Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalido
|
ich zeichne ab |
| 2. Person Singular |
convalidas
|
du zeichnest ab |
| 3. Person Singular |
convalidat
|
er/sie/es zeichnet ab |
| 1. Person Plural |
convalidamus
|
wir zeichnen ab |
| 2. Person Plural |
convalidatis
|
ihr zeichnet ab |
| 3. Person Plural |
convalidant
|
sie zeichnen ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidor
|
ich werde abgezeichnet |
| 2. Person Singular |
convalidaris convalidare
|
du wirst abgezeichnet |
| 3. Person Singular |
convalidatur
|
er/sie/es wird abgezeichnet |
| 1. Person Plural |
convalidamur
|
wir werden abgezeichnet |
| 2. Person Plural |
convalidamini
|
ihr werdet abgezeichnet |
| 3. Person Plural |
convalidantur
|
sie werden abgezeichnet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidem
|
ich zeichne ab |
| 2. Person Singular |
convalides
|
du zeichnest ab |
| 3. Person Singular |
convalidet
|
er/sie/es zeichne ab |
| 1. Person Plural |
convalidemus
|
wir zeichnen ab |
| 2. Person Plural |
convalidetis
|
ihr zeichnet ab |
| 3. Person Plural |
convalident
|
sie zeichnen ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalider
|
ich werde abgezeichnet |
| 2. Person Singular |
convalideris convalidere
|
du werdest abgezeichnet |
| 3. Person Singular |
convalidetur
|
er/sie/es werde abgezeichnet |
| 1. Person Plural |
convalidemur
|
wir werden abgezeichnet |
| 2. Person Plural |
convalidemini
|
ihr werdet abgezeichnet |
| 3. Person Plural |
convalidentur
|
sie werden abgezeichnet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidabam
|
ich zeichnete ab |
| 2. Person Singular |
convalidabas
|
du zeichnetest ab |
| 3. Person Singular |
convalidabat
|
er/sie/es zeichnete ab |
| 1. Person Plural |
convalidabamus
|
wir zeichneten ab |
| 2. Person Plural |
convalidabatis
|
ihr zeichnetet ab |
| 3. Person Plural |
convalidabant
|
sie zeichneten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidabar
|
ich wurde abgezeichnet |
| 2. Person Singular |
convalidabaris convalidabare
|
du wurdest abgezeichnet |
| 3. Person Singular |
convalidabatur
|
er/sie/es wurde abgezeichnet |
| 1. Person Plural |
convalidabamur
|
wir wurden abgezeichnet |
| 2. Person Plural |
convalidabamini
|
ihr wurdet abgezeichnet |
| 3. Person Plural |
convalidabantur
|
sie wurden abgezeichnet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidarem
|
ich zeichnete ab |
| 2. Person Singular |
convalidares
|
du zeichnetest ab |
| 3. Person Singular |
convalidaret
|
er/sie/es zeichnete ab |
| 1. Person Plural |
convalidaremus
|
wir zeichneten ab |
| 2. Person Plural |
convalidaretis
|
ihr zeichnetet ab |
| 3. Person Plural |
convalidarent
|
sie zeichneten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidarer
|
ich würde abgezeichnet |
| 2. Person Singular |
convalidareris convalidarere
|
du würdest abgezeichnet |
| 3. Person Singular |
convalidaretur
|
er/sie/es würde abgezeichnet |
| 1. Person Plural |
convalidaremur
|
wir würden abgezeichnet |
| 2. Person Plural |
convalidaremini
|
ihr würdet abgezeichnet |
| 3. Person Plural |
convalidarentur
|
sie würden abgezeichnet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidabo
|
ich werde abzeichnen |
| 2. Person Singular |
convalidabis
|
du wirst abzeichnen |
| 3. Person Singular |
convalidabit
|
er/sie/es wird abzeichnen |
| 1. Person Plural |
convalidabimus
|
wir werden abzeichnen |
| 2. Person Plural |
convalidabitis
|
ihr werdet abzeichnen |
| 3. Person Plural |
convalidabunt
|
sie werden abzeichnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidabor
|
ich werde abgezeichnet |
| 2. Person Singular |
convalidaberis convalidabere
|
du wirst abgezeichnet |
| 3. Person Singular |
convalidabitur
|
er/sie/es wird abgezeichnet |
| 1. Person Plural |
convalidabimur
|
wir werden abgezeichnet |
| 2. Person Plural |
convalidabimini
|
ihr werdet abgezeichnet |
| 3. Person Plural |
convalidabuntur
|
sie werden abgezeichnet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidavi
|
ich habe abgezeichnet |
| 2. Person Singular |
convalidavisti
|
du hast abgezeichnet |
| 3. Person Singular |
convalidavit
|
er/sie/es hat abgezeichnet |
| 1. Person Plural |
convalidavimus
|
wir haben abgezeichnet |
| 2. Person Plural |
convalidavistis
|
ihr habt abgezeichnet |
| 3. Person Plural |
convalidaverunt convalidavere
|
sie haben abgezeichnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidatus sum
|
ich bin abgezeichnet worden |
| 2. Person Singular |
convalidatus es
|
du bist abgezeichnet worden |
| 3. Person Singular |
convalidatus est
|
er/sie/es ist abgezeichnet worden |
| 1. Person Plural |
convalidati sumus
|
wir sind abgezeichnet worden |
| 2. Person Plural |
convalidati estis
|
ihr seid abgezeichnet worden |
| 3. Person Plural |
convalidati sunt
|
sie sind abgezeichnet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidaverim
|
ich habe abgezeichnet |
| 2. Person Singular |
convalidaveris
|
du habest abgezeichnet |
| 3. Person Singular |
convalidaverit
|
er/sie/es habe abgezeichnet |
| 1. Person Plural |
convalidaverimus
|
wir haben abgezeichnet |
| 2. Person Plural |
convalidaveritis
|
ihr habet abgezeichnet |
| 3. Person Plural |
convalidaverint
|
sie haben abgezeichnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidatus sim
|
ich sei abgezeichnet worden |
| 2. Person Singular |
convalidatus sis
|
du seiest abgezeichnet worden |
| 3. Person Singular |
convalidatus sit
|
er/sie/es sei abgezeichnet worden |
| 1. Person Plural |
convalidati simus
|
wir seien abgezeichnet worden |
| 2. Person Plural |
convalidati sitis
|
ihr seiet abgezeichnet worden |
| 3. Person Plural |
convalidati sint
|
sie seien abgezeichnet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidaveram
|
ich hatte abgezeichnet |
| 2. Person Singular |
convalidaveras
|
du hattest abgezeichnet |
| 3. Person Singular |
convalidaverat
|
er/sie/es hatte abgezeichnet |
| 1. Person Plural |
convalidaveramus
|
wir hatten abgezeichnet |
| 2. Person Plural |
convalidaveratis
|
ihr hattet abgezeichnet |
| 3. Person Plural |
convalidaverant
|
sie hatten abgezeichnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidatus eram
|
ich war abgezeichnet worden |
| 2. Person Singular |
convalidatus eras
|
du warst abgezeichnet worden |
| 3. Person Singular |
convalidatus erat
|
er/sie/es war abgezeichnet worden |
| 1. Person Plural |
convalidati eramus
|
wir waren abgezeichnet worden |
| 2. Person Plural |
convalidati eratis
|
ihr warst abgezeichnet worden |
| 3. Person Plural |
convalidati erant
|
sie waren abgezeichnet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidavissem
|
ich hätte abgezeichnet |
| 2. Person Singular |
convalidavisses
|
du hättest abgezeichnet |
| 3. Person Singular |
convalidavisset
|
er/sie/es hätte abgezeichnet |
| 1. Person Plural |
convalidavissemus
|
wir hätten abgezeichnet |
| 2. Person Plural |
convalidavissetis
|
ihr hättet abgezeichnet |
| 3. Person Plural |
convalidavissent
|
sie hätten abgezeichnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidatus essem
|
ich wäre abgezeichnet worden |
| 2. Person Singular |
