| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch | 
|---|---|---|---|---|
| constabilire | Verb | I-Konjugation | Infinitiv | befestigen sichern | 
| constabilire | Verb | I-Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | du wirst befestigt du wirst gesichert | 
| constabilire | Verb | I-Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | befestige sichere; sichre | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabilio | ich befestige | 
| 2. Person Singular | constabilis | du befestigst | 
| 3. Person Singular | constabilit | er/sie/es befestigt | 
| 1. Person Plural | constabilimus | wir befestigen | 
| 2. Person Plural | constabilitis | ihr befestigt | 
| 3. Person Plural | constabiliunt | sie befestigen | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabilior | ich werde befestigt | 
| 2. Person Singular | constabiliris constabilire | du wirst befestigt | 
| 3. Person Singular | constabilitur | er/sie/es wird befestigt | 
| 1. Person Plural | constabilimur | wir werden befestigt | 
| 2. Person Plural | constabilimini | ihr werdet befestigt | 
| 3. Person Plural | constabiliuntur | sie werden befestigt | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabiliam | ich befestige | 
| 2. Person Singular | constabilias | du befestigest | 
| 3. Person Singular | constabiliat | er/sie/es befestige | 
| 1. Person Plural | constabiliamus | wir befestigen | 
| 2. Person Plural | constabiliatis | ihr befestiget | 
| 3. Person Plural | constabiliant | sie befestigen | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabiliar | ich werde befestigt | 
| 2. Person Singular | constabiliaris constabiliare | du werdest befestigt | 
| 3. Person Singular | constabiliatur | er/sie/es werde befestigt | 
| 1. Person Plural | constabiliamur | wir werden befestigt | 
| 2. Person Plural | constabiliamini | ihr werdet befestigt | 
| 3. Person Plural | constabiliantur | sie werden befestigt | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabiliebam constabilbam | ich befestigte | 
| 2. Person Singular | constabiliebas constabilbas | du befestigtest | 
| 3. Person Singular | constabiliebat constabilbat | er/sie/es befestigte | 
| 1. Person Plural | constabiliebamus constabilbamus | wir befestigten | 
| 2. Person Plural | constabiliebatis constabilbatis | ihr befestigtet | 
| 3. Person Plural | constabiliebant constabilbant | sie befestigten | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabiliebar | ich wurde befestigt | 
| 2. Person Singular | constabiliebaris constabiliebare | du wurdest befestigt | 
| 3. Person Singular | constabiliebatur | er/sie/es wurde befestigt | 
| 1. Person Plural | constabiliebamur | wir wurden befestigt | 
| 2. Person Plural | constabiliebamini | ihr wurdet befestigt | 
| 3. Person Plural | constabiliebantur | sie wurden befestigt | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabilirem | ich befestigte | 
| 2. Person Singular | constabilires | du befestigtest | 
| 3. Person Singular | constabiliret | er/sie/es befestigte | 
| 1. Person Plural | constabiliremus | wir befestigten | 
| 2. Person Plural | constabiliretis | ihr befestigtet | 
| 3. Person Plural | constabilirent | sie befestigten | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabilirer | ich würde befestigt | 
| 2. Person Singular | constabilireris constabilirere | du würdest befestigt | 
| 3. Person Singular | constabiliretur | er/sie/es würde befestigt | 
| 1. Person Plural | constabiliremur | wir würden befestigt | 
| 2. Person Plural | constabiliremini | ihr würdet befestigt | 
| 3. Person Plural | constabilirentur | sie würden befestigt | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabiliam constabilibo | ich werde befestigen | 
| 2. Person Singular | constabilies constabilibis | du wirst befestigen | 
| 3. Person Singular | constabiliet constabilibit | er/sie/es wird befestigen | 
| 1. Person Plural | constabiliemus constabilibimus | wir werden befestigen | 
