Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulo
|
ich häufe an |
| 2. Person Singular |
contumulas
|
du häufst an |
| 3. Person Singular |
contumulat
|
er/sie/es häuft an |
| 1. Person Plural |
contumulamus
|
wir häufen an |
| 2. Person Plural |
contumulatis
|
ihr häuft an |
| 3. Person Plural |
contumulant
|
sie häufen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulor
|
ich werde angehäuft |
| 2. Person Singular |
contumularis contumulare
|
du wirst angehäuft |
| 3. Person Singular |
contumulatur
|
er/sie/es wird angehäuft |
| 1. Person Plural |
contumulamur
|
wir werden angehäuft |
| 2. Person Plural |
contumulamini
|
ihr werdet angehäuft |
| 3. Person Plural |
contumulantur
|
sie werden angehäuft |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulem
|
ich häufe an |
| 2. Person Singular |
contumules
|
du häufest an |
| 3. Person Singular |
contumulet
|
er/sie/es häufe an |
| 1. Person Plural |
contumulemus
|
wir häufen an |
| 2. Person Plural |
contumuletis
|
ihr häufet an |
| 3. Person Plural |
contumulent
|
sie häufen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumuler
|
ich werde angehäuft |
| 2. Person Singular |
contumuleris contumulere
|
du werdest angehäuft |
| 3. Person Singular |
contumuletur
|
er/sie/es werde angehäuft |
| 1. Person Plural |
contumulemur
|
wir werden angehäuft |
| 2. Person Plural |
contumulemini
|
ihr werdet angehäuft |
| 3. Person Plural |
contumulentur
|
sie werden angehäuft |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulabam
|
ich häufte an |
| 2. Person Singular |
contumulabas
|
du häuftest an |
| 3. Person Singular |
contumulabat
|
er/sie/es häufte an |
| 1. Person Plural |
contumulabamus
|
wir häuften an |
| 2. Person Plural |
contumulabatis
|
ihr häuftet an |
| 3. Person Plural |
contumulabant
|
sie häuften an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulabar
|
ich wurde angehäuft |
| 2. Person Singular |
contumulabaris contumulabare
|
du wurdest angehäuft |
| 3. Person Singular |
contumulabatur
|
er/sie/es wurde angehäuft |
| 1. Person Plural |
contumulabamur
|
wir wurden angehäuft |
| 2. Person Plural |
contumulabamini
|
ihr wurdet angehäuft |
| 3. Person Plural |
contumulabantur
|
sie wurden angehäuft |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumularem
|
ich häufte an |
| 2. Person Singular |
contumulares
|
du häuftest an |
| 3. Person Singular |
contumularet
|
er/sie/es häufte an |
| 1. Person Plural |
contumularemus
|
wir häuften an |
| 2. Person Plural |
contumularetis
|
ihr häuftet an |
| 3. Person Plural |
contumularent
|
sie häuften an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumularer
|
ich würde angehäuft |
| 2. Person Singular |
contumulareris contumularere
|
du würdest angehäuft |
| 3. Person Singular |
contumularetur
|
er/sie/es würde angehäuft |
| 1. Person Plural |
contumularemur
|
wir würden angehäuft |
| 2. Person Plural |
contumularemini
|
ihr würdet angehäuft |
| 3. Person Plural |
contumularentur
|
sie würden angehäuft |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulabo
|
ich werde anhäufen |
| 2. Person Singular |
contumulabis
|
du wirst anhäufen |
| 3. Person Singular |
contumulabit
|
er/sie/es wird anhäufen |
| 1. Person Plural |
contumulabimus
|
wir werden anhäufen |
| 2. Person Plural |
contumulabitis
|
ihr werdet anhäufen |
| 3. Person Plural |
contumulabunt
|
sie werden anhäufen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulabor
|
ich werde angehäuft |
| 2. Person Singular |
contumulaberis contumulabere
|
du wirst angehäuft |
| 3. Person Singular |
contumulabitur
|
er/sie/es wird angehäuft |
| 1. Person Plural |
contumulabimur
|
wir werden angehäuft |
| 2. Person Plural |
contumulabimini
|
ihr werdet angehäuft |
| 3. Person Plural |
contumulabuntur
|
sie werden angehäuft |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulavi
|
ich habe angehäuft |
| 2. Person Singular |
contumulavisti
|
du hast angehäuft |
| 3. Person Singular |
contumulavit
|
er/sie/es hat angehäuft |
| 1. Person Plural |
contumulavimus
|
wir haben angehäuft |
| 2. Person Plural |
contumulavistis
|
ihr habt angehäuft |
| 3. Person Plural |
contumulaverunt contumulavere
|
sie haben angehäuft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulatus sum
|
ich bin angehäuft worden |
| 2. Person Singular |
contumulatus es
|
du bist angehäuft worden |
| 3. Person Singular |
contumulatus est
|
er/sie/es ist angehäuft worden |
| 1. Person Plural |
contumulati sumus
|
wir sind angehäuft worden |
| 2. Person Plural |
contumulati estis
|
ihr seid angehäuft worden |
