Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consto
|
ich stehe fest |
| 2. Person Singular |
constas
|
du stehst fest |
| 3. Person Singular |
constat
|
er/sie/es steht fest |
| 1. Person Plural |
constamus
|
wir stehen fest |
| 2. Person Plural |
constatis
|
ihr steht fest |
| 3. Person Plural |
constant
|
sie stehen fest |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constor
|
ich werde festgestanden |
| 2. Person Singular |
constaris constare
|
du wirst festgestanden |
| 3. Person Singular |
constatur
|
er/sie/es wird festgestanden |
| 1. Person Plural |
constamur
|
wir werden festgestanden |
| 2. Person Plural |
constamini
|
ihr werdet festgestanden |
| 3. Person Plural |
constantur
|
sie werden festgestanden |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constem
|
ich stehe fest |
| 2. Person Singular |
constes
|
du stehest fest |
| 3. Person Singular |
constet
|
er/sie/es stehe fest |
| 1. Person Plural |
constemus
|
wir stehen fest |
| 2. Person Plural |
constetis
|
ihr stehet fest |
| 3. Person Plural |
constent
|
sie stehen fest |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conster
|
ich werde festgestanden |
| 2. Person Singular |
consteris constere
|
du werdest festgestanden |
| 3. Person Singular |
constetur
|
er/sie/es werde festgestanden |
| 1. Person Plural |
constemur
|
wir werden festgestanden |
| 2. Person Plural |
constemini
|
ihr werdet festgestanden |
| 3. Person Plural |
constentur
|
sie werden festgestanden |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constabam
|
ich stand fest |
| 2. Person Singular |
constabas
|
du stand(e)st fest |
| 3. Person Singular |
constabat
|
er/sie/es stand fest |
| 1. Person Plural |
constabamus
|
wir standen fest |
| 2. Person Plural |
constabatis
|
ihr standet fest |
| 3. Person Plural |
constabant
|
sie standen fest |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constabar
|
ich wurde festgestanden |
| 2. Person Singular |
constabaris constabare
|
du wurdest festgestanden |
| 3. Person Singular |
constabatur
|
er/sie/es wurde festgestanden |
| 1. Person Plural |
constabamur
|
wir wurden festgestanden |
| 2. Person Plural |
constabamini
|
ihr wurdet festgestanden |
| 3. Person Plural |
constabantur
|
sie wurden festgestanden |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constarem
|
ich stünde fest; stände fest |
| 2. Person Singular |
constares
|
du stündest fest; ständest fest |
| 3. Person Singular |
constaret
|
er/sie/es stünde fest; stände fest |
| 1. Person Plural |
constaremus
|
wir stünden fest; ständen fest |
| 2. Person Plural |
constaretis
|
ihr stündet fest; ständet fest |
| 3. Person Plural |
constarent
|
sie stünden fest; ständen fest |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constarer
|
ich würde festgestanden |
| 2. Person Singular |
constareris constarere
|
du würdest festgestanden |
| 3. Person Singular |
constaretur
|
er/sie/es würde festgestanden |
| 1. Person Plural |
constaremur
|
wir würden festgestanden |
| 2. Person Plural |
constaremini
|
ihr würdet festgestanden |
| 3. Person Plural |
constarentur
|
sie würden festgestanden |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constabo
|
ich werde feststehen |
| 2. Person Singular |
constabis
|
du wirst feststehen |
| 3. Person Singular |
constabit
|
er/sie/es wird feststehen |
| 1. Person Plural |
constabimus
|
wir werden feststehen |
| 2. Person Plural |
constabitis
|
ihr werdet feststehen |
| 3. Person Plural |
constabunt
|
sie werden feststehen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constabor
|
ich werde festgestanden |
| 2. Person Singular |
constaberis constabere
|
du wirst festgestanden |
| 3. Person Singular |
constabitur
|
er/sie/es wird festgestanden |
| 1. Person Plural |
constabimur
|
wir werden festgestanden |
| 2. Person Plural |
constabimini
|
ihr werdet festgestanden |
| 3. Person Plural |
constabuntur
|
sie werden festgestanden |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constiti
|
ich habe festgestanden |
| 2. Person Singular |
constitisti
|
du hast festgestanden |
| 3. Person Singular |
constitit
|
er/sie/es hat festgestanden |
| 1. Person Plural |
constitimus
|
wir haben festgestanden |
| 2. Person Plural |
constitistis
|
ihr habt festgestanden |
| 3. Person Plural |
constiterunt constitere
|
sie haben festgestanden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus sum
|
ich bin festgestanden worden |
| 2. Person Singular |
constatus es
|
du bist festgestanden worden |
| 3. Person Singular |
constatus est
|
er/sie/es ist festgestanden worden |
| 1. Person Plural |
constati sumus
|
wir sind festgestanden worden |
| 2. Person Plural |
constati estis
|
ihr seid festgestanden worden |
| 3. Person Plural |
constati sunt
|
sie sind festgestanden worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constiterim
|
ich habe festgestanden |
| 2. Person Singular |
constiteris
|
du habest festgestanden |
| 3. Person Singular |
constiterit
|
er/sie/es habe festgestanden |
| 1. Person Plural |
constiterimus
|
wir haben festgestanden |
| 2. Person Plural |
constiteritis
|
ihr habet festgestanden |
| 3. Person Plural |
constiterint
|
sie haben festgestanden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus sim
|
ich sei festgestanden worden |
| 2. Person Singular |
constatus sis
|
du seiest festgestanden worden |
| 3. Person Singular |
constatus sit
|
er/sie/es sei festgestanden worden |
| 1. Person Plural |
constati simus
|
wir seien festgestanden worden |
| 2. Person Plural |
constati sitis
|
ihr seiet festgestanden worden |
| 3. Person Plural |
constati sint
|
sie seien festgestanden worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constiteram
|
ich hatte festgestanden |
| 2. Person Singular |
constiteras
|
du hattest festgestanden |
| 3. Person Singular |
constiterat
|
er/sie/es hatte festgestanden |
| 1. Person Plural |
constiteramus
|
wir hatten festgestanden |
| 2. Person Plural |
constiteratis
|
ihr hattet festgestanden |
| 3. Person Plural |
constiterant
|
sie hatten festgestanden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus eram
|
ich war festgestanden worden |
| 2. Person Singular |
constatus eras
|
du warst festgestanden worden |
| 3. Person Singular |
constatus erat
|
er/sie/es war festgestanden worden |
| 1. Person Plural |
constati eramus
|
wir waren festgestanden worden |
| 2. Person Plural |
constati eratis
|
ihr warst festgestanden worden |
| 3. Person Plural |
constati erant
|
sie waren festgestanden worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constitissem
|
ich hätte festgestanden |
| 2. Person Singular |
constitisses
|
du hättest festgestanden |
| 3. Person Singular |
constitisset
|
er/sie/es hätte festgestanden |
| 1. Person Plural |
constitissemus
|
wir hätten festgestanden |
| 2. Person Plural |
constitissetis
|
ihr hättet festgestanden |
| 3. Person Plural |
constitissent
|
sie hätten festgestanden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus essem
|
ich wäre festgestanden worden |
| 2. Person Singular |
constatus esses
|
du wärest festgestanden worden |
| 3. Person Singular |
constatus esset
|
er/sie/es wäre festgestanden worden |
| 1. Person Plural |
constati essemus
|
wir wären festgestanden worden |
| 2. Person Plural |
constati essetis
|
ihr wäret festgestanden worden |
| 3. Person Plural |
constati essent
|
sie wären festgestanden worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constitero
|
ich werde festgestanden haben |
| 2. Person Singular |
constiteris
|
du wirst festgestanden haben |
| 3. Person Singular |
constiterit
|
er/sie/es wird festgestanden haben |
| 1. Person Plural |
constiterimus
|
wir werden festgestanden haben |
| 2. Person Plural |
constiteritis
|
ihr werdet festgestanden haben |
| 3. Person Plural |
constiterint
|
sie werden festgestanden haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus ero
|
ich werde festgestanden worden sein |
| 2. Person Singular |
constatus eris
|
du werdest festgestanden worden sein |
| 3. Person Singular |
constatus erit
|
