstrandorum
|
conmonstrandarum
|
conmonstrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
conmonstrandos
|
conmonstrandas
|
conmonstranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
conmonstrandi
|
conmonstrandae
|
conmonstranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conmonstrans
|
conmonstrans
|
conmonstrans
|
| Genitiv |
conmonstrantis
|
conmonstrantis
|
conmonstrantis
|
| Dativ |
conmonstranti
|
conmonstranti
|
conmonstranti
|
| Akkusativ |
conmonstrantem
|
conmonstrantem
|
conmonstrans
|
| Ablativ |
conmonstranti conmonstrante
|
conmonstranti conmonstrante
|
conmonstranti conmonstrante
|
| Vokativ |
conmonstrans
|
conmonstrans
|
conmonstrans
|
Plural
| Nominativ |
conmonstrantes
|
conmonstrantes
|
conmonstrantia
|
| Genitiv |
conmonstrantium conmonstrantum
|
conmonstrantium conmonstrantum
|
conmonstrantium conmonstrantum
|
| Dativ |
conmonstrantibus
|
conmonstrantibus
|
conmonstrantibus
|
| Akkusativ |
conmonstrantes
|
conmonstrantes
|
conmonstrantia
|
| Ablativ |
conmonstrantibus
|
conmonstrantibus
|
conmonstrantibus
|
| Vokativ |
conmonstrantes
|
conmonstrantes
|
conmonstrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conmonstratus
|
conmonstrata
|
conmonstratum
|
| Genitiv |
conmonstrati
|
conmonstratae
|
conmonstrati
|
| Dativ |
conmonstrato
|
conmonstratae
|
conmonstrato
|
| Akkusativ |
conmonstratum
|
conmonstratam
|
conmonstratum
|
| Ablativ |
conmonstrato
|
conmonstrata
|
conmonstrato
|
| Vokativ |
conmonstrate
|
conmonstrata
|
conmonstratum
|
Plural
| Nominativ |
conmonstrati
|
conmonstratae
|
conmonstrata
|
| Genitiv |
conmonstratorum
|
conmonstratarum
|
conmonstratorum
|
| Dativ |
conmonstratis
|
conmonstratis
|
conmonstratis
|
| Akkusativ |
conmonstratos
|
conmonstratas
|
conmonstrata
|
| Ablativ |
conmonstratis
|
conmonstratis
|
conmonstratis
|
| Vokativ |
conmonstrati
|
conmonstratae
|
conmonstrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conmonstraturus
|
conmonstratura
|
conmonstraturum
|
| Genitiv |
conmonstraturi
|
conmonstraturae
|
conmonstraturi
|
| Dativ |
conmonstraturo
|
conmonstraturae
|
conmonstraturo
|
| Akkusativ |
conmonstraturum
|
conmonstraturam
|
conmonstraturum
|
| Ablativ |
conmonstraturo
|
conmonstratura
|
conmonstraturo
|
| Vokativ |
conmonstrature
|
conmonstratura
|
conmonstraturum
|
Plural
| Nominativ |
conmonstraturi
|
conmonstraturae
|
conmonstratura
|
| Genitiv |
conmonstraturorum
|
conmonstraturarum
|
conmonstraturorum
|
| Dativ |
conmonstraturis
|
conmonstraturis
|
conmonstraturis
|
| Akkusativ |
conmonstraturos
|
conmonstraturas
|
conmonstratura
|
| Ablativ |
conmonstraturis
|
conmonstraturis
|
conmonstraturis
|
| Vokativ |
conmonstraturi
|
conmonstraturae
|
conmonstratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
conmonstratum
|
conmonstratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstro
|
ich weise hin |
| 2. Person Singular |
conmonstras
|
du weist hin |
| 3. Person Singular |
conmonstrat
|
er/sie/es weist hin |
| 1. Person Plural |
conmonstramus
|
wir weisen hin |
| 2. Person Plural |
conmonstratis
|
ihr weist hin |
| 3. Person Plural |
conmonstrant
|
sie weisen hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstror
|
ich werde hingewiesen |
| 2. Person Singular |
conmonstraris conmonstrare
|
du wirst hingewiesen |
| 3. Person Singular |
conmonstratur
|
er/sie/es wird hingewiesen |
| 1. Person Plural |
conmonstramur
|
wir werden hingewiesen |
| 2. Person Plural |
conmonstramini
|
