| Latein | Typ | Geschlecht | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|---|
| conplanator | Nomen | Maskulinum | konsonantische Deklination | Grundform | derjenige, der etwas einebnet |
| conplanator | Nomen | Maskulinum | konsonantische Deklination | Nominativ Singular von conplanator | |
| conplanator | Nomen | Maskulinum | konsonantische Deklination | Vokativ Singular von conplanator |
| Latein: | Deutsch: | |
| Nominativ | conplanator |
|
| Genitiv | conplanatoris |
|
| Dativ | conplanatori conplanatore |
|
| Akkusativ | conplanatorem |
|
| Ablativ | conplanatore |
|
| Vokativ | conplanator |
|
| Lokativ | conplanatori conplanatore |
| Latein: | Deutsch: | |
| Nominativ | conplanatores conplanatoris |
|
| Genitiv | conplanatorum conplanatorium |
|
| Dativ | conplanatoribus |
|
| Akkusativ | conplanatoris conplanatores |
|
| Ablativ | conplanatoribus |
|
| Vokativ | conplanatores |
|
| Lokativ | conplanatoribus |