Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuavio 
 | ich küsse | 
  
    | 2. Person Singular | consuavias 
 | du küßt | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviat 
 | er/sie/es küßt | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviamus 
 | wir küssen | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviatis 
 | ihr küßt | 
  
    | 3. Person Plural | consuaviant 
 | sie küssen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuavior 
 | ich werde geküßt | 
  
    | 2. Person Singular | consuaviaris consuaviare
 
 | du wirst geküßt | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviatur 
 | er/sie/es wird geküßt | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviamur 
 | wir werden geküßt | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviamini 
 | ihr werdet geküßt | 
  
    | 3. Person Plural | consuaviantur 
 | sie werden geküßt | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuaviem 
 | ich küsse | 
  
    | 2. Person Singular | consuavies 
 | du küssest | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviet 
 | er/sie/es küsse | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviemus 
 | wir küssen | 
  
    | 2. Person Plural | consuavietis 
 | ihr küsset | 
  
    | 3. Person Plural | consuavient 
 | sie küssen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuavier 
 | ich werde geküßt | 
  
    | 2. Person Singular | consuavieris consuaviere
 
 | du werdest geküßt | 
  
    | 3. Person Singular | consuavietur 
 | er/sie/es werde geküßt | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviemur 
 | wir werden geküßt | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviemini 
 | ihr werdet geküßt | 
  
    | 3. Person Plural | consuavientur 
 | sie werden geküßt | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuaviabam 
 | ich küßte | 
  
    | 2. Person Singular | consuaviabas 
 | du küßtest | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviabat 
 | er/sie/es küßte | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviabamus 
 | wir küßten | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviabatis 
 | ihr küßtet | 
  
    | 3. Person Plural | consuaviabant 
 | sie küßten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuaviabar 
 | ich wurde geküßt | 
  
    | 2. Person Singular | consuaviabaris consuaviabare
 
 | du wurdest geküßt | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviabatur 
 | er/sie/es wurde geküßt | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviabamur 
 | wir wurden geküßt | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviabamini 
 | ihr wurdet geküßt | 
  
    | 3. Person Plural | consuaviabantur 
 | sie wurden geküßt | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuaviarem 
 | ich küßte | 
  
    | 2. Person Singular | consuaviares 
 | du küßtest | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviaret 
 | er/sie/es küßte | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviaremus 
 | wir küßten | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviaretis 
 | ihr küßtet | 
  
    | 3. Person Plural | consuaviarent 
 | sie küßten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuaviarer 
 | ich würde geküßt | 
  
    | 2. Person Singular | consuaviareris consuaviarere
 
 | du würdest geküßt | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviaretur 
 | er/sie/es würde geküßt | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviaremur 
 | wir würden geküßt | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviaremini 
 | ihr würdet geküßt | 
  
    | 3. Person Plural | consuaviarentur 
 | sie würden geküßt | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuaviabo 
 | ich werde küssen | 
  
    | 2. Person Singular | consuaviabis 
 | du wirst küssen | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviabit 
 | er/sie/es wird küssen | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviabimus 
 | wir werden küssen | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviabitis 
 | ihr werdet küssen | 
  
    | 3. Person Plural | consuaviabunt 
 | sie werden küssen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuaviabor 
 | ich werde geküßt | 
  
    | 2. Person Singular | consuaviaberis consuaviabere
 
 | du wirst geküßt | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviabitur 
 | er/sie/es wird geküßt | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviabimur 
 | wir werden geküßt | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviabimini 
 | ihr werdet geküßt | 
  
    | 3. Person Plural | consuaviabuntur 
 | sie werden geküßt | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuaviavi 
 | ich habe geküßt | 
  
    | 2. Person Singular | consuaviavisti 
 | du hast geküßt | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviavit 
 | er/sie/es hat geküßt | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviavimus 
 | wir haben geküßt | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviavistis 
 | ihr habt geküßt | 
  
    | 3. Person Plural | consuaviaverunt consuaviavere
 
 | sie haben geküßt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuaviatus sum 
 | ich bin geküßt worden | 
  
    | 2. Person Singular | consuaviatus es 
 | du bist geküßt worden | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviatus est 
 | er/sie/es ist geküßt worden | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviati sumus 
 | wir sind geküßt worden | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviati estis 
 | ihr seid geküßt worden | 
  
