Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugo
|
ich runzle |
| 2. Person Singular |
conrugas
|
du runzelst |
| 3. Person Singular |
conrugat
|
er/sie/es runzelt |
| 1. Person Plural |
conrugamus
|
wir runzeln |
| 2. Person Plural |
conrugatis
|
ihr runzelt |
| 3. Person Plural |
conrugant
|
sie runzeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugor
|
ich werde gerunzelt |
| 2. Person Singular |
conrugaris conrugare
|
du wirst gerunzelt |
| 3. Person Singular |
conrugatur
|
er/sie/es wird gerunzelt |
| 1. Person Plural |
conrugamur
|
wir werden gerunzelt |
| 2. Person Plural |
conrugamini
|
ihr werdet gerunzelt |
| 3. Person Plural |
conrugantur
|
sie werden gerunzelt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugem
|
ich runzle |
| 2. Person Singular |
conruges
|
du runzlest |
| 3. Person Singular |
conruget
|
er/sie/es runzle |
| 1. Person Plural |
conrugemus
|
wir runzlen |
| 2. Person Plural |
conrugetis
|
ihr runzlet |
| 3. Person Plural |
conrugent
|
sie runzlen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conruger
|
ich werde gerunzelt |
| 2. Person Singular |
conrugeris conrugere
|
du werdest gerunzelt |
| 3. Person Singular |
conrugetur
|
er/sie/es werde gerunzelt |
| 1. Person Plural |
conrugemur
|
wir werden gerunzelt |
| 2. Person Plural |
conrugemini
|
ihr werdet gerunzelt |
| 3. Person Plural |
conrugentur
|
sie werden gerunzelt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugabam
|
ich runzelte |
| 2. Person Singular |
conrugabas
|
du runzeltest |
| 3. Person Singular |
conrugabat
|
er/sie/es runzelte |
| 1. Person Plural |
conrugabamus
|
wir runzelten |
| 2. Person Plural |
conrugabatis
|
ihr runzeltet |
| 3. Person Plural |
conrugabant
|
sie runzelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugabar
|
ich wurde gerunzelt |
| 2. Person Singular |
conrugabaris conrugabare
|
du wurdest gerunzelt |
| 3. Person Singular |
conrugabatur
|
er/sie/es wurde gerunzelt |
| 1. Person Plural |
conrugabamur
|
wir wurden gerunzelt |
| 2. Person Plural |
conrugabamini
|
ihr wurdet gerunzelt |
| 3. Person Plural |
conrugabantur
|
sie wurden gerunzelt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugarem
|
ich runzelte |
| 2. Person Singular |
conrugares
|
du runzeltest |
| 3. Person Singular |
conrugaret
|
er/sie/es runzelte |
| 1. Person Plural |
conrugaremus
|
wir runzelten |
| 2. Person Plural |
conrugaretis
|
ihr runzeltet |
| 3. Person Plural |
conrugarent
|
sie runzelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugarer
|
ich würde gerunzelt |
| 2. Person Singular |
conrugareris conrugarere
|
du würdest gerunzelt |
| 3. Person Singular |
conrugaretur
|
er/sie/es würde gerunzelt |
| 1. Person Plural |
conrugaremur
|
wir würden gerunzelt |
| 2. Person Plural |
conrugaremini
|
ihr würdet gerunzelt |
| 3. Person Plural |
conrugarentur
|
sie würden gerunzelt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugabo
|
ich werde runzeln |
| 2. Person Singular |
conrugabis
|
du wirst runzeln |
| 3. Person Singular |
conrugabit
|
er/sie/es wird runzeln |
| 1. Person Plural |
conrugabimus
|
wir werden runzeln |
| 2. Person Plural |
conrugabitis
|
ihr werdet runzeln |
| 3. Person Plural |
conrugabunt
|
sie werden runzeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugabor
|
ich werde gerunzelt |
