Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendino
|
ich schiebe auf |
| 2. Person Singular |
conperendinas
|
du schiebst auf |
| 3. Person Singular |
conperendinat
|
er/sie/es schiebt auf |
| 1. Person Plural |
conperendinamus
|
wir schieben auf |
| 2. Person Plural |
conperendinatis
|
ihr schiebt auf |
| 3. Person Plural |
conperendinant
|
sie schieben auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinor
|
ich werde aufgeschoben |
| 2. Person Singular |
conperendinaris conperendinare
|
du wirst aufgeschoben |
| 3. Person Singular |
conperendinatur
|
er/sie/es wird aufgeschoben |
| 1. Person Plural |
conperendinamur
|
wir werden aufgeschoben |
| 2. Person Plural |
conperendinamini
|
ihr werdet aufgeschoben |
| 3. Person Plural |
conperendinantur
|
sie werden aufgeschoben |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinem
|
ich schiebe auf |
| 2. Person Singular |
conperendines
|
du schiebest auf |
| 3. Person Singular |
conperendinet
|
er/sie/es schiebe auf |
| 1. Person Plural |
conperendinemus
|
wir schieben auf |
| 2. Person Plural |
conperendinetis
|
ihr schiebet auf |
| 3. Person Plural |
conperendinent
|
sie schieben auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendiner
|
ich werde aufgeschoben |
| 2. Person Singular |
conperendineris conperendinere
|
du werdest aufgeschoben |
| 3. Person Singular |
conperendinetur
|
er/sie/es werde aufgeschoben |
| 1. Person Plural |
conperendinemur
|
wir werden aufgeschoben |
| 2. Person Plural |
conperendinemini
|
ihr werdet aufgeschoben |
| 3. Person Plural |
conperendinentur
|
sie werden aufgeschoben |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinabam
|
ich schob auf |
| 2. Person Singular |
conperendinabas
|
du schobst auf |
| 3. Person Singular |
conperendinabat
|
er/sie/es schob auf |
| 1. Person Plural |
conperendinabamus
|
wir schoben auf |
| 2. Person Plural |
conperendinabatis
|
ihr schobt auf |
| 3. Person Plural |
conperendinabant
|
sie schoben auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinabar
|
ich wurde aufgeschoben |
| 2. Person Singular |
conperendinabaris conperendinabare
|
du wurdest aufgeschoben |
| 3. Person Singular |
conperendinabatur
|
er/sie/es wurde aufgeschoben |
| 1. Person Plural |
conperendinabamur
|
wir wurden aufgeschoben |
| 2. Person Plural |
conperendinabamini
|
ihr wurdet aufgeschoben |
| 3. Person Plural |
conperendinabantur
|
sie wurden aufgeschoben |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinarem
|
ich schöbe auf |
| 2. Person Singular |
conperendinares
|
du schöbest auf |
| 3. Person Singular |
conperendinaret
|
er/sie/es schöbe auf |
| 1. Person Plural |
conperendinaremus
|
wir schöben auf |
| 2. Person Plural |
conperendinaretis
|
ihr schöbet auf |
| 3. Person Plural |
conperendinarent
|
sie schöben auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinarer
|
ich würde aufgeschoben |
| 2. Person Singular |
conperendinareris conperendinarere
|
du würdest aufgeschoben |
| 3. Person Singular |
conperendinaretur
|
er/sie/es würde aufgeschoben |
| 1. Person Plural |
conperendinaremur
|
wir würden aufgeschoben |
| 2. Person Plural |
conperendinaremini
|
ihr würdet aufgeschoben |
| 3. Person Plural |
conperendinarentur
|
sie würden aufgeschoben |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinabo
|
ich werde aufschieben |
| 2. Person Singular |
conperendinabis
|
du wirst aufschieben |
| 3. Person Singular |
conperendinabit
|
er/sie/es wird aufschieben |
| 1. Person Plural |
conperendinabimus
|
wir werden aufschieben |
| 2. Person Plural |
conperendinabitis
|
ihr werdet aufschieben |
| 3. Person Plural |
conperendinabunt
|
sie werden aufschieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinabor
|
ich werde aufgeschoben |
