| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| convivere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | (viel Zeit in Gesellschaft) verbringen (zur gleichen Zeit) leben zeitgenössisch sein zusammen essen zusammen leben |
| convivare | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Konjunktiv Passiv | noch nicht vorhanden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivo |
|
| 2. Person Singular | convivis |
|
| 3. Person Singular | convivit |
|
| 1. Person Plural | convivimus |
|
| 2. Person Plural | convivitis |
|
| 3. Person Plural | convivunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivor |
|
| 2. Person Singular | conviveris convivere |
|
| 3. Person Singular | convivitur |
|
| 1. Person Plural | convivimur |
|
| 2. Person Plural | convivimini |
|
| 3. Person Plural | convivuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivam |
|
| 2. Person Singular | convivas |
|
| 3. Person Singular | convivat |
|
| 1. Person Plural | convivamus |
|
| 2. Person Plural | convivatis |
|
| 3. Person Plural | convivant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivar |
|
| 2. Person Singular | convivaris convivare |
|
| 3. Person Singular | convivatur |
|
| 1. Person Plural | convivamur |
|
| 2. Person Plural | convivamini |
|
| 3. Person Plural | convivantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivebam |
|
| 2. Person Singular | convivebas |
|
| 3. Person Singular | convivebat |
|
| 1. Person Plural | convivebamus |
|
| 2. Person Plural | convivebatis |
|
| 3. Person Plural | convivebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivebar |
|
| 2. Person Singular | convivebaris convivebare |
|
| 3. Person Singular | convivebatur |
|
| 1. Person Plural | convivebamur |
|
| 2. Person Plural | convivebamini |
|
| 3. Person Plural | convivebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conviverem |
|
| 2. Person Singular | conviveres |
|
| 3. Person Singular | conviveret |
|
| 1. Person Plural | conviveremus |
|
| 2. Person Plural | conviveretis |
|
| 3. Person Plural | conviverent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conviverer |
|
| 2. Person Singular | convivereris conviverere |
|
| 3. Person Singular | conviveretur |
|
| 1. Person Plural | conviveremur |
|
| 2. Person Plural | conviveremini |
|
| 3. Person Plural | conviverentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivam |
|
| 2. Person Singular | convives |
|
| 3. Person Singular | convivet |
|
| 1. Person Plural | convivemus |
|
| 2. Person Plural | convivetis |
|
| 3. Person Plural | convivent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivar |
|
| 2. Person Singular | conviveris convivere |
|
| 3. Person Singular | convivetur |
|
| 1. Person Plural | convivemur |
|
| 2. Person Plural | convivemini |
|
| 3. Person Plural | conviventur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixi |
|
| 2. Person Singular | convixisti |
|
| 3. Person Singular | convixit |
|
| 1. Person Plural | conviximus |
|
| 2. Person Plural | convixistis |
|
| 3. Person Plural | convixerunt convixere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus sum |
|
| 2. Person Singular | convictus es |
|
| 3. Person Singular | convictus est |
|
| 1. Person Plural | convicti sumus |
|
| 2. Person Plural | convicti estis |
|
| 3. Person Plural | convicti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixerim |
|
| 2. Person Singular | convixeris |
|
| 3. Person Singular | convixerit |
|
| 1. Person Plural | convixerimus |
|
| 2. Person Plural | convixeritis |
|
| 3. Person Plural | convixerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus sim |
|
| 2. Person Singular | convictus sis |
|
| 3. Person Singular | convictus sit |
|
| 1. Person Plural | convicti simus |
|
| 2. Person Plural | convicti sitis |
|
| 3. Person Plural | convicti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixeram |
|
| 2. Person Singular | convixeras |
|
| 3. Person Singular | convixerat |
|
| 1. Person Plural | convixeramus |
|
| 2. Person Plural | convixeratis |
|
| 3. Person Plural | convixerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus eram |
|
| 2. Person Singular | convictus eras |
|
| 3. Person Singular | convictus erat |
|
| 1. Person Plural | convicti eramus |
|
| 2. Person Plural | convicti eratis |
|
| 3. Person Plural | convicti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixissem |
|
| 2. Person Singular | convixisses |
|
| 3. Person Singular | convixisset |
|
| 1. Person Plural | convixissemus |
|
| 2. Person Plural | convixissetis |
|
| 3. Person Plural | convixissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus essem |
|
| 2. Person Singular | convictus esses |
|
| 3. Person Singular | convictus esset |
|
| 1. Person Plural | convicti essemus |
|
| 2. Person Plural | convicti essetis |
|
| 3. Person Plural | convicti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixero |
|
| 2. Person Singular | convixeris |
|
| 3. Person Singular | convixerit |
|
| 1. Person Plural | convixerimus |
|
| 2. Person Plural | convixeritis |
|
| 3. Person Plural | convixerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus ero |
|
| 2. Person Singular | convictus eris |
|
| 3. Person Singular | convictus erit |
|
| 1. Person Plural | convicti erimus |
|
| 2. Person Plural | convicti eritis |
|
| 3. Person Plural | convicti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | convivere |
|
| Vorzeitigkeit | convixisse |
|
| Nachzeitigkeit | convicturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | convivi convivier |
|
| Vorzeitigkeit | convictum esse |
|