er/sie/es werde festgestanden worden sein |
| 1. Person Plural |
constati erimus
|
wir werden festgestanden worden sein |
| 2. Person Plural |
constati eritis
|
ihr werdet festgestanden worden sein |
| 3. Person Plural |
constati erunt
|
sie werden festgestanden worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constare
|
feststehen |
| Vorzeitigkeit |
constitisse
|
festgestanden haben |
| Nachzeitigkeit |
constaturum esse
|
feststehen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constari constarier
|
festgestanden werden |
| Vorzeitigkeit |
constatum esse
|
festgestanden worden sein |
| Nachzeitigkeit |
constatum iri
|
künftig festgestanden werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consta
|
stehe fest; stehe fst! |
| 2. Person Plural |
constate
|
steht fest! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
constato
|
| 3. Person Singular |
constato
|
| 2. Person Plural |
constatote
|
| 3. Person Plural |
constanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
constare
|
das Feststehen |
| Genitiv |
constandi
|
des Feststehens |
| Dativ |
constando
|
dem Feststehen |
| Akkusativ |
constandum
|
das Feststehen |
| Ablativ |
constando
|
durch das Feststehen |
| Vokativ |
constande
|
Feststehen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constandus
|
constanda
|
constandum
|
| Genitiv |
constandi
|
constandae
|
constandi
|
| Dativ |
constando
|
constandae
|
constando
|
| Akkusativ |
constandum
|
constandam
|
constandum
|
| Ablativ |
constando
|
constanda
|
constando
|
| Vokativ |
constande
|
constanda
|
constandum
|
Plural
| Nominativ |
constandi
|
constandae
|
constanda
|
| Genitiv |
constandorum
|
constandarum
|
constandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
constandos
|
constandas
|
constanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
constandi
|
constandae
|
constanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constans
|
constans
|
constans
|
| Genitiv |
constantis
|
constantis
|
constantis
|
| Dativ |
constanti
|
constanti
|
constanti
|
| Akkusativ |
constantem
|
constantem
|
constans
|
| Ablativ |
constanti constante
|
constanti constante
|
constanti constante
|
| Vokativ |
constans
|
constans
|
constans
|
Plural
| Nominativ |
constantes
|
constantes
|
constantia
|
| Genitiv |
constantium constantum
|
constantium constantum
|
constantium constantum
|
| Dativ |
constantibus
|
constantibus
|
constantibus
|
| Akkusativ |
constantes
|
constantes
|
constantia
|
| Ablativ |
constantibus
|
constantibus
|
constantibus
|
| Vokativ |
constantes
|
constantes
|
constantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constatus
|
constata
|
constatum
|
| Genitiv |
constati
|
constatae
|
constati
|
| Dativ |
constato
|
constatae
|
constato
|
| Akkusativ |
constatum
|
constatam
|
constatum
|
| Ablativ |
constato
|
constata
|
constato
|
| Vokativ |
constate
|
constata
|
constatum
|
Plural
| Nominativ |
constati
|
constatae
|
constata
|
| Genitiv |
constatorum
|
constatarum
|
constatorum
|
| Dativ |
constatis
|
constatis
|
constatis
|
| Akkusativ |
constatos
|
constatas
|
constata
|
| Ablativ |
constatis
|
constatis
|
constatis
|
| Vokativ |
constati
|
constatae
|
constata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constaturus
|
constatura
|
constaturum
|
| Genitiv |
constaturi
|
constaturae
|
constaturi
|
| Dativ |
constaturo
|
constaturae
|
constaturo
|
| Akkusativ |
constaturum
|
constaturam
|
constaturum
|
| Ablativ |
constaturo
|
constatura
|
constaturo
|
| Vokativ |
constature
|
constatura
|
constaturum
|
Plural
| Nominativ |
constaturi
|
constaturae
|
constatura
|
| Genitiv |
constaturorum
|
constaturarum
|
constaturorum
|
| Dativ |
constaturis
|
constaturis
|
constaturis
|
| Akkusativ |
constaturos
|
constaturas
|
constatura
|
| Ablativ |
constaturis
|
constaturis
|
constaturis
|
| Vokativ |
constaturi
|
constaturae
|
constatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
constatum
|
constatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consto
|
|
| 2. Person Singular |
constas
|
|
| 3. Person Singular |
constat
|
|
| 1. Person Plural |
constamus
|
|
| 2. Person Plural |
constatis
|
|
| 3. Person Plural |
constant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constor
|
|
| 2. Person Singular |
constaris constare
|
|
| 3. Person Singular |
constatur
|
|
| 1. Person Plural |
constamur
|
|
| 2. Person Plural |
constamini
|
|
| 3. Person Plural |
constantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constem
|
|
| 2. Person Singular |
constes
|
|
| 3. Person Singular |
constet
|
|
| 1. Person Plural |
constemus
|
|
| 2. Person Plural |
constetis
|
|
| 3. Person Plural |
constent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conster
|
|
| 2. Person Singular |
consteris constere
|
|
| 3. Person Singular |
constetur
|
|
| 1. Person Plural |
constemur
|
|
| 2. Person Plural |
constemini
|
|
| 3. Person Plural |
constentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constabam
|
|
| 2. Person Singular |
constabas
|
|
| 3. Person Singular |
constabat
|
|
| 1. Person Plural |
constabamus
|
|
| 2. Person Plural |
constabatis
|
|
| 3. Person Plural |
constabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constabar
|
|
| 2. Person Singular |
constabaris constabare
|
|
| 3. Person Singular |
constabatur
|
|
| 1. Person Plural |
constabamur
|
|
| 2. Person Plural |
constabamini
|
|
| 3. Person Plural |
constabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constarem
|
|
| 2. Person Singular |
constares
|
|
| 3. Person Singular |
constaret
|
|
| 1. Person Plural |
constaremus
|
|
| 2. Person Plural |
constaretis
|
|
| 3. Person Plural |
constarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constarer
|
|
| 2. Person Singular |
constareris constarere
|
|
| 3. Person Singular |
constaretur
|
|
| 1. Person Plural |
constaremur
|
|
| 2. Person Plural |
constaremini
|
|
| 3. Person Plural |
constarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constabo
|
|
| 2. Person Singular |
constabis
|
|
| 3. Person Singular |
constabit
|
|
| 1. Person Plural |
constabimus
|
|
| 2. Person Plural |
constabitis
|
|
| 3. Person Plural |
constabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constabor
|
|
| 2. Person Singular |
constaberis constabere
|
|
| 3. Person Singular |
constabitur
|
|
| 1. Person Plural |
constabimur
|
|
| 2. Person Plural |
constabimini
|
|
| 3. Person Plural |
constabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constiti
|
|
| 2. Person Singular |
constitisti
|
|
| 3. Person Singular |
constitit
|
|
| 1. Person Plural |
constitimus
|
|
| 2. Person Plural |
constitistis
|
|
| 3. Person Plural |
constiterunt constitere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
constatus es
|
|
| 3. Person Singular |
constatus est
|
|
| 1. Person Plural |
constati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
constati estis
|
|
| 3. Person Plural |
constati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constiterim
|
|
| 2. Person Singular |
constiteris
|
|
| 3. Person Singular |
constiterit
|
|
| 1. Person Plural |
constiterimus
|
|
| 2. Person Plural |
constiteritis
|
|
| 3. Person Plural |
constiterint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
constatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
constatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
constati simus
|
|
| 2. Person Plural |
constati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
constati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constiteram
|
|
| 2. Person Singular |
constiteras
|
|
| 3. Person Singular |
constiterat
|
|
| 1. Person Plural |
constiteramus
|
|
| 2. Person Plural |
constiteratis
|
|
| 3. Person Plural |
constiterant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
constatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
constatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
constati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
constati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