convalidatus esses
|
du wärest abgezeichnet worden |
| 3. Person Singular |
convalidatus esset
|
er/sie/es wäre abgezeichnet worden |
| 1. Person Plural |
convalidati essemus
|
wir wären abgezeichnet worden |
| 2. Person Plural |
convalidati essetis
|
ihr wäret abgezeichnet worden |
| 3. Person Plural |
convalidati essent
|
sie wären abgezeichnet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidavero
|
ich werde abgezeichnet haben |
| 2. Person Singular |
convalidaveris
|
du wirst abgezeichnet haben |
| 3. Person Singular |
convalidaverit
|
er/sie/es wird abgezeichnet haben |
| 1. Person Plural |
convalidaverimus
|
wir werden abgezeichnet haben |
| 2. Person Plural |
convalidaveritis
|
ihr werdet abgezeichnet haben |
| 3. Person Plural |
convalidaverint
|
sie werden abgezeichnet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidatus ero
|
ich werde abgezeichnet worden sein |
| 2. Person Singular |
convalidatus eris
|
du werdest abgezeichnet worden sein |
| 3. Person Singular |
convalidatus erit
|
er/sie/es werde abgezeichnet worden sein |
| 1. Person Plural |
convalidati erimus
|
wir werden abgezeichnet worden sein |
| 2. Person Plural |
convalidati eritis
|
ihr werdet abgezeichnet worden sein |
| 3. Person Plural |
convalidati erunt
|
sie werden abgezeichnet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
convalidare
|
abzeichnen |
| Vorzeitigkeit |
convalidavisse
|
abgezeichnet haben |
| Nachzeitigkeit |
convalidaturum esse
|
abzeichnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
convalidari convalidarier
|
abgezeichnet werden |
| Vorzeitigkeit |
convalidatum esse
|
abgezeichnet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
convalidatum iri
|
künftig abgezeichnet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
convalida
|
zeichne ab! |
| 2. Person Plural |
convalidate
|
zeichnet ab! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
convalidato
|
| 3. Person Singular |
convalidato
|
| 2. Person Plural |
convalidatote
|
| 3. Person Plural |
convalidanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
convalidare
|
das Abzeichnen |
| Genitiv |
convalidandi
|
des Abzeichnens |
| Dativ |
convalidando
|
dem Abzeichnen |
| Akkusativ |
convalidandum
|
das Abzeichnen |
| Ablativ |
convalidando
|
durch das Abzeichnen |
| Vokativ |
convalidande
|
Abzeichnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
convalidandus
|
convalidanda
|
convalidandum
|
| Genitiv |
convalidandi
|
convalidandae
|
convalidandi
|
| Dativ |
convalidando
|
convalidandae
|
convalidando
|
| Akkusativ |
convalidandum
|
convalidandam
|
convalidandum
|
| Ablativ |
convalidando
|
convalidanda
|
convalidando
|
| Vokativ |
convalidande
|
convalidanda
|
convalidandum
|
Plural
| Nominativ |
convalidandi
|
convalidandae
|
convalidanda
|
| Genitiv |
convalidandorum
|
convalidandarum
|
convalidandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
convalidandos
|
convalidandas
|
convalidanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
convalidandi
|
convalidandae
|
convalidanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
convalidans
|
convalidans
|
convalidans
|
| Genitiv |
convalidantis
|
convalidantis
|
convalidantis
|
| Dativ |
convalidanti
|
convalidanti
|
convalidanti
|
| Akkusativ |
convalidantem
|
convalidantem
|
convalidans
|
| Ablativ |
convalidanti convalidante
|
convalidanti convalidante
|
convalidanti convalidante
|
| Vokativ |
convalidans
|
convalidans
|
convalidans
|
Plural
| Nominativ |
convalidantes
|
convalidantes
|
convalidantia
|
| Genitiv |