ihr werdet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
conmonstrantur
|
sie werden hingewiesen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrem
|
ich weise hin |
| 2. Person Singular |
conmonstres
|
du weisest hin |
| 3. Person Singular |
conmonstret
|
er/sie/es weise hin |
| 1. Person Plural |
conmonstremus
|
wir weisen hin |
| 2. Person Plural |
conmonstretis
|
ihr weiset hin |
| 3. Person Plural |
conmonstrent
|
sie weisen hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrer
|
ich werde hingewiesen |
| 2. Person Singular |
conmonstreris conmonstrere
|
du werdest hingewiesen |
| 3. Person Singular |
conmonstretur
|
er/sie/es werde hingewiesen |
| 1. Person Plural |
conmonstremur
|
wir werden hingewiesen |
| 2. Person Plural |
conmonstremini
|
ihr werdet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
conmonstrentur
|
sie werden hingewiesen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrabam
|
ich wies hin |
| 2. Person Singular |
conmonstrabas
|
du wiesest hin |
| 3. Person Singular |
conmonstrabat
|
er/sie/es wies hin |
| 1. Person Plural |
conmonstrabamus
|
wir wiesen hin |
| 2. Person Plural |
conmonstrabatis
|
ihr wieset hin |
| 3. Person Plural |
conmonstrabant
|
sie wiesen hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrabar
|
ich wurde hingewiesen |
| 2. Person Singular |
conmonstrabaris conmonstrabare
|
du wurdest hingewiesen |
| 3. Person Singular |
conmonstrabatur
|
er/sie/es wurde hingewiesen |
| 1. Person Plural |
conmonstrabamur
|
wir wurden hingewiesen |
| 2. Person Plural |
conmonstrabamini
|
ihr wurdet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
conmonstrabantur
|
sie wurden hingewiesen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrarem
|
ich wiese hin |
| 2. Person Singular |
conmonstrares
|
du wiesest hin |
| 3. Person Singular |
conmonstraret
|
er/sie/es wiese hin |
| 1. Person Plural |
conmonstraremus
|
wir wiesen hin |
| 2. Person Plural |
conmonstraretis
|
ihr wieset hin |
| 3. Person Plural |
conmonstrarent
|
sie wiesen hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrarer
|
ich würde hingewiesen |
| 2. Person Singular |
conmonstrareris conmonstrarere
|
du würdest hingewiesen |
| 3. Person Singular |
conmonstraretur
|
er/sie/es würde hingewiesen |
| 1. Person Plural |
conmonstraremur
|
wir würden hingewiesen |
| 2. Person Plural |
conmonstraremini
|
ihr würdet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
conmonstrarentur
|
sie würden hingewiesen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrabo
|
ich werde hinweisen |
| 2. Person Singular |
conmonstrabis
|
du wirst hinweisen |
| 3. Person Singular |
conmonstrabit
|
er/sie/es wird hinweisen |
| 1. Person Plural |
conmonstrabimus
|
wir werden hinweisen |
| 2. Person Plural |
conmonstrabitis
|
ihr werdet hinweisen |
| 3. Person Plural |
conmonstrabunt
|
sie werden hinweisen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrabor
|
ich werde hingewiesen |
| 2. Person Singular |
conmonstraberis conmonstrabere
|
du wirst hingewiesen |
| 3. Person Singular |
conmonstrabitur
|
er/sie/es wird hingewiesen |
| 1. Person Plural |
conmonstrabimur
|
wir werden hingewiesen |
| 2. Person Plural |
conmonstrabimini
|
ihr werdet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
conmonstrabuntur
|
sie werden hingewiesen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstravi
|
ich habe hingewiesen |
| 2. Person Singular |
conmonstravisti
|
du hast hingewiesen |
| 3. Person Singular |