| 2. Person Singular |
conrugaberis conrugabere
|
du wirst gerunzelt |
| 3. Person Singular |
conrugabitur
|
er/sie/es wird gerunzelt |
| 1. Person Plural |
conrugabimur
|
wir werden gerunzelt |
| 2. Person Plural |
conrugabimini
|
ihr werdet gerunzelt |
| 3. Person Plural |
conrugabuntur
|
sie werden gerunzelt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugavi
|
ich habe gerunzelt |
| 2. Person Singular |
conrugavisti
|
du hast gerunzelt |
| 3. Person Singular |
conrugavit
|
er/sie/es hat gerunzelt |
| 1. Person Plural |
conrugavimus
|
wir haben gerunzelt |
| 2. Person Plural |
conrugavistis
|
ihr habt gerunzelt |
| 3. Person Plural |
conrugaverunt conrugavere
|
sie haben gerunzelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugatus sum
|
ich bin gerunzelt worden |
| 2. Person Singular |
conrugatus es
|
du bist gerunzelt worden |
| 3. Person Singular |
conrugatus est
|
er/sie/es ist gerunzelt worden |
| 1. Person Plural |
conrugati sumus
|
wir sind gerunzelt worden |
| 2. Person Plural |
conrugati estis
|
ihr seid gerunzelt worden |
| 3. Person Plural |
conrugati sunt
|
sie sind gerunzelt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugaverim
|
ich habe gerunzelt |
| 2. Person Singular |
conrugaveris
|
du habest gerunzelt |
| 3. Person Singular |
conrugaverit
|
er/sie/es habe gerunzelt |
| 1. Person Plural |
conrugaverimus
|
wir haben gerunzelt |
| 2. Person Plural |
conrugaveritis
|
ihr habet gerunzelt |
| 3. Person Plural |
conrugaverint
|
sie haben gerunzelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugatus sim
|
ich sei gerunzelt worden |
| 2. Person Singular |
conrugatus sis
|
du seiest gerunzelt worden |
| 3. Person Singular |
conrugatus sit
|
er/sie/es sei gerunzelt worden |
| 1. Person Plural |
conrugati simus
|
wir seien gerunzelt worden |
| 2. Person Plural |
conrugati sitis
|
ihr seiet gerunzelt worden |
| 3. Person Plural |
conrugati sint
|
sie seien gerunzelt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugaveram
|
ich hatte gerunzelt |
| 2. Person Singular |
conrugaveras
|
du hattest gerunzelt |
| 3. Person Singular |
conrugaverat
|
er/sie/es hatte gerunzelt |
| 1. Person Plural |
conrugaveramus
|
wir hatten gerunzelt |
| 2. Person Plural |
conrugaveratis
|
ihr hattet gerunzelt |
| 3. Person Plural |
conrugaverant
|
sie hatten gerunzelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugatus eram
|
ich war gerunzelt worden |
| 2. Person Singular |
conrugatus eras
|
du warst gerunzelt worden |
| 3. Person Singular |
conrugatus erat
|
er/sie/es war gerunzelt worden |
| 1. Person Plural |
conrugati eramus
|
wir waren gerunzelt worden |
| 2. Person Plural |
conrugati eratis
|
ihr warst gerunzelt worden |
| 3. Person Plural |
conrugati erant
|
sie waren gerunzelt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugavissem
|
ich hätte gerunzelt |
| 2. Person Singular |
conrugavisses
|
du hättest gerunzelt |
| 3. Person Singular |
conrugavisset
|
er/sie/es hätte gerunzelt |
| 1. Person Plural |
conrugavissemus
|
wir hätten gerunzelt |
| 2. Person Plural |
conrugavissetis
|
ihr hättet gerunzelt |
| 3. Person Plural |
conrugavissent
|
sie hätten gerunzelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugatus essem
|
ich wäre gerunzelt worden |
| 2. Person Singular |
conrugatus esses
|