constati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constitissem
|
|
| 2. Person Singular |
constitisses
|
|
| 3. Person Singular |
constitisset
|
|
| 1. Person Plural |
constitissemus
|
|
| 2. Person Plural |
constitissetis
|
|
| 3. Person Plural |
constitissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
constatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
constatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
constati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
constati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
constati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constitero
|
|
| 2. Person Singular |
constiteris
|
|
| 3. Person Singular |
constiterit
|
|
| 1. Person Plural |
constiterimus
|
|
| 2. Person Plural |
constiteritis
|
|
| 3. Person Plural |
constiterint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
constatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
constatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
constati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
constati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
constati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constare
|
|
| Vorzeitigkeit |
constitisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
constaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constari constarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
constatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
constatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consta
|
! |
| 2. Person Plural |
constate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
constato
|
| 3. Person Singular |
constato
|
| 2. Person Plural |
constatote
|
| 3. Person Plural |
constanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
constare
|
das |
| Genitiv |
constandi
|
des es |
| Dativ |
constando
|
dem |
| Akkusativ |
constandum
|
das |
| Ablativ |
constando
|
durch das |
| Vokativ |
constande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constandus
|
constanda
|
constandum
|
| Genitiv |
constandi
|
constandae
|
constandi
|
| Dativ |
constando
|
constandae
|
constando
|
| Akkusativ |
constandum
|
constandam
|
constandum
|
| Ablativ |
constando
|
constanda
|
constando
|
| Vokativ |
constande
|
constanda
|
constandum
|
Plural
| Nominativ |
constandi
|
constandae
|
constanda
|
| Genitiv |
constandorum
|
constandarum
|
constandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
constandos
|
constandas
|
constanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
constandi
|
constandae
|
constanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constans
|
constans
|
constans
|
| Genitiv |
constantis
|
constantis
|
constantis
|
| Dativ |
constanti
|
constanti
|
constanti
|
| Akkusativ |
constantem
|
constantem
|
constans
|
| Ablativ |
constanti constante
|
constanti constante
|
constanti constante
|
| Vokativ |
constans
|
constans
|
constans
|
Plural
| Nominativ |
constantes
|
constantes
|
constantia
|
| Genitiv |
constantium constantum
|
constantium constantum
|
constantium constantum
|
| Dativ |
constantibus
|
constantibus
|
constantibus
|
| Akkusativ |
constantes
|
constantes
|
constantia
|
| Ablativ |
constantibus
|
constantibus
|
constantibus
|
| Vokativ |
constantes
|
constantes
|
constantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constatus
|
constata
|
constatum
|
| Genitiv |
constati
|
constatae
|
constati
|
| Dativ |
constato
|
constatae
|
constato
|
| Akkusativ |
constatum
|
constatam
|
constatum
|
| Ablativ |
constato
|
constata
|
constato
|
| Vokativ |
constate
|
constata
|
constatum
|
Plural
| Nominativ |
constati
|
constatae
|
constata
|
| Genitiv |
constatorum
|
constatarum
|
constatorum
|
| Dativ |
constatis
|
constatis
|
constatis
|
| Akkusativ |
constatos
|
constatas
|
constata
|
| Ablativ |
constatis
|
constatis
|
constatis
|
| Vokativ |
constati
|
constatae
|
constata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constaturus
|
constatura
|
constaturum
|
| Genitiv |
constaturi
|
constaturae
|
constaturi
|
| Dativ |
constaturo
|
constaturae
|
constaturo
|
| Akkusativ |
constaturum
|
constaturam
|
constaturum
|
| Ablativ |
constaturo
|
constatura
|
constaturo
|
| Vokativ |
constature
|
constatura
|
constaturum
|
Plural
| Nominativ |
constaturi
|
constaturae
|
constatura
|
| Genitiv |
constaturorum
|
constaturarum
|
constaturorum
|
| Dativ |
constaturis
|
constaturis
|
constaturis
|
| Akkusativ |
constaturos
|
constaturas
|
constatura
|
| Ablativ |
constaturis
|
constaturis
|
constaturis
|
| Vokativ |
constaturi
|
constaturae
|
constatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
constatum
|
constatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consto
|
ich bestehe |
| 2. Person Singular |
constas
|
du bestehst |
| 3. Person Singular |
constat
|
er/sie/es besteht |
| 1. Person Plural |
constamus
|
wir bestehen |
| 2. Person Plural |
constatis
|
ihr besteht |
| 3. Person Plural |
constant
|
sie bestehen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constor
|
ich werde bestanden |
| 2. Person Singular |
constaris constare
|
du wirst bestanden |
| 3. Person Singular |
constatur
|
er/sie/es wird bestanden |
| 1. Person Plural |
constamur
|
wir werden bestanden |
| 2. Person Plural |
constamini
|
ihr werdet bestanden |
| 3. Person Plural |
constantur
|
sie werden bestanden |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constem
|
ich bestehe |
| 2. Person Singular |
constes
|
du bestehest |
| 3. Person Singular |
constet
|
er/sie/es bestehe |
| 1. Person Plural |
constemus
|
wir bestehen |
| 2. Person Plural |
constetis
|
ihr bestehet |
| 3. Person Plural |
constent
|
sie bestehen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conster
|
ich werde bestanden |
| 2. Person Singular |
consteris constere
|
du werdest bestanden |
| 3. Person Singular |
constetur
|
er/sie/es werde bestanden |
| 1. Person Plural |
constemur
|
wir werden bestanden |
| 2. Person Plural |
constemini
|
ihr werdet bestanden |
| 3. Person Plural |
constentur
|
sie werden bestanden |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constabam
|
ich bestand |
| 2. Person Singular |
constabas
|
du bestand(e)st |
| 3. Person Singular |
constabat
|
er/sie/es bestand |
| 1. Person Plural |
constabamus
|
wir bestanden |
| 2. Person Plural |
constabatis
|
ihr bestandet |
| 3. Person Plural |
constabant
|
sie bestanden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constabar
|
ich wurde bestanden |
| 2. Person Singular |
constabaris constabare
|
du wurdest bestanden |
| 3. Person Singular |
constabatur
|
er/sie/es wurde bestanden |
| 1. Person Plural |
constabamur
|
wir wurden bestanden |
| 2. Person Plural |
constabamini
|
ihr wurdet bestanden |
| 3. Person Plural |
constabantur
|
sie wurden bestanden |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constarem
|
ich bestünde; bestände |
| 2. Person Singular |
constares
|
du bestündest; beständest |
| 3. Person Singular |
constaret
|
er/sie/es bestünde; bestände |
| 1. Person Plural |
constaremus
|
wir bestünden; beständen |
| 2. Person Plural |
constaretis
|
ihr bestündet; beständet |
| 3. Person Plural |
constarent
|
sie bestünden; beständen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constarer
|
ich würde bestanden |
| 2. Person Singular |
constareris constarere
|
du würdest bestanden |
| 3. Person Singular |
constaretur
|
er/sie/es würde bestanden |
| 1. Person Plural |
constaremur
|
wir würden bestanden |
| 2. Person Plural |
constaremini
|
ihr würdet bestanden |
| 3. Person Plural |
constarentur
|
sie würden bestanden |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constabo
|
ich werde bestehen |
| 2. Person Singular |
constabis
|
du wirst bestehen |
| 3. Person Singular |
constabit
|
er/sie/es wird bestehen |
| 1. Person Plural |
constabimus
|
wir werden bestehen |
| 2. Person Plural |
constabitis
|
ihr werdet bestehen |
| 3. Person Plural |
constabunt
|
sie werden bestehen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constabor
|
ich werde bestanden |
| 2. Person Singular |
