Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquito
|
ich backe |
| 2. Person Singular |
coquitas
|
du bäckst |
| 3. Person Singular |
coquitat
|
er/sie/es bäckt |
| 1. Person Plural |
coquitamus
|
wir backen |
| 2. Person Plural |
coquitatis
|
ihr backt |
| 3. Person Plural |
coquitant
|
sie backen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitor
|
ich werde gebacken |
| 2. Person Singular |
coquitaris coquitare
|
du wirst gebacken |
| 3. Person Singular |
coquitatur
|
er/sie/es wird gebacken |
| 1. Person Plural |
coquitamur
|
wir werden gebacken |
| 2. Person Plural |
coquitamini
|
ihr werdet gebacken |
| 3. Person Plural |
coquitantur
|
sie werden gebacken |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitem
|
ich backe |
| 2. Person Singular |
coquites
|
du backest |
| 3. Person Singular |
coquitet
|
er/sie/es backe |
| 1. Person Plural |
coquitemus
|
wir backen |
| 2. Person Plural |
coquitetis
|
ihr backet |
| 3. Person Plural |
coquitent
|
sie backen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquiter
|
ich werde gebacken |
| 2. Person Singular |
coquiteris coquitere
|
du werdest gebacken |
| 3. Person Singular |
coquitetur
|
er/sie/es werde gebacken |
| 1. Person Plural |
coquitemur
|
wir werden gebacken |
| 2. Person Plural |
coquitemini
|
ihr werdet gebacken |
| 3. Person Plural |
coquitentur
|
sie werden gebacken |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitabam
|
ich buk; backte |
| 2. Person Singular |
coquitabas
|
du bukest; backtest |
| 3. Person Singular |
coquitabat
|
er/sie/es buk; backte |
| 1. Person Plural |
coquitabamus
|
wir buken; backten |
| 2. Person Plural |
coquitabatis
|
ihr buket; backtet |
| 3. Person Plural |
coquitabant
|
sie buken; backten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitabar
|
ich wurde gebacken |
| 2. Person Singular |
coquitabaris coquitabare
|
du wurdest gebacken |
| 3. Person Singular |
coquitabatur
|
er/sie/es wurde gebacken |
| 1. Person Plural |
coquitabamur
|
wir wurden gebacken |
| 2. Person Plural |
coquitabamini
|
ihr wurdet gebacken |
| 3. Person Plural |
coquitabantur
|
sie wurden gebacken |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitarem
|
ich büke |
| 2. Person Singular |
coquitares
|
du bükest |
| 3. Person Singular |
coquitaret
|
er/sie/es büke |
| 1. Person Plural |
coquitaremus
|
wir büken |
| 2. Person Plural |
coquitaretis
|
ihr büket |
| 3. Person Plural |
coquitarent
|
sie büken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitarer
|
ich würde gebacken |
| 2. Person Singular |
coquitareris coquitarere
|
du würdest gebacken |
| 3. Person Singular |
coquitaretur
|
er/sie/es würde gebacken |
| 1. Person Plural |
coquitaremur
|
wir würden gebacken |
| 2. Person Plural |
coquitaremini
|
ihr würdet gebacken |
| 3. Person Plural |
coquitarentur
|
sie würden gebacken |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitabo
|
ich werde backen |
| 2. Person Singular |
coquitabis
|
du wirst backen |
| 3. Person Singular |
coquitabit
|
er/sie/es wird backen |
| 1. Person Plural |
coquitabimus
|
wir werden backen |
| 2. Person Plural |
coquitabitis
|
ihr werdet backen |
| 3. Person Plural |
coquitabunt
|
sie werden backen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitabor
|
ich werde gebacken |
| 2. Person Singular |
coquitaberis coquitabere
|
du wirst gebacken |
| 3. Person Singular |
coquitabitur
|
er/sie/es wird gebacken |
| 1. Person Plural |
coquitabimur
|
wir werden gebacken |
| 2. Person Plural |
coquitabimini
|
ihr werdet gebacken |
| 3. Person Plural |
coquitabuntur
|
sie werden gebacken |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitavi
|
ich habe gebacken |
| 2. Person Singular |
coquitavisti
|
du hast gebacken |
| 3. Person Singular |
coquitavit
|
er/sie/es hat gebacken |
| 1. Person Plural |
coquitavimus
|
wir haben gebacken |
| 2. Person Plural |
coquitavistis
|
ihr habt gebacken |
| 3. Person Plural |
coquitaverunt coquitavere
|
sie haben gebacken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus sum
|
ich bin gebacken worden |
| 2. Person Singular |
coquitatus es
|
du bist gebacken worden |
| 3. Person Singular |
coquitatus est
|
er/sie/es ist gebacken worden |
| 1. Person Plural |
coquitati sumus
|
wir sind gebacken worden |
| 2. Person Plural |
coquitati estis
|
ihr seid gebacken worden |
| 3. Person Plural |
coquitati sunt
|
sie sind gebacken worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitaverim
|
ich habe gebacken |
| 2. Person Singular |
coquitaveris
|
du habest gebacken |
| 3. Person Singular |
coquitaverit
|
er/sie/es habe gebacken |
| 1. Person Plural |
coquitaverimus
|
wir haben gebacken |
| 2. Person Plural |
coquitaveritis
|
ihr habet gebacken |
| 3. Person Plural |
coquitaverint
|
sie haben gebacken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus sim
|
ich sei gebacken worden |
| 2. Person Singular |
coquitatus sis
|
du seiest gebacken worden |
| 3. Person Singular |
coquitatus sit
|
er/sie/es sei gebacken worden |
| 1. Person Plural |
coquitati simus
|
wir seien gebacken worden |
| 2. Person Plural |
coquitati sitis
|
ihr seiet gebacken worden |
| 3. Person Plural |
coquitati sint
|
sie seien gebacken worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitaveram
|
ich hatte gebacken |
| 2. Person Singular |
coquitaveras
|
du hattest gebacken |
| 3. Person Singular |
coquitaverat
|
er/sie/es hatte gebacken |
| 1. Person Plural |
coquitaveramus