conmonstravit
|
er/sie/es hat hingewiesen |
| 1. Person Plural |
conmonstravimus
|
wir haben hingewiesen |
| 2. Person Plural |
conmonstravistis
|
ihr habt hingewiesen |
| 3. Person Plural |
conmonstraverunt conmonstravere
|
sie haben hingewiesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstratus sum
|
ich bin hingewiesen worden |
| 2. Person Singular |
conmonstratus es
|
du bist hingewiesen worden |
| 3. Person Singular |
conmonstratus est
|
er/sie/es ist hingewiesen worden |
| 1. Person Plural |
conmonstrati sumus
|
wir sind hingewiesen worden |
| 2. Person Plural |
conmonstrati estis
|
ihr seid hingewiesen worden |
| 3. Person Plural |
conmonstrati sunt
|
sie sind hingewiesen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstraverim
|
ich habe hingewiesen |
| 2. Person Singular |
conmonstraveris
|
du habest hingewiesen |
| 3. Person Singular |
conmonstraverit
|
er/sie/es habe hingewiesen |
| 1. Person Plural |
conmonstraverimus
|
wir haben hingewiesen |
| 2. Person Plural |
conmonstraveritis
|
ihr habet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
conmonstraverint
|
sie haben hingewiesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstratus sim
|
ich sei hingewiesen worden |
| 2. Person Singular |
conmonstratus sis
|
du seiest hingewiesen worden |
| 3. Person Singular |
conmonstratus sit
|
er/sie/es sei hingewiesen worden |
| 1. Person Plural |
conmonstrati simus
|
wir seien hingewiesen worden |
| 2. Person Plural |
conmonstrati sitis
|
ihr seiet hingewiesen worden |
| 3. Person Plural |
conmonstrati sint
|
sie seien hingewiesen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstraveram
|
ich hatte hingewiesen |
| 2. Person Singular |
conmonstraveras
|
du hattest hingewiesen |
| 3. Person Singular |
conmonstraverat
|
er/sie/es hatte hingewiesen |
| 1. Person Plural |
conmonstraveramus
|
wir hatten hingewiesen |
| 2. Person Plural |
conmonstraveratis
|
ihr hattet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
conmonstraverant
|
sie hatten hingewiesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstratus eram
|
ich war hingewiesen worden |
| 2. Person Singular |
conmonstratus eras
|
du warst hingewiesen worden |
| 3. Person Singular |
conmonstratus erat
|
er/sie/es war hingewiesen worden |
| 1. Person Plural |
conmonstrati eramus
|
wir waren hingewiesen worden |
| 2. Person Plural |
conmonstrati eratis
|
ihr warst hingewiesen worden |
| 3. Person Plural |
conmonstrati erant
|
sie waren hingewiesen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstravissem
|
ich hätte hingewiesen |
| 2. Person Singular |
conmonstravisses
|
du hättest hingewiesen |
| 3. Person Singular |
conmonstravisset
|
er/sie/es hätte hingewiesen |
| 1. Person Plural |
conmonstravissemus
|
wir hätten hingewiesen |
| 2. Person Plural |
conmonstravissetis
|
ihr hättet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
conmonstravissent
|
sie hätten hingewiesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstratus essem
|
ich wäre hingewiesen worden |
| 2. Person Singular |
conmonstratus esses
|
du wärest hingewiesen worden |
| 3. Person Singular |
conmonstratus esset
|
er/sie/es wäre hingewiesen worden |
| 1. Person Plural |
conmonstrati essemus
|
wir wären hingewiesen worden |
| 2. Person Plural |
conmonstrati essetis
|
ihr wäret hingewiesen worden |
| 3. Person Plural |
conmonstrati essent
|
sie wären hingewiesen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstravero
|