| 2. Person Singular |
conperendinaberis conperendinabere
|
du wirst aufgeschoben |
| 3. Person Singular |
conperendinabitur
|
er/sie/es wird aufgeschoben |
| 1. Person Plural |
conperendinabimur
|
wir werden aufgeschoben |
| 2. Person Plural |
conperendinabimini
|
ihr werdet aufgeschoben |
| 3. Person Plural |
conperendinabuntur
|
sie werden aufgeschoben |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinavi
|
ich habe aufgeschoben |
| 2. Person Singular |
conperendinavisti
|
du hast aufgeschoben |
| 3. Person Singular |
conperendinavit
|
er/sie/es hat aufgeschoben |
| 1. Person Plural |
conperendinavimus
|
wir haben aufgeschoben |
| 2. Person Plural |
conperendinavistis
|
ihr habt aufgeschoben |
| 3. Person Plural |
conperendinaverunt conperendinavere
|
sie haben aufgeschoben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinatus sum
|
ich bin aufgeschoben worden |
| 2. Person Singular |
conperendinatus es
|
du bist aufgeschoben worden |
| 3. Person Singular |
conperendinatus est
|
er/sie/es ist aufgeschoben worden |
| 1. Person Plural |
conperendinati sumus
|
wir sind aufgeschoben worden |
| 2. Person Plural |
conperendinati estis
|
ihr seid aufgeschoben worden |
| 3. Person Plural |
conperendinati sunt
|
sie sind aufgeschoben worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinaverim
|
ich habe aufgeschoben |
| 2. Person Singular |
conperendinaveris
|
du habest aufgeschoben |
| 3. Person Singular |
conperendinaverit
|
er/sie/es habe aufgeschoben |
| 1. Person Plural |
conperendinaverimus
|
wir haben aufgeschoben |
| 2. Person Plural |
conperendinaveritis
|
ihr habet aufgeschoben |
| 3. Person Plural |
conperendinaverint
|
sie haben aufgeschoben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinatus sim
|
ich sei aufgeschoben worden |
| 2. Person Singular |
conperendinatus sis
|
du seiest aufgeschoben worden |
| 3. Person Singular |
conperendinatus sit
|
er/sie/es sei aufgeschoben worden |
| 1. Person Plural |
conperendinati simus
|
wir seien aufgeschoben worden |
| 2. Person Plural |
conperendinati sitis
|
ihr seiet aufgeschoben worden |
| 3. Person Plural |
conperendinati sint
|
sie seien aufgeschoben worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinaveram
|
ich hatte aufgeschoben |
| 2. Person Singular |
conperendinaveras
|
du hattest aufgeschoben |
| 3. Person Singular |
conperendinaverat
|
er/sie/es hatte aufgeschoben |
| 1. Person Plural |
conperendinaveramus
|
wir hatten aufgeschoben |
| 2. Person Plural |
conperendinaveratis
|
ihr hattet aufgeschoben |
| 3. Person Plural |
conperendinaverant
|
sie hatten aufgeschoben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinatus eram
|
ich war aufgeschoben worden |
| 2. Person Singular |
conperendinatus eras
|
du warst aufgeschoben worden |
| 3. Person Singular |
conperendinatus erat
|
er/sie/es war aufgeschoben worden |
| 1. Person Plural |
conperendinati eramus
|
wir waren aufgeschoben worden |
| 2. Person Plural |
conperendinati eratis
|
ihr warst aufgeschoben worden |
| 3. Person Plural |
conperendinati erant
|
sie waren aufgeschoben worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinavissem
|
ich hätte aufgeschoben |
| 2. Person Singular |
conperendinavisses
|
du hättest aufgeschoben |
| 3. Person Singular |
conperendinavisset
|
er/sie/es hätte aufgeschoben |
| 1. Person Plural |
conperendinavissemus
|
wir hätten aufgeschoben |
| 2. Person Plural |
conperendinavissetis
|
ihr hättet aufgeschoben |
| 3. Person Plural |
conperendinavissent
|
sie hätten aufgeschoben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinatus essem
|
ich wäre aufgeschoben worden |
| 2. Person Singular |
conperendinatus esses
|
du wärest aufgeschoben worden |
| 3. Person Singular |
