Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedo
|
ich beruhige |
| 2. Person Singular |
consedas
|
du beruhigst |
| 3. Person Singular |
consedat
|
er/sie/es beruhigt |
| 1. Person Plural |
consedamus
|
wir beruhigen |
| 2. Person Plural |
consedatis
|
ihr beruhigt |
| 3. Person Plural |
consedant
|
sie beruhigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedor
|
ich werde beruhigt |
| 2. Person Singular |
consedaris consedare
|
du wirst beruhigt |
| 3. Person Singular |
consedatur
|
er/sie/es wird beruhigt |
| 1. Person Plural |
consedamur
|
wir werden beruhigt |
| 2. Person Plural |
consedamini
|
ihr werdet beruhigt |
| 3. Person Plural |
consedantur
|
sie werden beruhigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedem
|
ich beruhige |
| 2. Person Singular |
consedes
|
du beruhigest |
| 3. Person Singular |
consedet
|
er/sie/es beruhige |
| 1. Person Plural |
consedemus
|
wir beruhigen |
| 2. Person Plural |
consedetis
|
ihr beruhiget |
| 3. Person Plural |
consedent
|
sie beruhigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conseder
|
ich werde beruhigt |
| 2. Person Singular |
consederis consedere
|
du werdest beruhigt |
| 3. Person Singular |
consedetur
|
er/sie/es werde beruhigt |
| 1. Person Plural |
consedemur
|
wir werden beruhigt |
| 2. Person Plural |
consedemini
|
ihr werdet beruhigt |
| 3. Person Plural |
consedentur
|
sie werden beruhigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabam
|
ich beruhigte |
| 2. Person Singular |
consedabas
|
du beruhigtest |
| 3. Person Singular |
consedabat
|
er/sie/es beruhigte |
| 1. Person Plural |
consedabamus
|
wir beruhigten |
| 2. Person Plural |
consedabatis
|
ihr beruhigtet |
| 3. Person Plural |
consedabant
|
sie beruhigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabar
|
ich wurde beruhigt |
| 2. Person Singular |
consedabaris consedabare
|
du wurdest beruhigt |
| 3. Person Singular |
consedabatur
|
er/sie/es wurde beruhigt |
| 1. Person Plural |
consedabamur
|
wir wurden beruhigt |
| 2. Person Plural |
consedabamini
|
ihr wurdet beruhigt |
| 3. Person Plural |
consedabantur
|
sie wurden beruhigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedarem
|
ich beruhigte |
| 2. Person Singular |
consedares
|
du beruhigtest |
| 3. Person Singular |
consedaret
|
er/sie/es beruhigte |
| 1. Person Plural |
consedaremus
|
wir beruhigten |
| 2. Person Plural |
consedaretis
|
ihr beruhigtet |
| 3. Person Plural |
consedarent
|
sie beruhigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedarer
|
ich würde beruhigt |
| 2. Person Singular |
consedareris consedarere
|
du würdest beruhigt |
| 3. Person Singular |
consedaretur
|
er/sie/es würde beruhigt |
| 1. Person Plural |
consedaremur
|
wir würden beruhigt |
| 2. Person Plural |
consedaremini
|
ihr würdet beruhigt |
| 3. Person Plural |
consedarentur
|
sie würden beruhigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabo
|
ich werde beruhigen |
| 2. Person Singular |
consedabis
|
du wirst beruhigen |
| 3. Person Singular |
consedabit
|
er/sie/es wird beruhigen |
| 1. Person Plural |
consedabimus
|
wir werden beruhigen |
| 2. Person Plural |
consedabitis
|
ihr werdet beruhigen |
| 3. Person Plural |
consedabunt
|
sie werden beruhigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabor
|
ich werde beruhigt |
| 2. Person Singular |
consedaberis consedabere
|
du wirst beruhigt |
| 3. Person Singular |
consedabitur
|
er/sie/es wird beruhigt |
| 1. Person Plural |
consedabimur
|
wir werden beruhigt |
| 2. Person Plural |
consedabimini
|
ihr werdet beruhigt |
| 3. Person Plural |
consedabuntur
|
sie werden beruhigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavi
|
ich habe beruhigt |
| 2. Person Singular |
consedavisti
|
du hast beruhigt |
| 3. Person Singular |
consedavit
|
er/sie/es hat beruhigt |
| 1. Person Plural |
consedavimus
|
wir haben beruhigt |
| 2. Person Plural |
consedavistis
|
ihr habt beruhigt |
| 3. Person Plural |
consedaverunt consedavere
|
sie haben beruhigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus sum
|
ich bin beruhigt worden |
| 2. Person Singular |
consedatus es
|
du bist beruhigt worden |
| 3. Person Singular |
consedatus est
|
er/sie/es ist beruhigt worden |
| 1. Person Plural |
consedati sumus
|
wir sind beruhigt worden |
| 2. Person Plural |
consedati estis
|
ihr seid beruhigt worden |
| 3. Person Plural |
consedati sunt
|
sie sind beruhigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedaverim
|
ich habe beruhigt |
| 2. Person Singular |
consedaveris
|
du habest beruhigt |
| 3. Person Singular |
consedaverit
|
er/sie/es habe beruhigt |
| 1. Person Plural |
consedaverimus
|
wir haben beruhigt |
| 2. Person Plural |
consedaveritis
|
ihr habet beruhigt |
| 3. Person Plural |
consedaverint
|
sie haben beruhigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus sim
|
ich sei beruhigt worden |
| 2. Person Singular |
consedatus sis
|
du seiest beruhigt worden |
| 3. Person Singular |
consedatus sit
|
er/sie/es sei beruhigt worden |
| 1. Person Plural |
consedati simus
|
wir seien beruhigt worden |
| 2. Person Plural |
consedati sitis
|
ihr seiet beruhigt worden |
| 3. Person Plural |
consedati sint
|
sie seien beruhigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedaveram
|
ich hatte beruhigt |
| 2. Person Singular |
consedaveras
|
du hattest beruhigt |
| 3. Person Singular |
consedaverat
|
er/sie/es hatte beruhigt |
| 1. Person Plural |
consedaveramus
|
wir hatten beruhigt |
| 2. Person Plural |
consedaveratis
|
ihr hattet beruhigt |
| 3. Person Plural |
consedaverant
|
sie hatten beruhigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus eram
|
ich war beruhigt worden |
| 2. Person Singular |
consedatus eras
|
du warst beruhigt worden |
| 3. Person Singular |
consedatus erat
|
er/sie/es war beruhigt worden |
| 1. Person Plural |
consedati eramus
|
wir waren beruhigt worden |
| 2. Person Plural |
consedati eratis
|
ihr warst beruhigt worden |
| 3. Person Plural |
consedati erant
|
sie waren beruhigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavissem
|
ich hätte beruhigt |
| 2. Person Singular |
consedavisses
|
du hättest beruhigt |
| 3. Person Singular |
consedavisset
|
er/sie/es hätte beruhigt |
| 1. Person Plural |
consedavissemus
|
wir hätten beruhigt |
| 2. Person Plural |
consedavissetis
|
ihr hättet beruhigt |
| 3. Person Plural |
consedavissent
|
sie hätten beruhigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus essem
|
ich wäre beruhigt worden |
| 2. Person Singular |
consedatus esses
|
du wärest beruhigt worden |
| 3. Person Singular |
consedatus esset
|
er/sie/es wäre beruhigt worden |
| 1. Person Plural |
consedati essemus
|
wir wären beruhigt worden |
| 2. Person Plural |
consedati essetis
|
ihr wäret beruhigt worden |
| 3. Person Plural |
consedati essent
|
sie wären beruhigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavero
|
ich werde beruhigt haben |
| 2. Person Singular |
consedaveris
|
du wirst beruhigt haben |
| 3. Person Singular |
consedaverit
|
er/sie/es wird beruhigt haben |
| 1. Person Plural |
consedaverimus
|
wir werden beruhigt haben |
| 2. Person Plural |
consedaveritis
|
ihr werdet beruhigt haben |
| 3. Person Plural |
consedaverint
|
sie werden beruhigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus ero
|
ich werde beruhigt worden sein |
| 2. Person Singular |
consedatus eris
|
du werdest beruhigt worden sein |
| 3. Person Singular |
consedatus erit
|
er/sie/es werde beruhigt worden sein |
| 1. Person Plural |
consedati erimus
|
wir werden beruhigt worden sein |
| 2. Person Plural |
consedati eritis
|
ihr werdet beruhigt worden sein |
| 3. Person Plural |
consedati erunt
|
sie werden beruhigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consedare
|
beruhigen |
| Vorzeitigkeit |
consedavisse
|
beruhigt haben |
| Nachzeitigkeit |
consedaturum esse
|
beruhigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consedari consedarier
|
beruhigt werden |
| Vorzeitigkeit |
consedatum esse
|
beruhigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
consedatum iri
|
künftig beruhigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conseda
|
beruhige! |
| 2. Person Plural |
consedate
|
beruhigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consedato
|
| 3. Person Singular |
consedato
|
| 2. Person Plural |
consedatote
|
| 3. Person Plural |
consedanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consedare
|
das Beruhigen |
| Genitiv |
consedandi
|
des Beruhigens |
| Dativ |
consedando
|
dem Beruhigen |
| Akkusativ |
consedandum
|
das Beruhigen |
| Ablativ |
consedando
|
durch das Beruhigen |
| Vokativ |
consedande
|
Beruhigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedandus
|
consedanda
|
consedandum
|
| Genitiv |
consedandi
|
consedandae
|
consedandi
|
| Dativ |
consedando
|
consedandae
|
consedando
|
| Akkusativ |
consedandum
|
consedandam
|
consedandum
|
| Ablativ |
consedando
|
consedanda
|
consedando
|
| Vokativ |
consedande
|
consedanda
|
consedandum
|
Plural
| Nominativ |
consedandi
|
consedandae
|
consedanda
|
| Genitiv |
consedandorum
|
consedandarum
|
consedandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consedandos
|
consedandas
|
consedanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consedandi
|
consedandae
|
consedanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedans
|
consedans
|
consedans
|
| Genitiv |
consedantis
|
consedantis
|
consedantis
|
| Dativ |
consedanti
|
consedanti
|
consedanti
|
| Akkusativ |
consedantem
|
consedantem
|
consedans
|
| Ablativ |
consedanti consedante
|
consedanti consedante
|
consedanti consedante
|
| Vokativ |
consedans
|
consedans
|
consedans
|
Plural
| Nominativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
| Genitiv |
consedantium consedantum
|
consedantium consedantum
|
consedantium consedantum
|
| Dativ |
consedantibus
|
consedantibus
|
consedantibus
|
| Akkusativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
| Ablativ |
consedantibus
|
consedantibus
|
consedantibus
|
| Vokativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedatus
|
consedata
|
consedatum
|
| Genitiv |
consedati
|
consedatae
|
consedati
|
| Dativ |
consedato