| Nachzeitigkeit | convictum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | convive conviv |
! |
| 2. Person Plural | convivite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | convivito |
| 3. Person Singular | convivito |
| 2. Person Plural | convivitote |
| 3. Person Plural | convivunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | convivere |
das |
| Genitiv | convivendi convivundi |
des es |
| Dativ | convivendo convivundo |
dem |
| Akkusativ | convivendum convivundum |
das |
| Ablativ | convivendo convivundo |
durch das |
| Vokativ | convivende convivunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convivendus convivundus |
convivenda convivunda |
convivendum convivundum |
| Genitiv | convivendi convivundi |
convivendae convivundae |
convivendi convivundi |
| Dativ | convivendo convivundo |
convivendae convivundae |
convivendo convivundo |
| Akkusativ | convivendum convivundum |
convivendam convivundam |
convivendum convivundum |
| Ablativ | convivendo convivundo |
convivenda convivunda |
convivendo convivundo |
| Vokativ | convivende convivunde |
convivenda convivunda |
convivendum convivundum |
| Nominativ | convivendi convivundi |
convivendae convivundae |
convivenda convivunda |
| Genitiv | convivendorum convivundorum |
convivendarum convivundarum |
convivendorum convivundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | convivendos convivundos |
convivendas convivundas |
convivenda convivunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | convivendi convivundi |
convivendae convivundae |
convivenda convivunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convivens |
convivens |
convivens |
| Genitiv | conviventis |
conviventis |
conviventis |
| Dativ | conviventi |
conviventi |
conviventi |
| Akkusativ | conviventem |
conviventem |
convivens |
| Ablativ | conviventi convivente |
conviventi convivente |
conviventi convivente |
| Vokativ | convivens |
convivens |
convivens |
| Nominativ | conviventes |
conviventes |
conviventia |
| Genitiv | conviventium conviventum |
conviventium conviventum |
conviventium conviventum |
| Dativ | conviventibus |
conviventibus |
conviventibus |
| Akkusativ | conviventes |
conviventes |
conviventia |
| Ablativ | conviventibus |
conviventibus |
conviventibus |
| Vokativ | conviventes |
conviventes |
conviventia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convictus |
convicta |
convictum |
| Genitiv | convicti |
convictae |
convicti |
| Dativ | convicto |
convictae |
convicto |
| Akkusativ | convictum |
convictam |
convictum |
| Ablativ | convicto |
convicta |
convicto |
| Vokativ | convicte |
convicta |
convictum |
| Nominativ | convicti |
convictae |
convicta |
| Genitiv | convictorum |
convictarum |
convictorum |
| Dativ | convictis |
convictis |
convictis |
| Akkusativ | convictos |
convictas |
convicta |
| Ablativ | convictis |
convictis |
convictis |
| Vokativ | convicti |
convictae |
convicta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convicturus |
convictura |
convicturum |
| Genitiv | convicturi |
convicturae |
convicturi |
| Dativ | convicturo |
convicturae |
convicturo |
| Akkusativ | convicturum |
convicturam |
convicturum |
| Ablativ | convicturo |
convictura |
convicturo |
| Vokativ | convicture |
convictura |
convicturum |
| Nominativ | convicturi |
convicturae |
convictura |
| Genitiv | convicturorum |
convicturarum |
convicturorum |
| Dativ | convicturis |
convicturis |
convicturis |
| Akkusativ | convicturos |
convicturas |
convictura |
| Ablativ | convicturis |
convicturis |
convicturis |
| Vokativ | convicturi |
convicturae |
convictura |
| Supin I | Supin II |
| convictum |
convictu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivo |
|
| 2. Person Singular | convivis |
|
| 3. Person Singular | convivit |
|
| 1. Person Plural | convivimus |
|
| 2. Person Plural | convivitis |
|
| 3. Person Plural | convivunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivor |
|
| 2. Person Singular | conviveris convivere |
|
| 3. Person Singular | convivitur |
|
| 1. Person Plural | convivimur |
|
| 2. Person Plural | convivimini |
|
| 3. Person Plural | convivuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivam |
|
| 2. Person Singular | convivas |
|
| 3. Person Singular | convivat |
|
| 1. Person Plural | convivamus |
|
| 2. Person Plural | convivatis |
|
| 3. Person Plural | convivant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivar |
|
| 2. Person Singular | convivaris convivare |
|
| 3. Person Singular | convivatur |
|
| 1. Person Plural | convivamur |
|
| 2. Person Plural | convivamini |
|
| 3. Person Plural | convivantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivebam |
|
| 2. Person Singular | convivebas |
|
| 3. Person Singular | convivebat |
|
| 1. Person Plural | convivebamus |
|
| 2. Person Plural | convivebatis |
|
| 3. Person Plural | convivebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivebar |
|
| 2. Person Singular | convivebaris convivebare |
|
| 3. Person Singular | convivebatur |
|
| 1. Person Plural | convivebamur |
|
| 2. Person Plural | convivebamini |
|
| 3. Person Plural | convivebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conviverem |
|
| 2. Person Singular | conviveres |
|
| 3. Person Singular | conviveret |
|
| 1. Person Plural | conviveremus |
|
| 2. Person Plural | conviveretis |
|
| 3. Person Plural | conviverent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conviverer |
|
| 2. Person Singular | convivereris conviverere |
|
| 3. Person Singular | conviveretur |
|
| 1. Person Plural | conviveremur |
|
| 2. Person Plural | conviveremini |
|
