| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| conquiescere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | ausruhen rasten schlafen |
| conquietus | Verb im Partizip | konsonantische Konjugation | Nominativ Maskulin Singular Partizip Perfekt Passiv | Partizip von ausruhen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquiesco |
ich ruhe aus |
| 2. Person Singular | conquiescis |
du ruhst aus |
| 3. Person Singular | conquiescit |
er/sie/es ruht aus |
| 1. Person Plural | conquiescimus |
wir ruhen aus |
| 2. Person Plural | conquiescitis |
ihr ruht aus |
| 3. Person Plural | conquiescunt |
sie ruhen aus |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescor |
ich werde ausgeruht |
| 2. Person Singular | conquiesceris conquiescere |
du wirst ausgeruht |
| 3. Person Singular | conquiescitur |
er/sie/es wird ausgeruht |
| 1. Person Plural | conquiescimur |
wir werden ausgeruht |
| 2. Person Plural | conquiescimini |
ihr werdet ausgeruht |
| 3. Person Plural | conquiescuntur |
sie werden ausgeruht |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescam |
ich ruhe aus |
| 2. Person Singular | conquiescas |
du ruhest aus |
| 3. Person Singular | conquiescat |
er/sie/es ruhe aus |
| 1. Person Plural | conquiescamus |
wir ruhen aus |
| 2. Person Plural | conquiescatis |
ihr ruhet aus |
| 3. Person Plural | conquiescant |
sie ruhen aus |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescar |
ich werde ausgeruht |
| 2. Person Singular | conquiescaris conquiescare |
du werdest ausgeruht |
| 3. Person Singular | conquiescatur |
er/sie/es werde ausgeruht |
| 1. Person Plural | conquiescamur |
wir werden ausgeruht |
| 2. Person Plural | conquiescamini |
ihr werdet ausgeruht |
| 3. Person Plural | conquiescantur |
sie werden ausgeruht |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescebam |
ich ruhte aus |
| 2. Person Singular | conquiescebas |
du ruhtest aus |
| 3. Person Singular | conquiescebat |
er/sie/es ruhte aus |
| 1. Person Plural | conquiescebamus |
wir ruhten aus |
| 2. Person Plural | conquiescebatis |
ihr ruhtet aus |
| 3. Person Plural | conquiescebant |
sie ruhten aus |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescebar |
ich wurde ausgeruht |
| 2. Person Singular | conquiescebaris conquiescebare |
du wurdest ausgeruht |
| 3. Person Singular | conquiescebatur |
er/sie/es wurde ausgeruht |
| 1. Person Plural | conquiescebamur |
wir wurden ausgeruht |
| 2. Person Plural | conquiescebamini |
ihr wurdet ausgeruht |
| 3. Person Plural | conquiescebantur |
sie wurden ausgeruht |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescerem |
ich ruhte aus |
| 2. Person Singular | conquiesceres |
du ruhtest aus |
| 3. Person Singular | conquiesceret |
er/sie/es ruhte aus |
| 1. Person Plural | conquiesceremus |
wir ruhten aus |
| 2. Person Plural | conquiesceretis |
ihr ruhtet aus |
| 3. Person Plural | conquiescerent |
sie ruhten aus |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescerer |
ich würde ausgeruht |
| 2. Person Singular | conquiescereris conquiescerere |
du würdest ausgeruht |
| 3. Person Singular | conquiesceretur |
er/sie/es würde ausgeruht |
| 1. Person Plural | conquiesceremur |
wir würden ausgeruht |
| 2. Person Plural | conquiesceremini |
ihr würdet ausgeruht |
| 3. Person Plural | conquiescerentur |
sie würden ausgeruht |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescam |
ich werde ausruhen |
| 2. Person Singular | conquiesces |
du wirst ausruhen |
| 3. Person Singular | conquiescet |
er/sie/es wird ausruhen |
| 1. Person Plural | conquiescemus |
wir werden ausruhen |
| 2. Person Plural | conquiescetis |
ihr werdet ausruhen |
| 3. Person Plural | conquiescent |
sie werden ausruhen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescar |
ich werde ausgeruht |
| 2. Person Singular | conquiesceris conquiescere |
du wirst ausgeruht |
| 3. Person Singular | conquiescetur |
er/sie/es wird ausgeruht |
| 1. Person Plural | conquiescemur |
wir werden ausgeruht |
| 2. Person Plural | conquiescemini |
ihr werdet ausgeruht |
| 3. Person Plural | conquiescentur |
sie werden ausgeruht |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquievi |
ich habe ausgeruht |
| 2. Person Singular | conquievisti |
du hast ausgeruht |
| 3. Person Singular | conquievit |
er/sie/es hat ausgeruht |
| 1. Person Plural | conquievimus |
wir haben ausgeruht |
| 2. Person Plural | conquievistis |
ihr habt ausgeruht |
| 3. Person Plural | conquieverunt conquievere |
sie haben ausgeruht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquietus sum |
ich bin ausgeruht worden |
| 2. Person Singular | conquietus es |
du bist ausgeruht worden |
| 3. Person Singular | conquietus est |
er/sie/es ist ausgeruht worden |
