Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputo
|
|
| 2. Person Singular |
consputas
|
|
| 3. Person Singular |
consputat
|
|
| 1. Person Plural |
consputamus
|
|
| 2. Person Plural |
consputatis
|
|
| 3. Person Plural |
consputant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputor
|
|
| 2. Person Singular |
consputaris consputare
|
|
| 3. Person Singular |
consputatur
|
|
| 1. Person Plural |
consputamur
|
|
| 2. Person Plural |
consputamini
|
|
| 3. Person Plural |
consputantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputem
|
|
| 2. Person Singular |
consputes
|
|
| 3. Person Singular |
consputet
|
|
| 1. Person Plural |
consputemus
|
|
| 2. Person Plural |
consputetis
|
|
| 3. Person Plural |
consputent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputer
|
|
| 2. Person Singular |
consputeris consputere
|
|
| 3. Person Singular |
consputetur
|
|
| 1. Person Plural |
consputemur
|
|
| 2. Person Plural |
consputemini
|
|
| 3. Person Plural |
consputentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputabam
|
|
| 2. Person Singular |
consputabas
|
|
| 3. Person Singular |
consputabat
|
|
| 1. Person Plural |
consputabamus
|
|
| 2. Person Plural |
consputabatis
|
|
| 3. Person Plural |
consputabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputabar
|
|
| 2. Person Singular |
consputabaris consputabare
|
|
| 3. Person Singular |
consputabatur
|
|
| 1. Person Plural |
consputabamur
|
|
| 2. Person Plural |
consputabamini
|
|
| 3. Person Plural |
consputabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputarem
|
|
| 2. Person Singular |
consputares
|
|
| 3. Person Singular |
consputaret
|
|
| 1. Person Plural |
consputaremus
|
|
| 2. Person Plural |
consputaretis
|
|
| 3. Person Plural |
consputarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputarer
|
|
| 2. Person Singular |
consputareris consputarere
|
|
| 3. Person Singular |
consputaretur
|
|
| 1. Person Plural |
consputaremur
|
|
| 2. Person Plural |
consputaremini
|
|
| 3. Person Plural |
consputarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputabo
|
|
| 2. Person Singular |
consputabis
|
|
| 3. Person Singular |
consputabit
|
|
| 1. Person Plural |
consputabimus
|
|
| 2. Person Plural |
consputabitis
|
|
| 3. Person Plural |
consputabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputabor
|
|
| 2. Person Singular |
consputaberis consputabere
|
|
| 3. Person Singular |
consputabitur
|
|
| 1. Person Plural |
consputabimur
|
|
| 2. Person Plural |
consputabimini
|
|
| 3. Person Plural |
consputabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputavi
|
|
| 2. Person Singular |
consputavisti
|
|
| 3. Person Singular |
consputavit
|
|
| 1. Person Plural |
consputavimus
|
|
| 2. Person Plural |
consputavistis
|
|
| 3. Person Plural |
consputaverunt consputavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
consputatus es
|
|
| 3. Person Singular |
consputatus est
|
|
| 1. Person Plural |
consputati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
consputati estis
|
|
| 3. Person Plural |
consputati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputaverim
|
|
| 2. Person Singular |
consputaveris
|
|
| 3. Person Singular |
consputaverit
|
|
| 1. Person Plural |
consputaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
consputaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
consputaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
consputatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
consputatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
consputati simus
|
|
| 2. Person Plural |
consputati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
consputati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputaveram
|
|
| 2. Person Singular |
consputaveras
|
|
| 3. Person Singular |
consputaverat
|
|
| 1. Person Plural |
consputaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
consputaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
consputaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
consputatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
consputatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
consputati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
consputati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