| 2. Person Plural | constabilietis constabilibitis | ihr werdet befestigen | 
| 3. Person Plural | constabilient constabilibunt | sie werden befestigen | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabiliar constabilibor | ich werde befestigt | 
| 2. Person Singular | constabilieris constabiliere constabiliberis | du wirst befestigt | 
| 3. Person Singular | constabilietur constabiliberit | er/sie/es wird befestigt | 
| 1. Person Plural | constabiliemur constabilibimur | wir werden befestigt | 
| 2. Person Plural | constabiliemini constabilibimini | ihr werdet befestigt | 
| 3. Person Plural | constabilientur constabilibuntur | sie werden befestigt | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabilivi | ich habe befestigt | 
| 2. Person Singular | constabilivisti | du hast befestigt | 
| 3. Person Singular | constabilivit | er/sie/es hat befestigt | 
| 1. Person Plural | constabilivimus | wir haben befestigt | 
| 2. Person Plural | constabilivistis | ihr habt befestigt | 
| 3. Person Plural | constabiliverunt constabilivere | sie haben befestigt | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabilitus sum | ich bin befestigt worden | 
| 2. Person Singular | constabilitus es | du bist befestigt worden | 
| 3. Person Singular | constabilitus est | er/sie/es ist befestigt worden | 
| 1. Person Plural | constabiliti sumus | wir sind befestigt worden | 
| 2. Person Plural | constabiliti estis | ihr seid befestigt worden | 
| 3. Person Plural | constabiliti sunt | sie sind befestigt worden | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabiliverim | ich habe befestigt | 
| 2. Person Singular | constabiliveris | du habest befestigt | 
| 3. Person Singular | constabiliverit | er/sie/es habe befestigt | 
| 1. Person Plural | constabiliverimus | wir haben befestigt | 
| 2. Person Plural | constabiliveritis | ihr habet befestigt | 
| 3. Person Plural | constabiliverint | sie haben befestigt | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabilitus sim | ich sei befestigt worden | 
| 2. Person Singular | constabilitus sis | du seiest befestigt worden | 
| 3. Person Singular | constabilitus sit | er/sie/es sei befestigt worden | 
| 1. Person Plural | constabiliti simus | wir seien befestigt worden | 
| 2. Person Plural | constabiliti sitis | ihr seiet befestigt worden | 
| 3. Person Plural | constabiliti sint | sie seien befestigt worden | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabiliveram | ich hatte befestigt | 
| 2. Person Singular | constabiliveras | du hattest befestigt | 
| 3. Person Singular | constabiliverat | er/sie/es hatte befestigt | 
| 1. Person Plural | constabiliveramus | wir hatten befestigt | 
| 2. Person Plural | constabiliveratis | ihr hattet befestigt | 
| 3. Person Plural | constabiliverant | sie hatten befestigt | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabilitus eram | ich war befestigt worden | 
| 2. Person Singular | constabilitus eras | du warst befestigt worden | 
| 3. Person Singular | constabilitus erat | er/sie/es war befestigt worden | 
| 1. Person Plural | constabiliti eramus | wir waren befestigt worden | 
| 2. Person Plural | constabiliti eratis | ihr warst befestigt worden | 
| 3. Person Plural | constabiliti erant | sie waren befestigt worden | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabilivissem | ich hätte befestigt | 
| 2. Person Singular | constabilivisses | du hättest befestigt | 
| 3. Person Singular | constabilivisset | er/sie/es hätte befestigt | 
| 1. Person Plural | constabilivissemus | wir hätten befestigt | 
| 2. Person Plural | constabilivissetis | ihr hättet befestigt | 
| 3. Person Plural | constabilivissent | sie hätten befestigt | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabilitus essem | ich wäre befestigt worden | 
| 2. Person Singular | constabilitus esses | du wärest befestigt worden | 
| 3. Person Singular | constabilitus esset | er/sie/es wäre befestigt worden | 
