Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conspico
|
ich erblicke |
| 2. Person Singular |
conspicas
|
du erblickst |
| 3. Person Singular |
conspicat
|
er/sie/es erblickt |
| 1. Person Plural |
conspicamus
|
wir erblicken |
| 2. Person Plural |
conspicatis
|
ihr erblickt |
| 3. Person Plural |
conspicant
|
sie erblicken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conspicor
|
ich werde erblickt |
| 2. Person Singular |
conspicaris conspicare
|
du wirst erblickt |
| 3. Person Singular |
conspicatur
|
er/sie/es wird erblickt |
| 1. Person Plural |
conspicamur
|
wir werden erblickt |
| 2. Person Plural |
conspicamini
|
ihr werdet erblickt |
| 3. Person Plural |
conspicantur
|
sie werden erblickt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conspicem
|
ich erblicke |
| 2. Person Singular |
conspices
|
du erblickest |
| 3. Person Singular |
conspicet
|
er/sie/es erblicke |
| 1. Person Plural |
conspicemus
|
wir erblicken |
| 2. Person Plural |
conspicetis
|
ihr erblicket |
| 3. Person Plural |
conspicent
|
sie erblicken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conspicer
|
ich werde erblickt |
| 2. Person Singular |
conspiceris conspicere
|
du werdest erblickt |
| 3. Person Singular |
conspicetur
|
er/sie/es werde erblickt |
| 1. Person Plural |
conspicemur
|
wir werden erblickt |
| 2. Person Plural |
conspicemini
|
ihr werdet erblickt |
| 3. Person Plural |
conspicentur
|
sie werden erblickt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conspicabam
|
ich erblickte |
| 2. Person Singular |
conspicabas
|
du erblicktest |
| 3. Person Singular |
conspicabat
|
er/sie/es erblickte |
| 1. Person Plural |
conspicabamus
|
wir erblickten |
| 2. Person Plural |
conspicabatis
|
ihr erblicktet |
| 3. Person Plural |
conspicabant
|
sie erblickten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conspicabar
|
ich wurde erblickt |
| 2. Person Singular |
conspicabaris conspicabare
|
du wurdest erblickt |
| 3. Person Singular |
conspicabatur
|
er/sie/es wurde erblickt |
| 1. Person Plural |
conspicabamur
|
wir wurden erblickt |
| 2. Person Plural |
conspicabamini
|
ihr wurdet erblickt |
| 3. Person Plural |
conspicabantur
|
sie wurden erblickt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conspicarem
|
ich erblickte |
| 2. Person Singular |
conspicares
|
du erblicktest |
| 3. Person Singular |
conspicaret
|
er/sie/es erblickte |
| 1. Person Plural |
conspicaremus
|
wir erblickten |
| 2. Person Plural |
conspicaretis
|
ihr erblicktet |
| 3. Person Plural |
conspicarent
|
sie erblickten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conspicarer
|
ich würde erblickt |
| 2. Person Singular |
conspicareris conspicarere
|
du würdest erblickt |
| 3. Person Singular |
conspicaretur
|
er/sie/es würde erblickt |
| 1. Person Plural |
conspicaremur
|
wir würden erblickt |
| 2. Person Plural |
conspicaremini
|
ihr würdet erblickt |
| 3. Person Plural |
conspicarentur
|
sie würden erblickt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conspicabo
|
ich werde erblicken |
| 2. Person Singular |
conspicabis
|
du wirst erblicken |
| 3. Person Singular |
conspicabit
|
er/sie/es wird erblicken |
| 1. Person Plural |
conspicabimus
|
wir werden erblicken |
| 2. Person Plural |
conspicabitis
|
ihr werdet erblicken |
| 3. Person Plural |
conspicabunt
|
sie werden erblicken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conspicabor
|
ich werde erblickt |
| 2. Person Singular |
conspicaberis conspicabere
|
du wirst erblickt |
| 3. Person Singular |
conspicabitur
|
er/sie/es wird erblickt |
| 1. Person Plural |
conspicabimur
|
wir werden erblickt |
| 2. Person Plural |
conspicabimini
|
ihr werdet erblickt |
| 3. Person Plural |
conspicabuntur
|
sie werden erblickt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe erblickt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hast erblickt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hat erblickt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben erblickt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habt erblickt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben erblickt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conspicatus sum