|
consedatae
|
consedato
|
| Akkusativ |
consedatum
|
consedatam
|
consedatum
|
| Ablativ |
consedato
|
consedata
|
consedato
|
| Vokativ |
consedate
|
consedata
|
consedatum
|
Plural
| Nominativ |
consedati
|
consedatae
|
consedata
|
| Genitiv |
consedatorum
|
consedatarum
|
consedatorum
|
| Dativ |
consedatis
|
consedatis
|
consedatis
|
| Akkusativ |
consedatos
|
consedatas
|
consedata
|
| Ablativ |
consedatis
|
consedatis
|
consedatis
|
| Vokativ |
consedati
|
consedatae
|
consedata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedaturus
|
consedatura
|
consedaturum
|
| Genitiv |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedaturi
|
| Dativ |
consedaturo
|
consedaturae
|
consedaturo
|
| Akkusativ |
consedaturum
|
consedaturam
|
consedaturum
|
| Ablativ |
consedaturo
|
consedatura
|
consedaturo
|
| Vokativ |
consedature
|
consedatura
|
consedaturum
|
Plural
| Nominativ |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedatura
|
| Genitiv |
consedaturorum
|
consedaturarum
|
consedaturorum
|
| Dativ |
consedaturis
|
consedaturis
|
consedaturis
|
| Akkusativ |
consedaturos
|
consedaturas
|
consedatura
|
| Ablativ |
consedaturis
|
consedaturis
|
consedaturis
|
| Vokativ |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consedatum
|
consedatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedo
|
ich stoppe |
| 2. Person Singular |
consedas
|
du stoppst |
| 3. Person Singular |
consedat
|
er/sie/es stoppt |
| 1. Person Plural |
consedamus
|
wir stoppen |
| 2. Person Plural |
consedatis
|
ihr stoppt |
| 3. Person Plural |
consedant
|
sie stoppen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedor
|
ich werde gestoppt |
| 2. Person Singular |
consedaris consedare
|
du wirst gestoppt |
| 3. Person Singular |
consedatur
|
er/sie/es wird gestoppt |
| 1. Person Plural |
consedamur
|
wir werden gestoppt |
| 2. Person Plural |
consedamini
|
ihr werdet gestoppt |
| 3. Person Plural |
consedantur
|
sie werden gestoppt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedem
|
ich stoppe |
| 2. Person Singular |
consedes
|
du stoppest |
| 3. Person Singular |
consedet
|
er/sie/es stoppe |
| 1. Person Plural |
consedemus
|
wir stoppen |
| 2. Person Plural |
consedetis
|
ihr stoppet |
| 3. Person Plural |
consedent
|
sie stoppen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conseder
|
ich werde gestoppt |
| 2. Person Singular |
consederis consedere
|
du werdest gestoppt |
| 3. Person Singular |
consedetur
|
er/sie/es werde gestoppt |
| 1. Person Plural |
consedemur
|
wir werden gestoppt |
| 2. Person Plural |
consedemini
|
ihr werdet gestoppt |
| 3. Person Plural |
consedentur
|
sie werden gestoppt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabam
|
ich stoppte |
| 2. Person Singular |
consedabas
|
du stopptest |
| 3. Person Singular |
consedabat
|
er/sie/es stoppte |
| 1. Person Plural |
consedabamus
|
wir stoppten |
| 2. Person Plural |
consedabatis
|
ihr stopptet |
| 3. Person Plural |
consedabant
|
sie stoppten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabar
|
ich wurde gestoppt |
| 2. Person Singular |
consedabaris consedabare
|
du wurdest gestoppt |
| 3. Person Singular |
consedabatur
|
er/sie/es wurde gestoppt |
| 1. Person Plural |
consedabamur
|
wir wurden gestoppt |
| 2. Person Plural |
consedabamini
|
ihr wurdet gestoppt |
| 3. Person Plural |
consedabantur
|
sie wurden gestoppt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedarem
|
ich stoppte |
| 2. Person Singular |
consedares
|
du stopptest |
| 3. Person Singular |
consedaret
|
er/sie/es stoppte |
| 1. Person Plural |
consedaremus
|
wir stoppten |
| 2. Person Plural |
consedaretis
|
ihr stopptet |
| 3. Person Plural |
consedarent
|
sie stoppten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedarer
|
ich würde gestoppt |
| 2. Person Singular |
consedareris consedarere
|
du würdest gestoppt |
| 3. Person Singular |
consedaretur
|
er/sie/es würde gestoppt |
| 1. Person Plural |
consedaremur
|
wir würden gestoppt |
| 2. Person Plural |
consedaremini
|
ihr würdet gestoppt |
| 3. Person Plural |
consedarentur
|
sie würden gestoppt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabo
|
ich werde stoppen |
| 2. Person Singular |
consedabis
|
du wirst stoppen |
| 3. Person Singular |
consedabit
|
er/sie/es wird stoppen |
| 1. Person Plural |
consedabimus
|
wir werden stoppen |
| 2. Person Plural |
consedabitis
|
ihr werdet stoppen |
| 3. Person Plural |
consedabunt
|
sie werden stoppen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabor
|
ich werde gestoppt |
| 2. Person Singular |
consedaberis consedabere
|
du wirst gestoppt |
| 3. Person Singular |
consedabitur
|
er/sie/es wird gestoppt |
| 1. Person Plural |
consedabimur
|
wir werden gestoppt |
| 2. Person Plural |
consedabimini
|
ihr werdet gestoppt |
| 3. Person Plural |
consedabuntur
|
sie werden gestoppt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavi
|
ich habe gestoppt |
| 2. Person Singular |
consedavisti
|
du hast gestoppt |
| 3. Person Singular |
consedavit
|
er/sie/es hat gestoppt |
| 1. Person Plural |
consedavimus
|
wir haben gestoppt |
| 2. Person Plural |
consedavistis
|
ihr habt gestoppt |
| 3. Person Plural |
consedaverunt consedavere
|
sie haben gestoppt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus sum
|
ich bin gestoppt worden |
| 2. Person Singular |
consedatus es
|
du bist gestoppt worden |
| 3. Person Singular |
consedatus est
|
er/sie/es ist gestoppt worden |
| 1. Person Plural |
consedati sumus
|
wir sind gestoppt worden |
| 2. Person Plural |
consedati estis
|
ihr seid gestoppt worden |
| 3. Person Plural |
consedati sunt
|
sie sind gestoppt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedaverim
|
ich habe gestoppt |
| 2. Person Singular |
consedaveris
|
du habest gestoppt |
| 3. Person Singular |
consedaverit
|
er/sie/es habe gestoppt |
| 1. Person Plural |
consedaverimus
|
wir haben gestoppt |
| 2. Person Plural |
consedaveritis
|
ihr habet gestoppt |
| 3. Person Plural |
consedaverint
|
sie haben gestoppt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus sim
|
ich sei gestoppt worden |
| 2. Person Singular |
consedatus sis
|
du seiest gestoppt worden |
| 3. Person Singular |
consedatus sit
|
er/sie/es sei gestoppt worden |
| 1. Person Plural |
consedati simus
|
wir seien gestoppt worden |
| 2. Person Plural |
consedati sitis
|
ihr seiet gestoppt worden |
| 3. Person Plural |
consedati sint
|
sie seien gestoppt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedaveram
|
ich hatte gestoppt |
| 2. Person Singular |
consedaveras
|
du hattest gestoppt |
| 3. Person Singular |
consedaverat
|
er/sie/es hatte gestoppt |
| 1. Person Plural |
consedaveramus
|
wir hatten gestoppt |
| 2. Person Plural |
consedaveratis
|
ihr hattet gestoppt |
| 3. Person Plural |
consedaverant
|
sie hatten gestoppt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus eram
|
ich war gestoppt worden |
| 2. Person Singular |
consedatus eras
|
du warst gestoppt worden |
| 3. Person Singular |
consedatus erat
|
er/sie/es war gestoppt worden |
| 1. Person Plural |
consedati eramus
|
wir waren gestoppt worden |
| 2. Person Plural |
consedati eratis
|
ihr warst gestoppt worden |
| 3. Person Plural |
consedati erant
|
sie waren gestoppt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavissem
|
ich hätte gestoppt |
| 2. Person Singular |
consedavisses
|
du hättest gestoppt |
| 3. Person Singular |
consedavisset
|
er/sie/es hätte gestoppt |
| 1. Person Plural |
consedavissemus
|
wir hätten gestoppt |
| 2. Person Plural |
consedavissetis
|
ihr hättet gestoppt |
| 3. Person Plural |
consedavissent
|
sie hätten gestoppt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus essem
|
ich wäre gestoppt worden |
| 2. Person Singular |
consedatus esses
|
du wärest gestoppt worden |
| 3. Person Singular |
consedatus esset
|
er/sie/es wäre gestoppt worden |
| 1. Person Plural |
consedati essemus
|
wir wären gestoppt worden |
| 2. Person Plural |
consedati essetis
|
ihr wäret gestoppt worden |
| 3. Person Plural |
consedati essent
|
sie wären gestoppt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavero
|
ich werde gestoppt haben |
| 2. Person Singular |
consedaveris
|
du wirst gestoppt haben |
| 3. Person Singular |
consedaverit
|
er/sie/es wird gestoppt haben |
| 1. Person Plural |
consedaverimus
|
wir werden gestoppt haben |
| 2. Person Plural |
consedaveritis
|
ihr werdet gestoppt haben |
| 3. Person Plural |
consedaverint
|
sie werden gestoppt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus ero
|
ich werde gestoppt worden sein |
| 2. Person Singular |
consedatus eris
|
du werdest gestoppt worden sein |
| 3. Person Singular |
consedatus erit
|
er/sie/es werde gestoppt worden sein |
| 1. Person Plural |
consedati erimus
|
wir werden gestoppt worden sein |
| 2. Person Plural |
consedati eritis
|
ihr werdet gestoppt worden sein |
| 3. Person Plural |
consedati erunt
|
sie werden gestoppt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consedare
|
stoppen |
| Vorzeitigkeit |
consedavisse
|
gestoppt haben |
| Nachzeitigkeit |
consedaturum esse
|
stoppen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consedari consedarier
|
gestoppt werden |
| Vorzeitigkeit |
consedatum esse
|
gestoppt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
consedatum iri
|
künftig gestoppt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conseda
|
stoppe! |
| 2. Person Plural |
consedate
|
stoppt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consedato
|
| 3. Person Singular |
consedato
|
| 2. Person Plural |
consedatote
|
| 3. Person Plural |
consedanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consedare
|
das Stoppen |
| Genitiv |
consedandi
|
des Stoppens |
| Dativ |
consedando
|
dem Stoppen |
| Akkusativ |
consedandum
|
das Stoppen |
| Ablativ |
consedando
|
durch das Stoppen |
| Vokativ |
consedande
|
Stoppen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedandus
|
consedanda
|
consedandum
|
| Genitiv |
consedandi
|
consedandae
|
consedandi
|
| Dativ |
consedando
|
consedandae
|
consedando
|
| Akkusativ |
consedandum
|
consedandam
|
consedandum
|
| Ablativ |
consedando
|
consedanda
|
consedando