consputati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputavissem
|
|
| 2. Person Singular |
consputavisses
|
|
| 3. Person Singular |
consputavisset
|
|
| 1. Person Plural |
consputavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
consputavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
consputavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
consputatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
consputatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
consputati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
consputati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
consputati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputavero
|
|
| 2. Person Singular |
consputaveris
|
|
| 3. Person Singular |
consputaverit
|
|
| 1. Person Plural |
consputaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
consputaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
consputaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
consputatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
consputatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
consputati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
consputati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
consputati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consputare
|
|
| Vorzeitigkeit |
consputavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
consputaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consputari consputarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
consputatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
consputatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consputa
|
! |
| 2. Person Plural |
consputate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consputato
|
| 3. Person Singular |
consputato
|
| 2. Person Plural |
consputatote
|
| 3. Person Plural |
consputanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consputare
|
das |
| Genitiv |
consputandi
|
des es |
| Dativ |
consputando
|
dem |
| Akkusativ |
consputandum
|
das |
| Ablativ |
consputando
|
durch das |
| Vokativ |
consputande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consputandus
|
consputanda
|
consputandum
|
| Genitiv |
consputandi
|
consputandae
|
consputandi
|
| Dativ |
consputando
|
consputandae
|
consputando
|
| Akkusativ |
consputandum
|
consputandam
|
consputandum
|
| Ablativ |
consputando
|
consputanda
|
consputando
|
| Vokativ |
consputande
|
consputanda
|
consputandum
|
Plural
| Nominativ |
consputandi
|
consputandae
|
consputanda
|
| Genitiv |
consputandorum
|
consputandarum
|
consputandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consputandos
|
consputandas
|
consputanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consputandi
|
consputandae
|
consputanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consputans
|
consputans
|
consputans
|
| Genitiv |
consputantis
|
consputantis
|
consputantis
|
| Dativ |
consputanti
|
consputanti
|
consputanti
|
| Akkusativ |
consputantem
|
consputantem
|
consputans
|
| Ablativ |
consputanti consputante
|
consputanti consputante
|
consputanti consputante
|
| Vokativ |
consputans
|
consputans
|
consputans
|
Plural
| Nominativ |
consputantes
|
consputantes
|
consputantia
|
| Genitiv |
consputantium consputantum
|
consputantium consputantum
|
consputantium consputantum
|
| Dativ |
consputantibus
|
consputantibus
|
consputantibus
|
| Akkusativ |
consputantes
|
consputantes
|
consputantia
|
| Ablativ |
consputantibus
|
consputantibus
|
consputantibus
|
| Vokativ |
consputantes
|
consputantes
|
consputantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consputatus
|
consputata
|
consputatum
|
| Genitiv |
consputati
|
consputatae
|
consputati
|
| Dativ |
consputato
|
consputatae
|
consputato
|
| Akkusativ |
consputatum
|
consputatam
|
consputatum
|
| Ablativ |
consputato
|
consputata
|
consputato
|
| Vokativ |
consputate
|
consputata
|
consputatum
|
Plural
| Nominativ |
consputati
|
consputatae
|
consputata
|
| Genitiv |
consputatorum
|
consputatarum
|
consputatorum
|
| Dativ |
consputatis
|
consputatis
|
consputatis
|
| Akkusativ |
consputatos
|
consputatas
|
consputata
|
| Ablativ |
consputatis
|
consputatis
|
consputatis
|
| Vokativ |
consputati
|
consputatae
