Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpito
|
ich tadle |
| 2. Person Singular |
culpitas
|
du tadelst |
| 3. Person Singular |
culpitat
|
er/sie/es tadelt |
| 1. Person Plural |
culpitamus
|
wir tadeln |
| 2. Person Plural |
culpitatis
|
ihr tadelt |
| 3. Person Plural |
culpitant
|
sie tadeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitor
|
ich werde getadelt |
| 2. Person Singular |
culpitaris culpitare
|
du wirst getadelt |
| 3. Person Singular |
culpitatur
|
er/sie/es wird getadelt |
| 1. Person Plural |
culpitamur
|
wir werden getadelt |
| 2. Person Plural |
culpitamini
|
ihr werdet getadelt |
| 3. Person Plural |
culpitantur
|
sie werden getadelt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitem
|
ich tadle |
| 2. Person Singular |
culpites
|
du tadlest |
| 3. Person Singular |
culpitet
|
er/sie/es tadle |
| 1. Person Plural |
culpitemus
|
wir tadlen |
| 2. Person Plural |
culpitetis
|
ihr tadlet |
| 3. Person Plural |
culpitent
|
sie tadlen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpiter
|
ich werde getadelt |
| 2. Person Singular |
culpiteris culpitere
|
du werdest getadelt |
| 3. Person Singular |
culpitetur
|
er/sie/es werde getadelt |
| 1. Person Plural |
culpitemur
|
wir werden getadelt |
| 2. Person Plural |
culpitemini
|
ihr werdet getadelt |
| 3. Person Plural |
culpitentur
|
sie werden getadelt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitabam
|
ich tadelte |
| 2. Person Singular |
culpitabas
|
du tadeltest |
| 3. Person Singular |
culpitabat
|
er/sie/es tadelte |
| 1. Person Plural |
culpitabamus
|
wir tadelten |
| 2. Person Plural |
culpitabatis
|
ihr tadeltet |
| 3. Person Plural |
culpitabant
|
sie tadelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitabar
|
ich wurde getadelt |
| 2. Person Singular |
culpitabaris culpitabare
|
du wurdest getadelt |
| 3. Person Singular |
culpitabatur
|
er/sie/es wurde getadelt |
| 1. Person Plural |
culpitabamur
|
wir wurden getadelt |
| 2. Person Plural |
culpitabamini
|
ihr wurdet getadelt |
| 3. Person Plural |
culpitabantur
|
sie wurden getadelt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitarem
|
ich tadelte |
| 2. Person Singular |
culpitares
|
du tadeltest |
| 3. Person Singular |
culpitaret
|
er/sie/es tadelte |
| 1. Person Plural |
culpitaremus
|
wir tadelten |
| 2. Person Plural |
culpitaretis
|
ihr tadeltet |
| 3. Person Plural |
culpitarent
|
sie tadelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitarer
|
ich würde getadelt |
| 2. Person Singular |
culpitareris culpitarere
|
du würdest getadelt |
| 3. Person Singular |
culpitaretur
|
er/sie/es würde getadelt |
| 1. Person Plural |
culpitaremur
|
wir würden getadelt |
| 2. Person Plural |
culpitaremini
|
ihr würdet getadelt |
| 3. Person Plural |
culpitarentur
|
sie würden getadelt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitabo
|
ich werde tadeln |
| 2. Person Singular |
culpitabis
|
du wirst tadeln |
| 3. Person Singular |
culpitabit
|
er/sie/es wird tadeln |
| 1. Person Plural |
culpitabimus
|
wir werden tadeln |
| 2. Person Plural |
culpitabitis
|
ihr werdet tadeln |
| 3. Person Plural |
culpitabunt
|
sie werden tadeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitabor
|
ich werde getadelt |
| 2. Person Singular |
culpitaberis culpitabere
|
du wirst getadelt |
| 3. Person Singular |
culpitabitur
|
er/sie/es wird getadelt |
| 1. Person Plural |
culpitabimur
|
wir werden getadelt |
| 2. Person Plural |
culpitabimini
|
ihr werdet getadelt |
| 3. Person Plural |
culpitabuntur
|
sie werden getadelt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitavi
|
ich habe getadelt |
| 2. Person Singular |
culpitavisti
|
du hast getadelt |
| 3. Person Singular |
culpitavit
|
er/sie/es hat getadelt |
| 1. Person Plural |
culpitavimus
|
wir haben getadelt |
| 2. Person Plural |
culpitavistis
|
ihr habt getadelt |
| 3. Person Plural |
culpitaverunt culpitavere
|
sie haben getadelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitatus sum
|
ich bin getadelt worden |
| 2. Person Singular |
culpitatus es
|
du bist getadelt worden |
| 3. Person Singular |
culpitatus est
|