du wärest gerunzelt worden |
| 3. Person Singular |
conrugatus esset
|
er/sie/es wäre gerunzelt worden |
| 1. Person Plural |
conrugati essemus
|
wir wären gerunzelt worden |
| 2. Person Plural |
conrugati essetis
|
ihr wäret gerunzelt worden |
| 3. Person Plural |
conrugati essent
|
sie wären gerunzelt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugavero
|
ich werde gerunzelt haben |
| 2. Person Singular |
conrugaveris
|
du wirst gerunzelt haben |
| 3. Person Singular |
conrugaverit
|
er/sie/es wird gerunzelt haben |
| 1. Person Plural |
conrugaverimus
|
wir werden gerunzelt haben |
| 2. Person Plural |
conrugaveritis
|
ihr werdet gerunzelt haben |
| 3. Person Plural |
conrugaverint
|
sie werden gerunzelt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugatus ero
|
ich werde gerunzelt worden sein |
| 2. Person Singular |
conrugatus eris
|
du werdest gerunzelt worden sein |
| 3. Person Singular |
conrugatus erit
|
er/sie/es werde gerunzelt worden sein |
| 1. Person Plural |
conrugati erimus
|
wir werden gerunzelt worden sein |
| 2. Person Plural |
conrugati eritis
|
ihr werdet gerunzelt worden sein |
| 3. Person Plural |
conrugati erunt
|
sie werden gerunzelt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conrugare
|
runzeln |
| Vorzeitigkeit |
conrugavisse
|
gerunzelt haben |
| Nachzeitigkeit |
conrugaturum esse
|
runzeln werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conrugari conrugarier
|
gerunzelt werden |
| Vorzeitigkeit |
conrugatum esse
|
gerunzelt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
conrugatum iri
|
künftig gerunzelt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conruga
|
runzle! |
| 2. Person Plural |
conrugate
|
runzelt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
conrugato
|
| 3. Person Singular |
conrugato
|
| 2. Person Plural |
conrugatote
|
| 3. Person Plural |
conruganto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
conrugare
|
das Runzeln |
| Genitiv |
conrugandi
|
des Runzelnes |
| Dativ |
conrugando
|
dem Runzeln |
| Akkusativ |
conrugandum
|
das Runzeln |
| Ablativ |
conrugando
|
durch das Runzeln |
| Vokativ |
conrugande
|
Runzeln! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conrugandus
|
conruganda
|
conrugandum
|
| Genitiv |
conrugandi
|
conrugandae
|
conrugandi
|
| Dativ |
conrugando
|
conrugandae
|
conrugando
|
| Akkusativ |
conrugandum
|
conrugandam
|
conrugandum
|
| Ablativ |
conrugando
|
conruganda
|
conrugando
|
| Vokativ |
conrugande
|
conruganda
|
conrugandum
|
Plural
| Nominativ |
conrugandi
|
conrugandae
|
conruganda
|
| Genitiv |
conrugandorum
|
conrugandarum
|
conrugandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
conrugandos
|
conrugandas
|
conruganda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
conrugandi
|
conrugandae
|
conruganda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conrugans
|
conrugans
|
conrugans
|
| Genitiv |
conrugantis
|
conrugantis
|
conrugantis
|
| Dativ |
conruganti
|
conruganti
|
conruganti
|
| Akkusativ |
conrugantem
|
conrugantem
|
conrugans
|
| Ablativ |
conruganti conrugante
|
conruganti conrugante
|
conruganti conrugante
|
| Vokativ |
conrugans
|
conrugans
|
conrugans
|
Plural
| Nominativ |
conrugantes
|
conrugantes
|
conrugantia
|
| Genitiv |
conrugantium conrugantum
|
conrugantium conrugantum
|
