Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuculo
|
ich schreie |
| 2. Person Singular |
cuculas
|
du schreist |
| 3. Person Singular |
cuculat
|
er/sie/es schreit |
| 1. Person Plural |
cuculamus
|
wir schreien |
| 2. Person Plural |
cuculatis
|
ihr schreit |
| 3. Person Plural |
cuculant
|
sie schreien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuculor
|
ich werde geschrieen; geschrien |
| 2. Person Singular |
cucularis cuculare
|
du wirst geschrieen; geschrien |
| 3. Person Singular |
cuculatur
|
er/sie/es wird geschrieen; geschrien |
| 1. Person Plural |
cuculamur
|
wir werden geschrieen; geschrien |
| 2. Person Plural |
cuculamini
|
ihr werdet geschrieen; geschrien |
| 3. Person Plural |
cuculantur
|
sie werden geschrieen; geschrien |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuculem
|
ich schreie |
| 2. Person Singular |
cucules
|
du schreiest |
| 3. Person Singular |
cuculet
|
er/sie/es schreie |
| 1. Person Plural |
cuculemus
|
wir schreien |
| 2. Person Plural |
cuculetis
|
ihr schreiet |
| 3. Person Plural |
cuculent
|
sie schreien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuculer
|
ich werde geschrieen; geschrien |
| 2. Person Singular |
cuculeris cuculere
|
du werdest geschrieen; geschrien |
| 3. Person Singular |
cuculetur
|
er/sie/es werde geschrieen; geschrien |
| 1. Person Plural |
cuculemur
|
wir werden geschrieen; geschrien |
| 2. Person Plural |
cuculemini
|
ihr werdet geschrieen; geschrien |
| 3. Person Plural |
cuculentur
|
sie werden geschrieen; geschrien |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuculabam
|
ich schrie |
| 2. Person Singular |
cuculabas
|
du schriest |
| 3. Person Singular |
cuculabat
|
er/sie/es schrie |
| 1. Person Plural |
cuculabamus
|
wir schrien |
| 2. Person Plural |
cuculabatis
|
ihr schriet |
| 3. Person Plural |
cuculabant
|
sie schrien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuculabar
|
ich wurde geschrieen; geschrien |
| 2. Person Singular |
cuculabaris cuculabare
|
du wurdest geschrieen; geschrien |
| 3. Person Singular |
cuculabatur
|
er/sie/es wurde geschrieen; geschrien |
| 1. Person Plural |
cuculabamur
|
wir wurden geschrieen; geschrien |
| 2. Person Plural |
cuculabamini
|
ihr wurdet geschrieen; geschrien |
| 3. Person Plural |
cuculabantur
|
sie wurden geschrieen; geschrien |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cucularem
|
ich schrie |
| 2. Person Singular |
cuculares
|
du schriest |
| 3. Person Singular |
cucularet
|
er/sie/es schrie |
| 1. Person Plural |
cucularemus
|
wir schrien |
| 2. Person Plural |
cucularetis
|
ihr schriet |
| 3. Person Plural |
cucularent
|
sie schrien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cucularer
|
ich würde geschrieen; geschrien |
| 2. Person Singular |
cuculareris cucularere
|
du würdest geschrieen; geschrien |
| 3. Person Singular |
cucularetur
|
er/sie/es würde geschrieen; geschrien |
| 1. Person Plural |
cucularemur
|
wir würden geschrieen; geschrien |
| 2. Person Plural |
cucularemini
|
ihr würdet geschrieen; geschrien |
| 3. Person Plural |
cucularentur
|
sie würden geschrieen; geschrien |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuculabo
|
ich werde schreien |
| 2. Person Singular |
cuculabis
|
du wirst schreien |
| 3. Person Singular |
cuculabit
|
er/sie/es wird schreien |
| 1. Person Plural |
cuculabimus
|
wir werden schreien |
| 2. Person Plural |
cuculabitis
|
ihr werdet schreien |
| 3. Person Plural |
cuculabunt
|
sie werden schreien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuculabor
|
ich werde geschrieen; geschrien |
| 2. Person Singular |
cuculaberis cuculabere
|
du wirst geschrieen; geschrien |
| 3. Person Singular |
cuculabitur
|
er/sie/es wird geschrieen; geschrien |
| 1. Person Plural |
cuculabimur
|
wir werden geschrieen; geschrien |
| 2. Person Plural |
cuculabimini
|
ihr werdet geschrieen; geschrien |
| 3. Person Plural |
cuculabuntur
|
sie werden geschrieen; geschrien |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuculavi
|
ich habe geschrieen; geschrien |
| 2. Person Singular |
cuculavisti
|
du hast geschrieen; geschrien |
| 3. Person Singular |
cuculavit
|