constaberis constabere
|
du wirst bestanden |
| 3. Person Singular |
constabitur
|
er/sie/es wird bestanden |
| 1. Person Plural |
constabimur
|
wir werden bestanden |
| 2. Person Plural |
constabimini
|
ihr werdet bestanden |
| 3. Person Plural |
constabuntur
|
sie werden bestanden |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constiti
|
ich habe bestanden |
| 2. Person Singular |
constitisti
|
du hast bestanden |
| 3. Person Singular |
constitit
|
er/sie/es hat bestanden |
| 1. Person Plural |
constitimus
|
wir haben bestanden |
| 2. Person Plural |
constitistis
|
ihr habt bestanden |
| 3. Person Plural |
constiterunt constitere
|
sie haben bestanden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus sum
|
ich bin bestanden worden |
| 2. Person Singular |
constatus es
|
du bist bestanden worden |
| 3. Person Singular |
constatus est
|
er/sie/es ist bestanden worden |
| 1. Person Plural |
constati sumus
|
wir sind bestanden worden |
| 2. Person Plural |
constati estis
|
ihr seid bestanden worden |
| 3. Person Plural |
constati sunt
|
sie sind bestanden worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constiterim
|
ich habe bestanden |
| 2. Person Singular |
constiteris
|
du habest bestanden |
| 3. Person Singular |
constiterit
|
er/sie/es habe bestanden |
| 1. Person Plural |
constiterimus
|
wir haben bestanden |
| 2. Person Plural |
constiteritis
|
ihr habet bestanden |
| 3. Person Plural |
constiterint
|
sie haben bestanden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus sim
|
ich sei bestanden worden |
| 2. Person Singular |
constatus sis
|
du seiest bestanden worden |
| 3. Person Singular |
constatus sit
|
er/sie/es sei bestanden worden |
| 1. Person Plural |
constati simus
|
wir seien bestanden worden |
| 2. Person Plural |
constati sitis
|
ihr seiet bestanden worden |
| 3. Person Plural |
constati sint
|
sie seien bestanden worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constiteram
|
ich hatte bestanden |
| 2. Person Singular |
constiteras
|
du hattest bestanden |
| 3. Person Singular |
constiterat
|
er/sie/es hatte bestanden |
| 1. Person Plural |
constiteramus
|
wir hatten bestanden |
| 2. Person Plural |
constiteratis
|
ihr hattet bestanden |
| 3. Person Plural |
constiterant
|
sie hatten bestanden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus eram
|
ich war bestanden worden |
| 2. Person Singular |
constatus eras
|
du warst bestanden worden |
| 3. Person Singular |
constatus erat
|
er/sie/es war bestanden worden |
| 1. Person Plural |
constati eramus
|
wir waren bestanden worden |
| 2. Person Plural |
constati eratis
|
ihr warst bestanden worden |
| 3. Person Plural |
constati erant
|
sie waren bestanden worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constitissem
|
ich hätte bestanden |
| 2. Person Singular |
constitisses
|
du hättest bestanden |
| 3. Person Singular |
constitisset
|
er/sie/es hätte bestanden |
| 1. Person Plural |
constitissemus
|
wir hätten bestanden |
| 2. Person Plural |
constitissetis
|
ihr hättet bestanden |
| 3. Person Plural |
constitissent
|
sie hätten bestanden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus essem
|
ich wäre bestanden worden |
| 2. Person Singular |
constatus esses
|
du wärest bestanden worden |
| 3. Person Singular |
constatus esset
|
er/sie/es wäre bestanden worden |
| 1. Person Plural |
constati essemus
|
wir wären bestanden worden |
| 2. Person Plural |
constati essetis
|
ihr wäret bestanden worden |
| 3. Person Plural |
constati essent
|
sie wären bestanden worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constitero
|
ich werde bestanden haben |
| 2. Person Singular |
constiteris
|
du wirst bestanden haben |
| 3. Person Singular |
constiterit
|
er/sie/es wird bestanden haben |
| 1. Person Plural |
constiterimus
|
wir werden bestanden haben |
| 2. Person Plural |
constiteritis
|
ihr werdet bestanden haben |
| 3. Person Plural |
constiterint
|
sie werden bestanden haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus ero
|
ich werde bestanden worden sein |
| 2. Person Singular |
constatus eris
|
du werdest bestanden worden sein |
| 3. Person Singular |
constatus erit
|
er/sie/es werde bestanden worden sein |
| 1. Person Plural |
constati erimus
|
wir werden bestanden worden sein |
| 2. Person Plural |
constati eritis
|
ihr werdet bestanden worden sein |
| 3. Person Plural |
constati erunt
|
sie werden bestanden worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constare
|
bestehen |
| Vorzeitigkeit |
constitisse
|
bestanden haben |
| Nachzeitigkeit |
constaturum esse
|
bestehen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constari constarier
|
bestanden werden |
| Vorzeitigkeit |
constatum esse
|
bestanden worden sein |
| Nachzeitigkeit |
constatum iri
|
künftig bestanden werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consta
|
bestehe; besteh! |
| 2. Person Plural |
constate
|
besteht! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
constato
|
| 3. Person Singular |
constato
|
| 2. Person Plural |
constatote
|
| 3. Person Plural |
constanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
constare
|
das Bestehen |
| Genitiv |
constandi
|
des Bestehens |
| Dativ |
constando
|
dem Bestehen |
| Akkusativ |
constandum
|
das Bestehen |
| Ablativ |
constando
|
durch das Bestehen |
| Vokativ |
constande
|
Bestehen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constandus
|
constanda
|
constandum
|
| Genitiv |
constandi
|
constandae
|
constandi
|
| Dativ |
constando
|
constandae
|
constando
|
| Akkusativ |
constandum
|
constandam
|
constandum
|
| Ablativ |
constando
|
constanda
|
constando
|
| Vokativ |
constande
|
constanda
|
constandum
|
Plural
| Nominativ |
constandi
|
constandae
|
constanda
|
| Genitiv |
constandorum
|
constandarum
|
constandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
constandos
|
constandas
|
constanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
constandi
|
constandae
|
constanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constans
|
constans
|
constans
|
| Genitiv |
constantis
|
constantis
|
constantis
|
| Dativ |
constanti
|
constanti
|
constanti
|
| Akkusativ |
constantem
|
constantem
|
constans
|
| Ablativ |
constanti constante
|
constanti constante
|
constanti constante
|
| Vokativ |
constans
|
constans
|
constans
|
Plural
| Nominativ |
constantes
|
constantes
|
constantia
|
| Genitiv |
constantium constantum
|
constantium constantum
|
constantium constantum
|
| Dativ |
constantibus
|
constantibus
|
constantibus
|
| Akkusativ |
constantes
|
constantes
|
constantia
|
| Ablativ |
constantibus
|
constantibus
|
constantibus
|
| Vokativ |
constantes
|
constantes
|
constantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constatus
|
constata
|
constatum
|
| Genitiv |
constati
|
constatae
|
constati
|
| Dativ |
constato
|
constatae
|
constato
|
| Akkusativ |
constatum
|
constatam
|
constatum
|
| Ablativ |
constato
|
constata
|
constato
|
| Vokativ |
constate
|
constata
|
constatum
|
Plural
| Nominativ |
constati
|
constatae
|
constata
|
| Genitiv |
constatorum
|
constatarum
|
constatorum
|
| Dativ |
constatis
|
constatis
|
constatis
|
| Akkusativ |
constatos
|
constatas
|
constata
|
| Ablativ |
constatis
|
constatis
|
constatis
|
| Vokativ |
constati
|
constatae
|
constata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constaturus
|
constatura
|
constaturum
|
| Genitiv |
constaturi
|
constaturae
|
constaturi
|
| Dativ |
constaturo
|
constaturae
|
constaturo
|
| Akkusativ |
constaturum
|
constaturam
|
constaturum
|
| Ablativ |
constaturo
|
constatura
|
constaturo
|
| Vokativ |
constature
|
constatura
|
constaturum
|
Plural
| Nominativ |
constaturi
|
constaturae
|
constatura
|
| Genitiv |
constaturorum
|
constaturarum
|
constaturorum
|
| Dativ |
constaturis
|
constaturis
|
constaturis
|
| Akkusativ |
constaturos
|
constaturas
|
constatura
|
| Ablativ |
constaturis
|
constaturis
|
constaturis
|
| Vokativ |
constaturi
|
constaturae
|
constatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
constatum