|
| Vokativ |
consedande
|
consedanda
|
consedandum
|
Plural
| Nominativ |
consedandi
|
consedandae
|
consedanda
|
| Genitiv |
consedandorum
|
consedandarum
|
consedandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consedandos
|
consedandas
|
consedanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consedandi
|
consedandae
|
consedanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedans
|
consedans
|
consedans
|
| Genitiv |
consedantis
|
consedantis
|
consedantis
|
| Dativ |
consedanti
|
consedanti
|
consedanti
|
| Akkusativ |
consedantem
|
consedantem
|
consedans
|
| Ablativ |
consedanti consedante
|
consedanti consedante
|
consedanti consedante
|
| Vokativ |
consedans
|
consedans
|
consedans
|
Plural
| Nominativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
| Genitiv |
consedantium consedantum
|
consedantium consedantum
|
consedantium consedantum
|
| Dativ |
consedantibus
|
consedantibus
|
consedantibus
|
| Akkusativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
| Ablativ |
consedantibus
|
consedantibus
|
consedantibus
|
| Vokativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedatus
|
consedata
|
consedatum
|
| Genitiv |
consedati
|
consedatae
|
consedati
|
| Dativ |
consedato
|
consedatae
|
consedato
|
| Akkusativ |
consedatum
|
consedatam
|
consedatum
|
| Ablativ |
consedato
|
consedata
|
consedato
|
| Vokativ |
consedate
|
consedata
|
consedatum
|
Plural
| Nominativ |
consedati
|
consedatae
|
consedata
|
| Genitiv |
consedatorum
|
consedatarum
|
consedatorum
|
| Dativ |
consedatis
|
consedatis
|
consedatis
|
| Akkusativ |
consedatos
|
consedatas
|
consedata
|
| Ablativ |
consedatis
|
consedatis
|
consedatis
|
| Vokativ |
consedati
|
consedatae
|
consedata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedaturus
|
consedatura
|
consedaturum
|
| Genitiv |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedaturi
|
| Dativ |
consedaturo
|
consedaturae
|
consedaturo
|
| Akkusativ |
consedaturum
|
consedaturam
|
consedaturum
|
| Ablativ |
consedaturo
|
consedatura
|
consedaturo
|
| Vokativ |
consedature
|
consedatura
|
consedaturum
|
Plural
| Nominativ |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedatura
|
| Genitiv |
consedaturorum
|
consedaturarum
|
consedaturorum
|
| Dativ |
consedaturis
|
consedaturis
|
consedaturis
|
| Akkusativ |
consedaturos
|
consedaturas
|
consedatura
|
| Ablativ |
consedaturis
|
consedaturis
|
consedaturis
|
| Vokativ |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consedatum
|
consedatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedo
|
ich überprüfe |
| 2. Person Singular |
consedas
|
du überprüfst |
| 3. Person Singular |
consedat
|
er/sie/es überprüft |
| 1. Person Plural |
consedamus
|
wir überprüfen |
| 2. Person Plural |
consedatis
|
ihr überprüft |
| 3. Person Plural |
consedant
|
sie überprüfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedor
|
ich werde überprüft |
| 2. Person Singular |
consedaris consedare
|
du wirst überprüft |
| 3. Person Singular |
consedatur
|
er/sie/es wird überprüft |
| 1. Person Plural |
consedamur
|
wir werden überprüft |
| 2. Person Plural |
consedamini
|
ihr werdet überprüft |
| 3. Person Plural |
consedantur
|
sie werden überprüft |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedem
|
ich überprüfe |
| 2. Person Singular |
consedes
|
du überprüfest |
| 3. Person Singular |
consedet
|
er/sie/es überprüfe |
| 1. Person Plural |
consedemus
|
wir überprüfen |
| 2. Person Plural |
consedetis
|
ihr überprüfet |
| 3. Person Plural |
consedent
|
sie überprüfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conseder
|
ich werde überprüft |
| 2. Person Singular |
consederis consedere
|
du werdest überprüft |
| 3. Person Singular |
consedetur
|
er/sie/es werde überprüft |
| 1. Person Plural |
consedemur
|
wir werden überprüft |
| 2. Person Plural |
consedemini
|
ihr werdet überprüft |
| 3. Person Plural |
consedentur
|
sie werden überprüft |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabam
|
ich überprüfte |
| 2. Person Singular |
consedabas
|
du überprüftest |
| 3. Person Singular |
consedabat
|
er/sie/es überprüfte |
| 1. Person Plural |
consedabamus
|
wir überprüften |
| 2. Person Plural |
consedabatis
|
ihr überprüftet |
| 3. Person Plural |
consedabant
|
sie überprüften |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabar
|
ich wurde überprüft |
| 2. Person Singular |
consedabaris consedabare
|
du wurdest überprüft |
| 3. Person Singular |
consedabatur
|
er/sie/es wurde überprüft |
| 1. Person Plural |
consedabamur
|
wir wurden überprüft |
| 2. Person Plural |
consedabamini
|
ihr wurdet überprüft |
| 3. Person Plural |
consedabantur
|
sie wurden überprüft |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedarem
|
ich überprüfte |
| 2. Person Singular |
consedares
|
du überprüftest |
| 3. Person Singular |
consedaret
|
er/sie/es überprüfte |
| 1. Person Plural |
consedaremus
|
wir überprüften |
| 2. Person Plural |
consedaretis
|
ihr überprüftet |
| 3. Person Plural |
consedarent
|
sie überprüften |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedarer
|
ich würde überprüft |
| 2. Person Singular |
consedareris consedarere
|
du würdest überprüft |
| 3. Person Singular |
consedaretur
|
er/sie/es würde überprüft |
| 1. Person Plural |
consedaremur
|
wir würden überprüft |
| 2. Person Plural |
consedaremini
|
ihr würdet überprüft |
| 3. Person Plural |
consedarentur
|
sie würden überprüft |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabo
|
ich werde überprüfen |
| 2. Person Singular |
consedabis
|
du wirst überprüfen |
| 3. Person Singular |
consedabit
|
er/sie/es wird überprüfen |
| 1. Person Plural |
consedabimus
|
wir werden überprüfen |
| 2. Person Plural |
consedabitis
|
ihr werdet überprüfen |
| 3. Person Plural |
consedabunt
|
sie werden überprüfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabor
|
ich werde überprüft |
| 2. Person Singular |
consedaberis consedabere
|
du wirst überprüft |
| 3. Person Singular |
consedabitur
|
er/sie/es wird überprüft |
| 1. Person Plural |
consedabimur
|
wir werden überprüft |
| 2. Person Plural |
consedabimini
|
ihr werdet überprüft |
| 3. Person Plural |
consedabuntur
|
sie werden überprüft |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavi
|
ich habe überprüft |
| 2. Person Singular |
consedavisti
|
du hast überprüft |
| 3. Person Singular |
consedavit
|
er/sie/es hat überprüft |
| 1. Person Plural |
consedavimus
|
wir haben überprüft |
| 2. Person Plural |
consedavistis
|
ihr habt überprüft |
| 3. Person Plural |
consedaverunt consedavere
|
sie haben überprüft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus sum
|
ich bin überprüft worden |
| 2. Person Singular |
consedatus es
|
du bist überprüft worden |
| 3. Person Singular |
consedatus est
|
er/sie/es ist überprüft worden |
| 1. Person Plural |
consedati sumus
|
wir sind überprüft worden |
| 2. Person Plural |
consedati estis
|
ihr seid überprüft worden |
| 3. Person Plural |
consedati sunt
|
sie sind überprüft worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedaverim
|
ich habe überprüft |
| 2. Person Singular |
consedaveris
|
du habest überprüft |
| 3. Person Singular |
consedaverit
|
er/sie/es habe überprüft |
| 1. Person Plural |
consedaverimus
|
wir haben überprüft |
| 2. Person Plural |
consedaveritis
|
ihr habet überprüft |
| 3. Person Plural |
consedaverint
|
sie haben überprüft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus sim
|
ich sei überprüft worden |
| 2. Person Singular |
consedatus sis
|
du seiest überprüft worden |
| 3. Person Singular |
consedatus sit
|
er/sie/es sei überprüft worden |
| 1. Person Plural |
consedati simus
|
wir seien überprüft worden |
| 2. Person Plural |
consedati sitis
|
ihr seiet überprüft worden |
| 3. Person Plural |
consedati sint
|
sie seien überprüft worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedaveram
|
ich hatte überprüft |
| 2. Person Singular |
consedaveras
|
du hattest überprüft |
| 3. Person Singular |
consedaverat
|
er/sie/es hatte überprüft |
| 1. Person Plural |
consedaveramus
|
wir hatten überprüft |
| 2. Person Plural |
consedaveratis
|
ihr hattet überprüft |
| 3. Person Plural |
consedaverant
|
sie hatten überprüft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus eram
|
ich war überprüft worden |
| 2. Person Singular |
consedatus eras
|
du warst überprüft worden |
| 3. Person Singular |
consedatus erat
|
er/sie/es war überprüft worden |
| 1. Person Plural |
consedati eramus
|
wir waren überprüft worden |
| 2. Person Plural |
consedati eratis
|
ihr warst überprüft worden |
| 3. Person Plural |
consedati erant
|
sie waren überprüft worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavissem
|
ich hätte überprüft |
| 2. Person Singular |
consedavisses
|
du hättest überprüft |
| 3. Person Singular |
consedavisset
|
er/sie/es hätte überprüft |
| 1. Person Plural |
consedavissemus
|
wir hätten überprüft |
| 2. Person Plural |
consedavissetis
|
ihr hättet überprüft |
| 3. Person Plural |
consedavissent
|
sie hätten überprüft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus essem
|
ich wäre überprüft worden |
| 2. Person Singular |
consedatus esses
|
du wärest überprüft worden |
| 3. Person Singular |
consedatus esset
|
er/sie/es wäre überprüft worden |
| 1. Person Plural |
consedati essemus
|
wir wären überprüft worden |
| 2. Person Plural |
consedati essetis
|
ihr wäret überprüft worden |
| 3. Person Plural |
consedati essent
|
sie wären überprüft worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavero
|
ich werde überprüft haben |
| 2. Person Singular |
consedaveris
|
du wirst überprüft haben |
| 3. Person Singular |
consedaverit
|
er/sie/es wird überprüft haben |
| 1. Person Plural |
consedaverimus
|
wir werden überprüft haben |
| 2. Person Plural |
consedaveritis
|
ihr werdet überprüft haben |
| 3. Person Plural |
consedaverint
|
sie werden überprüft haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus ero
|
ich werde überprüft worden sein |
| 2. Person Singular |
consedatus eris
|
du werdest überprüft worden sein |
| 3. Person Singular |
consedatus erit
|
er/sie/es werde überprüft worden sein |