er/sie/es hat geschrieen; geschrien |
| 1. Person Plural |
cuculavimus
|
wir haben geschrieen; geschrien |
| 2. Person Plural |
cuculavistis
|
ihr habt geschrieen; geschrien |
| 3. Person Plural |
cuculaverunt cuculavere
|
sie haben geschrieen; geschrien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuculatus sum
|
ich bin geschrieen; geschrien worden |
| 2. Person Singular |
cuculatus es
|
du bist geschrieen; geschrien worden |
| 3. Person Singular |
cuculatus est
|
er/sie/es ist geschrieen; geschrien worden |
| 1. Person Plural |
cuculati sumus
|
wir sind geschrieen; geschrien worden |
| 2. Person Plural |
cuculati estis
|
ihr seid geschrieen; geschrien worden |
| 3. Person Plural |
cuculati sunt
|
sie sind geschrieen; geschrien worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuculaverim
|
ich habe geschrieen; geschrien |
| 2. Person Singular |
cuculaveris
|
du habest geschrieen; geschrien |
| 3. Person Singular |
cuculaverit
|
er/sie/es habe geschrieen; geschrien |
| 1. Person Plural |
cuculaverimus
|
wir haben geschrieen; geschrien |
| 2. Person Plural |
cuculaveritis
|
ihr habet geschrieen; geschrien |
| 3. Person Plural |
cuculaverint
|
sie haben geschrieen; geschrien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuculatus sim
|
ich sei geschrieen; geschrien worden |
| 2. Person Singular |
cuculatus sis
|
du seiest geschrieen; geschrien worden |
| 3. Person Singular |
cuculatus sit
|
er/sie/es sei geschrieen; geschrien worden |
| 1. Person Plural |
cuculati simus
|
wir seien geschrieen; geschrien worden |
| 2. Person Plural |
cuculati sitis
|
ihr seiet geschrieen; geschrien worden |
| 3. Person Plural |
cuculati sint
|
sie seien geschrieen; geschrien worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuculaveram
|
ich hatte geschrieen; geschrien |
| 2. Person Singular |
cuculaveras
|
du hattest geschrieen; geschrien |
| 3. Person Singular |
cuculaverat
|
er/sie/es hatte geschrieen; geschrien |
| 1. Person Plural |
cuculaveramus
|
wir hatten geschrieen; geschrien |
| 2. Person Plural |
cuculaveratis
|
ihr hattet geschrieen; geschrien |
| 3. Person Plural |
cuculaverant
|
sie hatten geschrieen; geschrien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuculatus eram
|
ich war geschrieen; geschrien worden |
| 2. Person Singular |
cuculatus eras
|
du warst geschrieen; geschrien worden |
| 3. Person Singular |
cuculatus erat
|
er/sie/es war geschrieen; geschrien worden |
| 1. Person Plural |
cuculati eramus
|
wir waren geschrieen; geschrien worden |
| 2. Person Plural |
cuculati eratis
|
ihr warst geschrieen; geschrien worden |
| 3. Person Plural |
cuculati erant
|
sie waren geschrieen; geschrien worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuculavissem
|
ich hätte geschrieen; geschrien |
| 2. Person Singular |
cuculavisses
|
du hättest geschrieen; geschrien |
| 3. Person Singular |
cuculavisset
|
er/sie/es hätte geschrieen; geschrien |
| 1. Person Plural |
cuculavissemus
|
wir hätten geschrieen; geschrien |
| 2. Person Plural |
cuculavissetis
|
ihr hättet geschrieen; geschrien |
| 3. Person Plural |
cuculavissent
|
sie hätten geschrieen; geschrien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuculatus essem
|
ich wäre geschrieen; geschrien worden |
| 2. Person Singular |
cuculatus esses
|
du wärest geschrieen; geschrien worden |
| 3. Person Singular |
cuculatus esset
|
er/sie/es wäre geschrieen; geschrien worden |
| 1. Person Plural |
cuculati essemus
|
wir wären geschrieen; geschrien worden |
| 2. Person Plural |
cuculati essetis
|
ihr wäret geschrieen; geschrien worden |
| 3. Person Plural |
cuculati essent
|
sie wären geschrieen; geschrien worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuculavero
|
ich werde geschrieen; geschrien haben |
| 2. Person Singular |
cuculaveris
|
du wirst geschrieen; geschrien haben |
| 3. Person Singular |
cuculaverit
|
er/sie/es wird geschrieen; geschrien haben |
| 1. Person Plural |
cuculaverimus
|
wir werden geschrieen; geschrien haben |
| 2. Person Plural |
cuculaveritis
|
ihr werdet geschrieen; geschrien haben |
| 3. Person Plural |
cuculaverint
|
sie werden geschrieen; geschrien haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuculatus ero