| 3. Person Plural |
contumulati sunt
|
sie sind angehäuft worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulaverim
|
ich habe angehäuft |
| 2. Person Singular |
contumulaveris
|
du habest angehäuft |
| 3. Person Singular |
contumulaverit
|
er/sie/es habe angehäuft |
| 1. Person Plural |
contumulaverimus
|
wir haben angehäuft |
| 2. Person Plural |
contumulaveritis
|
ihr habet angehäuft |
| 3. Person Plural |
contumulaverint
|
sie haben angehäuft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulatus sim
|
ich sei angehäuft worden |
| 2. Person Singular |
contumulatus sis
|
du seiest angehäuft worden |
| 3. Person Singular |
contumulatus sit
|
er/sie/es sei angehäuft worden |
| 1. Person Plural |
contumulati simus
|
wir seien angehäuft worden |
| 2. Person Plural |
contumulati sitis
|
ihr seiet angehäuft worden |
| 3. Person Plural |
contumulati sint
|
sie seien angehäuft worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulaveram
|
ich hatte angehäuft |
| 2. Person Singular |
contumulaveras
|
du hattest angehäuft |
| 3. Person Singular |
contumulaverat
|
er/sie/es hatte angehäuft |
| 1. Person Plural |
contumulaveramus
|
wir hatten angehäuft |
| 2. Person Plural |
contumulaveratis
|
ihr hattet angehäuft |
| 3. Person Plural |
contumulaverant
|
sie hatten angehäuft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulatus eram
|
ich war angehäuft worden |
| 2. Person Singular |
contumulatus eras
|
du warst angehäuft worden |
| 3. Person Singular |
contumulatus erat
|
er/sie/es war angehäuft worden |
| 1. Person Plural |
contumulati eramus
|
wir waren angehäuft worden |
| 2. Person Plural |
contumulati eratis
|
ihr warst angehäuft worden |
| 3. Person Plural |
contumulati erant
|
sie waren angehäuft worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulavissem
|
ich hätte angehäuft |
| 2. Person Singular |
contumulavisses
|
du hättest angehäuft |
| 3. Person Singular |
contumulavisset
|
er/sie/es hätte angehäuft |
| 1. Person Plural |
contumulavissemus
|
wir hätten angehäuft |
| 2. Person Plural |
contumulavissetis
|
ihr hättet angehäuft |
| 3. Person Plural |
contumulavissent
|
sie hätten angehäuft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulatus essem
|
ich wäre angehäuft worden |
| 2. Person Singular |
contumulatus esses
|
du wärest angehäuft worden |
| 3. Person Singular |
contumulatus esset
|
er/sie/es wäre angehäuft worden |
| 1. Person Plural |
contumulati essemus
|
wir wären angehäuft worden |
| 2. Person Plural |
contumulati essetis
|
ihr wäret angehäuft worden |
| 3. Person Plural |
contumulati essent
|
sie wären angehäuft worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulavero
|
ich werde angehäuft haben |
| 2. Person Singular |
contumulaveris
|
du wirst angehäuft haben |
| 3. Person Singular |
contumulaverit
|
er/sie/es wird angehäuft haben |
| 1. Person Plural |
contumulaverimus
|
wir werden angehäuft haben |
| 2. Person Plural |
contumulaveritis
|
ihr werdet angehäuft haben |
| 3. Person Plural |
contumulaverint
|
sie werden angehäuft haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulatus ero
|
ich werde angehäuft worden sein |
| 2. Person Singular |
contumulatus eris
|
du werdest angehäuft worden sein |
| 3. Person Singular |
contumulatus erit
|
er/sie/es werde angehäuft worden sein |
| 1. Person Plural |
contumulati erimus
|
wir werden angehäuft worden sein |
| 2. Person Plural |
contumulati eritis
|
ihr werdet angehäuft worden sein |
| 3. Person Plural |
contumulati erunt
|
sie werden angehäuft worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
contumulare
|
anhäufen |
| Vorzeitigkeit |
contumulavisse
|
angehäuft haben |
| Nachzeitigkeit |
contumulaturum esse
|
anhäufen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
contumulari contumularier
|
angehäuft werden |
| Vorzeitigkeit |
contumulatum esse
|
angehäuft worden sein |
| Nachzeitigkeit |
contumulatum iri
|
künftig angehäuft werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
contumula
|
häufe an! |
| 2. Person Plural |
contumulate
|
häuft an! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
contumulato
|
| 3. Person Singular |
contumulato
|
| 2. Person Plural |
contumulatote
|
| 3. Person Plural |
contumulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
contumulare
|
das Anhäufen |
| Genitiv |
contumulandi
|
des Anhäufens |
| Dativ |
contumulando
|
dem Anhäufen |
| Akkusativ |
contumulandum
|
das Anhäufen |
| Ablativ |
contumulando
|
durch das Anhäufen |
| Vokativ |
contumulande
|
Anhäufen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