conrugantium conrugantum
|
| Dativ |
conrugantibus
|
conrugantibus
|
conrugantibus
|
| Akkusativ |
conrugantes
|
conrugantes
|
conrugantia
|
| Ablativ |
conrugantibus
|
conrugantibus
|
conrugantibus
|
| Vokativ |
conrugantes
|
conrugantes
|
conrugantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conrugatus
|
conrugata
|
conrugatum
|
| Genitiv |
conrugati
|
conrugatae
|
conrugati
|
| Dativ |
conrugato
|
conrugatae
|
conrugato
|
| Akkusativ |
conrugatum
|
conrugatam
|
conrugatum
|
| Ablativ |
conrugato
|
conrugata
|
conrugato
|
| Vokativ |
conrugate
|
conrugata
|
conrugatum
|
Plural
| Nominativ |
conrugati
|
conrugatae
|
conrugata
|
| Genitiv |
conrugatorum
|
conrugatarum
|
conrugatorum
|
| Dativ |
conrugatis
|
conrugatis
|
conrugatis
|
| Akkusativ |
conrugatos
|
conrugatas
|
conrugata
|
| Ablativ |
conrugatis
|
conrugatis
|
conrugatis
|
| Vokativ |
conrugati
|
conrugatae
|
conrugata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conrugaturus
|
conrugatura
|
conrugaturum
|
| Genitiv |
conrugaturi
|
conrugaturae
|
conrugaturi
|
| Dativ |
conrugaturo
|
conrugaturae
|
conrugaturo
|
| Akkusativ |
conrugaturum
|
conrugaturam
|
conrugaturum
|
| Ablativ |
conrugaturo
|
conrugatura
|
conrugaturo
|
| Vokativ |
conrugature
|
conrugatura
|
conrugaturum
|
Plural
| Nominativ |
conrugaturi
|
conrugaturae
|
conrugatura
|
| Genitiv |
conrugaturorum
|
conrugaturarum
|
conrugaturorum
|
| Dativ |
conrugaturis
|
conrugaturis
|
conrugaturis
|
| Akkusativ |
conrugaturos
|
conrugaturas
|
conrugatura
|
| Ablativ |
conrugaturis
|
conrugaturis
|
conrugaturis
|
| Vokativ |
conrugaturi
|
conrugaturae
|
conrugatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
conrugatum
|
conrugatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugo
|
ich rümpfe |
| 2. Person Singular |
conrugas
|
du rümpfst |
| 3. Person Singular |
conrugat
|
er/sie/es rümpft |
| 1. Person Plural |
conrugamus
|
wir rümpfen |
| 2. Person Plural |
conrugatis
|
ihr rümpft |
| 3. Person Plural |
conrugant
|
sie rümpfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugor
|
ich werde gerümpft |
| 2. Person Singular |
conrugaris conrugare
|
du wirst gerümpft |
| 3. Person Singular |
conrugatur
|
er/sie/es wird gerümpft |
| 1. Person Plural |
conrugamur
|
wir werden gerümpft |
| 2. Person Plural |
conrugamini
|
ihr werdet gerümpft |
| 3. Person Plural |
conrugantur
|
sie werden gerümpft |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugem
|
ich rümpfe |
| 2. Person Singular |
conruges
|
du rümpfest |
| 3. Person Singular |
conruget
|
er/sie/es rümpfe |
| 1. Person Plural |
conrugemus
|
wir rümpfen |
| 2. Person Plural |
conrugetis
|
ihr rümpfet |
| 3. Person Plural |
conrugent
|
sie rümpfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conruger
|
ich werde gerümpft |
| 2. Person Singular |
conrugeris conrugere
|
du werdest gerümpft |
| 3. Person Singular |
conrugetur
|
er/sie/es werde gerümpft |
| 1. Person Plural |
conrugemur
|
wir werden gerümpft |
| 2. Person Plural |
conrugemini
|
ihr werdet gerümpft |
| 3. Person Plural |
conrugentur
|
sie werden gerümpft |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugabam
|
ich rümpfte |
| 2. Person Singular |
conrugabas
|
du rümpftest |
| 3. Person Singular |
conrugabat
|
er/sie/es rümpfte |
| 1. Person Plural |
conrugabamus
|
wir rümpften |