| 3. Person Plural | conviverentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivam |
|
| 2. Person Singular | convives |
|
| 3. Person Singular | convivet |
|
| 1. Person Plural | convivemus |
|
| 2. Person Plural | convivetis |
|
| 3. Person Plural | convivent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivar |
|
| 2. Person Singular | conviveris convivere |
|
| 3. Person Singular | convivetur |
|
| 1. Person Plural | convivemur |
|
| 2. Person Plural | convivemini |
|
| 3. Person Plural | conviventur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixi |
|
| 2. Person Singular | convixisti |
|
| 3. Person Singular | convixit |
|
| 1. Person Plural | conviximus |
|
| 2. Person Plural | convixistis |
|
| 3. Person Plural | convixerunt convixere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus sum |
|
| 2. Person Singular | convictus es |
|
| 3. Person Singular | convictus est |
|
| 1. Person Plural | convicti sumus |
|
| 2. Person Plural | convicti estis |
|
| 3. Person Plural | convicti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixerim |
|
| 2. Person Singular | convixeris |
|
| 3. Person Singular | convixerit |
|
| 1. Person Plural | convixerimus |
|
| 2. Person Plural | convixeritis |
|
| 3. Person Plural | convixerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus sim |
|
| 2. Person Singular | convictus sis |
|
| 3. Person Singular | convictus sit |
|
| 1. Person Plural | convicti simus |
|
| 2. Person Plural | convicti sitis |
|
| 3. Person Plural | convicti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixeram |
|
| 2. Person Singular | convixeras |
|
| 3. Person Singular | convixerat |
|
| 1. Person Plural | convixeramus |
|
| 2. Person Plural | convixeratis |
|
| 3. Person Plural | convixerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus eram |
|
| 2. Person Singular | convictus eras |
|
| 3. Person Singular | convictus erat |
|
| 1. Person Plural | convicti eramus |
|
| 2. Person Plural | convicti eratis |
|
| 3. Person Plural | convicti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixissem |
|
| 2. Person Singular | convixisses |
|
| 3. Person Singular | convixisset |
|
| 1. Person Plural | convixissemus |
|
| 2. Person Plural | convixissetis |
|
| 3. Person Plural | convixissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus essem |
|
| 2. Person Singular | convictus esses |
|
| 3. Person Singular | convictus esset |
|
| 1. Person Plural | convicti essemus |
|
| 2. Person Plural | convicti essetis |
|
| 3. Person Plural | convicti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixero |
|
| 2. Person Singular | convixeris |
|
| 3. Person Singular | convixerit |
|
| 1. Person Plural | convixerimus |
|
| 2. Person Plural | convixeritis |
|
| 3. Person Plural | convixerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus ero |
|
| 2. Person Singular | convictus eris |
|
| 3. Person Singular | convictus erit |
|
| 1. Person Plural | convicti erimus |
|
| 2. Person Plural | convicti eritis |
|
| 3. Person Plural | convicti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | convivere |
|
| Vorzeitigkeit | convixisse |
|
| Nachzeitigkeit | convicturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | convivi convivier |
|
| Vorzeitigkeit | convictum esse |
|
| Nachzeitigkeit | convictum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | convive conviv |
! |
| 2. Person Plural | convivite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | convivito |
| 3. Person Singular | convivito |
| 2. Person Plural | convivitote |
| 3. Person Plural | convivunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | convivere |
das |
| Genitiv | convivendi convivundi |
des es |
| Dativ | convivendo convivundo |
dem |
| Akkusativ | convivendum convivundum |
das |
| Ablativ | convivendo convivundo |
durch das |
| Vokativ | convivende convivunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convivendus convivundus |
convivenda convivunda |
convivendum convivundum |
| Genitiv | convivendi convivundi |
convivendae convivundae |
convivendi convivundi |
| Dativ | convivendo convivundo |
convivendae convivundae |
convivendo convivundo |
| Akkusativ | convivendum convivundum |
convivendam convivundam |
convivendum convivundum |
| Ablativ | convivendo convivundo |
convivenda convivunda |
convivendo convivundo |
| Vokativ | convivende convivunde |
convivenda convivunda |
convivendum convivundum |
| Nominativ | convivendi convivundi |
convivendae convivundae |
convivenda convivunda |
| Genitiv | convivendorum convivundorum |
convivendarum convivundarum |
convivendorum convivundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | convivendos convivundos |
convivendas convivundas |
convivenda convivunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | convivendi convivundi |
convivendae convivundae |
convivenda convivunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convivens |
convivens |
convivens |
| Genitiv | conviventis |
conviventis |
conviventis |
| Dativ | conviventi |
conviventi |
conviventi |
| Akkusativ | conviventem |
conviventem |
convivens |
| Ablativ | conviventi convivente |
conviventi convivente |
conviventi convivente |
| Vokativ | convivens |
convivens |
convivens |
| Nominativ | conviventes |
conviventes |
conviventia |
| Genitiv | conviventium conviventum |
conviventium conviventum |
conviventium conviventum |
| Dativ | conviventibus |
conviventibus |
conviventibus |
| Akkusativ | conviventes |
conviventes |
conviventia |
| Ablativ | conviventibus |
conviventibus |
conviventibus |
| Vokativ | conviventes |
conviventes |
