Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracino
|
ich krächze |
| 2. Person Singular |
coracinas
|
du krächzt |
| 3. Person Singular |
coracinat
|
er/sie/es krächzt |
| 1. Person Plural |
coracinamus
|
wir krächzen |
| 2. Person Plural |
coracinatis
|
ihr krächzt |
| 3. Person Plural |
coracinant
|
sie krächzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinor
|
ich werde gekrächzt |
| 2. Person Singular |
coracinaris coracinare
|
du wirst gekrächzt |
| 3. Person Singular |
coracinatur
|
er/sie/es wird gekrächzt |
| 1. Person Plural |
coracinamur
|
wir werden gekrächzt |
| 2. Person Plural |
coracinamini
|
ihr werdet gekrächzt |
| 3. Person Plural |
coracinantur
|
sie werden gekrächzt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinem
|
ich krächze |
| 2. Person Singular |
coracines
|
du krächzest |
| 3. Person Singular |
coracinet
|
er/sie/es krächze |
| 1. Person Plural |
coracinemus
|
wir krächzen |
| 2. Person Plural |
coracinetis
|
ihr krächzet |
| 3. Person Plural |
coracinent
|
sie krächzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coraciner
|
ich werde gekrächzt |
| 2. Person Singular |
coracineris coracinere
|
du werdest gekrächzt |
| 3. Person Singular |
coracinetur
|
er/sie/es werde gekrächzt |
| 1. Person Plural |
coracinemur
|
wir werden gekrächzt |
| 2. Person Plural |
coracinemini
|
ihr werdet gekrächzt |
| 3. Person Plural |
coracinentur
|
sie werden gekrächzt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinabam
|
ich krächzte |
| 2. Person Singular |
coracinabas
|
du krächztest |
| 3. Person Singular |
coracinabat
|
er/sie/es krächzte |
| 1. Person Plural |
coracinabamus
|
wir krächzten |
| 2. Person Plural |
coracinabatis
|
ihr krächztet |
| 3. Person Plural |
coracinabant
|
sie krächzten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinabar
|
ich wurde gekrächzt |
| 2. Person Singular |
coracinabaris coracinabare
|
du wurdest gekrächzt |
| 3. Person Singular |
coracinabatur
|
er/sie/es wurde gekrächzt |
| 1. Person Plural |
coracinabamur
|
wir wurden gekrächzt |
| 2. Person Plural |
coracinabamini
|
ihr wurdet gekrächzt |
| 3. Person Plural |
coracinabantur
|
sie wurden gekrächzt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinarem
|
ich krächzte |
| 2. Person Singular |
coracinares
|
du krächztest |
| 3. Person Singular |
coracinaret
|
er/sie/es krächzte |
| 1. Person Plural |
coracinaremus
|
wir krächzten |
| 2. Person Plural |
coracinaretis
|
ihr krächztet |
| 3. Person Plural |
coracinarent
|
sie krächzten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinarer
|
ich würde gekrächzt |
| 2. Person Singular |
coracinareris coracinarere
|
du würdest gekrächzt |
| 3. Person Singular |
coracinaretur
|
er/sie/es würde gekrächzt |
| 1. Person Plural |
coracinaremur
|
wir würden gekrächzt |
| 2. Person Plural |
coracinaremini
|
ihr würdet gekrächzt |
| 3. Person Plural |
coracinarentur
|
sie würden gekrächzt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinabo
|
ich werde krächzen |
| 2. Person Singular |
coracinabis
|
du wirst krächzen |
| 3. Person Singular |
coracinabit
|
er/sie/es wird krächzen |
| 1. Person Plural |
coracinabimus
|
wir werden krächzen |
| 2. Person Plural |
coracinabitis
|
ihr werdet krächzen |
| 3. Person Plural |
coracinabunt
|
sie werden krächzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinabor
|
ich werde gekrächzt |
| 2. Person Singular |
coracinaberis coracinabere
|
du wirst gekrächzt |
| 3. Person Singular |
coracinabitur
|
er/sie/es wird gekrächzt |
| 1. Person Plural |
coracinabimur
|
wir werden gekrächzt |
| 2. Person Plural |
coracinabimini
|
ihr werdet gekrächzt |
| 3. Person Plural |
coracinabuntur
|
sie werden gekrächzt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinavi
|
ich habe gekrächzt |
| 2. Person Singular |
coracinavisti
|
du hast gekrächzt |
| 3. Person Singular |
coracinavit
|
er/sie/es hat gekrächzt |
| 1. Person Plural |
coracinavimus
|
wir haben gekrächzt |
| 2. Person Plural |
coracinavistis
|
ihr habt gekrächzt |
| 3. Person Plural |
coracinaverunt coracinavere
|
sie haben gekrächzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinatus sum
|
ich bin gekrächzt worden |
| 2. Person Singular |
coracinatus es
|
du bist gekrächzt worden |
| 3. Person Singular |
coracinatus est
|
er/sie/es ist gekrächzt worden |
| 1. Person Plural |
coracinati sumus
|
wir sind gekrächzt worden |
| 2. Person Plural |
coracinati estis
|
ihr seid gekrächzt worden |
| 3. Person Plural |
coracinati sunt
|
sie sind gekrächzt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinaverim
|
ich habe gekrächzt |
| 2. Person Singular |
coracinaveris
|
du habest gekrächzt |
| 3. Person Singular |
coracinaverit
|
er/sie/es habe gekrächzt |
| 1. Person Plural |
coracinaverimus
|
wir haben gekrächzt |
| 2. Person Plural |
coracinaveritis
|
ihr habet gekrächzt |
| 3. Person Plural |
coracinaverint
|
sie haben gekrächzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinatus sim
|
ich sei gekrächzt worden |
| 2. Person Singular |
coracinatus sis
|
du seiest gekrächzt worden |
| 3. Person Singular |
coracinatus sit
|
er/sie/es sei gekrächzt worden |
| 1. Person Plural |
coracinati simus
|
wir seien gekrächzt worden |
| 2. Person Plural |
coracinati sitis
|
ihr seiet gekrächzt worden |
| 3. Person Plural |
coracinati sint
|
sie seien gekrächzt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinaveram
|
ich hatte gekrächzt |
| 2. Person Singular |
coracinaveras
|
du hattest gekrächzt |
| 3. Person Singular |
coracinaverat
|
er/sie/es hatte gekrächzt |
| 1. Person Plural |
coracinaveramus
|
wir hatten gekrächzt |
| 2. Person Plural |
coracinaveratis
|
ihr hattet gekrächzt |
| 3. Person Plural |
coracinaverant
|
sie hatten gekrächzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinatus eram
|
ich war gekrächzt worden |
| 2. Person Singular |
coracinatus eras
|
du warst gekrächzt worden |
| 3. Person Singular |
coracinatus erat
|
er/sie/es war gekrächzt worden |
| 1. Person Plural |
coracinati eramus
|
wir waren gekrächzt worden |
| 2. Person Plural |
coracinati eratis
|
ihr warst gekrächzt worden |
| 3. Person Plural |
coracinati erant
|
sie waren gekrächzt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinavissem
|
ich hätte gekrächzt |
| 2. Person Singular |
coracinavisses
|
du hättest gekrächzt |
| 3. Person Singular |
coracinavisset
|
er/sie/es hätte gekrächzt |
| 1. Person Plural |
coracinavissemus
|
wir hätten gekrächzt |
| 2. Person Plural |
coracinavissetis
|
ihr hättet gekrächzt |
| 3. Person Plural |
coracinavissent
|
sie hätten gekrächzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinatus essem
|
ich wäre gekrächzt worden |
| 2. Person Singular |
coracinatus esses
|
