Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consano
|
|
| 2. Person Singular |
consanas
|
|
| 3. Person Singular |
consanat
|
|
| 1. Person Plural |
consanamus
|
|
| 2. Person Plural |
consanatis
|
|
| 3. Person Plural |
consanant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consanor
|
|
| 2. Person Singular |
consanaris consanare
|
|
| 3. Person Singular |
consanatur
|
|
| 1. Person Plural |
consanamur
|
|
| 2. Person Plural |
consanamini
|
|
| 3. Person Plural |
consanantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consanem
|
|
| 2. Person Singular |
consanes
|
|
| 3. Person Singular |
consanet
|
|
| 1. Person Plural |
consanemus
|
|
| 2. Person Plural |
consanetis
|
|
| 3. Person Plural |
consanent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consaner
|
|
| 2. Person Singular |
consaneris consanere
|
|
| 3. Person Singular |
consanetur
|
|
| 1. Person Plural |
consanemur
|
|
| 2. Person Plural |
consanemini
|
|
| 3. Person Plural |
consanentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consanabam
|
|
| 2. Person Singular |
consanabas
|
|
| 3. Person Singular |
consanabat
|
|
| 1. Person Plural |
consanabamus
|
|
| 2. Person Plural |
consanabatis
|
|
| 3. Person Plural |
consanabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consanabar
|
|
| 2. Person Singular |
consanabaris consanabare
|
|
| 3. Person Singular |
consanabatur
|
|
| 1. Person Plural |
consanabamur
|
|
| 2. Person Plural |
consanabamini
|
|
| 3. Person Plural |
consanabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consanarem
|
|
| 2. Person Singular |
consanares
|
|
| 3. Person Singular |
consanaret
|
|
| 1. Person Plural |
consanaremus
|
|
| 2. Person Plural |
consanaretis
|
|
| 3. Person Plural |
consanarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consanarer
|
|
| 2. Person Singular |
consanareris consanarere
|
|
| 3. Person Singular |
consanaretur
|
|
| 1. Person Plural |
consanaremur
|
|
| 2. Person Plural |
consanaremini
|
|
| 3. Person Plural |
consanarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consanabo
|
|
| 2. Person Singular |
consanabis
|
|
| 3. Person Singular |
consanabit
|
|
| 1. Person Plural |
consanabimus
|
|
| 2. Person Plural |
consanabitis
|
|
| 3. Person Plural |
consanabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consanabor
|
|
| 2. Person Singular |
consanaberis consanabere
|
|
| 3. Person Singular |
consanabitur
|
|
| 1. Person Plural |
consanabimur
|
|
| 2. Person Plural |
consanabimini
|
|
| 3. Person Plural |
consanabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consanavi
|
|
| 2. Person Singular |
consanavisti
|
|
| 3. Person Singular |
consanavit
|
|
| 1. Person Plural |
consanavimus
|
|
| 2. Person Plural |
consanavistis
|
|
| 3. Person Plural |
consanaverunt consanavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consanatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
consanatus es
|
|
| 3. Person Singular |
consanatus est
|
|
| 1. Person Plural |
consanati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
consanati estis
|
|
| 3. Person Plural |
consanati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consanaverim
|
|
| 2. Person Singular |
consanaveris
|
|
| 3. Person Singular |
consanaverit
|
|
| 1. Person Plural |
consanaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
consanaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
consanaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consanatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
consanatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
consanatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
consanati simus
|
|
| 2. Person Plural |
consanati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
consanati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consanaveram
|
|
| 2. Person Singular |
consanaveras
|
|
| 3. Person Singular |
consanaverat
|
|
| 1. Person Plural |
consanaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
consanaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
consanaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consanatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
consanatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
consanatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
consanati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
consanati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
consanati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consanavissem
|
|
| 2. Person Singular |
consanavisses
|
|
| 3. Person Singular |
consanavisset
|
|
| 1. Person Plural |
consanavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
consanavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
consanavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consanatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
consanatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
consanatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
consanati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
consanati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
consanati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consanavero
|
|
| 2. Person Singular |
consanaveris
|
|
| 3. Person Singular |
consanaverit
|
|
| 1. Person Plural |
consanaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
consanaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
consanaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consanatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
consanatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
consanatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
consanati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
consanati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
consanati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consanare
|
|
| Vorzeitigkeit |
consanavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
consanaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consanari consanarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
consanatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
consanatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consana
|
! |
| 2. Person Plural |
consanate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consanato
|
| 3. Person Singular |
consanato
|
| 2. Person Plural |
consanatote
|
| 3. Person Plural |
consananto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consanare
|
das |
| Genitiv |
consanandi
|
des es |
| Dativ |
consanando
|
dem |
| Akkusativ |
consanandum
|
das |
| Ablativ |
consanando
|
durch das |
| Vokativ |
consanande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consanandus
|
consananda
|
consanandum
|
| Genitiv |
consanandi
|
consanandae
|
consanandi
|
| Dativ |
consanando
|
consanandae
|
consanando
|
| Akkusativ |
consanandum
|
consanandam
|
consanandum
|
| Ablativ |
consanando
|
consananda
|
consanando
|
| Vokativ |
consanande
|
consananda
|
consanandum
|
Plural
| Nominativ |
consanandi
|
consanandae
|
consananda
|
| Genitiv |
consanandorum
|
consanandarum
|
consanandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consanandos
|
consanandas
|
consananda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consanandi
|
consanandae
|
consananda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consanans
|
consanans
|
consanans
|
| Genitiv |
consanantis
|
consanantis
|
consanantis
|
| Dativ |
consananti
|
consananti
|
consananti
|
| Akkusativ |
consanantem
|
consanantem
|
consanans
|
| Ablativ |
consananti consanante
|
consananti consanante
|
consananti consanante
|
| Vokativ |
consanans
|
consanans
|
consanans
|
Plural
| Nominativ |
consanantes
|
consanantes
|
consanantia
|
| Genitiv |
consanantium consanantum
|
consanantium consanantum
|
consanantium consanantum
|
| Dativ |
consanantibus
|
consanantibus
|
consanantibus
|
| Akkusativ |
consanantes
|
consanantes
|
consanantia
|
| Ablativ |
consanantibus
|
consanantibus
|
consanantibus
|
| Vokativ |
consanantes
|
consanantes
|
consanantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consanatus
|
consanata
|
consanatum
|
| Genitiv |
consanati
|
consanatae
|
consanati
|
| Dativ |
consanato
|
consanatae
|
consanato
|
| Akkusativ |
consanatum
|
consanatam
|
consanatum
|
| Ablativ |
consanato
|
consanata
|
consanato
|
| Vokativ |
consanate
|
consanata
|
consanatum