conviventia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convictus |
convicta |
convictum |
| Genitiv | convicti |
convictae |
convicti |
| Dativ | convicto |
convictae |
convicto |
| Akkusativ | convictum |
convictam |
convictum |
| Ablativ | convicto |
convicta |
convicto |
| Vokativ | convicte |
convicta |
convictum |
| Nominativ | convicti |
convictae |
convicta |
| Genitiv | convictorum |
convictarum |
convictorum |
| Dativ | convictis |
convictis |
convictis |
| Akkusativ | convictos |
convictas |
convicta |
| Ablativ | convictis |
convictis |
convictis |
| Vokativ | convicti |
convictae |
convicta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convicturus |
convictura |
convicturum |
| Genitiv | convicturi |
convicturae |
convicturi |
| Dativ | convicturo |
convicturae |
convicturo |
| Akkusativ | convicturum |
convicturam |
convicturum |
| Ablativ | convicturo |
convictura |
convicturo |
| Vokativ | convicture |
convictura |
convicturum |
| Nominativ | convicturi |
convicturae |
convictura |
| Genitiv | convicturorum |
convicturarum |
convicturorum |
| Dativ | convicturis |
convicturis |
convicturis |
| Akkusativ | convicturos |
convicturas |
convictura |
| Ablativ | convicturis |
convicturis |
convicturis |
| Vokativ | convicturi |
convicturae |
convictura |
| Supin I | Supin II |
| convictum |
convictu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivo |
|
| 2. Person Singular | convivis |
|
| 3. Person Singular | convivit |
|
| 1. Person Plural | convivimus |
|
| 2. Person Plural | convivitis |
|
| 3. Person Plural | convivunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivor |
|
| 2. Person Singular | conviveris convivere |
|
| 3. Person Singular | convivitur |
|
| 1. Person Plural | convivimur |
|
| 2. Person Plural | convivimini |
|
| 3. Person Plural | convivuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivam |
|
| 2. Person Singular | convivas |
|
| 3. Person Singular | convivat |
|
| 1. Person Plural | convivamus |
|
| 2. Person Plural | convivatis |
|
| 3. Person Plural | convivant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivar |
|
| 2. Person Singular | convivaris convivare |
|
| 3. Person Singular | convivatur |
|
| 1. Person Plural | convivamur |
|
| 2. Person Plural | convivamini |
|
| 3. Person Plural | convivantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivebam |
|
| 2. Person Singular | convivebas |
|
| 3. Person Singular | convivebat |
|
| 1. Person Plural | convivebamus |
|
| 2. Person Plural | convivebatis |
|
| 3. Person Plural | convivebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivebar |
|
| 2. Person Singular | convivebaris convivebare |
|
| 3. Person Singular | convivebatur |
|
| 1. Person Plural | convivebamur |
|
| 2. Person Plural | convivebamini |
|
| 3. Person Plural | convivebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conviverem |
|
| 2. Person Singular | conviveres |
|
| 3. Person Singular | conviveret |
|
| 1. Person Plural | conviveremus |
|
| 2. Person Plural | conviveretis |
|
| 3. Person Plural | conviverent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conviverer |
|
| 2. Person Singular | convivereris conviverere |
|
| 3. Person Singular | conviveretur |
|
| 1. Person Plural | conviveremur |
|
| 2. Person Plural | conviveremini |
|
| 3. Person Plural | conviverentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivam |
|
| 2. Person Singular | convives |
|
| 3. Person Singular | convivet |
|
| 1. Person Plural | convivemus |
|
| 2. Person Plural | convivetis |
|
| 3. Person Plural | convivent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivar |
|
| 2. Person Singular | conviveris convivere |
|
| 3. Person Singular | convivetur |
|
| 1. Person Plural | convivemur |
|
| 2. Person Plural | convivemini |
|
| 3. Person Plural | conviventur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixi |
|
| 2. Person Singular | convixisti |
|
| 3. Person Singular | convixit |
|
| 1. Person Plural | conviximus |
|
| 2. Person Plural | convixistis |
|
| 3. Person Plural | convixerunt convixere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus sum |
|
| 2. Person Singular | convictus es |
|
| 3. Person Singular | convictus est |
|
| 1. Person Plural | convicti sumus |
|
| 2. Person Plural | convicti estis |
|
| 3. Person Plural | convicti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixerim |
|
| 2. Person Singular | convixeris |
|
| 3. Person Singular | convixerit |
|
| 1. Person Plural | convixerimus |
|
| 2. Person Plural | convixeritis |
|
| 3. Person Plural | convixerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus sim |
|
| 2. Person Singular | convictus sis |
|
| 3. Person Singular | convictus sit |
|
| 1. Person Plural | convicti simus |
|
| 2. Person Plural | convicti sitis |
|
| 3. Person Plural | convicti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixeram |
|
| 2. Person Singular | convixeras |
|
| 3. Person Singular | convixerat |
|
| 1. Person Plural | convixeramus |
|
| 2. Person Plural | convixeratis |
|
| 3. Person Plural | convixerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus eram |
|
| 2. Person Singular | convictus eras |
|
| 3. Person Singular | convictus erat |
|
| 1. Person Plural | convicti eramus |
|
| 2. Person Plural | convicti eratis |
|
| 3. Person Plural | convicti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixissem |
|
| 2. Person Singular | convixisses |
|
| 3. Person Singular | convixisset |
|
| 1. Person Plural | convixissemus |
|
| 2. Person Plural | convixissetis |
|
| 3. Person Plural | convixissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus essem |