ich werde hingewiesen haben |
| 2. Person Singular |
conmonstraveris
|
du wirst hingewiesen haben |
| 3. Person Singular |
conmonstraverit
|
er/sie/es wird hingewiesen haben |
| 1. Person Plural |
conmonstraverimus
|
wir werden hingewiesen haben |
| 2. Person Plural |
conmonstraveritis
|
ihr werdet hingewiesen haben |
| 3. Person Plural |
conmonstraverint
|
sie werden hingewiesen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstratus ero
|
ich werde hingewiesen worden sein |
| 2. Person Singular |
conmonstratus eris
|
du werdest hingewiesen worden sein |
| 3. Person Singular |
conmonstratus erit
|
er/sie/es werde hingewiesen worden sein |
| 1. Person Plural |
conmonstrati erimus
|
wir werden hingewiesen worden sein |
| 2. Person Plural |
conmonstrati eritis
|
ihr werdet hingewiesen worden sein |
| 3. Person Plural |
conmonstrati erunt
|
sie werden hingewiesen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conmonstrare
|
hinweisen |
| Vorzeitigkeit |
conmonstravisse
|
hingewiesen haben |
| Nachzeitigkeit |
conmonstraturum esse
|
hinweisen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conmonstrari conmonstrarier
|
hingewiesen werden |
| Vorzeitigkeit |
conmonstratum esse
|
hingewiesen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
conmonstratum iri
|
künftig hingewiesen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conmonstra
|
weise hin! |
| 2. Person Plural |
conmonstrate
|
weist hin! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
conmonstrato
|
| 3. Person Singular |
conmonstrato
|
| 2. Person Plural |
conmonstratote
|
| 3. Person Plural |
conmonstranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
conmonstrare
|
das Hinweisen |
| Genitiv |
conmonstrandi
|
des Hinweisens |
| Dativ |
conmonstrando
|
dem Hinweisen |
| Akkusativ |
conmonstrandum
|
das Hinweisen |
| Ablativ |
conmonstrando
|
durch das Hinweisen |
| Vokativ |
conmonstrande
|
Hinweisen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conmonstrandus
|
conmonstranda
|
conmonstrandum
|
| Genitiv |
conmonstrandi
|
conmonstrandae
|
conmonstrandi
|
| Dativ |
conmonstrando
|
conmonstrandae
|
conmonstrando
|
| Akkusativ |
conmonstrandum
|
conmonstrandam
|
conmonstrandum
|
| Ablativ |
conmonstrando
|
conmonstranda
|
conmonstrando
|
| Vokativ |
conmonstrande
|
conmonstranda
|
conmonstrandum
|
Plural
| Nominativ |
conmonstrandi
|
conmonstrandae
|
conmonstranda
|
| Genitiv |
conmonstrandorum
|
conmonstrandarum
|
conmonstrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
conmonstrandos
|
conmonstrandas
|
conmonstranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
conmonstrandi
|
conmonstrandae
|
conmonstranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conmonstrans
|
conmonstrans
|
conmonstrans
|
| Genitiv |
conmonstrantis
|
conmonstrantis
|
conmonstrantis
|
| Dativ |
conmonstranti
|
conmonstranti
|
conmonstranti
|
| Akkusativ |
conmonstrantem
|
conmonstrantem
|
conmonstrans
|
| Ablativ |
conmonstranti conmonstrante
|
conmonstranti conmonstrante
|
conmonstranti conmonstrante
|
| Vokativ |
conmonstrans
|
conmonstrans
|
conmonstrans
|
Plural
| Nominativ |
conmonstrantes
|
conmonstrantes
|
conmonstrantia
|
| Genitiv |
conmonstrantium conmonstrantum
|
conmonstrantium conmonstrantum
|
conmonstrantium conmonstrantum
|
| Dativ |
conmonstrantibus
|
conmonstrantibus
|
conmonstrantibus
|
| Akkusativ |
conmonstrantes
|
conmonstrantes
|
conmonstrantia
|
| Ablativ |
conmonstrantibus
|
conmonstrantibus
|
conmonstrantibus