| 1. Person Plural | conquieti sumus |
wir sind ausgeruht worden |
| 2. Person Plural | conquieti estis |
ihr seid ausgeruht worden |
| 3. Person Plural | conquieti sunt |
sie sind ausgeruht worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquieverim |
ich habe ausgeruht |
| 2. Person Singular | conquieveris |
du habest ausgeruht |
| 3. Person Singular | conquieverit |
er/sie/es habe ausgeruht |
| 1. Person Plural | conquieverimus |
wir haben ausgeruht |
| 2. Person Plural | conquieveritis |
ihr habet ausgeruht |
| 3. Person Plural | conquieverint |
sie haben ausgeruht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquietus sim |
ich sei ausgeruht worden |
| 2. Person Singular | conquietus sis |
du seiest ausgeruht worden |
| 3. Person Singular | conquietus sit |
er/sie/es sei ausgeruht worden |
| 1. Person Plural | conquieti simus |
wir seien ausgeruht worden |
| 2. Person Plural | conquieti sitis |
ihr seiet ausgeruht worden |
| 3. Person Plural | conquieti sint |
sie seien ausgeruht worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquieveram |
ich hatte ausgeruht |
| 2. Person Singular | conquieveras |
du hattest ausgeruht |
| 3. Person Singular | conquieverat |
er/sie/es hatte ausgeruht |
| 1. Person Plural | conquieveramus |
wir hatten ausgeruht |
| 2. Person Plural | conquieveratis |
ihr hattet ausgeruht |
| 3. Person Plural | conquieverant |
sie hatten ausgeruht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquietus eram |
ich war ausgeruht worden |
| 2. Person Singular | conquietus eras |
du warst ausgeruht worden |
| 3. Person Singular | conquietus erat |
er/sie/es war ausgeruht worden |
| 1. Person Plural | conquieti eramus |
wir waren ausgeruht worden |
| 2. Person Plural | conquieti eratis |
ihr warst ausgeruht worden |
| 3. Person Plural | conquieti erant |
sie waren ausgeruht worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquievissem |
ich hätte ausgeruht |
| 2. Person Singular | conquievisses |
du hättest ausgeruht |
| 3. Person Singular | conquievisset |
er/sie/es hätte ausgeruht |
| 1. Person Plural | conquievissemus |
wir hätten ausgeruht |
| 2. Person Plural | conquievissetis |
ihr hättet ausgeruht |
| 3. Person Plural | conquievissent |
sie hätten ausgeruht |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquietus essem |
ich wäre ausgeruht worden |
| 2. Person Singular | conquietus esses |
du wärest ausgeruht worden |
| 3. Person Singular | conquietus esset |
er/sie/es wäre ausgeruht worden |
| 1. Person Plural | conquieti essemus |
wir wären ausgeruht worden |
| 2. Person Plural | conquieti essetis |
ihr wäret ausgeruht worden |
| 3. Person Plural | conquieti essent |
sie wären ausgeruht worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquievero |
ich werde ausgeruht haben |
| 2. Person Singular | conquieveris |
du wirst ausgeruht haben |
| 3. Person Singular | conquieverit |
er/sie/es wird ausgeruht haben |
| 1. Person Plural | conquieverimus |
wir werden ausgeruht haben |
| 2. Person Plural | conquieveritis |
ihr werdet ausgeruht haben |
| 3. Person Plural | conquieverint |
sie werden ausgeruht haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquietus ero |
ich werde ausgeruht worden sein |
| 2. Person Singular | conquietus eris |
du werdest ausgeruht worden sein |
| 3. Person Singular | conquietus erit |
er/sie/es werde ausgeruht worden sein |
| 1. Person Plural | conquieti erimus |
wir werden ausgeruht worden sein |
| 2. Person Plural | conquieti eritis |
ihr werdet ausgeruht worden sein |
| 3. Person Plural | conquieti erunt |
sie werden ausgeruht worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conquiescere |
ausruhen |
| Vorzeitigkeit | conquievisse |
ausgeruht haben |
| Nachzeitigkeit | conquieturum esse |
ausruhen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conquiesci conquiescier |
ausgeruht werden |
| Vorzeitigkeit | conquietum esse |
ausgeruht worden sein |
| Nachzeitigkeit | conquietum iri |
künftig ausgeruht werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | conquiesce conquiesc |
ruhe aus! |
| 2. Person Plural | conquiescite |
ruht aus! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | conquiescito |
| 3. Person Singular | conquiescito |
| 2. Person Plural | conquiescitote |
| 3. Person Plural | conquiescunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | conquiescere |
das Ausruhen |
| Genitiv | conquiescendi conquiescundi |
des Ausruhens |
| Dativ | conquiescendo conquiescundo |
dem Ausruhen |
| Akkusativ | conquiescendum conquiescundum |
das Ausruhen |
| Ablativ | conquiescendo conquiescundo |
durch das Ausruhen |
| Vokativ | conquiescende conquiescunde |
Ausruhen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conquiescendus conquiescundus |