|
wir hatten gebacken |
| 2. Person Plural |
coquitaveratis
|
ihr hattet gebacken |
| 3. Person Plural |
coquitaverant
|
sie hatten gebacken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus eram
|
ich war gebacken worden |
| 2. Person Singular |
coquitatus eras
|
du warst gebacken worden |
| 3. Person Singular |
coquitatus erat
|
er/sie/es war gebacken worden |
| 1. Person Plural |
coquitati eramus
|
wir waren gebacken worden |
| 2. Person Plural |
coquitati eratis
|
ihr warst gebacken worden |
| 3. Person Plural |
coquitati erant
|
sie waren gebacken worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitavissem
|
ich hätte gebacken |
| 2. Person Singular |
coquitavisses
|
du hättest gebacken |
| 3. Person Singular |
coquitavisset
|
er/sie/es hätte gebacken |
| 1. Person Plural |
coquitavissemus
|
wir hätten gebacken |
| 2. Person Plural |
coquitavissetis
|
ihr hättet gebacken |
| 3. Person Plural |
coquitavissent
|
sie hätten gebacken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus essem
|
ich wäre gebacken worden |
| 2. Person Singular |
coquitatus esses
|
du wärest gebacken worden |
| 3. Person Singular |
coquitatus esset
|
er/sie/es wäre gebacken worden |
| 1. Person Plural |
coquitati essemus
|
wir wären gebacken worden |
| 2. Person Plural |
coquitati essetis
|
ihr wäret gebacken worden |
| 3. Person Plural |
coquitati essent
|
sie wären gebacken worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitavero
|
ich werde gebacken haben |
| 2. Person Singular |
coquitaveris
|
du wirst gebacken haben |
| 3. Person Singular |
coquitaverit
|
er/sie/es wird gebacken haben |
| 1. Person Plural |
coquitaverimus
|
wir werden gebacken haben |
| 2. Person Plural |
coquitaveritis
|
ihr werdet gebacken haben |
| 3. Person Plural |
coquitaverint
|
sie werden gebacken haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus ero
|
ich werde gebacken worden sein |
| 2. Person Singular |
coquitatus eris
|
du werdest gebacken worden sein |
| 3. Person Singular |
coquitatus erit
|
er/sie/es werde gebacken worden sein |
| 1. Person Plural |
coquitati erimus
|
wir werden gebacken worden sein |
| 2. Person Plural |
coquitati eritis
|
ihr werdet gebacken worden sein |
| 3. Person Plural |
coquitati erunt
|
sie werden gebacken worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coquitare
|
backen |
| Vorzeitigkeit |
coquitavisse
|
gebacken haben |
| Nachzeitigkeit |
coquitaturum esse
|
backen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coquitari coquitarier
|
gebacken werden |
| Vorzeitigkeit |
coquitatum esse
|
gebacken worden sein |
| Nachzeitigkeit |
coquitatum iri
|
künftig gebacken werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
coquita
|
backe! |
| 2. Person Plural |
coquitate
|
backt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
coquitato
|
| 3. Person Singular |
coquitato
|
| 2. Person Plural |
coquitatote
|
| 3. Person Plural |
coquitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
coquitare
|
das Backen |
| Genitiv |
coquitandi
|
des Backens |
| Dativ |
coquitando
|
dem Backen |
| Akkusativ |
coquitandum
|
das Backen |
| Ablativ |
coquitando
|
durch das Backen |
| Vokativ |
coquitande
|
Backen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coquitandus
|
coquitanda
|
coquitandum
|
| Genitiv |
coquitandi
|
coquitandae
|
coquitandi
|
| Dativ |
coquitando
|
coquitandae
|
coquitando
|
| Akkusativ |
coquitandum
|
coquitandam
|
coquitandum
|
| Ablativ |
coquitando
|
coquitanda
|
coquitando
|
| Vokativ |
coquitande
|
coquitanda
|
coquitandum
|
Plural
| Nominativ |
coquitandi
|
coquitandae
|
coquitanda
|
| Genitiv |
coquitandorum
|
coquitandarum
|
coquitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
coquitandos
|
coquitandas
|
coquitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
coquitandi
|
coquitandae
|
coquitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coquitans
|
coquitans
|
coquitans
|
| Genitiv |
coquitantis
|
coquitantis
|
coquitantis
|
| Dativ |
coquitanti
|
coquitanti
|
coquitanti
|
| Akkusativ |
coquitantem
|
coquitantem
|
coquitans
|
| Ablativ |
coquitanti coquitante
|
coquitanti coquitante
|
coquitanti coquitante
|
| Vokativ |
coquitans
|
coquitans
|
coquitans
|
Plural
| Nominativ |
coquitantes
|
coquitantes
|
coquitantia
|
| Genitiv |
coquitantium coquitantum
|
coquitantium coquitantum
|
coquitantium coquitantum
|
| Dativ |
coquitantibus
|
coquitantibus
|
coquitantibus
|
| Akkusativ |
coquitantes
|
coquitantes
|
coquitantia
|
| Ablativ |
coquitantibus
|
coquitantibus
|
coquitantibus
|
| Vokativ |
coquitantes
|
coquitantes
|
coquitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coquitatus
|
coquitata
|
coquitatum
|
| Genitiv |
coquitati
|
coquitatae
|
coquitati
|
| Dativ |
coquitato
|
coquitatae
|
coquitato
|
| Akkusativ |
coquitatum
|
coquitatam
|
coquitatum
|
| Ablativ |
coquitato
|
coquitata
|
coquitato
|
| Vokativ |
coquitate
|
coquitata
|
coquitatum
|
Plural
| Nominativ |
coquitati
|
coquitatae
|
coquitata
|
| Genitiv |
coquitatorum
|
coquitatarum
|
coquitatorum
|
| Dativ |
coquitatis
|
coquitatis
|
coquitatis
|
| Akkusativ |
coquitatos
|
coquitatas
|
coquitata
|
| Ablativ |
coquitatis
|
coquitatis
|
coquitatis
|
| Vokativ |
coquitati
|
coquitatae
|
coquitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coquitaturus
|
coquitatura
|
coquitaturum
|
| Genitiv |
coquitaturi
|
coquitaturae
|
coquitaturi
|
| Dativ |
coquitaturo
|
coquitaturae
|
coquitaturo
|