|
| Vokativ |
conmonstrantes
|
conmonstrantes
|
conmonstrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conmonstratus
|
conmonstrata
|
conmonstratum
|
| Genitiv |
conmonstrati
|
conmonstratae
|
conmonstrati
|
| Dativ |
conmonstrato
|
conmonstratae
|
conmonstrato
|
| Akkusativ |
conmonstratum
|
conmonstratam
|
conmonstratum
|
| Ablativ |
conmonstrato
|
conmonstrata
|
conmonstrato
|
| Vokativ |
conmonstrate
|
conmonstrata
|
conmonstratum
|
Plural
| Nominativ |
conmonstrati
|
conmonstratae
|
conmonstrata
|
| Genitiv |
conmonstratorum
|
conmonstratarum
|
conmonstratorum
|
| Dativ |
conmonstratis
|
conmonstratis
|
conmonstratis
|
| Akkusativ |
conmonstratos
|
conmonstratas
|
conmonstrata
|
| Ablativ |
conmonstratis
|
conmonstratis
|
conmonstratis
|
| Vokativ |
conmonstrati
|
conmonstratae
|
conmonstrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conmonstraturus
|
conmonstratura
|
conmonstraturum
|
| Genitiv |
conmonstraturi
|
conmonstraturae
|
conmonstraturi
|
| Dativ |
conmonstraturo
|
conmonstraturae
|
conmonstraturo
|
| Akkusativ |
conmonstraturum
|
conmonstraturam
|
conmonstraturum
|
| Ablativ |
conmonstraturo
|
conmonstratura
|
conmonstraturo
|
| Vokativ |
conmonstrature
|
conmonstratura
|
conmonstraturum
|
Plural
| Nominativ |
conmonstraturi
|
conmonstraturae
|
conmonstratura
|
| Genitiv |
conmonstraturorum
|
conmonstraturarum
|
conmonstraturorum
|
| Dativ |
conmonstraturis
|
conmonstraturis
|
conmonstraturis
|
| Akkusativ |
conmonstraturos
|
conmonstraturas
|
conmonstratura
|
| Ablativ |
conmonstraturis
|
conmonstraturis
|
conmonstraturis
|
| Vokativ |
conmonstraturi
|
conmonstraturae
|
conmonstratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
conmonstratum
|
conmonstratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstro
|
ich zeige |
| 2. Person Singular |
conmonstras
|
du zeigst |
| 3. Person Singular |
conmonstrat
|
er/sie/es zeigt |
| 1. Person Plural |
conmonstramus
|
wir zeigen |
| 2. Person Plural |
conmonstratis
|
ihr zeigt |
| 3. Person Plural |
conmonstrant
|
sie zeigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstror
|
ich werde gezeigt |
| 2. Person Singular |
conmonstraris conmonstrare
|
du wirst gezeigt |
| 3. Person Singular |
conmonstratur
|
er/sie/es wird gezeigt |
| 1. Person Plural |
conmonstramur
|
wir werden gezeigt |
| 2. Person Plural |
conmonstramini
|
ihr werdet gezeigt |
| 3. Person Plural |
conmonstrantur
|
sie werden gezeigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrem
|
ich zeige |
| 2. Person Singular |
conmonstres
|
du zeigest |
| 3. Person Singular |
conmonstret
|
er/sie/es zeige |
| 1. Person Plural |
conmonstremus
|
wir zeigen |
| 2. Person Plural |
conmonstretis
|
ihr zeiget |
| 3. Person Plural |
conmonstrent
|
sie zeigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrer
|
ich werde gezeigt |
| 2. Person Singular |
conmonstreris conmonstrere
|
du werdest gezeigt |
| 3. Person Singular |
conmonstretur
|
er/sie/es werde gezeigt |
| 1. Person Plural |
conmonstremur
|
wir werden gezeigt |
| 2. Person Plural |
conmonstremini
|
ihr werdet gezeigt |
| 3. Person Plural |
conmonstrentur
|
sie werden gezeigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrabam
|
ich zeigte |
| 2. Person Singular |
conmonstrabas
|
du zeigtest |
| 3. Person Singular |
conmonstrabat
|
er/sie/es zeigte |
| 1. Person Plural |
conmonstrabamus
|
wir zeigten |
| 2. Person Plural |
conmonstrabatis
|
ihr zeigtet |
| 3. Person Plural |
conmonstrabant
|
