Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupro
|
ich entehre |
| 2. Person Singular |
constupras
|
du entehrst |
| 3. Person Singular |
constuprat
|
er/sie/es entehrt |
| 1. Person Plural |
constupramus
|
wir entehren |
| 2. Person Plural |
constupratis
|
ihr entehrt |
| 3. Person Plural |
constuprant
|
sie entehren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupror
|
ich werde entehrt |
| 2. Person Singular |
constupraris constuprare
|
du wirst entehrt |
| 3. Person Singular |
constupratur
|
er/sie/es wird entehrt |
| 1. Person Plural |
constupramur
|
wir werden entehrt |
| 2. Person Plural |
constupramini
|
ihr werdet entehrt |
| 3. Person Plural |
constuprantur
|
sie werden entehrt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprem
|
ich entehre |
| 2. Person Singular |
constupres
|
du entehrest |
| 3. Person Singular |
constupret
|
er/sie/es entehre |
| 1. Person Plural |
constupremus
|
wir entehren |
| 2. Person Plural |
constupretis
|
ihr entehret |
| 3. Person Plural |
constuprent
|
sie entehren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprer
|
ich werde entehrt |
| 2. Person Singular |
constupreris constuprere
|
du werdest entehrt |
| 3. Person Singular |
constupretur
|
er/sie/es werde entehrt |
| 1. Person Plural |
constupremur
|
wir werden entehrt |
| 2. Person Plural |
constupremini
|
ihr werdet entehrt |
| 3. Person Plural |
constuprentur
|
sie werden entehrt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprabam
|
ich entehrte |
| 2. Person Singular |
constuprabas
|
du entehrtest |
| 3. Person Singular |
constuprabat
|
er/sie/es entehrte |
| 1. Person Plural |
constuprabamus
|
wir entehrten |
| 2. Person Plural |
constuprabatis
|
ihr entehrtet |
| 3. Person Plural |
constuprabant
|
sie entehrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprabar
|
ich wurde entehrt |
| 2. Person Singular |
constuprabaris constuprabare
|
du wurdest entehrt |
| 3. Person Singular |
constuprabatur
|
er/sie/es wurde entehrt |
| 1. Person Plural |
constuprabamur
|
wir wurden entehrt |
| 2. Person Plural |
constuprabamini
|
ihr wurdet entehrt |
| 3. Person Plural |
constuprabantur
|
sie wurden entehrt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprarem
|
ich entehrte |
| 2. Person Singular |
constuprares
|
du entehrtest |
| 3. Person Singular |
constupraret
|
er/sie/es entehrte |
| 1. Person Plural |
constupraremus
|
wir entehrten |
| 2. Person Plural |
constupraretis
|
ihr entehrtet |
| 3. Person Plural |
constuprarent
|
sie entehrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprarer
|
ich würde entehrt |
| 2. Person Singular |
constuprareris constuprarere
|
du würdest entehrt |
| 3. Person Singular |
constupraretur
|
er/sie/es würde entehrt |
| 1. Person Plural |
constupraremur
|
wir würden entehrt |
| 2. Person Plural |
constupraremini
|
ihr würdet entehrt |
| 3. Person Plural |
constuprarentur
|
sie würden entehrt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprabo
|
ich werde entehren |
| 2. Person Singular |
constuprabis
|
du wirst entehren |
| 3. Person Singular |
constuprabit
|
er/sie/es wird entehren |
| 1. Person Plural |
constuprabimus
|
wir werden entehren |
| 2. Person Plural |
constuprabitis
|
ihr werdet entehren |
| 3. Person Plural |
constuprabunt
|
sie werden entehren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprabor
|
ich werde entehrt |
| 2. Person Singular |
constupraberis constuprabere
|
du wirst entehrt |
| 3. Person Singular |
constuprabitur
|
er/sie/es wird entehrt |
| 1. Person Plural |
constuprabimur
|
wir werden entehrt |
| 2. Person Plural |
constuprabimini
|
ihr werdet entehrt |
| 3. Person Plural |
constuprabuntur
|
sie werden entehrt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupravi
|
ich habe entehrt |
| 2. Person Singular |
constupravisti
|
du hast entehrt |
| 3. Person Singular |
constupravit
|
er/sie/es hat entehrt |
| 1. Person Plural |
constupravimus
|
wir haben entehrt |
| 2. Person Plural |
constupravistis
|
ihr habt entehrt |
| 3. Person Plural |
constupraverunt constupravere
|
sie haben entehrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupratus sum
|
ich bin entehrt worden |
| 2. Person Singular |
constupratus es
|
du bist entehrt worden |
| 3. Person Singular |
constupratus est
|
er/sie/es ist entehrt worden |
| 1. Person Plural |
constuprati sumus
|
wir sind entehrt worden |
| 2. Person Plural |
constuprati estis
|
ihr seid entehrt worden |
| 3. Person Plural |
constuprati sunt
|
sie sind entehrt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupraverim
|
ich habe entehrt |
| 2. Person Singular |
constupraveris