|
Plural
| Nominativ |
consanati
|
consanatae
|
consanata
|
| Genitiv |
consanatorum
|
consanatarum
|
consanatorum
|
| Dativ |
consanatis
|
consanatis
|
consanatis
|
| Akkusativ |
consanatos
|
consanatas
|
consanata
|
| Ablativ |
consanatis
|
consanatis
|
consanatis
|
| Vokativ |
consanati
|
consanatae
|
consanata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consanaturus
|
consanatura
|
consanaturum
|
| Genitiv |
consanaturi
|
consanaturae
|
consanaturi
|
| Dativ |
consanaturo
|
consanaturae
|
consanaturo
|
| Akkusativ |
consanaturum
|
consanaturam
|
consanaturum
|
| Ablativ |
consanaturo
|
consanatura
|
consanaturo
|
| Vokativ |
consanature
|
consanatura
|
consanaturum
|
Plural
| Nominativ |
consanaturi
|
consanaturae
|
consanatura
|
| Genitiv |
consanaturorum
|
consanaturarum
|
consanaturorum
|
| Dativ |
consanaturis
|
consanaturis
|
consanaturis
|
| Akkusativ |
consanaturos
|
consanaturas
|
consanatura
|
| Ablativ |
consanaturis
|
consanaturis
|
consanaturis
|
| Vokativ |
consanaturi
|
consanaturae
|
consanatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consanatum
|
consanatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consano
|
ich heile |
| 2. Person Singular |
consanas
|
du heilst |
| 3. Person Singular |
consanat
|
er/sie/es heilt |
| 1. Person Plural |
consanamus
|
wir heilen |
| 2. Person Plural |
consanatis
|
ihr heilt |
| 3. Person Plural |
consanant
|
sie heilen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consanor
|
ich werde geheilt |
| 2. Person Singular |
consanaris consanare
|
du wirst geheilt |
| 3. Person Singular |
consanatur
|
er/sie/es wird geheilt |
| 1. Person Plural |
consanamur
|
wir werden geheilt |
| 2. Person Plural |
consanamini
|
ihr werdet geheilt |
| 3. Person Plural |
consanantur
|
sie werden geheilt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consanem
|
ich heile |
| 2. Person Singular |
consanes
|
du heilest |
| 3. Person Singular |
consanet
|
er/sie/es heile |
| 1. Person Plural |
consanemus
|
wir heilen |
| 2. Person Plural |
consanetis
|
ihr heilet |
| 3. Person Plural |
consanent
|
sie heilen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consaner
|
ich werde geheilt |
| 2. Person Singular |
consaneris consanere
|
du werdest geheilt |
| 3. Person Singular |
consanetur
|
er/sie/es werde geheilt |
| 1. Person Plural |
consanemur
|
wir werden geheilt |
| 2. Person Plural |
consanemini
|
ihr werdet geheilt |
| 3. Person Plural |
consanentur
|
sie werden geheilt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consanabam
|
ich heilte |
| 2. Person Singular |
consanabas
|
du heiltest |
| 3. Person Singular |
consanabat
|
er/sie/es heilte |
| 1. Person Plural |
consanabamus
|
wir heilten |
| 2. Person Plural |
consanabatis
|
ihr heiltet |
| 3. Person Plural |
consanabant
|
sie heilten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consanabar
|
ich wurde geheilt |
| 2. Person Singular |
consanabaris consanabare
|
du wurdest geheilt |
| 3. Person Singular |
consanabatur
|
er/sie/es wurde geheilt |
| 1. Person Plural |
consanabamur
|
wir wurden geheilt |
| 2. Person Plural |
consanabamini
|
ihr wurdet geheilt |
| 3. Person Plural |
consanabantur
|
sie wurden geheilt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consanarem
|
ich heilte |
| 2. Person Singular |
consanares
|
du heiltest |
| 3. Person Singular |
consanaret
|
er/sie/es heilte |
| 1. Person Plural |
consanaremus
|
wir heilten |
| 2. Person Plural |
consanaretis
|
ihr heiltet |
| 3. Person Plural |
consanarent
|
sie heilten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consanarer
|
ich würde geheilt |
| 2. Person Singular |
consanareris consanarere
|
du würdest geheilt |
| 3. Person Singular |
consanaretur
|
er/sie/es würde geheilt |
| 1. Person Plural |
consanaremur
|
wir würden geheilt |
| 2. Person Plural |
consanaremini
|
ihr würdet geheilt |
| 3. Person Plural |
consanarentur
|
sie würden geheilt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consanabo
|
ich werde heilen |
| 2. Person Singular |
consanabis
|
du wirst heilen |
| 3. Person Singular |
consanabit
|
er/sie/es wird heilen |
| 1. Person Plural |
consanabimus
|
wir werden heilen |