|
constatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consto
|
|
| 2. Person Singular |
constas
|
|
| 3. Person Singular |
constat
|
|
| 1. Person Plural |
constamus
|
|
| 2. Person Plural |
constatis
|
|
| 3. Person Plural |
constant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constor
|
|
| 2. Person Singular |
constaris constare
|
|
| 3. Person Singular |
constatur
|
|
| 1. Person Plural |
constamur
|
|
| 2. Person Plural |
constamini
|
|
| 3. Person Plural |
constantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constem
|
|
| 2. Person Singular |
constes
|
|
| 3. Person Singular |
constet
|
|
| 1. Person Plural |
constemus
|
|
| 2. Person Plural |
constetis
|
|
| 3. Person Plural |
constent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conster
|
|
| 2. Person Singular |
consteris constere
|
|
| 3. Person Singular |
constetur
|
|
| 1. Person Plural |
constemur
|
|
| 2. Person Plural |
constemini
|
|
| 3. Person Plural |
constentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constabam
|
|
| 2. Person Singular |
constabas
|
|
| 3. Person Singular |
constabat
|
|
| 1. Person Plural |
constabamus
|
|
| 2. Person Plural |
constabatis
|
|
| 3. Person Plural |
constabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constabar
|
|
| 2. Person Singular |
constabaris constabare
|
|
| 3. Person Singular |
constabatur
|
|
| 1. Person Plural |
constabamur
|
|
| 2. Person Plural |
constabamini
|
|
| 3. Person Plural |
constabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constarem
|
|
| 2. Person Singular |
constares
|
|
| 3. Person Singular |
constaret
|
|
| 1. Person Plural |
constaremus
|
|
| 2. Person Plural |
constaretis
|
|
| 3. Person Plural |
constarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constarer
|
|
| 2. Person Singular |
constareris constarere
|
|
| 3. Person Singular |
constaretur
|
|
| 1. Person Plural |
constaremur
|
|
| 2. Person Plural |
constaremini
|
|
| 3. Person Plural |
constarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constabo
|
|
| 2. Person Singular |
constabis
|
|
| 3. Person Singular |
constabit
|
|
| 1. Person Plural |
constabimus
|
|
| 2. Person Plural |
constabitis
|
|
| 3. Person Plural |
constabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constabor
|
|
| 2. Person Singular |
constaberis constabere
|
|
| 3. Person Singular |
constabitur
|
|
| 1. Person Plural |
constabimur
|
|
| 2. Person Plural |
constabimini
|
|
| 3. Person Plural |
constabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constiti
|
|
| 2. Person Singular |
constitisti
|
|
| 3. Person Singular |
constitit
|
|
| 1. Person Plural |
constitimus
|
|
| 2. Person Plural |
constitistis
|
|
| 3. Person Plural |
constiterunt constitere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
constatus es
|
|
| 3. Person Singular |
constatus est
|
|
| 1. Person Plural |
constati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
constati estis
|
|
| 3. Person Plural |
constati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constiterim
|
|
| 2. Person Singular |
constiteris
|
|
| 3. Person Singular |
constiterit
|
|
| 1. Person Plural |
constiterimus
|
|
| 2. Person Plural |
constiteritis
|
|
| 3. Person Plural |
constiterint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
constatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
constatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
constati simus
|
|
| 2. Person Plural |
constati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
constati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constiteram
|
|
| 2. Person Singular |
constiteras
|
|
| 3. Person Singular |
constiterat
|
|
| 1. Person Plural |
constiteramus
|
|
| 2. Person Plural |
constiteratis
|
|
| 3. Person Plural |
constiterant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
constatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
constatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
constati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
constati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
constati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constitissem
|
|
| 2. Person Singular |
constitisses
|
|
| 3. Person Singular |
constitisset
|
|
| 1. Person Plural |
constitissemus
|
|
| 2. Person Plural |
constitissetis
|
|
| 3. Person Plural |
constitissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
constatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
constatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
constati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
constati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
constati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constitero
|
|
| 2. Person Singular |
constiteris
|
|
| 3. Person Singular |
constiterit
|
|
| 1. Person Plural |
constiterimus
|
|
| 2. Person Plural |
constiteritis
|
|
| 3. Person Plural |
constiterint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
constatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
constatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
constati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
constati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
constati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constare
|
|
| Vorzeitigkeit |
constitisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
constaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constari constarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
constatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
constatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consta
|
! |
| 2. Person Plural |
constate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
constato
|
| 3. Person Singular |
constato
|
| 2. Person Plural |
constatote
|
| 3. Person Plural |
constanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
constare
|
das |
| Genitiv |
constandi
|
des es |
| Dativ |
constando
|
dem |
| Akkusativ |
constandum
|
das |
| Ablativ |
constando
|
durch das |
| Vokativ |
constande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constandus
|
constanda
|
constandum
|
| Genitiv |
constandi
|
constandae
|
constandi
|
| Dativ |
constando
|
constandae
|
constando
|
| Akkusativ |
constandum
|
constandam
|
constandum
|
| Ablativ |
constando
|
constanda
|
constando
|
| Vokativ |
constande
|
constanda
|
constandum
|
Plural
| Nominativ |
constandi
|
constandae
|
constanda
|
| Genitiv |
constandorum
|
constandarum
|
constandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
constandos
|
constandas
|
constanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
constandi
|
constandae
|
constanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constans
|
constans
|
constans
|
| Genitiv |
constantis
|
constantis
|
constantis
|
| Dativ |
constanti
|
constanti
|
constanti
|
| Akkusativ |
constantem
|
constantem
|
constans
|
| Ablativ |
constanti constante
|
constanti constante
|
constanti constante
|
| Vokativ |
constans
|
constans
|
constans
|
Plural
| Nominativ |
constantes
|
constantes
|
constantia
|
| Genitiv |
constantium constantum
|
constantium constantum
|
constantium constantum
|
| Dativ |
constantibus
|
constantibus
|
constantibus
|
| Akkusativ |
constantes
|
constantes
|
constantia
|
| Ablativ |
constantibus
|
constantibus
|
constantibus
|
| Vokativ |
constantes
|
constantes
|
constantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constatus
|
constata
|
constatum
|
| Genitiv |
constati
|
constatae
|
constati
|
| Dativ |
constato
|
constatae
|
constato
|
| Akkusativ |
constatum
|
constatam
|
constatum
|
| Ablativ |
constato
|
constata
|
constato
|
| Vokativ |
constate
|
constata
|
constatum
|
Plural
| Nominativ |
constati
|
constatae
|
constata
|
| Genitiv |
constatorum
|
constatarum
|
constatorum
|
| Dativ |
constatis
|
constatis
|
constatis
|
| Akkusativ |
constatos
|
constatas
|
constata
|
| Ablativ |
constatis
|
constatis
|
constatis
|
| Vokativ |
constati
|
constatae
|
constata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constaturus