| Akkusativ |
coquitaturum
|
coquitaturam
|
coquitaturum
|
| Ablativ |
coquitaturo
|
coquitatura
|
coquitaturo
|
| Vokativ |
coquitature
|
coquitatura
|
coquitaturum
|
Plural
| Nominativ |
coquitaturi
|
coquitaturae
|
coquitatura
|
| Genitiv |
coquitaturorum
|
coquitaturarum
|
coquitaturorum
|
| Dativ |
coquitaturis
|
coquitaturis
|
coquitaturis
|
| Akkusativ |
coquitaturos
|
coquitaturas
|
coquitatura
|
| Ablativ |
coquitaturis
|
coquitaturis
|
coquitaturis
|
| Vokativ |
coquitaturi
|
coquitaturae
|
coquitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
coquitatum
|
coquitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquito
|
ich brate |
| 2. Person Singular |
coquitas
|
du brätst |
| 3. Person Singular |
coquitat
|
er/sie/es brät |
| 1. Person Plural |
coquitamus
|
wir braten |
| 2. Person Plural |
coquitatis
|
ihr bratet |
| 3. Person Plural |
coquitant
|
sie braten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitor
|
ich werde gebraten |
| 2. Person Singular |
coquitaris coquitare
|
du wirst gebraten |
| 3. Person Singular |
coquitatur
|
er/sie/es wird gebraten |
| 1. Person Plural |
coquitamur
|
wir werden gebraten |
| 2. Person Plural |
coquitamini
|
ihr werdet gebraten |
| 3. Person Plural |
coquitantur
|
sie werden gebraten |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitem
|
ich brate |
| 2. Person Singular |
coquites
|
du bratest |
| 3. Person Singular |
coquitet
|
er/sie/es brate |
| 1. Person Plural |
coquitemus
|
wir braten |
| 2. Person Plural |
coquitetis
|
ihr bratet |
| 3. Person Plural |
coquitent
|
sie braten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquiter
|
ich werde gebraten |
| 2. Person Singular |
coquiteris coquitere
|
du werdest gebraten |
| 3. Person Singular |
coquitetur
|
er/sie/es werde gebraten |
| 1. Person Plural |
coquitemur
|
wir werden gebraten |
| 2. Person Plural |
coquitemini
|
ihr werdet gebraten |
| 3. Person Plural |
coquitentur
|
sie werden gebraten |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitabam
|
ich briet |
| 2. Person Singular |
coquitabas
|
du brietest |
| 3. Person Singular |
coquitabat
|
er/sie/es briet |
| 1. Person Plural |
coquitabamus
|
wir brieten |
| 2. Person Plural |
coquitabatis
|
ihr brietet |
| 3. Person Plural |
coquitabant
|
sie brieten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitabar
|
ich wurde gebraten |
| 2. Person Singular |
coquitabaris coquitabare
|
du wurdest gebraten |
| 3. Person Singular |
coquitabatur
|
er/sie/es wurde gebraten |
| 1. Person Plural |
coquitabamur
|
wir wurden gebraten |
| 2. Person Plural |
coquitabamini
|
ihr wurdet gebraten |
| 3. Person Plural |
coquitabantur
|
sie wurden gebraten |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitarem
|
ich briete |
| 2. Person Singular |
coquitares
|
du brietest |
| 3. Person Singular |
coquitaret
|
er/sie/es briete |
| 1. Person Plural |
coquitaremus
|
wir brieten |
| 2. Person Plural |
coquitaretis
|
ihr brietet |
| 3. Person Plural |
coquitarent
|
sie brieten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitarer
|
ich würde gebraten |
| 2. Person Singular |
coquitareris coquitarere
|
du würdest gebraten |
| 3. Person Singular |
coquitaretur
|
er/sie/es würde gebraten |
| 1. Person Plural |
coquitaremur
|
wir würden gebraten |
| 2. Person Plural |
coquitaremini
|
ihr würdet gebraten |
| 3. Person Plural |
coquitarentur
|
sie würden gebraten |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitabo
|
ich werde braten |
| 2. Person Singular |
coquitabis
|
du wirst braten |
| 3. Person Singular |
coquitabit
|
er/sie/es wird braten |
| 1. Person Plural |
coquitabimus
|
wir werden braten |
| 2. Person Plural |
coquitabitis
|
ihr werdet braten |
| 3. Person Plural |
coquitabunt
|
sie werden braten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitabor
|
ich werde gebraten |
| 2. Person Singular |
coquitaberis coquitabere
|
du wirst gebraten |
| 3. Person Singular |
coquitabitur
|
er/sie/es wird gebraten |
| 1. Person Plural |
coquitabimur
|
wir werden gebraten |
| 2. Person Plural |
coquitabimini
|
ihr werdet gebraten |
| 3. Person Plural |
coquitabuntur
|
sie werden gebraten |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitavi
|
ich habe gebraten |
| 2. Person Singular |
coquitavisti
|
du hast gebraten |
| 3. Person Singular |
coquitavit
|
er/sie/es hat gebraten |
| 1. Person Plural |
coquitavimus
|
wir haben gebraten |
| 2. Person Plural |
coquitavistis
|
ihr habt gebraten |
| 3. Person Plural |
coquitaverunt coquitavere
|
sie haben gebraten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus sum
|
ich bin gebraten worden |
| 2. Person Singular |
coquitatus es
|
du bist gebraten worden |
| 3. Person Singular |
coquitatus est
|
er/sie/es ist gebraten worden |
| 1. Person Plural |
coquitati sumus
|
wir sind gebraten worden |
| 2. Person Plural |
coquitati estis
|
ihr seid gebraten worden |
| 3. Person Plural |
coquitati sunt
|
sie sind gebraten worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitaverim
|
ich habe gebraten |
| 2. Person Singular |
coquitaveris
|
du habest gebraten |
| 3. Person Singular |
coquitaverit
|
er/sie/es habe gebraten |
| 1. Person Plural |
coquitaverimus
|
wir haben gebraten |
| 2. Person Plural |
coquitaveritis
|
ihr habet gebraten |
| 3. Person Plural |
coquitaverint
|
sie haben gebraten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus sim
|
ich sei gebraten worden |
| 2. Person Singular |