du wärest gekrächzt worden |
| 3. Person Singular |
coracinatus esset
|
er/sie/es wäre gekrächzt worden |
| 1. Person Plural |
coracinati essemus
|
wir wären gekrächzt worden |
| 2. Person Plural |
coracinati essetis
|
ihr wäret gekrächzt worden |
| 3. Person Plural |
coracinati essent
|
sie wären gekrächzt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinavero
|
ich werde gekrächzt haben |
| 2. Person Singular |
coracinaveris
|
du wirst gekrächzt haben |
| 3. Person Singular |
coracinaverit
|
er/sie/es wird gekrächzt haben |
| 1. Person Plural |
coracinaverimus
|
wir werden gekrächzt haben |
| 2. Person Plural |
coracinaveritis
|
ihr werdet gekrächzt haben |
| 3. Person Plural |
coracinaverint
|
sie werden gekrächzt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinatus ero
|
ich werde gekrächzt worden sein |
| 2. Person Singular |
coracinatus eris
|
du werdest gekrächzt worden sein |
| 3. Person Singular |
coracinatus erit
|
er/sie/es werde gekrächzt worden sein |
| 1. Person Plural |
coracinati erimus
|
wir werden gekrächzt worden sein |
| 2. Person Plural |
coracinati eritis
|
ihr werdet gekrächzt worden sein |
| 3. Person Plural |
coracinati erunt
|
sie werden gekrächzt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coracinare
|
krächzen |
| Vorzeitigkeit |
coracinavisse
|
gekrächzt haben |
| Nachzeitigkeit |
coracinaturum esse
|
krächzen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coracinari coracinarier
|
gekrächzt werden |
| Vorzeitigkeit |
coracinatum esse
|
gekrächzt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
coracinatum iri
|
künftig gekrächzt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
coracina
|
krächze! |
| 2. Person Plural |
coracinate
|
krächzt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
coracinato
|
| 3. Person Singular |
coracinato
|
| 2. Person Plural |
coracinatote
|
| 3. Person Plural |
coracinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
coracinare
|
das Krächzen |
| Genitiv |
coracinandi
|
des Krächzens |
| Dativ |
coracinando
|
dem Krächzen |
| Akkusativ |
coracinandum
|
das Krächzen |
| Ablativ |
coracinando
|
durch das Krächzen |
| Vokativ |
coracinande
|
Krächzen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coracinandus
|
coracinanda
|
coracinandum
|
| Genitiv |
coracinandi
|
coracinandae
|
coracinandi
|
| Dativ |
coracinando
|
coracinandae
|
coracinando
|
| Akkusativ |
coracinandum
|
coracinandam
|
coracinandum
|
| Ablativ |
coracinando
|
coracinanda
|
coracinando
|
| Vokativ |
coracinande
|
coracinanda
|
coracinandum
|
Plural
| Nominativ |
coracinandi
|
coracinandae
|
coracinanda
|
| Genitiv |
coracinandorum
|
coracinandarum
|
coracinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
coracinandos
|
coracinandas
|
coracinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
coracinandi
|
coracinandae
|
coracinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coracinans
|
coracinans
|
coracinans
|
| Genitiv |
coracinantis
|
coracinantis
|
coracinantis
|
| Dativ |
coracinanti
|
coracinanti
|
coracinanti
|
| Akkusativ |
coracinantem
|
coracinantem
|
coracinans
|
| Ablativ |
coracinanti coracinante
|
coracinanti coracinante
|
coracinanti coracinante
|
| Vokativ |
coracinans
|
coracinans
|
coracinans
|
Plural
| Nominativ |
coracinantes
|
coracinantes
|
coracinantia
|
| Genitiv |
coracinantium coracinantum