er/sie/es ist getadelt worden |
| 1. Person Plural |
culpitati sumus
|
wir sind getadelt worden |
| 2. Person Plural |
culpitati estis
|
ihr seid getadelt worden |
| 3. Person Plural |
culpitati sunt
|
sie sind getadelt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitaverim
|
ich habe getadelt |
| 2. Person Singular |
culpitaveris
|
du habest getadelt |
| 3. Person Singular |
culpitaverit
|
er/sie/es habe getadelt |
| 1. Person Plural |
culpitaverimus
|
wir haben getadelt |
| 2. Person Plural |
culpitaveritis
|
ihr habet getadelt |
| 3. Person Plural |
culpitaverint
|
sie haben getadelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitatus sim
|
ich sei getadelt worden |
| 2. Person Singular |
culpitatus sis
|
du seiest getadelt worden |
| 3. Person Singular |
culpitatus sit
|
er/sie/es sei getadelt worden |
| 1. Person Plural |
culpitati simus
|
wir seien getadelt worden |
| 2. Person Plural |
culpitati sitis
|
ihr seiet getadelt worden |
| 3. Person Plural |
culpitati sint
|
sie seien getadelt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitaveram
|
ich hatte getadelt |
| 2. Person Singular |
culpitaveras
|
du hattest getadelt |
| 3. Person Singular |
culpitaverat
|
er/sie/es hatte getadelt |
| 1. Person Plural |
culpitaveramus
|
wir hatten getadelt |
| 2. Person Plural |
culpitaveratis
|
ihr hattet getadelt |
| 3. Person Plural |
culpitaverant
|
sie hatten getadelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitatus eram
|
ich war getadelt worden |
| 2. Person Singular |
culpitatus eras
|
du warst getadelt worden |
| 3. Person Singular |
culpitatus erat
|
er/sie/es war getadelt worden |
| 1. Person Plural |
culpitati eramus
|
wir waren getadelt worden |
| 2. Person Plural |
culpitati eratis
|
ihr warst getadelt worden |
| 3. Person Plural |
culpitati erant
|
sie waren getadelt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitavissem
|
ich hätte getadelt |
| 2. Person Singular |
culpitavisses
|
du hättest getadelt |
| 3. Person Singular |
culpitavisset
|
er/sie/es hätte getadelt |
| 1. Person Plural |
culpitavissemus
|
wir hätten getadelt |
| 2. Person Plural |
culpitavissetis
|
ihr hättet getadelt |
| 3. Person Plural |
culpitavissent
|
sie hätten getadelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitatus essem
|
ich wäre getadelt worden |
| 2. Person Singular |
culpitatus esses
|
du wärest getadelt worden |
| 3. Person Singular |
culpitatus esset
|
er/sie/es wäre getadelt worden |
| 1. Person Plural |
culpitati essemus
|
wir wären getadelt worden |
| 2. Person Plural |
culpitati essetis
|
ihr wäret getadelt worden |
| 3. Person Plural |
culpitati essent
|
sie wären getadelt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitavero
|
ich werde getadelt haben |
| 2. Person Singular |
culpitaveris
|
du wirst getadelt haben |
| 3. Person Singular |
culpitaverit
|
er/sie/es wird getadelt haben |
| 1. Person Plural |
culpitaverimus
|
wir werden getadelt haben |
| 2. Person Plural |
culpitaveritis
|
ihr werdet getadelt haben |
| 3. Person Plural |
culpitaverint
|
sie werden getadelt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitatus ero
|
ich werde getadelt worden sein |
| 2. Person Singular |
culpitatus eris
|
du werdest getadelt worden sein |
| 3. Person Singular |
culpitatus erit
|
er/sie/es werde getadelt worden sein |
| 1. Person Plural |
culpitati erimus
|
wir werden getadelt worden sein |
| 2. Person Plural |
culpitati eritis
|
ihr werdet getadelt worden sein |
| 3. Person Plural |
culpitati erunt
|
sie werden getadelt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
culpitare
|
tadeln |
| Vorzeitigkeit |
culpitavisse
|
getadelt haben |
| Nachzeitigkeit |
culpitaturum esse
|
tadeln werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
culpitari culpitarier
|
getadelt werden |
| Vorzeitigkeit |
culpitatum esse
|
getadelt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
culpitatum iri
|
künftig getadelt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
culpita
|
tadle! |
| 2. Person Plural |
culpitate
|
tadelt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
culpitato
|
| 3. Person Singular |
culpitato