|
constatura
|
constaturum
|
| Genitiv |
constaturi
|
constaturae
|
constaturi
|
| Dativ |
constaturo
|
constaturae
|
constaturo
|
| Akkusativ |
constaturum
|
constaturam
|
constaturum
|
| Ablativ |
constaturo
|
constatura
|
constaturo
|
| Vokativ |
constature
|
constatura
|
constaturum
|
Plural
| Nominativ |
constaturi
|
constaturae
|
constatura
|
| Genitiv |
constaturorum
|
constaturarum
|
constaturorum
|
| Dativ |
constaturis
|
constaturis
|
constaturis
|
| Akkusativ |
constaturos
|
constaturas
|
constatura
|
| Ablativ |
constaturis
|
constaturis
|
constaturis
|
| Vokativ |
constaturi
|
constaturae
|
constatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
constatum
|
constatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consto
|
ich koste |
| 2. Person Singular |
constas
|
du kostest |
| 3. Person Singular |
constat
|
er/sie/es kostet |
| 1. Person Plural |
constamus
|
wir kosten |
| 2. Person Plural |
constatis
|
ihr kostet |
| 3. Person Plural |
constant
|
sie kosten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constor
|
ich werde gekostet |
| 2. Person Singular |
constaris constare
|
du wirst gekostet |
| 3. Person Singular |
constatur
|
er/sie/es wird gekostet |
| 1. Person Plural |
constamur
|
wir werden gekostet |
| 2. Person Plural |
constamini
|
ihr werdet gekostet |
| 3. Person Plural |
constantur
|
sie werden gekostet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constem
|
ich koste |
| 2. Person Singular |
constes
|
du kostest |
| 3. Person Singular |
constet
|
er/sie/es koste |
| 1. Person Plural |
constemus
|
wir kosten |
| 2. Person Plural |
constetis
|
ihr kostet |
| 3. Person Plural |
constent
|
sie kosten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conster
|
ich werde gekostet |
| 2. Person Singular |
consteris constere
|
du werdest gekostet |
| 3. Person Singular |
constetur
|
er/sie/es werde gekostet |
| 1. Person Plural |
constemur
|
wir werden gekostet |
| 2. Person Plural |
constemini
|
ihr werdet gekostet |
| 3. Person Plural |
constentur
|
sie werden gekostet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constabam
|
ich kostete |
| 2. Person Singular |
constabas
|
du kostetest |
| 3. Person Singular |
constabat
|
er/sie/es kostete |
| 1. Person Plural |
constabamus
|
wir kosteten |
| 2. Person Plural |
constabatis
|
ihr kostetet |
| 3. Person Plural |
constabant
|
sie kosteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constabar
|
ich wurde gekostet |
| 2. Person Singular |
constabaris constabare
|
du wurdest gekostet |
| 3. Person Singular |
constabatur
|
er/sie/es wurde gekostet |
| 1. Person Plural |
constabamur
|
wir wurden gekostet |
| 2. Person Plural |
constabamini
|
ihr wurdet gekostet |
| 3. Person Plural |
constabantur
|
sie wurden gekostet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constarem
|
ich kostete |
| 2. Person Singular |
constares
|
du kostetest |
| 3. Person Singular |
constaret
|
er/sie/es kostete |
| 1. Person Plural |
constaremus
|
wir kosteten |
| 2. Person Plural |
constaretis
|
ihr kostetet |
| 3. Person Plural |
constarent
|
sie kosteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constarer
|
ich würde gekostet |
| 2. Person Singular |
constareris constarere
|
du würdest gekostet |
| 3. Person Singular |
constaretur
|
er/sie/es würde gekostet |
| 1. Person Plural |
constaremur
|
wir würden gekostet |
| 2. Person Plural |
constaremini
|
ihr würdet gekostet |
| 3. Person Plural |
constarentur
|
sie würden gekostet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constabo
|
ich werde kosten |
| 2. Person Singular |
constabis
|
du wirst kosten |
| 3. Person Singular |
constabit
|
er/sie/es wird kosten |
| 1. Person Plural |
constabimus
|
wir werden kosten |
| 2. Person Plural |
constabitis
|
ihr werdet kosten |
| 3. Person Plural |
constabunt
|
sie werden kosten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constabor
|
ich werde gekostet |
| 2. Person Singular |
constaberis constabere
|
du wirst gekostet |
| 3. Person Singular |
constabitur
|
er/sie/es wird gekostet |
| 1. Person Plural |
constabimur
|
wir werden gekostet |
| 2. Person Plural |
constabimini
|
ihr werdet gekostet |
| 3. Person Plural |
constabuntur
|
sie werden gekostet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constiti
|
ich habe gekostet |
| 2. Person Singular |
constitisti
|
du hast gekostet |
| 3. Person Singular |
constitit
|
er/sie/es hat gekostet |
| 1. Person Plural |
constitimus
|
wir haben gekostet |
| 2. Person Plural |
constitistis
|
ihr habt gekostet |
| 3. Person Plural |
constiterunt constitere
|
sie haben gekostet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus sum
|
ich bin gekostet worden |
| 2. Person Singular |
constatus es
|
du bist gekostet worden |
| 3. Person Singular |
constatus est
|
er/sie/es ist gekostet worden |
| 1. Person Plural |
constati sumus
|
wir sind gekostet worden |
| 2. Person Plural |
constati estis
|
ihr seid gekostet worden |
| 3. Person Plural |
constati sunt
|
sie sind gekostet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constiterim
|
ich habe gekostet |
| 2. Person Singular |
constiteris
|
du habest gekostet |
| 3. Person Singular |
constiterit
|
er/sie/es habe gekostet |
| 1. Person Plural |
constiterimus
|
wir haben gekostet |
| 2. Person Plural |
constiteritis
|
ihr habet gekostet |
| 3. Person Plural |
constiterint
|
sie haben gekostet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus sim
|
ich sei gekostet worden |
| 2. Person Singular |
constatus sis
|
du seiest gekostet worden |
| 3. Person Singular |
constatus sit
|
er/sie/es sei gekostet worden |
| 1. Person Plural |
constati simus
|
wir seien gekostet worden |
| 2. Person Plural |
constati sitis
|
ihr seiet gekostet worden |
| 3. Person Plural |
constati sint
|
sie seien gekostet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constiteram
|
ich hatte gekostet |
| 2. Person Singular |
constiteras
|
du hattest gekostet |
| 3. Person Singular |
constiterat
|
er/sie/es hatte gekostet |
| 1. Person Plural |
constiteramus
|
wir hatten gekostet |
| 2. Person Plural |
constiteratis
|
ihr hattet gekostet |
| 3. Person Plural |
constiterant
|
sie hatten gekostet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus eram
|
ich war gekostet worden |
| 2. Person Singular |
constatus eras
|
du warst gekostet worden |
| 3. Person Singular |
constatus erat
|
er/sie/es war gekostet worden |
| 1. Person Plural |
constati eramus
|
wir waren gekostet worden |
| 2. Person Plural |
constati eratis
|
ihr warst gekostet worden |
| 3. Person Plural |
constati erant
|
sie waren gekostet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constitissem
|
ich hätte gekostet |
| 2. Person Singular |
constitisses
|
du hättest gekostet |
| 3. Person Singular |
constitisset
|
er/sie/es hätte gekostet |
| 1. Person Plural |
constitissemus
|
wir hätten gekostet |
| 2. Person Plural |
constitissetis
|
ihr hättet gekostet |
| 3. Person Plural |
constitissent
|
sie hätten gekostet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus essem
|
ich wäre gekostet worden |
| 2. Person Singular |
constatus esses
|
du wärest gekostet worden |
| 3. Person Singular |
constatus esset
|
er/sie/es wäre gekostet worden |
| 1. Person Plural |
constati essemus
|
wir wären gekostet worden |
| 2. Person Plural |
constati essetis
|
ihr wäret gekostet worden |
| 3. Person Plural |
constati essent
|
sie wären gekostet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constitero
|
ich werde gekostet haben |
| 2. Person Singular |
constiteris
|
du wirst gekostet haben |
| 3. Person Singular |
constiterit
|
er/sie/es wird gekostet haben |
| 1. Person Plural |
constiterimus
|
wir werden gekostet haben |
| 2. Person Plural |
constiteritis
|
ihr werdet gekostet haben |
| 3. Person Plural |
constiterint
|
sie werden gekostet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus ero
|
ich werde gekostet worden sein |
| 2. Person Singular |
constatus eris
|
du werdest gekostet worden sein |
| 3. Person Singular |