|
coracinantium coracinantum
|
coracinantium coracinantum
|
| Dativ |
coracinantibus
|
coracinantibus
|
coracinantibus
|
| Akkusativ |
coracinantes
|
coracinantes
|
coracinantia
|
| Ablativ |
coracinantibus
|
coracinantibus
|
coracinantibus
|
| Vokativ |
coracinantes
|
coracinantes
|
coracinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coracinatus
|
coracinata
|
coracinatum
|
| Genitiv |
coracinati
|
coracinatae
|
coracinati
|
| Dativ |
coracinato
|
coracinatae
|
coracinato
|
| Akkusativ |
coracinatum
|
coracinatam
|
coracinatum
|
| Ablativ |
coracinato
|
coracinata
|
coracinato
|
| Vokativ |
coracinate
|
coracinata
|
coracinatum
|
Plural
| Nominativ |
coracinati
|
coracinatae
|
coracinata
|
| Genitiv |
coracinatorum
|
coracinatarum
|
coracinatorum
|
| Dativ |
coracinatis
|
coracinatis
|
coracinatis
|
| Akkusativ |
coracinatos
|
coracinatas
|
coracinata
|
| Ablativ |
coracinatis
|
coracinatis
|
coracinatis
|
| Vokativ |
coracinati
|
coracinatae
|
coracinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coracinaturus
|
coracinatura
|
coracinaturum
|
| Genitiv |
coracinaturi
|
coracinaturae
|
coracinaturi
|
| Dativ |
coracinaturo
|
coracinaturae
|
coracinaturo
|
| Akkusativ |
coracinaturum
|
coracinaturam
|
coracinaturum
|
| Ablativ |
coracinaturo
|
coracinatura
|
coracinaturo
|
| Vokativ |
coracinature
|
coracinatura
|
coracinaturum
|
Plural
| Nominativ |
coracinaturi
|
coracinaturae
|
coracinatura
|
| Genitiv |
coracinaturorum
|
coracinaturarum
|
coracinaturorum
|
| Dativ |
coracinaturis
|
coracinaturis
|
coracinaturis
|
| Akkusativ |
coracinaturos
|
coracinaturas
|
coracinatura
|
| Ablativ |
coracinaturis
|
coracinaturis
|
coracinaturis
|
| Vokativ |
coracinaturi
|
coracinaturae
|
coracinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
coracinatum
|
coracinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracino
|
ich quake |
| 2. Person Singular |
coracinas
|
du quakst |
| 3. Person Singular |
coracinat
|
er/sie/es quakt |
| 1. Person Plural |
coracinamus
|
wir quaken |
| 2. Person Plural |
coracinatis
|
ihr quakt |
| 3. Person Plural |
coracinant
|
sie quaken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinor
|
ich werde gequakt |
| 2. Person Singular |
coracinaris coracinare
|
du wirst gequakt |
| 3. Person Singular |
coracinatur
|
er/sie/es wird gequakt |
| 1. Person Plural |
coracinamur
|
wir werden gequakt |
| 2. Person Plural |
coracinamini
|
ihr werdet gequakt |
| 3. Person Plural |
coracinantur
|
sie werden gequakt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinem
|
ich quake |
| 2. Person Singular |
coracines
|
du quakest |
| 3. Person Singular |
coracinet
|
er/sie/es quake |
| 1. Person Plural |
coracinemus
|
wir quaken |
| 2. Person Plural |
coracinetis
|
ihr quaket |
| 3. Person Plural |
coracinent
|
sie quaken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coraciner
|
ich werde gequakt |
| 2. Person Singular |
coracineris coracinere
|
du werdest gequakt |
| 3. Person Singular |
coracinetur
|
er/sie/es werde gequakt |
| 1. Person Plural |
coracinemur
|
wir werden gequakt |
| 2. Person Plural |
coracinemini
|
ihr werdet gequakt |
| 3. Person Plural |
coracinentur
|
sie werden gequakt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinabam
|
ich quakte |
| 2. Person Singular |
coracinabas
|
du quaktest |
| 3. Person Singular |
coracinabat
|