| 1. Person Plural |
consedati erimus
|
wir werden überprüft worden sein |
| 2. Person Plural |
consedati eritis
|
ihr werdet überprüft worden sein |
| 3. Person Plural |
consedati erunt
|
sie werden überprüft worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consedare
|
überprüfen |
| Vorzeitigkeit |
consedavisse
|
überprüft haben |
| Nachzeitigkeit |
consedaturum esse
|
überprüfen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consedari consedarier
|
überprüft werden |
| Vorzeitigkeit |
consedatum esse
|
überprüft worden sein |
| Nachzeitigkeit |
consedatum iri
|
künftig überprüft werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conseda
|
überprüfe! |
| 2. Person Plural |
consedate
|
überprüft! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consedato
|
| 3. Person Singular |
consedato
|
| 2. Person Plural |
consedatote
|
| 3. Person Plural |
consedanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consedare
|
das überprüfen |
| Genitiv |
consedandi
|
des überprüfens |
| Dativ |
consedando
|
dem überprüfen |
| Akkusativ |
consedandum
|
das überprüfen |
| Ablativ |
consedando
|
durch das überprüfen |
| Vokativ |
consedande
|
überprüfen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedandus
|
consedanda
|
consedandum
|
| Genitiv |
consedandi
|
consedandae
|
consedandi
|
| Dativ |
consedando
|
consedandae
|
consedando
|
| Akkusativ |
consedandum
|
consedandam
|
consedandum
|
| Ablativ |
consedando
|
consedanda
|
consedando
|
| Vokativ |
consedande
|
consedanda
|
consedandum
|
Plural
| Nominativ |
consedandi
|
consedandae
|
consedanda
|
| Genitiv |
consedandorum
|
consedandarum
|
consedandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consedandos
|
consedandas
|
consedanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consedandi
|
consedandae
|
consedanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedans
|
consedans
|
consedans
|
| Genitiv |
consedantis
|
consedantis
|
consedantis
|
| Dativ |
consedanti
|
consedanti
|
consedanti
|
| Akkusativ |
consedantem
|
consedantem
|
consedans
|
| Ablativ |
consedanti consedante
|
consedanti consedante
|
consedanti consedante
|
| Vokativ |
consedans
|
consedans
|
consedans
|
Plural
| Nominativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
| Genitiv |
consedantium consedantum
|
consedantium consedantum
|
consedantium consedantum
|
| Dativ |
consedantibus
|
consedantibus
|
consedantibus
|
| Akkusativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
| Ablativ |
consedantibus
|
consedantibus
|
consedantibus
|
| Vokativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedatus
|
consedata
|
consedatum
|
| Genitiv |
consedati
|
consedatae
|
consedati
|
| Dativ |
consedato
|
consedatae
|
consedato
|
| Akkusativ |
consedatum
|
consedatam
|
consedatum
|
| Ablativ |
consedato
|
consedata
|
consedato
|
| Vokativ |
consedate
|
consedata
|
consedatum
|
Plural
| Nominativ |
consedati
|
consedatae
|
consedata
|
| Genitiv |
consedatorum
|
consedatarum
|
consedatorum
|
| Dativ |
consedatis
|
consedatis
|
consedatis
|
| Akkusativ |
consedatos
|
consedatas
|
consedata
|
| Ablativ |
consedatis
|
consedatis
|
consedatis
|
| Vokativ |
consedati
|
consedatae
|
consedata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedaturus
|
consedatura
|
consedaturum
|
| Genitiv |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedaturi
|
| Dativ |
consedaturo
|
consedaturae
|
consedaturo
|
| Akkusativ |
consedaturum
|
consedaturam
|
consedaturum
|
| Ablativ |
consedaturo
|
consedatura
|
consedaturo
|
| Vokativ |
consedature
|
consedatura
|
consedaturum
|
Plural
| Nominativ |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedatura
|
| Genitiv |
consedaturorum
|
consedaturarum
|
consedaturorum
|
| Dativ |
consedaturis
|
consedaturis
|
consedaturis
|
| Akkusativ |
consedaturos
|
consedaturas
|
consedatura
|
| Ablativ |
consedaturis
|
consedaturis
|
consedaturis
|
| Vokativ |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consedatum
|
consedatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedo
|
ich besänftige |
| 2. Person Singular |
consedas
|
du besänftigst |
| 3. Person Singular |
consedat
|
er/sie/es besänftigt |
| 1. Person Plural |
consedamus
|
wir besänftigen |
| 2. Person Plural |
consedatis
|
ihr besänftigt |
| 3. Person Plural |
consedant
|
sie besänftigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedor
|
ich werde besänftigt |
| 2. Person Singular |
consedaris consedare
|
du wirst besänftigt |
| 3. Person Singular |
consedatur
|
er/sie/es wird besänftigt |
| 1. Person Plural |
consedamur
|
wir werden besänftigt |
| 2. Person Plural |
consedamini
|
ihr werdet besänftigt |
| 3. Person Plural |
consedantur
|
sie werden besänftigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedem
|
ich besänftige |
| 2. Person Singular |
consedes
|
du besänftigest |
| 3. Person Singular |
consedet
|
er/sie/es besänftige |
| 1. Person Plural |
consedemus
|
wir besänftigen |
| 2. Person Plural |
consedetis
|
ihr besänftiget |
| 3. Person Plural |
consedent
|
sie besänftigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conseder
|
ich werde besänftigt |
| 2. Person Singular |
consederis consedere
|
du werdest besänftigt |
| 3. Person Singular |
consedetur
|
er/sie/es werde besänftigt |
| 1. Person Plural |
consedemur
|
wir werden besänftigt |
| 2. Person Plural |
consedemini
|
ihr werdet besänftigt |
| 3. Person Plural |
consedentur
|
sie werden besänftigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabam
|
ich besänftigte |
| 2. Person Singular |
consedabas
|
du besänftigtest |
| 3. Person Singular |
consedabat
|
er/sie/es besänftigte |
| 1. Person Plural |
consedabamus
|
wir besänftigten |
| 2. Person Plural |
consedabatis
|
ihr besänftigtet |
| 3. Person Plural |
consedabant
|
sie besänftigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabar
|
ich wurde besänftigt |
| 2. Person Singular |
consedabaris consedabare
|
du wurdest besänftigt |
| 3. Person Singular |
consedabatur
|
er/sie/es wurde besänftigt |
| 1. Person Plural |
consedabamur
|
wir wurden besänftigt |
| 2. Person Plural |
consedabamini
|
ihr wurdet besänftigt |
| 3. Person Plural |
consedabantur
|
sie wurden besänftigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedarem
|
ich besänftigte |
| 2. Person Singular |
consedares
|
du besänftigtest |
| 3. Person Singular |
consedaret
|
er/sie/es besänftigte |
| 1. Person Plural |
consedaremus
|
wir besänftigten |
| 2. Person Plural |
consedaretis
|
ihr besänftigtet |
| 3. Person Plural |
consedarent
|
sie besänftigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedarer
|
ich würde besänftigt |
| 2. Person Singular |
consedareris consedarere
|
du würdest besänftigt |
| 3. Person Singular |
consedaretur
|
er/sie/es würde besänftigt |
| 1. Person Plural |
consedaremur
|
wir würden besänftigt |
| 2. Person Plural |
consedaremini
|
ihr würdet besänftigt |
| 3. Person Plural |
consedarentur
|
sie würden besänftigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabo
|
ich werde besänftigen |
| 2. Person Singular |
consedabis
|
du wirst besänftigen |
| 3. Person Singular |
consedabit
|
er/sie/es wird besänftigen |
| 1. Person Plural |
consedabimus
|
wir werden besänftigen |
| 2. Person Plural |
consedabitis
|
ihr werdet besänftigen |
| 3. Person Plural |
consedabunt
|
sie werden besänftigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabor
|
ich werde besänftigt |
| 2. Person Singular |
consedaberis consedabere
|
du wirst besänftigt |
| 3. Person Singular |
consedabitur
|
er/sie/es wird besänftigt |
| 1. Person Plural |
consedabimur
|
wir werden besänftigt |
| 2. Person Plural |
consedabimini
|
ihr werdet besänftigt |
| 3. Person Plural |
consedabuntur
|
sie werden besänftigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavi
|
ich habe besänftigt |
| 2. Person Singular |
consedavisti
|
du hast besänftigt |
| 3. Person Singular |
consedavit
|
er/sie/es hat besänftigt |
| 1. Person Plural |
consedavimus
|
wir haben besänftigt |
| 2. Person Plural |
consedavistis
|
ihr habt besänftigt |
| 3. Person Plural |
consedaverunt consedavere
|
sie haben besänftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus sum
|
ich bin besänftigt worden |
| 2. Person Singular |
consedatus es
|
du bist besänftigt worden |
| 3. Person Singular |
consedatus est
|
er/sie/es ist besänftigt worden |
| 1. Person Plural |
consedati sumus
|
wir sind besänftigt worden |
| 2. Person Plural |
consedati estis
|
ihr seid besänftigt worden |
| 3. Person Plural |
consedati sunt
|
sie sind besänftigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedaverim
|
ich habe besänftigt |
| 2. Person Singular |
consedaveris
|
du habest besänftigt |
| 3. Person Singular |
consedaverit
|
er/sie/es habe besänftigt |
| 1. Person Plural |
consedaverimus
|
wir haben besänftigt |
| 2. Person Plural |
consedaveritis
|
ihr habet besänftigt |
| 3. Person Plural |
consedaverint
|
sie haben besänftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus sim
|
ich sei besänftigt worden |
| 2. Person Singular |
consedatus sis
|
du seiest besänftigt worden |
| 3. Person Singular |
consedatus sit
|
er/sie/es sei besänftigt worden |
| 1. Person Plural |
consedati simus
|
wir seien besänftigt worden |
| 2. Person Plural |
consedati sitis
|
ihr seiet besänftigt worden |
| 3. Person Plural |
consedati sint
|
sie seien besänftigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedaveram
|
ich hatte besänftigt |
| 2. Person Singular |
consedaveras
|
du hattest besänftigt |
| 3. Person Singular |
consedaverat
|
er/sie/es hatte besänftigt |
| 1. Person Plural |
consedaveramus
|
wir hatten besänftigt |
| 2. Person Plural |
consedaveratis
|
ihr hattet besänftigt |
| 3. Person Plural |
consedaverant
|
sie hatten besänftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus eram
|
ich war besänftigt worden |
| 2. Person Singular |
consedatus eras
|
du warst besänftigt worden |
| 3. Person Singular |
consedatus erat
|
er/sie/es war besänftigt worden |
| 1. Person Plural |
consedati eramus
|
wir waren besänftigt worden |
| 2. Person Plural |
consedati eratis
|
ihr warst besänftigt worden |
| 3. Person Plural |
consedati erant
|