| 2. Person Plural |
conrugabatis
|
ihr rümpftet |
| 3. Person Plural |
conrugabant
|
sie rümpften |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugabar
|
ich wurde gerümpft |
| 2. Person Singular |
conrugabaris conrugabare
|
du wurdest gerümpft |
| 3. Person Singular |
conrugabatur
|
er/sie/es wurde gerümpft |
| 1. Person Plural |
conrugabamur
|
wir wurden gerümpft |
| 2. Person Plural |
conrugabamini
|
ihr wurdet gerümpft |
| 3. Person Plural |
conrugabantur
|
sie wurden gerümpft |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugarem
|
ich rümpfte |
| 2. Person Singular |
conrugares
|
du rümpftest |
| 3. Person Singular |
conrugaret
|
er/sie/es rümpfte |
| 1. Person Plural |
conrugaremus
|
wir rümpften |
| 2. Person Plural |
conrugaretis
|
ihr rümpftet |
| 3. Person Plural |
conrugarent
|
sie rümpften |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugarer
|
ich würde gerümpft |
| 2. Person Singular |
conrugareris conrugarere
|
du würdest gerümpft |
| 3. Person Singular |
conrugaretur
|
er/sie/es würde gerümpft |
| 1. Person Plural |
conrugaremur
|
wir würden gerümpft |
| 2. Person Plural |
conrugaremini
|
ihr würdet gerümpft |
| 3. Person Plural |
conrugarentur
|
sie würden gerümpft |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugabo
|
ich werde rümpfen |
| 2. Person Singular |
conrugabis
|
du wirst rümpfen |
| 3. Person Singular |
conrugabit
|
er/sie/es wird rümpfen |
| 1. Person Plural |
conrugabimus
|
wir werden rümpfen |
| 2. Person Plural |
conrugabitis
|
ihr werdet rümpfen |
| 3. Person Plural |
conrugabunt
|
sie werden rümpfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugabor
|
ich werde gerümpft |
| 2. Person Singular |
conrugaberis conrugabere
|
du wirst gerümpft |
| 3. Person Singular |
conrugabitur
|
er/sie/es wird gerümpft |
| 1. Person Plural |
conrugabimur
|
wir werden gerümpft |
| 2. Person Plural |
conrugabimini
|
ihr werdet gerümpft |
| 3. Person Plural |
conrugabuntur
|
sie werden gerümpft |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugavi
|
ich habe gerümpft |
| 2. Person Singular |
conrugavisti
|
du hast gerümpft |
| 3. Person Singular |
conrugavit
|
er/sie/es hat gerümpft |
| 1. Person Plural |
conrugavimus
|
wir haben gerümpft |
| 2. Person Plural |
conrugavistis
|
ihr habt gerümpft |
| 3. Person Plural |
conrugaverunt conrugavere
|
sie haben gerümpft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugatus sum
|
ich bin gerümpft worden |
| 2. Person Singular |
conrugatus es
|
du bist gerümpft worden |
| 3. Person Singular |
conrugatus est
|
er/sie/es ist gerümpft worden |
| 1. Person Plural |
conrugati sumus
|
wir sind gerümpft worden |
| 2. Person Plural |
conrugati estis
|
ihr seid gerümpft worden |
| 3. Person Plural |
conrugati sunt
|
sie sind gerümpft worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugaverim
|
ich habe gerümpft |
| 2. Person Singular |
conrugaveris
|
du habest gerümpft |
| 3. Person Singular |
conrugaverit
|
er/sie/es habe gerümpft |
| 1. Person Plural |
conrugaverimus
|
wir haben gerümpft |
| 2. Person Plural |
conrugaveritis
|
ihr habet gerümpft |
| 3. Person Plural |
conrugaverint
|
sie haben gerümpft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugatus sim
|
ich sei gerümpft worden |
| 2. Person Singular |
conrugatus sis
|