contumulandus
|
contumulanda
|
contumulandum
|
| Genitiv |
contumulandi
|
contumulandae
|
contumulandi
|
| Dativ |
contumulando
|
contumulandae
|
contumulando
|
| Akkusativ |
contumulandum
|
contumulandam
|
contumulandum
|
| Ablativ |
contumulando
|
contumulanda
|
contumulando
|
| Vokativ |
contumulande
|
contumulanda
|
contumulandum
|
Plural
| Nominativ |
contumulandi
|
contumulandae
|
contumulanda
|
| Genitiv |
contumulandorum
|
contumulandarum
|
contumulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
contumulandos
|
contumulandas
|
contumulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
contumulandi
|
contumulandae
|
contumulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
contumulans
|
contumulans
|
contumulans
|
| Genitiv |
contumulantis
|
contumulantis
|
contumulantis
|
| Dativ |
contumulanti
|
contumulanti
|
contumulanti
|
| Akkusativ |
contumulantem
|
contumulantem
|
contumulans
|
| Ablativ |
contumulanti contumulante
|
contumulanti contumulante
|
contumulanti contumulante
|
| Vokativ |
contumulans
|
contumulans
|
contumulans
|
Plural
| Nominativ |
contumulantes
|
contumulantes
|
contumulantia
|
| Genitiv |
contumulantium contumulantum
|
contumulantium contumulantum
|
contumulantium contumulantum
|
| Dativ |
contumulantibus
|
contumulantibus
|
contumulantibus
|
| Akkusativ |
contumulantes
|
contumulantes
|
contumulantia
|
| Ablativ |
contumulantibus
|
contumulantibus
|
contumulantibus
|
| Vokativ |
contumulantes
|
contumulantes
|
contumulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
contumulatus
|
contumulata
|
contumulatum
|
| Genitiv |
contumulati
|
contumulatae
|
contumulati
|
| Dativ |
contumulato
|
contumulatae
|
contumulato
|
| Akkusativ |
contumulatum
|
contumulatam
|
contumulatum
|
| Ablativ |
contumulato
|
contumulata
|
contumulato
|
| Vokativ |
contumulate
|
contumulata
|
contumulatum
|
Plural
| Nominativ |
contumulati
|
contumulatae
|
contumulata
|
| Genitiv |
contumulatorum
|
contumulatarum
|
contumulatorum
|
| Dativ |
contumulatis
|
contumulatis
|
contumulatis
|
| Akkusativ |
contumulatos
|
contumulatas
|
contumulata
|
| Ablativ |
contumulatis
|
contumulatis
|
contumulatis
|
| Vokativ |
contumulati
|
contumulatae
|
contumulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
contumulaturus
|
contumulatura
|
contumulaturum
|
| Genitiv |
contumulaturi
|
contumulaturae
|
contumulaturi
|
| Dativ |
contumulaturo
|
contumulaturae
|
contumulaturo
|
| Akkusativ |
contumulaturum
|
contumulaturam
|
contumulaturum
|
| Ablativ |
contumulaturo
|
contumulatura
|
contumulaturo
|
| Vokativ |
contumulature
|
contumulatura
|
contumulaturum
|
Plural
| Nominativ |
contumulaturi
|
contumulaturae
|
contumulatura
|
| Genitiv |
contumulaturorum
|
contumulaturarum
|
contumulaturorum
|
| Dativ |
contumulaturis
|
contumulaturis
|
contumulaturis
|
| Akkusativ |
contumulaturos
|
contumulaturas
|
contumulatura
|
| Ablativ |
contumulaturis
|
contumulaturis
|
contumulaturis
|
| Vokativ |
contumulaturi
|
contumulaturae
|
contumulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
contumulatum
|
contumulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulo
|
ich begrabe |
| 2. Person Singular |
contumulas
|
du begräbst |
| 3. Person Singular |
contumulat
|
er/sie/es begräbt |
| 1. Person Plural |
contumulamus
|
wir begraben |
| 2. Person Plural |
contumulatis
|
ihr begrabt |
| 3. Person Plural |
contumulant
|
sie begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulor
|
ich werde begraben |
| 2. Person Singular |
contumularis contumulare
|
du wirst begraben |
| 3. Person Singular |
contumulatur
|
er/sie/es wird begraben |
| 1. Person Plural |
contumulamur
|
wir werden begraben |
| 2. Person Plural |
contumulamini
|
ihr werdet begraben |
| 3. Person Plural |
contumulantur
|
sie werden begraben |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulem
|
ich begrabe |
| 2. Person Singular |
contumules
|
du begrabest |
| 3. Person Singular |
contumulet
|
er/sie/es begrabe |
| 1. Person Plural |
contumulemus
|
wir begraben |
| 2. Person Plural |
contumuletis
|
ihr begrabet |
| 3. Person Plural |
contumulent
|
sie begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumuler
|
ich werde begraben |
| 2. Person Singular |
contumuleris contumulere
|
du werdest begraben |
| 3. Person Singular |
contumuletur
|
er/sie/es werde begraben |
| 1. Person Plural |
contumulemur
|
wir werden begraben |
| 2. Person Plural |
contumulemini
|
ihr werdet begraben |
| 3. Person Plural |
contumulentur
|
sie werden begraben |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulabam
|
ich begrub |
| 2. Person Singular |
contumulabas
|
du begrubst |
| 3. Person Singular |
contumulabat
|
er/sie/es begrub |
| 1. Person Plural |
contumulabamus
|
wir begruben |
| 2. Person Plural |
contumulabatis
|
ihr begrubt |
| 3. Person Plural |
contumulabant
|
sie begruben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulabar
|
ich wurde begraben |
| 2. Person Singular |
contumulabaris contumulabare
|
du wurdest begraben |
| 3. Person Singular |
contumulabatur
|
er/sie/es wurde begraben |
| 1. Person Plural |
contumulabamur
|
wir wurden begraben |
| 2. Person Plural |
contumulabamini
|
ihr wurdet begraben |
| 3. Person Plural |
contumulabantur
|
sie wurden begraben |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumularem
|
ich begrübe |
| 2. Person Singular |
contumulares
|
du begrübest |
| 3. Person Singular |
contumularet
|
er/sie/es begrübe |
| 1. Person Plural |
contumularemus
|
wir begrüben |
| 2. Person Plural |
contumularetis
|
ihr begrübet |
| 3. Person Plural |
contumularent
|
sie begrüben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumularer
|
ich würde begraben |
| 2. Person Singular |
contumulareris contumularere
|
du würdest begraben |
| 3. Person Singular |
contumularetur
|
er/sie/es würde begraben |
| 1. Person Plural |
contumularemur
|
wir würden begraben |
| 2. Person Plural |
contumularemini
|
ihr würdet begraben |
| 3. Person Plural |
contumularentur
|
sie würden begraben |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulabo
|
ich werde begraben |
| 2. Person Singular |
contumulabis
|
du wirst begraben |
| 3. Person Singular |
contumulabit
|
er/sie/es wird begraben |
| 1. Person Plural |
contumulabimus
|
wir werden begraben |
| 2. Person Plural |
contumulabitis
|
ihr werdet begraben |
| 3. Person Plural |
contumulabunt
|
sie werden begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulabor
|
ich werde begraben |
| 2. Person Singular |
contumulaberis contumulabere
|
du wirst begraben |
| 3. Person Singular |
contumulabitur
|
er/sie/es wird begraben |
| 1. Person Plural |
contumulabimur
|
wir werden begraben |
| 2. Person Plural |
contumulabimini
|
ihr werdet begraben |
| 3. Person Plural |
contumulabuntur
|
sie werden begraben |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulavi
|
ich habe begraben |
| 2. Person Singular |
contumulavisti
|
du hast begraben |
| 3. Person Singular |
contumulavit
|
er/sie/es hat begraben |
| 1. Person Plural |
contumulavimus
|
wir haben begraben |
| 2. Person Plural |
contumulavistis
|
ihr habt begraben |
| 3. Person Plural |
contumulaverunt contumulavere
|
sie haben begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulatus sum
|
ich bin begraben worden |
| 2. Person Singular |
contumulatus es
|
du bist begraben worden |
| 3. Person Singular |
contumulatus est
|
er/sie/es ist begraben worden |
| 1. Person Plural |
contumulati sumus
|
wir sind begraben worden |
| 2. Person Plural |
contumulati estis
|
ihr seid begraben worden |
| 3. Person Plural |
contumulati sunt
|
sie sind begraben worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulaverim
|
ich habe begraben |
| 2. Person Singular |
contumulaveris
|
du habest begraben |
| 3. Person Singular |
contumulaverit
|
er/sie/es habe begraben |
| 1. Person Plural |
contumulaverimus
|
wir haben begraben |
| 2. Person Plural |
contumulaveritis
|
ihr habet begraben |
| 3. Person Plural |
contumulaverint
|
sie haben begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulatus sim
|
ich sei begraben worden |
| 2. Person Singular |
contumulatus sis
|
du seiest begraben worden |
| 3. Person Singular |
contumulatus sit
|
er/sie/es sei begraben worden |
| 1. Person Plural |
contumulati simus
|
wir seien begraben worden |
| 2. Person Plural |
contumulati sitis
|
ihr seiet begraben worden |
| 3. Person Plural |
contumulati sint
|
sie seien begraben worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulaveram
|
ich hatte begraben |
| 2. Person Singular |
contumulaveras
|
du hattest begraben |
| 3. Person Singular |
contumulaverat
|
er/sie/es hatte begraben |
| 1. Person Plural |
contumulaveramus
|
wir hatten begraben |
| 2. Person Plural |
contumulaveratis
|
ihr hattet begraben |
| 3. Person Plural |
contumulaverant
|
sie hatten begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulatus eram
|
ich war begraben worden |
| 2. Person Singular |
contumulatus eras
|
du warst begraben worden |
| 3. Person Singular |
contumulatus erat
|
er/sie/es war begraben worden |
| 1. Person Plural |
contumulati eramus
|
wir waren begraben worden |
