Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacro
|
ich hebe ab |
| 2. Person Singular |
consacras
|
du hebst ab |
| 3. Person Singular |
consacrat
|
er/sie/es hebt ab |
| 1. Person Plural |
consacramus
|
wir heben ab |
| 2. Person Plural |
consacratis
|
ihr hebt ab |
| 3. Person Plural |
consacrant
|
sie heben ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacror
|
ich werde abgehoben |
| 2. Person Singular |
consacraris consacrare
|
du wirst abgehoben |
| 3. Person Singular |
consacratur
|
er/sie/es wird abgehoben |
| 1. Person Plural |
consacramur
|
wir werden abgehoben |
| 2. Person Plural |
consacramini
|
ihr werdet abgehoben |
| 3. Person Plural |
consacrantur
|
sie werden abgehoben |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrem
|
ich hebe ab |
| 2. Person Singular |
consacres
|
du hebest ab |
| 3. Person Singular |
consacret
|
er/sie/es hebe ab |
| 1. Person Plural |
consacremus
|
wir heben ab |
| 2. Person Plural |
consacretis
|
ihr hebet ab |
| 3. Person Plural |
consacrent
|
sie heben ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrer
|
ich werde abgehoben |
| 2. Person Singular |
consacreris consacrere
|
du werdest abgehoben |
| 3. Person Singular |
consacretur
|
er/sie/es werde abgehoben |
| 1. Person Plural |
consacremur
|
wir werden abgehoben |
| 2. Person Plural |
consacremini
|
ihr werdet abgehoben |
| 3. Person Plural |
consacrentur
|
sie werden abgehoben |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabam
|
ich hob ab |
| 2. Person Singular |
consacrabas
|
du hobst ab |
| 3. Person Singular |
consacrabat
|
er/sie/es hob ab |
| 1. Person Plural |
consacrabamus
|
wir hoben ab |
| 2. Person Plural |
consacrabatis
|
ihr hobt ab |
| 3. Person Plural |
consacrabant
|
sie hoben ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabar
|
ich wurde abgehoben |
| 2. Person Singular |
consacrabaris consacrabare
|
du wurdest abgehoben |
| 3. Person Singular |
consacrabatur
|
er/sie/es wurde abgehoben |
| 1. Person Plural |
consacrabamur
|
wir wurden abgehoben |
| 2. Person Plural |
consacrabamini
|
ihr wurdet abgehoben |
| 3. Person Plural |
consacrabantur
|
sie wurden abgehoben |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrarem
|
ich höbe ab |
| 2. Person Singular |
consacrares
|
du höbest ab |
| 3. Person Singular |
consacraret
|
er/sie/es höbe ab |
| 1. Person Plural |
consacraremus
|
wir höben ab |
| 2. Person Plural |
consacraretis
|
ihr höbet ab |
| 3. Person Plural |
consacrarent
|
sie höben ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrarer
|
ich würde abgehoben |
| 2. Person Singular |
consacrareris consacrarere
|
du würdest abgehoben |
| 3. Person Singular |
consacraretur
|
er/sie/es würde abgehoben |
| 1. Person Plural |
consacraremur
|
wir würden abgehoben |
| 2. Person Plural |
consacraremini
|
ihr würdet abgehoben |
| 3. Person Plural |
consacrarentur
|
sie würden abgehoben |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabo
|
ich werde abheben |
| 2. Person Singular |
consacrabis
|
du wirst abheben |
| 3. Person Singular |
consacrabit
|
er/sie/es wird abheben |
| 1. Person Plural |
consacrabimus
|
wir werden abheben |
| 2. Person Plural |
consacrabitis
|
ihr werdet abheben |
| 3. Person Plural |
consacrabunt
|
sie werden abheben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabor
|
ich werde abgehoben |
| 2. Person Singular |
consacraberis consacrabere
|
du wirst abgehoben |
| 3. Person Singular |
consacrabitur
|
er/sie/es wird abgehoben |
| 1. Person Plural |
consacrabimur
|
wir werden abgehoben |
| 2. Person Plural |
consacrabimini
|
ihr werdet abgehoben |
| 3. Person Plural |
consacrabuntur
|
sie werden abgehoben |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravi
|
ich habe abgehoben |
| 2. Person Singular |
consacravisti
|
du hast abgehoben |
| 3. Person Singular |
consacravit
|
er/sie/es hat abgehoben |
| 1. Person Plural |
consacravimus
|
wir haben abgehoben |
| 2. Person Plural |
consacravistis
|
ihr habt abgehoben |
| 3. Person Plural |
consacraverunt consacravere
|
sie haben abgehoben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus sum
|
ich bin abgehoben worden |
| 2. Person Singular |
consacratus es
|
du bist abgehoben worden |
| 3. Person Singular |
consacratus est
|
er/sie/es ist abgehoben worden |
| 1. Person Plural |
consacrati sumus
|
wir sind abgehoben worden |
| 2. Person Plural |
consacrati estis
|
ihr seid abgehoben worden |
| 3. Person Plural |
consacrati sunt
|
sie sind abgehoben worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacraverim
|
ich habe abgehoben |
| 2. Person Singular |
consacraveris
|
du habest abgehoben |
| 3. Person Singular |
consacraverit
|
er/sie/es habe abgehoben |
| 1. Person Plural |
consacraverimus
|
wir haben abgehoben |
| 2. Person Plural |
consacraveritis
|
ihr habet abgehoben |
| 3. Person Plural |
consacraverint
|
sie haben abgehoben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus sim
|
ich sei abgehoben worden |
| 2. Person Singular |
consacratus sis
|
du seiest abgehoben worden |
| 3. Person Singular |
consacratus sit
|
er/sie/es sei abgehoben worden |
| 1. Person Plural |
consacrati simus
|
wir seien abgehoben worden |
| 2. Person Plural |
consacrati sitis
|
ihr seiet abgehoben worden |
| 3. Person Plural |
consacrati sint
|
sie seien abgehoben worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacraveram
|
ich hatte abgehoben |
| 2. Person Singular |
consacraveras
|
du hattest abgehoben |
| 3. Person Singular |
consacraverat
|
er/sie/es hatte abgehoben |
| 1. Person Plural |
consacraveramus
|
wir hatten abgehoben |
| 2. Person Plural |
consacraveratis
|
ihr hattet abgehoben |
| 3. Person Plural |
consacraverant
|
sie hatten abgehoben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus eram
|
ich war abgehoben worden |
| 2. Person Singular |
consacratus eras
|
du warst abgehoben worden |
| 3. Person Singular |
consacratus erat
|
er/sie/es war abgehoben worden |
| 1. Person Plural |
consacrati eramus
|
wir waren abgehoben worden |
| 2. Person Plural |
consacrati eratis
|
ihr warst abgehoben worden |
| 3. Person Plural |
consacrati erant
|
sie waren abgehoben worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravissem
|
ich hätte abgehoben |
| 2. Person Singular |
consacravisses
|
du hättest abgehoben |
| 3. Person Singular |
consacravisset
|
er/sie/es hätte abgehoben |
| 1. Person Plural |
consacravissemus
|
wir hätten abgehoben |
| 2. Person Plural |
consacravissetis
|
ihr hättet abgehoben |
| 3. Person Plural |
consacravissent
|
sie hätten abgehoben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus essem
|
ich wäre abgehoben worden |
| 2. Person Singular |
consacratus esses
|
du wärest abgehoben worden |
| 3. Person Singular |
consacratus esset
|
er/sie/es wäre abgehoben worden |
| 1. Person Plural |
consacrati essemus
|
wir wären abgehoben worden |
| 2. Person Plural |
consacrati essetis
|
ihr wäret abgehoben worden |
| 3. Person Plural |
consacrati essent
|
sie wären abgehoben worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravero
|
ich werde abgehoben haben |
| 2. Person Singular |
consacraveris
|
du wirst abgehoben haben |
| 3. Person Singular |
consacraverit
|
er/sie/es wird abgehoben haben |
| 1. Person Plural |
consacraverimus
|
wir werden abgehoben haben |
| 2. Person Plural |
consacraveritis
|
ihr werdet abgehoben haben |
| 3. Person Plural |
consacraverint
|
sie werden abgehoben haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus ero
|
ich werde abgehoben worden sein |
| 2. Person Singular |
consacratus eris
|
du werdest abgehoben worden sein |
| 3. Person Singular |
consacratus erit
|
er/sie/es werde abgehoben worden sein |
| 1. Person Plural |
consacrati erimus
|
wir werden abgehoben worden sein |
| 2. Person Plural |
consacrati eritis
|
ihr werdet abgehoben worden sein |
| 3. Person Plural |
consacrati erunt
|
sie werden abgehoben worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consacrare
|
abheben |
| Vorzeitigkeit |
consacravisse
|
abgehoben haben |
| Nachzeitigkeit |
consacraturum esse
|
abheben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consacrari consacrarier
|
abgehoben werden |
| Vorzeitigkeit |
consacratum esse
|
abgehoben worden sein |
| Nachzeitigkeit |
consacratum iri
|
künftig abgehoben werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consacra
|
hebe ab; heb ab! |
| 2. Person Plural |
consacrate
|
hebt ab! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consacrato
|
| 3. Person Singular |
consacrato
|
| 2. Person Plural |
consacratote
|
| 3. Person Plural |
consacranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consacrare
|
das Abheben |
| Genitiv |
consacrandi
|
des Abhebens |
| Dativ |
consacrando
|
dem Abheben |
| Akkusativ |
consacrandum
|
das Abheben |
| Ablativ |
consacrando
|
durch das Abheben |
| Vokativ |
consacrande
|
Abheben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacrandus
|
consacranda
|
consacrandum
|
| Genitiv |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacrandi
|
| Dativ |
consacrando
|
consacrandae
|
consacrando
|
| Akkusativ |
consacrandum
|
consacrandam
|
consacrandum
|
| Ablativ |
consacrando
|
consacranda
|
consacrando
|
| Vokativ |
consacrande
|
consacranda
|
consacrandum
|
Plural
| Nominativ |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacranda
|
| Genitiv |
consacrandorum
|
consacrandarum
|
consacrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consacrandos
|
consacrandas
|
consacranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacrans
|
consacrans
|
consacrans
|
| Genitiv |
consacrantis
|
consacrantis
|
consacrantis
|
| Dativ |
consacranti
|
consacranti
|
consacranti
|
| Akkusativ |
consacrantem
|
consacrantem
|
consacrans
|
| Ablativ |
consacranti consacrante
|
consacranti consacrante
|
consacranti consacrante
|
| Vokativ |
consacrans
|
consacrans
|
consacrans
|
Plural
| Nominativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
| Genitiv |
consacrantium consacrantum
|
consacrantium consacrantum
|
consacrantium consacrantum
|
| Dativ |
consacrantibus
|
consacrantibus
|
consacrantibus
|
| Akkusativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
| Ablativ |
consacrantibus
|
consacrantibus
|
consacrantibus
|
| Vokativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacratus
|
consacrata
|
consacratum
|
| Genitiv |
consacrati
|
consacratae
|
consacrati
|
| Dativ |
consacrato
|
consacratae
|
consacrato
|
| Akkusativ |
consacratum
|
consacratam
|
consacratum
|
| Ablativ |
consacrato
|
consacrata
|
consacrato
|
| Vokativ |
consacrate
|
consacrata
|
consacratum
|
Plural
| Nominativ |
consacrati
|
consacratae
|
consacrata
|
| Genitiv |
consacratorum
|
consacratarum
|
consacratorum
|
| Dativ |
consacratis
|
consacratis
|
consacratis
|
| Akkusativ |
consacratos
|
consacratas
|
consacrata
|
| Ablativ |
consacratis
|
consacratis
|
consacratis
|
| Vokativ |
consacrati
|
consacratae
|
consacrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacraturus
|
consacratura
|