|
| 2. Person Plural |
culpitatote
|
| 3. Person Plural |
culpitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
culpitare
|
das Tadeln |
| Genitiv |
culpitandi
|
des Tadelnes |
| Dativ |
culpitando
|
dem Tadeln |
| Akkusativ |
culpitandum
|
das Tadeln |
| Ablativ |
culpitando
|
durch das Tadeln |
| Vokativ |
culpitande
|
Tadeln! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
culpitandus
|
culpitanda
|
culpitandum
|
| Genitiv |
culpitandi
|
culpitandae
|
culpitandi
|
| Dativ |
culpitando
|
culpitandae
|
culpitando
|
| Akkusativ |
culpitandum
|
culpitandam
|
culpitandum
|
| Ablativ |
culpitando
|
culpitanda
|
culpitando
|
| Vokativ |
culpitande
|
culpitanda
|
culpitandum
|
Plural
| Nominativ |
culpitandi
|
culpitandae
|
culpitanda
|
| Genitiv |
culpitandorum
|
culpitandarum
|
culpitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
culpitandos
|
culpitandas
|
culpitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
culpitandi
|
culpitandae
|
culpitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
culpitans
|
culpitans
|
culpitans
|
| Genitiv |
culpitantis
|
culpitantis
|
culpitantis
|
| Dativ |
culpitanti
|
culpitanti
|
culpitanti
|
| Akkusativ |
culpitantem
|
culpitantem
|
culpitans
|
| Ablativ |
culpitanti culpitante
|
culpitanti culpitante
|
culpitanti culpitante
|
| Vokativ |
culpitans
|
culpitans
|
culpitans
|
Plural
| Nominativ |
culpitantes
|
culpitantes
|
culpitantia
|
| Genitiv |
culpitantium culpitantum
|
culpitantium culpitantum
|
culpitantium culpitantum
|
| Dativ |
culpitantibus
|
culpitantibus
|
culpitantibus
|
| Akkusativ |
culpitantes
|
culpitantes
|
culpitantia
|
| Ablativ |
culpitantibus
|
culpitantibus
|
culpitantibus
|
| Vokativ |
culpitantes
|
culpitantes
|
culpitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
culpitatus
|
culpitata
|
culpitatum
|
| Genitiv |
culpitati
|
culpitatae
|
culpitati
|
| Dativ |
culpitato
|
culpitatae
|
culpitato
|
| Akkusativ |
culpitatum
|
culpitatam
|
culpitatum
|
| Ablativ |
culpitato
|
culpitata
|
culpitato
|
| Vokativ |
culpitate
|
culpitata
|
culpitatum
|
Plural
| Nominativ |
culpitati
|
culpitatae
|
culpitata
|
| Genitiv |
culpitatorum
|
culpitatarum
|
culpitatorum
|
| Dativ |
culpitatis
|
culpitatis
|
culpitatis
|
| Akkusativ |
culpitatos
|
culpitatas
|
culpitata
|
| Ablativ |
culpitatis
|
culpitatis
|
culpitatis
|
| Vokativ |
culpitati
|
culpitatae
|
culpitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
culpitaturus
|
culpitatura
|
culpitaturum
|
| Genitiv |
culpitaturi
|
culpitaturae
|
culpitaturi
|
| Dativ |
culpitaturo
|
culpitaturae
|
culpitaturo
|
| Akkusativ |
culpitaturum
|
culpitaturam
|
culpitaturum
|
| Ablativ |
culpitaturo
|
culpitatura
|
culpitaturo
|
| Vokativ |
culpitature
|
culpitatura
|
culpitaturum
|
Plural
| Nominativ |
culpitaturi
|
culpitaturae
|
culpitatura
|
| Genitiv |
culpitaturorum
|
culpitaturarum
|
culpitaturorum
|
| Dativ |
culpitaturis
|
culpitaturis
|
culpitaturis
|
| Akkusativ |
culpitaturos
|
culpitaturas
|
culpitatura
|
| Ablativ |
culpitaturis
|
culpitaturis
|
culpitaturis
|
| Vokativ |
culpitaturi
|
culpitaturae
|
culpitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
culpitatum
|
culpitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpito
|
|
| 2. Person Singular |
culpitas
|
|
| 3. Person Singular |
culpitat
|
|
| 1. Person Plural |
culpitamus
|
|
| 2. Person Plural |
culpitatis
|
|
| 3. Person Plural |
culpitant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitor
|
|
| 2. Person Singular |
culpitaris culpitare
|
|
| 3. Person Singular |
culpitatur
|
|
| 1. Person Plural |
culpitamur
|
|
| 2. Person Plural |
culpitamini
|
|
| 3. Person Plural |
culpitantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitem
|
|
| 2. Person Singular |
culpites
|
|
| 3. Person Singular |
culpitet
|
|
| 1. Person Plural |
culpitemus
|
|
| 2. Person Plural |
culpitetis
|
|
| 3. Person Plural |
culpitent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpiter
|
|
| 2. Person Singular |
culpiteris culpitere
|
|
| 3. Person Singular |
culpitetur
|
|
| 1. Person Plural |
culpitemur
|
|
| 2. Person Plural |
culpitemini
|
|
| 3. Person Plural |
culpitentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitabam
|
|
| 2. Person Singular |
culpitabas
|
|
| 3. Person Singular |
culpitabat
|
|
| 1. Person Plural |
culpitabamus
|
|
| 2. Person Plural |
culpitabatis
|
|
| 3. Person Plural |
culpitabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitabar
|
|
| 2. Person Singular |
culpitabaris culpitabare
|
|
| 3. Person Singular |
culpitabatur
|
|
| 1. Person Plural |
culpitabamur
|
|
| 2. Person Plural |
culpitabamini
|
|
| 3. Person Plural |
culpitabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitarem
|
|
| 2. Person Singular |
culpitares
|
|
| 3. Person Singular |
culpitaret
|
|
| 1. Person Plural |
culpitaremus
|
|
| 2. Person Plural |
culpitaretis
|
|
| 3. Person Plural |
culpitarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitarer
|
|
| 2. Person Singular |
culpitareris culpitarere
|
|
| 3. Person Singular |
culpitaretur
|
|
| 1. Person Plural |
culpitaremur
|
|
| 2. Person Plural |
culpitaremini
|
|
| 3. Person Plural |
culpitarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitabo
|
|
| 2. Person Singular |
culpitabis
|
|
| 3. Person Singular |
culpitabit
|
|
| 1. Person Plural |
culpitabimus
|
|
| 2. Person Plural |
culpitabitis
|
|
| 3. Person Plural |
culpitabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitabor
|
|
| 2. Person Singular |
culpitaberis culpitabere
|
|
| 3. Person Singular |
culpitabitur
|
|
| 1. Person Plural |
culpitabimur
|
|
| 2. Person Plural |
culpitabimini
|
|
| 3. Person Plural |
culpitabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitavi
|
|
| 2. Person Singular |
culpitavisti
|
|
| 3. Person Singular |
culpitavit
|
|
| 1. Person Plural |
culpitavimus
|
|
| 2. Person Plural |
culpitavistis
|
|
| 3. Person Plural |
culpitaverunt culpitavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
culpitatus es
|
|
| 3. Person Singular |
culpitatus est
|
|
| 1. Person Plural |
culpitati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
culpitati estis
|
|
| 3. Person Plural |
culpitati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitaverim
|
|
| 2. Person Singular |
culpitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
culpitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
culpitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
culpitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
culpitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
culpitatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
culpitatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
culpitati simus
|
|
| 2. Person Plural |
culpitati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
culpitati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitaveram
|
|
| 2. Person Singular |
culpitaveras
|
|
| 3. Person Singular |
culpitaverat
|
|
| 1. Person Plural |
culpitaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
culpitaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
culpitaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
culpitatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
culpitatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
culpitati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
culpitati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
culpitati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitavissem
|
|
| 2. Person Singular |
culpitavisses
|
|
| 3. Person Singular |
culpitavisset
|
|
| 1. Person Plural |
culpitavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
culpitavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
culpitavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
culpitatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
culpitatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
culpitati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
culpitati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
culpitati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitavero
|
|
| 2. Person Singular |
culpitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
culpitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
culpitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
culpitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
culpitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
culpitatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
culpitatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
culpitatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
culpitati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
culpitati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
culpitati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
culpitare
|
|
| Vorzeitigkeit |
culpitavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
culpitaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
culpitari culpitarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
culpitatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
culpitatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
culpita
|
! |
| 2. Person Plural |
culpitate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
culpitato
|
| 3. Person Singular |
culpitato
|
| 2. Person Plural |
culpitatote
|
| 3. Person Plural |
culpitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
culpitare
|
das |
| Genitiv |
culpitandi
|
des es |
| Dativ |
culpitando
|
dem |
| Akkusativ |
culpitandum
|
das |
| Ablativ |
culpitando
|
durch das |
| Vokativ |
culpitande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
culpitandus
|
culpitanda
|
culpitandum
|
| Genitiv |
culpitandi
|
culpitandae
|
culpitandi
|
| Dativ |
culpitando
|
culpitandae
|
culpitando
|
| Akkusativ |
culpitandum
|
culpitandam
|
culpitandum
|
| Ablativ |
culpitando
|
culpitanda
|
culpitando
|
| Vokativ |
culpitande
|
culpitanda
|
culpitandum
|
Plural
| Nominativ |
culpitandi
|
culpitandae
|
culpitanda
|
| Genitiv |
culpitandorum
|
culpitandarum
|
culpitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
culpitandos
|
culpitandas
|
culpitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
culpitandi
|
culpitandae
|
culpitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
culpitans
|
culpitans
|
culpitans
|
| Genitiv |
culpitantis
|
culpitantis
|
culpitantis
|
| Dativ |
culpitanti
|
culpitanti
|
culpitanti
|
| Akkusativ |
culpitantem
|
culpitantem
|
culpitans
|
| Ablativ |
culpitanti culpitante
|
culpitanti culpitante
|
culpitanti culpitante
|
| Vokativ |
culpitans
|
culpitans
|
culpitans
|
Plural
| Nominativ |
culpitantes
|
culpitantes
|
culpitantia
|
| Genitiv |
culpitantium culpitantum
|
culpitantium culpitantum
|
culpitantium culpitantum
|
| Dativ |
culpitantibus
|
culpitantibus
|
culpitantibus
|
| Akkusativ |
culpitantes
|
culpitantes
|
culpitantia
|
| Ablativ |
culpitantibus
|
culpitantibus
|
culpitantibus
|
| Vokativ |
culpitantes
|
culpitantes
|
culpitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
culpitatus
|
culpitata
|
culpitatum
|
| Genitiv |
culpitati
|
culpitatae
|
culpitati
|
| Dativ |
culpitato
|
culpitatae
|
culpitato
|
| Akkusativ |
culpitatum
|
culpitatam
|
culpitatum
|
| Ablativ |
culpitato
|
culpitata
|
culpitato
|
| Vokativ |
culpitate
|
culpitata
|
culpitatum
|
Plural
| Nominativ |
culpitati
|
culpitatae
|
culpitata
|
| Genitiv |
culpitatorum
|
culpitatarum
|
culpitatorum
|
| Dativ |
culpitatis
|
culpitatis
|
culpitatis
|
| Akkusativ |
culpitatos
|
culpitatas
|
culpitata
|
| Ablativ |
culpitatis
|
culpitatis
|
culpitatis
|
| Vokativ |
culpitati
|
culpitatae
|
culpitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
culpitaturus
|
culpitatura
|
culpitaturum
|
| Genitiv |
culpitaturi
|
culpitaturae
|
culpitaturi
|
| Dativ |
culpitaturo
|
culpitaturae
|
culpitaturo
|
| Akkusativ |
culpitaturum
|
culpitaturam
|
culpitaturum
|
| Ablativ |
culpitaturo
|
culpitatura
|
culpitaturo
|
| Vokativ |
culpitature
|
culpitatura
|
culpitaturum
|
Plural
| Nominativ |
culpitaturi
|
culpitaturae
|
culpitatura
|
| Genitiv |
culpitaturorum
|
culpitaturarum
|
culpitaturorum
|
| Dativ |
culpitaturis
|
culpitaturis
|
culpitaturis
|
| Akkusativ |
culpitaturos
|
culpitaturas
|
culpitatura
|
| Ablativ |
culpitaturis
|
culpitaturis
|
culpitaturis
|
| Vokativ |
culpitaturi
|
culpitaturae
|
culpitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
culpitatum
|
culpitatu
|