conquiescenda conquiescunda |
conquiescendum conquiescundum |
| Genitiv | conquiescendi conquiescundi |
conquiescendae conquiescundae |
conquiescendi conquiescundi |
| Dativ | conquiescendo conquiescundo |
conquiescendae conquiescundae |
conquiescendo conquiescundo |
| Akkusativ | conquiescendum conquiescundum |
conquiescendam conquiescundam |
conquiescendum conquiescundum |
| Ablativ | conquiescendo conquiescundo |
conquiescenda conquiescunda |
conquiescendo conquiescundo |
| Vokativ | conquiescende conquiescunde |
conquiescenda conquiescunda |
conquiescendum conquiescundum |
| Nominativ | conquiescendi conquiescundi |
conquiescendae conquiescundae |
conquiescenda conquiescunda |
| Genitiv | conquiescendorum conquiescundorum |
conquiescendarum conquiescundarum |
conquiescendorum conquiescundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | conquiescendos conquiescundos |
conquiescendas conquiescundas |
conquiescenda conquiescunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | conquiescendi conquiescundi |
conquiescendae conquiescundae |
conquiescenda conquiescunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conquiescens |
conquiescens |
conquiescens |
| Genitiv | conquiescentis |
conquiescentis |
conquiescentis |
| Dativ | conquiescenti |
conquiescenti |
conquiescenti |
| Akkusativ | conquiescentem |
conquiescentem |
conquiescens |
| Ablativ | conquiescenti conquiescente |
conquiescenti conquiescente |
conquiescenti conquiescente |
| Vokativ | conquiescens |
conquiescens |
conquiescens |
| Nominativ | conquiescentes |
conquiescentes |
conquiescentia |
| Genitiv | conquiescentium conquiescentum |
conquiescentium conquiescentum |
conquiescentium conquiescentum |
| Dativ | conquiescentibus |
conquiescentibus |
conquiescentibus |
| Akkusativ | conquiescentes |
conquiescentes |
conquiescentia |
| Ablativ | conquiescentibus |
conquiescentibus |
conquiescentibus |
| Vokativ | conquiescentes |
conquiescentes |
conquiescentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conquietus |
conquieta |
conquietum |
| Genitiv | conquieti |
conquietae |
conquieti |
| Dativ | conquieto |
conquietae |
conquieto |
| Akkusativ | conquietum |
conquietam |
conquietum |
| Ablativ | conquieto |
conquieta |
conquieto |
| Vokativ | conquiete |
conquieta |
conquietum |
| Nominativ | conquieti |
conquietae |
conquieta |
| Genitiv | conquietorum |
conquietarum |
conquietorum |
| Dativ | conquietis |
conquietis |
conquietis |
| Akkusativ | conquietos |
conquietas |
conquieta |
| Ablativ | conquietis |
conquietis |
conquietis |
| Vokativ | conquieti |
conquietae |
conquieta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conquieturus |
conquietura |
conquieturum |
| Genitiv | conquieturi |
conquieturae |
conquieturi |
| Dativ | conquieturo |
conquieturae |
conquieturo |
| Akkusativ | conquieturum |
conquieturam |
conquieturum |
| Ablativ | conquieturo |
conquietura |
conquieturo |
| Vokativ | conquieture |
conquietura |
conquieturum |
| Nominativ | conquieturi |
conquieturae |
conquietura |
| Genitiv | conquieturorum |
conquieturarum |
conquieturorum |
| Dativ | conquieturis |
conquieturis |
conquieturis |
| Akkusativ | conquieturos |
conquieturas |
conquietura |
| Ablativ | conquieturis |
conquieturis |
conquieturis |
| Vokativ | conquieturi |
conquieturae |
conquietura |
| Supin I | Supin II |
| conquietum |
conquietu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquiesco |
ich raste |
| 2. Person Singular | conquiescis |
du rastest |
| 3. Person Singular | conquiescit |
er/sie/es rastet |
| 1. Person Plural | conquiescimus |
wir rasten |
| 2. Person Plural | conquiescitis |
ihr rastet |
| 3. Person Plural | conquiescunt |
sie rasten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescor |
ich werde gerastet |
| 2. Person Singular | conquiesceris conquiescere |
du wirst gerastet |
| 3. Person Singular | conquiescitur |
er/sie/es wird gerastet |
| 1. Person Plural | conquiescimur |
wir werden gerastet |
| 2. Person Plural | conquiescimini |
ihr werdet gerastet |
| 3. Person Plural | conquiescuntur |
sie werden gerastet |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescam |
ich raste |
| 2. Person Singular | conquiescas |
du rastest |
| 3. Person Singular | conquiescat |
er/sie/es raste |
| 1. Person Plural | conquiescamus |
wir rasten |
| 2. Person Plural | conquiescatis |
ihr rastet |
| 3. Person Plural | conquiescant |
sie rasten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescar |
ich werde gerastet |
| 2. Person Singular | conquiescaris conquiescare |
du werdest gerastet |
| 3. Person Singular | conquiescatur |
er/sie/es werde gerastet |
| 1. Person Plural | conquiescamur |
wir werden gerastet |