|
ich bin erblickt worden |
| 2. Person Singular |
conspicatus es
|
du bist erblickt worden |
| 3. Person Singular |
conspicatus est
|
er/sie/es ist erblickt worden |
| 1. Person Plural |
conspicati sumus
|
wir sind erblickt worden |
| 2. Person Plural |
conspicati estis
|
ihr seid erblickt worden |
| 3. Person Plural |
conspicati sunt
|
sie sind erblickt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe erblickt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du habest erblickt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es habe erblickt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben erblickt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habet erblickt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben erblickt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conspicatus sim
|
ich sei erblickt worden |
| 2. Person Singular |
conspicatus sis
|
du seiest erblickt worden |
| 3. Person Singular |
conspicatus sit
|
er/sie/es sei erblickt worden |
| 1. Person Plural |
conspicati simus
|
wir seien erblickt worden |
| 2. Person Plural |
conspicati sitis
|
ihr seiet erblickt worden |
| 3. Person Plural |
conspicati sint
|
sie seien erblickt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hatte erblickt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hattest erblickt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hatte erblickt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hatten erblickt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hattet erblickt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hatten erblickt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conspicatus eram
|
ich war erblickt worden |
| 2. Person Singular |
conspicatus eras
|
du warst erblickt worden |
| 3. Person Singular |
conspicatus erat
|
er/sie/es war erblickt worden |
| 1. Person Plural |
conspicati eramus
|
wir waren erblickt worden |
| 2. Person Plural |
conspicati eratis
|
ihr warst erblickt worden |
| 3. Person Plural |
conspicati erant
|
sie waren erblickt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hätte erblickt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hättest erblickt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hätte erblickt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hätten erblickt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hättet erblickt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hätten erblickt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conspicatus essem
|
ich wäre erblickt worden |
| 2. Person Singular |
conspicatus esses
|
du wärest erblickt worden |
| 3. Person Singular |
conspicatus esset
|
er/sie/es wäre erblickt worden |
| 1. Person Plural |
conspicati essemus
|
wir wären erblickt worden |
| 2. Person Plural |
conspicati essetis
|
ihr wäret erblickt worden |
| 3. Person Plural |
conspicati essent
|
sie wären erblickt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde erblickt haben |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst erblickt haben |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird erblickt haben |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden erblickt haben |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet erblickt haben |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden erblickt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conspicatus ero
|
ich werde erblickt worden sein |
| 2. Person Singular |
conspicatus eris
|
du werdest erblickt worden sein |
| 3. Person Singular |
conspicatus erit
|
er/sie/es werde erblickt worden sein |
| 1. Person Plural |
conspicati erimus
|
wir werden erblickt worden sein |
| 2. Person Plural |
conspicati eritis
|
ihr werdet erblickt worden sein |
| 3. Person Plural |
conspicati erunt
|