|
consputata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consputaturus
|
consputatura
|
consputaturum
|
| Genitiv |
consputaturi
|
consputaturae
|
consputaturi
|
| Dativ |
consputaturo
|
consputaturae
|
consputaturo
|
| Akkusativ |
consputaturum
|
consputaturam
|
consputaturum
|
| Ablativ |
consputaturo
|
consputatura
|
consputaturo
|
| Vokativ |
consputature
|
consputatura
|
consputaturum
|
Plural
| Nominativ |
consputaturi
|
consputaturae
|
consputatura
|
| Genitiv |
consputaturorum
|
consputaturarum
|
consputaturorum
|
| Dativ |
consputaturis
|
consputaturis
|
consputaturis
|
| Akkusativ |
consputaturos
|
consputaturas
|
consputatura
|
| Ablativ |
consputaturis
|
consputaturis
|
consputaturis
|
| Vokativ |
consputaturi
|
consputaturae
|
consputatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consputatum
|
consputatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputo
|
ich verachte |
| 2. Person Singular |
consputas
|
du verachtest |
| 3. Person Singular |
consputat
|
er/sie/es verachtet |
| 1. Person Plural |
consputamus
|
wir verachten |
| 2. Person Plural |
consputatis
|
ihr verachtet |
| 3. Person Plural |
consputant
|
sie verachten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputor
|
ich werde verachtet |
| 2. Person Singular |
consputaris consputare
|
du wirst verachtet |
| 3. Person Singular |
consputatur
|
er/sie/es wird verachtet |
| 1. Person Plural |
consputamur
|
wir werden verachtet |
| 2. Person Plural |
consputamini
|
ihr werdet verachtet |
| 3. Person Plural |
consputantur
|
sie werden verachtet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputem
|
ich verachte |
| 2. Person Singular |
consputes
|
du verachtest |
| 3. Person Singular |
consputet
|
er/sie/es verachte |
| 1. Person Plural |
consputemus
|
wir verachten |
| 2. Person Plural |
consputetis
|
ihr verachtet |
| 3. Person Plural |
consputent
|
sie verachten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputer
|
ich werde verachtet |
| 2. Person Singular |
consputeris consputere
|
du werdest verachtet |
| 3. Person Singular |
consputetur
|
er/sie/es werde verachtet |
| 1. Person Plural |
consputemur
|
wir werden verachtet |
| 2. Person Plural |
consputemini
|
ihr werdet verachtet |
| 3. Person Plural |
consputentur
|
sie werden verachtet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputabam
|
ich verachtete |
| 2. Person Singular |
consputabas
|
du verachtetest |
| 3. Person Singular |
consputabat
|
er/sie/es verachtete |
| 1. Person Plural |
consputabamus
|
wir verachteten |
| 2. Person Plural |
consputabatis
|
ihr verachtetet |
| 3. Person Plural |
consputabant
|
sie verachteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputabar
|
ich wurde verachtet |
| 2. Person Singular |
consputabaris consputabare
|
du wurdest verachtet |
| 3. Person Singular |
consputabatur
|
er/sie/es wurde verachtet |
| 1. Person Plural |
consputabamur
|
wir wurden verachtet |
| 2. Person Plural |
consputabamini
|
ihr wurdet verachtet |
| 3. Person Plural |
consputabantur
|
sie wurden verachtet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputarem
|
ich verachtete |
| 2. Person Singular |
consputares
|
du verachtetest |
| 3. Person Singular |
consputaret
|
er/sie/es verachtete |
| 1. Person Plural |
consputaremus
|
wir verachteten |
| 2. Person Plural |
consputaretis
|
ihr verachtetet |
| 3. Person Plural |
consputarent
|
sie verachteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputarer
|
ich würde verachtet |
| 2. Person Singular |
consputareris consputarere
|
du würdest verachtet |
| 3. Person Singular |
consputaretur
|
er/sie/es würde verachtet |
| 1. Person Plural |
consputaremur
|
wir würden verachtet |
| 2. Person Plural |
consputaremini
|
ihr würdet verachtet |
| 3. Person Plural |
consputarentur
|
sie würden verachtet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputabo
|
ich werde verachten |
| 2. Person Singular |
consputabis
|
du wirst verachten |
| 3. Person Singular |
consputabit
|
er/sie/es wird verachten |
| 1. Person Plural |
consputabimus
|
wir werden verachten |
| 2. Person Plural |
consputabitis
|
ihr werdet verachten |
| 3. Person Plural |
consputabunt
|
sie werden verachten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputabor
|
ich werde verachtet |