|
du habest entehrt |
| 3. Person Singular |
constupraverit
|
er/sie/es habe entehrt |
| 1. Person Plural |
constupraverimus
|
wir haben entehrt |
| 2. Person Plural |
constupraveritis
|
ihr habet entehrt |
| 3. Person Plural |
constupraverint
|
sie haben entehrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupratus sim
|
ich sei entehrt worden |
| 2. Person Singular |
constupratus sis
|
du seiest entehrt worden |
| 3. Person Singular |
constupratus sit
|
er/sie/es sei entehrt worden |
| 1. Person Plural |
constuprati simus
|
wir seien entehrt worden |
| 2. Person Plural |
constuprati sitis
|
ihr seiet entehrt worden |
| 3. Person Plural |
constuprati sint
|
sie seien entehrt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupraveram
|
ich hatte entehrt |
| 2. Person Singular |
constupraveras
|
du hattest entehrt |
| 3. Person Singular |
constupraverat
|
er/sie/es hatte entehrt |
| 1. Person Plural |
constupraveramus
|
wir hatten entehrt |
| 2. Person Plural |
constupraveratis
|
ihr hattet entehrt |
| 3. Person Plural |
constupraverant
|
sie hatten entehrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupratus eram
|
ich war entehrt worden |
| 2. Person Singular |
constupratus eras
|
du warst entehrt worden |
| 3. Person Singular |
constupratus erat
|
er/sie/es war entehrt worden |
| 1. Person Plural |
constuprati eramus
|
wir waren entehrt worden |
| 2. Person Plural |
constuprati eratis
|
ihr warst entehrt worden |
| 3. Person Plural |
constuprati erant
|
sie waren entehrt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupravissem
|
ich hätte entehrt |
| 2. Person Singular |
constupravisses
|
du hättest entehrt |
| 3. Person Singular |
constupravisset
|
er/sie/es hätte entehrt |
| 1. Person Plural |
constupravissemus
|
wir hätten entehrt |
| 2. Person Plural |
constupravissetis
|
ihr hättet entehrt |
| 3. Person Plural |
constupravissent
|
sie hätten entehrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupratus essem
|
ich wäre entehrt worden |
| 2. Person Singular |
constupratus esses
|
du wärest entehrt worden |
| 3. Person Singular |
constupratus esset
|
er/sie/es wäre entehrt worden |
| 1. Person Plural |
constuprati essemus
|
wir wären entehrt worden |
| 2. Person Plural |
constuprati essetis
|
ihr wäret entehrt worden |
| 3. Person Plural |
constuprati essent
|
sie wären entehrt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupravero
|
ich werde entehrt haben |
| 2. Person Singular |
constupraveris
|
du wirst entehrt haben |
| 3. Person Singular |
constupraverit
|
er/sie/es wird entehrt haben |
| 1. Person Plural |
constupraverimus
|
wir werden entehrt haben |
| 2. Person Plural |
constupraveritis
|
ihr werdet entehrt haben |
| 3. Person Plural |
constupraverint
|
sie werden entehrt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupratus ero
|
ich werde entehrt worden sein |
| 2. Person Singular |
constupratus eris
|
du werdest entehrt worden sein |
| 3. Person Singular |
constupratus erit
|
er/sie/es werde entehrt worden sein |
| 1. Person Plural |
constuprati erimus
|
wir werden entehrt worden sein |
| 2. Person Plural |
constuprati eritis
|
ihr werdet entehrt worden sein |
| 3. Person Plural |
constuprati erunt
|
sie werden entehrt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constuprare
|
entehren |
| Vorzeitigkeit |
constupravisse
|
entehrt haben |
| Nachzeitigkeit |
constupraturum esse
|
entehren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constuprari constuprarier
|
entehrt werden |
| Vorzeitigkeit |
constupratum esse
|
entehrt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
constupratum iri
|
künftig entehrt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
constupra
|
entehre! |
| 2. Person Plural |
constuprate
|
entehrt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
constuprato
|
| 3. Person Singular |
constuprato
|
| 2. Person Plural |
constupratote
|
| 3. Person Plural |
constupranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
constuprare
|
das Entehren |
| Genitiv |
constuprandi
|
des Entehrens |
| Dativ |
constuprando
|
dem Entehren |
| Akkusativ |
constuprandum
|
das Entehren |
| Ablativ |
constuprando
|
durch das Entehren |
| Vokativ |
constuprande
|
Entehren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constuprandus
|
constupranda
|
constuprandum
|
| Genitiv |
constuprandi
|
constuprandae
|
constuprandi
|
| Dativ |
constuprando
|
constuprandae
|
constuprando
|
| Akkusativ |
constuprandum
|
constuprandam
|
constuprandum
|
| Ablativ |
constuprando
|
constupranda
|
constuprando
|
| Vokativ |
constuprande
|
constupranda
|
constuprandum