    | 3. Person Plural | consuaviati sunt 
 | sie sind geküßt worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuaviaverim 
 | ich habe geküßt | 
  
    | 2. Person Singular | consuaviaveris 
 | du habest geküßt | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviaverit 
 | er/sie/es habe geküßt | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviaverimus 
 | wir haben geküßt | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviaveritis 
 | ihr habet geküßt | 
  
    | 3. Person Plural | consuaviaverint 
 | sie haben geküßt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuaviatus sim 
 | ich sei geküßt worden | 
  
    | 2. Person Singular | consuaviatus sis 
 | du seiest geküßt worden | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviatus sit 
 | er/sie/es sei geküßt worden | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviati simus 
 | wir seien geküßt worden | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviati sitis 
 | ihr seiet geküßt worden | 
  
    | 3. Person Plural | consuaviati sint 
 | sie seien geküßt worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuaviaveram 
 | ich hatte geküßt | 
  
    | 2. Person Singular | consuaviaveras 
 | du hattest geküßt | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviaverat 
 | er/sie/es hatte geküßt | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviaveramus 
 | wir hatten geküßt | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviaveratis 
 | ihr hattet geküßt | 
  
    | 3. Person Plural | consuaviaverant 
 | sie hatten geküßt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuaviatus eram 
 | ich war geküßt worden | 
  
    | 2. Person Singular | consuaviatus eras 
 | du warst geküßt worden | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviatus erat 
 | er/sie/es war geküßt worden | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviati eramus 
 | wir waren geküßt worden | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviati eratis 
 | ihr warst geküßt worden | 
  
    | 3. Person Plural | consuaviati erant 
 | sie waren geküßt worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuaviavissem 
 | ich hätte geküßt | 
  
    | 2. Person Singular | consuaviavisses 
 | du hättest geküßt | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviavisset 
 | er/sie/es hätte geküßt | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviavissemus 
 | wir hätten geküßt | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviavissetis 
 | ihr hättet geküßt | 
  
    | 3. Person Plural | consuaviavissent 
 | sie hätten geküßt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuaviatus essem 
 | ich wäre geküßt worden | 
  
    | 2. Person Singular | consuaviatus esses 
 | du wärest geküßt worden | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviatus esset 
 | er/sie/es wäre geküßt worden | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviati essemus 
 | wir wären geküßt worden | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviati essetis 
 | ihr wäret geküßt worden | 
  
    | 3. Person Plural | consuaviati essent 
 | sie wären geküßt worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuaviavero 
 | ich werde geküßt haben | 
  
    | 2. Person Singular | consuaviaveris 
 | du wirst geküßt haben | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviaverit 
 | er/sie/es wird geküßt haben | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviaverimus 
 | wir werden geküßt haben | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviaveritis 
 | ihr werdet geküßt haben | 
  
    | 3. Person Plural | consuaviaverint 
 | sie werden geküßt haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consuaviatus ero 
 | ich werde geküßt worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | consuaviatus eris 
 | du werdest geküßt worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviatus erit 
 | er/sie/es werde geküßt worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | consuaviati erimus 
 | wir werden geküßt worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviati eritis 
 | ihr werdet geküßt worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | consuaviati erunt 
 | sie werden geküßt worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | consuaviare 
 | küssen | 
  
    | Vorzeitigkeit | consuaviavisse 
 | geküßt haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | consuaviaturum esse 
 | küssen werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | consuaviari consuaviarier
 
 | geküßt werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | consuaviatum esse 
 | geküßt worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | consuaviatum iri 
 | künftig geküßt werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | consuavia 
 | küsse! | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviate 
 | küßt! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | consuaviato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | consuaviato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | consuaviatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | consuavianto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | consuaviare 
 | das Küssen | 
  
    | Genitiv | consuaviandi 
 | des Küssens | 
  
    | Dativ | consuaviando 
 | dem Küssen | 
  
  
    | Akkusativ | consuaviandum 
 | das Küssen | 
  
    | Ablativ | consuaviando 
 | durch das Küssen | 
  
    | Vokativ | consuaviande 
 | Küssen! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | consuaviandus 
 | consuavianda 
 | consuaviandum 
 | 
  