conperendinatus esset
|
er/sie/es wäre aufgeschoben worden |
| 1. Person Plural |
conperendinati essemus
|
wir wären aufgeschoben worden |
| 2. Person Plural |
conperendinati essetis
|
ihr wäret aufgeschoben worden |
| 3. Person Plural |
conperendinati essent
|
sie wären aufgeschoben worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinavero
|
ich werde aufgeschoben haben |
| 2. Person Singular |
conperendinaveris
|
du wirst aufgeschoben haben |
| 3. Person Singular |
conperendinaverit
|
er/sie/es wird aufgeschoben haben |
| 1. Person Plural |
conperendinaverimus
|
wir werden aufgeschoben haben |
| 2. Person Plural |
conperendinaveritis
|
ihr werdet aufgeschoben haben |
| 3. Person Plural |
conperendinaverint
|
sie werden aufgeschoben haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinatus ero
|
ich werde aufgeschoben worden sein |
| 2. Person Singular |
conperendinatus eris
|
du werdest aufgeschoben worden sein |
| 3. Person Singular |
conperendinatus erit
|
er/sie/es werde aufgeschoben worden sein |
| 1. Person Plural |
conperendinati erimus
|
wir werden aufgeschoben worden sein |
| 2. Person Plural |
conperendinati eritis
|
ihr werdet aufgeschoben worden sein |
| 3. Person Plural |
conperendinati erunt
|
sie werden aufgeschoben worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conperendinare
|
aufschieben |
| Vorzeitigkeit |
conperendinavisse
|
aufgeschoben haben |
| Nachzeitigkeit |
conperendinaturum esse
|
aufschieben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conperendinari conperendinarier
|
aufgeschoben werden |
| Vorzeitigkeit |
conperendinatum esse
|
aufgeschoben worden sein |
| Nachzeitigkeit |
conperendinatum iri
|
künftig aufgeschoben werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conperendina
|
schiebe auf! |
| 2. Person Plural |
conperendinate
|
schiebt auf! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
conperendinato
|
| 3. Person Singular |
conperendinato
|
| 2. Person Plural |
conperendinatote
|
| 3. Person Plural |
conperendinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
conperendinare
|
das Aufschieben |
| Genitiv |
conperendinandi
|
des Aufschiebens |
| Dativ |
conperendinando
|
dem Aufschieben |
| Akkusativ |
conperendinandum
|
das Aufschieben |
| Ablativ |
conperendinando
|
durch das Aufschieben |
| Vokativ |
conperendinande
|
Aufschieben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conperendinandus
|
conperendinanda
|
conperendinandum
|
| Genitiv |
conperendinandi
|
conperendinandae
|
conperendinandi
|
| Dativ |
conperendinando
|
conperendinandae
|
conperendinando
|
| Akkusativ |
conperendinandum
|
conperendinandam
|
conperendinandum
|
| Ablativ |
conperendinando
|
conperendinanda
|
conperendinando
|
| Vokativ |
conperendinande
|
conperendinanda
|
conperendinandum
|
Plural
| Nominativ |
conperendinandi
|
conperendinandae
|
conperendinanda
|
| Genitiv |
conperendinandorum
|
conperendinandarum
|
conperendinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
conperendinandos
|
conperendinandas
|
conperendinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
conperendinandi
|
conperendinandae
|
conperendinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conperendinans
|
conperendinans
|
conperendinans
|
| Genitiv |
conperendinantis
|
conperendinantis
|
conperendinantis
|
| Dativ |
conperendinanti
|
conperendinanti
|
conperendinanti
|
| Akkusativ |
conperendinantem
|
conperendinantem
|
conperendinans
|
| Ablativ |
conperendinanti conperendinante
|
conperendinanti conperendinante
|
conperendinanti conperendinante
|
| Vokativ |
conperendinans
|
conperendinans
|
conperendinans
|
Plural
| Nominativ |
conperendinantes
|
conperendinantes
|
conperendinantia
|
| Genitiv |
conperendinantium conperendinantum