sie waren besänftigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavissem
|
ich hätte besänftigt |
| 2. Person Singular |
consedavisses
|
du hättest besänftigt |
| 3. Person Singular |
consedavisset
|
er/sie/es hätte besänftigt |
| 1. Person Plural |
consedavissemus
|
wir hätten besänftigt |
| 2. Person Plural |
consedavissetis
|
ihr hättet besänftigt |
| 3. Person Plural |
consedavissent
|
sie hätten besänftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus essem
|
ich wäre besänftigt worden |
| 2. Person Singular |
consedatus esses
|
du wärest besänftigt worden |
| 3. Person Singular |
consedatus esset
|
er/sie/es wäre besänftigt worden |
| 1. Person Plural |
consedati essemus
|
wir wären besänftigt worden |
| 2. Person Plural |
consedati essetis
|
ihr wäret besänftigt worden |
| 3. Person Plural |
consedati essent
|
sie wären besänftigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavero
|
ich werde besänftigt haben |
| 2. Person Singular |
consedaveris
|
du wirst besänftigt haben |
| 3. Person Singular |
consedaverit
|
er/sie/es wird besänftigt haben |
| 1. Person Plural |
consedaverimus
|
wir werden besänftigt haben |
| 2. Person Plural |
consedaveritis
|
ihr werdet besänftigt haben |
| 3. Person Plural |
consedaverint
|
sie werden besänftigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus ero
|
ich werde besänftigt worden sein |
| 2. Person Singular |
consedatus eris
|
du werdest besänftigt worden sein |
| 3. Person Singular |
consedatus erit
|
er/sie/es werde besänftigt worden sein |
| 1. Person Plural |
consedati erimus
|
wir werden besänftigt worden sein |
| 2. Person Plural |
consedati eritis
|
ihr werdet besänftigt worden sein |
| 3. Person Plural |
consedati erunt
|
sie werden besänftigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consedare
|
besänftigen |
| Vorzeitigkeit |
consedavisse
|
besänftigt haben |
| Nachzeitigkeit |
consedaturum esse
|
besänftigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consedari consedarier
|
besänftigt werden |
| Vorzeitigkeit |
consedatum esse
|
besänftigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
consedatum iri
|
künftig besänftigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conseda
|
besänftige! |
| 2. Person Plural |
consedate
|
besänftigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consedato
|
| 3. Person Singular |
consedato
|
| 2. Person Plural |
consedatote
|
| 3. Person Plural |
consedanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consedare
|
das Besänftigen |
| Genitiv |
consedandi
|
des Besänftigens |
| Dativ |
consedando
|
dem Besänftigen |
| Akkusativ |
consedandum
|
das Besänftigen |
| Ablativ |
consedando
|
durch das Besänftigen |
| Vokativ |
consedande
|
Besänftigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedandus
|
consedanda
|
consedandum
|
| Genitiv |
consedandi
|
consedandae
|
consedandi
|
| Dativ |
consedando
|
consedandae
|
consedando
|
| Akkusativ |
consedandum
|
consedandam
|
consedandum
|
| Ablativ |
consedando
|
consedanda
|
consedando
|
| Vokativ |
consedande
|
consedanda
|
consedandum
|
Plural
| Nominativ |
consedandi
|
consedandae
|
consedanda
|
| Genitiv |
consedandorum
|
consedandarum
|
consedandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consedandos
|
consedandas
|
consedanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consedandi
|
consedandae
|
consedanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedans
|
consedans
|
consedans
|
| Genitiv |
consedantis
|
consedantis
|
consedantis
|
| Dativ |
consedanti
|
consedanti
|
consedanti
|
| Akkusativ |
consedantem
|
consedantem
|
consedans
|
| Ablativ |
consedanti consedante
|
consedanti consedante
|
consedanti consedante
|
| Vokativ |
consedans
|
consedans
|
consedans
|
Plural
| Nominativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
| Genitiv |
consedantium consedantum
|
consedantium consedantum
|
consedantium consedantum
|
| Dativ |
consedantibus
|
consedantibus
|
consedantibus
|
| Akkusativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
| Ablativ |
consedantibus
|
consedantibus
|
consedantibus
|
| Vokativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedatus
|
consedata
|
consedatum
|
| Genitiv |
consedati
|
consedatae
|
consedati
|
| Dativ |
consedato
|
consedatae
|
consedato
|
| Akkusativ |
consedatum
|
consedatam
|
consedatum
|
| Ablativ |
consedato
|
consedata
|
consedato
|
| Vokativ |
consedate
|
consedata
|
consedatum
|
Plural
| Nominativ |
consedati
|
consedatae
|
consedata
|
| Genitiv |
consedatorum
|
consedatarum
|
consedatorum
|
| Dativ |
consedatis
|
consedatis
|
consedatis
|
| Akkusativ |
consedatos
|
consedatas
|
consedata
|
| Ablativ |
consedatis
|
consedatis
|
consedatis
|
| Vokativ |
consedati
|
consedatae
|
consedata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedaturus
|
consedatura
|
consedaturum
|
| Genitiv |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedaturi
|
| Dativ |
consedaturo
|
consedaturae
|
consedaturo
|
| Akkusativ |
consedaturum
|
consedaturam
|
consedaturum
|
| Ablativ |
consedaturo
|
consedatura
|
consedaturo
|
| Vokativ |
consedature
|
consedatura
|
consedaturum
|
Plural
| Nominativ |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedatura
|
| Genitiv |
consedaturorum
|
consedaturarum
|
consedaturorum
|
| Dativ |
consedaturis
|
consedaturis
|
consedaturis
|
| Akkusativ |
consedaturos
|
consedaturas
|
consedatura
|
| Ablativ |
consedaturis
|
consedaturis
|
consedaturis
|
| Vokativ |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consedatum
|
consedatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedo
|
ich ziehe ein |
| 2. Person Singular |
consedas
|
du ziehst ein |
| 3. Person Singular |
consedat
|
er/sie/es zieht ein |
| 1. Person Plural |
consedamus
|
wir ziehen ein |
| 2. Person Plural |
consedatis
|
ihr zieht ein |
| 3. Person Plural |
consedant
|
sie ziehen ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedor
|
ich werde eingezogen |
| 2. Person Singular |
consedaris consedare
|
du wirst eingezogen |
| 3. Person Singular |
consedatur
|
er/sie/es wird eingezogen |
| 1. Person Plural |
consedamur
|
wir werden eingezogen |
| 2. Person Plural |
consedamini
|
ihr werdet eingezogen |
| 3. Person Plural |
consedantur
|
sie werden eingezogen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedem
|
ich ziehe ein |
| 2. Person Singular |
consedes
|
du ziehest ein |
| 3. Person Singular |
consedet
|
er/sie/es ziehe ein |
| 1. Person Plural |
consedemus
|
wir ziehen ein |
| 2. Person Plural |
consedetis
|
ihr ziehet ein |
| 3. Person Plural |
consedent
|
sie ziehen ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conseder
|
ich werde eingezogen |
| 2. Person Singular |
consederis consedere
|
du werdest eingezogen |
| 3. Person Singular |
consedetur
|
er/sie/es werde eingezogen |
| 1. Person Plural |
consedemur
|
wir werden eingezogen |
| 2. Person Plural |
consedemini
|
ihr werdet eingezogen |
| 3. Person Plural |
consedentur
|
sie werden eingezogen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabam
|
ich zog ein |
| 2. Person Singular |
consedabas
|
du zogst ein |
| 3. Person Singular |
consedabat
|
er/sie/es zog ein |
| 1. Person Plural |
consedabamus
|
wir zogen ein |
| 2. Person Plural |
consedabatis
|
ihr zogt ein |
| 3. Person Plural |
consedabant
|
sie zogen ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabar
|
ich wurde eingezogen |
| 2. Person Singular |
consedabaris consedabare
|
du wurdest eingezogen |
| 3. Person Singular |
consedabatur
|
er/sie/es wurde eingezogen |
| 1. Person Plural |
consedabamur
|
wir wurden eingezogen |
| 2. Person Plural |
consedabamini
|
ihr wurdet eingezogen |
| 3. Person Plural |
consedabantur
|
sie wurden eingezogen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedarem
|
ich zöge ein |
| 2. Person Singular |
consedares
|
du zögest ein |
| 3. Person Singular |
consedaret
|
er/sie/es zöge ein |
| 1. Person Plural |
consedaremus
|
wir zögen ein |
| 2. Person Plural |
consedaretis
|
ihr zöget ein |
| 3. Person Plural |
consedarent
|
sie zögen ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedarer
|
ich würde eingezogen |
| 2. Person Singular |
consedareris consedarere
|
du würdest eingezogen |
| 3. Person Singular |
consedaretur
|
er/sie/es würde eingezogen |
| 1. Person Plural |
consedaremur
|
wir würden eingezogen |
| 2. Person Plural |
consedaremini
|
ihr würdet eingezogen |
| 3. Person Plural |
consedarentur
|
sie würden eingezogen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabo
|
ich werde einziehen |
| 2. Person Singular |
consedabis
|
du wirst einziehen |
| 3. Person Singular |
consedabit
|
er/sie/es wird einziehen |
| 1. Person Plural |
consedabimus
|
wir werden einziehen |
| 2. Person Plural |
consedabitis
|
ihr werdet einziehen |
| 3. Person Plural |
consedabunt
|
sie werden einziehen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabor
|
ich werde eingezogen |
| 2. Person Singular |
consedaberis consedabere
|
du wirst eingezogen |
| 3. Person Singular |
consedabitur
|
er/sie/es wird eingezogen |
| 1. Person Plural |
consedabimur
|
wir werden eingezogen |
| 2. Person Plural |
consedabimini
|
ihr werdet eingezogen |
| 3. Person Plural |
consedabuntur
|
sie werden eingezogen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavi
|
ich habe eingezogen |
| 2. Person Singular |
consedavisti
|
du hast eingezogen |
| 3. Person Singular |
consedavit
|
er/sie/es hat eingezogen |
| 1. Person Plural |
consedavimus
|
wir haben eingezogen |
| 2. Person Plural |
consedavistis
|
ihr habt eingezogen |
| 3. Person Plural |
consedaverunt consedavere
|
sie haben eingezogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus sum
|
ich bin eingezogen worden |
| 2. Person Singular |
consedatus es
|
du bist eingezogen worden |
| 3. Person Singular |
consedatus est
|
er/sie/es ist eingezogen worden |
| 1. Person Plural |
consedati sumus
|
wir sind eingezogen worden |
| 2. Person Plural |
consedati estis
|
ihr seid eingezogen worden |
| 3. Person Plural |
consedati sunt
|
sie sind eingezogen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedaverim
|
ich habe eingezogen |
| 2. Person Singular |
consedaveris
|
du habest eingezogen |
| 3. Person Singular |
