Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
---|---|---|---|---|
convict.um SUPINE 3 1 ACC S N Always mostfreq | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | |
convictum | Verb im Partizip | konsonantische Konjugation | Nominativ Neutrum Singular Partizip Perfekt Passiv | |
convictum | Verb im Partizip | konsonantische Konjugation | Vokativ Neutrum Singular Partizip Perfekt Passiv | |
convictum | Verb im Partizip | konsonantische Konjugation | Akkusativ Maskulin Singular Partizip Perfekt Passiv | |
convictum | Verb im Partizip | konsonantische Konjugation | Akkusativ Neutrum Singular Partizip Perfekt Passiv |
Aktiv | ||
1. Person Singular | convinco |
|
2. Person Singular | convincis |
|
3. Person Singular | convincit |
|
1. Person Plural | convincimus |
|
2. Person Plural | convincitis |
|
3. Person Plural | convincunt |
Passiv | ||
1. Person Singular | convincor |
|
2. Person Singular | convinceris convincere |
|
3. Person Singular | convincitur |
|
1. Person Plural | convincimur |
|
2. Person Plural | convincimini |
|
3. Person Plural | convincuntur |
Aktiv | ||
1. Person Singular | convincam |
|
2. Person Singular | convincas |
|
3. Person Singular | convincat |
|
1. Person Plural | convincamus |
|
2. Person Plural | convincatis |
|
3. Person Plural | convincant |
Passiv | ||
1. Person Singular | convincar |
|
2. Person Singular | convincaris convincare |
|
3. Person Singular | convincatur |
|
1. Person Plural | convincamur |
|
2. Person Plural | convincamini |
|
3. Person Plural | convincantur |
Aktiv | ||
1. Person Singular | convincebam |
|
2. Person Singular | convincebas |
|
3. Person Singular | convincebat |
|
1. Person Plural | convincebamus |
|
2. Person Plural | convincebatis |
|
3. Person Plural | convincebant |
Passiv | ||
1. Person Singular | convincebar |
|
2. Person Singular | convincebaris convincebare |
|
3. Person Singular | convincebatur |
|
1. Person Plural | convincebamur |
|
2. Person Plural | convincebamini |
|
3. Person Plural | convincebantur |
Aktiv | ||
1. Person Singular | convincerem |
|
2. Person Singular | convinceres |
|
3. Person Singular | convinceret |
|
1. Person Plural | convinceremus |
|
2. Person Plural | convinceretis |
|
3. Person Plural | convincerent |
Passiv | ||
1. Person Singular | convincerer |
|
2. Person Singular | convincereris convincerere |
|
3. Person Singular | convinceretur |
|
1. Person Plural | convinceremur |
|
2. Person Plural | convinceremini |
|
3. Person Plural | convincerentur |
Aktiv | ||
1. Person Singular | convincam |
|
2. Person Singular | convinces |
|
3. Person Singular | convincet |
|
1. Person Plural | convincemus |
|
2. Person Plural | convincetis |
|
3. Person Plural | convincent |
Passiv | ||
1. Person Singular | convincar |
|
2. Person Singular | convinceris convincere |
|
3. Person Singular | convincetur |
|
1. Person Plural | convincemur |
|
2. Person Plural | convincemini |
|
3. Person Plural | convincentur |
Aktiv | ||
1. Person Singular | convici |
|
2. Person Singular | convicisti |
|
3. Person Singular | convicit |
|
1. Person Plural | convicimus |
|
2. Person Plural | convicistis |
|
3. Person Plural | convicerunt convicere |
Passiv | ||
1. Person Singular | convictus sum |
|
2. Person Singular | convictus es |
|
3. Person Singular | convictus est |
|
1. Person Plural | convicti sumus |
|
2. Person Plural | convicti estis |
|
3. Person Plural | convicti sunt |
Aktiv | ||
1. Person Singular | convicerim |
|
2. Person Singular | conviceris |
|
3. Person Singular | convicerit |
|
1. Person Plural | convicerimus |
|
2. Person Plural | conviceritis |
|
3. Person Plural | convicerint |
Passiv | ||
1. Person Singular | convictus sim |
|
2. Person Singular | convictus sis |
|
3. Person Singular | convictus sit |
|
1. Person Plural | convicti simus |
|
2. Person Plural | convicti sitis |
|
3. Person Plural | convicti sint |
Aktiv | ||
1. Person Singular | conviceram |
|
2. Person Singular | conviceras |
|
3. Person Singular | convicerat |
|
1. Person Plural | conviceramus |
|
2. Person Plural | conviceratis |
|
3. Person Plural | convicerant |
Passiv | ||
1. Person Singular | convictus eram |
|
2. Person Singular | convictus eras |
|
3. Person Singular | convictus erat |
|
1. Person Plural | convicti eramus |
|
2. Person Plural | convicti eratis |
|
3. Person Plural | convicti erant |
Aktiv | ||
1. Person Singular | convicissem |
|
2. Person Singular | convicisses |
|
3. Person Singular | convicisset |
|
1. Person Plural | convicissemus |
|
2. Person Plural | convicissetis |
|
3. Person Plural | convicissent |
Passiv | ||
1. Person Singular | convictus essem |