convalidantium convalidantum
|
convalidantium convalidantum
|
convalidantium convalidantum
|
| Dativ |
convalidantibus
|
convalidantibus
|
convalidantibus
|
| Akkusativ |
convalidantes
|
convalidantes
|
convalidantia
|
| Ablativ |
convalidantibus
|
convalidantibus
|
convalidantibus
|
| Vokativ |
convalidantes
|
convalidantes
|
convalidantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
convalidatus
|
convalidata
|
convalidatum
|
| Genitiv |
convalidati
|
convalidatae
|
convalidati
|
| Dativ |
convalidato
|
convalidatae
|
convalidato
|
| Akkusativ |
convalidatum
|
convalidatam
|
convalidatum
|
| Ablativ |
convalidato
|
convalidata
|
convalidato
|
| Vokativ |
convalidate
|
convalidata
|
convalidatum
|
Plural
| Nominativ |
convalidati
|
convalidatae
|
convalidata
|
| Genitiv |
convalidatorum
|
convalidatarum
|
convalidatorum
|
| Dativ |
convalidatis
|
convalidatis
|
convalidatis
|
| Akkusativ |
convalidatos
|
convalidatas
|
convalidata
|
| Ablativ |
convalidatis
|
convalidatis
|
convalidatis
|
| Vokativ |
convalidati
|
convalidatae
|
convalidata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
convalidaturus
|
convalidatura
|
convalidaturum
|
| Genitiv |
convalidaturi
|
convalidaturae
|
convalidaturi
|
| Dativ |
convalidaturo
|
convalidaturae
|
convalidaturo
|
| Akkusativ |
convalidaturum
|
convalidaturam
|
convalidaturum
|
| Ablativ |
convalidaturo
|
convalidatura
|
convalidaturo
|
| Vokativ |
convalidature
|
convalidatura
|
convalidaturum
|
Plural
| Nominativ |
convalidaturi
|
convalidaturae
|
convalidatura
|
| Genitiv |
convalidaturorum
|
convalidaturarum
|
convalidaturorum
|
| Dativ |
convalidaturis
|
convalidaturis
|
convalidaturis
|
| Akkusativ |
convalidaturos
|
convalidaturas
|
convalidatura
|
| Ablativ |
convalidaturis
|
convalidaturis
|
convalidaturis
|
| Vokativ |
convalidaturi
|
convalidaturae
|
convalidatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
convalidatum
|
convalidatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalido
|
ich bestätige |
| 2. Person Singular |
convalidas
|
du bestätigst |
| 3. Person Singular |
convalidat
|
er/sie/es bestätigt |
| 1. Person Plural |
convalidamus
|
wir bestätigen |
| 2. Person Plural |
convalidatis
|
ihr bestätigt |
| 3. Person Plural |
convalidant
|
sie bestätigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidor
|
ich werde bestätigt |
| 2. Person Singular |
convalidaris convalidare
|
du wirst bestätigt |
| 3. Person Singular |
convalidatur
|
er/sie/es wird bestätigt |
| 1. Person Plural |
convalidamur
|
wir werden bestätigt |
| 2. Person Plural |
convalidamini
|
ihr werdet bestätigt |
| 3. Person Plural |
convalidantur
|
sie werden bestätigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidem
|
ich bestätige |
| 2. Person Singular |
convalides
|
du bestätigest |
| 3. Person Singular |
convalidet
|
er/sie/es bestätige |
| 1. Person Plural |
convalidemus
|
wir bestätigen |
| 2. Person Plural |
convalidetis
|
ihr bestätiget |
| 3. Person Plural |
convalident
|
sie bestätigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalider
|
ich werde bestätigt |
| 2. Person Singular |
convalideris convalidere
|
du werdest bestätigt |
| 3. Person Singular |
convalidetur
|
er/sie/es werde bestätigt |
| 1. Person Plural |
convalidemur
|
wir werden bestätigt |
| 2. Person Plural |
convalidemini
|
ihr werdet bestätigt |
| 3. Person Plural |
convalidentur
|
sie werden bestätigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidabam
|
ich bestätigte |
| 2. Person Singular |
convalidabas
|
du bestätigtest |