| 1. Person Plural | constabiliti essemus | wir wären befestigt worden | 
| 2. Person Plural | constabiliti essetis | ihr wäret befestigt worden | 
| 3. Person Plural | constabiliti essent | sie wären befestigt worden | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabilivero | ich werde befestigt haben | 
| 2. Person Singular | constabiliveris | du wirst befestigt haben | 
| 3. Person Singular | constabiliverit | er/sie/es wird befestigt haben | 
| 1. Person Plural | constabiliverimus | wir werden befestigt haben | 
| 2. Person Plural | constabiliveritis | ihr werdet befestigt haben | 
| 3. Person Plural | constabiliverint | sie werden befestigt haben | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabilitus ero | ich werde befestigt worden sein | 
| 2. Person Singular | constabilitus eris | du werdest befestigt worden sein | 
| 3. Person Singular | constabilitus erit | er/sie/es werde befestigt worden sein | 
| 1. Person Plural | constabiliti erimus | wir werden befestigt worden sein | 
| 2. Person Plural | constabiliti eritis | ihr werdet befestigt worden sein | 
| 3. Person Plural | constabiliti erunt | sie werden befestigt worden sein | 
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | constabilire | befestigen | 
| Vorzeitigkeit | constabilivisse | befestigt haben | 
| Nachzeitigkeit | constabiliturum esse | befestigen werden | 
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | constabiliri constabilirier | befestigt werden | 
| Vorzeitigkeit | constabilitum esse | befestigt worden sein | 
| Nachzeitigkeit | constabilitum iri | künftig befestigt werden | 
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | constabili | befestige! | 
| 2. Person Plural | constabilite | befestigt! | 
| Latein | |
| 2. Person Singular | constabilito | 
| 3. Person Singular | constabilito | 
| 2. Person Plural | constabilitote | 
| 3. Person Plural | constabiliunto | 
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | constabilire | das Befestigen | 
| Genitiv | constabiliendi constabiliundi | des Befestigens | 
| Dativ | constabiliendo constabiliundo | dem Befestigen | 
| Akkusativ | constabiliendum constabiliundum | das Befestigen | 
| Ablativ | constabiliendo constabiliundo | durch das Befestigen | 
| Vokativ | constabiliende constabiliunde | Befestigen! | 
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | constabiliendus constabiliundus | constabilienda constabiliunda | constabiliendum constabiliundum | 
| Genitiv | constabiliendi constabiliundi | constabiliendae constabiliundae | constabiliendi constabiliundi | 
| Dativ | constabiliendo constabiliundo | constabiliendae constabiliundae | constabiliendo constabiliundo | 
| Akkusativ | constabiliendum constabiliundum | constabiliendam constabiliundam | constabiliendum constabiliundum | 
| Ablativ | constabiliendo constabiliundo | constabilienda constabiliunda | constabiliendo constabiliundo | 
| Vokativ | constabiliende constabiliunde | constabilienda constabiliunda | constabiliendum constabiliundum | 
| Nominativ | constabiliendi constabiliundi | constabiliendae constabiliundae | constabilienda constabiliunda | 
| Genitiv | constabiliendorum constabiliundorum | constabiliendarum constabiliundarum | constabiliendorum constabiliundorum | 
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
| Akkusativ | constabiliendos constabiliundos | constabiliendas constabiliundas | constabilienda constabiliunda | 
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
| Vokativ | constabiliendi constabiliundi | constabiliendae constabiliundae | constabilienda constabiliunda | 
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | constabiliens | constabiliens | constabiliens | 
| Genitiv | constabilientis | constabilientis | constabilientis | 
| Dativ | constabilienti | constabilienti | constabilienti | 
| Akkusativ | constabilientem | constabilientem | constabiliens | 
| Ablativ | constabilienti constabiliente | constabilienti constabiliente | constabilienti constabiliente | 