| 2. Person Plural | conquiescamini |
ihr werdet gerastet |
| 3. Person Plural | conquiescantur |
sie werden gerastet |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescebam |
ich rastete |
| 2. Person Singular | conquiescebas |
du rastetest |
| 3. Person Singular | conquiescebat |
er/sie/es rastete |
| 1. Person Plural | conquiescebamus |
wir rasteten |
| 2. Person Plural | conquiescebatis |
ihr rastetet |
| 3. Person Plural | conquiescebant |
sie rasteten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescebar |
ich wurde gerastet |
| 2. Person Singular | conquiescebaris conquiescebare |
du wurdest gerastet |
| 3. Person Singular | conquiescebatur |
er/sie/es wurde gerastet |
| 1. Person Plural | conquiescebamur |
wir wurden gerastet |
| 2. Person Plural | conquiescebamini |
ihr wurdet gerastet |
| 3. Person Plural | conquiescebantur |
sie wurden gerastet |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescerem |
ich rastete |
| 2. Person Singular | conquiesceres |
du rastetest |
| 3. Person Singular | conquiesceret |
er/sie/es rastete |
| 1. Person Plural | conquiesceremus |
wir rasteten |
| 2. Person Plural | conquiesceretis |
ihr rastetet |
| 3. Person Plural | conquiescerent |
sie rasteten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescerer |
ich würde gerastet |
| 2. Person Singular | conquiescereris conquiescerere |
du würdest gerastet |
| 3. Person Singular | conquiesceretur |
er/sie/es würde gerastet |
| 1. Person Plural | conquiesceremur |
wir würden gerastet |
| 2. Person Plural | conquiesceremini |
ihr würdet gerastet |
| 3. Person Plural | conquiescerentur |
sie würden gerastet |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescam |
ich werde rasten |
| 2. Person Singular | conquiesces |
du wirst rasten |
| 3. Person Singular | conquiescet |
er/sie/es wird rasten |
| 1. Person Plural | conquiescemus |
wir werden rasten |
| 2. Person Plural | conquiescetis |
ihr werdet rasten |
| 3. Person Plural | conquiescent |
sie werden rasten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescar |
ich werde gerastet |
| 2. Person Singular | conquiesceris conquiescere |
du wirst gerastet |
| 3. Person Singular | conquiescetur |
er/sie/es wird gerastet |
| 1. Person Plural | conquiescemur |
wir werden gerastet |
| 2. Person Plural | conquiescemini |
ihr werdet gerastet |
| 3. Person Plural | conquiescentur |
sie werden gerastet |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquievi |
ich habe gerastet |
| 2. Person Singular | conquievisti |
du hast gerastet |
| 3. Person Singular | conquievit |
er/sie/es hat gerastet |
| 1. Person Plural | conquievimus |
wir haben gerastet |
| 2. Person Plural | conquievistis |
ihr habt gerastet |
| 3. Person Plural | conquieverunt conquievere |
sie haben gerastet |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquietus sum |
ich bin gerastet worden |
| 2. Person Singular | conquietus es |
du bist gerastet worden |
| 3. Person Singular | conquietus est |
er/sie/es ist gerastet worden |
| 1. Person Plural | conquieti sumus |
wir sind gerastet worden |
| 2. Person Plural | conquieti estis |
ihr seid gerastet worden |
| 3. Person Plural | conquieti sunt |
sie sind gerastet worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquieverim |
ich habe gerastet |
| 2. Person Singular | conquieveris |
du habest gerastet |
| 3. Person Singular | conquieverit |
er/sie/es habe gerastet |
| 1. Person Plural | conquieverimus |
wir haben gerastet |
| 2. Person Plural | conquieveritis |
ihr habet gerastet |
| 3. Person Plural | conquieverint |
sie haben gerastet |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquietus sim |
ich sei gerastet worden |
| 2. Person Singular | conquietus sis |
du seiest gerastet worden |
| 3. Person Singular | conquietus sit |
er/sie/es sei gerastet worden |
| 1. Person Plural | conquieti simus |
wir seien gerastet worden |
| 2. Person Plural | conquieti sitis |
ihr seiet gerastet worden |
| 3. Person Plural | conquieti sint |
sie seien gerastet worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquieveram |
ich hatte gerastet |
| 2. Person Singular | conquieveras |
du hattest gerastet |
| 3. Person Singular | conquieverat |
er/sie/es hatte gerastet |
| 1. Person Plural | conquieveramus |
wir hatten gerastet |
| 2. Person Plural | conquieveratis |
ihr hattet gerastet |
| 3. Person Plural | conquieverant |
sie hatten gerastet |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquietus eram |
ich war gerastet worden |
| 2. Person Singular | conquietus eras |
du warst gerastet worden |
| 3. Person Singular | conquietus erat |
er/sie/es war gerastet worden |
| 1. Person Plural | conquieti eramus |
wir waren gerastet worden |
| 2. Person Plural | conquieti eratis |