|
conperendinantium conperendinantum
|
conperendinantium conperendinantum
|
| Dativ |
conperendinantibus
|
conperendinantibus
|
conperendinantibus
|
| Akkusativ |
conperendinantes
|
conperendinantes
|
conperendinantia
|
| Ablativ |
conperendinantibus
|
conperendinantibus
|
conperendinantibus
|
| Vokativ |
conperendinantes
|
conperendinantes
|
conperendinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conperendinatus
|
conperendinata
|
conperendinatum
|
| Genitiv |
conperendinati
|
conperendinatae
|
conperendinati
|
| Dativ |
conperendinato
|
conperendinatae
|
conperendinato
|
| Akkusativ |
conperendinatum
|
conperendinatam
|
conperendinatum
|
| Ablativ |
conperendinato
|
conperendinata
|
conperendinato
|
| Vokativ |
conperendinate
|
conperendinata
|
conperendinatum
|
Plural
| Nominativ |
conperendinati
|
conperendinatae
|
conperendinata
|
| Genitiv |
conperendinatorum
|
conperendinatarum
|
conperendinatorum
|
| Dativ |
conperendinatis
|
conperendinatis
|
conperendinatis
|
| Akkusativ |
conperendinatos
|
conperendinatas
|
conperendinata
|
| Ablativ |
conperendinatis
|
conperendinatis
|
conperendinatis
|
| Vokativ |
conperendinati
|
conperendinatae
|
conperendinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conperendinaturus
|
conperendinatura
|
conperendinaturum
|
| Genitiv |
conperendinaturi
|
conperendinaturae
|
conperendinaturi
|
| Dativ |
conperendinaturo
|
conperendinaturae
|
conperendinaturo
|
| Akkusativ |
conperendinaturum
|
conperendinaturam
|
conperendinaturum
|
| Ablativ |
conperendinaturo
|
conperendinatura
|
conperendinaturo
|
| Vokativ |
conperendinature
|
conperendinatura
|
conperendinaturum
|
Plural
| Nominativ |
conperendinaturi
|
conperendinaturae
|
conperendinatura
|
| Genitiv |
conperendinaturorum
|
conperendinaturarum
|
conperendinaturorum
|
| Dativ |
conperendinaturis
|
conperendinaturis
|
conperendinaturis
|
| Akkusativ |
conperendinaturos
|
conperendinaturas
|
conperendinatura
|
| Ablativ |
conperendinaturis
|
conperendinaturis
|
conperendinaturis
|
| Vokativ |
conperendinaturi
|
conperendinaturae
|
conperendinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
conperendinatum
|
conperendinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendino
|
ich vertage |
| 2. Person Singular |
conperendinas
|
du vertagst |
| 3. Person Singular |
conperendinat
|
er/sie/es vertagt |
| 1. Person Plural |
conperendinamus
|
wir vertagen |
| 2. Person Plural |
conperendinatis
|
ihr vertagt |
| 3. Person Plural |
conperendinant
|
sie vertagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinor
|
ich werde vertagt |
| 2. Person Singular |
conperendinaris conperendinare
|
du wirst vertagt |
| 3. Person Singular |
conperendinatur
|
er/sie/es wird vertagt |
| 1. Person Plural |
conperendinamur
|
wir werden vertagt |
| 2. Person Plural |
conperendinamini
|
ihr werdet vertagt |
| 3. Person Plural |
conperendinantur
|
sie werden vertagt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinem
|
ich vertage |
| 2. Person Singular |
conperendines
|
du vertagest |
| 3. Person Singular |
conperendinet
|
er/sie/es vertage |
| 1. Person Plural |
conperendinemus
|
wir vertagen |
| 2. Person Plural |
conperendinetis
|
ihr vertaget |
| 3. Person Plural |
conperendinent
|
sie vertagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendiner
|
ich werde vertagt |
| 2. Person Singular |
conperendineris conperendinere
|
du werdest vertagt |
| 3. Person Singular |
conperendinetur
|
er/sie/es werde vertagt |
| 1. Person Plural |
conperendinemur
|
wir werden vertagt |
| 2. Person Plural |
conperendinemini
|
ihr werdet vertagt |
| 3. Person Plural |
conperendinentur
|
sie werden vertagt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinabam
|
ich vertagte |