| 3. Person Singular |
convalidabat
|
er/sie/es bestätigte |
| 1. Person Plural |
convalidabamus
|
wir bestätigten |
| 2. Person Plural |
convalidabatis
|
ihr bestätigtet |
| 3. Person Plural |
convalidabant
|
sie bestätigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidabar
|
ich wurde bestätigt |
| 2. Person Singular |
convalidabaris convalidabare
|
du wurdest bestätigt |
| 3. Person Singular |
convalidabatur
|
er/sie/es wurde bestätigt |
| 1. Person Plural |
convalidabamur
|
wir wurden bestätigt |
| 2. Person Plural |
convalidabamini
|
ihr wurdet bestätigt |
| 3. Person Plural |
convalidabantur
|
sie wurden bestätigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidarem
|
ich bestätigte |
| 2. Person Singular |
convalidares
|
du bestätigtest |
| 3. Person Singular |
convalidaret
|
er/sie/es bestätigte |
| 1. Person Plural |
convalidaremus
|
wir bestätigten |
| 2. Person Plural |
convalidaretis
|
ihr bestätigtet |
| 3. Person Plural |
convalidarent
|
sie bestätigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidarer
|
ich würde bestätigt |
| 2. Person Singular |
convalidareris convalidarere
|
du würdest bestätigt |
| 3. Person Singular |
convalidaretur
|
er/sie/es würde bestätigt |
| 1. Person Plural |
convalidaremur
|
wir würden bestätigt |
| 2. Person Plural |
convalidaremini
|
ihr würdet bestätigt |
| 3. Person Plural |
convalidarentur
|
sie würden bestätigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidabo
|
ich werde bestätigen |
| 2. Person Singular |
convalidabis
|
du wirst bestätigen |
| 3. Person Singular |
convalidabit
|
er/sie/es wird bestätigen |
| 1. Person Plural |
convalidabimus
|
wir werden bestätigen |
| 2. Person Plural |
convalidabitis
|
ihr werdet bestätigen |
| 3. Person Plural |
convalidabunt
|
sie werden bestätigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidabor
|
ich werde bestätigt |
| 2. Person Singular |
convalidaberis convalidabere
|
du wirst bestätigt |
| 3. Person Singular |
convalidabitur
|
er/sie/es wird bestätigt |
| 1. Person Plural |
convalidabimur
|
wir werden bestätigt |
| 2. Person Plural |
convalidabimini
|
ihr werdet bestätigt |
| 3. Person Plural |
convalidabuntur
|
sie werden bestätigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidavi
|
ich habe bestätigt |
| 2. Person Singular |
convalidavisti
|
du hast bestätigt |
| 3. Person Singular |
convalidavit
|
er/sie/es hat bestätigt |
| 1. Person Plural |
convalidavimus
|
wir haben bestätigt |
| 2. Person Plural |
convalidavistis
|
ihr habt bestätigt |
| 3. Person Plural |
convalidaverunt convalidavere
|
sie haben bestätigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidatus sum
|
ich bin bestätigt worden |
| 2. Person Singular |
convalidatus es
|
du bist bestätigt worden |
| 3. Person Singular |
convalidatus est
|
er/sie/es ist bestätigt worden |
| 1. Person Plural |
convalidati sumus
|
wir sind bestätigt worden |
| 2. Person Plural |
convalidati estis
|
ihr seid bestätigt worden |
| 3. Person Plural |
convalidati sunt
|
sie sind bestätigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidaverim
|
ich habe bestätigt |
| 2. Person Singular |
convalidaveris
|
du habest bestätigt |
| 3. Person Singular |
convalidaverit
|
er/sie/es habe bestätigt |
| 1. Person Plural |
convalidaverimus
|
wir haben bestätigt |
| 2. Person Plural |
convalidaveritis
|
ihr habet bestätigt |
| 3. Person Plural |
convalidaverint
|
sie haben bestätigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidatus sim
|
ich sei bestätigt worden |
| 2. Person Singular |
convalidatus sis