consacraturum
|
| Genitiv |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacraturi
|
| Dativ |
consacraturo
|
consacraturae
|
consacraturo
|
| Akkusativ |
consacraturum
|
consacraturam
|
consacraturum
|
| Ablativ |
consacraturo
|
consacratura
|
consacraturo
|
| Vokativ |
consacrature
|
consacratura
|
consacraturum
|
Plural
| Nominativ |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacratura
|
| Genitiv |
consacraturorum
|
consacraturarum
|
consacraturorum
|
| Dativ |
consacraturis
|
consacraturis
|
consacraturis
|
| Akkusativ |
consacraturos
|
consacraturas
|
consacratura
|
| Ablativ |
consacraturis
|
consacraturis
|
consacraturis
|
| Vokativ |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consacratum
|
consacratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacro
|
|
| 2. Person Singular |
consacras
|
|
| 3. Person Singular |
consacrat
|
|
| 1. Person Plural |
consacramus
|
|
| 2. Person Plural |
consacratis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacror
|
|
| 2. Person Singular |
consacraris consacrare
|
|
| 3. Person Singular |
consacratur
|
|
| 1. Person Plural |
consacramur
|
|
| 2. Person Plural |
consacramini
|
|
| 3. Person Plural |
consacrantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrem
|
|
| 2. Person Singular |
consacres
|
|
| 3. Person Singular |
consacret
|
|
| 1. Person Plural |
consacremus
|
|
| 2. Person Plural |
consacretis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrer
|
|
| 2. Person Singular |
consacreris consacrere
|
|
| 3. Person Singular |
consacretur
|
|
| 1. Person Plural |
consacremur
|
|
| 2. Person Plural |
consacremini
|
|
| 3. Person Plural |
consacrentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabam
|
|
| 2. Person Singular |
consacrabas
|
|
| 3. Person Singular |
consacrabat
|
|
| 1. Person Plural |
consacrabamus
|
|
| 2. Person Plural |
consacrabatis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabar
|
|
| 2. Person Singular |
consacrabaris consacrabare
|
|
| 3. Person Singular |
consacrabatur
|
|
| 1. Person Plural |
consacrabamur
|
|
| 2. Person Plural |
consacrabamini
|
|
| 3. Person Plural |
consacrabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrarem
|
|
| 2. Person Singular |
consacrares
|
|
| 3. Person Singular |
consacraret
|
|
| 1. Person Plural |
consacraremus
|
|
| 2. Person Plural |
consacraretis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrarer
|
|
| 2. Person Singular |
consacrareris consacrarere
|
|
| 3. Person Singular |
consacraretur
|
|
| 1. Person Plural |
consacraremur
|
|
| 2. Person Plural |
consacraremini
|
|
| 3. Person Plural |
consacrarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabo
|
|
| 2. Person Singular |
consacrabis
|
|
| 3. Person Singular |
consacrabit
|
|
| 1. Person Plural |
consacrabimus
|
|
| 2. Person Plural |
consacrabitis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabor
|
|
| 2. Person Singular |
consacraberis consacrabere
|
|
| 3. Person Singular |
consacrabitur
|
|
| 1. Person Plural |
consacrabimur
|
|
| 2. Person Plural |
consacrabimini
|
|
| 3. Person Plural |
consacrabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravi
|
|
| 2. Person Singular |
consacravisti
|
|
| 3. Person Singular |
consacravit
|
|
| 1. Person Plural |
consacravimus
|
|
| 2. Person Plural |
consacravistis
|
|
| 3. Person Plural |
consacraverunt consacravere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus sum
|
|
| 2. Person Singular |
consacratus es
|
|
| 3. Person Singular |
consacratus est
|
|
| 1. Person Plural |
consacrati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
consacrati estis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacraverim
|
|
| 2. Person Singular |
consacraveris
|
|
| 3. Person Singular |
consacraverit
|
|
| 1. Person Plural |
consacraverimus
|
|
| 2. Person Plural |
consacraveritis
|
|
| 3. Person Plural |
consacraverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus sim
|
|
| 2. Person Singular |
consacratus sis
|
|
| 3. Person Singular |
consacratus sit
|
|
| 1. Person Plural |
consacrati simus
|
|
| 2. Person Plural |
consacrati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacraveram
|
|
| 2. Person Singular |
consacraveras
|
|
| 3. Person Singular |
consacraverat
|
|
| 1. Person Plural |
consacraveramus
|
|
| 2. Person Plural |
consacraveratis
|
|
| 3. Person Plural |
consacraverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus eram
|
|
| 2. Person Singular |
consacratus eras
|
|
| 3. Person Singular |
consacratus erat
|
|
| 1. Person Plural |
consacrati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
consacrati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravissem
|
|
| 2. Person Singular |
consacravisses
|
|
| 3. Person Singular |
consacravisset
|
|
| 1. Person Plural |
consacravissemus
|
|
| 2. Person Plural |
consacravissetis
|
|
| 3. Person Plural |
consacravissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus essem
|
|
| 2. Person Singular |
consacratus esses
|
|
| 3. Person Singular |
consacratus esset
|
|
| 1. Person Plural |
consacrati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
consacrati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravero
|
|
| 2. Person Singular |
consacraveris
|
|
| 3. Person Singular |
consacraverit
|
|
| 1. Person Plural |
consacraverimus
|
|
| 2. Person Plural |
consacraveritis
|
|
| 3. Person Plural |
consacraverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus ero
|
|
| 2. Person Singular |
consacratus eris
|
|
| 3. Person Singular |
consacratus erit
|
|
| 1. Person Plural |
consacrati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
consacrati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consacrare
|
|
| Vorzeitigkeit |
consacravisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
consacraturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consacrari consacrarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
consacratum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
consacratum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consacra
|
! |
| 2. Person Plural |
consacrate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consacrato
|
| 3. Person Singular |
consacrato
|
| 2. Person Plural |
consacratote
|
| 3. Person Plural |
consacranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consacrare
|
das |
| Genitiv |
consacrandi
|
des es |
| Dativ |
consacrando
|
dem |
| Akkusativ |
consacrandum
|
das |
| Ablativ |
consacrando
|
durch das |
| Vokativ |
consacrande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacrandus
|
consacranda
|
consacrandum
|
| Genitiv |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacrandi
|
| Dativ |
consacrando
|
consacrandae
|
consacrando
|
| Akkusativ |
consacrandum
|
consacrandam
|
consacrandum
|
| Ablativ |
consacrando
|
consacranda
|
consacrando
|
| Vokativ |
consacrande
|
consacranda
|
consacrandum
|
Plural
| Nominativ |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacranda
|
| Genitiv |
consacrandorum
|
consacrandarum
|
consacrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consacrandos
|
consacrandas
|
consacranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacrans
|
consacrans
|
consacrans
|
| Genitiv |
consacrantis
|
consacrantis
|
consacrantis
|
| Dativ |
consacranti
|
consacranti
|
consacranti
|
| Akkusativ |
consacrantem
|
consacrantem
|
consacrans
|
| Ablativ |
consacranti consacrante
|
consacranti consacrante
|
consacranti consacrante
|
| Vokativ |
consacrans
|
consacrans
|
consacrans
|
Plural
| Nominativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
| Genitiv |
consacrantium consacrantum
|
consacrantium consacrantum
|
consacrantium consacrantum
|
| Dativ |
consacrantibus
|
consacrantibus
|
consacrantibus
|
| Akkusativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
| Ablativ |
consacrantibus
|
consacrantibus
|
consacrantibus
|
| Vokativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacratus
|
consacrata
|
consacratum
|
| Genitiv |
consacrati
|
consacratae
|
consacrati
|
| Dativ |
consacrato
|
consacratae
|
consacrato
|
| Akkusativ |
consacratum
|
consacratam
|
consacratum
|
| Ablativ |
consacrato
|
consacrata
|
consacrato
|
| Vokativ |
consacrate
|
consacrata
|
consacratum
|
Plural
| Nominativ |
consacrati
|
consacratae
|
consacrata
|
| Genitiv |
consacratorum
|
consacratarum
|
consacratorum
|
| Dativ |
consacratis
|
consacratis
|
consacratis
|
| Akkusativ |
consacratos
|
consacratas
|
consacrata
|
| Ablativ |
consacratis
|
consacratis
|
consacratis
|
| Vokativ |
consacrati
|
consacratae
|
consacrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacraturus
|
consacratura
|
consacraturum
|
| Genitiv |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacraturi
|
| Dativ |
consacraturo
|
consacraturae
|
consacraturo
|
| Akkusativ |
consacraturum
|
consacraturam
|
consacraturum
|
| Ablativ |
consacraturo
|
consacratura
|
consacraturo
|
| Vokativ |
consacrature
|
consacratura
|
consacraturum
|
Plural
| Nominativ |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacratura
|
| Genitiv |
consacraturorum
|
consacraturarum
|
consacraturorum
|
| Dativ |
consacraturis
|
consacraturis
|
consacraturis
|
| Akkusativ |
consacraturos
|
consacraturas
|
consacratura
|
| Ablativ |
consacraturis
|
consacraturis
|
consacraturis
|
| Vokativ |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consacratum
|
consacratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacro
|
|
| 2. Person Singular |
consacras
|
|
| 3. Person Singular |
consacrat
|
|
| 1. Person Plural |
consacramus
|
|
| 2. Person Plural |
consacratis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacror
|
|
| 2. Person Singular |
consacraris consacrare
|
|
| 3. Person Singular |
consacratur
|
|
| 1. Person Plural |
consacramur
|
|
| 2. Person Plural |
consacramini
|
|
| 3. Person Plural |
consacrantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrem
|
|
| 2. Person Singular |
consacres
|
|
| 3. Person Singular |
consacret
|
|
| 1. Person Plural |
consacremus
|
|
| 2. Person Plural |
consacretis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrer
|
|
| 2. Person Singular |
consacreris consacrere
|
|
| 3. Person Singular |
consacretur
|
|
| 1. Person Plural |
consacremur
|
|
| 2. Person Plural |
consacremini
|
|
| 3. Person Plural |
consacrentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabam
|
|
| 2. Person Singular |
consacrabas
|
|
| 3. Person Singular |
consacrabat
|
|
| 1. Person Plural |
consacrabamus
|
|
| 2. Person Plural |
consacrabatis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabar
|
|
| 2. Person Singular |
consacrabaris consacrabare
|
|
| 3. Person Singular |
consacrabatur
|
|
| 1. Person Plural |
consacrabamur
|
|
| 2. Person Plural |
consacrabamini
|
|
| 3. Person Plural |
consacrabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrarem
|
|
| 2. Person Singular |
consacrares
|
|
| 3. Person Singular |
consacraret
|
|
| 1. Person Plural |
consacraremus
|
|
| 2. Person Plural |