er/sie/es quakte |
| 1. Person Plural |
coracinabamus
|
wir quakten |
| 2. Person Plural |
coracinabatis
|
ihr quaktet |
| 3. Person Plural |
coracinabant
|
sie quakten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinabar
|
ich wurde gequakt |
| 2. Person Singular |
coracinabaris coracinabare
|
du wurdest gequakt |
| 3. Person Singular |
coracinabatur
|
er/sie/es wurde gequakt |
| 1. Person Plural |
coracinabamur
|
wir wurden gequakt |
| 2. Person Plural |
coracinabamini
|
ihr wurdet gequakt |
| 3. Person Plural |
coracinabantur
|
sie wurden gequakt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinarem
|
ich quakte |
| 2. Person Singular |
coracinares
|
du quaktest |
| 3. Person Singular |
coracinaret
|
er/sie/es quakte |
| 1. Person Plural |
coracinaremus
|
wir quakten |
| 2. Person Plural |
coracinaretis
|
ihr quaktet |
| 3. Person Plural |
coracinarent
|
sie quakten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinarer
|
ich würde gequakt |
| 2. Person Singular |
coracinareris coracinarere
|
du würdest gequakt |
| 3. Person Singular |
coracinaretur
|
er/sie/es würde gequakt |
| 1. Person Plural |
coracinaremur
|
wir würden gequakt |
| 2. Person Plural |
coracinaremini
|
ihr würdet gequakt |
| 3. Person Plural |
coracinarentur
|
sie würden gequakt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinabo
|
ich werde quaken |
| 2. Person Singular |
coracinabis
|
du wirst quaken |
| 3. Person Singular |
coracinabit
|
er/sie/es wird quaken |
| 1. Person Plural |
coracinabimus
|
wir werden quaken |
| 2. Person Plural |
coracinabitis
|
ihr werdet quaken |
| 3. Person Plural |
coracinabunt
|
sie werden quaken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinabor
|
ich werde gequakt |
| 2. Person Singular |
coracinaberis coracinabere
|
du wirst gequakt |
| 3. Person Singular |
coracinabitur
|
er/sie/es wird gequakt |
| 1. Person Plural |
coracinabimur
|
wir werden gequakt |
| 2. Person Plural |
coracinabimini
|
ihr werdet gequakt |
| 3. Person Plural |
coracinabuntur
|
sie werden gequakt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinavi
|
ich habe gequakt |
| 2. Person Singular |
coracinavisti
|
du hast gequakt |
| 3. Person Singular |
coracinavit
|
er/sie/es hat gequakt |
| 1. Person Plural |
coracinavimus
|
wir haben gequakt |
| 2. Person Plural |
coracinavistis
|
ihr habt gequakt |
| 3. Person Plural |
coracinaverunt coracinavere
|
sie haben gequakt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinatus sum
|
ich bin gequakt worden |
| 2. Person Singular |
coracinatus es
|
du bist gequakt worden |
| 3. Person Singular |
coracinatus est
|
er/sie/es ist gequakt worden |
| 1. Person Plural |
coracinati sumus
|
wir sind gequakt worden |
| 2. Person Plural |
coracinati estis
|
ihr seid gequakt worden |
| 3. Person Plural |
coracinati sunt
|
sie sind gequakt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinaverim
|
ich habe gequakt |
| 2. Person Singular |
coracinaveris
|
du habest gequakt |
| 3. Person Singular |
coracinaverit
|
er/sie/es habe gequakt |
| 1. Person Plural |
coracinaverimus
|
wir haben gequakt |
| 2. Person Plural |
coracinaveritis
|
ihr habet gequakt |
| 3. Person Plural |
coracinaverint
|
sie haben gequakt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinatus sim
|
ich sei gequakt worden |
| 2. Person Singular |
coracinatus sis
|
du seiest gequakt worden |