coquitatus sis
|
du seiest gebraten worden |
| 3. Person Singular |
coquitatus sit
|
er/sie/es sei gebraten worden |
| 1. Person Plural |
coquitati simus
|
wir seien gebraten worden |
| 2. Person Plural |
coquitati sitis
|
ihr seiet gebraten worden |
| 3. Person Plural |
coquitati sint
|
sie seien gebraten worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitaveram
|
ich hatte gebraten |
| 2. Person Singular |
coquitaveras
|
du hattest gebraten |
| 3. Person Singular |
coquitaverat
|
er/sie/es hatte gebraten |
| 1. Person Plural |
coquitaveramus
|
wir hatten gebraten |
| 2. Person Plural |
coquitaveratis
|
ihr hattet gebraten |
| 3. Person Plural |
coquitaverant
|
sie hatten gebraten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus eram
|
ich war gebraten worden |
| 2. Person Singular |
coquitatus eras
|
du warst gebraten worden |
| 3. Person Singular |
coquitatus erat
|
er/sie/es war gebraten worden |
| 1. Person Plural |
coquitati eramus
|
wir waren gebraten worden |
| 2. Person Plural |
coquitati eratis
|
ihr warst gebraten worden |
| 3. Person Plural |
coquitati erant
|
sie waren gebraten worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitavissem
|
ich hätte gebraten |
| 2. Person Singular |
coquitavisses
|
du hättest gebraten |
| 3. Person Singular |
coquitavisset
|
er/sie/es hätte gebraten |
| 1. Person Plural |
coquitavissemus
|
wir hätten gebraten |
| 2. Person Plural |
coquitavissetis
|
ihr hättet gebraten |
| 3. Person Plural |
coquitavissent
|
sie hätten gebraten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus essem
|
ich wäre gebraten worden |
| 2. Person Singular |
coquitatus esses
|
du wärest gebraten worden |
| 3. Person Singular |
coquitatus esset
|
er/sie/es wäre gebraten worden |
| 1. Person Plural |
coquitati essemus
|
wir wären gebraten worden |
| 2. Person Plural |
coquitati essetis
|
ihr wäret gebraten worden |
| 3. Person Plural |
coquitati essent
|
sie wären gebraten worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitavero
|
ich werde gebraten haben |
| 2. Person Singular |
coquitaveris
|
du wirst gebraten haben |
| 3. Person Singular |
coquitaverit
|
er/sie/es wird gebraten haben |
| 1. Person Plural |
coquitaverimus
|
wir werden gebraten haben |
| 2. Person Plural |
coquitaveritis
|
ihr werdet gebraten haben |
| 3. Person Plural |
coquitaverint
|
sie werden gebraten haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus ero
|
ich werde gebraten worden sein |
| 2. Person Singular |
coquitatus eris
|
du werdest gebraten worden sein |
| 3. Person Singular |
coquitatus erit
|
er/sie/es werde gebraten worden sein |
| 1. Person Plural |
coquitati erimus
|
wir werden gebraten worden sein |
| 2. Person Plural |
coquitati eritis
|
ihr werdet gebraten worden sein |
| 3. Person Plural |
coquitati erunt
|
sie werden gebraten worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coquitare
|
braten |
| Vorzeitigkeit |
coquitavisse
|
gebraten haben |
| Nachzeitigkeit |
coquitaturum esse
|
braten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coquitari coquitarier
|
gebraten werden |
| Vorzeitigkeit |
coquitatum esse
|
gebraten worden sein |
| Nachzeitigkeit |
coquitatum iri
|
künftig gebraten werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
coquita
|
brate; brat! |
| 2. Person Plural |
coquitate
|
bratet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
coquitato
|
| 3. Person Singular |
coquitato
|
| 2. Person Plural |
coquitatote
|
| 3. Person Plural |
coquitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
coquitare
|
das Braten |
| Genitiv |
coquitandi
|
des Bratens |
| Dativ |
coquitando
|
dem Braten |
| Akkusativ |
coquitandum
|
das Braten |
| Ablativ |
coquitando
|
durch das Braten |
| Vokativ |
coquitande
|
Braten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coquitandus
|
coquitanda
|
coquitandum
|
| Genitiv |
coquitandi
|
coquitandae
|
coquitandi
|
| Dativ |
coquitando
|
coquitandae
|
coquitando
|
| Akkusativ |
coquitandum
|
coquitandam
|
coquitandum
|
| Ablativ |
coquitando
|
coquitanda
|
coquitando
|
| Vokativ |
coquitande
|
coquitanda
|
coquitandum
|
Plural
| Nominativ |
coquitandi
|
coquitandae
|
coquitanda
|
| Genitiv |
coquitandorum
|
coquitandarum
|
coquitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
coquitandos
|
coquitandas
|
coquitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
coquitandi
|
coquitandae
|
coquitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coquitans
|
coquitans
|
coquitans
|
| Genitiv |
coquitantis
|
coquitantis
|
coquitantis
|
| Dativ |
coquitanti
|
coquitanti
|
coquitanti
|
| Akkusativ |
coquitantem
|
coquitantem
|
coquitans
|
| Ablativ |
coquitanti coquitante
|
coquitanti coquitante
|
coquitanti coquitante
|
| Vokativ |
coquitans
|
coquitans
|
coquitans
|
Plural
| Nominativ |
coquitantes
|
coquitantes
|
coquitantia
|
| Genitiv |
coquitantium coquitantum
|
coquitantium coquitantum
|
coquitantium coquitantum
|
| Dativ |
coquitantibus
|
coquitantibus
|
coquitantibus
|
| Akkusativ |
coquitantes
|
coquitantes
|
coquitantia
|
| Ablativ |
coquitantibus
|
coquitantibus
|
coquitantibus
|
| Vokativ |
coquitantes
|
coquitantes
|
coquitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coquitatus
|
coquitata
|
coquitatum
|
| Genitiv |
coquitati
|
coquitatae
|
coquitati
|
| Dativ |
coquitato
|
coquitatae
|
coquitato
|
| Akkusativ |
coquitatum
|
coquitatam
|
coquitatum
|
| Ablativ |
coquitato
|
coquitata
|
coquitato
|