consedaverit
|
er/sie/es habe eingezogen |
| 1. Person Plural |
consedaverimus
|
wir haben eingezogen |
| 2. Person Plural |
consedaveritis
|
ihr habet eingezogen |
| 3. Person Plural |
consedaverint
|
sie haben eingezogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus sim
|
ich sei eingezogen worden |
| 2. Person Singular |
consedatus sis
|
du seiest eingezogen worden |
| 3. Person Singular |
consedatus sit
|
er/sie/es sei eingezogen worden |
| 1. Person Plural |
consedati simus
|
wir seien eingezogen worden |
| 2. Person Plural |
consedati sitis
|
ihr seiet eingezogen worden |
| 3. Person Plural |
consedati sint
|
sie seien eingezogen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedaveram
|
ich hatte eingezogen |
| 2. Person Singular |
consedaveras
|
du hattest eingezogen |
| 3. Person Singular |
consedaverat
|
er/sie/es hatte eingezogen |
| 1. Person Plural |
consedaveramus
|
wir hatten eingezogen |
| 2. Person Plural |
consedaveratis
|
ihr hattet eingezogen |
| 3. Person Plural |
consedaverant
|
sie hatten eingezogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus eram
|
ich war eingezogen worden |
| 2. Person Singular |
consedatus eras
|
du warst eingezogen worden |
| 3. Person Singular |
consedatus erat
|
er/sie/es war eingezogen worden |
| 1. Person Plural |
consedati eramus
|
wir waren eingezogen worden |
| 2. Person Plural |
consedati eratis
|
ihr warst eingezogen worden |
| 3. Person Plural |
consedati erant
|
sie waren eingezogen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavissem
|
ich hätte eingezogen |
| 2. Person Singular |
consedavisses
|
du hättest eingezogen |
| 3. Person Singular |
consedavisset
|
er/sie/es hätte eingezogen |
| 1. Person Plural |
consedavissemus
|
wir hätten eingezogen |
| 2. Person Plural |
consedavissetis
|
ihr hättet eingezogen |
| 3. Person Plural |
consedavissent
|
sie hätten eingezogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus essem
|
ich wäre eingezogen worden |
| 2. Person Singular |
consedatus esses
|
du wärest eingezogen worden |
| 3. Person Singular |
consedatus esset
|
er/sie/es wäre eingezogen worden |
| 1. Person Plural |
consedati essemus
|
wir wären eingezogen worden |
| 2. Person Plural |
consedati essetis
|
ihr wäret eingezogen worden |
| 3. Person Plural |
consedati essent
|
sie wären eingezogen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavero
|
ich werde eingezogen haben |
| 2. Person Singular |
consedaveris
|
du wirst eingezogen haben |
| 3. Person Singular |
consedaverit
|
er/sie/es wird eingezogen haben |
| 1. Person Plural |
consedaverimus
|
wir werden eingezogen haben |
| 2. Person Plural |
consedaveritis
|
ihr werdet eingezogen haben |
| 3. Person Plural |
consedaverint
|
sie werden eingezogen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus ero
|
ich werde eingezogen worden sein |
| 2. Person Singular |
consedatus eris
|
du werdest eingezogen worden sein |
| 3. Person Singular |
consedatus erit
|
er/sie/es werde eingezogen worden sein |
| 1. Person Plural |
consedati erimus
|
wir werden eingezogen worden sein |
| 2. Person Plural |
consedati eritis
|
ihr werdet eingezogen worden sein |
| 3. Person Plural |
consedati erunt
|
sie werden eingezogen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consedare
|
einziehen |
| Vorzeitigkeit |
consedavisse
|
eingezogen haben |
| Nachzeitigkeit |
consedaturum esse
|
einziehen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consedari consedarier
|
eingezogen werden |
| Vorzeitigkeit |
consedatum esse
|
eingezogen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
consedatum iri
|
künftig eingezogen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conseda
|
ziehe ein; ziehe in! |
| 2. Person Plural |
consedate
|
zieht ein! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consedato
|
| 3. Person Singular |
consedato
|
| 2. Person Plural |
consedatote
|
| 3. Person Plural |
consedanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consedare
|
das Einziehen |
| Genitiv |
consedandi
|
des Einziehens |
| Dativ |
consedando
|
dem Einziehen |
| Akkusativ |
consedandum
|
das Einziehen |
| Ablativ |
consedando
|
durch das Einziehen |
| Vokativ |
consedande
|
Einziehen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedandus
|
consedanda
|
consedandum
|
| Genitiv |
consedandi
|
consedandae
|
consedandi
|
| Dativ |
consedando
|
consedandae
|
consedando
|
| Akkusativ |
consedandum
|
consedandam
|
consedandum
|
| Ablativ |
consedando
|
consedanda
|
consedando
|
| Vokativ |
consedande
|
consedanda
|
consedandum
|
Plural
| Nominativ |
consedandi
|
consedandae
|
consedanda
|
| Genitiv |
consedandorum
|
consedandarum
|
consedandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consedandos
|
consedandas
|
consedanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consedandi
|
consedandae
|
consedanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedans
|
consedans
|
consedans
|
| Genitiv |
consedantis
|
consedantis
|
consedantis
|
| Dativ |
consedanti
|
consedanti
|
consedanti
|
| Akkusativ |
consedantem
|
consedantem
|
consedans
|
| Ablativ |
consedanti consedante
|
consedanti consedante
|
consedanti consedante
|
| Vokativ |
consedans
|
consedans
|
consedans
|
Plural
| Nominativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
| Genitiv |
consedantium consedantum
|
consedantium consedantum
|
consedantium consedantum
|
| Dativ |
consedantibus
|
consedantibus
|
consedantibus
|
| Akkusativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
| Ablativ |
consedantibus
|
consedantibus
|
consedantibus
|
| Vokativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedatus
|
consedata
|
consedatum
|
| Genitiv |
consedati
|
consedatae
|
consedati
|
| Dativ |
consedato
|
consedatae
|
consedato
|
| Akkusativ |
consedatum
|
consedatam
|
consedatum
|
| Ablativ |
consedato
|
consedata
|
consedato
|
| Vokativ |
consedate
|
consedata
|
consedatum
|
Plural
| Nominativ |
consedati
|
consedatae
|
consedata
|
| Genitiv |
consedatorum
|
consedatarum
|
consedatorum
|
| Dativ |
consedatis
|
consedatis
|
consedatis
|
| Akkusativ |
consedatos
|
consedatas
|
consedata
|
| Ablativ |
consedatis
|
consedatis
|
consedatis
|
| Vokativ |
consedati
|
consedatae
|
consedata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedaturus
|
consedatura
|
consedaturum
|
| Genitiv |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedaturi
|
| Dativ |
consedaturo
|
consedaturae
|
consedaturo
|
| Akkusativ |
consedaturum
|
consedaturam
|
consedaturum
|
| Ablativ |
consedaturo
|
consedatura
|
consedaturo
|
| Vokativ |
consedature
|
consedatura
|
consedaturum
|
Plural
| Nominativ |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedatura
|
| Genitiv |
consedaturorum
|
consedaturarum
|
consedaturorum
|
| Dativ |
consedaturis
|
consedaturis
|
consedaturis
|
| Akkusativ |
consedaturos
|
consedaturas
|
consedatura
|
| Ablativ |
consedaturis
|
consedaturis
|
consedaturis
|
| Vokativ |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consedatum
|
consedatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedo
|
ich verringere; verringre |
| 2. Person Singular |
consedas
|
du verringerst |
| 3. Person Singular |
consedat
|
er/sie/es verringert |
| 1. Person Plural |
consedamus
|
wir verringern |
| 2. Person Plural |
consedatis
|
ihr verringert |
| 3. Person Plural |
consedant
|
sie verringern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedor
|
ich werde verringert |
| 2. Person Singular |
consedaris consedare
|
du wirst verringert |
| 3. Person Singular |
consedatur
|
er/sie/es wird verringert |
| 1. Person Plural |
consedamur
|
wir werden verringert |
| 2. Person Plural |
consedamini
|
ihr werdet verringert |
| 3. Person Plural |
consedantur
|
sie werden verringert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedem
|
ich verringere; verringre |
| 2. Person Singular |
consedes
|
du verringerest; verringrest |
| 3. Person Singular |
consedet
|
er/sie/es verringere; verringre |
| 1. Person Plural |
consedemus
|
wir verringeren |
| 2. Person Plural |
consedetis
|
ihr verringeret |
| 3. Person Plural |
consedent
|
sie verringeren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conseder
|
ich werde verringert |
| 2. Person Singular |
consederis consedere
|
du werdest verringert |
| 3. Person Singular |
consedetur
|
er/sie/es werde verringert |
| 1. Person Plural |
consedemur
|
wir werden verringert |
| 2. Person Plural |
consedemini
|
ihr werdet verringert |
| 3. Person Plural |
consedentur
|
sie werden verringert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabam
|
ich verringerte |
| 2. Person Singular |
consedabas
|
du verringertest |
| 3. Person Singular |
consedabat
|
er/sie/es verringerte |
| 1. Person Plural |
consedabamus
|
wir verringerten |
| 2. Person Plural |
consedabatis
|
ihr verringertet |
| 3. Person Plural |
consedabant
|
sie verringerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabar
|
ich wurde verringert |
| 2. Person Singular |
consedabaris consedabare
|
du wurdest verringert |
| 3. Person Singular |
consedabatur
|
er/sie/es wurde verringert |
| 1. Person Plural |
consedabamur
|
wir wurden verringert |
| 2. Person Plural |
consedabamini
|
ihr wurdet verringert |
| 3. Person Plural |
consedabantur
|
sie wurden verringert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedarem
|
ich verringerte |
| 2. Person Singular |
consedares
|
du verringertest |
| 3. Person Singular |
consedaret
|
er/sie/es verringerte |
| 1. Person Plural |
consedaremus
|
wir verringerten |
| 2. Person Plural |
consedaretis
|
ihr verringertet |
| 3. Person Plural |
consedarent
|
sie verringerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedarer
|
ich würde verringert |
| 2. Person Singular |
consedareris consedarere
|
du würdest verringert |
| 3. Person Singular |
consedaretur
|
er/sie/es würde verringert |
| 1. Person Plural |
consedaremur
|
wir würden verringert |
| 2. Person Plural |
consedaremini
|
ihr würdet verringert |
| 3. Person Plural |
consedarentur
|
sie würden verringert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabo
|
ich werde verringern |
| 2. Person Singular |
consedabis
|
du wirst verringern |
| 3. Person Singular |