consacraretis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrarer
|
|
| 2. Person Singular |
consacrareris consacrarere
|
|
| 3. Person Singular |
consacraretur
|
|
| 1. Person Plural |
consacraremur
|
|
| 2. Person Plural |
consacraremini
|
|
| 3. Person Plural |
consacrarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabo
|
|
| 2. Person Singular |
consacrabis
|
|
| 3. Person Singular |
consacrabit
|
|
| 1. Person Plural |
consacrabimus
|
|
| 2. Person Plural |
consacrabitis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabor
|
|
| 2. Person Singular |
consacraberis consacrabere
|
|
| 3. Person Singular |
consacrabitur
|
|
| 1. Person Plural |
consacrabimur
|
|
| 2. Person Plural |
consacrabimini
|
|
| 3. Person Plural |
consacrabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravi
|
|
| 2. Person Singular |
consacravisti
|
|
| 3. Person Singular |
consacravit
|
|
| 1. Person Plural |
consacravimus
|
|
| 2. Person Plural |
consacravistis
|
|
| 3. Person Plural |
consacraverunt consacravere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus sum
|
|
| 2. Person Singular |
consacratus es
|
|
| 3. Person Singular |
consacratus est
|
|
| 1. Person Plural |
consacrati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
consacrati estis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacraverim
|
|
| 2. Person Singular |
consacraveris
|
|
| 3. Person Singular |
consacraverit
|
|
| 1. Person Plural |
consacraverimus
|
|
| 2. Person Plural |
consacraveritis
|
|
| 3. Person Plural |
consacraverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus sim
|
|
| 2. Person Singular |
consacratus sis
|
|
| 3. Person Singular |
consacratus sit
|
|
| 1. Person Plural |
consacrati simus
|
|
| 2. Person Plural |
consacrati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacraveram
|
|
| 2. Person Singular |
consacraveras
|
|
| 3. Person Singular |
consacraverat
|
|
| 1. Person Plural |
consacraveramus
|
|
| 2. Person Plural |
consacraveratis
|
|
| 3. Person Plural |
consacraverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus eram
|
|
| 2. Person Singular |
consacratus eras
|
|
| 3. Person Singular |
consacratus erat
|
|
| 1. Person Plural |
consacrati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
consacrati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravissem
|
|
| 2. Person Singular |
consacravisses
|
|
| 3. Person Singular |
consacravisset
|
|
| 1. Person Plural |
consacravissemus
|
|
| 2. Person Plural |
consacravissetis
|
|
| 3. Person Plural |
consacravissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus essem
|
|
| 2. Person Singular |
consacratus esses
|
|
| 3. Person Singular |
consacratus esset
|
|
| 1. Person Plural |
consacrati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
consacrati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravero
|
|
| 2. Person Singular |
consacraveris
|
|
| 3. Person Singular |
consacraverit
|
|
| 1. Person Plural |
consacraverimus
|
|
| 2. Person Plural |
consacraveritis
|
|
| 3. Person Plural |
consacraverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus ero
|
|
| 2. Person Singular |
consacratus eris
|
|
| 3. Person Singular |
consacratus erit
|
|
| 1. Person Plural |
consacrati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
consacrati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
consacrati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consacrare
|
|
| Vorzeitigkeit |
consacravisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
consacraturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consacrari consacrarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
consacratum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
consacratum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consacra
|
! |
| 2. Person Plural |
consacrate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consacrato
|
| 3. Person Singular |
consacrato
|
| 2. Person Plural |
consacratote
|
| 3. Person Plural |
consacranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consacrare
|
das |
| Genitiv |
consacrandi
|
des es |
| Dativ |
consacrando
|
dem |
| Akkusativ |
consacrandum
|
das |
| Ablativ |
consacrando
|
durch das |
| Vokativ |
consacrande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacrandus
|
consacranda
|
consacrandum
|
| Genitiv |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacrandi
|
| Dativ |
consacrando
|
consacrandae
|
consacrando
|
| Akkusativ |
consacrandum
|
consacrandam
|
consacrandum
|
| Ablativ |
consacrando
|
consacranda
|
consacrando
|
| Vokativ |
consacrande
|
consacranda
|
consacrandum
|
Plural
| Nominativ |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacranda
|
| Genitiv |
consacrandorum
|
consacrandarum
|
consacrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consacrandos
|
consacrandas
|
consacranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacrans
|
consacrans
|
consacrans
|
| Genitiv |
consacrantis
|
consacrantis
|
consacrantis
|
| Dativ |
consacranti
|
consacranti
|
consacranti
|
| Akkusativ |
consacrantem
|
consacrantem
|
consacrans
|
| Ablativ |
consacranti consacrante
|
consacranti consacrante
|
consacranti consacrante
|
| Vokativ |
consacrans
|
consacrans
|
consacrans
|
Plural
| Nominativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
| Genitiv |
consacrantium consacrantum
|
consacrantium consacrantum
|
consacrantium consacrantum
|
| Dativ |
consacrantibus
|
consacrantibus
|
consacrantibus
|
| Akkusativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
| Ablativ |
consacrantibus
|
consacrantibus
|
consacrantibus
|
| Vokativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacratus
|
consacrata
|
consacratum
|
| Genitiv |
consacrati
|
consacratae
|
consacrati
|
| Dativ |
consacrato
|
consacratae
|
consacrato
|
| Akkusativ |
consacratum
|
consacratam
|
consacratum
|
| Ablativ |
consacrato
|
consacrata
|
consacrato
|
| Vokativ |
consacrate
|
consacrata
|
consacratum
|
Plural
| Nominativ |
consacrati
|
consacratae
|
consacrata
|
| Genitiv |
consacratorum
|
consacratarum
|
consacratorum
|
| Dativ |
consacratis
|
consacratis
|
consacratis
|
| Akkusativ |
consacratos
|
consacratas
|
consacrata
|
| Ablativ |
consacratis
|
consacratis
|
consacratis
|
| Vokativ |
consacrati
|
consacratae
|
consacrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacraturus
|
consacratura
|
consacraturum
|
| Genitiv |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacraturi
|
| Dativ |
consacraturo
|
consacraturae
|
consacraturo
|
| Akkusativ |
consacraturum
|
consacraturam
|
consacraturum
|
| Ablativ |
consacraturo
|
consacratura
|
consacraturo
|
| Vokativ |
consacrature
|
consacratura
|
consacraturum
|
Plural
| Nominativ |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacratura
|
| Genitiv |
consacraturorum
|
consacraturarum
|
consacraturorum
|
| Dativ |
consacraturis
|
consacraturis
|
consacraturis
|
| Akkusativ |
consacraturos
|
consacraturas
|
consacratura
|
| Ablativ |
consacraturis
|
consacraturis
|
consacraturis
|
| Vokativ |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consacratum
|
consacratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacro
|
ich e heilig |
| 2. Person Singular |
consacras
|
du st heilig |
| 3. Person Singular |
consacrat
|
er/sie/es t heilig |
| 1. Person Plural |
consacramus
|
wir en heilig |
| 2. Person Plural |
consacratis
|
ihr t heilig |
| 3. Person Plural |
consacrant
|
sie en heilig |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacror
|
ich werde heiligget |
| 2. Person Singular |
consacraris consacrare
|
du wirst heiligget |
| 3. Person Singular |
consacratur
|
er/sie/es wird heiligget |
| 1. Person Plural |
consacramur
|
wir werden heiligget |
| 2. Person Plural |
consacramini
|
ihr werdet heiligget |
| 3. Person Plural |
consacrantur
|
sie werden heiligget |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrem
|
ich e heilig |
| 2. Person Singular |
consacres
|
du est heilig |
| 3. Person Singular |
consacret
|
er/sie/es e heilig |
| 1. Person Plural |
consacremus
|
wir en heilig |
| 2. Person Plural |
consacretis
|
ihr et heilig |
| 3. Person Plural |
consacrent
|
sie en heilig |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrer
|
ich werde heiligget |
| 2. Person Singular |
consacreris consacrere
|
du werdest heiligget |
| 3. Person Singular |
consacretur
|
er/sie/es werde heiligget |
| 1. Person Plural |
consacremur
|
wir werden heiligget |
| 2. Person Plural |
consacremini
|
ihr werdet heiligget |
| 3. Person Plural |
consacrentur
|
sie werden heiligget |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabam
|
ich te heilig |
| 2. Person Singular |
consacrabas
|
du test heilig |
| 3. Person Singular |
consacrabat
|
er/sie/es te heilig |
| 1. Person Plural |
consacrabamus
|
wir ten heilig |
| 2. Person Plural |
consacrabatis
|
ihr tet heilig |
| 3. Person Plural |
consacrabant
|
sie ten heilig |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabar
|
ich wurde heiligget |
| 2. Person Singular |
consacrabaris consacrabare
|
du wurdest heiligget |
| 3. Person Singular |
consacrabatur
|
er/sie/es wurde heiligget |
| 1. Person Plural |
consacrabamur
|
wir wurden heiligget |
| 2. Person Plural |
consacrabamini
|
ihr wurdet heiligget |
| 3. Person Plural |
consacrabantur
|
sie wurden heiligget |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrarem
|
ich te heilig |
| 2. Person Singular |
consacrares
|
du test heilig |
| 3. Person Singular |
consacraret
|
er/sie/es te heilig |
| 1. Person Plural |
consacraremus
|
wir ten heilig |
| 2. Person Plural |
consacraretis
|
ihr tet heilig |
| 3. Person Plural |
consacrarent
|
sie ten heilig |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrarer
|
ich würde heiligget |
| 2. Person Singular |
consacrareris consacrarere
|
du würdest heiligget |
| 3. Person Singular |
consacraretur
|
er/sie/es würde heiligget |
| 1. Person Plural |
consacraremur
|
wir würden heiligget |
| 2. Person Plural |
consacraremini
|
ihr würdet heiligget |
| 3. Person Plural |
consacrarentur
|
sie würden heiligget |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabo
|
ich werde heiligen |
| 2. Person Singular |
consacrabis
|
du wirst heiligen |
| 3. Person Singular |
consacrabit
|
er/sie/es wird heiligen |
| 1. Person Plural |
consacrabimus
|
wir werden heiligen |
| 2. Person Plural |
consacrabitis
|
ihr werdet heiligen |
| 3. Person Plural |
consacrabunt
|
sie werden heiligen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabor
|
ich werde heiligget |
| 2. Person Singular |
consacraberis consacrabere
|
du wirst heiligget |
| 3. Person Singular |
consacrabitur
|
er/sie/es wird heiligget |
| 1. Person Plural |
consacrabimur
|
wir werden heiligget |
| 2. Person Plural |
consacrabimini
|
ihr werdet heiligget |
| 3. Person Plural |
consacrabuntur
|
sie werden heiligget |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravi
|
ich habe heiligget |
| 2. Person Singular |
consacravisti
|
du hast heiligget |
| 3. Person Singular |
consacravit