| 2. Person Plural |
contumulati eratis
|
ihr warst begraben worden |
| 3. Person Plural |
contumulati erant
|
sie waren begraben worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulavissem
|
ich hätte begraben |
| 2. Person Singular |
contumulavisses
|
du hättest begraben |
| 3. Person Singular |
contumulavisset
|
er/sie/es hätte begraben |
| 1. Person Plural |
contumulavissemus
|
wir hätten begraben |
| 2. Person Plural |
contumulavissetis
|
ihr hättet begraben |
| 3. Person Plural |
contumulavissent
|
sie hätten begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulatus essem
|
ich wäre begraben worden |
| 2. Person Singular |
contumulatus esses
|
du wärest begraben worden |
| 3. Person Singular |
contumulatus esset
|
er/sie/es wäre begraben worden |
| 1. Person Plural |
contumulati essemus
|
wir wären begraben worden |
| 2. Person Plural |
contumulati essetis
|
ihr wäret begraben worden |
| 3. Person Plural |
contumulati essent
|
sie wären begraben worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulavero
|
ich werde begraben haben |
| 2. Person Singular |
contumulaveris
|
du wirst begraben haben |
| 3. Person Singular |
contumulaverit
|
er/sie/es wird begraben haben |
| 1. Person Plural |
contumulaverimus
|
wir werden begraben haben |
| 2. Person Plural |
contumulaveritis
|
ihr werdet begraben haben |
| 3. Person Plural |
contumulaverint
|
sie werden begraben haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulatus ero
|
ich werde begraben worden sein |
| 2. Person Singular |
contumulatus eris
|
du werdest begraben worden sein |
| 3. Person Singular |
contumulatus erit
|
er/sie/es werde begraben worden sein |
| 1. Person Plural |
contumulati erimus
|
wir werden begraben worden sein |
| 2. Person Plural |
contumulati eritis
|
ihr werdet begraben worden sein |
| 3. Person Plural |
contumulati erunt
|
sie werden begraben worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
contumulare
|
begraben |
| Vorzeitigkeit |
contumulavisse
|
begraben haben |
| Nachzeitigkeit |
contumulaturum esse
|
begraben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
contumulari contumularier
|
begraben werden |
| Vorzeitigkeit |
contumulatum esse
|
begraben worden sein |
| Nachzeitigkeit |
contumulatum iri
|
künftig begraben werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
contumula
|
begrabe; begrab! |
| 2. Person Plural |
contumulate
|
begrabt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
contumulato
|
| 3. Person Singular |
contumulato
|
| 2. Person Plural |
contumulatote
|
| 3. Person Plural |
contumulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
contumulare
|
das Begraben |
| Genitiv |
contumulandi
|
des Begrabens |
| Dativ |
contumulando
|
dem Begraben |
| Akkusativ |
contumulandum
|
das Begraben |
| Ablativ |
contumulando
|
durch das Begraben |
| Vokativ |
contumulande
|
Begraben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
contumulandus
|
contumulanda
|
contumulandum
|
| Genitiv |
contumulandi
|
contumulandae
|
contumulandi
|
| Dativ |
contumulando
|
contumulandae
|
contumulando
|
| Akkusativ |
contumulandum
|
contumulandam
|
contumulandum
|
| Ablativ |
contumulando
|
contumulanda
|
contumulando
|
| Vokativ |
contumulande
|
contumulanda
|
contumulandum
|
Plural
| Nominativ |
contumulandi
|
contumulandae
|
contumulanda
|
| Genitiv |
contumulandorum
|
contumulandarum
|
contumulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
contumulandos
|
contumulandas
|
contumulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
contumulandi
|
contumulandae
|
contumulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
contumulans
|
contumulans
|
contumulans
|
| Genitiv |
contumulantis
|
contumulantis
|
contumulantis
|
| Dativ |
contumulanti
|
contumulanti
|
contumulanti
|
| Akkusativ |
contumulantem
|
contumulantem
|
contumulans
|
| Ablativ |
contumulanti contumulante
|
contumulanti contumulante
|
contumulanti contumulante
|
| Vokativ |
contumulans
|
contumulans
|
contumulans
|
Plural
| Nominativ |
contumulantes
|
contumulantes
|
contumulantia
|
| Genitiv |
contumulantium contumulantum
|
contumulantium contumulantum
|
contumulantium contumulantum
|
| Dativ |
contumulantibus
|
contumulantibus
|
contumulantibus
|
| Akkusativ |
contumulantes
|
contumulantes
|
contumulantia
|
| Ablativ |
contumulantibus
|
contumulantibus
|
contumulantibus
|
| Vokativ |
contumulantes
|
contumulantes
|
contumulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
contumulatus
|
contumulata
|
contumulatum
|
| Genitiv |
contumulati
|
contumulatae