| 2. Person Singular |
conperendinabas
|
du vertagtest |
| 3. Person Singular |
conperendinabat
|
er/sie/es vertagte |
| 1. Person Plural |
conperendinabamus
|
wir vertagten |
| 2. Person Plural |
conperendinabatis
|
ihr vertagtet |
| 3. Person Plural |
conperendinabant
|
sie vertagten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinabar
|
ich wurde vertagt |
| 2. Person Singular |
conperendinabaris conperendinabare
|
du wurdest vertagt |
| 3. Person Singular |
conperendinabatur
|
er/sie/es wurde vertagt |
| 1. Person Plural |
conperendinabamur
|
wir wurden vertagt |
| 2. Person Plural |
conperendinabamini
|
ihr wurdet vertagt |
| 3. Person Plural |
conperendinabantur
|
sie wurden vertagt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinarem
|
ich vertagte |
| 2. Person Singular |
conperendinares
|
du vertagtest |
| 3. Person Singular |
conperendinaret
|
er/sie/es vertagte |
| 1. Person Plural |
conperendinaremus
|
wir vertagten |
| 2. Person Plural |
conperendinaretis
|
ihr vertagtet |
| 3. Person Plural |
conperendinarent
|
sie vertagten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinarer
|
ich würde vertagt |
| 2. Person Singular |
conperendinareris conperendinarere
|
du würdest vertagt |
| 3. Person Singular |
conperendinaretur
|
er/sie/es würde vertagt |
| 1. Person Plural |
conperendinaremur
|
wir würden vertagt |
| 2. Person Plural |
conperendinaremini
|
ihr würdet vertagt |
| 3. Person Plural |
conperendinarentur
|
sie würden vertagt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinabo
|
ich werde vertagen |
| 2. Person Singular |
conperendinabis
|
du wirst vertagen |
| 3. Person Singular |
conperendinabit
|
er/sie/es wird vertagen |
| 1. Person Plural |
conperendinabimus
|
wir werden vertagen |
| 2. Person Plural |
conperendinabitis
|
ihr werdet vertagen |
| 3. Person Plural |
conperendinabunt
|
sie werden vertagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinabor
|
ich werde vertagt |
| 2. Person Singular |
conperendinaberis conperendinabere
|
du wirst vertagt |
| 3. Person Singular |
conperendinabitur
|
er/sie/es wird vertagt |
| 1. Person Plural |
conperendinabimur
|
wir werden vertagt |
| 2. Person Plural |
conperendinabimini
|
ihr werdet vertagt |
| 3. Person Plural |
conperendinabuntur
|
sie werden vertagt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinavi
|
ich habe vertagt |
| 2. Person Singular |
conperendinavisti
|
du hast vertagt |
| 3. Person Singular |
conperendinavit
|
er/sie/es hat vertagt |
| 1. Person Plural |
conperendinavimus
|
wir haben vertagt |
| 2. Person Plural |
conperendinavistis
|
ihr habt vertagt |
| 3. Person Plural |
conperendinaverunt conperendinavere
|
sie haben vertagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinatus sum
|
ich bin vertagt worden |
| 2. Person Singular |
conperendinatus es
|
du bist vertagt worden |
| 3. Person Singular |
conperendinatus est
|
er/sie/es ist vertagt worden |
| 1. Person Plural |
conperendinati sumus
|
wir sind vertagt worden |
| 2. Person Plural |
conperendinati estis
|
ihr seid vertagt worden |
| 3. Person Plural |
conperendinati sunt
|
sie sind vertagt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinaverim
|
ich habe vertagt |
| 2. Person Singular |
conperendinaveris
|
du habest vertagt |
| 3. Person Singular |
conperendinaverit
|
er/sie/es habe vertagt |
| 1. Person Plural |
conperendinaverimus
|
wir haben vertagt |
| 2. Person Plural |
conperendinaveritis
|
ihr habet vertagt |
| 3. Person Plural |
conperendinaverint
|
sie haben vertagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinatus sim
|
ich sei vertagt worden |
| 2. Person Singular |
conperendinatus sis
|
du seiest vertagt worden |
| 3. Person Singular |
conperendinatus sit
|