| Vokativ |
coquitate
|
coquitata
|
coquitatum
|
Plural
| Nominativ |
coquitati
|
coquitatae
|
coquitata
|
| Genitiv |
coquitatorum
|
coquitatarum
|
coquitatorum
|
| Dativ |
coquitatis
|
coquitatis
|
coquitatis
|
| Akkusativ |
coquitatos
|
coquitatas
|
coquitata
|
| Ablativ |
coquitatis
|
coquitatis
|
coquitatis
|
| Vokativ |
coquitati
|
coquitatae
|
coquitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coquitaturus
|
coquitatura
|
coquitaturum
|
| Genitiv |
coquitaturi
|
coquitaturae
|
coquitaturi
|
| Dativ |
coquitaturo
|
coquitaturae
|
coquitaturo
|
| Akkusativ |
coquitaturum
|
coquitaturam
|
coquitaturum
|
| Ablativ |
coquitaturo
|
coquitatura
|
coquitaturo
|
| Vokativ |
coquitature
|
coquitatura
|
coquitaturum
|
Plural
| Nominativ |
coquitaturi
|
coquitaturae
|
coquitatura
|
| Genitiv |
coquitaturorum
|
coquitaturarum
|
coquitaturorum
|
| Dativ |
coquitaturis
|
coquitaturis
|
coquitaturis
|
| Akkusativ |
coquitaturos
|
coquitaturas
|
coquitatura
|
| Ablativ |
coquitaturis
|
coquitaturis
|
coquitaturis
|
| Vokativ |
coquitaturi
|
coquitaturae
|
coquitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
coquitatum
|
coquitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquito
|
|
| 2. Person Singular |
coquitas
|
|
| 3. Person Singular |
coquitat
|
|
| 1. Person Plural |
coquitamus
|
|
| 2. Person Plural |
coquitatis
|
|
| 3. Person Plural |
coquitant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitor
|
|
| 2. Person Singular |
coquitaris coquitare
|
|
| 3. Person Singular |
coquitatur
|
|
| 1. Person Plural |
coquitamur
|
|
| 2. Person Plural |
coquitamini
|
|
| 3. Person Plural |
coquitantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitem
|
|
| 2. Person Singular |
coquites
|
|
| 3. Person Singular |
coquitet
|
|
| 1. Person Plural |
coquitemus
|
|
| 2. Person Plural |
coquitetis
|
|
| 3. Person Plural |
coquitent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquiter
|
|
| 2. Person Singular |
coquiteris coquitere
|
|
| 3. Person Singular |
coquitetur
|
|
| 1. Person Plural |
coquitemur
|
|
| 2. Person Plural |
coquitemini
|
|
| 3. Person Plural |
coquitentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitabam
|
|
| 2. Person Singular |
coquitabas
|
|
| 3. Person Singular |
coquitabat
|
|
| 1. Person Plural |
coquitabamus
|
|
| 2. Person Plural |
coquitabatis
|
|
| 3. Person Plural |
coquitabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitabar
|
|
| 2. Person Singular |
coquitabaris coquitabare
|
|
| 3. Person Singular |
coquitabatur
|
|
| 1. Person Plural |
coquitabamur
|
|
| 2. Person Plural |
coquitabamini
|
|
| 3. Person Plural |
coquitabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitarem
|
|
| 2. Person Singular |
coquitares
|
|
| 3. Person Singular |
coquitaret
|
|
| 1. Person Plural |
coquitaremus
|
|
| 2. Person Plural |
coquitaretis
|
|
| 3. Person Plural |
coquitarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitarer
|
|
| 2. Person Singular |
coquitareris coquitarere
|
|
| 3. Person Singular |
coquitaretur
|
|
| 1. Person Plural |
coquitaremur
|
|
| 2. Person Plural |
coquitaremini
|
|
| 3. Person Plural |
coquitarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitabo
|
|
| 2. Person Singular |
coquitabis
|
|
| 3. Person Singular |
coquitabit
|
|
| 1. Person Plural |
coquitabimus
|
|
| 2. Person Plural |
coquitabitis
|
|
| 3. Person Plural |
coquitabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitabor
|
|
| 2. Person Singular |
coquitaberis coquitabere
|
|
| 3. Person Singular |
coquitabitur
|
|
| 1. Person Plural |
coquitabimur
|
|
| 2. Person Plural |
coquitabimini
|
|
| 3. Person Plural |
coquitabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitavi
|
|
| 2. Person Singular |
coquitavisti
|
|
| 3. Person Singular |
coquitavit
|
|
| 1. Person Plural |
coquitavimus
|
|
| 2. Person Plural |
coquitavistis
|
|
| 3. Person Plural |
coquitaverunt coquitavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
coquitatus es
|
|
| 3. Person Singular |
coquitatus est
|
|
| 1. Person Plural |
coquitati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
coquitati estis
|
|
| 3. Person Plural |
coquitati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitaverim
|
|
| 2. Person Singular |
coquitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
coquitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
coquitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
coquitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
coquitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
coquitatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
coquitatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
coquitati simus
|
|
| 2. Person Plural |
coquitati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
coquitati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitaveram
|
|
| 2. Person Singular |
coquitaveras
|
|
| 3. Person Singular |
coquitaverat
|
|
| 1. Person Plural |
coquitaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
coquitaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
coquitaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
coquitatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
coquitatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
coquitati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
coquitati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
coquitati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitavissem
|
|
| 2. Person Singular |
coquitavisses
|
|
| 3. Person Singular |
coquitavisset
|
|
| 1. Person Plural |
coquitavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
coquitavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
coquitavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
coquitatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
coquitatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
coquitati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
coquitati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
coquitati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitavero
|
|
| 2. Person Singular |
coquitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
coquitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
coquitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
coquitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
coquitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
coquitatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
coquitatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
coquitati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
coquitati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
coquitati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coquitare
|
|
| Vorzeitigkeit |
coquitavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
coquitaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coquitari coquitarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
coquitatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
coquitatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
coquita
|
! |
| 2. Person Plural |
coquitate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
coquitato
|
| 3. Person Singular |
coquitato
|
| 2. Person Plural |
coquitatote
|
| 3. Person Plural |
coquitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
coquitare
|
das |
| Genitiv |
coquitandi
|
des es |
| Dativ |
coquitando
|
dem |
| Akkusativ |
coquitandum
|
das |
| Ablativ |
coquitando
|
durch das |
| Vokativ |
coquitande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coquitandus
|
coquitanda
|
coquitandum
|
| Genitiv |
coquitandi
|
coquitandae
|
coquitandi
|
| Dativ |
coquitando
|
coquitandae
|
coquitando
|
| Akkusativ |
coquitandum
|
coquitandam
|
coquitandum
|
| Ablativ |
coquitando
|
coquitanda
|
coquitando
|
| Vokativ |
coquitande
|
coquitanda
|
coquitandum
|
Plural
| Nominativ |
coquitandi
|
coquitandae
|
coquitanda
|
| Genitiv |
coquitandorum
|
coquitandarum
|
coquitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
coquitandos
|
coquitandas
|
coquitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
coquitandi
|
coquitandae
|
coquitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coquitans
|
coquitans
|
coquitans
|
| Genitiv |
coquitantis
|
coquitantis
|
coquitantis
|
| Dativ |
coquitanti
|
coquitanti
|
coquitanti
|
| Akkusativ |
coquitantem
|
coquitantem
|
coquitans
|
| Ablativ |
coquitanti coquitante
|
coquitanti coquitante
|
coquitanti coquitante
|
| Vokativ |
coquitans
|
coquitans
|
coquitans
|
Plural
| Nominativ |
coquitantes
|
coquitantes
|
coquitantia
|
| Genitiv |
coquitantium coquitantum
|
coquitantium coquitantum
|
coquitantium coquitantum
|
| Dativ |
coquitantibus
|
coquitantibus
|
coquitantibus
|
| Akkusativ |
coquitantes
|
coquitantes
|
coquitantia
|
| Ablativ |
coquitantibus
|
coquitantibus
|
coquitantibus
|
| Vokativ |
coquitantes
|
coquitantes
|
coquitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coquitatus
|
coquitata
|
coquitatum
|
| Genitiv |
coquitati
|
coquitatae
|
coquitati
|
| Dativ |
coquitato
|
coquitatae
|
coquitato
|
| Akkusativ |
coquitatum
|
coquitatam
|
coquitatum
|
| Ablativ |
coquitato
|
coquitata
|
coquitato
|
| Vokativ |
coquitate
|
coquitata
|
coquitatum
|
Plural
| Nominativ |
coquitati
|
coquitatae
|
coquitata
|
| Genitiv |
coquitatorum
|
coquitatarum
|
coquitatorum
|
| Dativ |
coquitatis
|
coquitatis
|
coquitatis
|
| Akkusativ |
coquitatos
|
coquitatas
|
coquitata
|
| Ablativ |
coquitatis
|
coquitatis
|
coquitatis
|
| Vokativ |
coquitati
|
coquitatae
|
coquitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coquitaturus
|
coquitatura
|
coquitaturum
|
| Genitiv |
coquitaturi
|
coquitaturae
|
coquitaturi
|
| Dativ |
coquitaturo
|
coquitaturae
|
coquitaturo
|
| Akkusativ |
coquitaturum
|
coquitaturam
|
coquitaturum
|
| Ablativ |
coquitaturo
|
coquitatura
|
coquitaturo
|
| Vokativ |
coquitature
|
coquitatura
|
coquitaturum
|
Plural
| Nominativ |
coquitaturi
|
coquitaturae
|
coquitatura
|
| Genitiv |
coquitaturorum
|
coquitaturarum
|
coquitaturorum
|
| Dativ |
coquitaturis
|
coquitaturis
|
coquitaturis
|
| Akkusativ |
coquitaturos
|
coquitaturas
|
coquitatura
|
| Ablativ |
coquitaturis
|
coquitaturis
|
coquitaturis
|
| Vokativ |
coquitaturi
|
coquitaturae
|
coquitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
coquitatum
|
coquitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquito
|
ich verdaue |
| 2. Person Singular |
coquitas
|
du verdaust |
| 3. Person Singular |
coquitat
|
er/sie/es verdaut |
| 1. Person Plural |
coquitamus
|
wir verdauen |
| 2. Person Plural |
coquitatis
|
ihr verdaut |
| 3. Person Plural |
coquitant
|
sie verdauen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitor
|
ich werde verdaut |
| 2. Person Singular |
coquitaris coquitare
|
du wirst verdaut |
| 3. Person Singular |
coquitatur
|
er/sie/es wird verdaut |
| 1. Person Plural |
coquitamur