|
contumulati
|
| Dativ |
contumulato
|
contumulatae
|
contumulato
|
| Akkusativ |
contumulatum
|
contumulatam
|
contumulatum
|
| Ablativ |
contumulato
|
contumulata
|
contumulato
|
| Vokativ |
contumulate
|
contumulata
|
contumulatum
|
Plural
| Nominativ |
contumulati
|
contumulatae
|
contumulata
|
| Genitiv |
contumulatorum
|
contumulatarum
|
contumulatorum
|
| Dativ |
contumulatis
|
contumulatis
|
contumulatis
|
| Akkusativ |
contumulatos
|
contumulatas
|
contumulata
|
| Ablativ |
contumulatis
|
contumulatis
|
contumulatis
|
| Vokativ |
contumulati
|
contumulatae
|
contumulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
contumulaturus
|
contumulatura
|
contumulaturum
|
| Genitiv |
contumulaturi
|
contumulaturae
|
contumulaturi
|
| Dativ |
contumulaturo
|
contumulaturae
|
contumulaturo
|
| Akkusativ |
contumulaturum
|
contumulaturam
|
contumulaturum
|
| Ablativ |
contumulaturo
|
contumulatura
|
contumulaturo
|
| Vokativ |
contumulature
|
contumulatura
|
contumulaturum
|
Plural
| Nominativ |
contumulaturi
|
contumulaturae
|
contumulatura
|
| Genitiv |
contumulaturorum
|
contumulaturarum
|
contumulaturorum
|
| Dativ |
contumulaturis
|
contumulaturis
|
contumulaturis
|
| Akkusativ |
contumulaturos
|
contumulaturas
|
contumulatura
|
| Ablativ |
contumulaturis
|
contumulaturis
|
contumulaturis
|
| Vokativ |
contumulaturi
|
contumulaturae
|
contumulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
contumulatum
|
contumulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulo
|
ich bestatte |
| 2. Person Singular |
contumulas
|
du bestattest |
| 3. Person Singular |
contumulat
|
er/sie/es bestattet |
| 1. Person Plural |
contumulamus
|
wir bestatten |
| 2. Person Plural |
contumulatis
|
ihr bestattet |
| 3. Person Plural |
contumulant
|
sie bestatten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulor
|
ich werde bestattet |
| 2. Person Singular |
contumularis contumulare
|
du wirst bestattet |
| 3. Person Singular |
contumulatur
|
er/sie/es wird bestattet |
| 1. Person Plural |
contumulamur
|
wir werden bestattet |
| 2. Person Plural |
contumulamini
|
ihr werdet bestattet |
| 3. Person Plural |
contumulantur
|
sie werden bestattet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulem
|
ich bestatte |
| 2. Person Singular |
contumules
|
du bestattest |
| 3. Person Singular |
contumulet
|
er/sie/es bestatte |
| 1. Person Plural |
contumulemus
|
wir bestatten |
| 2. Person Plural |
contumuletis
|
ihr bestattet |
| 3. Person Plural |
contumulent
|
sie bestatten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumuler
|
ich werde bestattet |
| 2. Person Singular |
contumuleris contumulere
|
du werdest bestattet |
| 3. Person Singular |
contumuletur
|
er/sie/es werde bestattet |
| 1. Person Plural |
contumulemur
|
wir werden bestattet |
| 2. Person Plural |
contumulemini
|
ihr werdet bestattet |
| 3. Person Plural |
contumulentur
|
sie werden bestattet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulabam
|
ich bestattete |
| 2. Person Singular |
contumulabas
|
du bestattetest |
| 3. Person Singular |
contumulabat
|
er/sie/es bestattete |
| 1. Person Plural |
contumulabamus
|
wir bestatteten |
| 2. Person Plural |
contumulabatis
|
ihr bestattetet |
| 3. Person Plural |
contumulabant
|
sie bestatteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulabar
|
ich wurde bestattet |
| 2. Person Singular |
contumulabaris contumulabare
|
du wurdest bestattet |
| 3. Person Singular |
contumulabatur
|
er/sie/es wurde bestattet |
| 1. Person Plural |
contumulabamur
|
wir wurden bestattet |
| 2. Person Plural |
contumulabamini
|
ihr wurdet bestattet |
| 3. Person Plural |
contumulabantur
|
sie wurden bestattet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumularem
|
ich bestattete |
| 2. Person Singular |
contumulares
|
du bestattetest |
| 3. Person Singular |
contumularet
|
er/sie/es bestattete |
| 1. Person Plural |
contumularemus
|
wir bestatteten |
| 2. Person Plural |
contumularetis
|
ihr bestattetet |
| 3. Person Plural |
contumularent
|
sie bestatteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumularer
|
ich würde bestattet |
| 2. Person Singular |
contumulareris contumularere
|
du würdest bestattet |
| 3. Person Singular |
contumularetur
|
er/sie/es würde bestattet |
| 1. Person Plural |
contumularemur
|
wir würden bestattet |
| 2. Person Plural |
contumularemini
|
ihr würdet bestattet |
| 3. Person Plural |
contumularentur
|
sie würden bestattet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulabo
|
ich werde bestatten |
| 2. Person Singular |