consedabit
|
er/sie/es wird verringern |
| 1. Person Plural |
consedabimus
|
wir werden verringern |
| 2. Person Plural |
consedabitis
|
ihr werdet verringern |
| 3. Person Plural |
consedabunt
|
sie werden verringern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabor
|
ich werde verringert |
| 2. Person Singular |
consedaberis consedabere
|
du wirst verringert |
| 3. Person Singular |
consedabitur
|
er/sie/es wird verringert |
| 1. Person Plural |
consedabimur
|
wir werden verringert |
| 2. Person Plural |
consedabimini
|
ihr werdet verringert |
| 3. Person Plural |
consedabuntur
|
sie werden verringert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavi
|
ich habe verringert |
| 2. Person Singular |
consedavisti
|
du hast verringert |
| 3. Person Singular |
consedavit
|
er/sie/es hat verringert |
| 1. Person Plural |
consedavimus
|
wir haben verringert |
| 2. Person Plural |
consedavistis
|
ihr habt verringert |
| 3. Person Plural |
consedaverunt consedavere
|
sie haben verringert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus sum
|
ich bin verringert worden |
| 2. Person Singular |
consedatus es
|
du bist verringert worden |
| 3. Person Singular |
consedatus est
|
er/sie/es ist verringert worden |
| 1. Person Plural |
consedati sumus
|
wir sind verringert worden |
| 2. Person Plural |
consedati estis
|
ihr seid verringert worden |
| 3. Person Plural |
consedati sunt
|
sie sind verringert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedaverim
|
ich habe verringert |
| 2. Person Singular |
consedaveris
|
du habest verringert |
| 3. Person Singular |
consedaverit
|
er/sie/es habe verringert |
| 1. Person Plural |
consedaverimus
|
wir haben verringert |
| 2. Person Plural |
consedaveritis
|
ihr habet verringert |
| 3. Person Plural |
consedaverint
|
sie haben verringert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus sim
|
ich sei verringert worden |
| 2. Person Singular |
consedatus sis
|
du seiest verringert worden |
| 3. Person Singular |
consedatus sit
|
er/sie/es sei verringert worden |
| 1. Person Plural |
consedati simus
|
wir seien verringert worden |
| 2. Person Plural |
consedati sitis
|
ihr seiet verringert worden |
| 3. Person Plural |
consedati sint
|
sie seien verringert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedaveram
|
ich hatte verringert |
| 2. Person Singular |
consedaveras
|
du hattest verringert |
| 3. Person Singular |
consedaverat
|
er/sie/es hatte verringert |
| 1. Person Plural |
consedaveramus
|
wir hatten verringert |
| 2. Person Plural |
consedaveratis
|
ihr hattet verringert |
| 3. Person Plural |
consedaverant
|
sie hatten verringert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus eram
|
ich war verringert worden |
| 2. Person Singular |
consedatus eras
|
du warst verringert worden |
| 3. Person Singular |
consedatus erat
|
er/sie/es war verringert worden |
| 1. Person Plural |
consedati eramus
|
wir waren verringert worden |
| 2. Person Plural |
consedati eratis
|
ihr warst verringert worden |
| 3. Person Plural |
consedati erant
|
sie waren verringert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavissem
|
ich hätte verringert |
| 2. Person Singular |
consedavisses
|
du hättest verringert |
| 3. Person Singular |
consedavisset
|
er/sie/es hätte verringert |
| 1. Person Plural |
consedavissemus
|
wir hätten verringert |
| 2. Person Plural |
consedavissetis
|
ihr hättet verringert |
| 3. Person Plural |
consedavissent
|
sie hätten verringert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus essem
|
ich wäre verringert worden |
| 2. Person Singular |
consedatus esses
|
du wärest verringert worden |
| 3. Person Singular |
consedatus esset
|
er/sie/es wäre verringert worden |
| 1. Person Plural |
consedati essemus
|
wir wären verringert worden |
| 2. Person Plural |
consedati essetis
|
ihr wäret verringert worden |
| 3. Person Plural |
consedati essent
|
sie wären verringert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavero
|
ich werde verringert haben |
| 2. Person Singular |
consedaveris
|
du wirst verringert haben |
| 3. Person Singular |
consedaverit
|
er/sie/es wird verringert haben |
| 1. Person Plural |
consedaverimus
|
wir werden verringert haben |
| 2. Person Plural |
consedaveritis
|
ihr werdet verringert haben |
| 3. Person Plural |
consedaverint
|
sie werden verringert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus ero
|
ich werde verringert worden sein |
| 2. Person Singular |
consedatus eris
|
du werdest verringert worden sein |
| 3. Person Singular |
consedatus erit
|
er/sie/es werde verringert worden sein |
| 1. Person Plural |
consedati erimus
|
wir werden verringert worden sein |
| 2. Person Plural |
consedati eritis
|
ihr werdet verringert worden sein |
| 3. Person Plural |
consedati erunt
|
sie werden verringert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consedare
|
verringern |
| Vorzeitigkeit |
consedavisse
|
verringert haben |
| Nachzeitigkeit |
consedaturum esse
|
verringern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consedari consedarier
|
verringert werden |
| Vorzeitigkeit |
consedatum esse
|
verringert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
consedatum iri
|
künftig verringert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conseda
|
verringere; verringre! |
| 2. Person Plural |
consedate
|
verringert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consedato
|
| 3. Person Singular |
consedato
|
| 2. Person Plural |
consedatote
|
| 3. Person Plural |
consedanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consedare
|
das Verringern |
| Genitiv |
consedandi
|
des Verringernes |
| Dativ |
consedando
|
dem Verringern |
| Akkusativ |
consedandum
|
das Verringern |
| Ablativ |
consedando
|
durch das Verringern |
| Vokativ |
consedande
|
Verringern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedandus
|
consedanda
|
consedandum
|
| Genitiv |
consedandi
|
consedandae
|
consedandi
|
| Dativ |
consedando
|
consedandae
|
consedando
|
| Akkusativ |
consedandum
|
consedandam
|
consedandum
|
| Ablativ |
consedando
|
consedanda
|
consedando
|
| Vokativ |
consedande
|
consedanda
|
consedandum
|
Plural
| Nominativ |
consedandi
|
consedandae
|
consedanda
|
| Genitiv |
consedandorum
|
consedandarum
|
consedandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consedandos
|
consedandas
|
consedanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consedandi
|
consedandae
|
consedanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedans
|
consedans
|
consedans
|
| Genitiv |
consedantis
|
consedantis
|
consedantis
|
| Dativ |
consedanti
|
consedanti
|
consedanti
|
| Akkusativ |
consedantem
|
consedantem
|
consedans
|
| Ablativ |
consedanti consedante
|
consedanti consedante
|
consedanti consedante
|
| Vokativ |
consedans
|
consedans
|
consedans
|
Plural
| Nominativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
| Genitiv |
consedantium consedantum
|
consedantium consedantum
|
consedantium consedantum
|
| Dativ |
consedantibus
|
consedantibus
|
consedantibus
|
| Akkusativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
| Ablativ |
consedantibus
|
consedantibus
|
consedantibus
|
| Vokativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedatus
|
consedata
|
consedatum
|
| Genitiv |
consedati
|
consedatae
|
consedati
|
| Dativ |
consedato
|
consedatae
|
consedato
|
| Akkusativ |
consedatum
|
consedatam
|
consedatum
|
| Ablativ |
consedato
|
consedata
|
consedato
|
| Vokativ |
consedate
|
consedata
|
consedatum
|
Plural
| Nominativ |
consedati
|
consedatae
|
consedata
|
| Genitiv |
consedatorum
|
consedatarum
|
consedatorum
|
| Dativ |
consedatis
|
consedatis
|
consedatis
|
| Akkusativ |
consedatos
|
consedatas
|
consedata
|
| Ablativ |
consedatis
|
consedatis
|
consedatis
|
| Vokativ |
consedati
|
consedatae
|
consedata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedaturus
|
consedatura
|
consedaturum
|
| Genitiv |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedaturi
|
| Dativ |
consedaturo
|
consedaturae
|
consedaturo
|
| Akkusativ |
consedaturum
|
consedaturam
|
consedaturum
|
| Ablativ |
consedaturo
|
consedatura
|
consedaturo
|
| Vokativ |
consedature
|
consedatura
|
consedaturum
|
Plural
| Nominativ |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedatura
|
| Genitiv |
consedaturorum
|
consedaturarum
|
consedaturorum
|
| Dativ |
consedaturis
|
consedaturis
|
consedaturis
|
| Akkusativ |
consedaturos
|
consedaturas
|
consedatura
|
| Ablativ |
consedaturis
|
consedaturis
|
consedaturis
|
| Vokativ |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consedatum
|
consedatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedo
|
ich zerstreue |
| 2. Person Singular |
consedas
|
du zerstreust |
| 3. Person Singular |
consedat
|
er/sie/es zerstreut |
| 1. Person Plural |
consedamus
|
wir zerstreuen |
| 2. Person Plural |
consedatis
|
ihr zerstreut |
| 3. Person Plural |
consedant
|
sie zerstreuen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedor
|
ich werde zerstreut |
| 2. Person Singular |
consedaris consedare
|
du wirst zerstreut |
| 3. Person Singular |
consedatur
|
er/sie/es wird zerstreut |
| 1. Person Plural |
consedamur
|
wir werden zerstreut |
| 2. Person Plural |
consedamini
|
ihr werdet zerstreut |
| 3. Person Plural |
consedantur
|
sie werden zerstreut |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedem
|
ich zerstreue |
| 2. Person Singular |
consedes
|
du zerstreuest |
| 3. Person Singular |
consedet
|
er/sie/es zerstreue |
| 1. Person Plural |
consedemus
|
wir zerstreuen |
| 2. Person Plural |
consedetis
|
ihr zerstreuet |
| 3. Person Plural |
consedent
|
sie zerstreuen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conseder
|
ich werde zerstreut |
| 2. Person Singular |
consederis consedere
|
du werdest zerstreut |
| 3. Person Singular |
consedetur
|
er/sie/es werde zerstreut |
| 1. Person Plural |
consedemur
|
wir werden zerstreut |
| 2. Person Plural |
consedemini
|
ihr werdet zerstreut |
| 3. Person Plural |
consedentur
|
sie werden zerstreut |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabam
|
ich zerstreute |
| 2. Person Singular |
consedabas
|
du zerstreutest |