|
er/sie/es hat heiligget |
| 1. Person Plural |
consacravimus
|
wir haben heiligget |
| 2. Person Plural |
consacravistis
|
ihr habt heiligget |
| 3. Person Plural |
consacraverunt consacravere
|
sie haben heiligget |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus sum
|
ich bin heiligget worden |
| 2. Person Singular |
consacratus es
|
du bist heiligget worden |
| 3. Person Singular |
consacratus est
|
er/sie/es ist heiligget worden |
| 1. Person Plural |
consacrati sumus
|
wir sind heiligget worden |
| 2. Person Plural |
consacrati estis
|
ihr seid heiligget worden |
| 3. Person Plural |
consacrati sunt
|
sie sind heiligget worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacraverim
|
ich habe heiligget |
| 2. Person Singular |
consacraveris
|
du habest heiligget |
| 3. Person Singular |
consacraverit
|
er/sie/es habe heiligget |
| 1. Person Plural |
consacraverimus
|
wir haben heiligget |
| 2. Person Plural |
consacraveritis
|
ihr habet heiligget |
| 3. Person Plural |
consacraverint
|
sie haben heiligget |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus sim
|
ich sei heiligget worden |
| 2. Person Singular |
consacratus sis
|
du seiest heiligget worden |
| 3. Person Singular |
consacratus sit
|
er/sie/es sei heiligget worden |
| 1. Person Plural |
consacrati simus
|
wir seien heiligget worden |
| 2. Person Plural |
consacrati sitis
|
ihr seiet heiligget worden |
| 3. Person Plural |
consacrati sint
|
sie seien heiligget worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacraveram
|
ich hatte heiligget |
| 2. Person Singular |
consacraveras
|
du hattest heiligget |
| 3. Person Singular |
consacraverat
|
er/sie/es hatte heiligget |
| 1. Person Plural |
consacraveramus
|
wir hatten heiligget |
| 2. Person Plural |
consacraveratis
|
ihr hattet heiligget |
| 3. Person Plural |
consacraverant
|
sie hatten heiligget |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus eram
|
ich war heiligget worden |
| 2. Person Singular |
consacratus eras
|
du warst heiligget worden |
| 3. Person Singular |
consacratus erat
|
er/sie/es war heiligget worden |
| 1. Person Plural |
consacrati eramus
|
wir waren heiligget worden |
| 2. Person Plural |
consacrati eratis
|
ihr warst heiligget worden |
| 3. Person Plural |
consacrati erant
|
sie waren heiligget worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravissem
|
ich hätte heiligget |
| 2. Person Singular |
consacravisses
|
du hättest heiligget |
| 3. Person Singular |
consacravisset
|
er/sie/es hätte heiligget |
| 1. Person Plural |
consacravissemus
|
wir hätten heiligget |
| 2. Person Plural |
consacravissetis
|
ihr hättet heiligget |
| 3. Person Plural |
consacravissent
|
sie hätten heiligget |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus essem
|
ich wäre heiligget worden |
| 2. Person Singular |
consacratus esses
|
du wärest heiligget worden |
| 3. Person Singular |
consacratus esset
|
er/sie/es wäre heiligget worden |
| 1. Person Plural |
consacrati essemus
|
wir wären heiligget worden |
| 2. Person Plural |
consacrati essetis
|
ihr wäret heiligget worden |
| 3. Person Plural |
consacrati essent
|
sie wären heiligget worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravero
|
ich werde heiligget haben |
| 2. Person Singular |
consacraveris
|
du wirst heiligget haben |
| 3. Person Singular |
consacraverit
|
er/sie/es wird heiligget haben |
| 1. Person Plural |
consacraverimus
|
wir werden heiligget haben |
| 2. Person Plural |
consacraveritis
|
ihr werdet heiligget haben |
| 3. Person Plural |
consacraverint
|
sie werden heiligget haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus ero
|
ich werde heiligget worden sein |
| 2. Person Singular |
consacratus eris
|
du werdest heiligget worden sein |
| 3. Person Singular |
consacratus erit
|
er/sie/es werde heiligget worden sein |
| 1. Person Plural |
consacrati erimus
|
wir werden heiligget worden sein |
| 2. Person Plural |
consacrati eritis
|
ihr werdet heiligget worden sein |
| 3. Person Plural |
consacrati erunt
|
sie werden heiligget worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consacrare
|
heiligen |
| Vorzeitigkeit |
consacravisse
|
heiligget haben |
| Nachzeitigkeit |
consacraturum esse
|
heiligen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consacrari consacrarier
|
heiligget werden |
| Vorzeitigkeit |
consacratum esse
|
heiligget worden sein |
| Nachzeitigkeit |
consacratum iri
|
künftig heiligget werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consacra
|
e heilig! |
| 2. Person Plural |
consacrate
|
t heilig! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consacrato
|
| 3. Person Singular |
consacrato
|
| 2. Person Plural |
consacratote
|
| 3. Person Plural |
consacranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consacrare
|
das Heiligen |
| Genitiv |
consacrandi
|
des Heiligens |
| Dativ |
consacrando
|
dem Heiligen |
| Akkusativ |
consacrandum
|
das Heiligen |
| Ablativ |
consacrando
|
durch das Heiligen |
| Vokativ |
consacrande
|
Heiligen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacrandus
|
consacranda
|
consacrandum
|
| Genitiv |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacrandi
|
| Dativ |
consacrando
|
consacrandae
|
consacrando
|
| Akkusativ |
consacrandum
|
consacrandam
|
consacrandum
|
| Ablativ |
consacrando
|
consacranda
|
consacrando
|
| Vokativ |
consacrande
|
consacranda
|
consacrandum
|
Plural
| Nominativ |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacranda
|
| Genitiv |
consacrandorum
|
consacrandarum
|
consacrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consacrandos
|
consacrandas
|
consacranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacrans
|
consacrans
|
consacrans
|
| Genitiv |
consacrantis
|
consacrantis
|
consacrantis
|
| Dativ |
consacranti
|
consacranti
|
consacranti
|
| Akkusativ |
consacrantem
|
consacrantem
|
consacrans
|
| Ablativ |
consacranti consacrante
|
consacranti consacrante
|
consacranti consacrante
|
| Vokativ |
consacrans
|
consacrans
|
consacrans
|
Plural
| Nominativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
| Genitiv |
consacrantium consacrantum
|
consacrantium consacrantum
|
consacrantium consacrantum
|
| Dativ |
consacrantibus
|
consacrantibus
|
consacrantibus
|
| Akkusativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
| Ablativ |
consacrantibus
|
consacrantibus
|
consacrantibus
|
| Vokativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacratus
|
consacrata
|
consacratum
|
| Genitiv |
consacrati
|
consacratae
|
consacrati
|
| Dativ |
consacrato
|
consacratae
|
consacrato
|
| Akkusativ |
consacratum
|
consacratam
|
consacratum
|
| Ablativ |
consacrato
|
consacrata
|
consacrato
|
| Vokativ |
consacrate
|
consacrata
|
consacratum
|
Plural
| Nominativ |
consacrati
|
consacratae
|
consacrata
|
| Genitiv |
consacratorum
|
consacratarum
|
consacratorum
|
| Dativ |
consacratis
|
consacratis
|
consacratis
|
| Akkusativ |
consacratos
|
consacratas
|
consacrata
|
| Ablativ |
consacratis
|
consacratis
|
consacratis
|
| Vokativ |
consacrati
|
consacratae
|
consacrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacraturus
|
consacratura
|
consacraturum
|
| Genitiv |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacraturi
|
| Dativ |
consacraturo
|
consacraturae
|
consacraturo
|
| Akkusativ |
consacraturum
|
consacraturam
|
consacraturum
|
| Ablativ |
consacraturo
|
consacratura
|
consacraturo
|
| Vokativ |
consacrature
|
consacratura
|
consacraturum
|
Plural
| Nominativ |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacratura
|
| Genitiv |
consacraturorum
|
consacraturarum
|
consacraturorum
|
| Dativ |
consacraturis
|
consacraturis
|
consacraturis
|
| Akkusativ |
consacraturos
|
consacraturas
|
consacratura
|
| Ablativ |
consacraturis
|
consacraturis
|
consacraturis
|
| Vokativ |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consacratum
|
consacratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacro
|
ich verfluche |
| 2. Person Singular |
consacras
|
du verfluchst |
| 3. Person Singular |
consacrat
|
er/sie/es verflucht |
| 1. Person Plural |
consacramus
|
wir verfluchen |
| 2. Person Plural |
consacratis
|
ihr verflucht |
| 3. Person Plural |
consacrant
|
sie verfluchen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacror
|
ich werde verflucht |
| 2. Person Singular |
consacraris consacrare
|
du wirst verflucht |
| 3. Person Singular |
consacratur
|
er/sie/es wird verflucht |
| 1. Person Plural |
consacramur
|
wir werden verflucht |
| 2. Person Plural |
consacramini
|
ihr werdet verflucht |
| 3. Person Plural |
consacrantur
|
sie werden verflucht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrem
|
ich verfluche |
| 2. Person Singular |
consacres
|
du verfluchest |
| 3. Person Singular |
consacret
|
er/sie/es verfluche |
| 1. Person Plural |
consacremus
|
wir verfluchen |
| 2. Person Plural |
consacretis
|
ihr verfluchet |
| 3. Person Plural |
consacrent
|
sie verfluchen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrer
|
ich werde verflucht |
| 2. Person Singular |
consacreris consacrere
|
du werdest verflucht |
| 3. Person Singular |
consacretur
|
er/sie/es werde verflucht |
| 1. Person Plural |
consacremur
|
wir werden verflucht |
| 2. Person Plural |
consacremini
|
ihr werdet verflucht |
| 3. Person Plural |
consacrentur
|
sie werden verflucht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabam
|
ich verfluchte |
| 2. Person Singular |
consacrabas
|
du verfluchtest |
| 3. Person Singular |
consacrabat
|
er/sie/es verfluchte |
| 1. Person Plural |
consacrabamus
|
wir verfluchten |
| 2. Person Plural |
consacrabatis
|
ihr verfluchtet |
| 3. Person Plural |
consacrabant
|
sie verfluchten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabar
|
ich wurde verflucht |
| 2. Person Singular |
consacrabaris consacrabare
|
du wurdest verflucht |
| 3. Person Singular |
consacrabatur
|
er/sie/es wurde verflucht |
| 1. Person Plural |
consacrabamur
|
wir wurden verflucht |
| 2. Person Plural |
consacrabamini
|
ihr wurdet verflucht |
| 3. Person Plural |
consacrabantur
|
sie wurden verflucht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrarem
|
ich verfluchte |
| 2. Person Singular |
consacrares
|
du verfluchtest |
| 3. Person Singular |
consacraret
|
er/sie/es verfluchte |
| 1. Person Plural |
consacraremus
|
wir verfluchten |
| 2. Person Plural |
consacraretis
|
ihr verfluchtet |
| 3. Person Plural |
consacrarent
|
sie verfluchten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrarer
|
ich würde verflucht |
| 2. Person Singular |
consacrareris consacrarere
|
du würdest verflucht |
| 3. Person Singular |
consacraretur
|
er/sie/es würde verflucht |
| 1. Person Plural |
consacraremur
|
wir würden verflucht |
| 2. Person Plural |
consacraremini
|
ihr würdet verflucht |
| 3. Person Plural |
consacrarentur
|
sie würden verflucht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabo
|
ich werde verfluchen |
| 2. Person Singular |
consacrabis
|