|
ich werde geschrieen; geschrien worden sein |
| 2. Person Singular |
cuculatus eris
|
du werdest geschrieen; geschrien worden sein |
| 3. Person Singular |
cuculatus erit
|
er/sie/es werde geschrieen; geschrien worden sein |
| 1. Person Plural |
cuculati erimus
|
wir werden geschrieen; geschrien worden sein |
| 2. Person Plural |
cuculati eritis
|
ihr werdet geschrieen; geschrien worden sein |
| 3. Person Plural |
cuculati erunt
|
sie werden geschrieen; geschrien worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cuculare
|
schreien |
| Vorzeitigkeit |
cuculavisse
|
geschrieen; geschrien haben |
| Nachzeitigkeit |
cuculaturum esse
|
schreien werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cuculari cucularier
|
geschrieen; geschrien werden |
| Vorzeitigkeit |
cuculatum esse
|
geschrieen; geschrien worden sein |
| Nachzeitigkeit |
cuculatum iri
|
künftig geschrieen; geschrien werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cucula
|
schreie! |
| 2. Person Plural |
cuculate
|
schreit! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cuculato
|
| 3. Person Singular |
cuculato
|
| 2. Person Plural |
cuculatote
|
| 3. Person Plural |
cuculanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cuculare
|
das Schreien |
| Genitiv |
cuculandi
|
des Schreiens |
| Dativ |
cuculando
|
dem Schreien |
| Akkusativ |
cuculandum
|
das Schreien |
| Ablativ |
cuculando
|
durch das Schreien |
| Vokativ |
cuculande
|
Schreien! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cuculandus
|
cuculanda
|
cuculandum
|
| Genitiv |
cuculandi
|
cuculandae
|
cuculandi
|
| Dativ |
cuculando
|
cuculandae
|
cuculando
|
| Akkusativ |
cuculandum
|
cuculandam
|
cuculandum
|
| Ablativ |
cuculando
|
cuculanda
|
cuculando
|
| Vokativ |
cuculande
|
cuculanda
|
cuculandum
|
Plural
| Nominativ |
cuculandi
|
cuculandae
|
cuculanda
|
| Genitiv |
cuculandorum
|
cuculandarum
|
cuculandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cuculandos
|
cuculandas
|
cuculanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cuculandi
|
cuculandae
|
cuculanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cuculans
|
cuculans
|
cuculans
|
| Genitiv |
cuculantis
|
cuculantis
|
cuculantis
|
| Dativ |
cuculanti
|
cuculanti
|
cuculanti
|
| Akkusativ |
cuculantem
|
cuculantem
|
cuculans
|
| Ablativ |
cuculanti cuculante
|
cuculanti cuculante
|
cuculanti cuculante
|
| Vokativ |
cuculans
|
cuculans
|
cuculans
|
Plural
| Nominativ |
cuculantes
|
cuculantes
|
cuculantia
|
| Genitiv |
cuculantium cuculantum
|
cuculantium cuculantum
|
cuculantium cuculantum
|
| Dativ |
cuculantibus
|
cuculantibus
|
cuculantibus
|
| Akkusativ |
cuculantes
|
cuculantes
|
cuculantia
|
| Ablativ |
cuculantibus
|
cuculantibus
|
cuculantibus
|
| Vokativ |
cuculantes
|
cuculantes
|
cuculantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cuculatus
|
cuculata
|
cuculatum
|
| Genitiv |
cuculati
|
cuculatae
|
cuculati
|
| Dativ |
cuculato
|
cuculatae
|
cuculato
|
| Akkusativ |
cuculatum
|
cuculatam
|
cuculatum
|
| Ablativ |
cuculato
|
cuculata
|
cuculato
|
| Vokativ |
cuculate
|
cuculata
|
cuculatum
|
Plural
| Nominativ |
cuculati
|
cuculatae
|
cuculata
|
| Genitiv |
cuculatorum
|
cuculatarum
|
cuculatorum
|
| Dativ |
cuculatis
|
cuculatis
|
cuculatis
|
| Akkusativ |
cuculatos
|
cuculatas
|
cuculata
|
| Ablativ |
cuculatis
|
cuculatis
|
cuculatis
|
| Vokativ |
cuculati
|
cuculatae
|
cuculata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cuculaturus
|
cuculatura
|
cuculaturum
|
| Genitiv |
cuculaturi
|
cuculaturae
|
cuculaturi
|
| Dativ |
cuculaturo
|
cuculaturae
|
cuculaturo
|
| Akkusativ |
cuculaturum
|
cuculaturam
|
cuculaturum
|
| Ablativ |
cuculaturo
|
cuculatura
|
cuculaturo
|
| Vokativ |
cuculature
|
cuculatura
|
cuculaturum
|
Plural
| Nominativ |
cuculaturi
|
cuculaturae
|
cuculatura
|
| Genitiv |
cuculaturorum
|
cuculaturarum
|
cuculaturorum
|
| Dativ |
cuculaturis
|
cuculaturis
|
cuculaturis
|
| Akkusativ |
cuculaturos
|
cuculaturas
|
cuculatura
|
| Ablativ |
cuculaturis
|
cuculaturis
|
cuculaturis
|
| Vokativ |
cuculaturi
|
cuculaturae
|
cuculatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cuculatum
|
cuculatu
|