sie werden erblickt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conspicare
|
erblicken |
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
erblickt haben |
| Nachzeitigkeit |
conspicaturum esse
|
erblicken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conspicari conspicarier
|
erblickt werden |
| Vorzeitigkeit |
conspicatum esse
|
erblickt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
conspicatum iri
|
künftig erblickt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conspica
|
erblicke! |
| 2. Person Plural |
conspicate
|
erblickt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
conspicato
|
| 3. Person Singular |
conspicato
|
| 2. Person Plural |
conspicatote
|
| 3. Person Plural |
conspicanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
conspicare
|
das Erblicken |
| Genitiv |
conspicandi
|
des Erblickens |
| Dativ |
conspicando
|
dem Erblicken |
| Akkusativ |
conspicandum
|
das Erblicken |
| Ablativ |
conspicando
|
durch das Erblicken |
| Vokativ |
conspicande
|
Erblicken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conspicandus
|
conspicanda
|
conspicandum
|
| Genitiv |
conspicandi
|
conspicandae
|
conspicandi
|
| Dativ |
conspicando
|
conspicandae
|
conspicando
|
| Akkusativ |
conspicandum
|
conspicandam
|
conspicandum
|
| Ablativ |
conspicando
|
conspicanda
|
conspicando
|
| Vokativ |
conspicande
|
conspicanda
|
conspicandum
|
Plural
| Nominativ |
conspicandi
|
conspicandae
|
conspicanda
|
| Genitiv |
conspicandorum
|
conspicandarum
|
conspicandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
conspicandos
|
conspicandas
|
conspicanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
conspicandi
|
conspicandae
|
conspicanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conspicans
|
conspicans
|
conspicans
|
| Genitiv |
conspicantis
|
conspicantis
|
conspicantis
|
| Dativ |
conspicanti
|
conspicanti
|
conspicanti
|
| Akkusativ |
conspicantem
|
conspicantem
|
conspicans
|
| Ablativ |
conspicanti conspicante
|
conspicanti conspicante
|
conspicanti conspicante
|
| Vokativ |
conspicans
|
conspicans
|
conspicans
|
Plural
| Nominativ |
conspicantes
|
conspicantes
|
conspicantia
|
| Genitiv |
conspicantium conspicantum
|
conspicantium conspicantum
|
conspicantium conspicantum
|
| Dativ |
conspicantibus
|
conspicantibus
|
conspicantibus
|
| Akkusativ |
conspicantes
|
conspicantes
|
conspicantia
|
| Ablativ |
conspicantibus
|
conspicantibus
|
conspicantibus
|
| Vokativ |
conspicantes
|
conspicantes
|
conspicantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conspicatus
|
conspicata
|
conspicatum
|
| Genitiv |
conspicati
|
conspicatae
|
conspicati
|
| Dativ |
conspicato
|
conspicatae
|
conspicato
|
| Akkusativ |
conspicatum
|
conspicatam
|
conspicatum
|
| Ablativ |
conspicato
|
conspicata
|
conspicato
|
| Vokativ |
conspicate
|
conspicata
|
conspicatum
|
Plural
| Nominativ |
conspicati
|
conspicatae
|
conspicata
|
| Genitiv |
conspicatorum
|
conspicatarum
|
conspicatorum
|
| Dativ |
conspicatis
|
conspicatis
|
conspicatis
|
| Akkusativ |
conspicatos
|
conspicatas
|
conspicata
|
| Ablativ |
conspicatis
|
conspicatis
|
conspicatis
|
| Vokativ |
conspicati
|
conspicatae
|
conspicata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conspicaturus
|
conspicatura
|
conspicaturum
|
| Genitiv |
conspicaturi
|
conspicaturae
|
conspicaturi
|
| Dativ |
conspicaturo
|
conspicaturae
|
conspicaturo
|
| Akkusativ |
conspicaturum
|
conspicaturam
|
conspicaturum
|
| Ablativ |
conspicaturo
|
conspicatura
|
conspicaturo
|
| Vokativ |
conspicature
|
conspicatura
|
conspicaturum
|
Plural
| Nominativ |
conspicaturi
|
conspicaturae
|
conspicatura
|
| Genitiv |
conspicaturorum
|
conspicaturarum
|
conspicaturorum
|
| Dativ |
conspicaturis
|
conspicaturis
|
conspicaturis
|
| Akkusativ |
conspicaturos
|
conspicaturas
|
conspicatura
|
| Ablativ |
conspicaturis
|
conspicaturis
|
conspicaturis
|
| Vokativ |
conspicaturi
|
conspicaturae
|
conspicatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
conspicatum
|
conspicatu
|