|
Plural
| Nominativ |
constuprandi
|
constuprandae
|
constupranda
|
| Genitiv |
constuprandorum
|
constuprandarum
|
constuprandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
constuprandos
|
constuprandas
|
constupranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
constuprandi
|
constuprandae
|
constupranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constuprans
|
constuprans
|
constuprans
|
| Genitiv |
constuprantis
|
constuprantis
|
constuprantis
|
| Dativ |
constupranti
|
constupranti
|
constupranti
|
| Akkusativ |
constuprantem
|
constuprantem
|
constuprans
|
| Ablativ |
constupranti constuprante
|
constupranti constuprante
|
constupranti constuprante
|
| Vokativ |
constuprans
|
constuprans
|
constuprans
|
Plural
| Nominativ |
constuprantes
|
constuprantes
|
constuprantia
|
| Genitiv |
constuprantium constuprantum
|
constuprantium constuprantum
|
constuprantium constuprantum
|
| Dativ |
constuprantibus
|
constuprantibus
|
constuprantibus
|
| Akkusativ |
constuprantes
|
constuprantes
|
constuprantia
|
| Ablativ |
constuprantibus
|
constuprantibus
|
constuprantibus
|
| Vokativ |
constuprantes
|
constuprantes
|
constuprantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constupratus
|
constuprata
|
constupratum
|
| Genitiv |
constuprati
|
constupratae
|
constuprati
|
| Dativ |
constuprato
|
constupratae
|
constuprato
|
| Akkusativ |
constupratum
|
constupratam
|
constupratum
|
| Ablativ |
constuprato
|
constuprata
|
constuprato
|
| Vokativ |
constuprate
|
constuprata
|
constupratum
|
Plural
| Nominativ |
constuprati
|
constupratae
|
constuprata
|
| Genitiv |
constupratorum
|
constupratarum
|
constupratorum
|
| Dativ |
constupratis
|
constupratis
|
constupratis
|
| Akkusativ |
constupratos
|
constupratas
|
constuprata
|
| Ablativ |
constupratis
|
constupratis
|
constupratis
|
| Vokativ |
constuprati
|
constupratae
|
constuprata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constupraturus
|
constupratura
|
constupraturum
|
| Genitiv |
constupraturi
|
constupraturae
|
constupraturi
|
| Dativ |
constupraturo
|
constupraturae
|
constupraturo
|
| Akkusativ |
constupraturum
|
constupraturam
|
constupraturum
|
| Ablativ |
constupraturo
|
constupratura
|
constupraturo
|
| Vokativ |
constuprature
|
constupratura
|
constupraturum
|
Plural
| Nominativ |
constupraturi
|
constupraturae
|
constupratura
|
| Genitiv |
constupraturorum
|
constupraturarum
|
constupraturorum
|
| Dativ |
constupraturis
|
constupraturis
|
constupraturis
|
| Akkusativ |
constupraturos
|
constupraturas
|
constupratura
|
| Ablativ |
constupraturis
|
constupraturis
|
constupraturis
|
| Vokativ |
constupraturi
|
constupraturae
|
constupratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
constupratum
|
constupratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupro
|
ich schände |
| 2. Person Singular |
constupras
|
du schändest |
| 3. Person Singular |
constuprat
|
er/sie/es schändet |
| 1. Person Plural |
constupramus
|
wir schänden |
| 2. Person Plural |
constupratis
|
ihr schändet |
| 3. Person Plural |
constuprant
|
sie schänden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupror
|
ich werde geschändet |
| 2. Person Singular |
constupraris constuprare
|
du wirst geschändet |
| 3. Person Singular |
constupratur
|
er/sie/es wird geschändet |
| 1. Person Plural |
constupramur
|
wir werden geschändet |
| 2. Person Plural |
constupramini
|
ihr werdet geschändet |
| 3. Person Plural |
constuprantur
|
sie werden geschändet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprem
|
ich schände |
| 2. Person Singular |
constupres
|
du schändest |
| 3. Person Singular |
constupret
|
er/sie/es schände |
| 1. Person Plural |
constupremus
|
wir schänden |
| 2. Person Plural |
constupretis
|
ihr schändet |
| 3. Person Plural |
constuprent
|
sie schänden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprer
|
ich werde geschändet |
| 2. Person Singular |
constupreris constuprere
|
du werdest geschändet |
| 3. Person Singular |
constupretur
|
er/sie/es werde geschändet |
| 1. Person Plural |
constupremur
|
wir werden geschändet |
| 2. Person Plural |
constupremini
|
ihr werdet geschändet |
| 3. Person Plural |
constuprentur
|
sie werden geschändet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprabam
|
ich schändete |
| 2. Person Singular |
constuprabas
|
du schändetest |
| 3. Person Singular |
constuprabat
|
er/sie/es schändete |
| 1. Person Plural |
constuprabamus
|
wir schändeten |
| 2. Person Plural |
constuprabatis
|
ihr schändetet |
| 3. Person Plural |
constuprabant
|
sie schändeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprabar
|
ich wurde geschändet |
| 2. Person Singular |
constuprabaris constuprabare
|
du wurdest geschändet |
| 3. Person Singular |
constuprabatur
|
er/sie/es wurde geschändet |
| 1. Person Plural |
constuprabamur
|
wir wurden geschändet |
| 2. Person Plural |
constuprabamini
|
ihr wurdet geschändet |
| 3. Person Plural |
constuprabantur
|
sie wurden geschändet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprarem
|
ich schändete |
| 2. Person Singular |
constuprares
|
du schändetest |
| 3. Person Singular |
constupraret
|
er/sie/es schändete |
| 1. Person Plural |
constupraremus
|
wir schändeten |
| 2. Person Plural |
constupraretis
|
ihr schändetet |
| 3. Person Plural |
constuprarent
|
sie schändeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprarer
|
ich würde geschändet |
| 2. Person Singular |
constuprareris constuprarere
|
du würdest geschändet |
| 3. Person Singular |
constupraretur
|
er/sie/es würde geschändet |
| 1. Person Plural |
constupraremur
|
wir würden geschändet |
| 2. Person Plural |
constupraremini
|
ihr würdet geschändet |
| 3. Person Plural |
constuprarentur
|
sie würden geschändet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprabo
|
ich werde schänden |
| 2. Person Singular |
constuprabis
|
du wirst schänden |
| 3. Person Singular |
constuprabit
|
er/sie/es wird schänden |
| 1. Person Plural |
constuprabimus
|
wir werden schänden |
| 2. Person Plural |
constuprabitis
|
ihr werdet schänden |
| 3. Person Plural |
constuprabunt
|
sie werden schänden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprabor
|
ich werde geschändet |
| 2. Person Singular |
constupraberis constuprabere
|
du wirst geschändet |
| 3. Person Singular |
constuprabitur
|
er/sie/es wird geschändet |
| 1. Person Plural |
constuprabimur
|
wir werden geschändet |
| 2. Person Plural |
constuprabimini
|
ihr werdet geschändet |
| 3. Person Plural |
constuprabuntur
|
sie werden geschändet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupravi
|
ich habe geschändet |
| 2. Person Singular |
constupravisti
|
du hast geschändet |
| 3. Person Singular |
constupravit
|
er/sie/es hat geschändet |
| 1. Person Plural |
constupravimus
|
wir haben geschändet |
| 2. Person Plural |
constupravistis
|
ihr habt geschändet |
| 3. Person Plural |
constupraverunt constupravere
|
sie haben geschändet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupratus sum
|
ich bin geschändet worden |
| 2. Person Singular |
constupratus es
|
du bist geschändet worden |
| 3. Person Singular |
constupratus est
|
er/sie/es ist geschändet worden |
| 1. Person Plural |
constuprati sumus
|
wir sind geschändet worden |
| 2. Person Plural |
constuprati estis
|
ihr seid geschändet worden |
| 3. Person Plural |
constuprati sunt
|
sie sind geschändet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupraverim
|
ich habe geschändet |
| 2. Person Singular |
constupraveris
|
du habest geschändet |
| 3. Person Singular |
constupraverit
|
er/sie/es habe geschändet |
| 1. Person Plural |
constupraverimus
|
wir haben geschändet |
| 2. Person Plural |
constupraveritis
|
ihr habet geschändet |
| 3. Person Plural |
constupraverint
|
sie haben geschändet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupratus sim
|
ich sei geschändet worden |
| 2. Person Singular |
constupratus sis
|
du seiest geschändet worden |
| 3. Person Singular |
constupratus sit
|
er/sie/es sei geschändet worden |
| 1. Person Plural |
constuprati simus
|
wir seien geschändet worden |
| 2. Person Plural |
constuprati sitis
|
ihr seiet geschändet worden |
| 3. Person Plural |
constuprati sint
|
sie seien geschändet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupraveram
|
ich hatte geschändet |
| 2. Person Singular |
constupraveras
|
du hattest geschändet |
| 3. Person Singular |
constupraverat
|
er/sie/es hatte geschändet |
| 1. Person Plural |
constupraveramus
|
wir hatten geschändet |
| 2. Person Plural |
constupraveratis
|
ihr hattet geschändet |
| 3. Person Plural |
constupraverant
|
sie hatten geschändet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupratus eram
|
ich war geschändet worden |
| 2. Person Singular |
constupratus eras
|
du warst geschändet worden |
| 3. Person Singular |
constupratus erat
|
er/sie/es war geschändet worden |
| 1. Person Plural |
constuprati eramus
|
wir waren geschändet worden |
| 2. Person Plural |
constuprati eratis
|
ihr warst geschändet worden |
| 3. Person Plural |
constuprati erant
|
sie waren geschändet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupravissem
|
ich hätte geschändet |
| 2. Person Singular |
constupravisses