|
| 2. Person Singular | convictus esses |
|
| 3. Person Singular | convictus esset |
|
| 1. Person Plural | convicti essemus |
|
| 2. Person Plural | convicti essetis |
|
| 3. Person Plural | convicti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixero |
|
| 2. Person Singular | convixeris |
|
| 3. Person Singular | convixerit |
|
| 1. Person Plural | convixerimus |
|
| 2. Person Plural | convixeritis |
|
| 3. Person Plural | convixerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus ero |
|
| 2. Person Singular | convictus eris |
|
| 3. Person Singular | convictus erit |
|
| 1. Person Plural | convicti erimus |
|
| 2. Person Plural | convicti eritis |
|
| 3. Person Plural | convicti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | convivere |
|
| Vorzeitigkeit | convixisse |
|
| Nachzeitigkeit | convicturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | convivi convivier |
|
| Vorzeitigkeit | convictum esse |
|
| Nachzeitigkeit | convictum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | convive conviv |
! |
| 2. Person Plural | convivite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | convivito |
| 3. Person Singular | convivito |
| 2. Person Plural | convivitote |
| 3. Person Plural | convivunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | convivere |
das |
| Genitiv | convivendi convivundi |
des es |
| Dativ | convivendo convivundo |
dem |
| Akkusativ | convivendum convivundum |
das |
| Ablativ | convivendo convivundo |
durch das |
| Vokativ | convivende convivunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convivendus convivundus |
convivenda convivunda |
convivendum convivundum |
| Genitiv | convivendi convivundi |
convivendae convivundae |
convivendi convivundi |
| Dativ | convivendo convivundo |
convivendae convivundae |
convivendo convivundo |
| Akkusativ | convivendum convivundum |
convivendam convivundam |
convivendum convivundum |
| Ablativ | convivendo convivundo |
convivenda convivunda |
convivendo convivundo |
| Vokativ | convivende convivunde |
convivenda convivunda |
convivendum convivundum |
| Nominativ | convivendi convivundi |
convivendae convivundae |
convivenda convivunda |
| Genitiv | convivendorum convivundorum |
convivendarum convivundarum |
convivendorum convivundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | convivendos convivundos |
convivendas convivundas |
convivenda convivunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | convivendi convivundi |
convivendae convivundae |
convivenda convivunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convivens |
convivens |
convivens |
| Genitiv | conviventis |
conviventis |
conviventis |
| Dativ | conviventi |
conviventi |
conviventi |
| Akkusativ | conviventem |
conviventem |
convivens |
| Ablativ | conviventi convivente |
conviventi convivente |
conviventi convivente |
| Vokativ | convivens |
convivens |
convivens |
| Nominativ | conviventes |
conviventes |
conviventia |
| Genitiv | conviventium conviventum |
conviventium conviventum |
conviventium conviventum |
| Dativ | conviventibus |
conviventibus |
conviventibus |
| Akkusativ | conviventes |
conviventes |
conviventia |
| Ablativ | conviventibus |
conviventibus |
conviventibus |
| Vokativ | conviventes |
conviventes |
conviventia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convictus |
convicta |
convictum |
| Genitiv | convicti |
convictae |
convicti |
| Dativ | convicto |
convictae |
convicto |
| Akkusativ | convictum |
convictam |
convictum |
| Ablativ | convicto |
convicta |
convicto |
| Vokativ | convicte |
convicta |
convictum |
| Nominativ | convicti |
convictae |
convicta |
| Genitiv | convictorum |
convictarum |
convictorum |
| Dativ | convictis |
convictis |
convictis |
| Akkusativ | convictos |
convictas |
convicta |
| Ablativ | convictis |
convictis |
convictis |
| Vokativ | convicti |
convictae |
convicta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convicturus |
convictura |
convicturum |
| Genitiv | convicturi |
convicturae |
convicturi |
| Dativ | convicturo |
convicturae |
convicturo |
| Akkusativ | convicturum |
convicturam |
convicturum |
| Ablativ | convicturo |
convictura |
convicturo |
| Vokativ | convicture |
convictura |
convicturum |
| Nominativ | convicturi |
convicturae |
convictura |
| Genitiv | convicturorum |
convicturarum |
convicturorum |
| Dativ | convicturis |
convicturis |
convicturis |
| Akkusativ | convicturos |
convicturas |
convictura |
| Ablativ | convicturis |
convicturis |
convicturis |
| Vokativ | convicturi |
convicturae |
convictura |
| Supin I | Supin II |
| convictum |
convictu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivo |
|
| 2. Person Singular | convivis |
|
| 3. Person Singular | convivit |
|
| 1. Person Plural | convivimus |
|
| 2. Person Plural | convivitis |
|
| 3. Person Plural | convivunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivor |
|
| 2. Person Singular | conviveris convivere |
|
| 3. Person Singular | convivitur |
|
| 1. Person Plural | convivimur |
|
| 2. Person Plural | convivimini |
|
| 3. Person Plural | convivuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivam |
|
| 2. Person Singular | convivas |
|
| 3. Person Singular | convivat |
|
| 1. Person Plural | convivamus |
|
| 2. Person Plural | convivatis |
|
| 3. Person Plural | convivant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivar |
|
| 2. Person Singular | convivaris convivare |
|
| 3. Person Singular | convivatur |
|
| 1. Person Plural | convivamur |
|
| 2. Person Plural | convivamini |
|
| 3. Person Plural | convivantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivebam |
|
| 2. Person Singular | convivebas |
|
| 3. Person Singular | convivebat |
|
| 1. Person Plural | convivebamus |
|
| 2. Person Plural | convivebatis |
|
| 3. Person Plural | convivebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivebar |
|
| 2. Person Singular | convivebaris convivebare |
|
| 3. Person Singular | convivebatur |
|
| 1. Person Plural | convivebamur |
|
| 2. Person Plural | convivebamini |
|
| 3. Person Plural | convivebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conviverem |
|
| 2. Person Singular | conviveres |
|
| 3. Person Singular | conviveret |
|
| 1. Person Plural | conviveremus |
|
| 2. Person Plural | conviveretis |
|
| 3. Person Plural | conviverent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conviverer |
|
| 2. Person Singular | convivereris conviverere |
|
| 3. Person Singular | conviveretur |
|
| 1. Person Plural | conviveremur |
|
| 2. Person Plural | conviveremini |
|
| 3. Person Plural | conviverentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivam |
|
| 2. Person Singular | convives |
|
| 3. Person Singular | convivet |
|
| 1. Person Plural | convivemus |
|
| 2. Person Plural | convivetis |
|
| 3. Person Plural | convivent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivar |
|
| 2. Person Singular | conviveris convivere |
|
| 3. Person Singular | convivetur |
|
| 1. Person Plural | convivemur |
|
| 2. Person Plural | convivemini |
|
| 3. Person Plural | conviventur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixi |
|
| 2. Person Singular | convixisti |
|
| 3. Person Singular | convixit |
|
| 1. Person Plural | conviximus |
|
| 2. Person Plural | convixistis |
|
| 3. Person Plural | convixerunt convixere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus sum |
|
| 2. Person Singular | convictus es |
|
| 3. Person Singular | convictus est |
|
| 1. Person Plural | convicti sumus |
|
| 2. Person Plural | convicti estis |
|
| 3. Person Plural | convicti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixerim |
|
| 2. Person Singular | convixeris |
|
| 3. Person Singular | convixerit |
|
| 1. Person Plural | convixerimus |
|
| 2. Person Plural | convixeritis |
|
| 3. Person Plural | convixerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus sim |
|
| 2. Person Singular | convictus sis |
|
| 3. Person Singular | convictus sit |
|
| 1. Person Plural | convicti simus |
|
| 2. Person Plural | convicti sitis |
|
| 3. Person Plural | convicti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixeram |
|
| 2. Person Singular | convixeras |
|
| 3. Person Singular | convixerat |
|
| 1. Person Plural | convixeramus |
|
| 2. Person Plural | convixeratis |
|
| 3. Person Plural | convixerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus eram |
|
| 2. Person Singular | convictus eras |
|
| 3. Person Singular | convictus erat |
|
| 1. Person Plural | convicti eramus |
|
| 2. Person Plural | convicti eratis |
|
| 3. Person Plural | convicti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixissem |
|
| 2. Person Singular | convixisses |
|
| 3. Person Singular | convixisset |
|
| 1. Person Plural | convixissemus |
|
| 2. Person Plural | convixissetis |
|
| 3. Person Plural | convixissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus essem |
|
| 2. Person Singular | convictus esses |
|
| 3. Person Singular | convictus esset |
|
| 1. Person Plural | convicti essemus |
|
| 2. Person Plural | convicti essetis |
|
| 3. Person Plural | convicti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixero |
|
| 2. Person Singular | convixeris |
|
| 3. Person Singular | convixerit |
|
| 1. Person Plural | convixerimus |
|
| 2. Person Plural | convixeritis |
|
| 3. Person Plural | convixerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus ero |
|
| 2. Person Singular | convictus eris |
|
| 3. Person Singular | convictus erit |
|
| 1. Person Plural | convicti erimus |
|
| 2. Person Plural | convicti eritis |
|
| 3. Person Plural | convicti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | convivere |
|
| Vorzeitigkeit | convixisse |
|
| Nachzeitigkeit | convicturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | convivi convivier |
|
| Vorzeitigkeit | convictum esse |
|
| Nachzeitigkeit | convictum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | convive conviv |
! |
| 2. Person Plural | convivite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | convivito |
| 3. Person Singular | convivito |
| 2. Person Plural | convivitote |
| 3. Person Plural | convivunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | convivere |
das |
| Genitiv | convivendi convivundi |
des es |
| Dativ | convivendo convivundo |
dem |
| Akkusativ | convivendum convivundum |
das |
| Ablativ | convivendo convivundo |
durch das |
| Vokativ | convivende convivunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convivendus convivundus |
convivenda convivunda |
convivendum convivundum |
| Genitiv | convivendi convivundi |
convivendae convivundae |
convivendi convivundi |
| Dativ | convivendo convivundo |
convivendae convivundae |
convivendo convivundo |
| Akkusativ | convivendum convivundum |
convivendam convivundam |
convivendum convivundum |
| Ablativ | convivendo convivundo |
convivenda convivunda |
convivendo convivundo |
| Vokativ | convivende convivunde |
convivenda convivunda |
convivendum convivundum |
| Nominativ | convivendi convivundi |
convivendae convivundae |
convivenda convivunda |
| Genitiv | convivendorum convivundorum |
convivendarum convivundarum |
convivendorum convivundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | convivendos convivundos |