contumulabis
|
du wirst bestatten |
| 3. Person Singular |
contumulabit
|
er/sie/es wird bestatten |
| 1. Person Plural |
contumulabimus
|
wir werden bestatten |
| 2. Person Plural |
contumulabitis
|
ihr werdet bestatten |
| 3. Person Plural |
contumulabunt
|
sie werden bestatten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulabor
|
ich werde bestattet |
| 2. Person Singular |
contumulaberis contumulabere
|
du wirst bestattet |
| 3. Person Singular |
contumulabitur
|
er/sie/es wird bestattet |
| 1. Person Plural |
contumulabimur
|
wir werden bestattet |
| 2. Person Plural |
contumulabimini
|
ihr werdet bestattet |
| 3. Person Plural |
contumulabuntur
|
sie werden bestattet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulavi
|
ich habe bestattet |
| 2. Person Singular |
contumulavisti
|
du hast bestattet |
| 3. Person Singular |
contumulavit
|
er/sie/es hat bestattet |
| 1. Person Plural |
contumulavimus
|
wir haben bestattet |
| 2. Person Plural |
contumulavistis
|
ihr habt bestattet |
| 3. Person Plural |
contumulaverunt contumulavere
|
sie haben bestattet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulatus sum
|
ich bin bestattet worden |
| 2. Person Singular |
contumulatus es
|
du bist bestattet worden |
| 3. Person Singular |
contumulatus est
|
er/sie/es ist bestattet worden |
| 1. Person Plural |
contumulati sumus
|
wir sind bestattet worden |
| 2. Person Plural |
contumulati estis
|
ihr seid bestattet worden |
| 3. Person Plural |
contumulati sunt
|
sie sind bestattet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulaverim
|
ich habe bestattet |
| 2. Person Singular |
contumulaveris
|
du habest bestattet |
| 3. Person Singular |
contumulaverit
|
er/sie/es habe bestattet |
| 1. Person Plural |
contumulaverimus
|
wir haben bestattet |
| 2. Person Plural |
contumulaveritis
|
ihr habet bestattet |
| 3. Person Plural |
contumulaverint
|
sie haben bestattet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulatus sim
|
ich sei bestattet worden |
| 2. Person Singular |
contumulatus sis
|
du seiest bestattet worden |
| 3. Person Singular |
contumulatus sit
|
er/sie/es sei bestattet worden |
| 1. Person Plural |
contumulati simus
|
wir seien bestattet worden |
| 2. Person Plural |
contumulati sitis
|
ihr seiet bestattet worden |
| 3. Person Plural |
contumulati sint
|
sie seien bestattet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulaveram
|
ich hatte bestattet |
| 2. Person Singular |
contumulaveras
|
du hattest bestattet |
| 3. Person Singular |
contumulaverat
|
er/sie/es hatte bestattet |
| 1. Person Plural |
contumulaveramus
|
wir hatten bestattet |
| 2. Person Plural |
contumulaveratis
|
ihr hattet bestattet |
| 3. Person Plural |
contumulaverant
|
sie hatten bestattet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulatus eram
|
ich war bestattet worden |
| 2. Person Singular |
contumulatus eras
|
du warst bestattet worden |
| 3. Person Singular |
contumulatus erat
|
er/sie/es war bestattet worden |
| 1. Person Plural |
contumulati eramus
|
wir waren bestattet worden |
| 2. Person Plural |
contumulati eratis
|
ihr warst bestattet worden |
| 3. Person Plural |
contumulati erant
|
sie waren bestattet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulavissem
|
ich hätte bestattet |
| 2. Person Singular |
contumulavisses
|
du hättest bestattet |
| 3. Person Singular |
contumulavisset
|
er/sie/es hätte bestattet |
| 1. Person Plural |
contumulavissemus
|
wir hätten bestattet |
| 2. Person Plural |
contumulavissetis
|
ihr hättet bestattet |
| 3. Person Plural |
contumulavissent
|
sie hätten bestattet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulatus essem
|
ich wäre bestattet worden |
| 2. Person Singular |
contumulatus esses
|
du wärest bestattet worden |
| 3. Person Singular |
contumulatus esset
|
er/sie/es wäre bestattet worden |
| 1. Person Plural |
contumulati essemus
|
wir wären bestattet worden |
| 2. Person Plural |
contumulati essetis
|
ihr wäret bestattet worden |
| 3. Person Plural |
contumulati essent
|
sie wären bestattet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulavero
|
ich werde bestattet haben |
| 2. Person Singular |
contumulaveris
|
du wirst bestattet haben |
| 3. Person Singular |
contumulaverit
|
er/sie/es wird bestattet haben |
| 1. Person Plural |
contumulaverimus
|
wir werden bestattet haben |
| 2. Person Plural |
contumulaveritis
|
ihr werdet bestattet haben |
| 3. Person Plural |
contumulaverint
|
sie werden bestattet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
contumulatus ero