constatus erit
|
er/sie/es werde gekostet worden sein |
| 1. Person Plural |
constati erimus
|
wir werden gekostet worden sein |
| 2. Person Plural |
constati eritis
|
ihr werdet gekostet worden sein |
| 3. Person Plural |
constati erunt
|
sie werden gekostet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constare
|
kosten |
| Vorzeitigkeit |
constitisse
|
gekostet haben |
| Nachzeitigkeit |
constaturum esse
|
kosten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constari constarier
|
gekostet werden |
| Vorzeitigkeit |
constatum esse
|
gekostet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
constatum iri
|
künftig gekostet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consta
|
koste! |
| 2. Person Plural |
constate
|
kostet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
constato
|
| 3. Person Singular |
constato
|
| 2. Person Plural |
constatote
|
| 3. Person Plural |
constanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
constare
|
das Kosten |
| Genitiv |
constandi
|
des Kostens |
| Dativ |
constando
|
dem Kosten |
| Akkusativ |
constandum
|
das Kosten |
| Ablativ |
constando
|
durch das Kosten |
| Vokativ |
constande
|
Kosten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constandus
|
constanda
|
constandum
|
| Genitiv |
constandi
|
constandae
|
constandi
|
| Dativ |
constando
|
constandae
|
constando
|
| Akkusativ |
constandum
|
constandam
|
constandum
|
| Ablativ |
constando
|
constanda
|
constando
|
| Vokativ |
constande
|
constanda
|
constandum
|
Plural
| Nominativ |
constandi
|
constandae
|
constanda
|
| Genitiv |
constandorum
|
constandarum
|
constandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
constandos
|
constandas
|
constanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
constandi
|
constandae
|
constanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constans
|
constans
|
constans
|
| Genitiv |
constantis
|
constantis
|
constantis
|
| Dativ |
constanti
|
constanti
|
constanti
|
| Akkusativ |
constantem
|
constantem
|
constans
|
| Ablativ |
constanti constante
|
constanti constante
|
constanti constante
|
| Vokativ |
constans
|
constans
|
constans
|
Plural
| Nominativ |
constantes
|
constantes
|
constantia
|
| Genitiv |
constantium constantum
|
constantium constantum
|
constantium constantum
|
| Dativ |
constantibus
|
constantibus
|
constantibus
|
| Akkusativ |
constantes
|
constantes
|
constantia
|
| Ablativ |
constantibus
|
constantibus
|
constantibus
|
| Vokativ |
constantes
|
constantes
|
constantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constatus
|
constata
|
constatum
|
| Genitiv |
constati
|
constatae
|
constati
|
| Dativ |
constato
|
constatae
|
constato
|
| Akkusativ |
constatum
|
constatam
|
constatum
|
| Ablativ |
constato
|
constata
|
constato
|
| Vokativ |
constate
|
constata
|
constatum
|
Plural
| Nominativ |
constati
|
constatae
|
constata
|
| Genitiv |
constatorum
|
constatarum
|
constatorum
|
| Dativ |
constatis
|
constatis
|
constatis
|
| Akkusativ |
constatos
|
constatas
|
constata
|
| Ablativ |
constatis
|
constatis
|
constatis
|
| Vokativ |
constati
|
constatae
|
constata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constaturus
|
constatura
|
constaturum
|
| Genitiv |
constaturi
|
constaturae
|
constaturi
|
| Dativ |
constaturo
|
constaturae
|
constaturo
|
| Akkusativ |
constaturum
|
constaturam
|
constaturum
|
| Ablativ |
constaturo
|
constatura
|
constaturo
|
| Vokativ |
constature
|
constatura
|
constaturum
|
Plural
| Nominativ |
constaturi
|
constaturae
|
constatura
|
| Genitiv |
constaturorum
|
constaturarum
|
constaturorum
|
| Dativ |
constaturis
|
constaturis
|
constaturis
|
| Akkusativ |
constaturos
|
constaturas
|
constatura
|
| Ablativ |
constaturis
|
constaturis
|
constaturis
|
| Vokativ |
constaturi
|
constaturae
|
constatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
constatum
|
constatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consto
|
ich stimme überein |
| 2. Person Singular |
constas
|
du stimmst überein |
| 3. Person Singular |
constat
|
er/sie/es stimmt überein |
| 1. Person Plural |
constamus
|
wir stimmen überein |
| 2. Person Plural |
constatis
|
ihr stimmt überein |
| 3. Person Plural |
constant
|
sie stimmen überein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constor
|
ich werde übereingestimmt |
| 2. Person Singular |
constaris constare
|
du wirst übereingestimmt |
| 3. Person Singular |
constatur
|
er/sie/es wird übereingestimmt |
| 1. Person Plural |
constamur
|
wir werden übereingestimmt |
| 2. Person Plural |
constamini
|
ihr werdet übereingestimmt |
| 3. Person Plural |
constantur
|
sie werden übereingestimmt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constem
|
ich stimme überein |
| 2. Person Singular |
constes
|
du stimmest überein |
| 3. Person Singular |
constet
|
er/sie/es stimme überein |
| 1. Person Plural |
constemus
|
wir stimmen überein |
| 2. Person Plural |
constetis
|
ihr stimmet überein |
| 3. Person Plural |
constent
|
sie stimmen überein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conster
|
ich werde übereingestimmt |
| 2. Person Singular |
consteris constere
|
du werdest übereingestimmt |
| 3. Person Singular |
constetur
|
er/sie/es werde übereingestimmt |
| 1. Person Plural |
constemur
|
wir werden übereingestimmt |
| 2. Person Plural |
constemini
|
ihr werdet übereingestimmt |
| 3. Person Plural |
constentur
|
sie werden übereingestimmt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constabam
|
ich stimmte überein |
| 2. Person Singular |
constabas
|
du stimmtest überein |
| 3. Person Singular |
constabat
|
er/sie/es stimmte überein |
| 1. Person Plural |
constabamus
|
wir stimmten überein |
| 2. Person Plural |
constabatis
|
ihr stimmtet überein |
| 3. Person Plural |
constabant
|
sie stimmten überein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constabar
|
ich wurde übereingestimmt |
| 2. Person Singular |
constabaris constabare
|
du wurdest übereingestimmt |
| 3. Person Singular |
constabatur
|
er/sie/es wurde übereingestimmt |
| 1. Person Plural |
constabamur
|
wir wurden übereingestimmt |
| 2. Person Plural |
constabamini
|
ihr wurdet übereingestimmt |
| 3. Person Plural |
constabantur
|
sie wurden übereingestimmt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constarem
|
ich stimmte überein |
| 2. Person Singular |
constares
|
du stimmtest überein |
| 3. Person Singular |
constaret
|
er/sie/es stimmte überein |
| 1. Person Plural |
constaremus
|
wir stimmten überein |
| 2. Person Plural |
constaretis
|
ihr stimmtet überein |
| 3. Person Plural |
constarent
|
sie stimmten überein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constarer
|
ich würde übereingestimmt |
| 2. Person Singular |
constareris constarere
|
du würdest übereingestimmt |
| 3. Person Singular |
constaretur
|
er/sie/es würde übereingestimmt |
| 1. Person Plural |
constaremur
|
wir würden übereingestimmt |
| 2. Person Plural |
constaremini
|
ihr würdet übereingestimmt |
| 3. Person Plural |
constarentur
|
sie würden übereingestimmt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constabo
|
ich werde übereinstimmen |
| 2. Person Singular |
constabis
|
du wirst übereinstimmen |
| 3. Person Singular |
constabit
|
er/sie/es wird übereinstimmen |
| 1. Person Plural |
constabimus
|
wir werden übereinstimmen |
| 2. Person Plural |
constabitis
|
ihr werdet übereinstimmen |
| 3. Person Plural |
constabunt
|
sie werden übereinstimmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constabor
|
ich werde übereingestimmt |
| 2. Person Singular |
constaberis constabere
|
du wirst übereingestimmt |
| 3. Person Singular |
constabitur
|
er/sie/es wird übereingestimmt |
| 1. Person Plural |
constabimur
|
wir werden übereingestimmt |
| 2. Person Plural |
constabimini
|
ihr werdet übereingestimmt |
| 3. Person Plural |
constabuntur
|
sie werden übereingestimmt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constiti
|
ich habe übereingestimmt |
| 2. Person Singular |
constitisti
|
du hast übereingestimmt |
| 3. Person Singular |