|
2. Person Singular | convictus esses |
|
3. Person Singular | convictus esset |
|
1. Person Plural | convicti essemus |
|
2. Person Plural | convicti essetis |
|
3. Person Plural | convicti essent |
Aktiv | ||
1. Person Singular | convicero |
|
2. Person Singular | conviceris |
|
3. Person Singular | convicerit |
|
1. Person Plural | convicerimus |
|
2. Person Plural | conviceritis |
|
3. Person Plural | convicerint |
Passiv | ||
1. Person Singular | convictus ero |
|
2. Person Singular | convictus eris |
|
3. Person Singular | convictus erit |
|
1. Person Plural | convicti erimus |
|
2. Person Plural | convicti eritis |
|
3. Person Plural | convicti erunt |
Aktiv | ||
Gleichzeitigkeit | convincere |
|
Vorzeitigkeit | convicisse |
|
Nachzeitigkeit | convicturum esse |
|
Passiv | ||
Gleichzeitigkeit | convinci convincier |
|
Vorzeitigkeit | convictum esse |
|
Nachzeitigkeit | convictum iri |
Latein | Deutsch | |
2. Person Singular | convince convinc |
! |
2. Person Plural | convincite |
! |
Latein | |
2. Person Singular | convincito |
3. Person Singular | convincito |
2. Person Plural | convincitote |
3. Person Plural | convincunto |
Latein | Deutsch | |
Nominativ | convincere |
das |
Genitiv | convincendi convincundi |
des es |
Dativ | convincendo convincundo |
dem |
Akkusativ | convincendum convincundum |
das |
Ablativ | convincendo convincundo |
durch das |
Vokativ | convincende convincunde |
! |
Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
Nominativ | convincendus convincundus |
convincenda convincunda |
convincendum convincundum |
Genitiv | convincendi convincundi |
convincendae convincundae |
convincendi convincundi |
Dativ | convincendo convincundo |
convincendae convincundae |
convincendo convincundo |
Akkusativ | convincendum convincundum |
convincendam convincundam |
convincendum convincundum |
Ablativ | convincendo convincundo |
convincenda convincunda |
convincendo convincundo |
Vokativ | convincende convincunde |
convincenda convincunda |
convincendum convincundum |
Nominativ | convincendi convincundi |
convincendae convincundae |
convincenda convincunda |
Genitiv | convincendorum convincundorum |
convincendarum convincundarum |
convincendorum convincundorum |
Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
Akkusativ | convincendos convincundos |
convincendas convincundas |
convincenda convincunda |
Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
Vokativ | convincendi convincundi |
convincendae convincundae |
convincenda convincunda |
Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
Nominativ | convincens |
convincens |
convincens |
Genitiv | convincentis |
convincentis |
convincentis |
Dativ | convincenti |
convincenti |
convincenti |
Akkusativ | convincentem |
convincentem |
convincens |
Ablativ | convincenti convincente |
convincenti convincente |
convincenti convincente |
Vokativ | convincens |
convincens |
convincens |
Nominativ | convincentes |
convincentes |
convincentia |
Genitiv | convincentium convincentum |
convincentium convincentum |
convincentium convincentum |
Dativ | convincentibus |
convincentibus |
convincentibus |
Akkusativ | convincentes |
convincentes |
convincentia |
Ablativ | convincentibus |
convincentibus |
convincentibus |
Vokativ | convincentes |
convincentes |
convincentia |
Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
Nominativ | convictus |
convicta |
convictum |
Genitiv | convicti |
convictae |
convicti |
Dativ | convicto |
convictae |
convicto |
Akkusativ | convictum |
convictam |
convictum |
Ablativ | convicto |
convicta |
convicto |
Vokativ | convicte |
convicta |
convictum |
Nominativ | convicti |
convictae |
convicta |
Genitiv | convictorum |
convictarum |
convictorum |
Dativ | convictis |
convictis |
convictis |
Akkusativ | convictos |
convictas |
convicta |
Ablativ | convictis |
convictis |
convictis |
Vokativ | convicti |
convictae |
convicta |
Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
Nominativ | convicturus |
convictura |
convicturum |
Genitiv | convicturi |
convicturae |
convicturi |
Dativ | convicturo |
convicturae |
convicturo |
Akkusativ | convicturum |
convicturam |
convicturum |
Ablativ | convicturo |
convictura |
convicturo |
Vokativ | convicture |
convictura |
convicturum |
Nominativ | convicturi |
convicturae |
convictura |
Genitiv | convicturorum |
convicturarum |
convicturorum |
Dativ | convicturis |
convicturis |
convicturis |
Akkusativ | convicturos |
convicturas |
convictura |
Ablativ | convicturis |
convicturis |
convicturis |
Vokativ | convicturi |
convicturae |
convictura |
Supin I | Supin II |
convictum |
convictu |