|
ich werde bestattet worden sein |
| 2. Person Singular |
contumulatus eris
|
du werdest bestattet worden sein |
| 3. Person Singular |
contumulatus erit
|
er/sie/es werde bestattet worden sein |
| 1. Person Plural |
contumulati erimus
|
wir werden bestattet worden sein |
| 2. Person Plural |
contumulati eritis
|
ihr werdet bestattet worden sein |
| 3. Person Plural |
contumulati erunt
|
sie werden bestattet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
contumulare
|
bestatten |
| Vorzeitigkeit |
contumulavisse
|
bestattet haben |
| Nachzeitigkeit |
contumulaturum esse
|
bestatten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
contumulari contumularier
|
bestattet werden |
| Vorzeitigkeit |
contumulatum esse
|
bestattet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
contumulatum iri
|
künftig bestattet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
contumula
|
bestatte! |
| 2. Person Plural |
contumulate
|
bestattet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
contumulato
|
| 3. Person Singular |
contumulato
|
| 2. Person Plural |
contumulatote
|
| 3. Person Plural |
contumulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
contumulare
|
das Bestatten |
| Genitiv |
contumulandi
|
des Bestattens |
| Dativ |
contumulando
|
dem Bestatten |
| Akkusativ |
contumulandum
|
das Bestatten |
| Ablativ |
contumulando
|
durch das Bestatten |
| Vokativ |
contumulande
|
Bestatten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
contumulandus
|
contumulanda
|
contumulandum
|
| Genitiv |
contumulandi
|
contumulandae
|
contumulandi
|
| Dativ |
contumulando
|
contumulandae
|
contumulando
|
| Akkusativ |
contumulandum
|
contumulandam
|
contumulandum
|
| Ablativ |
contumulando
|
contumulanda
|
contumulando
|
| Vokativ |
contumulande
|
contumulanda
|
contumulandum
|
Plural
| Nominativ |
contumulandi
|
contumulandae
|
contumulanda
|
| Genitiv |
contumulandorum
|
contumulandarum
|
contumulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
contumulandos
|
contumulandas
|
contumulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
contumulandi
|
contumulandae
|
contumulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
contumulans
|
contumulans
|
contumulans
|
| Genitiv |
contumulantis
|
contumulantis
|
contumulantis
|
| Dativ |
contumulanti
|
contumulanti
|
contumulanti
|
| Akkusativ |
contumulantem
|
contumulantem
|
contumulans
|
| Ablativ |
contumulanti contumulante
|
contumulanti contumulante
|
contumulanti contumulante
|
| Vokativ |
contumulans
|
contumulans
|
contumulans
|
Plural
| Nominativ |
contumulantes
|
contumulantes
|
contumulantia
|
| Genitiv |
contumulantium contumulantum
|
contumulantium contumulantum
|
contumulantium contumulantum
|
| Dativ |
contumulantibus
|
contumulantibus
|
contumulantibus
|
| Akkusativ |
contumulantes
|
contumulantes
|
contumulantia
|
| Ablativ |
contumulantibus
|
contumulantibus
|
contumulantibus
|
| Vokativ |
contumulantes
|
contumulantes
|
contumulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
contumulatus
|
contumulata
|
contumulatum
|
| Genitiv |
contumulati
|
contumulatae
|
contumulati
|
| Dativ |
contumulato
|
contumulatae
|
contumulato
|
| Akkusativ |
contumulatum
|
contumulatam
|
contumulatum
|
| Ablativ |
contumulato
|
contumulata
|
contumulato
|
| Vokativ |
contumulate
|
contumulata
|
contumulatum
|
Plural
| Nominativ |
contumulati
|
contumulatae
|
contumulata
|
| Genitiv |
contumulatorum
|
contumulatarum
|
contumulatorum
|
| Dativ |
contumulatis
|
contumulatis
|
contumulatis
|
| Akkusativ |
contumulatos
|
contumulatas
|
contumulata
|
| Ablativ |
contumulatis
|
contumulatis
|
contumulatis
|
| Vokativ |
contumulati
|
contumulatae
|
contumulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
contumulaturus
|
contumulatura
|
contumulaturum
|
| Genitiv |
contumulaturi
|
contumulaturae
|
contumulaturi
|
| Dativ |
contumulaturo
|
contumulaturae
|
contumulaturo
|
| Akkusativ |
contumulaturum
|
contumulaturam
|
contumulaturum
|
| Ablativ |
contumulaturo
|
contumulatura
|
contumulaturo
|
| Vokativ |
contumulature
|
contumulatura
|
contumulaturum
|
Plural
| Nominativ |
contumulaturi
|
contumulaturae
|
contumulatura
|
| Genitiv |
contumulaturorum
|
contumulaturarum
|
contumulaturorum
|
| Dativ |
contumulaturis
|
contumulaturis
|
contumulaturis
|
| Akkusativ |
contumulaturos
|
contumulaturas
|
contumulatura
|
| Ablativ |
contumulaturis
|
contumulaturis
|
contumulaturis
|
| Vokativ |
contumulaturi
|
contumulaturae
|
contumulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
contumulatum
|
contumulatu
|