|
du hättest geschändet |
| 3. Person Singular |
constupravisset
|
er/sie/es hätte geschändet |
| 1. Person Plural |
constupravissemus
|
wir hätten geschändet |
| 2. Person Plural |
constupravissetis
|
ihr hättet geschändet |
| 3. Person Plural |
constupravissent
|
sie hätten geschändet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupratus essem
|
ich wäre geschändet worden |
| 2. Person Singular |
constupratus esses
|
du wärest geschändet worden |
| 3. Person Singular |
constupratus esset
|
er/sie/es wäre geschändet worden |
| 1. Person Plural |
constuprati essemus
|
wir wären geschändet worden |
| 2. Person Plural |
constuprati essetis
|
ihr wäret geschändet worden |
| 3. Person Plural |
constuprati essent
|
sie wären geschändet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupravero
|
ich werde geschändet haben |
| 2. Person Singular |
constupraveris
|
du wirst geschändet haben |
| 3. Person Singular |
constupraverit
|
er/sie/es wird geschändet haben |
| 1. Person Plural |
constupraverimus
|
wir werden geschändet haben |
| 2. Person Plural |
constupraveritis
|
ihr werdet geschändet haben |
| 3. Person Plural |
constupraverint
|
sie werden geschändet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupratus ero
|
ich werde geschändet worden sein |
| 2. Person Singular |
constupratus eris
|
du werdest geschändet worden sein |
| 3. Person Singular |
constupratus erit
|
er/sie/es werde geschändet worden sein |
| 1. Person Plural |
constuprati erimus
|
wir werden geschändet worden sein |
| 2. Person Plural |
constuprati eritis
|
ihr werdet geschändet worden sein |
| 3. Person Plural |
constuprati erunt
|
sie werden geschändet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constuprare
|
schänden |
| Vorzeitigkeit |
constupravisse
|
geschändet haben |
| Nachzeitigkeit |
constupraturum esse
|
schänden werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constuprari constuprarier
|
geschändet werden |
| Vorzeitigkeit |
constupratum esse
|
geschändet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
constupratum iri
|
künftig geschändet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
constupra
|
schände! |
| 2. Person Plural |
constuprate
|
schändet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
constuprato
|
| 3. Person Singular |
constuprato
|
| 2. Person Plural |
constupratote
|
| 3. Person Plural |
constupranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
constuprare
|
das Schänden |
| Genitiv |
constuprandi
|
des Schändens |
| Dativ |
constuprando
|
dem Schänden |
| Akkusativ |
constuprandum
|
das Schänden |
| Ablativ |
constuprando
|
durch das Schänden |
| Vokativ |
constuprande
|
Schänden! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constuprandus
|
constupranda
|
constuprandum
|
| Genitiv |
constuprandi
|
constuprandae
|
constuprandi
|
| Dativ |
constuprando
|
constuprandae
|
constuprando
|
| Akkusativ |
constuprandum
|
constuprandam
|
constuprandum
|
| Ablativ |
constuprando
|
constupranda
|
constuprando
|
| Vokativ |
constuprande
|
constupranda
|
constuprandum
|
Plural
| Nominativ |
constuprandi
|
constuprandae
|
constupranda
|
| Genitiv |
constuprandorum
|
constuprandarum
|
constuprandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
constuprandos
|
constuprandas
|
constupranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
constuprandi
|
constuprandae
|
constupranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constuprans
|
constuprans
|
constuprans
|
| Genitiv |
constuprantis
|
constuprantis
|
constuprantis
|
| Dativ |
constupranti
|
constupranti
|
constupranti
|
| Akkusativ |
constuprantem
|
constuprantem
|
constuprans
|
| Ablativ |
constupranti constuprante
|
constupranti constuprante
|
constupranti constuprante
|
| Vokativ |
constuprans
|
constuprans
|
constuprans
|
Plural
| Nominativ |
constuprantes
|
constuprantes
|
constuprantia
|
| Genitiv |
constuprantium constuprantum
|
constuprantium constuprantum
|
constuprantium constuprantum
|
| Dativ |
constuprantibus
|
constuprantibus
|
constuprantibus
|
| Akkusativ |
constuprantes
|
constuprantes
|
constuprantia
|
| Ablativ |
constuprantibus
|
constuprantibus
|
constuprantibus
|
| Vokativ |
constuprantes
|
constuprantes
|
constuprantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constupratus
|
constuprata
|
constupratum
|
| Genitiv |
constuprati
|
constupratae
|
constuprati
|
| Dativ |
constuprato
|
constupratae
|
constuprato
|
| Akkusativ |
constupratum
|
constupratam
|
constupratum
|
| Ablativ |
constuprato
|
constuprata
|
constuprato
|
| Vokativ |
constuprate
|
constuprata
|
constupratum
|
Plural
| Nominativ |