du wirst verfluchen |
| 3. Person Singular |
consacrabit
|
er/sie/es wird verfluchen |
| 1. Person Plural |
consacrabimus
|
wir werden verfluchen |
| 2. Person Plural |
consacrabitis
|
ihr werdet verfluchen |
| 3. Person Plural |
consacrabunt
|
sie werden verfluchen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabor
|
ich werde verflucht |
| 2. Person Singular |
consacraberis consacrabere
|
du wirst verflucht |
| 3. Person Singular |
consacrabitur
|
er/sie/es wird verflucht |
| 1. Person Plural |
consacrabimur
|
wir werden verflucht |
| 2. Person Plural |
consacrabimini
|
ihr werdet verflucht |
| 3. Person Plural |
consacrabuntur
|
sie werden verflucht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravi
|
ich habe verflucht |
| 2. Person Singular |
consacravisti
|
du hast verflucht |
| 3. Person Singular |
consacravit
|
er/sie/es hat verflucht |
| 1. Person Plural |
consacravimus
|
wir haben verflucht |
| 2. Person Plural |
consacravistis
|
ihr habt verflucht |
| 3. Person Plural |
consacraverunt consacravere
|
sie haben verflucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus sum
|
ich bin verflucht worden |
| 2. Person Singular |
consacratus es
|
du bist verflucht worden |
| 3. Person Singular |
consacratus est
|
er/sie/es ist verflucht worden |
| 1. Person Plural |
consacrati sumus
|
wir sind verflucht worden |
| 2. Person Plural |
consacrati estis
|
ihr seid verflucht worden |
| 3. Person Plural |
consacrati sunt
|
sie sind verflucht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacraverim
|
ich habe verflucht |
| 2. Person Singular |
consacraveris
|
du habest verflucht |
| 3. Person Singular |
consacraverit
|
er/sie/es habe verflucht |
| 1. Person Plural |
consacraverimus
|
wir haben verflucht |
| 2. Person Plural |
consacraveritis
|
ihr habet verflucht |
| 3. Person Plural |
consacraverint
|
sie haben verflucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus sim
|
ich sei verflucht worden |
| 2. Person Singular |
consacratus sis
|
du seiest verflucht worden |
| 3. Person Singular |
consacratus sit
|
er/sie/es sei verflucht worden |
| 1. Person Plural |
consacrati simus
|
wir seien verflucht worden |
| 2. Person Plural |
consacrati sitis
|
ihr seiet verflucht worden |
| 3. Person Plural |
consacrati sint
|
sie seien verflucht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacraveram
|
ich hatte verflucht |
| 2. Person Singular |
consacraveras
|
du hattest verflucht |
| 3. Person Singular |
consacraverat
|
er/sie/es hatte verflucht |
| 1. Person Plural |
consacraveramus
|
wir hatten verflucht |
| 2. Person Plural |
consacraveratis
|
ihr hattet verflucht |
| 3. Person Plural |
consacraverant
|
sie hatten verflucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus eram
|
ich war verflucht worden |
| 2. Person Singular |
consacratus eras
|
du warst verflucht worden |
| 3. Person Singular |
consacratus erat
|
er/sie/es war verflucht worden |
| 1. Person Plural |
consacrati eramus
|
wir waren verflucht worden |
| 2. Person Plural |
consacrati eratis
|
ihr warst verflucht worden |
| 3. Person Plural |
consacrati erant
|
sie waren verflucht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravissem
|
ich hätte verflucht |
| 2. Person Singular |
consacravisses
|
du hättest verflucht |
| 3. Person Singular |
consacravisset
|
er/sie/es hätte verflucht |
| 1. Person Plural |
consacravissemus
|
wir hätten verflucht |
| 2. Person Plural |
consacravissetis
|
ihr hättet verflucht |
| 3. Person Plural |
consacravissent
|
sie hätten verflucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus essem
|
ich wäre verflucht worden |
| 2. Person Singular |
consacratus esses
|
du wärest verflucht worden |
| 3. Person Singular |
consacratus esset
|
er/sie/es wäre verflucht worden |
| 1. Person Plural |
consacrati essemus
|
wir wären verflucht worden |
| 2. Person Plural |
consacrati essetis
|
ihr wäret verflucht worden |
| 3. Person Plural |
consacrati essent
|
sie wären verflucht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravero
|
ich werde verflucht haben |
| 2. Person Singular |
consacraveris
|
du wirst verflucht haben |
| 3. Person Singular |
consacraverit
|
er/sie/es wird verflucht haben |
| 1. Person Plural |
consacraverimus
|
wir werden verflucht haben |
| 2. Person Plural |
consacraveritis
|
ihr werdet verflucht haben |
| 3. Person Plural |
consacraverint
|
sie werden verflucht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus ero
|
ich werde verflucht worden sein |
| 2. Person Singular |
consacratus eris
|
du werdest verflucht worden sein |
| 3. Person Singular |
consacratus erit
|
er/sie/es werde verflucht worden sein |
| 1. Person Plural |
consacrati erimus
|
wir werden verflucht worden sein |
| 2. Person Plural |
consacrati eritis
|
ihr werdet verflucht worden sein |
| 3. Person Plural |
consacrati erunt
|
sie werden verflucht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consacrare
|
verfluchen |
| Vorzeitigkeit |
consacravisse
|
verflucht haben |
| Nachzeitigkeit |
consacraturum esse
|
verfluchen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consacrari consacrarier
|
verflucht werden |
| Vorzeitigkeit |
consacratum esse
|
verflucht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
consacratum iri
|
künftig verflucht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consacra
|
verfluche! |
| 2. Person Plural |
consacrate
|
verflucht! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consacrato
|
| 3. Person Singular |
consacrato
|
| 2. Person Plural |
consacratote
|
| 3. Person Plural |
consacranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consacrare
|
das Verfluchen |
| Genitiv |
consacrandi
|
des Verfluchens |
| Dativ |
consacrando
|
dem Verfluchen |
| Akkusativ |
consacrandum
|
das Verfluchen |
| Ablativ |
consacrando
|
durch das Verfluchen |
| Vokativ |
consacrande
|
Verfluchen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacrandus
|
consacranda
|
consacrandum
|
| Genitiv |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacrandi
|
| Dativ |
consacrando
|
consacrandae
|
consacrando
|
| Akkusativ |
consacrandum
|
consacrandam
|
consacrandum
|
| Ablativ |
consacrando
|
consacranda
|
consacrando
|
| Vokativ |
consacrande
|
consacranda
|
consacrandum
|
Plural
| Nominativ |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacranda
|
| Genitiv |
consacrandorum
|
consacrandarum
|
consacrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consacrandos
|
consacrandas
|
consacranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacrans
|
consacrans
|
consacrans
|
| Genitiv |
consacrantis
|
consacrantis
|
consacrantis
|
| Dativ |
consacranti
|
consacranti
|
consacranti
|
| Akkusativ |
consacrantem
|
consacrantem
|
consacrans
|
| Ablativ |
consacranti consacrante
|
consacranti consacrante
|
consacranti consacrante
|
| Vokativ |
consacrans
|
consacrans
|
consacrans
|
Plural
| Nominativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
| Genitiv |
consacrantium consacrantum
|
consacrantium consacrantum
|
consacrantium consacrantum
|
| Dativ |
consacrantibus
|
consacrantibus
|
consacrantibus
|
| Akkusativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
| Ablativ |
consacrantibus
|
consacrantibus
|
consacrantibus
|
| Vokativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacratus
|
consacrata
|
consacratum
|
| Genitiv |
consacrati
|
consacratae
|
consacrati
|
| Dativ |
consacrato
|
consacratae
|
consacrato
|
| Akkusativ |
consacratum
|
consacratam
|
consacratum
|
| Ablativ |
consacrato
|
consacrata
|
consacrato
|
| Vokativ |
consacrate
|
consacrata
|
consacratum
|
Plural
| Nominativ |
consacrati
|
consacratae
|
consacrata
|
| Genitiv |
consacratorum
|
consacratarum
|
consacratorum
|
| Dativ |
consacratis
|
consacratis
|
consacratis
|
| Akkusativ |
consacratos
|
consacratas
|
consacrata
|
| Ablativ |
consacratis
|
consacratis
|
consacratis
|
| Vokativ |
consacrati
|
consacratae
|
consacrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacraturus
|
consacratura
|
consacraturum
|
| Genitiv |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacraturi
|
| Dativ |
consacraturo
|
consacraturae
|
consacraturo
|
| Akkusativ |
consacraturum
|
consacraturam
|
consacraturum
|
| Ablativ |
consacraturo
|
consacratura
|
consacraturo
|
| Vokativ |
consacrature
|
consacratura
|
consacraturum
|
Plural
| Nominativ |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacratura
|
| Genitiv |
consacraturorum
|
consacraturarum
|
consacraturorum
|
| Dativ |
consacraturis
|
consacraturis
|
consacraturis
|
| Akkusativ |
consacraturos
|
consacraturas
|
consacratura
|
| Ablativ |
consacraturis
|
consacraturis
|
consacraturis
|
| Vokativ |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consacratum
|
consacratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacro
|
ich vergöttere; vergöttre |
| 2. Person Singular |
consacras
|
du vergötterst |
| 3. Person Singular |
consacrat
|
er/sie/es vergöttert |
| 1. Person Plural |
consacramus
|
wir vergöttern |
| 2. Person Plural |
consacratis
|
ihr vergöttert |
| 3. Person Plural |
consacrant
|
sie vergöttern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacror
|
ich werde vergöttert |
| 2. Person Singular |
consacraris consacrare
|
du wirst vergöttert |
| 3. Person Singular |
consacratur
|
er/sie/es wird vergöttert |
| 1. Person Plural |
consacramur
|
wir werden vergöttert |
| 2. Person Plural |
consacramini
|
ihr werdet vergöttert |
| 3. Person Plural |
consacrantur
|
sie werden vergöttert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrem
|
ich vergöttere; vergöttre |
| 2. Person Singular |
consacres
|
du vergötterest; vergöttrest |
| 3. Person Singular |
consacret
|
er/sie/es vergöttere; vergöttre |
| 1. Person Plural |
consacremus
|
wir vergötteren |
| 2. Person Plural |
consacretis
|
ihr vergötteret |
| 3. Person Plural |
consacrent
|
sie vergötteren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrer
|
ich werde vergöttert |
| 2. Person Singular |
consacreris consacrere
|
du werdest vergöttert |
| 3. Person Singular |
consacretur
|
er/sie/es werde vergöttert |
| 1. Person Plural |
consacremur
|
wir werden vergöttert |
| 2. Person Plural |
consacremini
|
ihr werdet vergöttert |
| 3. Person Plural |
consacrentur
|
sie werden vergöttert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabam
|
ich vergötterte |
| 2. Person Singular |
consacrabas
|
du vergöttertest |
| 3. Person Singular |
consacrabat
|
er/sie/es vergötterte |
| 1. Person Plural |
consacrabamus
|
wir vergötterten |
| 2. Person Plural |
consacrabatis
|
ihr vergöttertet |
| 3. Person Plural |
consacrabant
|
sie vergötterten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabar
|
ich wurde vergöttert |
| 2. Person Singular |
consacrabaris consacrabare
|
du wurdest vergöttert |
| 3. Person Singular |
consacrabatur
|
er/sie/es wurde vergöttert |
| 1. Person Plural |
consacrabamur
|
wir wurden vergöttert |
| 2. Person Plural |
consacrabamini
|
ihr wurdet vergöttert |
| 3. Person Plural |
consacrabantur
|