| Vokativ | constabiliens | constabiliens | constabiliens | 
| Nominativ | constabilientes | constabilientes | constabilientia | 
| Genitiv | constabilientium constabilientum | constabilientium constabilientum | constabilientium constabilientum | 
| Dativ | constabilientibus | constabilientibus | constabilientibus | 
| Akkusativ | constabilientes | constabilientes | constabilientia | 
| Ablativ | constabilientibus | constabilientibus | constabilientibus | 
| Vokativ | constabilientes | constabilientes | constabilientia | 
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | constabilitus | constabilita | constabilitum | 
| Genitiv | constabiliti | constabilitae | constabiliti | 
| Dativ | constabilito | constabilitae | constabilito | 
| Akkusativ | constabilitum | constabilitam | constabilitum | 
| Ablativ | constabilito | constabilita | constabilito | 
| Vokativ | constabilite | constabilita | constabilitum | 
| Nominativ | constabiliti | constabilitae | constabilita | 
| Genitiv | constabilitorum | constabilitarum | constabilitorum | 
| Dativ | constabilitis | constabilitis | constabilitis | 
| Akkusativ | constabilitos | constabilitas | constabilita | 
| Ablativ | constabilitis | constabilitis | constabilitis | 
| Vokativ | constabiliti | constabilitae | constabilita | 
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | constabiliturus | constabilitura | constabiliturum | 
| Genitiv | constabilituri | constabiliturae | constabilituri | 
| Dativ | constabilituro | constabiliturae | constabilituro | 
| Akkusativ | constabiliturum | constabilituram | constabiliturum | 
| Ablativ | constabilituro | constabilitura | constabilituro | 
| Vokativ | constabiliture | constabilitura | constabiliturum | 
| Nominativ | constabilituri | constabiliturae | constabilitura | 
| Genitiv | constabiliturorum | constabiliturarum | constabiliturorum | 
| Dativ | constabilituris | constabilituris | constabilituris | 
| Akkusativ | constabilituros | constabilituras | constabilitura | 
| Ablativ | constabilituris | constabilituris | constabilituris | 
| Vokativ | constabilituri | constabiliturae | constabilitura | 
| Supin I | Supin II | 
| constabilitum | constabilitu | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabilio | ich sichere; sichre | 
| 2. Person Singular | constabilis | du sicherst | 
| 3. Person Singular | constabilit | er/sie/es sichert | 
| 1. Person Plural | constabilimus | wir sichern | 
| 2. Person Plural | constabilitis | ihr sichert | 
| 3. Person Plural | constabiliunt | sie sichern | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabilior | ich werde gesichert | 
| 2. Person Singular | constabiliris constabilire | du wirst gesichert | 
| 3. Person Singular | constabilitur | er/sie/es wird gesichert | 
| 1. Person Plural | constabilimur | wir werden gesichert | 
| 2. Person Plural | constabilimini | ihr werdet gesichert | 
| 3. Person Plural | constabiliuntur | sie werden gesichert | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabiliam | ich sichere; sichre | 
| 2. Person Singular | constabilias | du sicherest; sichrest | 
| 3. Person Singular | constabiliat | er/sie/es sichere; sichre | 
| 1. Person Plural | constabiliamus | wir sicheren | 
| 2. Person Plural | constabiliatis | ihr sicheret | 
| 3. Person Plural | constabiliant | sie sicheren | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabiliar | ich werde gesichert | 
| 2. Person Singular | constabiliaris constabiliare | du werdest gesichert | 
| 3. Person Singular | constabiliatur | er/sie/es werde gesichert | 
| 1. Person Plural | constabiliamur | wir werden gesichert | 
| 2. Person Plural | constabiliamini | ihr werdet gesichert | 
| 3. Person Plural | constabiliantur | sie werden gesichert | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabiliebam constabilbam | ich sicherte | 
| 2. Person Singular | constabiliebas constabilbas | du sichertest | 
| 3. Person Singular | constabiliebat constabilbat | er/sie/es sicherte | 