convivendas convivundas |
convivenda convivunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | convivendi convivundi |
convivendae convivundae |
convivenda convivunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convivens |
convivens |
convivens |
| Genitiv | conviventis |
conviventis |
conviventis |
| Dativ | conviventi |
conviventi |
conviventi |
| Akkusativ | conviventem |
conviventem |
convivens |
| Ablativ | conviventi convivente |
conviventi convivente |
conviventi convivente |
| Vokativ | convivens |
convivens |
convivens |
| Nominativ | conviventes |
conviventes |
conviventia |
| Genitiv | conviventium conviventum |
conviventium conviventum |
conviventium conviventum |
| Dativ | conviventibus |
conviventibus |
conviventibus |
| Akkusativ | conviventes |
conviventes |
conviventia |
| Ablativ | conviventibus |
conviventibus |
conviventibus |
| Vokativ | conviventes |
conviventes |
conviventia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convictus |
convicta |
convictum |
| Genitiv | convicti |
convictae |
convicti |
| Dativ | convicto |
convictae |
convicto |
| Akkusativ | convictum |
convictam |
convictum |
| Ablativ | convicto |
convicta |
convicto |
| Vokativ | convicte |
convicta |
convictum |
| Nominativ | convicti |
convictae |
convicta |
| Genitiv | convictorum |
convictarum |
convictorum |
| Dativ | convictis |
convictis |
convictis |
| Akkusativ | convictos |
convictas |
convicta |
| Ablativ | convictis |
convictis |
convictis |
| Vokativ | convicti |
convictae |
convicta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convicturus |
convictura |
convicturum |
| Genitiv | convicturi |
convicturae |
convicturi |
| Dativ | convicturo |
convicturae |
convicturo |
| Akkusativ | convicturum |
convicturam |
convicturum |
| Ablativ | convicturo |
convictura |
convicturo |
| Vokativ | convicture |
convictura |
convicturum |
| Nominativ | convicturi |
convicturae |
convictura |
| Genitiv | convicturorum |
convicturarum |
convicturorum |
| Dativ | convicturis |
convicturis |
convicturis |
| Akkusativ | convicturos |
convicturas |
convictura |
| Ablativ | convicturis |
convicturis |
convicturis |
| Vokativ | convicturi |
convicturae |
convictura |
| Supin I | Supin II |
| convictum |
convictu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivo |
|
| 2. Person Singular | convivis |
|
| 3. Person Singular | convivit |
|
| 1. Person Plural | convivimus |
|
| 2. Person Plural | convivitis |
|
| 3. Person Plural | convivunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivor |
|
| 2. Person Singular | conviveris convivere |
|
| 3. Person Singular | convivitur |
|
| 1. Person Plural | convivimur |
|
| 2. Person Plural | convivimini |
|
| 3. Person Plural | convivuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivam |
|
| 2. Person Singular | convivas |
|
| 3. Person Singular | convivat |
|
| 1. Person Plural | convivamus |
|
| 2. Person Plural | convivatis |
|
| 3. Person Plural | convivant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivar |
|
| 2. Person Singular | convivaris convivare |
|
| 3. Person Singular | convivatur |
|
| 1. Person Plural | convivamur |
|
| 2. Person Plural | convivamini |
|
| 3. Person Plural | convivantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivebam |
|
| 2. Person Singular | convivebas |
|
| 3. Person Singular | convivebat |
|
| 1. Person Plural | convivebamus |
|
| 2. Person Plural | convivebatis |
|
| 3. Person Plural | convivebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivebar |
|
| 2. Person Singular | convivebaris convivebare |
|
| 3. Person Singular | convivebatur |
|
| 1. Person Plural | convivebamur |
|
| 2. Person Plural | convivebamini |
|
| 3. Person Plural | convivebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conviverem |
|
| 2. Person Singular | conviveres |
|
| 3. Person Singular | conviveret |
|
| 1. Person Plural | conviveremus |
|
| 2. Person Plural | conviveretis |
|
| 3. Person Plural | conviverent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conviverer |
|
| 2. Person Singular | convivereris conviverere |
|
| 3. Person Singular | conviveretur |
|
| 1. Person Plural | conviveremur |
|
| 2. Person Plural | conviveremini |
|
| 3. Person Plural | conviverentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convivam |
|
| 2. Person Singular | convives |
|
| 3. Person Singular | convivet |
|
| 1. Person Plural | convivemus |
|
| 2. Person Plural | convivetis |
|
| 3. Person Plural | convivent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convivar |
|
| 2. Person Singular | conviveris convivere |
|
| 3. Person Singular | convivetur |
|
| 1. Person Plural | convivemur |
|
| 2. Person Plural | convivemini |
|
| 3. Person Plural | conviventur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixi |
|
| 2. Person Singular | convixisti |
|
| 3. Person Singular | convixit |
|
| 1. Person Plural | conviximus |
|
| 2. Person Plural | convixistis |
|
| 3. Person Plural | convixerunt convixere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus sum |
|
| 2. Person Singular | convictus es |
|
| 3. Person Singular | convictus est |
|
| 1. Person Plural | convicti sumus |
|
| 2. Person Plural | convicti estis |
|
| 3. Person Plural | convicti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixerim |
|
| 2. Person Singular | convixeris |
|
| 3. Person Singular | convixerit |
|
| 1. Person Plural | convixerimus |
|
| 2. Person Plural | convixeritis |
|
| 3. Person Plural | convixerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus sim |
|