| 3. Person Singular |
coracinatus sit
|
er/sie/es sei gequakt worden |
| 1. Person Plural |
coracinati simus
|
wir seien gequakt worden |
| 2. Person Plural |
coracinati sitis
|
ihr seiet gequakt worden |
| 3. Person Plural |
coracinati sint
|
sie seien gequakt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinaveram
|
ich hatte gequakt |
| 2. Person Singular |
coracinaveras
|
du hattest gequakt |
| 3. Person Singular |
coracinaverat
|
er/sie/es hatte gequakt |
| 1. Person Plural |
coracinaveramus
|
wir hatten gequakt |
| 2. Person Plural |
coracinaveratis
|
ihr hattet gequakt |
| 3. Person Plural |
coracinaverant
|
sie hatten gequakt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinatus eram
|
ich war gequakt worden |
| 2. Person Singular |
coracinatus eras
|
du warst gequakt worden |
| 3. Person Singular |
coracinatus erat
|
er/sie/es war gequakt worden |
| 1. Person Plural |
coracinati eramus
|
wir waren gequakt worden |
| 2. Person Plural |
coracinati eratis
|
ihr warst gequakt worden |
| 3. Person Plural |
coracinati erant
|
sie waren gequakt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinavissem
|
ich hätte gequakt |
| 2. Person Singular |
coracinavisses
|
du hättest gequakt |
| 3. Person Singular |
coracinavisset
|
er/sie/es hätte gequakt |
| 1. Person Plural |
coracinavissemus
|
wir hätten gequakt |
| 2. Person Plural |
coracinavissetis
|
ihr hättet gequakt |
| 3. Person Plural |
coracinavissent
|
sie hätten gequakt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinatus essem
|
ich wäre gequakt worden |
| 2. Person Singular |
coracinatus esses
|
du wärest gequakt worden |
| 3. Person Singular |
coracinatus esset
|
er/sie/es wäre gequakt worden |
| 1. Person Plural |
coracinati essemus
|
wir wären gequakt worden |
| 2. Person Plural |
coracinati essetis
|
ihr wäret gequakt worden |
| 3. Person Plural |
coracinati essent
|
sie wären gequakt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinavero
|
ich werde gequakt haben |
| 2. Person Singular |
coracinaveris
|
du wirst gequakt haben |
| 3. Person Singular |
coracinaverit
|
er/sie/es wird gequakt haben |
| 1. Person Plural |
coracinaverimus
|
wir werden gequakt haben |
| 2. Person Plural |
coracinaveritis
|
ihr werdet gequakt haben |
| 3. Person Plural |
coracinaverint
|
sie werden gequakt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coracinatus ero
|
ich werde gequakt worden sein |
| 2. Person Singular |
coracinatus eris
|
du werdest gequakt worden sein |
| 3. Person Singular |
coracinatus erit
|
er/sie/es werde gequakt worden sein |
| 1. Person Plural |
coracinati erimus
|
wir werden gequakt worden sein |
| 2. Person Plural |
coracinati eritis
|
ihr werdet gequakt worden sein |
| 3. Person Plural |
coracinati erunt
|
sie werden gequakt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coracinare
|
quaken |
| Vorzeitigkeit |
coracinavisse
|
gequakt haben |
| Nachzeitigkeit |
coracinaturum esse
|
quaken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coracinari coracinarier
|
gequakt werden |
| Vorzeitigkeit |
coracinatum esse
|
gequakt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
coracinatum iri
|
künftig gequakt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
coracina
|
quake! |
| 2. Person Plural |
coracinate
|
quakt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
coracinato
|