| 1. Person Plural | constabiliebamus constabilbamus | wir sicherten | 
| 2. Person Plural | constabiliebatis constabilbatis | ihr sichertet | 
| 3. Person Plural | constabiliebant constabilbant | sie sicherten | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabiliebar | ich wurde gesichert | 
| 2. Person Singular | constabiliebaris constabiliebare | du wurdest gesichert | 
| 3. Person Singular | constabiliebatur | er/sie/es wurde gesichert | 
| 1. Person Plural | constabiliebamur | wir wurden gesichert | 
| 2. Person Plural | constabiliebamini | ihr wurdet gesichert | 
| 3. Person Plural | constabiliebantur | sie wurden gesichert | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabilirem | ich sicherte | 
| 2. Person Singular | constabilires | du sichertest | 
| 3. Person Singular | constabiliret | er/sie/es sicherte | 
| 1. Person Plural | constabiliremus | wir sicherten | 
| 2. Person Plural | constabiliretis | ihr sichertet | 
| 3. Person Plural | constabilirent | sie sicherten | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabilirer | ich würde gesichert | 
| 2. Person Singular | constabilireris constabilirere | du würdest gesichert | 
| 3. Person Singular | constabiliretur | er/sie/es würde gesichert | 
| 1. Person Plural | constabiliremur | wir würden gesichert | 
| 2. Person Plural | constabiliremini | ihr würdet gesichert | 
| 3. Person Plural | constabilirentur | sie würden gesichert | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabiliam constabilibo | ich werde sichern | 
| 2. Person Singular | constabilies constabilibis | du wirst sichern | 
| 3. Person Singular | constabiliet constabilibit | er/sie/es wird sichern | 
| 1. Person Plural | constabiliemus constabilibimus | wir werden sichern | 
| 2. Person Plural | constabilietis constabilibitis | ihr werdet sichern | 
| 3. Person Plural | constabilient constabilibunt | sie werden sichern | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabiliar constabilibor | ich werde gesichert | 
| 2. Person Singular | constabilieris constabiliere constabiliberis | du wirst gesichert | 
| 3. Person Singular | constabilietur constabiliberit | er/sie/es wird gesichert | 
| 1. Person Plural | constabiliemur constabilibimur | wir werden gesichert | 
| 2. Person Plural | constabiliemini constabilibimini | ihr werdet gesichert | 
| 3. Person Plural | constabilientur constabilibuntur | sie werden gesichert | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabilivi | ich habe gesichert | 
| 2. Person Singular | constabilivisti | du hast gesichert | 
| 3. Person Singular | constabilivit | er/sie/es hat gesichert | 
| 1. Person Plural | constabilivimus | wir haben gesichert | 
| 2. Person Plural | constabilivistis | ihr habt gesichert | 
| 3. Person Plural | constabiliverunt constabilivere | sie haben gesichert | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabilitus sum | ich bin gesichert worden | 
| 2. Person Singular | constabilitus es | du bist gesichert worden | 
| 3. Person Singular | constabilitus est | er/sie/es ist gesichert worden | 
| 1. Person Plural | constabiliti sumus | wir sind gesichert worden | 
| 2. Person Plural | constabiliti estis | ihr seid gesichert worden | 
| 3. Person Plural | constabiliti sunt | sie sind gesichert worden | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabiliverim | ich habe gesichert | 
| 2. Person Singular | constabiliveris | du habest gesichert | 
| 3. Person Singular | constabiliverit | er/sie/es habe gesichert | 
| 1. Person Plural | constabiliverimus | wir haben gesichert | 
| 2. Person Plural | constabiliveritis | ihr habet gesichert | 
| 3. Person Plural | constabiliverint | sie haben gesichert | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabilitus sim | ich sei gesichert worden | 
| 2. Person Singular | constabilitus sis | du seiest gesichert worden | 
| 3. Person Singular | constabilitus sit | er/sie/es sei gesichert worden | 