constuprati
|
constupratae
|
constuprata
|
| Genitiv |
constupratorum
|
constupratarum
|
constupratorum
|
| Dativ |
constupratis
|
constupratis
|
constupratis
|
| Akkusativ |
constupratos
|
constupratas
|
constuprata
|
| Ablativ |
constupratis
|
constupratis
|
constupratis
|
| Vokativ |
constuprati
|
constupratae
|
constuprata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constupraturus
|
constupratura
|
constupraturum
|
| Genitiv |
constupraturi
|
constupraturae
|
constupraturi
|
| Dativ |
constupraturo
|
constupraturae
|
constupraturo
|
| Akkusativ |
constupraturum
|
constupraturam
|
constupraturum
|
| Ablativ |
constupraturo
|
constupratura
|
constupraturo
|
| Vokativ |
constuprature
|
constupratura
|
constupraturum
|
Plural
| Nominativ |
constupraturi
|
constupraturae
|
constupratura
|
| Genitiv |
constupraturorum
|
constupraturarum
|
constupraturorum
|
| Dativ |
constupraturis
|
constupraturis
|
constupraturis
|
| Akkusativ |
constupraturos
|
constupraturas
|
constupratura
|
| Ablativ |
constupraturis
|
constupraturis
|
constupraturis
|
| Vokativ |
constupraturi
|
constupraturae
|
constupratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
constupratum
|
constupratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupro
|
ich vergewaltige |
| 2. Person Singular |
constupras
|
du vergewaltigst |
| 3. Person Singular |
constuprat
|
er/sie/es vergewaltigt |
| 1. Person Plural |
constupramus
|
wir vergewaltigen |
| 2. Person Plural |
constupratis
|
ihr vergewaltigt |
| 3. Person Plural |
constuprant
|
sie vergewaltigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupror
|
ich werde vergewaltigt |
| 2. Person Singular |
constupraris constuprare
|
du wirst vergewaltigt |
| 3. Person Singular |
constupratur
|
er/sie/es wird vergewaltigt |
| 1. Person Plural |
constupramur
|
wir werden vergewaltigt |
| 2. Person Plural |
constupramini
|
ihr werdet vergewaltigt |
| 3. Person Plural |
constuprantur
|
sie werden vergewaltigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprem
|
ich vergewaltige |
| 2. Person Singular |
constupres
|
du vergewaltigest |
| 3. Person Singular |
constupret
|
er/sie/es vergewaltige |
| 1. Person Plural |
constupremus
|
wir vergewaltigen |
| 2. Person Plural |
constupretis
|
ihr vergewaltiget |
| 3. Person Plural |
constuprent
|
sie vergewaltigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprer
|
ich werde vergewaltigt |
| 2. Person Singular |
constupreris constuprere
|
du werdest vergewaltigt |
| 3. Person Singular |
constupretur
|
er/sie/es werde vergewaltigt |
| 1. Person Plural |
constupremur
|
wir werden vergewaltigt |
| 2. Person Plural |
constupremini
|
ihr werdet vergewaltigt |
| 3. Person Plural |
constuprentur
|
sie werden vergewaltigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprabam
|
ich vergewaltigte |
| 2. Person Singular |
constuprabas
|
du vergewaltigtest |
| 3. Person Singular |
constuprabat
|
er/sie/es vergewaltigte |
| 1. Person Plural |
constuprabamus
|
wir vergewaltigten |
| 2. Person Plural |
constuprabatis
|
ihr vergewaltigtet |
| 3. Person Plural |
constuprabant
|
sie vergewaltigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprabar
|
ich wurde vergewaltigt |
| 2. Person Singular |
constuprabaris constuprabare
|
du wurdest vergewaltigt |
| 3. Person Singular |
constuprabatur
|
er/sie/es wurde vergewaltigt |
| 1. Person Plural |
constuprabamur
|
wir wurden vergewaltigt |
| 2. Person Plural |
constuprabamini
|
ihr wurdet vergewaltigt |
| 3. Person Plural |
constuprabantur
|
sie wurden vergewaltigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprarem
|
ich vergewaltigte |
| 2. Person Singular |
constuprares
|
du vergewaltigtest |
| 3. Person Singular |
constupraret
|
er/sie/es vergewaltigte |
| 1. Person Plural |
constupraremus
|
wir vergewaltigten |
| 2. Person Plural |
constupraretis
|
ihr vergewaltigtet |
| 3. Person Plural |
constuprarent
|
sie vergewaltigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprarer
|
ich würde vergewaltigt |
| 2. Person Singular |
constuprareris constuprarere
|
du würdest vergewaltigt |
| 3. Person Singular |
constupraretur
|
er/sie/es würde vergewaltigt |
| 1. Person Plural |
constupraremur
|
wir würden vergewaltigt |
| 2. Person Plural |
constupraremini
|
ihr würdet vergewaltigt |
| 3. Person Plural |
constuprarentur
|
sie würden vergewaltigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprabo
|
ich werde vergewaltigen |
| 2. Person Singular |
constuprabis
|
du wirst vergewaltigen |
| 3. Person Singular |
constuprabit
|
er/sie/es wird vergewaltigen |
| 1. Person Plural |
constuprabimus
|
