Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consueo
|
|
| 2. Person Singular |
consues
|
|
| 3. Person Singular |
consuet
|
|
| 1. Person Plural |
consuemus
|
|
| 2. Person Plural |
consuetis
|
|
| 3. Person Plural |
consuent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consueor
|
|
| 2. Person Singular |
consueris consuere
|
|
| 3. Person Singular |
consuetur
|
|
| 1. Person Plural |
consuemur
|
|
| 2. Person Plural |
consuemini
|
|
| 3. Person Plural |
consuentur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consueam
|
|
| 2. Person Singular |
consueas
|
|
| 3. Person Singular |
consueat
|
|
| 1. Person Plural |
consueamus
|
|
| 2. Person Plural |
consueatis
|
|
| 3. Person Plural |
consueant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consuear
|
|
| 2. Person Singular |
consuearis consueare
|
|
| 3. Person Singular |
consueatur
|
|
| 1. Person Plural |
consueamur
|
|
| 2. Person Plural |
consueamini
|
|
| 3. Person Plural |
consueantur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consuebam
|
|
| 2. Person Singular |
consuebas
|
|
| 3. Person Singular |
consuebat
|
|
| 1. Person Plural |
consuebamus
|
|
| 2. Person Plural |
consuebatis
|
|
| 3. Person Plural |
consuebant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consuebar
|
|
| 2. Person Singular |
consuebaris consuebare
|
|
| 3. Person Singular |
consuebatur
|
|
| 1. Person Plural |
consuebamur
|
|
| 2. Person Plural |
consuebamini
|
|
| 3. Person Plural |
consuebantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consuerem
|
|
| 2. Person Singular |
consueres
|
|
| 3. Person Singular |
consueret
|
|
| 1. Person Plural |
consueremus
|
|
| 2. Person Plural |
consueretis
|
|
| 3. Person Plural |
consuerent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consuerer
|
|
| 2. Person Singular |
consuereris consuerere
|
|
| 3. Person Singular |
consueretur
|
|
| 1. Person Plural |
consueremur
|
|
| 2. Person Plural |
consueremini
|
|
| 3. Person Plural |
consuerentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consuebo
|
|
| 2. Person Singular |
consuebis
|
|
| 3. Person Singular |
consuebit
|
|
| 1. Person Plural |
consuebimus
|
|
| 2. Person Plural |
consuebitis
|
|
| 3. Person Plural |
consuebunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consuebor
|
|
| 2. Person Singular |
consueberis consuebere
|
|
| 3. Person Singular |
consuebitur
|
|
| 1. Person Plural |
consuebimur
|
|
| 2. Person Plural |
consuebimini
|
|
| 3. Person Plural |
consuebuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consuevi
|
|
| 2. Person Singular |
consuevisti
|
|
| 3. Person Singular |
consuevit
|
|
| 1. Person Plural |
consuevimus
|
|
| 2. Person Plural |
consuevistis
|
|
| 3. Person Plural |
consueverunt consuevere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consuetus sum
|
|
| 2. Person Singular |
consuetus es
|
|
| 3. Person Singular |
consuetus est
|
|
| 1. Person Plural |
consueti sumus
|
|
| 2. Person Plural |
consueti estis
|
|
| 3. Person Plural |
consueti sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consueverim
|
|
| 2. Person Singular |
consueveris
|
|
| 3. Person Singular |
consueverit
|
|
| 1. Person Plural |
consueverimus
|
|
| 2. Person Plural |
consueveritis
|
|
| 3. Person Plural |
consueverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consuetus sim
|
|
| 2. Person Singular |
consuetus sis
|
|
| 3. Person Singular |
consuetus sit
|
|
| 1. Person Plural |
consueti simus
|
|
| 2. Person Plural |
consueti sitis
|
|
| 3. Person Plural |
consueti sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consueveram
|
|
| 2. Person Singular |
consueveras
|
|
| 3. Person Singular |
consueverat
|
|
| 1. Person Plural |
consueveramus
|
|
| 2. Person Plural |
consueveratis
|
|
| 3. Person Plural |
consueverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consuetus eram
|
|
| 2. Person Singular |
consuetus eras
|
|
| 3. Person Singular |
consuetus erat
|
|
| 1. Person Plural |
consueti eramus
|
|
| 2. Person Plural |
consueti eratis
|
|
| 3. Person Plural |
consueti erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consuevissem
|
|
| 2. Person Singular |
consuevisses
|
|
| 3. Person Singular |
consuevisset
|
|
| 1. Person Plural |
consuevissemus
|
|
| 2. Person Plural |
consuevissetis
|
|
| 3. Person Plural |
consuevissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consuetus essem
|
|
| 2. Person Singular |
consuetus esses
|
|
| 3. Person Singular |
consuetus esset
|
|
| 1. Person Plural |
consueti essemus
|
|
| 2. Person Plural |
consueti essetis
|
|
| 3. Person Plural |
consueti essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
consuevero
|
|
| 2. Person Singular |
consueveris
|
|
| 3. Person Singular |
consueverit
|
|
| 1. Person Plural |
consueverimus
|
|
| 2. Person Plural |
consueveritis
|
|
| 3. Person Plural |
consueverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
consuetus ero
|
|
| 2. Person Singular |
consuetus eris
|
|
| 3. Person Singular |
consuetus erit
|
|
| 1. Person Plural |
consueti erimus
|
|
| 2. Person Plural |
consueti eritis
|
|
| 3. Person Plural |
consueti erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consuere
|
|
| Vorzeitigkeit |
consuevisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
consueturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
consueri consuerier
|
|
| Vorzeitigkeit |
consuetum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
consuetum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
consue
|
! |
| 2. Person Plural |
consuete
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
consueto
|
| 3. Person Singular |
consueto
|
| 2. Person Plural |
consuetote
|
| 3. Person Plural |
consuento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
consuere
|
das |
| Genitiv |
consuendi
|
des es |
| Dativ |
consuendo
|
dem |
| Akkusativ |
consuendum
|
das |
| Ablativ |
consuendo
|
durch das |
| Vokativ |
consuende
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consuendus
|
consuenda
|
consuendum
|
| Genitiv |
consuendi
|
consuendae
|
consuendi
|
| Dativ |
consuendo
|
consuendae
|
consuendo
|
| Akkusativ |
consuendum
|
consuendam
|
consuendum
|
| Ablativ |
consuendo
|
consuenda
|
consuendo
|
| Vokativ |
consuende
|
consuenda
|
consuendum
|
Plural
| Nominativ |
consuendi
|
consuendae
|
consuenda
|
| Genitiv |
consuendorum
|
consuendarum
|
consuendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
consuendos
|
consuendas
|
consuenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
consuendi
|
consuendae
|
consuenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consuens
|
consuens
|
consuens
|
| Genitiv |
consuentis
|
consuentis
|
consuentis
|
| Dativ |
consuenti
|
consuenti
|
consuenti
|
| Akkusativ |
consuentem
|
consuentem
|
consuens
|
| Ablativ |
consuenti consuente
|
consuenti consuente
|
consuenti consuente
|
| Vokativ |
consuens
|
consuens
|
consuens
|
Plural
| Nominativ |
consuentes
|
consuentes
|
consuentia
|
| Genitiv |
consuentium consuentum
|
consuentium consuentum
|
consuentium consuentum
|
| Dativ |
consuentibus
|
consuentibus
|
consuentibus
|
| Akkusativ |
consuentes
|
consuentes
|
consuentia
|
| Ablativ |
consuentibus
|
consuentibus
|
consuentibus
|
| Vokativ |
consuentes
|
consuentes
|
consuentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consuetus
|
consueta
|
consuetum
|
| Genitiv |
consueti
|
consuetae
|
consueti
|
| Dativ |
consueto
|
consuetae
|
consueto
|
| Akkusativ |
consuetum
|
consuetam
|
consuetum
|
| Ablativ |
consueto
|
consueta
|
consueto
|
| Vokativ |
consuete
|
consueta
|
consuetum
|
Plural
| Nominativ |
consueti
|
consuetae
|
consueta
|
| Genitiv |
consuetorum
|
consuetarum
|
consuetorum
|
| Dativ |
consuetis
|
consuetis
|
consuetis
|
| Akkusativ |
consuetos
|
consuetas
|
consueta
|
| Ablativ |
consuetis
|
consuetis
|
consuetis
|
| Vokativ |
consueti
|
consuetae
|
consueta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
consueturus
|
consuetura
|
consueturum
|
| Genitiv |
consueturi
|
consueturae
|
consueturi
|
| Dativ |
consueturo
|
consueturae
|
consueturo
|
| Akkusativ |
consueturum
|
consueturam
|
consueturum
|
| Ablativ |
consueturo
|
consuetura
|
consueturo
|
| Vokativ |
consueture
|
consuetura
|
consueturum
|
Plural
| Nominativ |
consueturi
|
consueturae
|
consuetura
|
| Genitiv |
consueturorum
|
consueturarum
|
consueturorum
|
| Dativ |
consueturis
|
consueturis
|
consueturis
|
| Akkusativ |
consueturos
|
consueturas
|
consuetura
|
| Ablativ |
consueturis
|
consueturis
|
consueturis
|
| Vokativ |
consueturi
|
consueturae
|
consuetura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
consuetum
|
consuetu
|