| 2. Person Plural |
consanabitis
|
ihr werdet heilen |
| 3. Person Plural |
consanabunt
|
sie werden heilen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consanabor
|
ich werde geheilt |
| 2. Person Singular |
consanaberis consanabere
|
du wirst geheilt |
| 3. Person Singular |
consanabitur
|
er/sie/es wird geheilt |
| 1. Person Plural |
consanabimur
|
wir werden geheilt |
| 2. Person Plural |
consanabimini
|
ihr werdet geheilt |
| 3. Person Plural |
consanabuntur
|
sie werden geheilt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consanavi
|
ich habe geheilt |
| 2. Person Singular |
consanavisti
|
du hast geheilt |
| 3. Person Singular |
consanavit
|
er/sie/es hat geheilt |
| 1. Person Plural |
consanavimus
|
wir haben geheilt |
| 2. Person Plural |
consanavistis
|
ihr habt geheilt |
| 3. Person Plural |
consanaverunt consanavere
|
sie haben geheilt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consanatus sum
|
ich bin geheilt worden |
| 2. Person Singular |
consanatus es
|
du bist geheilt worden |
| 3. Person Singular |
consanatus est
|
er/sie/es ist geheilt worden |
| 1. Person Plural |
consanati sumus
|
wir sind geheilt worden |
| 2. Person Plural |
consanati estis
|
ihr seid geheilt worden |
| 3. Person Plural |
consanati sunt
|
sie sind geheilt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consanaverim
|
ich habe geheilt |
| 2. Person Singular |
consanaveris
|
du habest geheilt |
| 3. Person Singular |
consanaverit
|
er/sie/es habe geheilt |
| 1. Person Plural |
consanaverimus
|
wir haben geheilt |
| 2. Person Plural |
consanaveritis
|
ihr habet geheilt |
| 3. Person Plural |
consanaverint
|
sie haben geheilt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consanatus sim
|
ich sei geheilt worden |
| 2. Person Singular |
consanatus sis
|
du seiest geheilt worden |
| 3. Person Singular |
consanatus sit
|
er/sie/es sei geheilt worden |
| 1. Person Plural |
consanati simus
|
wir seien geheilt worden |
| 2. Person Plural |
consanati sitis
|
ihr seiet geheilt worden |
| 3. Person Plural |
consanati sint
|
sie seien geheilt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consanaveram
|
ich hatte geheilt |
| 2. Person Singular |
consanaveras
|
du hattest geheilt |
| 3. Person Singular |
consanaverat
|
er/sie/es hatte geheilt |
| 1. Person Plural |
consanaveramus
|
wir hatten geheilt |
| 2. Person Plural |
consanaveratis
|
ihr hattet geheilt |
| 3. Person Plural |
consanaverant
|
sie hatten geheilt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consanatus eram
|
ich war geheilt worden |
| 2. Person Singular |
consanatus eras
|
du warst geheilt worden |
| 3. Person Singular |
consanatus erat
|
er/sie/es war geheilt worden |
| 1. Person Plural |
consanati eramus
|
wir waren geheilt worden |
| 2. Person Plural |
consanati eratis
|
ihr warst geheilt worden |
| 3. Person Plural |
consanati erant
|
sie waren geheilt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consanavissem
|
ich hätte geheilt |
| 2. Person Singular |
consanavisses
|
du hättest geheilt |
| 3. Person Singular |
consanavisset
|
er/sie/es hätte geheilt |
| 1. Person Plural |
consanavissemus
|
wir hätten geheilt |
| 2. Person Plural |
consanavissetis
|
ihr hättet geheilt |
| 3. Person Plural |
consanavissent
|
sie hätten geheilt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consanatus essem
|
ich wäre geheilt worden |
| 2. Person Singular |
consanatus esses
|
du wärest geheilt worden |
| 3. Person Singular |
consanatus esset
|
er/sie/es wäre geheilt worden |
| 1. Person Plural |
consanati essemus
|
wir wären geheilt worden |
| 2. Person Plural |
consanati essetis
|
ihr wäret geheilt worden |
| 3. Person Plural |
consanati essent
|
sie wären geheilt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consanavero
|
ich werde geheilt haben |
| 2. Person Singular |
consanaveris
|
du wirst geheilt haben |
| 3. Person Singular |
consanaverit
|
er/sie/es wird geheilt haben |
| 1. Person Plural |
consanaverimus
|
wir werden geheilt haben |
| 2. Person Plural |
consanaveritis
|
ihr werdet geheilt haben |
| 3. Person Plural |
consanaverint
|
sie werden geheilt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consanatus ero