| 3. Person Singular |
consedabat
|
er/sie/es zerstreute |
| 1. Person Plural |
consedabamus
|
wir zerstreuten |
| 2. Person Plural |
consedabatis
|
ihr zerstreutet |
| 3. Person Plural |
consedabant
|
sie zerstreuten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabar
|
ich wurde zerstreut |
| 2. Person Singular |
consedabaris consedabare
|
du wurdest zerstreut |
| 3. Person Singular |
consedabatur
|
er/sie/es wurde zerstreut |
| 1. Person Plural |
consedabamur
|
wir wurden zerstreut |
| 2. Person Plural |
consedabamini
|
ihr wurdet zerstreut |
| 3. Person Plural |
consedabantur
|
sie wurden zerstreut |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedarem
|
ich zerstreute |
| 2. Person Singular |
consedares
|
du zerstreutest |
| 3. Person Singular |
consedaret
|
er/sie/es zerstreute |
| 1. Person Plural |
consedaremus
|
wir zerstreuten |
| 2. Person Plural |
consedaretis
|
ihr zerstreutet |
| 3. Person Plural |
consedarent
|
sie zerstreuten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedarer
|
ich würde zerstreut |
| 2. Person Singular |
consedareris consedarere
|
du würdest zerstreut |
| 3. Person Singular |
consedaretur
|
er/sie/es würde zerstreut |
| 1. Person Plural |
consedaremur
|
wir würden zerstreut |
| 2. Person Plural |
consedaremini
|
ihr würdet zerstreut |
| 3. Person Plural |
consedarentur
|
sie würden zerstreut |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabo
|
ich werde zerstreuen |
| 2. Person Singular |
consedabis
|
du wirst zerstreuen |
| 3. Person Singular |
consedabit
|
er/sie/es wird zerstreuen |
| 1. Person Plural |
consedabimus
|
wir werden zerstreuen |
| 2. Person Plural |
consedabitis
|
ihr werdet zerstreuen |
| 3. Person Plural |
consedabunt
|
sie werden zerstreuen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedabor
|
ich werde zerstreut |
| 2. Person Singular |
consedaberis consedabere
|
du wirst zerstreut |
| 3. Person Singular |
consedabitur
|
er/sie/es wird zerstreut |
| 1. Person Plural |
consedabimur
|
wir werden zerstreut |
| 2. Person Plural |
consedabimini
|
ihr werdet zerstreut |
| 3. Person Plural |
consedabuntur
|
sie werden zerstreut |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavi
|
ich habe zerstreut |
| 2. Person Singular |
consedavisti
|
du hast zerstreut |
| 3. Person Singular |
consedavit
|
er/sie/es hat zerstreut |
| 1. Person Plural |
consedavimus
|
wir haben zerstreut |
| 2. Person Plural |
consedavistis
|
ihr habt zerstreut |
| 3. Person Plural |
consedaverunt consedavere
|
sie haben zerstreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus sum
|
ich bin zerstreut worden |
| 2. Person Singular |
consedatus es
|
du bist zerstreut worden |
| 3. Person Singular |
consedatus est
|
er/sie/es ist zerstreut worden |
| 1. Person Plural |
consedati sumus
|
wir sind zerstreut worden |
| 2. Person Plural |
consedati estis
|
ihr seid zerstreut worden |
| 3. Person Plural |
consedati sunt
|
sie sind zerstreut worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedaverim
|
ich habe zerstreut |
| 2. Person Singular |
consedaveris
|
du habest zerstreut |
| 3. Person Singular |
consedaverit
|
er/sie/es habe zerstreut |
| 1. Person Plural |
consedaverimus
|
wir haben zerstreut |
| 2. Person Plural |
consedaveritis
|
ihr habet zerstreut |
| 3. Person Plural |
consedaverint
|
sie haben zerstreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus sim
|
ich sei zerstreut worden |
| 2. Person Singular |
consedatus sis
|
du seiest zerstreut worden |
| 3. Person Singular |
consedatus sit
|
er/sie/es sei zerstreut worden |
| 1. Person Plural |
consedati simus
|
wir seien zerstreut worden |
| 2. Person Plural |
consedati sitis
|
ihr seiet zerstreut worden |
| 3. Person Plural |
consedati sint
|
sie seien zerstreut worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedaveram
|
ich hatte zerstreut |
| 2. Person Singular |
consedaveras
|
du hattest zerstreut |
| 3. Person Singular |
consedaverat
|
er/sie/es hatte zerstreut |
| 1. Person Plural |
consedaveramus
|
wir hatten zerstreut |
| 2. Person Plural |
consedaveratis
|
ihr hattet zerstreut |
| 3. Person Plural |
consedaverant
|
sie hatten zerstreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus eram
|
ich war zerstreut worden |
| 2. Person Singular |
consedatus eras
|
du warst zerstreut worden |
| 3. Person Singular |
consedatus erat
|
er/sie/es war zerstreut worden |
| 1. Person Plural |
consedati eramus
|
wir waren zerstreut worden |
| 2. Person Plural |
consedati eratis
|
ihr warst zerstreut worden |
| 3. Person Plural |
consedati erant
|
sie waren zerstreut worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavissem
|
ich hätte zerstreut |
| 2. Person Singular |
consedavisses
|
du hättest zerstreut |
| 3. Person Singular |
consedavisset
|
er/sie/es hätte zerstreut |
| 1. Person Plural |
consedavissemus
|
wir hätten zerstreut |
| 2. Person Plural |
consedavissetis
|
ihr hättet zerstreut |
| 3. Person Plural |
consedavissent
|
sie hätten zerstreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus essem
|
ich wäre zerstreut worden |
| 2. Person Singular |
consedatus esses
|
du wärest zerstreut worden |
| 3. Person Singular |
consedatus esset
|
er/sie/es wäre zerstreut worden |
| 1. Person Plural |
consedati essemus
|
wir wären zerstreut worden |
| 2. Person Plural |
consedati essetis
|
ihr wäret zerstreut worden |
| 3. Person Plural |
consedati essent
|
sie wären zerstreut worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consedavero
|
ich werde zerstreut haben |
| 2. Person Singular |
consedaveris
|
du wirst zerstreut haben |
| 3. Person Singular |
consedaverit
|
er/sie/es wird zerstreut haben |
| 1. Person Plural |
consedaverimus
|
wir werden zerstreut haben |
| 2. Person Plural |
consedaveritis
|
ihr werdet zerstreut haben |
| 3. Person Plural |
consedaverint
|
sie werden zerstreut haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consedatus ero
|
ich werde zerstreut worden sein |
| 2. Person Singular |
consedatus eris
|
du werdest zerstreut worden sein |
| 3. Person Singular |
consedatus erit
|
er/sie/es werde zerstreut worden sein |
| 1. Person Plural |
consedati erimus
|
wir werden zerstreut worden sein |
| 2. Person Plural |
consedati eritis
|
ihr werdet zerstreut worden sein |
| 3. Person Plural |
consedati erunt
|
sie werden zerstreut worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consedare
|
zerstreuen |
| Vorzeitigkeit |
consedavisse
|
zerstreut haben |
| Nachzeitigkeit |
consedaturum esse
|
zerstreuen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consedari consedarier
|
zerstreut werden |
| Vorzeitigkeit |
consedatum esse
|
zerstreut worden sein |
| Nachzeitigkeit |
consedatum iri
|
künftig zerstreut werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conseda
|
zerstreue! |
| 2. Person Plural |
consedate
|
zerstreut! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consedato
|
| 3. Person Singular |
consedato
|
| 2. Person Plural |
consedatote
|
| 3. Person Plural |
consedanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consedare
|
das Zerstreuen |
| Genitiv |
consedandi
|
des Zerstreuens |
| Dativ |
consedando
|
dem Zerstreuen |
| Akkusativ |
consedandum
|
das Zerstreuen |
| Ablativ |
consedando
|
durch das Zerstreuen |
| Vokativ |
consedande
|
Zerstreuen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedandus
|
consedanda
|
consedandum
|
| Genitiv |
consedandi
|
consedandae
|
consedandi
|
| Dativ |
consedando
|
consedandae
|
consedando
|
| Akkusativ |
consedandum
|
consedandam
|
consedandum
|
| Ablativ |
consedando
|
consedanda
|
consedando
|
| Vokativ |
consedande
|
consedanda
|
consedandum
|
Plural
| Nominativ |
consedandi
|
consedandae
|
consedanda
|
| Genitiv |
consedandorum
|
consedandarum
|
consedandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consedandos
|
consedandas
|
consedanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consedandi
|
consedandae
|
consedanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedans
|
consedans
|
consedans
|
| Genitiv |
consedantis
|
consedantis
|
consedantis
|
| Dativ |
consedanti
|
consedanti
|
consedanti
|
| Akkusativ |
consedantem
|
consedantem
|
consedans
|
| Ablativ |
consedanti consedante
|
consedanti consedante
|
consedanti consedante
|
| Vokativ |
consedans
|
consedans
|
consedans
|
Plural
| Nominativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
| Genitiv |
consedantium consedantum
|
consedantium consedantum
|
consedantium consedantum
|
| Dativ |
consedantibus
|
consedantibus
|
consedantibus
|
| Akkusativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
| Ablativ |
consedantibus
|
consedantibus
|
consedantibus
|
| Vokativ |
consedantes
|
consedantes
|
consedantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedatus
|
consedata
|
consedatum
|
| Genitiv |
consedati
|
consedatae
|
consedati
|
| Dativ |
consedato
|
consedatae
|
consedato
|
| Akkusativ |
consedatum
|
consedatam
|
consedatum
|
| Ablativ |
consedato
|
consedata
|
consedato
|
| Vokativ |
consedate
|
consedata
|
consedatum
|
Plural
| Nominativ |
consedati
|
consedatae
|
consedata
|
| Genitiv |
consedatorum
|
consedatarum
|
consedatorum
|
| Dativ |
consedatis
|
consedatis
|
consedatis
|
| Akkusativ |
consedatos
|
consedatas
|
consedata
|
| Ablativ |
consedatis
|
consedatis
|
consedatis
|
| Vokativ |
consedati
|
consedatae
|
consedata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consedaturus
|
consedatura
|
consedaturum
|
| Genitiv |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedaturi
|
| Dativ |
consedaturo
|
consedaturae
|
consedaturo
|
| Akkusativ |
consedaturum
|
consedaturam
|
consedaturum
|
| Ablativ |
consedaturo
|
consedatura
|
consedaturo
|
| Vokativ |
consedature
|
consedatura
|
consedaturum
|
Plural
| Nominativ |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedatura
|
| Genitiv |
consedaturorum
|
consedaturarum
|
consedaturorum
|
| Dativ |
consedaturis
|
consedaturis
|
consedaturis
|
| Akkusativ |
consedaturos
|
consedaturas
|
consedatura
|
| Ablativ |
consedaturis
|
consedaturis
|
consedaturis
|
| Vokativ |
consedaturi
|
consedaturae
|
consedatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consedatum
|
consedatu
|