du seiest gerümpft worden |
| 3. Person Singular |
conrugatus sit
|
er/sie/es sei gerümpft worden |
| 1. Person Plural |
conrugati simus
|
wir seien gerümpft worden |
| 2. Person Plural |
conrugati sitis
|
ihr seiet gerümpft worden |
| 3. Person Plural |
conrugati sint
|
sie seien gerümpft worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugaveram
|
ich hatte gerümpft |
| 2. Person Singular |
conrugaveras
|
du hattest gerümpft |
| 3. Person Singular |
conrugaverat
|
er/sie/es hatte gerümpft |
| 1. Person Plural |
conrugaveramus
|
wir hatten gerümpft |
| 2. Person Plural |
conrugaveratis
|
ihr hattet gerümpft |
| 3. Person Plural |
conrugaverant
|
sie hatten gerümpft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugatus eram
|
ich war gerümpft worden |
| 2. Person Singular |
conrugatus eras
|
du warst gerümpft worden |
| 3. Person Singular |
conrugatus erat
|
er/sie/es war gerümpft worden |
| 1. Person Plural |
conrugati eramus
|
wir waren gerümpft worden |
| 2. Person Plural |
conrugati eratis
|
ihr warst gerümpft worden |
| 3. Person Plural |
conrugati erant
|
sie waren gerümpft worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugavissem
|
ich hätte gerümpft |
| 2. Person Singular |
conrugavisses
|
du hättest gerümpft |
| 3. Person Singular |
conrugavisset
|
er/sie/es hätte gerümpft |
| 1. Person Plural |
conrugavissemus
|
wir hätten gerümpft |
| 2. Person Plural |
conrugavissetis
|
ihr hättet gerümpft |
| 3. Person Plural |
conrugavissent
|
sie hätten gerümpft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugatus essem
|
ich wäre gerümpft worden |
| 2. Person Singular |
conrugatus esses
|
du wärest gerümpft worden |
| 3. Person Singular |
conrugatus esset
|
er/sie/es wäre gerümpft worden |
| 1. Person Plural |
conrugati essemus
|
wir wären gerümpft worden |
| 2. Person Plural |
conrugati essetis
|
ihr wäret gerümpft worden |
| 3. Person Plural |
conrugati essent
|
sie wären gerümpft worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugavero
|
ich werde gerümpft haben |
| 2. Person Singular |
conrugaveris
|
du wirst gerümpft haben |
| 3. Person Singular |
conrugaverit
|
er/sie/es wird gerümpft haben |
| 1. Person Plural |
conrugaverimus
|
wir werden gerümpft haben |
| 2. Person Plural |
conrugaveritis
|
ihr werdet gerümpft haben |
| 3. Person Plural |
conrugaverint
|
sie werden gerümpft haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conrugatus ero
|
ich werde gerümpft worden sein |
| 2. Person Singular |
conrugatus eris
|
du werdest gerümpft worden sein |
| 3. Person Singular |
conrugatus erit
|
er/sie/es werde gerümpft worden sein |
| 1. Person Plural |
conrugati erimus
|
wir werden gerümpft worden sein |
| 2. Person Plural |
conrugati eritis
|
ihr werdet gerümpft worden sein |
| 3. Person Plural |
conrugati erunt
|
sie werden gerümpft worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conrugare
|
rümpfen |
| Vorzeitigkeit |
conrugavisse
|
gerümpft haben |
| Nachzeitigkeit |
conrugaturum esse
|
rümpfen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conrugari conrugarier
|
gerümpft werden |
| Vorzeitigkeit |
conrugatum esse
|
gerümpft worden sein |
| Nachzeitigkeit |
conrugatum iri
|
künftig gerümpft werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conruga
|
rümpfe! |
| 2. Person Plural |
conrugate
|