sie zeigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrabar
|
ich wurde gezeigt |
| 2. Person Singular |
conmonstrabaris conmonstrabare
|
du wurdest gezeigt |
| 3. Person Singular |
conmonstrabatur
|
er/sie/es wurde gezeigt |
| 1. Person Plural |
conmonstrabamur
|
wir wurden gezeigt |
| 2. Person Plural |
conmonstrabamini
|
ihr wurdet gezeigt |
| 3. Person Plural |
conmonstrabantur
|
sie wurden gezeigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrarem
|
ich zeigte |
| 2. Person Singular |
conmonstrares
|
du zeigtest |
| 3. Person Singular |
conmonstraret
|
er/sie/es zeigte |
| 1. Person Plural |
conmonstraremus
|
wir zeigten |
| 2. Person Plural |
conmonstraretis
|
ihr zeigtet |
| 3. Person Plural |
conmonstrarent
|
sie zeigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrarer
|
ich würde gezeigt |
| 2. Person Singular |
conmonstrareris conmonstrarere
|
du würdest gezeigt |
| 3. Person Singular |
conmonstraretur
|
er/sie/es würde gezeigt |
| 1. Person Plural |
conmonstraremur
|
wir würden gezeigt |
| 2. Person Plural |
conmonstraremini
|
ihr würdet gezeigt |
| 3. Person Plural |
conmonstrarentur
|
sie würden gezeigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrabo
|
ich werde zeigen |
| 2. Person Singular |
conmonstrabis
|
du wirst zeigen |
| 3. Person Singular |
conmonstrabit
|
er/sie/es wird zeigen |
| 1. Person Plural |
conmonstrabimus
|
wir werden zeigen |
| 2. Person Plural |
conmonstrabitis
|
ihr werdet zeigen |
| 3. Person Plural |
conmonstrabunt
|
sie werden zeigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstrabor
|
ich werde gezeigt |
| 2. Person Singular |
conmonstraberis conmonstrabere
|
du wirst gezeigt |
| 3. Person Singular |
conmonstrabitur
|
er/sie/es wird gezeigt |
| 1. Person Plural |
conmonstrabimur
|
wir werden gezeigt |
| 2. Person Plural |
conmonstrabimini
|
ihr werdet gezeigt |
| 3. Person Plural |
conmonstrabuntur
|
sie werden gezeigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstravi
|
ich habe gezeigt |
| 2. Person Singular |
conmonstravisti
|
du hast gezeigt |
| 3. Person Singular |
conmonstravit
|
er/sie/es hat gezeigt |
| 1. Person Plural |
conmonstravimus
|
wir haben gezeigt |
| 2. Person Plural |
conmonstravistis
|
ihr habt gezeigt |
| 3. Person Plural |
conmonstraverunt conmonstravere
|
sie haben gezeigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstratus sum
|
ich bin gezeigt worden |
| 2. Person Singular |
conmonstratus es
|
du bist gezeigt worden |
| 3. Person Singular |
conmonstratus est
|
er/sie/es ist gezeigt worden |
| 1. Person Plural |
conmonstrati sumus
|
wir sind gezeigt worden |
| 2. Person Plural |
conmonstrati estis
|
ihr seid gezeigt worden |
| 3. Person Plural |
conmonstrati sunt
|
sie sind gezeigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstraverim
|
ich habe gezeigt |
| 2. Person Singular |
conmonstraveris
|
du habest gezeigt |
| 3. Person Singular |
conmonstraverit
|
er/sie/es habe gezeigt |
| 1. Person Plural |
conmonstraverimus
|
wir haben gezeigt |
| 2. Person Plural |
conmonstraveritis
|
ihr habet gezeigt |
| 3. Person Plural |
conmonstraverint
|
sie haben gezeigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstratus sim
|
ich sei gezeigt worden |
| 2. Person Singular |
conmonstratus sis
|
du seiest gezeigt worden |
| 3. Person Singular |
conmonstratus sit
|
er/sie/es sei gezeigt worden |
| 1. Person Plural |
conmonstrati simus
|
wir seien gezeigt worden |
| 2. Person Plural |
conmonstrati sitis