| 2. Person Singular |
consputaberis consputabere
|
du wirst verachtet |
| 3. Person Singular |
consputabitur
|
er/sie/es wird verachtet |
| 1. Person Plural |
consputabimur
|
wir werden verachtet |
| 2. Person Plural |
consputabimini
|
ihr werdet verachtet |
| 3. Person Plural |
consputabuntur
|
sie werden verachtet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputavi
|
ich habe verachtet |
| 2. Person Singular |
consputavisti
|
du hast verachtet |
| 3. Person Singular |
consputavit
|
er/sie/es hat verachtet |
| 1. Person Plural |
consputavimus
|
wir haben verachtet |
| 2. Person Plural |
consputavistis
|
ihr habt verachtet |
| 3. Person Plural |
consputaverunt consputavere
|
sie haben verachtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputatus sum
|
ich bin verachtet worden |
| 2. Person Singular |
consputatus es
|
du bist verachtet worden |
| 3. Person Singular |
consputatus est
|
er/sie/es ist verachtet worden |
| 1. Person Plural |
consputati sumus
|
wir sind verachtet worden |
| 2. Person Plural |
consputati estis
|
ihr seid verachtet worden |
| 3. Person Plural |
consputati sunt
|
sie sind verachtet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputaverim
|
ich habe verachtet |
| 2. Person Singular |
consputaveris
|
du habest verachtet |
| 3. Person Singular |
consputaverit
|
er/sie/es habe verachtet |
| 1. Person Plural |
consputaverimus
|
wir haben verachtet |
| 2. Person Plural |
consputaveritis
|
ihr habet verachtet |
| 3. Person Plural |
consputaverint
|
sie haben verachtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputatus sim
|
ich sei verachtet worden |
| 2. Person Singular |
consputatus sis
|
du seiest verachtet worden |
| 3. Person Singular |
consputatus sit
|
er/sie/es sei verachtet worden |
| 1. Person Plural |
consputati simus
|
wir seien verachtet worden |
| 2. Person Plural |
consputati sitis
|
ihr seiet verachtet worden |
| 3. Person Plural |
consputati sint
|
sie seien verachtet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputaveram
|
ich hatte verachtet |
| 2. Person Singular |
consputaveras
|
du hattest verachtet |
| 3. Person Singular |
consputaverat
|
er/sie/es hatte verachtet |
| 1. Person Plural |
consputaveramus
|
wir hatten verachtet |
| 2. Person Plural |
consputaveratis
|
ihr hattet verachtet |
| 3. Person Plural |
consputaverant
|
sie hatten verachtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputatus eram
|
ich war verachtet worden |
| 2. Person Singular |
consputatus eras
|
du warst verachtet worden |
| 3. Person Singular |
consputatus erat
|
er/sie/es war verachtet worden |
| 1. Person Plural |
consputati eramus
|
wir waren verachtet worden |
| 2. Person Plural |
consputati eratis
|
ihr warst verachtet worden |
| 3. Person Plural |
consputati erant
|
sie waren verachtet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputavissem
|
ich hätte verachtet |
| 2. Person Singular |
consputavisses
|
du hättest verachtet |
| 3. Person Singular |
consputavisset
|
er/sie/es hätte verachtet |
| 1. Person Plural |
consputavissemus
|
wir hätten verachtet |
| 2. Person Plural |
consputavissetis
|
ihr hättet verachtet |
| 3. Person Plural |
consputavissent
|
sie hätten verachtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputatus essem
|
ich wäre verachtet worden |
| 2. Person Singular |
consputatus esses
|
du wärest verachtet worden |
| 3. Person Singular |
consputatus esset
|
er/sie/es wäre verachtet worden |
| 1. Person Plural |
consputati essemus
|
wir wären verachtet worden |
| 2. Person Plural |
consputati essetis
|
ihr wäret verachtet worden |
| 3. Person Plural |
consputati essent
|
sie wären verachtet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consputavero
|
ich werde verachtet haben |
| 2. Person Singular |
consputaveris
|
du wirst verachtet haben |
| 3. Person Singular |
consputaverit
|
er/sie/es wird verachtet haben |
| 1. Person Plural |
consputaverimus
|
wir werden verachtet haben |
| 2. Person Plural |
consputaveritis
|
ihr werdet verachtet haben |
| 3. Person Plural |
consputaverint
|
sie werden verachtet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consputatus ero
|
ich werde verachtet worden sein |
| 2. Person Singular |
consputatus eris
|
du werdest verachtet worden sein |