er/sie/es sei vertagt worden |
| 1. Person Plural |
conperendinati simus
|
wir seien vertagt worden |
| 2. Person Plural |
conperendinati sitis
|
ihr seiet vertagt worden |
| 3. Person Plural |
conperendinati sint
|
sie seien vertagt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinaveram
|
ich hatte vertagt |
| 2. Person Singular |
conperendinaveras
|
du hattest vertagt |
| 3. Person Singular |
conperendinaverat
|
er/sie/es hatte vertagt |
| 1. Person Plural |
conperendinaveramus
|
wir hatten vertagt |
| 2. Person Plural |
conperendinaveratis
|
ihr hattet vertagt |
| 3. Person Plural |
conperendinaverant
|
sie hatten vertagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinatus eram
|
ich war vertagt worden |
| 2. Person Singular |
conperendinatus eras
|
du warst vertagt worden |
| 3. Person Singular |
conperendinatus erat
|
er/sie/es war vertagt worden |
| 1. Person Plural |
conperendinati eramus
|
wir waren vertagt worden |
| 2. Person Plural |
conperendinati eratis
|
ihr warst vertagt worden |
| 3. Person Plural |
conperendinati erant
|
sie waren vertagt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinavissem
|
ich hätte vertagt |
| 2. Person Singular |
conperendinavisses
|
du hättest vertagt |
| 3. Person Singular |
conperendinavisset
|
er/sie/es hätte vertagt |
| 1. Person Plural |
conperendinavissemus
|
wir hätten vertagt |
| 2. Person Plural |
conperendinavissetis
|
ihr hättet vertagt |
| 3. Person Plural |
conperendinavissent
|
sie hätten vertagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinatus essem
|
ich wäre vertagt worden |
| 2. Person Singular |
conperendinatus esses
|
du wärest vertagt worden |
| 3. Person Singular |
conperendinatus esset
|
er/sie/es wäre vertagt worden |
| 1. Person Plural |
conperendinati essemus
|
wir wären vertagt worden |
| 2. Person Plural |
conperendinati essetis
|
ihr wäret vertagt worden |
| 3. Person Plural |
conperendinati essent
|
sie wären vertagt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinavero
|
ich werde vertagt haben |
| 2. Person Singular |
conperendinaveris
|
du wirst vertagt haben |
| 3. Person Singular |
conperendinaverit
|
er/sie/es wird vertagt haben |
| 1. Person Plural |
conperendinaverimus
|
wir werden vertagt haben |
| 2. Person Plural |
conperendinaveritis
|
ihr werdet vertagt haben |
| 3. Person Plural |
conperendinaverint
|
sie werden vertagt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conperendinatus ero
|
ich werde vertagt worden sein |
| 2. Person Singular |
conperendinatus eris
|
du werdest vertagt worden sein |
| 3. Person Singular |
conperendinatus erit
|
er/sie/es werde vertagt worden sein |
| 1. Person Plural |
conperendinati erimus
|
wir werden vertagt worden sein |
| 2. Person Plural |
conperendinati eritis
|
ihr werdet vertagt worden sein |
| 3. Person Plural |
conperendinati erunt
|
sie werden vertagt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conperendinare
|
vertagen |
| Vorzeitigkeit |
conperendinavisse
|
vertagt haben |
| Nachzeitigkeit |
conperendinaturum esse
|
vertagen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conperendinari conperendinarier
|
vertagt werden |
| Vorzeitigkeit |
conperendinatum esse
|
vertagt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
conperendinatum iri
|
künftig vertagt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conperendina
|
vertage! |
| 2. Person Plural |
conperendinate
|
vertagt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
conperendinato
|
| 3. Person Singular |
conperendinato
|
| 2. Person Plural |
conperendinatote
|
| 3. Person Plural |
conperendinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
conperendinare
|
das Vertagen |
| Genitiv |
conperendinandi
|
des Vertagens |
| Dativ |