|
du seiest bestätigt worden |
| 3. Person Singular |
convalidatus sit
|
er/sie/es sei bestätigt worden |
| 1. Person Plural |
convalidati simus
|
wir seien bestätigt worden |
| 2. Person Plural |
convalidati sitis
|
ihr seiet bestätigt worden |
| 3. Person Plural |
convalidati sint
|
sie seien bestätigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidaveram
|
ich hatte bestätigt |
| 2. Person Singular |
convalidaveras
|
du hattest bestätigt |
| 3. Person Singular |
convalidaverat
|
er/sie/es hatte bestätigt |
| 1. Person Plural |
convalidaveramus
|
wir hatten bestätigt |
| 2. Person Plural |
convalidaveratis
|
ihr hattet bestätigt |
| 3. Person Plural |
convalidaverant
|
sie hatten bestätigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidatus eram
|
ich war bestätigt worden |
| 2. Person Singular |
convalidatus eras
|
du warst bestätigt worden |
| 3. Person Singular |
convalidatus erat
|
er/sie/es war bestätigt worden |
| 1. Person Plural |
convalidati eramus
|
wir waren bestätigt worden |
| 2. Person Plural |
convalidati eratis
|
ihr warst bestätigt worden |
| 3. Person Plural |
convalidati erant
|
sie waren bestätigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidavissem
|
ich hätte bestätigt |
| 2. Person Singular |
convalidavisses
|
du hättest bestätigt |
| 3. Person Singular |
convalidavisset
|
er/sie/es hätte bestätigt |
| 1. Person Plural |
convalidavissemus
|
wir hätten bestätigt |
| 2. Person Plural |
convalidavissetis
|
ihr hättet bestätigt |
| 3. Person Plural |
convalidavissent
|
sie hätten bestätigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidatus essem
|
ich wäre bestätigt worden |
| 2. Person Singular |
convalidatus esses
|
du wärest bestätigt worden |
| 3. Person Singular |
convalidatus esset
|
er/sie/es wäre bestätigt worden |
| 1. Person Plural |
convalidati essemus
|
wir wären bestätigt worden |
| 2. Person Plural |
convalidati essetis
|
ihr wäret bestätigt worden |
| 3. Person Plural |
convalidati essent
|
sie wären bestätigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidavero
|
ich werde bestätigt haben |
| 2. Person Singular |
convalidaveris
|
du wirst bestätigt haben |
| 3. Person Singular |
convalidaverit
|
er/sie/es wird bestätigt haben |
| 1. Person Plural |
convalidaverimus
|
wir werden bestätigt haben |
| 2. Person Plural |
convalidaveritis
|
ihr werdet bestätigt haben |
| 3. Person Plural |
convalidaverint
|
sie werden bestätigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convalidatus ero
|
ich werde bestätigt worden sein |
| 2. Person Singular |
convalidatus eris
|
du werdest bestätigt worden sein |
| 3. Person Singular |
convalidatus erit
|
er/sie/es werde bestätigt worden sein |
| 1. Person Plural |
convalidati erimus
|
wir werden bestätigt worden sein |
| 2. Person Plural |
convalidati eritis
|
ihr werdet bestätigt worden sein |
| 3. Person Plural |
convalidati erunt
|
sie werden bestätigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
convalidare
|
bestätigen |
| Vorzeitigkeit |
convalidavisse
|
bestätigt haben |
| Nachzeitigkeit |
convalidaturum esse
|
bestätigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
convalidari convalidarier
|
bestätigt werden |
| Vorzeitigkeit |
convalidatum esse
|
bestätigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
convalidatum iri
|
künftig bestätigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
convalida
|
bestätige! |
| 2. Person Plural |
convalidate
|
bestätigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
convalidato
|
| 3. Person Singular |