sie wurden vergöttert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrarem
|
ich vergötterte |
| 2. Person Singular |
consacrares
|
du vergöttertest |
| 3. Person Singular |
consacraret
|
er/sie/es vergötterte |
| 1. Person Plural |
consacraremus
|
wir vergötterten |
| 2. Person Plural |
consacraretis
|
ihr vergöttertet |
| 3. Person Plural |
consacrarent
|
sie vergötterten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrarer
|
ich würde vergöttert |
| 2. Person Singular |
consacrareris consacrarere
|
du würdest vergöttert |
| 3. Person Singular |
consacraretur
|
er/sie/es würde vergöttert |
| 1. Person Plural |
consacraremur
|
wir würden vergöttert |
| 2. Person Plural |
consacraremini
|
ihr würdet vergöttert |
| 3. Person Plural |
consacrarentur
|
sie würden vergöttert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabo
|
ich werde vergöttern |
| 2. Person Singular |
consacrabis
|
du wirst vergöttern |
| 3. Person Singular |
consacrabit
|
er/sie/es wird vergöttern |
| 1. Person Plural |
consacrabimus
|
wir werden vergöttern |
| 2. Person Plural |
consacrabitis
|
ihr werdet vergöttern |
| 3. Person Plural |
consacrabunt
|
sie werden vergöttern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabor
|
ich werde vergöttert |
| 2. Person Singular |
consacraberis consacrabere
|
du wirst vergöttert |
| 3. Person Singular |
consacrabitur
|
er/sie/es wird vergöttert |
| 1. Person Plural |
consacrabimur
|
wir werden vergöttert |
| 2. Person Plural |
consacrabimini
|
ihr werdet vergöttert |
| 3. Person Plural |
consacrabuntur
|
sie werden vergöttert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravi
|
ich habe vergöttert |
| 2. Person Singular |
consacravisti
|
du hast vergöttert |
| 3. Person Singular |
consacravit
|
er/sie/es hat vergöttert |
| 1. Person Plural |
consacravimus
|
wir haben vergöttert |
| 2. Person Plural |
consacravistis
|
ihr habt vergöttert |
| 3. Person Plural |
consacraverunt consacravere
|
sie haben vergöttert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus sum
|
ich bin vergöttert worden |
| 2. Person Singular |
consacratus es
|
du bist vergöttert worden |
| 3. Person Singular |
consacratus est
|
er/sie/es ist vergöttert worden |
| 1. Person Plural |
consacrati sumus
|
wir sind vergöttert worden |
| 2. Person Plural |
consacrati estis
|
ihr seid vergöttert worden |
| 3. Person Plural |
consacrati sunt
|
sie sind vergöttert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacraverim
|
ich habe vergöttert |
| 2. Person Singular |
consacraveris
|
du habest vergöttert |
| 3. Person Singular |
consacraverit
|
er/sie/es habe vergöttert |
| 1. Person Plural |
consacraverimus
|
wir haben vergöttert |
| 2. Person Plural |
consacraveritis
|
ihr habet vergöttert |
| 3. Person Plural |
consacraverint
|
sie haben vergöttert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus sim
|
ich sei vergöttert worden |
| 2. Person Singular |
consacratus sis
|
du seiest vergöttert worden |
| 3. Person Singular |
consacratus sit
|
er/sie/es sei vergöttert worden |
| 1. Person Plural |
consacrati simus
|
wir seien vergöttert worden |
| 2. Person Plural |
consacrati sitis
|
ihr seiet vergöttert worden |
| 3. Person Plural |
consacrati sint
|
sie seien vergöttert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacraveram
|
ich hatte vergöttert |
| 2. Person Singular |
consacraveras
|
du hattest vergöttert |
| 3. Person Singular |
consacraverat
|
er/sie/es hatte vergöttert |
| 1. Person Plural |
consacraveramus
|
wir hatten vergöttert |
| 2. Person Plural |
consacraveratis
|
ihr hattet vergöttert |
| 3. Person Plural |
consacraverant
|
sie hatten vergöttert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus eram
|
ich war vergöttert worden |
| 2. Person Singular |
consacratus eras
|
du warst vergöttert worden |
| 3. Person Singular |
consacratus erat
|
er/sie/es war vergöttert worden |
| 1. Person Plural |
consacrati eramus
|
wir waren vergöttert worden |
| 2. Person Plural |
consacrati eratis
|
ihr warst vergöttert worden |
| 3. Person Plural |
consacrati erant
|
sie waren vergöttert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravissem
|
ich hätte vergöttert |
| 2. Person Singular |
consacravisses
|
du hättest vergöttert |
| 3. Person Singular |
consacravisset
|
er/sie/es hätte vergöttert |
| 1. Person Plural |
consacravissemus
|
wir hätten vergöttert |
| 2. Person Plural |
consacravissetis
|
ihr hättet vergöttert |
| 3. Person Plural |
consacravissent
|
sie hätten vergöttert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus essem
|
ich wäre vergöttert worden |
| 2. Person Singular |
consacratus esses
|
du wärest vergöttert worden |
| 3. Person Singular |
consacratus esset
|
er/sie/es wäre vergöttert worden |
| 1. Person Plural |
consacrati essemus
|
wir wären vergöttert worden |
| 2. Person Plural |
consacrati essetis
|
ihr wäret vergöttert worden |
| 3. Person Plural |
consacrati essent
|
sie wären vergöttert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravero
|
ich werde vergöttert haben |
| 2. Person Singular |
consacraveris
|
du wirst vergöttert haben |
| 3. Person Singular |
consacraverit
|
er/sie/es wird vergöttert haben |
| 1. Person Plural |
consacraverimus
|
wir werden vergöttert haben |
| 2. Person Plural |
consacraveritis
|
ihr werdet vergöttert haben |
| 3. Person Plural |
consacraverint
|
sie werden vergöttert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus ero
|
ich werde vergöttert worden sein |
| 2. Person Singular |
consacratus eris
|
du werdest vergöttert worden sein |
| 3. Person Singular |
consacratus erit
|
er/sie/es werde vergöttert worden sein |
| 1. Person Plural |
consacrati erimus
|
wir werden vergöttert worden sein |
| 2. Person Plural |
consacrati eritis
|
ihr werdet vergöttert worden sein |
| 3. Person Plural |
consacrati erunt
|
sie werden vergöttert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consacrare
|
vergöttern |
| Vorzeitigkeit |
consacravisse
|
vergöttert haben |
| Nachzeitigkeit |
consacraturum esse
|
vergöttern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consacrari consacrarier
|
vergöttert werden |
| Vorzeitigkeit |
consacratum esse
|
vergöttert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
consacratum iri
|
künftig vergöttert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consacra
|
vergöttere; vergöttre! |
| 2. Person Plural |
consacrate
|
vergöttert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consacrato
|
| 3. Person Singular |
consacrato
|
| 2. Person Plural |
consacratote
|
| 3. Person Plural |
consacranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consacrare
|
das Vergöttern |
| Genitiv |
consacrandi
|
des Vergötternes |
| Dativ |
consacrando
|
dem Vergöttern |
| Akkusativ |
consacrandum
|
das Vergöttern |
| Ablativ |
consacrando
|
durch das Vergöttern |
| Vokativ |
consacrande
|
Vergöttern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacrandus
|
consacranda
|
consacrandum
|
| Genitiv |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacrandi
|
| Dativ |
consacrando
|
consacrandae
|
consacrando
|
| Akkusativ |
consacrandum
|
consacrandam
|
consacrandum
|
| Ablativ |
consacrando
|
consacranda
|
consacrando
|
| Vokativ |
consacrande
|
consacranda
|
consacrandum
|
Plural
| Nominativ |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacranda
|
| Genitiv |
consacrandorum
|
consacrandarum
|
consacrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consacrandos
|
consacrandas
|
consacranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacrans
|
consacrans
|
consacrans
|
| Genitiv |
consacrantis
|
consacrantis
|
consacrantis
|
| Dativ |
consacranti
|
consacranti
|
consacranti
|
| Akkusativ |
consacrantem
|
consacrantem
|
consacrans
|
| Ablativ |
consacranti consacrante
|
consacranti consacrante
|
consacranti consacrante
|
| Vokativ |
consacrans
|
consacrans
|
consacrans
|
Plural
| Nominativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
| Genitiv |
consacrantium consacrantum
|
consacrantium consacrantum
|
consacrantium consacrantum
|
| Dativ |
consacrantibus
|
consacrantibus
|
consacrantibus
|
| Akkusativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
| Ablativ |
consacrantibus
|
consacrantibus
|
consacrantibus
|
| Vokativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacratus
|
consacrata
|
consacratum
|
| Genitiv |
consacrati
|
consacratae
|
consacrati
|
| Dativ |
consacrato
|
consacratae
|
consacrato
|
| Akkusativ |
consacratum
|
consacratam
|
consacratum
|
| Ablativ |
consacrato
|
consacrata
|
consacrato
|
| Vokativ |
consacrate
|
consacrata
|
consacratum
|
Plural
| Nominativ |
consacrati
|
consacratae
|
consacrata
|
| Genitiv |
consacratorum
|
consacratarum
|
consacratorum
|
| Dativ |
consacratis
|
consacratis
|
consacratis
|
| Akkusativ |
consacratos
|
consacratas
|
consacrata
|
| Ablativ |
consacratis
|
consacratis
|
consacratis
|
| Vokativ |
consacrati
|
consacratae
|
consacrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacraturus
|
consacratura
|
consacraturum
|
| Genitiv |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacraturi
|
| Dativ |
consacraturo
|
consacraturae
|
consacraturo
|
| Akkusativ |
consacraturum
|
consacraturam
|
consacraturum
|
| Ablativ |
consacraturo
|
consacratura
|
consacraturo
|
| Vokativ |
consacrature
|
consacratura
|
consacraturum
|
Plural
| Nominativ |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacratura
|
| Genitiv |
consacraturorum
|
consacraturarum
|
consacraturorum
|
| Dativ |
consacraturis
|
consacraturis
|
consacraturis
|
| Akkusativ |
consacraturos
|
consacraturas
|
consacratura
|
| Ablativ |
consacraturis
|
consacraturis
|
consacraturis
|
| Vokativ |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consacratum
|
consacratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacro
|
ich weihe |
| 2. Person Singular |
consacras
|
du weihst |
| 3. Person Singular |
consacrat
|
er/sie/es weiht |
| 1. Person Plural |
consacramus
|
wir weihen |
| 2. Person Plural |
consacratis
|
ihr weiht |
| 3. Person Plural |
consacrant
|
sie weihen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacror
|
ich werde geweiht |
| 2. Person Singular |
consacraris consacrare
|
du wirst geweiht |
| 3. Person Singular |
consacratur
|
er/sie/es wird geweiht |
| 1. Person Plural |
consacramur
|
wir werden geweiht |
| 2. Person Plural |
consacramini
|
ihr werdet geweiht |
| 3. Person Plural |
consacrantur
|
sie werden geweiht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrem
|
ich weihe |
| 2. Person Singular |
consacres
|
du weihest |
| 3. Person Singular |
consacret
|
er/sie/es weihe |
| 1. Person Plural |
consacremus
|
wir weihen |
| 2. Person Plural |
consacretis
|
ihr weihet |
| 3. Person Plural |
consacrent
|
sie weihen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrer
|
ich werde geweiht |
| 2. Person Singular |
consacreris consacrere
|
du werdest geweiht |
| 3. Person Singular |
consacretur
|
er/sie/es werde geweiht |
| 1. Person Plural |
consacremur
|
wir werden geweiht |