| 3. Person Singular |
coracinato
|
| 2. Person Plural |
coracinatote
|
| 3. Person Plural |
coracinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
coracinare
|
das Quaken |
| Genitiv |
coracinandi
|
des Quakens |
| Dativ |
coracinando
|
dem Quaken |
| Akkusativ |
coracinandum
|
das Quaken |
| Ablativ |
coracinando
|
durch das Quaken |
| Vokativ |
coracinande
|
Quaken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coracinandus
|
coracinanda
|
coracinandum
|
| Genitiv |
coracinandi
|
coracinandae
|
coracinandi
|
| Dativ |
coracinando
|
coracinandae
|
coracinando
|
| Akkusativ |
coracinandum
|
coracinandam
|
coracinandum
|
| Ablativ |
coracinando
|
coracinanda
|
coracinando
|
| Vokativ |
coracinande
|
coracinanda
|
coracinandum
|
Plural
| Nominativ |
coracinandi
|
coracinandae
|
coracinanda
|
| Genitiv |
coracinandorum
|
coracinandarum
|
coracinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
coracinandos
|
coracinandas
|
coracinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
coracinandi
|
coracinandae
|
coracinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coracinans
|
coracinans
|
coracinans
|
| Genitiv |
coracinantis
|
coracinantis
|
coracinantis
|
| Dativ |
coracinanti
|
coracinanti
|
coracinanti
|
| Akkusativ |
coracinantem
|
coracinantem
|
coracinans
|
| Ablativ |
coracinanti coracinante
|
coracinanti coracinante
|
coracinanti coracinante
|
| Vokativ |
coracinans
|
coracinans
|
coracinans
|
Plural
| Nominativ |
coracinantes
|
coracinantes
|
coracinantia
|
| Genitiv |
coracinantium coracinantum
|
coracinantium coracinantum
|
coracinantium coracinantum
|
| Dativ |
coracinantibus
|
coracinantibus
|
coracinantibus
|
| Akkusativ |
coracinantes
|
coracinantes
|
coracinantia
|
| Ablativ |
coracinantibus
|
coracinantibus
|
coracinantibus
|
| Vokativ |
coracinantes
|
coracinantes
|
coracinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coracinatus
|
coracinata
|
coracinatum
|
| Genitiv |
coracinati
|
coracinatae
|
coracinati
|
| Dativ |
coracinato
|
coracinatae
|
coracinato
|
| Akkusativ |
coracinatum
|
coracinatam
|
coracinatum
|
| Ablativ |
coracinato
|
coracinata
|
coracinato
|
| Vokativ |
coracinate
|
coracinata
|
coracinatum
|
Plural
| Nominativ |
coracinati
|
coracinatae
|
coracinata
|
| Genitiv |
coracinatorum
|
coracinatarum
|
coracinatorum
|
| Dativ |
coracinatis
|
coracinatis
|
coracinatis
|
| Akkusativ |
coracinatos
|
coracinatas
|
coracinata
|
| Ablativ |
coracinatis
|
coracinatis
|
coracinatis
|
| Vokativ |
coracinati
|
coracinatae
|
coracinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coracinaturus
|
coracinatura
|
coracinaturum
|
| Genitiv |
coracinaturi
|
coracinaturae
|
coracinaturi
|
| Dativ |
coracinaturo
|
coracinaturae
|
coracinaturo
|
| Akkusativ |
coracinaturum
|
coracinaturam
|
coracinaturum
|
| Ablativ |
coracinaturo
|
coracinatura
|
coracinaturo
|
| Vokativ |
coracinature
|
coracinatura
|
coracinaturum
|
Plural
| Nominativ |
coracinaturi
|
coracinaturae
|
coracinatura
|
| Genitiv |
coracinaturorum
|
coracinaturarum
|
coracinaturorum
|
| Dativ |
coracinaturis
|
coracinaturis
|
coracinaturis
|
| Akkusativ |
coracinaturos
|
coracinaturas
|
coracinatura
|
| Ablativ |
coracinaturis
|
coracinaturis
|
coracinaturis
|
| Vokativ |
coracinaturi
|
coracinaturae
|
coracinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
coracinatum
|
coracinatu
|