rümpft! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
conrugato
|
| 3. Person Singular |
conrugato
|
| 2. Person Plural |
conrugatote
|
| 3. Person Plural |
conruganto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
conrugare
|
das Rümpfen |
| Genitiv |
conrugandi
|
des Rümpfens |
| Dativ |
conrugando
|
dem Rümpfen |
| Akkusativ |
conrugandum
|
das Rümpfen |
| Ablativ |
conrugando
|
durch das Rümpfen |
| Vokativ |
conrugande
|
Rümpfen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conrugandus
|
conruganda
|
conrugandum
|
| Genitiv |
conrugandi
|
conrugandae
|
conrugandi
|
| Dativ |
conrugando
|
conrugandae
|
conrugando
|
| Akkusativ |
conrugandum
|
conrugandam
|
conrugandum
|
| Ablativ |
conrugando
|
conruganda
|
conrugando
|
| Vokativ |
conrugande
|
conruganda
|
conrugandum
|
Plural
| Nominativ |
conrugandi
|
conrugandae
|
conruganda
|
| Genitiv |
conrugandorum
|
conrugandarum
|
conrugandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
conrugandos
|
conrugandas
|
conruganda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
conrugandi
|
conrugandae
|
conruganda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conrugans
|
conrugans
|
conrugans
|
| Genitiv |
conrugantis
|
conrugantis
|
conrugantis
|
| Dativ |
conruganti
|
conruganti
|
conruganti
|
| Akkusativ |
conrugantem
|
conrugantem
|
conrugans
|
| Ablativ |
conruganti conrugante
|
conruganti conrugante
|
conruganti conrugante
|
| Vokativ |
conrugans
|
conrugans
|
conrugans
|
Plural
| Nominativ |
conrugantes
|
conrugantes
|
conrugantia
|
| Genitiv |
conrugantium conrugantum
|
conrugantium conrugantum
|
conrugantium conrugantum
|
| Dativ |
conrugantibus
|
conrugantibus
|
conrugantibus
|
| Akkusativ |
conrugantes
|
conrugantes
|
conrugantia
|
| Ablativ |
conrugantibus
|
conrugantibus
|
conrugantibus
|
| Vokativ |
conrugantes
|
conrugantes
|
conrugantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conrugatus
|
conrugata
|
conrugatum
|
| Genitiv |
conrugati
|
conrugatae
|
conrugati
|
| Dativ |
conrugato
|
conrugatae
|
conrugato
|
| Akkusativ |
conrugatum
|
conrugatam
|
conrugatum
|
| Ablativ |
conrugato
|
conrugata
|
conrugato
|
| Vokativ |
conrugate
|
conrugata
|
conrugatum
|
Plural
| Nominativ |
conrugati
|
conrugatae
|
conrugata
|
| Genitiv |
conrugatorum
|
conrugatarum
|
conrugatorum
|
| Dativ |
conrugatis
|
conrugatis
|
conrugatis
|
| Akkusativ |
conrugatos
|
conrugatas
|
conrugata
|
| Ablativ |
conrugatis
|
conrugatis
|
conrugatis
|
| Vokativ |
conrugati
|
conrugatae
|
conrugata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conrugaturus
|
conrugatura
|
conrugaturum
|
| Genitiv |
conrugaturi
|
conrugaturae
|
conrugaturi
|
| Dativ |
conrugaturo
|
conrugaturae
|
conrugaturo
|
| Akkusativ |
conrugaturum
|
conrugaturam
|
conrugaturum
|
| Ablativ |
conrugaturo
|
conrugatura
|
conrugaturo
|
| Vokativ |
conrugature
|
conrugatura
|
conrugaturum
|
Plural
| Nominativ |
conrugaturi
|
conrugaturae
|
conrugatura
|
| Genitiv |
conrugaturorum
|
conrugaturarum
|
conrugaturorum
|
| Dativ |
conrugaturis
|
conrugaturis
|
conrugaturis
|
| Akkusativ |
conrugaturos
|
conrugaturas
|
conrugatura
|
| Ablativ |
conrugaturis
|
conrugaturis
|
conrugaturis
|
| Vokativ |
conrugaturi
|
conrugaturae
|
conrugatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
conrugatum
|
conrugatu
|