| 2. Person Plural |
consacremini
|
ihr werdet geweiht |
| 3. Person Plural |
consacrentur
|
sie werden geweiht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabam
|
ich weihte |
| 2. Person Singular |
consacrabas
|
du weihtest |
| 3. Person Singular |
consacrabat
|
er/sie/es weihte |
| 1. Person Plural |
consacrabamus
|
wir weihten |
| 2. Person Plural |
consacrabatis
|
ihr weihtet |
| 3. Person Plural |
consacrabant
|
sie weihten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabar
|
ich wurde geweiht |
| 2. Person Singular |
consacrabaris consacrabare
|
du wurdest geweiht |
| 3. Person Singular |
consacrabatur
|
er/sie/es wurde geweiht |
| 1. Person Plural |
consacrabamur
|
wir wurden geweiht |
| 2. Person Plural |
consacrabamini
|
ihr wurdet geweiht |
| 3. Person Plural |
consacrabantur
|
sie wurden geweiht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrarem
|
ich weihte |
| 2. Person Singular |
consacrares
|
du weihtest |
| 3. Person Singular |
consacraret
|
er/sie/es weihte |
| 1. Person Plural |
consacraremus
|
wir weihten |
| 2. Person Plural |
consacraretis
|
ihr weihtet |
| 3. Person Plural |
consacrarent
|
sie weihten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrarer
|
ich würde geweiht |
| 2. Person Singular |
consacrareris consacrarere
|
du würdest geweiht |
| 3. Person Singular |
consacraretur
|
er/sie/es würde geweiht |
| 1. Person Plural |
consacraremur
|
wir würden geweiht |
| 2. Person Plural |
consacraremini
|
ihr würdet geweiht |
| 3. Person Plural |
consacrarentur
|
sie würden geweiht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabo
|
ich werde weihen |
| 2. Person Singular |
consacrabis
|
du wirst weihen |
| 3. Person Singular |
consacrabit
|
er/sie/es wird weihen |
| 1. Person Plural |
consacrabimus
|
wir werden weihen |
| 2. Person Plural |
consacrabitis
|
ihr werdet weihen |
| 3. Person Plural |
consacrabunt
|
sie werden weihen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabor
|
ich werde geweiht |
| 2. Person Singular |
consacraberis consacrabere
|
du wirst geweiht |
| 3. Person Singular |
consacrabitur
|
er/sie/es wird geweiht |
| 1. Person Plural |
consacrabimur
|
wir werden geweiht |
| 2. Person Plural |
consacrabimini
|
ihr werdet geweiht |
| 3. Person Plural |
consacrabuntur
|
sie werden geweiht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravi
|
ich habe geweiht |
| 2. Person Singular |
consacravisti
|
du hast geweiht |
| 3. Person Singular |
consacravit
|
er/sie/es hat geweiht |
| 1. Person Plural |
consacravimus
|
wir haben geweiht |
| 2. Person Plural |
consacravistis
|
ihr habt geweiht |
| 3. Person Plural |
consacraverunt consacravere
|
sie haben geweiht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus sum
|
ich bin geweiht worden |
| 2. Person Singular |
consacratus es
|
du bist geweiht worden |
| 3. Person Singular |
consacratus est
|
er/sie/es ist geweiht worden |
| 1. Person Plural |
consacrati sumus
|
wir sind geweiht worden |
| 2. Person Plural |
consacrati estis
|
ihr seid geweiht worden |
| 3. Person Plural |
consacrati sunt
|
sie sind geweiht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacraverim
|
ich habe geweiht |
| 2. Person Singular |
consacraveris
|
du habest geweiht |
| 3. Person Singular |
consacraverit
|
er/sie/es habe geweiht |
| 1. Person Plural |
consacraverimus
|
wir haben geweiht |
| 2. Person Plural |
consacraveritis
|
ihr habet geweiht |
| 3. Person Plural |
consacraverint
|
sie haben geweiht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus sim
|
ich sei geweiht worden |
| 2. Person Singular |
consacratus sis
|
du seiest geweiht worden |
| 3. Person Singular |
consacratus sit
|
er/sie/es sei geweiht worden |
| 1. Person Plural |
consacrati simus
|
wir seien geweiht worden |
| 2. Person Plural |
consacrati sitis
|
ihr seiet geweiht worden |
| 3. Person Plural |
consacrati sint
|
sie seien geweiht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacraveram
|
ich hatte geweiht |
| 2. Person Singular |
consacraveras
|
du hattest geweiht |
| 3. Person Singular |
consacraverat
|
er/sie/es hatte geweiht |
| 1. Person Plural |
consacraveramus
|
wir hatten geweiht |
| 2. Person Plural |
consacraveratis
|
ihr hattet geweiht |
| 3. Person Plural |
consacraverant
|
sie hatten geweiht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus eram
|
ich war geweiht worden |
| 2. Person Singular |
consacratus eras
|
du warst geweiht worden |
| 3. Person Singular |
consacratus erat
|
er/sie/es war geweiht worden |
| 1. Person Plural |
consacrati eramus
|
wir waren geweiht worden |
| 2. Person Plural |
consacrati eratis
|
ihr warst geweiht worden |
| 3. Person Plural |
consacrati erant
|
sie waren geweiht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravissem
|
ich hätte geweiht |
| 2. Person Singular |
consacravisses
|
du hättest geweiht |
| 3. Person Singular |
consacravisset
|
er/sie/es hätte geweiht |
| 1. Person Plural |
consacravissemus
|
wir hätten geweiht |
| 2. Person Plural |
consacravissetis
|
ihr hättet geweiht |
| 3. Person Plural |
consacravissent
|
sie hätten geweiht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus essem
|
ich wäre geweiht worden |
| 2. Person Singular |
consacratus esses
|
du wärest geweiht worden |
| 3. Person Singular |
consacratus esset
|
er/sie/es wäre geweiht worden |
| 1. Person Plural |
consacrati essemus
|
wir wären geweiht worden |
| 2. Person Plural |
consacrati essetis
|
ihr wäret geweiht worden |
| 3. Person Plural |
consacrati essent
|
sie wären geweiht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravero
|
ich werde geweiht haben |
| 2. Person Singular |
consacraveris
|
du wirst geweiht haben |
| 3. Person Singular |
consacraverit
|
er/sie/es wird geweiht haben |
| 1. Person Plural |
consacraverimus
|
wir werden geweiht haben |
| 2. Person Plural |
consacraveritis
|
ihr werdet geweiht haben |
| 3. Person Plural |
consacraverint
|
sie werden geweiht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus ero
|
ich werde geweiht worden sein |
| 2. Person Singular |
consacratus eris
|
du werdest geweiht worden sein |
| 3. Person Singular |
consacratus erit
|
er/sie/es werde geweiht worden sein |
| 1. Person Plural |
consacrati erimus
|
wir werden geweiht worden sein |
| 2. Person Plural |
consacrati eritis
|
ihr werdet geweiht worden sein |
| 3. Person Plural |
consacrati erunt
|
sie werden geweiht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consacrare
|
weihen |
| Vorzeitigkeit |
consacravisse
|
geweiht haben |
| Nachzeitigkeit |
consacraturum esse
|
weihen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consacrari consacrarier
|
geweiht werden |
| Vorzeitigkeit |
consacratum esse
|
geweiht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
consacratum iri
|
künftig geweiht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consacra
|
weihe! |
| 2. Person Plural |
consacrate
|
weiht! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consacrato
|
| 3. Person Singular |
consacrato
|
| 2. Person Plural |
consacratote
|
| 3. Person Plural |
consacranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consacrare
|
das Weihen |
| Genitiv |
consacrandi
|
des Weihens |
| Dativ |
consacrando
|
dem Weihen |
| Akkusativ |
consacrandum
|
das Weihen |
| Ablativ |
consacrando
|
durch das Weihen |
| Vokativ |
consacrande
|
Weihen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacrandus
|
consacranda
|
consacrandum
|
| Genitiv |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacrandi
|
| Dativ |
consacrando
|
consacrandae
|
consacrando
|
| Akkusativ |
consacrandum
|
consacrandam
|
consacrandum
|
| Ablativ |
consacrando
|
consacranda
|
consacrando
|
| Vokativ |
consacrande
|
consacranda
|
consacrandum
|
Plural
| Nominativ |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacranda
|
| Genitiv |
consacrandorum
|
consacrandarum
|
consacrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consacrandos
|
consacrandas
|
consacranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacrans
|
consacrans
|
consacrans
|
| Genitiv |
consacrantis
|
consacrantis
|
consacrantis
|
| Dativ |
consacranti
|
consacranti
|
consacranti
|
| Akkusativ |
consacrantem
|
consacrantem
|
consacrans
|
| Ablativ |
consacranti consacrante
|
consacranti consacrante
|
consacranti consacrante
|
| Vokativ |
consacrans
|
consacrans
|
consacrans
|
Plural
| Nominativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
| Genitiv |
consacrantium consacrantum
|
consacrantium consacrantum
|
consacrantium consacrantum
|
| Dativ |
consacrantibus
|
consacrantibus
|
consacrantibus
|
| Akkusativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
| Ablativ |
consacrantibus
|
consacrantibus
|
consacrantibus
|
| Vokativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacratus
|
consacrata
|
consacratum
|
| Genitiv |
consacrati
|
consacratae
|
consacrati
|
| Dativ |
consacrato
|
consacratae
|
consacrato
|
| Akkusativ |
consacratum
|
consacratam
|
consacratum
|
| Ablativ |
consacrato
|
consacrata
|
consacrato
|
| Vokativ |
consacrate
|
consacrata
|
consacratum
|
Plural
| Nominativ |
consacrati
|
consacratae
|
consacrata
|
| Genitiv |
consacratorum
|
consacratarum
|
consacratorum
|
| Dativ |
consacratis
|
consacratis
|
consacratis
|
| Akkusativ |
consacratos
|
consacratas
|
consacrata
|
| Ablativ |
consacratis
|
consacratis
|
consacratis
|
| Vokativ |
consacrati
|
consacratae
|
consacrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacraturus
|
consacratura
|
consacraturum
|
| Genitiv |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacraturi
|
| Dativ |
consacraturo
|
consacraturae
|
consacraturo
|
| Akkusativ |
consacraturum
|
consacraturam
|
consacraturum
|
| Ablativ |
consacraturo
|
consacratura
|
consacraturo
|
| Vokativ |
consacrature
|
consacratura
|
consacraturum
|
Plural
| Nominativ |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacratura
|
| Genitiv |
consacraturorum
|
consacraturarum
|
consacraturorum
|
| Dativ |
consacraturis
|
consacraturis
|
consacraturis
|
| Akkusativ |
consacraturos
|
consacraturas
|
consacratura
|
| Ablativ |
consacraturis
|
consacraturis
|
consacraturis
|
| Vokativ |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consacratum
|
consacratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacro
|
ich widme |
| 2. Person Singular |
consacras
|
du widmest |
| 3. Person Singular |
consacrat
|
er/sie/es widmet |
| 1. Person Plural |
consacramus
|
wir widmen |
| 2. Person Plural |
consacratis
|
ihr widmet |
| 3. Person Plural |
consacrant
|
sie widmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacror
|
ich werde gewidmet |
| 2. Person Singular |
consacraris consacrare
|
du wirst gewidmet |
| 3. Person Singular |
consacratur
|
er/sie/es wird gewidmet |
| 1. Person Plural |
consacramur
|
wir werden gewidmet |
| 2. Person Plural |
consacramini
|
ihr werdet gewidmet |
| 3. Person Plural |
consacrantur
|
sie werden gewidmet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrem
|
ich widme |
| 2. Person Singular |