wir werden vergewaltigen |
| 2. Person Plural |
constuprabitis
|
ihr werdet vergewaltigen |
| 3. Person Plural |
constuprabunt
|
sie werden vergewaltigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constuprabor
|
ich werde vergewaltigt |
| 2. Person Singular |
constupraberis constuprabere
|
du wirst vergewaltigt |
| 3. Person Singular |
constuprabitur
|
er/sie/es wird vergewaltigt |
| 1. Person Plural |
constuprabimur
|
wir werden vergewaltigt |
| 2. Person Plural |
constuprabimini
|
ihr werdet vergewaltigt |
| 3. Person Plural |
constuprabuntur
|
sie werden vergewaltigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupravi
|
ich habe vergewaltigt |
| 2. Person Singular |
constupravisti
|
du hast vergewaltigt |
| 3. Person Singular |
constupravit
|
er/sie/es hat vergewaltigt |
| 1. Person Plural |
constupravimus
|
wir haben vergewaltigt |
| 2. Person Plural |
constupravistis
|
ihr habt vergewaltigt |
| 3. Person Plural |
constupraverunt constupravere
|
sie haben vergewaltigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupratus sum
|
ich bin vergewaltigt worden |
| 2. Person Singular |
constupratus es
|
du bist vergewaltigt worden |
| 3. Person Singular |
constupratus est
|
er/sie/es ist vergewaltigt worden |
| 1. Person Plural |
constuprati sumus
|
wir sind vergewaltigt worden |
| 2. Person Plural |
constuprati estis
|
ihr seid vergewaltigt worden |
| 3. Person Plural |
constuprati sunt
|
sie sind vergewaltigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupraverim
|
ich habe vergewaltigt |
| 2. Person Singular |
constupraveris
|
du habest vergewaltigt |
| 3. Person Singular |
constupraverit
|
er/sie/es habe vergewaltigt |
| 1. Person Plural |
constupraverimus
|
wir haben vergewaltigt |
| 2. Person Plural |
constupraveritis
|
ihr habet vergewaltigt |
| 3. Person Plural |
constupraverint
|
sie haben vergewaltigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupratus sim
|
ich sei vergewaltigt worden |
| 2. Person Singular |
constupratus sis
|
du seiest vergewaltigt worden |
| 3. Person Singular |
constupratus sit
|
er/sie/es sei vergewaltigt worden |
| 1. Person Plural |
constuprati simus
|
wir seien vergewaltigt worden |
| 2. Person Plural |
constuprati sitis
|
ihr seiet vergewaltigt worden |
| 3. Person Plural |
constuprati sint
|
sie seien vergewaltigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupraveram
|
ich hatte vergewaltigt |
| 2. Person Singular |
constupraveras
|
du hattest vergewaltigt |
| 3. Person Singular |
constupraverat
|
er/sie/es hatte vergewaltigt |
| 1. Person Plural |
constupraveramus
|
wir hatten vergewaltigt |
| 2. Person Plural |
constupraveratis
|
ihr hattet vergewaltigt |
| 3. Person Plural |
constupraverant
|
sie hatten vergewaltigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupratus eram
|
ich war vergewaltigt worden |
| 2. Person Singular |
constupratus eras
|
du warst vergewaltigt worden |
| 3. Person Singular |
constupratus erat
|
er/sie/es war vergewaltigt worden |
| 1. Person Plural |
constuprati eramus
|
wir waren vergewaltigt worden |
| 2. Person Plural |
constuprati eratis
|
ihr warst vergewaltigt worden |
| 3. Person Plural |
constuprati erant
|
sie waren vergewaltigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupravissem
|
ich hätte vergewaltigt |
| 2. Person Singular |
constupravisses
|
du hättest vergewaltigt |
| 3. Person Singular |
constupravisset
|
er/sie/es hätte vergewaltigt |
| 1. Person Plural |
constupravissemus
|
wir hätten vergewaltigt |
| 2. Person Plural |
constupravissetis
|
ihr hättet vergewaltigt |
| 3. Person Plural |
constupravissent
|
sie hätten vergewaltigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupratus essem
|
ich wäre vergewaltigt worden |
| 2. Person Singular |
constupratus esses
|
du wärest vergewaltigt worden |
| 3. Person Singular |
constupratus esset
|
er/sie/es wäre vergewaltigt worden |
| 1. Person Plural |
constuprati essemus
|
wir wären vergewaltigt worden |
| 2. Person Plural |
constuprati essetis
|
ihr wäret vergewaltigt worden |
| 3. Person Plural |
constuprati essent
|
sie wären vergewaltigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupravero
|
ich werde vergewaltigt haben |
| 2. Person Singular |
constupraveris
|
du wirst vergewaltigt haben |
| 3. Person Singular |
constupraverit
|
er/sie/es wird vergewaltigt haben |
| 1. Person Plural |
constupraverimus
|
wir werden vergewaltigt haben |
| 2. Person Plural |
constupraveritis
|
ihr werdet vergewaltigt haben |
| 3. Person Plural |
constupraverint
|
sie werden vergewaltigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupratus ero
|