|
ich werde geheilt worden sein |
| 2. Person Singular |
consanatus eris
|
du werdest geheilt worden sein |
| 3. Person Singular |
consanatus erit
|
er/sie/es werde geheilt worden sein |
| 1. Person Plural |
consanati erimus
|
wir werden geheilt worden sein |
| 2. Person Plural |
consanati eritis
|
ihr werdet geheilt worden sein |
| 3. Person Plural |
consanati erunt
|
sie werden geheilt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consanare
|
heilen |
| Vorzeitigkeit |
consanavisse
|
geheilt haben |
| Nachzeitigkeit |
consanaturum esse
|
heilen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consanari consanarier
|
geheilt werden |
| Vorzeitigkeit |
consanatum esse
|
geheilt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
consanatum iri
|
künftig geheilt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consana
|
heile! |
| 2. Person Plural |
consanate
|
heilt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consanato
|
| 3. Person Singular |
consanato
|
| 2. Person Plural |
consanatote
|
| 3. Person Plural |
consananto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consanare
|
das Heilen |
| Genitiv |
consanandi
|
des Heilens |
| Dativ |
consanando
|
dem Heilen |
| Akkusativ |
consanandum
|
das Heilen |
| Ablativ |
consanando
|
durch das Heilen |
| Vokativ |
consanande
|
Heilen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consanandus
|
consananda
|
consanandum
|
| Genitiv |
consanandi
|
consanandae
|
consanandi
|
| Dativ |
consanando
|
consanandae
|
consanando
|
| Akkusativ |
consanandum
|
consanandam
|
consanandum
|
| Ablativ |
consanando
|
consananda
|
consanando
|
| Vokativ |
consanande
|
consananda
|
consanandum
|
Plural
| Nominativ |
consanandi
|
consanandae
|
consananda
|
| Genitiv |
consanandorum
|
consanandarum
|
consanandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consanandos
|
consanandas
|
consananda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consanandi
|
consanandae
|
consananda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consanans
|
consanans
|
consanans
|
| Genitiv |
consanantis
|
consanantis
|
consanantis
|
| Dativ |
consananti
|
consananti
|
consananti
|
| Akkusativ |
consanantem
|
consanantem
|
consanans
|
| Ablativ |
consananti consanante
|
consananti consanante
|
consananti consanante
|
| Vokativ |
consanans
|
consanans
|
consanans
|
Plural
| Nominativ |
consanantes
|
consanantes
|
consanantia
|
| Genitiv |
consanantium consanantum
|
consanantium consanantum
|
consanantium consanantum
|
| Dativ |
consanantibus
|
consanantibus
|
consanantibus
|
| Akkusativ |
consanantes
|
consanantes
|
consanantia
|
| Ablativ |
consanantibus
|
consanantibus
|
consanantibus
|
| Vokativ |
consanantes
|
consanantes
|
consanantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consanatus
|
consanata
|
consanatum
|
| Genitiv |
consanati
|
consanatae
|
consanati
|
| Dativ |
consanato
|
consanatae
|
consanato
|
| Akkusativ |
consanatum
|
consanatam
|
consanatum
|
| Ablativ |
consanato
|
consanata
|
consanato
|
| Vokativ |
consanate
|
consanata
|
consanatum
|
Plural
| Nominativ |
consanati
|
consanatae
|
consanata
|
| Genitiv |
consanatorum
|
consanatarum
|
consanatorum
|
| Dativ |
consanatis
|
consanatis
|
consanatis
|
| Akkusativ |
consanatos
|
consanatas
|
consanata
|
| Ablativ |
consanatis
|
consanatis
|
consanatis
|
| Vokativ |
consanati
|
consanatae
|
consanata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consanaturus
|
consanatura
|
consanaturum
|
| Genitiv |
consanaturi
|
consanaturae
|
consanaturi
|
| Dativ |
consanaturo
|
consanaturae
|
consanaturo
|
| Akkusativ |
consanaturum
|
consanaturam
|
consanaturum
|
| Ablativ |
consanaturo
|
consanatura
|
consanaturo
|
| Vokativ |
consanature
|
consanatura
|
consanaturum
|
Plural
| Nominativ |
consanaturi
|
consanaturae
|
consanatura
|
| Genitiv |
consanaturorum
|
consanaturarum
|
consanaturorum
|
| Dativ |
consanaturis
|
consanaturis
|
consanaturis
|
| Akkusativ |
consanaturos
|
consanaturas
|
consanatura
|
| Ablativ |
consanaturis
|
consanaturis
|
consanaturis
|
| Vokativ |
consanaturi
|
consanaturae
|
consanatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consanatum
|
consanatu
|