ihr warst gerastet worden |
| 3. Person Plural | conquieti erant |
sie waren gerastet worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquievissem |
ich hätte gerastet |
| 2. Person Singular | conquievisses |
du hättest gerastet |
| 3. Person Singular | conquievisset |
er/sie/es hätte gerastet |
| 1. Person Plural | conquievissemus |
wir hätten gerastet |
| 2. Person Plural | conquievissetis |
ihr hättet gerastet |
| 3. Person Plural | conquievissent |
sie hätten gerastet |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquietus essem |
ich wäre gerastet worden |
| 2. Person Singular | conquietus esses |
du wärest gerastet worden |
| 3. Person Singular | conquietus esset |
er/sie/es wäre gerastet worden |
| 1. Person Plural | conquieti essemus |
wir wären gerastet worden |
| 2. Person Plural | conquieti essetis |
ihr wäret gerastet worden |
| 3. Person Plural | conquieti essent |
sie wären gerastet worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquievero |
ich werde gerastet haben |
| 2. Person Singular | conquieveris |
du wirst gerastet haben |
| 3. Person Singular | conquieverit |
er/sie/es wird gerastet haben |
| 1. Person Plural | conquieverimus |
wir werden gerastet haben |
| 2. Person Plural | conquieveritis |
ihr werdet gerastet haben |
| 3. Person Plural | conquieverint |
sie werden gerastet haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquietus ero |
ich werde gerastet worden sein |
| 2. Person Singular | conquietus eris |
du werdest gerastet worden sein |
| 3. Person Singular | conquietus erit |
er/sie/es werde gerastet worden sein |
| 1. Person Plural | conquieti erimus |
wir werden gerastet worden sein |
| 2. Person Plural | conquieti eritis |
ihr werdet gerastet worden sein |
| 3. Person Plural | conquieti erunt |
sie werden gerastet worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conquiescere |
rasten |
| Vorzeitigkeit | conquievisse |
gerastet haben |
| Nachzeitigkeit | conquieturum esse |
rasten werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conquiesci conquiescier |
gerastet werden |
| Vorzeitigkeit | conquietum esse |
gerastet worden sein |
| Nachzeitigkeit | conquietum iri |
künftig gerastet werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | conquiesce conquiesc |
raste! |
| 2. Person Plural | conquiescite |
rastet! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | conquiescito |
| 3. Person Singular | conquiescito |
| 2. Person Plural | conquiescitote |
| 3. Person Plural | conquiescunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | conquiescere |
das Rasten |
| Genitiv | conquiescendi conquiescundi |
des Rastens |
| Dativ | conquiescendo conquiescundo |
dem Rasten |
| Akkusativ | conquiescendum conquiescundum |
das Rasten |
| Ablativ | conquiescendo conquiescundo |
durch das Rasten |
| Vokativ | conquiescende conquiescunde |
Rasten! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conquiescendus conquiescundus |
conquiescenda conquiescunda |
conquiescendum conquiescundum |
| Genitiv | conquiescendi conquiescundi |
conquiescendae conquiescundae |
conquiescendi conquiescundi |
| Dativ | conquiescendo conquiescundo |
conquiescendae conquiescundae |
conquiescendo conquiescundo |
| Akkusativ | conquiescendum conquiescundum |
conquiescendam conquiescundam |
conquiescendum conquiescundum |
| Ablativ | conquiescendo conquiescundo |
conquiescenda conquiescunda |
conquiescendo conquiescundo |
| Vokativ | conquiescende conquiescunde |
conquiescenda conquiescunda |
conquiescendum conquiescundum |
| Nominativ | conquiescendi conquiescundi |
conquiescendae conquiescundae |
conquiescenda conquiescunda |
| Genitiv | conquiescendorum conquiescundorum |
conquiescendarum conquiescundarum |
conquiescendorum conquiescundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | conquiescendos conquiescundos |
conquiescendas conquiescundas |
conquiescenda conquiescunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | conquiescendi conquiescundi |
conquiescendae conquiescundae |
conquiescenda conquiescunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conquiescens |
conquiescens |
conquiescens |
| Genitiv | conquiescentis |
conquiescentis |
conquiescentis |
| Dativ | conquiescenti |
conquiescenti |
conquiescenti |
| Akkusativ | conquiescentem |
conquiescentem |
conquiescens |
| Ablativ | conquiescenti conquiescente |
conquiescenti conquiescente |
conquiescenti conquiescente |
| Vokativ | conquiescens |
conquiescens |
conquiescens |
| Nominativ | conquiescentes |
conquiescentes |
conquiescentia |
| Genitiv | conquiescentium conquiescentum |
conquiescentium conquiescentum |
conquiescentium conquiescentum |
| Dativ | conquiescentibus |
conquiescentibus |
conquiescentibus |
| Akkusativ | conquiescentes |