ich werde vergewaltigt worden sein |
| 2. Person Singular |
constupratus eris
|
du werdest vergewaltigt worden sein |
| 3. Person Singular |
constupratus erit
|
er/sie/es werde vergewaltigt worden sein |
| 1. Person Plural |
constuprati erimus
|
wir werden vergewaltigt worden sein |
| 2. Person Plural |
constuprati eritis
|
ihr werdet vergewaltigt worden sein |
| 3. Person Plural |
constuprati erunt
|
sie werden vergewaltigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constuprare
|
vergewaltigen |
| Vorzeitigkeit |
constupravisse
|
vergewaltigt haben |
| Nachzeitigkeit |
constupraturum esse
|
vergewaltigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constuprari constuprarier
|
vergewaltigt werden |
| Vorzeitigkeit |
constupratum esse
|
vergewaltigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
constupratum iri
|
künftig vergewaltigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
constupra
|
vergewaltige! |
| 2. Person Plural |
constuprate
|
vergewaltigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
constuprato
|
| 3. Person Singular |
constuprato
|
| 2. Person Plural |
constupratote
|
| 3. Person Plural |
constupranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
constuprare
|
das Vergewaltigen |
| Genitiv |
constuprandi
|
des Vergewaltigens |
| Dativ |
constuprando
|
dem Vergewaltigen |
| Akkusativ |
constuprandum
|
das Vergewaltigen |
| Ablativ |
constuprando
|
durch das Vergewaltigen |
| Vokativ |
constuprande
|
Vergewaltigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constuprandus
|
constupranda
|
constuprandum
|
| Genitiv |
constuprandi
|
constuprandae
|
constuprandi
|
| Dativ |
constuprando
|
constuprandae
|
constuprando
|
| Akkusativ |
constuprandum
|
constuprandam
|
constuprandum
|
| Ablativ |
constuprando
|
constupranda
|
constuprando
|
| Vokativ |
constuprande
|
constupranda
|
constuprandum
|
Plural
| Nominativ |
constuprandi
|
constuprandae
|
constupranda
|
| Genitiv |
constuprandorum
|
constuprandarum
|
constuprandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
constuprandos
|
constuprandas
|
constupranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
constuprandi
|
constuprandae
|
constupranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constuprans
|
constuprans
|
constuprans
|
| Genitiv |
constuprantis
|
constuprantis
|
constuprantis
|
| Dativ |
constupranti
|
constupranti
|
constupranti
|
| Akkusativ |
constuprantem
|
constuprantem
|
constuprans
|
| Ablativ |
constupranti constuprante
|
constupranti constuprante
|
constupranti constuprante
|
| Vokativ |
constuprans
|
constuprans
|
constuprans
|
Plural
| Nominativ |
constuprantes
|
constuprantes
|
constuprantia
|
| Genitiv |
constuprantium constuprantum
|
constuprantium constuprantum
|
constuprantium constuprantum
|
| Dativ |
constuprantibus
|
constuprantibus
|
constuprantibus
|
| Akkusativ |
constuprantes
|
constuprantes
|
constuprantia
|
| Ablativ |
constuprantibus
|
constuprantibus
|
constuprantibus
|
| Vokativ |
constuprantes
|
constuprantes
|
constuprantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constupratus
|
constuprata
|
constupratum
|
| Genitiv |
constuprati
|
constupratae
|
constuprati
|
| Dativ |
constuprato
|
constupratae
|
constuprato
|
| Akkusativ |
constupratum
|
constupratam
|
constupratum
|
| Ablativ |
constuprato
|
constuprata
|
constuprato
|
| Vokativ |
constuprate
|
constuprata
|
constupratum
|
Plural
| Nominativ |
constuprati
|
constupratae
|
constuprata
|
| Genitiv |
constupratorum
|
constupratarum
|
constupratorum
|
| Dativ |
constupratis
|
constupratis
|
constupratis
|
| Akkusativ |
constupratos
|
constupratas
|
constuprata
|
| Ablativ |
constupratis
|
constupratis
|
constupratis
|
| Vokativ |
constuprati
|
constupratae
|
constuprata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constupraturus
|
constupratura
|
constupraturum
|
| Genitiv |
constupraturi
|
constupraturae
|
constupraturi
|
| Dativ |
constupraturo
|
constupraturae
|
constupraturo
|
| Akkusativ |
constupraturum
|
constupraturam
|
constupraturum
|
| Ablativ |
constupraturo
|
constupratura
|
constupraturo
|
| Vokativ |
constuprature
|
constupratura
|
constupraturum
|
Plural
| Nominativ |
constupraturi
|
constupraturae
|
constupratura
|
| Genitiv |
constupraturorum
|
constupraturarum
|
constupraturorum
|
| Dativ |
constupraturis
|
constupraturis
|
constupraturis
|
| Akkusativ |
constupraturos
|
constupraturas
|
constupratura
|
| Ablativ |
constupraturis
|
constupraturis
|
constupraturis
|
| Vokativ |
constupraturi
|
constupraturae
|
constupratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
constupratum
|
constupratu
|