convalidato
|
| 2. Person Plural |
convalidatote
|
| 3. Person Plural |
convalidanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
convalidare
|
das Bestätigen |
| Genitiv |
convalidandi
|
des Bestätigens |
| Dativ |
convalidando
|
dem Bestätigen |
| Akkusativ |
convalidandum
|
das Bestätigen |
| Ablativ |
convalidando
|
durch das Bestätigen |
| Vokativ |
convalidande
|
Bestätigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
convalidandus
|
convalidanda
|
convalidandum
|
| Genitiv |
convalidandi
|
convalidandae
|
convalidandi
|
| Dativ |
convalidando
|
convalidandae
|
convalidando
|
| Akkusativ |
convalidandum
|
convalidandam
|
convalidandum
|
| Ablativ |
convalidando
|
convalidanda
|
convalidando
|
| Vokativ |
convalidande
|
convalidanda
|
convalidandum
|
Plural
| Nominativ |
convalidandi
|
convalidandae
|
convalidanda
|
| Genitiv |
convalidandorum
|
convalidandarum
|
convalidandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
convalidandos
|
convalidandas
|
convalidanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
convalidandi
|
convalidandae
|
convalidanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
convalidans
|
convalidans
|
convalidans
|
| Genitiv |
convalidantis
|
convalidantis
|
convalidantis
|
| Dativ |
convalidanti
|
convalidanti
|
convalidanti
|
| Akkusativ |
convalidantem
|
convalidantem
|
convalidans
|
| Ablativ |
convalidanti convalidante
|
convalidanti convalidante
|
convalidanti convalidante
|
| Vokativ |
convalidans
|
convalidans
|
convalidans
|
Plural
| Nominativ |
convalidantes
|
convalidantes
|
convalidantia
|
| Genitiv |
convalidantium convalidantum
|
convalidantium convalidantum
|
convalidantium convalidantum
|
| Dativ |
convalidantibus
|
convalidantibus
|
convalidantibus
|
| Akkusativ |
convalidantes
|
convalidantes
|
convalidantia
|
| Ablativ |
convalidantibus
|
convalidantibus
|
convalidantibus
|
| Vokativ |
convalidantes
|
convalidantes
|
convalidantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
convalidatus
|
convalidata
|
convalidatum
|
| Genitiv |
convalidati
|
convalidatae
|
convalidati
|
| Dativ |
convalidato
|
convalidatae
|
convalidato
|
| Akkusativ |
convalidatum
|
convalidatam
|
convalidatum
|
| Ablativ |
convalidato
|
convalidata
|
convalidato
|
| Vokativ |
convalidate
|
convalidata
|
convalidatum
|
Plural
| Nominativ |
convalidati
|
convalidatae
|
convalidata
|
| Genitiv |
convalidatorum
|
convalidatarum
|
convalidatorum
|
| Dativ |
convalidatis
|
convalidatis
|
convalidatis
|
| Akkusativ |
convalidatos
|
convalidatas
|
convalidata
|
| Ablativ |
convalidatis
|
convalidatis
|
convalidatis
|
| Vokativ |
convalidati
|
convalidatae
|
convalidata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
convalidaturus
|
convalidatura
|
convalidaturum
|
| Genitiv |
convalidaturi
|
convalidaturae
|
convalidaturi
|
| Dativ |
convalidaturo
|
convalidaturae
|
convalidaturo
|
| Akkusativ |
convalidaturum
|
convalidaturam
|
convalidaturum
|
| Ablativ |
convalidaturo
|
convalidatura
|
convalidaturo
|
| Vokativ |
convalidature
|
convalidatura
|
convalidaturum
|
Plural
| Nominativ |
convalidaturi
|
convalidaturae
|
convalidatura
|
| Genitiv |
convalidaturorum
|
convalidaturarum
|
convalidaturorum
|
| Dativ |
convalidaturis
|
convalidaturis
|
convalidaturis
|
| Akkusativ |
convalidaturos
|
convalidaturas
|
convalidatura
|
| Ablativ |
convalidaturis
|
convalidaturis
|
convalidaturis
|
| Vokativ |
convalidaturi
|
convalidaturae
|
convalidatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
convalidatum
|
convalidatu
|