consacres
|
du widmest |
| 3. Person Singular |
consacret
|
er/sie/es widme |
| 1. Person Plural |
consacremus
|
wir widmen |
| 2. Person Plural |
consacretis
|
ihr widmet |
| 3. Person Plural |
consacrent
|
sie widmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrer
|
ich werde gewidmet |
| 2. Person Singular |
consacreris consacrere
|
du werdest gewidmet |
| 3. Person Singular |
consacretur
|
er/sie/es werde gewidmet |
| 1. Person Plural |
consacremur
|
wir werden gewidmet |
| 2. Person Plural |
consacremini
|
ihr werdet gewidmet |
| 3. Person Plural |
consacrentur
|
sie werden gewidmet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabam
|
ich widmete |
| 2. Person Singular |
consacrabas
|
du widmetest |
| 3. Person Singular |
consacrabat
|
er/sie/es widmete |
| 1. Person Plural |
consacrabamus
|
wir widmeten |
| 2. Person Plural |
consacrabatis
|
ihr widmetet |
| 3. Person Plural |
consacrabant
|
sie widmeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabar
|
ich wurde gewidmet |
| 2. Person Singular |
consacrabaris consacrabare
|
du wurdest gewidmet |
| 3. Person Singular |
consacrabatur
|
er/sie/es wurde gewidmet |
| 1. Person Plural |
consacrabamur
|
wir wurden gewidmet |
| 2. Person Plural |
consacrabamini
|
ihr wurdet gewidmet |
| 3. Person Plural |
consacrabantur
|
sie wurden gewidmet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrarem
|
ich widmete |
| 2. Person Singular |
consacrares
|
du widmetest |
| 3. Person Singular |
consacraret
|
er/sie/es widmete |
| 1. Person Plural |
consacraremus
|
wir widmeten |
| 2. Person Plural |
consacraretis
|
ihr widmetet |
| 3. Person Plural |
consacrarent
|
sie widmeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrarer
|
ich würde gewidmet |
| 2. Person Singular |
consacrareris consacrarere
|
du würdest gewidmet |
| 3. Person Singular |
consacraretur
|
er/sie/es würde gewidmet |
| 1. Person Plural |
consacraremur
|
wir würden gewidmet |
| 2. Person Plural |
consacraremini
|
ihr würdet gewidmet |
| 3. Person Plural |
consacrarentur
|
sie würden gewidmet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabo
|
ich werde widmen |
| 2. Person Singular |
consacrabis
|
du wirst widmen |
| 3. Person Singular |
consacrabit
|
er/sie/es wird widmen |
| 1. Person Plural |
consacrabimus
|
wir werden widmen |
| 2. Person Plural |
consacrabitis
|
ihr werdet widmen |
| 3. Person Plural |
consacrabunt
|
sie werden widmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacrabor
|
ich werde gewidmet |
| 2. Person Singular |
consacraberis consacrabere
|
du wirst gewidmet |
| 3. Person Singular |
consacrabitur
|
er/sie/es wird gewidmet |
| 1. Person Plural |
consacrabimur
|
wir werden gewidmet |
| 2. Person Plural |
consacrabimini
|
ihr werdet gewidmet |
| 3. Person Plural |
consacrabuntur
|
sie werden gewidmet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravi
|
ich habe gewidmet |
| 2. Person Singular |
consacravisti
|
du hast gewidmet |
| 3. Person Singular |
consacravit
|
er/sie/es hat gewidmet |
| 1. Person Plural |
consacravimus
|
wir haben gewidmet |
| 2. Person Plural |
consacravistis
|
ihr habt gewidmet |
| 3. Person Plural |
consacraverunt consacravere
|
sie haben gewidmet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus sum
|
ich bin gewidmet worden |
| 2. Person Singular |
consacratus es
|
du bist gewidmet worden |
| 3. Person Singular |
consacratus est
|
er/sie/es ist gewidmet worden |
| 1. Person Plural |
consacrati sumus
|
wir sind gewidmet worden |
| 2. Person Plural |
consacrati estis
|
ihr seid gewidmet worden |
| 3. Person Plural |
consacrati sunt
|
sie sind gewidmet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacraverim
|
ich habe gewidmet |
| 2. Person Singular |
consacraveris
|
du habest gewidmet |
| 3. Person Singular |
consacraverit
|
er/sie/es habe gewidmet |
| 1. Person Plural |
consacraverimus
|
wir haben gewidmet |
| 2. Person Plural |
consacraveritis
|
ihr habet gewidmet |
| 3. Person Plural |
consacraverint
|
sie haben gewidmet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus sim
|
ich sei gewidmet worden |
| 2. Person Singular |
consacratus sis
|
du seiest gewidmet worden |
| 3. Person Singular |
consacratus sit
|
er/sie/es sei gewidmet worden |
| 1. Person Plural |
consacrati simus
|
wir seien gewidmet worden |
| 2. Person Plural |
consacrati sitis
|
ihr seiet gewidmet worden |
| 3. Person Plural |
consacrati sint
|
sie seien gewidmet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacraveram
|
ich hatte gewidmet |
| 2. Person Singular |
consacraveras
|
du hattest gewidmet |
| 3. Person Singular |
consacraverat
|
er/sie/es hatte gewidmet |
| 1. Person Plural |
consacraveramus
|
wir hatten gewidmet |
| 2. Person Plural |
consacraveratis
|
ihr hattet gewidmet |
| 3. Person Plural |
consacraverant
|
sie hatten gewidmet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus eram
|
ich war gewidmet worden |
| 2. Person Singular |
consacratus eras
|
du warst gewidmet worden |
| 3. Person Singular |
consacratus erat
|
er/sie/es war gewidmet worden |
| 1. Person Plural |
consacrati eramus
|
wir waren gewidmet worden |
| 2. Person Plural |
consacrati eratis
|
ihr warst gewidmet worden |
| 3. Person Plural |
consacrati erant
|
sie waren gewidmet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravissem
|
ich hätte gewidmet |
| 2. Person Singular |
consacravisses
|
du hättest gewidmet |
| 3. Person Singular |
consacravisset
|
er/sie/es hätte gewidmet |
| 1. Person Plural |
consacravissemus
|
wir hätten gewidmet |
| 2. Person Plural |
consacravissetis
|
ihr hättet gewidmet |
| 3. Person Plural |
consacravissent
|
sie hätten gewidmet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus essem
|
ich wäre gewidmet worden |
| 2. Person Singular |
consacratus esses
|
du wärest gewidmet worden |
| 3. Person Singular |
consacratus esset
|
er/sie/es wäre gewidmet worden |
| 1. Person Plural |
consacrati essemus
|
wir wären gewidmet worden |
| 2. Person Plural |
consacrati essetis
|
ihr wäret gewidmet worden |
| 3. Person Plural |
consacrati essent
|
sie wären gewidmet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consacravero
|
ich werde gewidmet haben |
| 2. Person Singular |
consacraveris
|
du wirst gewidmet haben |
| 3. Person Singular |
consacraverit
|
er/sie/es wird gewidmet haben |
| 1. Person Plural |
consacraverimus
|
wir werden gewidmet haben |
| 2. Person Plural |
consacraveritis
|
ihr werdet gewidmet haben |
| 3. Person Plural |
consacraverint
|
sie werden gewidmet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consacratus ero
|
ich werde gewidmet worden sein |
| 2. Person Singular |
consacratus eris
|
du werdest gewidmet worden sein |
| 3. Person Singular |
consacratus erit
|
er/sie/es werde gewidmet worden sein |
| 1. Person Plural |
consacrati erimus
|
wir werden gewidmet worden sein |
| 2. Person Plural |
consacrati eritis
|
ihr werdet gewidmet worden sein |
| 3. Person Plural |
consacrati erunt
|
sie werden gewidmet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consacrare
|
widmen |
| Vorzeitigkeit |
consacravisse
|
gewidmet haben |
| Nachzeitigkeit |
consacraturum esse
|
widmen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consacrari consacrarier
|
gewidmet werden |
| Vorzeitigkeit |
consacratum esse
|
gewidmet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
consacratum iri
|
künftig gewidmet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consacra
|
widme! |
| 2. Person Plural |
consacrate
|
widmet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consacrato
|
| 3. Person Singular |
consacrato
|
| 2. Person Plural |
consacratote
|
| 3. Person Plural |
consacranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consacrare
|
das Widmen |
| Genitiv |
consacrandi
|
des Widmens |
| Dativ |
consacrando
|
dem Widmen |
| Akkusativ |
consacrandum
|
das Widmen |
| Ablativ |
consacrando
|
durch das Widmen |
| Vokativ |
consacrande
|
Widmen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacrandus
|
consacranda
|
consacrandum
|
| Genitiv |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacrandi
|
| Dativ |
consacrando
|
consacrandae
|
consacrando
|
| Akkusativ |
consacrandum
|
consacrandam
|
consacrandum
|
| Ablativ |
consacrando
|
consacranda
|
consacrando
|
| Vokativ |
consacrande
|
consacranda
|
consacrandum
|
Plural
| Nominativ |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacranda
|
| Genitiv |
consacrandorum
|
consacrandarum
|
consacrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consacrandos
|
consacrandas
|
consacranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consacrandi
|
consacrandae
|
consacranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacrans
|
consacrans
|
consacrans
|
| Genitiv |
consacrantis
|
consacrantis
|
consacrantis
|
| Dativ |
consacranti
|
consacranti
|
consacranti
|
| Akkusativ |
consacrantem
|
consacrantem
|
consacrans
|
| Ablativ |
consacranti consacrante
|
consacranti consacrante
|
consacranti consacrante
|
| Vokativ |
consacrans
|
consacrans
|
consacrans
|
Plural
| Nominativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
| Genitiv |
consacrantium consacrantum
|
consacrantium consacrantum
|
consacrantium consacrantum
|
| Dativ |
consacrantibus
|
consacrantibus
|
consacrantibus
|
| Akkusativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
| Ablativ |
consacrantibus
|
consacrantibus
|
consacrantibus
|
| Vokativ |
consacrantes
|
consacrantes
|
consacrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacratus
|
consacrata
|
consacratum
|
| Genitiv |
consacrati
|
consacratae
|
consacrati
|
| Dativ |
consacrato
|
consacratae
|
consacrato
|
| Akkusativ |
consacratum
|
consacratam
|
consacratum
|
| Ablativ |
consacrato
|
consacrata
|
consacrato
|
| Vokativ |
consacrate
|
consacrata
|
consacratum
|
Plural
| Nominativ |
consacrati
|
consacratae
|
consacrata
|
| Genitiv |
consacratorum
|
consacratarum
|
consacratorum
|
| Dativ |
consacratis
|
consacratis
|
consacratis
|
| Akkusativ |
consacratos
|
consacratas
|
consacrata
|
| Ablativ |
consacratis
|
consacratis
|
consacratis
|
| Vokativ |
consacrati
|
consacratae
|
consacrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consacraturus
|
consacratura
|
consacraturum
|
| Genitiv |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacraturi
|
| Dativ |
consacraturo
|
consacraturae
|
consacraturo
|
| Akkusativ |
consacraturum
|
consacraturam
|
consacraturum
|
| Ablativ |
consacraturo
|
consacratura
|
consacraturo
|
| Vokativ |
consacrature
|
consacratura
|
consacraturum
|
Plural
| Nominativ |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacratura
|
| Genitiv |
consacraturorum
|
consacraturarum
|
consacraturorum
|
| Dativ |
consacraturis
|
consacraturis
|
consacraturis
|
| Akkusativ |
consacraturos
|
consacraturas
|
consacratura
|
| Ablativ |
consacraturis
|
consacraturis
|
consacraturis
|
| Vokativ |
consacraturi
|
consacraturae
|
consacratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consacratum
|
consacratu
|