conquiescentes |
conquiescentia |
| Ablativ | conquiescentibus |
conquiescentibus |
conquiescentibus |
| Vokativ | conquiescentes |
conquiescentes |
conquiescentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conquietus |
conquieta |
conquietum |
| Genitiv | conquieti |
conquietae |
conquieti |
| Dativ | conquieto |
conquietae |
conquieto |
| Akkusativ | conquietum |
conquietam |
conquietum |
| Ablativ | conquieto |
conquieta |
conquieto |
| Vokativ | conquiete |
conquieta |
conquietum |
| Nominativ | conquieti |
conquietae |
conquieta |
| Genitiv | conquietorum |
conquietarum |
conquietorum |
| Dativ | conquietis |
conquietis |
conquietis |
| Akkusativ | conquietos |
conquietas |
conquieta |
| Ablativ | conquietis |
conquietis |
conquietis |
| Vokativ | conquieti |
conquietae |
conquieta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conquieturus |
conquietura |
conquieturum |
| Genitiv | conquieturi |
conquieturae |
conquieturi |
| Dativ | conquieturo |
conquieturae |
conquieturo |
| Akkusativ | conquieturum |
conquieturam |
conquieturum |
| Ablativ | conquieturo |
conquietura |
conquieturo |
| Vokativ | conquieture |
conquietura |
conquieturum |
| Nominativ | conquieturi |
conquieturae |
conquietura |
| Genitiv | conquieturorum |
conquieturarum |
conquieturorum |
| Dativ | conquieturis |
conquieturis |
conquieturis |
| Akkusativ | conquieturos |
conquieturas |
conquietura |
| Ablativ | conquieturis |
conquieturis |
conquieturis |
| Vokativ | conquieturi |
conquieturae |
conquietura |
| Supin I | Supin II |
| conquietum |
conquietu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquiesco |
ich schlafe |
| 2. Person Singular | conquiescis |
du schläfst |
| 3. Person Singular | conquiescit |
er/sie/es schläft |
| 1. Person Plural | conquiescimus |
wir schlafen |
| 2. Person Plural | conquiescitis |
ihr schlaft |
| 3. Person Plural | conquiescunt |
sie schlafen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescor |
ich werde geschlafen |
| 2. Person Singular | conquiesceris conquiescere |
du wirst geschlafen |
| 3. Person Singular | conquiescitur |
er/sie/es wird geschlafen |
| 1. Person Plural | conquiescimur |
wir werden geschlafen |
| 2. Person Plural | conquiescimini |
ihr werdet geschlafen |
| 3. Person Plural | conquiescuntur |
sie werden geschlafen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescam |
ich schlafe |
| 2. Person Singular | conquiescas |
du schlafest |
| 3. Person Singular | conquiescat |
er/sie/es schlafe |
| 1. Person Plural | conquiescamus |
wir schlafen |
| 2. Person Plural | conquiescatis |
ihr schlafet |
| 3. Person Plural | conquiescant |
sie schlafen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescar |
ich werde geschlafen |
| 2. Person Singular | conquiescaris conquiescare |
du werdest geschlafen |
| 3. Person Singular | conquiescatur |
er/sie/es werde geschlafen |
| 1. Person Plural | conquiescamur |
wir werden geschlafen |
| 2. Person Plural | conquiescamini |
ihr werdet geschlafen |
| 3. Person Plural | conquiescantur |
sie werden geschlafen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescebam |
ich schlief |
| 2. Person Singular | conquiescebas |
du schliefst |
| 3. Person Singular | conquiescebat |
er/sie/es schlief |
| 1. Person Plural | conquiescebamus |
wir schliefen |
| 2. Person Plural | conquiescebatis |
ihr schlieft |
| 3. Person Plural | conquiescebant |
sie schliefen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescebar |
ich wurde geschlafen |
| 2. Person Singular | conquiescebaris conquiescebare |
du wurdest geschlafen |
| 3. Person Singular | conquiescebatur |
er/sie/es wurde geschlafen |
| 1. Person Plural | conquiescebamur |
wir wurden geschlafen |
| 2. Person Plural | conquiescebamini |
ihr wurdet geschlafen |
| 3. Person Plural | conquiescebantur |
sie wurden geschlafen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescerem |
ich schliefe |
| 2. Person Singular | conquiesceres |
du schliefest |
| 3. Person Singular | conquiesceret |
er/sie/es schliefe |
| 1. Person Plural | conquiesceremus |
wir schliefen |
| 2. Person Plural | conquiesceretis |
ihr schliefet |
| 3. Person Plural | conquiescerent |
sie schliefen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescerer |
ich würde geschlafen |
| 2. Person Singular | conquiescereris conquiescerere |
du würdest geschlafen |
| 3. Person Singular | conquiesceretur |
er/sie/es würde geschlafen |
| 1. Person Plural | conquiesceremur |
wir würden geschlafen |
| 2. Person Plural | conquiesceremini |
ihr würdet geschlafen |
| 3. Person Plural | conquiescerentur |
sie würden geschlafen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescam |
ich werde schlafen |
| 2. Person Singular | conquiesces |