| 2. Person Singular | convictus sis |
|
| 3. Person Singular | convictus sit |
|
| 1. Person Plural | convicti simus |
|
| 2. Person Plural | convicti sitis |
|
| 3. Person Plural | convicti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixeram |
|
| 2. Person Singular | convixeras |
|
| 3. Person Singular | convixerat |
|
| 1. Person Plural | convixeramus |
|
| 2. Person Plural | convixeratis |
|
| 3. Person Plural | convixerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus eram |
|
| 2. Person Singular | convictus eras |
|
| 3. Person Singular | convictus erat |
|
| 1. Person Plural | convicti eramus |
|
| 2. Person Plural | convicti eratis |
|
| 3. Person Plural | convicti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixissem |
|
| 2. Person Singular | convixisses |
|
| 3. Person Singular | convixisset |
|
| 1. Person Plural | convixissemus |
|
| 2. Person Plural | convixissetis |
|
| 3. Person Plural | convixissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus essem |
|
| 2. Person Singular | convictus esses |
|
| 3. Person Singular | convictus esset |
|
| 1. Person Plural | convicti essemus |
|
| 2. Person Plural | convicti essetis |
|
| 3. Person Plural | convicti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | convixero |
|
| 2. Person Singular | convixeris |
|
| 3. Person Singular | convixerit |
|
| 1. Person Plural | convixerimus |
|
| 2. Person Plural | convixeritis |
|
| 3. Person Plural | convixerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | convictus ero |
|
| 2. Person Singular | convictus eris |
|
| 3. Person Singular | convictus erit |
|
| 1. Person Plural | convicti erimus |
|
| 2. Person Plural | convicti eritis |
|
| 3. Person Plural | convicti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | convivere |
|
| Vorzeitigkeit | convixisse |
|
| Nachzeitigkeit | convicturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | convivi convivier |
|
| Vorzeitigkeit | convictum esse |
|
| Nachzeitigkeit | convictum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | convive conviv |
! |
| 2. Person Plural | convivite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | convivito |
| 3. Person Singular | convivito |
| 2. Person Plural | convivitote |
| 3. Person Plural | convivunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | convivere |
das |
| Genitiv | convivendi convivundi |
des es |
| Dativ | convivendo convivundo |
dem |
| Akkusativ | convivendum convivundum |
das |
| Ablativ | convivendo convivundo |
durch das |
| Vokativ | convivende convivunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convivendus convivundus |
convivenda convivunda |
convivendum convivundum |
| Genitiv | convivendi convivundi |
convivendae convivundae |
convivendi convivundi |
| Dativ | convivendo convivundo |
convivendae convivundae |
convivendo convivundo |
| Akkusativ | convivendum convivundum |
convivendam convivundam |
convivendum convivundum |
| Ablativ | convivendo convivundo |
convivenda convivunda |
convivendo convivundo |
| Vokativ | convivende convivunde |
convivenda convivunda |
convivendum convivundum |
| Nominativ | convivendi convivundi |
convivendae convivundae |
convivenda convivunda |
| Genitiv | convivendorum convivundorum |
convivendarum convivundarum |
convivendorum convivundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | convivendos convivundos |
convivendas convivundas |
convivenda convivunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | convivendi convivundi |
convivendae convivundae |
convivenda convivunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convivens |
convivens |
convivens |
| Genitiv | conviventis |
conviventis |
conviventis |
| Dativ | conviventi |
conviventi |
conviventi |
| Akkusativ | conviventem |
conviventem |
convivens |
| Ablativ | conviventi convivente |
conviventi convivente |
conviventi convivente |
| Vokativ | convivens |
convivens |
convivens |
| Nominativ | conviventes |
conviventes |
conviventia |
| Genitiv | conviventium conviventum |
conviventium conviventum |
conviventium conviventum |
| Dativ | conviventibus |
conviventibus |
conviventibus |
| Akkusativ | conviventes |
conviventes |
conviventia |
| Ablativ | conviventibus |
conviventibus |
conviventibus |
| Vokativ | conviventes |
conviventes |
conviventia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convictus |
convicta |
convictum |
| Genitiv | convicti |
convictae |
convicti |
| Dativ | convicto |
convictae |
convicto |
| Akkusativ | convictum |
convictam |
convictum |
| Ablativ | convicto |
convicta |
convicto |
| Vokativ | convicte |
convicta |
convictum |
| Nominativ | convicti |
convictae |
convicta |
| Genitiv | convictorum |
convictarum |
convictorum |
| Dativ | convictis |
convictis |
convictis |
| Akkusativ | convictos |
convictas |
convicta |
| Ablativ | convictis |
convictis |
convictis |
| Vokativ | convicti |
convictae |
convicta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | convicturus |
convictura |
convicturum |
| Genitiv | convicturi |
convicturae |
convicturi |
| Dativ | convicturo |
convicturae |
convicturo |
| Akkusativ | convicturum |
convicturam |
convicturum |
| Ablativ | convicturo |
convictura |
convicturo |
| Vokativ | convicture |
convictura |
convicturum |
| Nominativ | convicturi |
convicturae |
convictura |
| Genitiv | convicturorum |
convicturarum |
convicturorum |
| Dativ | convicturis |
convicturis |
convicturis |
| Akkusativ | convicturos |
convicturas |
convictura |
| Ablativ | convicturis |
convicturis |
convicturis |
| Vokativ | convicturi |
convicturae |
convictura |
| Supin I | Supin II |
| convictum |
convictu |