|
ihr seiet gezeigt worden |
| 3. Person Plural |
conmonstrati sint
|
sie seien gezeigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstraveram
|
ich hatte gezeigt |
| 2. Person Singular |
conmonstraveras
|
du hattest gezeigt |
| 3. Person Singular |
conmonstraverat
|
er/sie/es hatte gezeigt |
| 1. Person Plural |
conmonstraveramus
|
wir hatten gezeigt |
| 2. Person Plural |
conmonstraveratis
|
ihr hattet gezeigt |
| 3. Person Plural |
conmonstraverant
|
sie hatten gezeigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstratus eram
|
ich war gezeigt worden |
| 2. Person Singular |
conmonstratus eras
|
du warst gezeigt worden |
| 3. Person Singular |
conmonstratus erat
|
er/sie/es war gezeigt worden |
| 1. Person Plural |
conmonstrati eramus
|
wir waren gezeigt worden |
| 2. Person Plural |
conmonstrati eratis
|
ihr warst gezeigt worden |
| 3. Person Plural |
conmonstrati erant
|
sie waren gezeigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstravissem
|
ich hätte gezeigt |
| 2. Person Singular |
conmonstravisses
|
du hättest gezeigt |
| 3. Person Singular |
conmonstravisset
|
er/sie/es hätte gezeigt |
| 1. Person Plural |
conmonstravissemus
|
wir hätten gezeigt |
| 2. Person Plural |
conmonstravissetis
|
ihr hättet gezeigt |
| 3. Person Plural |
conmonstravissent
|
sie hätten gezeigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstratus essem
|
ich wäre gezeigt worden |
| 2. Person Singular |
conmonstratus esses
|
du wärest gezeigt worden |
| 3. Person Singular |
conmonstratus esset
|
er/sie/es wäre gezeigt worden |
| 1. Person Plural |
conmonstrati essemus
|
wir wären gezeigt worden |
| 2. Person Plural |
conmonstrati essetis
|
ihr wäret gezeigt worden |
| 3. Person Plural |
conmonstrati essent
|
sie wären gezeigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstravero
|
ich werde gezeigt haben |
| 2. Person Singular |
conmonstraveris
|
du wirst gezeigt haben |
| 3. Person Singular |
conmonstraverit
|
er/sie/es wird gezeigt haben |
| 1. Person Plural |
conmonstraverimus
|
wir werden gezeigt haben |
| 2. Person Plural |
conmonstraveritis
|
ihr werdet gezeigt haben |
| 3. Person Plural |
conmonstraverint
|
sie werden gezeigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conmonstratus ero
|
ich werde gezeigt worden sein |
| 2. Person Singular |
conmonstratus eris
|
du werdest gezeigt worden sein |
| 3. Person Singular |
conmonstratus erit
|
er/sie/es werde gezeigt worden sein |
| 1. Person Plural |
conmonstrati erimus
|
wir werden gezeigt worden sein |
| 2. Person Plural |
conmonstrati eritis
|
ihr werdet gezeigt worden sein |
| 3. Person Plural |
conmonstrati erunt
|
sie werden gezeigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conmonstrare
|
zeigen |
| Vorzeitigkeit |
conmonstravisse
|
gezeigt haben |
| Nachzeitigkeit |
conmonstraturum esse
|
zeigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conmonstrari conmonstrarier
|
gezeigt werden |
| Vorzeitigkeit |
conmonstratum esse
|
gezeigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
conmonstratum iri
|
künftig gezeigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conmonstra
|
zeige! |
| 2. Person Plural |
conmonstrate
|
zeigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
conmonstrato
|
| 3. Person Singular |
conmonstrato
|
| 2. Person Plural |
conmonstratote
|
| 3. Person Plural |
conmonstranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
conmonstrare
|
das Zeigen |
| Genitiv |