du wirst schlafen |
| 3. Person Singular | conquiescet |
er/sie/es wird schlafen |
| 1. Person Plural | conquiescemus |
wir werden schlafen |
| 2. Person Plural | conquiescetis |
ihr werdet schlafen |
| 3. Person Plural | conquiescent |
sie werden schlafen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquiescar |
ich werde geschlafen |
| 2. Person Singular | conquiesceris conquiescere |
du wirst geschlafen |
| 3. Person Singular | conquiescetur |
er/sie/es wird geschlafen |
| 1. Person Plural | conquiescemur |
wir werden geschlafen |
| 2. Person Plural | conquiescemini |
ihr werdet geschlafen |
| 3. Person Plural | conquiescentur |
sie werden geschlafen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquievi |
ich habe geschlafen |
| 2. Person Singular | conquievisti |
du hast geschlafen |
| 3. Person Singular | conquievit |
er/sie/es hat geschlafen |
| 1. Person Plural | conquievimus |
wir haben geschlafen |
| 2. Person Plural | conquievistis |
ihr habt geschlafen |
| 3. Person Plural | conquieverunt conquievere |
sie haben geschlafen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquietus sum |
ich bin geschlafen worden |
| 2. Person Singular | conquietus es |
du bist geschlafen worden |
| 3. Person Singular | conquietus est |
er/sie/es ist geschlafen worden |
| 1. Person Plural | conquieti sumus |
wir sind geschlafen worden |
| 2. Person Plural | conquieti estis |
ihr seid geschlafen worden |
| 3. Person Plural | conquieti sunt |
sie sind geschlafen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquieverim |
ich habe geschlafen |
| 2. Person Singular | conquieveris |
du habest geschlafen |
| 3. Person Singular | conquieverit |
er/sie/es habe geschlafen |
| 1. Person Plural | conquieverimus |
wir haben geschlafen |
| 2. Person Plural | conquieveritis |
ihr habet geschlafen |
| 3. Person Plural | conquieverint |
sie haben geschlafen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquietus sim |
ich sei geschlafen worden |
| 2. Person Singular | conquietus sis |
du seiest geschlafen worden |
| 3. Person Singular | conquietus sit |
er/sie/es sei geschlafen worden |
| 1. Person Plural | conquieti simus |
wir seien geschlafen worden |
| 2. Person Plural | conquieti sitis |
ihr seiet geschlafen worden |
| 3. Person Plural | conquieti sint |
sie seien geschlafen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquieveram |
ich hatte geschlafen |
| 2. Person Singular | conquieveras |
du hattest geschlafen |
| 3. Person Singular | conquieverat |
er/sie/es hatte geschlafen |
| 1. Person Plural | conquieveramus |
wir hatten geschlafen |
| 2. Person Plural | conquieveratis |
ihr hattet geschlafen |
| 3. Person Plural | conquieverant |
sie hatten geschlafen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquietus eram |
ich war geschlafen worden |
| 2. Person Singular | conquietus eras |
du warst geschlafen worden |
| 3. Person Singular | conquietus erat |
er/sie/es war geschlafen worden |
| 1. Person Plural | conquieti eramus |
wir waren geschlafen worden |
| 2. Person Plural | conquieti eratis |
ihr warst geschlafen worden |
| 3. Person Plural | conquieti erant |
sie waren geschlafen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquievissem |
ich hätte geschlafen |
| 2. Person Singular | conquievisses |
du hättest geschlafen |
| 3. Person Singular | conquievisset |
er/sie/es hätte geschlafen |
| 1. Person Plural | conquievissemus |
wir hätten geschlafen |
| 2. Person Plural | conquievissetis |
ihr hättet geschlafen |
| 3. Person Plural | conquievissent |
sie hätten geschlafen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquietus essem |
ich wäre geschlafen worden |
| 2. Person Singular | conquietus esses |
du wärest geschlafen worden |
| 3. Person Singular | conquietus esset |
er/sie/es wäre geschlafen worden |
| 1. Person Plural | conquieti essemus |
wir wären geschlafen worden |
| 2. Person Plural | conquieti essetis |
ihr wäret geschlafen worden |
| 3. Person Plural | conquieti essent |
sie wären geschlafen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conquievero |
ich werde geschlafen haben |
| 2. Person Singular | conquieveris |
du wirst geschlafen haben |
| 3. Person Singular | conquieverit |
er/sie/es wird geschlafen haben |
| 1. Person Plural | conquieverimus |
wir werden geschlafen haben |
| 2. Person Plural | conquieveritis |
ihr werdet geschlafen haben |
| 3. Person Plural | conquieverint |
sie werden geschlafen haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conquietus ero |
ich werde geschlafen worden sein |
| 2. Person Singular | conquietus eris |
du werdest geschlafen worden sein |
| 3. Person Singular | conquietus erit |
er/sie/es werde geschlafen worden sein |
| 1. Person Plural | conquieti erimus |