| 1. Person Plural | constabiliti simus | wir seien gesichert worden | 
| 2. Person Plural | constabiliti sitis | ihr seiet gesichert worden | 
| 3. Person Plural | constabiliti sint | sie seien gesichert worden | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabiliveram | ich hatte gesichert | 
| 2. Person Singular | constabiliveras | du hattest gesichert | 
| 3. Person Singular | constabiliverat | er/sie/es hatte gesichert | 
| 1. Person Plural | constabiliveramus | wir hatten gesichert | 
| 2. Person Plural | constabiliveratis | ihr hattet gesichert | 
| 3. Person Plural | constabiliverant | sie hatten gesichert | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabilitus eram | ich war gesichert worden | 
| 2. Person Singular | constabilitus eras | du warst gesichert worden | 
| 3. Person Singular | constabilitus erat | er/sie/es war gesichert worden | 
| 1. Person Plural | constabiliti eramus | wir waren gesichert worden | 
| 2. Person Plural | constabiliti eratis | ihr warst gesichert worden | 
| 3. Person Plural | constabiliti erant | sie waren gesichert worden | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabilivissem | ich hätte gesichert | 
| 2. Person Singular | constabilivisses | du hättest gesichert | 
| 3. Person Singular | constabilivisset | er/sie/es hätte gesichert | 
| 1. Person Plural | constabilivissemus | wir hätten gesichert | 
| 2. Person Plural | constabilivissetis | ihr hättet gesichert | 
| 3. Person Plural | constabilivissent | sie hätten gesichert | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabilitus essem | ich wäre gesichert worden | 
| 2. Person Singular | constabilitus esses | du wärest gesichert worden | 
| 3. Person Singular | constabilitus esset | er/sie/es wäre gesichert worden | 
| 1. Person Plural | constabiliti essemus | wir wären gesichert worden | 
| 2. Person Plural | constabiliti essetis | ihr wäret gesichert worden | 
| 3. Person Plural | constabiliti essent | sie wären gesichert worden | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | constabilivero | ich werde gesichert haben | 
| 2. Person Singular | constabiliveris | du wirst gesichert haben | 
| 3. Person Singular | constabiliverit | er/sie/es wird gesichert haben | 
| 1. Person Plural | constabiliverimus | wir werden gesichert haben | 
| 2. Person Plural | constabiliveritis | ihr werdet gesichert haben | 
| 3. Person Plural | constabiliverint | sie werden gesichert haben | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | constabilitus ero | ich werde gesichert worden sein | 
| 2. Person Singular | constabilitus eris | du werdest gesichert worden sein | 
| 3. Person Singular | constabilitus erit | er/sie/es werde gesichert worden sein | 
| 1. Person Plural | constabiliti erimus | wir werden gesichert worden sein | 
| 2. Person Plural | constabiliti eritis | ihr werdet gesichert worden sein | 
| 3. Person Plural | constabiliti erunt | sie werden gesichert worden sein | 
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | constabilire | sichern | 
| Vorzeitigkeit | constabilivisse | gesichert haben | 
| Nachzeitigkeit | constabiliturum esse | sichern werden | 
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | constabiliri constabilirier | gesichert werden | 
| Vorzeitigkeit | constabilitum esse | gesichert worden sein | 
| Nachzeitigkeit | constabilitum iri | künftig gesichert werden | 
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | constabili | sichere; sichre! | 
| 2. Person Plural | constabilite | sichert! | 
| Latein | |
| 2. Person Singular | constabilito | 
| 3. Person Singular | constabilito | 
| 2. Person Plural | constabilitote | 
| 3. Person Plural | constabiliunto | 
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | constabilire | das Sichern | 
| Genitiv | constabiliendi constabiliundi | des Sichernes | 
| Dativ | constabiliendo constabiliundo | dem Sichern | 
| Akkusativ | constabiliendum constabiliundum | das Sichern | 
| Ablativ | constabiliendo constabiliundo | durch das Sichern | 