conmonstrandi
|
des Zeigens |
| Dativ |
conmonstrando
|
dem Zeigen |
| Akkusativ |
conmonstrandum
|
das Zeigen |
| Ablativ |
conmonstrando
|
durch das Zeigen |
| Vokativ |
conmonstrande
|
Zeigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conmonstrandus
|
conmonstranda
|
conmonstrandum
|
| Genitiv |
conmonstrandi
|
conmonstrandae
|
conmonstrandi
|
| Dativ |
conmonstrando
|
conmonstrandae
|
conmonstrando
|
| Akkusativ |
conmonstrandum
|
conmonstrandam
|
conmonstrandum
|
| Ablativ |
conmonstrando
|
conmonstranda
|
conmonstrando
|
| Vokativ |
conmonstrande
|
conmonstranda
|
conmonstrandum
|
Plural
| Nominativ |
conmonstrandi
|
conmonstrandae
|
conmonstranda
|
| Genitiv |
conmonstrandorum
|
conmonstrandarum
|
conmonstrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
conmonstrandos
|
conmonstrandas
|
conmonstranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
conmonstrandi
|
conmonstrandae
|
conmonstranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conmonstrans
|
conmonstrans
|
conmonstrans
|
| Genitiv |
conmonstrantis
|
conmonstrantis
|
conmonstrantis
|
| Dativ |
conmonstranti
|
conmonstranti
|
conmonstranti
|
| Akkusativ |
conmonstrantem
|
conmonstrantem
|
conmonstrans
|
| Ablativ |
conmonstranti conmonstrante
|
conmonstranti conmonstrante
|
conmonstranti conmonstrante
|
| Vokativ |
conmonstrans
|
conmonstrans
|
conmonstrans
|
Plural
| Nominativ |
conmonstrantes
|
conmonstrantes
|
conmonstrantia
|
| Genitiv |
conmonstrantium conmonstrantum
|
conmonstrantium conmonstrantum
|
conmonstrantium conmonstrantum
|
| Dativ |
conmonstrantibus
|
conmonstrantibus
|
conmonstrantibus
|
| Akkusativ |
conmonstrantes
|
conmonstrantes
|
conmonstrantia
|
| Ablativ |
conmonstrantibus
|
conmonstrantibus
|
conmonstrantibus
|
| Vokativ |
conmonstrantes
|
conmonstrantes
|
conmonstrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conmonstratus
|
conmonstrata
|
conmonstratum
|
| Genitiv |
conmonstrati
|
conmonstratae
|
conmonstrati
|
| Dativ |
conmonstrato
|
conmonstratae
|
conmonstrato
|
| Akkusativ |
conmonstratum
|
conmonstratam
|
conmonstratum
|
| Ablativ |
conmonstrato
|
conmonstrata
|
conmonstrato
|
| Vokativ |
conmonstrate
|
conmonstrata
|
conmonstratum
|
Plural
| Nominativ |
conmonstrati
|
conmonstratae
|
conmonstrata
|
| Genitiv |
conmonstratorum
|
conmonstratarum
|
conmonstratorum
|
| Dativ |
conmonstratis
|
conmonstratis
|
conmonstratis
|
| Akkusativ |
conmonstratos
|
conmonstratas
|
conmonstrata
|
| Ablativ |
conmonstratis
|
conmonstratis
|
conmonstratis
|
| Vokativ |
conmonstrati
|
conmonstratae
|
conmonstrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conmonstraturus
|
conmonstratura
|
conmonstraturum
|
| Genitiv |
conmonstraturi
|
conmonstraturae
|
conmonstraturi
|
| Dativ |
conmonstraturo
|
conmonstraturae
|
conmonstraturo
|
| Akkusativ |
conmonstraturum
|
conmonstraturam
|
conmonstraturum
|
| Ablativ |
conmonstraturo
|
conmonstratura
|
conmonstraturo
|
| Vokativ |
conmonstrature
|
conmonstratura
|
conmonstraturum
|
Plural
| Nominativ |
conmonstraturi
|
conmonstraturae
|
conmonstratura
|
| Genitiv |
conmonstraturorum
|
conmonstraturarum
|
conmonstraturorum
|
| Dativ |
conmonstraturis
|
conmonstraturis
|
conmonstraturis
|
| Akkusativ |
conmonstraturos
|
conmonstraturas
|
conmonstratura
|
| Ablativ |
conmonstraturis
|
conmonstraturis
|
conmonstraturis
|
| Vokativ |
conmonstraturi
|
conmonstraturae
|
conmonstratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
conmonstratum
|
conmonstratu
|