|
wir werden verdaut |
| 2. Person Plural |
coquitamini
|
ihr werdet verdaut |
| 3. Person Plural |
coquitantur
|
sie werden verdaut |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitem
|
ich verdaue |
| 2. Person Singular |
coquites
|
du verdauest |
| 3. Person Singular |
coquitet
|
er/sie/es verdaue |
| 1. Person Plural |
coquitemus
|
wir verdauen |
| 2. Person Plural |
coquitetis
|
ihr verdauet |
| 3. Person Plural |
coquitent
|
sie verdauen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquiter
|
ich werde verdaut |
| 2. Person Singular |
coquiteris coquitere
|
du werdest verdaut |
| 3. Person Singular |
coquitetur
|
er/sie/es werde verdaut |
| 1. Person Plural |
coquitemur
|
wir werden verdaut |
| 2. Person Plural |
coquitemini
|
ihr werdet verdaut |
| 3. Person Plural |
coquitentur
|
sie werden verdaut |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitabam
|
ich verdaute |
| 2. Person Singular |
coquitabas
|
du verdautest |
| 3. Person Singular |
coquitabat
|
er/sie/es verdaute |
| 1. Person Plural |
coquitabamus
|
wir verdauten |
| 2. Person Plural |
coquitabatis
|
ihr verdautet |
| 3. Person Plural |
coquitabant
|
sie verdauten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitabar
|
ich wurde verdaut |
| 2. Person Singular |
coquitabaris coquitabare
|
du wurdest verdaut |
| 3. Person Singular |
coquitabatur
|
er/sie/es wurde verdaut |
| 1. Person Plural |
coquitabamur
|
wir wurden verdaut |
| 2. Person Plural |
coquitabamini
|
ihr wurdet verdaut |
| 3. Person Plural |
coquitabantur
|
sie wurden verdaut |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitarem
|
ich verdaute |
| 2. Person Singular |
coquitares
|
du verdautest |
| 3. Person Singular |
coquitaret
|
er/sie/es verdaute |
| 1. Person Plural |
coquitaremus
|
wir verdauten |
| 2. Person Plural |
coquitaretis
|
ihr verdautet |
| 3. Person Plural |
coquitarent
|
sie verdauten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitarer
|
ich würde verdaut |
| 2. Person Singular |
coquitareris coquitarere
|
du würdest verdaut |
| 3. Person Singular |
coquitaretur
|
er/sie/es würde verdaut |
| 1. Person Plural |
coquitaremur
|
wir würden verdaut |
| 2. Person Plural |
coquitaremini
|
ihr würdet verdaut |
| 3. Person Plural |
coquitarentur
|
sie würden verdaut |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitabo
|
ich werde verdauen |
| 2. Person Singular |
coquitabis
|
du wirst verdauen |
| 3. Person Singular |
coquitabit
|
er/sie/es wird verdauen |
| 1. Person Plural |
coquitabimus
|
wir werden verdauen |
| 2. Person Plural |
coquitabitis
|
ihr werdet verdauen |
| 3. Person Plural |
coquitabunt
|
sie werden verdauen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitabor
|
ich werde verdaut |
| 2. Person Singular |
coquitaberis coquitabere
|
du wirst verdaut |
| 3. Person Singular |
coquitabitur
|
er/sie/es wird verdaut |
| 1. Person Plural |
coquitabimur
|
wir werden verdaut |
| 2. Person Plural |
coquitabimini
|
ihr werdet verdaut |
| 3. Person Plural |
coquitabuntur
|
sie werden verdaut |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitavi
|
ich habe verdaut |
| 2. Person Singular |
coquitavisti
|
du hast verdaut |
| 3. Person Singular |
coquitavit
|
er/sie/es hat verdaut |
| 1. Person Plural |
coquitavimus
|
wir haben verdaut |
| 2. Person Plural |
coquitavistis
|
ihr habt verdaut |
| 3. Person Plural |
coquitaverunt coquitavere
|
sie haben verdaut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus sum
|
ich bin verdaut worden |
| 2. Person Singular |
coquitatus es
|
du bist verdaut worden |
| 3. Person Singular |
coquitatus est
|
er/sie/es ist verdaut worden |
| 1. Person Plural |
coquitati sumus
|
wir sind verdaut worden |
| 2. Person Plural |
coquitati estis
|
ihr seid verdaut worden |
| 3. Person Plural |
coquitati sunt
|
sie sind verdaut worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitaverim
|
ich habe verdaut |
| 2. Person Singular |
coquitaveris
|
du habest verdaut |
| 3. Person Singular |
coquitaverit
|
er/sie/es habe verdaut |
| 1. Person Plural |
coquitaverimus
|
wir haben verdaut |
| 2. Person Plural |
coquitaveritis
|
ihr habet verdaut |
| 3. Person Plural |
coquitaverint
|
sie haben verdaut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus sim
|
ich sei verdaut worden |
| 2. Person Singular |
coquitatus sis
|
du seiest verdaut worden |
| 3. Person Singular |
coquitatus sit
|
er/sie/es sei verdaut worden |
| 1. Person Plural |
coquitati simus
|
wir seien verdaut worden |
| 2. Person Plural |
coquitati sitis
|
ihr seiet verdaut worden |
| 3. Person Plural |
coquitati sint
|
sie seien verdaut worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitaveram
|
ich hatte verdaut |
| 2. Person Singular |
coquitaveras
|
du hattest verdaut |
| 3. Person Singular |
coquitaverat
|
er/sie/es hatte verdaut |
| 1. Person Plural |
coquitaveramus
|
wir hatten verdaut |
| 2. Person Plural |
coquitaveratis
|
ihr hattet verdaut |
| 3. Person Plural |
coquitaverant
|
sie hatten verdaut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus eram
|
ich war verdaut worden |
| 2. Person Singular |
coquitatus eras
|
du warst verdaut worden |
| 3. Person Singular |
coquitatus erat
|
er/sie/es war verdaut worden |
| 1. Person Plural |
coquitati eramus
|
wir waren verdaut worden |
| 2. Person Plural |
coquitati eratis
|
ihr warst verdaut worden |
| 3. Person Plural |
coquitati erant
|
sie waren verdaut worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitavissem
|
ich hätte verdaut |
| 2. Person Singular |
coquitavisses
|
du hättest verdaut |
| 3. Person Singular |
coquitavisset
|
er/sie/es hätte verdaut |
| 1. Person Plural |
coquitavissemus
|
wir hätten verdaut |
| 2. Person Plural |
coquitavissetis
|
ihr hättet verdaut |
| 3. Person Plural |
coquitavissent
|
sie hätten verdaut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus essem
|
ich wäre verdaut worden |
| 2. Person Singular |
coquitatus esses
|
du wärest verdaut worden |
| 3. Person Singular |
coquitatus esset
|
er/sie/es wäre verdaut worden |
| 1. Person Plural |
coquitati essemus
|
wir wären verdaut worden |
| 2. Person Plural |
coquitati essetis
|
ihr wäret verdaut worden |
| 3. Person Plural |
coquitati essent
|
sie wären verdaut worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitavero
|
ich werde verdaut haben |
| 2. Person Singular |
coquitaveris
|
du wirst verdaut haben |
| 3. Person Singular |
coquitaverit
|
er/sie/es wird verdaut haben |
| 1. Person Plural |
coquitaverimus
|
wir werden verdaut haben |
| 2. Person Plural |
coquitaveritis
|
ihr werdet verdaut haben |
| 3. Person Plural |
coquitaverint
|
sie werden verdaut haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coquitatus ero
|
ich werde verdaut worden sein |
| 2. Person Singular |
coquitatus eris
|
du werdest verdaut worden sein |
| 3. Person Singular |
coquitatus erit
|
er/sie/es werde verdaut worden sein |
| 1. Person Plural |
coquitati erimus
|
wir werden verdaut worden sein |
| 2. Person Plural |
coquitati eritis
|
ihr werdet verdaut worden sein |
| 3. Person Plural |
coquitati erunt
|
sie werden verdaut worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coquitare
|
verdauen |
| Vorzeitigkeit |
coquitavisse
|
verdaut haben |
| Nachzeitigkeit |
coquitaturum esse
|
verdauen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coquitari coquitarier
|
verdaut werden |
| Vorzeitigkeit |
coquitatum esse
|
verdaut worden sein |
| Nachzeitigkeit |
coquitatum iri
|
künftig verdaut werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
coquita
|
verdaue! |
| 2. Person Plural |
coquitate
|
verdaut! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
coquitato
|
| 3. Person Singular |
coquitato
|
| 2. Person Plural |
coquitatote
|
| 3. Person Plural |
coquitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
coquitare
|
das Verdauen |
| Genitiv |
coquitandi
|
des Verdauens |
| Dativ |
coquitando
|
dem Verdauen |
| Akkusativ |
coquitandum
|
das Verdauen |
| Ablativ |
coquitando
|
durch das Verdauen |
| Vokativ |
coquitande
|
Verdauen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coquitandus
|
coquitanda
|
coquitandum
|
| Genitiv |
coquitandi
|
coquitandae
|
coquitandi
|
| Dativ |
coquitando
|
coquitandae
|
coquitando
|
| Akkusativ |
coquitandum
|
coquitandam
|
coquitandum
|
| Ablativ |
coquitando
|
coquitanda
|
coquitando
|
| Vokativ |
coquitande
|
coquitanda
|
coquitandum
|
Plural
| Nominativ |
coquitandi
|
coquitandae
|
coquitanda
|
| Genitiv |
coquitandorum
|
coquitandarum
|
coquitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
coquitandos
|
coquitandas
|
coquitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
coquitandi
|
coquitandae
|
coquitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coquitans
|
coquitans
|
coquitans
|
| Genitiv |
coquitantis
|
coquitantis
|
coquitantis
|
| Dativ |
coquitanti
|
coquitanti
|
coquitanti
|
| Akkusativ |
coquitantem
|
coquitantem
|
coquitans
|
| Ablativ |
coquitanti coquitante
|
coquitanti coquitante
|
coquitanti coquitante
|
| Vokativ |
coquitans
|
coquitans
|
coquitans
|
Plural
| Nominativ |
coquitantes
|
coquitantes
|
coquitantia
|
| Genitiv |
coquitantium coquitantum
|
coquitantium coquitantum
|
coquitantium coquitantum
|
| Dativ |
coquitantibus
|
coquitantibus
|
coquitantibus
|
| Akkusativ |
coquitantes
|
coquitantes
|
coquitantia
|
| Ablativ |
coquitantibus
|
coquitantibus
|
coquitantibus
|
| Vokativ |
coquitantes
|
coquitantes
|
coquitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coquitatus
|
coquitata
|
coquitatum
|
| Genitiv |
coquitati
|
coquitatae
|
coquitati
|
| Dativ |
coquitato
|
coquitatae
|
coquitato
|
| Akkusativ |
coquitatum
|
coquitatam
|
coquitatum
|
| Ablativ |
coquitato
|
coquitata
|
coquitato
|
| Vokativ |
coquitate
|
coquitata
|
coquitatum
|
Plural
| Nominativ |
coquitati
|
coquitatae
|
coquitata
|
| Genitiv |
coquitatorum
|
coquitatarum
|
coquitatorum
|
| Dativ |
coquitatis
|
coquitatis
|
coquitatis
|
| Akkusativ |
coquitatos
|
coquitatas
|
coquitata
|
| Ablativ |
coquitatis
|
coquitatis
|
coquitatis
|
| Vokativ |
coquitati
|
coquitatae
|
coquitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coquitaturus
|
coquitatura
|
coquitaturum
|
| Genitiv |
coquitaturi
|
coquitaturae
|
coquitaturi
|
| Dativ |
coquitaturo
|
coquitaturae
|
coquitaturo
|
| Akkusativ |
coquitaturum
|
coquitaturam
|
coquitaturum
|
| Ablativ |
coquitaturo
|
coquitatura
|
coquitaturo
|
| Vokativ |
coquitature
|
coquitatura
|
coquitaturum
|
Plural
| Nominativ |
coquitaturi
|
coquitaturae
|
coquitatura
|
| Genitiv |
coquitaturorum
|
coquitaturarum
|
coquitaturorum
|
| Dativ |
coquitaturis
|
coquitaturis
|
coquitaturis
|
| Akkusativ |
coquitaturos
|
coquitaturas
|
coquitatura
|
| Ablativ |
coquitaturis
|
coquitaturis
|
coquitaturis
|
| Vokativ |
coquitaturi
|
coquitaturae
|
coquitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
coquitatum
|
coquitatu
|