| Vokativ | constabiliende constabiliunde | Sichern! | 
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | constabiliendus constabiliundus | constabilienda constabiliunda | constabiliendum constabiliundum | 
| Genitiv | constabiliendi constabiliundi | constabiliendae constabiliundae | constabiliendi constabiliundi | 
| Dativ | constabiliendo constabiliundo | constabiliendae constabiliundae | constabiliendo constabiliundo | 
| Akkusativ | constabiliendum constabiliundum | constabiliendam constabiliundam | constabiliendum constabiliundum | 
| Ablativ | constabiliendo constabiliundo | constabilienda constabiliunda | constabiliendo constabiliundo | 
| Vokativ | constabiliende constabiliunde | constabilienda constabiliunda | constabiliendum constabiliundum | 
| Nominativ | constabiliendi constabiliundi | constabiliendae constabiliundae | constabilienda constabiliunda | 
| Genitiv | constabiliendorum constabiliundorum | constabiliendarum constabiliundarum | constabiliendorum constabiliundorum | 
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
| Akkusativ | constabiliendos constabiliundos | constabiliendas constabiliundas | constabilienda constabiliunda | 
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
| Vokativ | constabiliendi constabiliundi | constabiliendae constabiliundae | constabilienda constabiliunda | 
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | constabiliens | constabiliens | constabiliens | 
| Genitiv | constabilientis | constabilientis | constabilientis | 
| Dativ | constabilienti | constabilienti | constabilienti | 
| Akkusativ | constabilientem | constabilientem | constabiliens | 
| Ablativ | constabilienti constabiliente | constabilienti constabiliente | constabilienti constabiliente | 
| Vokativ | constabiliens | constabiliens | constabiliens | 
| Nominativ | constabilientes | constabilientes | constabilientia | 
| Genitiv | constabilientium constabilientum | constabilientium constabilientum | constabilientium constabilientum | 
| Dativ | constabilientibus | constabilientibus | constabilientibus | 
| Akkusativ | constabilientes | constabilientes | constabilientia | 
| Ablativ | constabilientibus | constabilientibus | constabilientibus | 
| Vokativ | constabilientes | constabilientes | constabilientia | 
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | constabilitus | constabilita | constabilitum | 
| Genitiv | constabiliti | constabilitae | constabiliti | 
| Dativ | constabilito | constabilitae | constabilito | 
| Akkusativ | constabilitum | constabilitam | constabilitum | 
| Ablativ | constabilito | constabilita | constabilito | 
| Vokativ | constabilite | constabilita | constabilitum | 
| Nominativ | constabiliti | constabilitae | constabilita | 
| Genitiv | constabilitorum | constabilitarum | constabilitorum | 
| Dativ | constabilitis | constabilitis | constabilitis | 
| Akkusativ | constabilitos | constabilitas | constabilita | 
| Ablativ | constabilitis | constabilitis | constabilitis | 
| Vokativ | constabiliti | constabilitae | constabilita | 
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | constabiliturus | constabilitura | constabiliturum | 
| Genitiv | constabilituri | constabiliturae | constabilituri | 
| Dativ | constabilituro | constabiliturae | constabilituro | 
| Akkusativ | constabiliturum | constabilituram | constabiliturum | 
| Ablativ | constabilituro | constabilitura | constabilituro | 
| Vokativ | constabiliture | constabilitura | constabiliturum | 
| Nominativ | constabilituri | constabiliturae | constabilitura | 
| Genitiv | constabiliturorum | constabiliturarum | constabiliturorum | 
| Dativ | constabilituris | constabilituris | constabilituris | 
| Akkusativ | constabilituros | constabilituras | constabilitura | 
| Ablativ | constabilituris | constabilituris | constabilituris | 
| Vokativ | constabilituri | constabiliturae | constabilitura | 
| Supin I | Supin II | 
| constabilitum | constabilitu |