wir werden geschlafen worden sein |
| 2. Person Plural | conquieti eritis |
ihr werdet geschlafen worden sein |
| 3. Person Plural | conquieti erunt |
sie werden geschlafen worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conquiescere |
schlafen |
| Vorzeitigkeit | conquievisse |
geschlafen haben |
| Nachzeitigkeit | conquieturum esse |
schlafen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conquiesci conquiescier |
geschlafen werden |
| Vorzeitigkeit | conquietum esse |
geschlafen worden sein |
| Nachzeitigkeit | conquietum iri |
künftig geschlafen werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | conquiesce conquiesc |
schlafe; schlaf! |
| 2. Person Plural | conquiescite |
schlaft! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | conquiescito |
| 3. Person Singular | conquiescito |
| 2. Person Plural | conquiescitote |
| 3. Person Plural | conquiescunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | conquiescere |
das Schlafen |
| Genitiv | conquiescendi conquiescundi |
des Schlafens |
| Dativ | conquiescendo conquiescundo |
dem Schlafen |
| Akkusativ | conquiescendum conquiescundum |
das Schlafen |
| Ablativ | conquiescendo conquiescundo |
durch das Schlafen |
| Vokativ | conquiescende conquiescunde |
Schlafen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conquiescendus conquiescundus |
conquiescenda conquiescunda |
conquiescendum conquiescundum |
| Genitiv | conquiescendi conquiescundi |
conquiescendae conquiescundae |
conquiescendi conquiescundi |
| Dativ | conquiescendo conquiescundo |
conquiescendae conquiescundae |
conquiescendo conquiescundo |
| Akkusativ | conquiescendum conquiescundum |
conquiescendam conquiescundam |
conquiescendum conquiescundum |
| Ablativ | conquiescendo conquiescundo |
conquiescenda conquiescunda |
conquiescendo conquiescundo |
| Vokativ | conquiescende conquiescunde |
conquiescenda conquiescunda |
conquiescendum conquiescundum |
| Nominativ | conquiescendi conquiescundi |
conquiescendae conquiescundae |
conquiescenda conquiescunda |
| Genitiv | conquiescendorum conquiescundorum |
conquiescendarum conquiescundarum |
conquiescendorum conquiescundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | conquiescendos conquiescundos |
conquiescendas conquiescundas |
conquiescenda conquiescunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | conquiescendi conquiescundi |
conquiescendae conquiescundae |
conquiescenda conquiescunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conquiescens |
conquiescens |
conquiescens |
| Genitiv | conquiescentis |
conquiescentis |
conquiescentis |
| Dativ | conquiescenti |
conquiescenti |
conquiescenti |
| Akkusativ | conquiescentem |
conquiescentem |
conquiescens |
| Ablativ | conquiescenti conquiescente |
conquiescenti conquiescente |
conquiescenti conquiescente |
| Vokativ | conquiescens |
conquiescens |
conquiescens |
| Nominativ | conquiescentes |
conquiescentes |
conquiescentia |
| Genitiv | conquiescentium conquiescentum |
conquiescentium conquiescentum |
conquiescentium conquiescentum |
| Dativ | conquiescentibus |
conquiescentibus |
conquiescentibus |
| Akkusativ | conquiescentes |
conquiescentes |
conquiescentia |
| Ablativ | conquiescentibus |
conquiescentibus |
conquiescentibus |
| Vokativ | conquiescentes |
conquiescentes |
conquiescentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conquietus |
conquieta |
conquietum |
| Genitiv | conquieti |
conquietae |
conquieti |
| Dativ | conquieto |
conquietae |
conquieto |
| Akkusativ | conquietum |
conquietam |
conquietum |
| Ablativ | conquieto |
conquieta |
conquieto |
| Vokativ | conquiete |
conquieta |
conquietum |
| Nominativ | conquieti |
conquietae |
conquieta |
| Genitiv | conquietorum |
conquietarum |
conquietorum |
| Dativ | conquietis |
conquietis |
conquietis |
| Akkusativ | conquietos |
conquietas |
conquieta |
| Ablativ | conquietis |
conquietis |
conquietis |
| Vokativ | conquieti |
conquietae |
conquieta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conquieturus |
conquietura |
conquieturum |
| Genitiv | conquieturi |
conquieturae |
conquieturi |
| Dativ | conquieturo |
conquieturae |
conquieturo |
| Akkusativ | conquieturum |
conquieturam |
conquieturum |
| Ablativ | conquieturo |
conquietura |
conquieturo |
| Vokativ | conquieture |
conquietura |
conquieturum |
| Nominativ | conquieturi |
conquieturae |
conquietura |
| Genitiv | conquieturorum |
conquieturarum |
conquieturorum |
| Dativ | conquieturis |
conquieturis |
conquieturis |
| Akkusativ | conquieturos |
conquieturas |
conquietura |
| Ablativ | conquieturis |
conquieturis |
conquieturis |
| Vokativ | conquieturi |
conquieturae |
conquietura |
| Supin I | Supin II |
| conquietum |
conquietu |