conperendinando
|
dem Vertagen |
| Akkusativ |
conperendinandum
|
das Vertagen |
| Ablativ |
conperendinando
|
durch das Vertagen |
| Vokativ |
conperendinande
|
Vertagen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conperendinandus
|
conperendinanda
|
conperendinandum
|
| Genitiv |
conperendinandi
|
conperendinandae
|
conperendinandi
|
| Dativ |
conperendinando
|
conperendinandae
|
conperendinando
|
| Akkusativ |
conperendinandum
|
conperendinandam
|
conperendinandum
|
| Ablativ |
conperendinando
|
conperendinanda
|
conperendinando
|
| Vokativ |
conperendinande
|
conperendinanda
|
conperendinandum
|
Plural
| Nominativ |
conperendinandi
|
conperendinandae
|
conperendinanda
|
| Genitiv |
conperendinandorum
|
conperendinandarum
|
conperendinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
conperendinandos
|
conperendinandas
|
conperendinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
conperendinandi
|
conperendinandae
|
conperendinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conperendinans
|
conperendinans
|
conperendinans
|
| Genitiv |
conperendinantis
|
conperendinantis
|
conperendinantis
|
| Dativ |
conperendinanti
|
conperendinanti
|
conperendinanti
|
| Akkusativ |
conperendinantem
|
conperendinantem
|
conperendinans
|
| Ablativ |
conperendinanti conperendinante
|
conperendinanti conperendinante
|
conperendinanti conperendinante
|
| Vokativ |
conperendinans
|
conperendinans
|
conperendinans
|
Plural
| Nominativ |
conperendinantes
|
conperendinantes
|
conperendinantia
|
| Genitiv |
conperendinantium conperendinantum
|
conperendinantium conperendinantum
|
conperendinantium conperendinantum
|
| Dativ |
conperendinantibus
|
conperendinantibus
|
conperendinantibus
|
| Akkusativ |
conperendinantes
|
conperendinantes
|
conperendinantia
|
| Ablativ |
conperendinantibus
|
conperendinantibus
|
conperendinantibus
|
| Vokativ |
conperendinantes
|
conperendinantes
|
conperendinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conperendinatus
|
conperendinata
|
conperendinatum
|
| Genitiv |
conperendinati
|
conperendinatae
|
conperendinati
|
| Dativ |
conperendinato
|
conperendinatae
|
conperendinato
|
| Akkusativ |
conperendinatum
|
conperendinatam
|
conperendinatum
|
| Ablativ |
conperendinato
|
conperendinata
|
conperendinato
|
| Vokativ |
conperendinate
|
conperendinata
|
conperendinatum
|
Plural
| Nominativ |
conperendinati
|
conperendinatae
|
conperendinata
|
| Genitiv |
conperendinatorum
|
conperendinatarum
|
conperendinatorum
|
| Dativ |
conperendinatis
|
conperendinatis
|
conperendinatis
|
| Akkusativ |
conperendinatos
|
conperendinatas
|
conperendinata
|
| Ablativ |
conperendinatis
|
conperendinatis
|
conperendinatis
|
| Vokativ |
conperendinati
|
conperendinatae
|
conperendinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conperendinaturus
|
conperendinatura
|
conperendinaturum
|
| Genitiv |
conperendinaturi
|
conperendinaturae
|
conperendinaturi
|
| Dativ |
conperendinaturo
|
conperendinaturae
|
conperendinaturo
|
| Akkusativ |
conperendinaturum
|
conperendinaturam
|
conperendinaturum
|
| Ablativ |
conperendinaturo
|
conperendinatura
|
conperendinaturo
|
| Vokativ |
conperendinature
|
conperendinatura
|
conperendinaturum
|
Plural
| Nominativ |
conperendinaturi
|
conperendinaturae
|
conperendinatura
|
| Genitiv |
conperendinaturorum
|
conperendinaturarum
|
conperendinaturorum
|
| Dativ |
conperendinaturis
|
conperendinaturis
|
conperendinaturis
|
| Akkusativ |
conperendinaturos
|
conperendinaturas
|
conperendinatura
|
| Ablativ |
conperendinaturis
|
conperendinaturis
|
conperendinaturis
|
| Vokativ |
conperendinaturi
|
conperendinaturae
|
conperendinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
conperendinatum
|
conperendinatu
|