constitit
|
er/sie/es hat übereingestimmt |
| 1. Person Plural |
constitimus
|
wir haben übereingestimmt |
| 2. Person Plural |
constitistis
|
ihr habt übereingestimmt |
| 3. Person Plural |
constiterunt constitere
|
sie haben übereingestimmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus sum
|
ich bin übereingestimmt worden |
| 2. Person Singular |
constatus es
|
du bist übereingestimmt worden |
| 3. Person Singular |
constatus est
|
er/sie/es ist übereingestimmt worden |
| 1. Person Plural |
constati sumus
|
wir sind übereingestimmt worden |
| 2. Person Plural |
constati estis
|
ihr seid übereingestimmt worden |
| 3. Person Plural |
constati sunt
|
sie sind übereingestimmt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constiterim
|
ich habe übereingestimmt |
| 2. Person Singular |
constiteris
|
du habest übereingestimmt |
| 3. Person Singular |
constiterit
|
er/sie/es habe übereingestimmt |
| 1. Person Plural |
constiterimus
|
wir haben übereingestimmt |
| 2. Person Plural |
constiteritis
|
ihr habet übereingestimmt |
| 3. Person Plural |
constiterint
|
sie haben übereingestimmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus sim
|
ich sei übereingestimmt worden |
| 2. Person Singular |
constatus sis
|
du seiest übereingestimmt worden |
| 3. Person Singular |
constatus sit
|
er/sie/es sei übereingestimmt worden |
| 1. Person Plural |
constati simus
|
wir seien übereingestimmt worden |
| 2. Person Plural |
constati sitis
|
ihr seiet übereingestimmt worden |
| 3. Person Plural |
constati sint
|
sie seien übereingestimmt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constiteram
|
ich hatte übereingestimmt |
| 2. Person Singular |
constiteras
|
du hattest übereingestimmt |
| 3. Person Singular |
constiterat
|
er/sie/es hatte übereingestimmt |
| 1. Person Plural |
constiteramus
|
wir hatten übereingestimmt |
| 2. Person Plural |
constiteratis
|
ihr hattet übereingestimmt |
| 3. Person Plural |
constiterant
|
sie hatten übereingestimmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus eram
|
ich war übereingestimmt worden |
| 2. Person Singular |
constatus eras
|
du warst übereingestimmt worden |
| 3. Person Singular |
constatus erat
|
er/sie/es war übereingestimmt worden |
| 1. Person Plural |
constati eramus
|
wir waren übereingestimmt worden |
| 2. Person Plural |
constati eratis
|
ihr warst übereingestimmt worden |
| 3. Person Plural |
constati erant
|
sie waren übereingestimmt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constitissem
|
ich hätte übereingestimmt |
| 2. Person Singular |
constitisses
|
du hättest übereingestimmt |
| 3. Person Singular |
constitisset
|
er/sie/es hätte übereingestimmt |
| 1. Person Plural |
constitissemus
|
wir hätten übereingestimmt |
| 2. Person Plural |
constitissetis
|
ihr hättet übereingestimmt |
| 3. Person Plural |
constitissent
|
sie hätten übereingestimmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus essem
|
ich wäre übereingestimmt worden |
| 2. Person Singular |
constatus esses
|
du wärest übereingestimmt worden |
| 3. Person Singular |
constatus esset
|
er/sie/es wäre übereingestimmt worden |
| 1. Person Plural |
constati essemus
|
wir wären übereingestimmt worden |
| 2. Person Plural |
constati essetis
|
ihr wäret übereingestimmt worden |
| 3. Person Plural |
constati essent
|
sie wären übereingestimmt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constitero
|
ich werde übereingestimmt haben |
| 2. Person Singular |
constiteris
|
du wirst übereingestimmt haben |
| 3. Person Singular |
constiterit
|
er/sie/es wird übereingestimmt haben |
| 1. Person Plural |
constiterimus
|
wir werden übereingestimmt haben |
| 2. Person Plural |
constiteritis
|
ihr werdet übereingestimmt haben |
| 3. Person Plural |
constiterint
|
sie werden übereingestimmt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constatus ero
|
ich werde übereingestimmt worden sein |
| 2. Person Singular |
constatus eris
|
du werdest übereingestimmt worden sein |
| 3. Person Singular |
constatus erit
|
er/sie/es werde übereingestimmt worden sein |
| 1. Person Plural |
constati erimus
|
wir werden übereingestimmt worden sein |
| 2. Person Plural |
constati eritis
|
ihr werdet übereingestimmt worden sein |
| 3. Person Plural |
constati erunt
|
sie werden übereingestimmt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constare
|
übereinstimmen |
| Vorzeitigkeit |
constitisse
|
übereingestimmt haben |
| Nachzeitigkeit |
constaturum esse
|
übereinstimmen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constari constarier
|
übereingestimmt werden |
| Vorzeitigkeit |
constatum esse
|
übereingestimmt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
constatum iri
|
künftig übereingestimmt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consta
|
stimme überein! |
| 2. Person Plural |
constate
|
stimmt überein! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
constato
|
| 3. Person Singular |
constato
|
| 2. Person Plural |
constatote
|
| 3. Person Plural |
constanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
constare
|
das übereinstimmen |
| Genitiv |
constandi
|
des übereinstimmens |
| Dativ |
constando
|
dem übereinstimmen |
| Akkusativ |
constandum
|
das übereinstimmen |
| Ablativ |
constando
|
durch das übereinstimmen |
| Vokativ |
constande
|
übereinstimmen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constandus
|
constanda
|
constandum
|
| Genitiv |
constandi
|
constandae
|
constandi
|
| Dativ |
constando
|
constandae
|
constando
|
| Akkusativ |
constandum
|
constandam
|
constandum
|
| Ablativ |
constando
|
constanda
|
constando
|
| Vokativ |
constande
|
constanda
|
constandum
|
Plural
| Nominativ |
constandi
|
constandae
|
constanda
|
| Genitiv |
constandorum
|
constandarum
|
constandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
constandos
|
constandas
|
constanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
constandi
|
constandae
|
constanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constans
|
constans
|
constans
|
| Genitiv |
constantis
|
constantis
|
constantis
|
| Dativ |
constanti
|
constanti
|
constanti
|
| Akkusativ |
constantem
|
constantem
|
constans
|
| Ablativ |
constanti constante
|
constanti constante
|
constanti constante
|
| Vokativ |
constans
|
constans
|
constans
|
Plural
| Nominativ |
constantes
|
constantes
|
constantia
|
| Genitiv |
constantium constantum
|
constantium constantum
|
constantium constantum
|
| Dativ |
constantibus
|
constantibus
|
constantibus
|
| Akkusativ |
constantes
|
constantes
|
constantia
|
| Ablativ |
constantibus
|
constantibus
|
constantibus
|
| Vokativ |
constantes
|
constantes
|
constantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constatus
|
constata
|
constatum
|
| Genitiv |
constati
|
constatae
|
constati
|
| Dativ |
constato
|
constatae
|
constato
|
| Akkusativ |
constatum
|
constatam
|
constatum
|
| Ablativ |
constato
|
constata
|
constato
|
| Vokativ |
constate
|
constata
|
constatum
|
Plural
| Nominativ |
constati
|
constatae
|
constata
|
| Genitiv |
constatorum
|
constatarum
|
constatorum
|
| Dativ |
constatis
|
constatis
|
constatis
|
| Akkusativ |
constatos
|
constatas
|
constata
|
| Ablativ |
constatis
|
constatis
|
constatis
|
| Vokativ |
constati
|
constatae
|
constata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constaturus
|
constatura
|
constaturum
|
| Genitiv |
constaturi
|
constaturae
|
constaturi
|
| Dativ |
constaturo
|
constaturae
|
constaturo
|
| Akkusativ |
constaturum
|
constaturam
|
constaturum
|
| Ablativ |
constaturo
|
constatura
|
constaturo
|
| Vokativ |
constature
|
constatura
|
constaturum
|
Plural
| Nominativ |
constaturi
|
constaturae
|
constatura
|
| Genitiv |
constaturorum
|
constaturarum
|
constaturorum
|
| Dativ |
constaturis
|
constaturis
|
constaturis
|
| Akkusativ |
constaturos
|
constaturas
|
constatura
|
| Ablativ |
constaturis
|
constaturis
|
constaturis
|
| Vokativ |
constaturi
|
constaturae
|
constatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
constatum
|
constatu
|