| 3. Person Singular |
consputatus erit
|
er/sie/es werde verachtet worden sein |
| 1. Person Plural |
consputati erimus
|
wir werden verachtet worden sein |
| 2. Person Plural |
consputati eritis
|
ihr werdet verachtet worden sein |
| 3. Person Plural |
consputati erunt
|
sie werden verachtet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consputare
|
verachten |
| Vorzeitigkeit |
consputavisse
|
verachtet haben |
| Nachzeitigkeit |
consputaturum esse
|
verachten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consputari consputarier
|
verachtet werden |
| Vorzeitigkeit |
consputatum esse
|
verachtet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
consputatum iri
|
künftig verachtet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consputa
|
verachte! |
| 2. Person Plural |
consputate
|
verachtet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consputato
|
| 3. Person Singular |
consputato
|
| 2. Person Plural |
consputatote
|
| 3. Person Plural |
consputanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consputare
|
das Verachten |
| Genitiv |
consputandi
|
des Verachtens |
| Dativ |
consputando
|
dem Verachten |
| Akkusativ |
consputandum
|
das Verachten |
| Ablativ |
consputando
|
durch das Verachten |
| Vokativ |
consputande
|
Verachten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consputandus
|
consputanda
|
consputandum
|
| Genitiv |
consputandi
|
consputandae
|
consputandi
|
| Dativ |
consputando
|
consputandae
|
consputando
|
| Akkusativ |
consputandum
|
consputandam
|
consputandum
|
| Ablativ |
consputando
|
consputanda
|
consputando
|
| Vokativ |
consputande
|
consputanda
|
consputandum
|
Plural
| Nominativ |
consputandi
|
consputandae
|
consputanda
|
| Genitiv |
consputandorum
|
consputandarum
|
consputandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consputandos
|
consputandas
|
consputanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consputandi
|
consputandae
|
consputanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consputans
|
consputans
|
consputans
|
| Genitiv |
consputantis
|
consputantis
|
consputantis
|
| Dativ |
consputanti
|
consputanti
|
consputanti
|
| Akkusativ |
consputantem
|
consputantem
|
consputans
|
| Ablativ |
consputanti consputante
|
consputanti consputante
|
consputanti consputante
|
| Vokativ |
consputans
|
consputans
|
consputans
|
Plural
| Nominativ |
consputantes
|
consputantes
|
consputantia
|
| Genitiv |
consputantium consputantum
|
consputantium consputantum
|
consputantium consputantum
|
| Dativ |
consputantibus
|
consputantibus
|
consputantibus
|
| Akkusativ |
consputantes
|
consputantes
|
consputantia
|
| Ablativ |
consputantibus
|
consputantibus
|
consputantibus
|
| Vokativ |
consputantes
|
consputantes
|
consputantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consputatus
|
consputata
|
consputatum
|
| Genitiv |
consputati
|
consputatae
|
consputati
|
| Dativ |
consputato
|
consputatae
|
consputato
|
| Akkusativ |
consputatum
|
consputatam
|
consputatum
|
| Ablativ |
consputato
|
consputata
|
consputato
|
| Vokativ |
consputate
|
consputata
|
consputatum
|
Plural
| Nominativ |
consputati
|
consputatae
|
consputata
|
| Genitiv |
consputatorum
|
consputatarum
|
consputatorum
|
| Dativ |
consputatis
|
consputatis
|
consputatis
|
| Akkusativ |
consputatos
|
consputatas
|
consputata
|
| Ablativ |
consputatis
|
consputatis
|
consputatis
|
| Vokativ |
consputati
|
consputatae
|
consputata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consputaturus
|
consputatura
|
consputaturum
|
| Genitiv |
consputaturi
|
consputaturae
|
consputaturi
|
| Dativ |
consputaturo
|
consputaturae
|
consputaturo
|
| Akkusativ |
consputaturum
|
consputaturam
|
consputaturum
|
| Ablativ |
consputaturo
|
consputatura
|
consputaturo
|
| Vokativ |
consputature
|
consputatura
|
consputaturum
|
Plural
| Nominativ |
consputaturi
|
consputaturae
|
consputatura
|
| Genitiv |
consputaturorum
|
consputaturarum
|
consputaturorum
|
| Dativ |
consputaturis
|
consputaturis
|
consputaturis
|
| Akkusativ |
consputaturos
|
consputaturas
|
consputatura
|
| Ablativ |
consputaturis
|
consputaturis
|
consputaturis
|
| Vokativ |
consputaturi
|
consputaturae
|
consputatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consputatum
|
consputatu
|