    | Genitiv | consuaviandi 
 | consuaviandae 
 | consuaviandi 
 | 
  
    | Dativ | consuaviando 
 | consuaviandae 
 | consuaviando 
 | 
  
    | Akkusativ | consuaviandum 
 | consuaviandam 
 | consuaviandum 
 | 
  
    | Ablativ | consuaviando 
 | consuavianda 
 | consuaviando 
 | 
  
    | Vokativ | consuaviande 
 | consuavianda 
 | consuaviandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | consuaviandi 
 | consuaviandae 
 | consuavianda 
 | 
  
    | Genitiv | consuaviandorum 
 | consuaviandarum 
 | consuaviandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | consuaviandos 
 | consuaviandas 
 | consuavianda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | consuaviandi 
 | consuaviandae 
 | consuavianda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | consuavians 
 | consuavians 
 | consuavians 
 | 
  
    | Genitiv | consuaviantis 
 | consuaviantis 
 | consuaviantis 
 | 
  
    | Dativ | consuavianti 
 | consuavianti 
 | consuavianti 
 | 
  
    | Akkusativ | consuaviantem 
 | consuaviantem 
 | consuavians 
 | 
  
    | Ablativ | consuavianti consuaviante
 
 | consuavianti consuaviante
 
 | consuavianti consuaviante
 
 | 
  
    | Vokativ | consuavians 
 | consuavians 
 | consuavians 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | consuaviantes 
 | consuaviantes 
 | consuaviantia 
 | 
  
    | Genitiv | consuaviantium consuaviantum
 
 | consuaviantium consuaviantum
 
 | consuaviantium consuaviantum
 
 | 
  
    | Dativ | consuaviantibus 
 | consuaviantibus 
 | consuaviantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | consuaviantes 
 | consuaviantes 
 | consuaviantia 
 | 
  
    | Ablativ | consuaviantibus 
 | consuaviantibus 
 | consuaviantibus 
 | 
  
    | Vokativ | consuaviantes 
 | consuaviantes 
 | consuaviantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | consuaviatus 
 | consuaviata 
 | consuaviatum 
 | 
  
    | Genitiv | consuaviati 
 | consuaviatae 
 | consuaviati 
 | 
  
    | Dativ | consuaviato 
 | consuaviatae 
 | consuaviato 
 | 
  
    | Akkusativ | consuaviatum 
 | consuaviatam 
 | consuaviatum 
 | 
  
    | Ablativ | consuaviato 
 | consuaviata 
 | consuaviato 
 | 
  
    | Vokativ | consuaviate 
 | consuaviata 
 | consuaviatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | consuaviati 
 | consuaviatae 
 | consuaviata 
 | 
  
    | Genitiv | consuaviatorum 
 | consuaviatarum 
 | consuaviatorum 
 | 
  
    | Dativ | consuaviatis 
 | consuaviatis 
 | consuaviatis 
 | 
  
    | Akkusativ | consuaviatos 
 | consuaviatas 
 | consuaviata 
 | 
  
    | Ablativ | consuaviatis 
 | consuaviatis 
 | consuaviatis 
 | 
  
    | Vokativ | consuaviati 
 | consuaviatae 
 | consuaviata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | consuaviaturus 
 | consuaviatura 
 | consuaviaturum 
 | 
  
    | Genitiv | consuaviaturi 
 | consuaviaturae 
 | consuaviaturi 
 | 
  
    | Dativ | consuaviaturo 
 | consuaviaturae 
 | consuaviaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | consuaviaturum 
 | consuaviaturam 
 | consuaviaturum 
 | 
  
    | Ablativ | consuaviaturo 
 | consuaviatura 
 | consuaviaturo 
 | 
  
    | Vokativ | consuaviature 
 | consuaviatura 
 | consuaviaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | consuaviaturi 
 | consuaviaturae 
 | consuaviatura 
 | 
  
    | Genitiv | consuaviaturorum 
 | consuaviaturarum 
 | consuaviaturorum 
 | 
  
    | Dativ | consuaviaturis 
 | consuaviaturis 
 | consuaviaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | consuaviaturos 
 | consuaviaturas 
 | consuaviatura 
 | 
  
    | Ablativ | consuaviaturis 
 | consuaviaturis 
 | consuaviaturis 
 | 
  
    | Vokativ | consuaviaturi 
 | consuaviaturae 
 | consuaviatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | consuaviatum 
 | consuaviatu 
 |