Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneo
|
|
| 2. Person Singular |
cuneas
|
|
| 3. Person Singular |
cuneat
|
|
| 1. Person Plural |
cuneamus
|
|
| 2. Person Plural |
cuneatis
|
|
| 3. Person Plural |
cuneant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneor
|
|
| 2. Person Singular |
cunearis cuneare
|
|
| 3. Person Singular |
cuneatur
|
|
| 1. Person Plural |
cuneamur
|
|
| 2. Person Plural |
cuneamini
|
|
| 3. Person Plural |
cuneantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneem
|
|
| 2. Person Singular |
cunees
|
|
| 3. Person Singular |
cuneet
|
|
| 1. Person Plural |
cuneemus
|
|
| 2. Person Plural |
cuneetis
|
|
| 3. Person Plural |
cuneent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneer
|
|
| 2. Person Singular |
cuneeris cuneere
|
|
| 3. Person Singular |
cuneetur
|
|
| 1. Person Plural |
cuneemur
|
|
| 2. Person Plural |
cuneemini
|
|
| 3. Person Plural |
cuneentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneabam
|
|
| 2. Person Singular |
cuneabas
|
|
| 3. Person Singular |
cuneabat
|
|
| 1. Person Plural |
cuneabamus
|
|
| 2. Person Plural |
cuneabatis
|
|
| 3. Person Plural |
cuneabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneabar
|
|
| 2. Person Singular |
cuneabaris cuneabare
|
|
| 3. Person Singular |
cuneabatur
|
|
| 1. Person Plural |
cuneabamur
|
|
| 2. Person Plural |
cuneabamini
|
|
| 3. Person Plural |
cuneabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cunearem
|
|
| 2. Person Singular |
cuneares
|
|
| 3. Person Singular |
cunearet
|
|
| 1. Person Plural |
cunearemus
|
|
| 2. Person Plural |
cunearetis
|
|
| 3. Person Plural |
cunearent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cunearer
|
|
| 2. Person Singular |
cuneareris cunearere
|
|
| 3. Person Singular |
cunearetur
|
|
| 1. Person Plural |
cunearemur
|
|
| 2. Person Plural |
cunearemini
|
|
| 3. Person Plural |
cunearentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneabo
|
|
| 2. Person Singular |
cuneabis
|
|
| 3. Person Singular |
cuneabit
|
|
| 1. Person Plural |
cuneabimus
|
|
| 2. Person Plural |
cuneabitis
|
|
| 3. Person Plural |
cuneabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneabor
|
|
| 2. Person Singular |
cuneaberis cuneabere
|
|
| 3. Person Singular |
cuneabitur
|
|
| 1. Person Plural |
cuneabimur
|
|
| 2. Person Plural |
cuneabimini
|
|
| 3. Person Plural |
cuneabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneavi
|
|
| 2. Person Singular |
cuneavisti
|
|
| 3. Person Singular |
cuneavit
|
|
| 1. Person Plural |
cuneavimus
|
|
| 2. Person Plural |
cuneavistis
|
|
| 3. Person Plural |
cuneaverunt cuneavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
cuneatus es
|
|
| 3. Person Singular |
cuneatus est
|
|
| 1. Person Plural |
cuneati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
cuneati estis
|
|
| 3. Person Plural |
cuneati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneaverim
|
|
| 2. Person Singular |
cuneaveris
|
|
| 3. Person Singular |
cuneaverit
|
|
| 1. Person Plural |
cuneaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
cuneaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
cuneaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
cuneatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
cuneatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
cuneati simus
|
|
| 2. Person Plural |
cuneati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
cuneati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneaveram
|
|
| 2. Person Singular |
cuneaveras
|
|
| 3. Person Singular |
cuneaverat
|
|
| 1. Person Plural |
cuneaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
cuneaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
cuneaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
cuneatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
cuneatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
cuneati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
cuneati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
cuneati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneavissem
|
|
| 2. Person Singular |
cuneavisses
|
|
| 3. Person Singular |
cuneavisset
|
|
| 1. Person Plural |
cuneavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
cuneavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
cuneavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
cuneatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
cuneatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
cuneati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
cuneati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
cuneati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneavero
|
|
| 2. Person Singular |
cuneaveris
|
|
| 3. Person Singular |
cuneaverit
|
|
| 1. Person Plural |
cuneaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
cuneaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
cuneaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
cuneatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
cuneatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
cuneati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
cuneati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
cuneati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cuneare
|
|
| Vorzeitigkeit |
cuneavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
cuneaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cuneari cunearier
|
|
| Vorzeitigkeit |
cuneatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
cuneatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cunea
|
! |
| 2. Person Plural |
cuneate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cuneato
|
| 3. Person Singular |
cuneato
|
| 2. Person Plural |
cuneatote
|
| 3. Person Plural |
cuneanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cuneare
|
das |
| Genitiv |
cuneandi
|
des es |
| Dativ |
cuneando
|
dem |
| Akkusativ |
cuneandum
|
das |
| Ablativ |
cuneando
|
durch das |
| Vokativ |
cuneande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cuneandus
|
cuneanda
|
cuneandum
|
| Genitiv |
cuneandi
|
cuneandae
|
cuneandi
|
| Dativ |
cuneando
|
cuneandae
|
cuneando
|
| Akkusativ |
cuneandum
|
cuneandam
|
cuneandum
|
| Ablativ |
cuneando
|
cuneanda
|
cuneando
|
| Vokativ |
cuneande
|
cuneanda
|
cuneandum
|
Plural
| Nominativ |
cuneandi
|
cuneandae
|
cuneanda
|
| Genitiv |
cuneandorum
|
cuneandarum
|
cuneandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cuneandos
|
cuneandas
|
cuneanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cuneandi
|
cuneandae
|
cuneanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cuneans
|
cuneans
|
cuneans
|
| Genitiv |
cuneantis
|
cuneantis
|
cuneantis
|
| Dativ |
cuneanti
|
cuneanti
|
cuneanti
|
| Akkusativ |
cuneantem
|
cuneantem
|
cuneans
|
| Ablativ |
cuneanti cuneante
|
cuneanti cuneante
|
cuneanti cuneante
|
| Vokativ |
cuneans
|
cuneans
|
cuneans
|
Plural
| Nominativ |
cuneantes
|
cuneantes
|
cuneantia
|
| Genitiv |
cuneantium cuneantum
|
cuneantium cuneantum
|
cuneantium cuneantum
|
| Dativ |
cuneantibus
|
cuneantibus
|
cuneantibus
|
| Akkusativ |
cuneantes
|
cuneantes
|
cuneantia
|
| Ablativ |
cuneantibus
|
cuneantibus
|
cuneantibus
|
| Vokativ |
cuneantes
|
cuneantes
|
cuneantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cuneatus
|
cuneata
|
cuneatum
|
| Genitiv |
cuneati
|
cuneatae
|
cuneati
|
| Dativ |
cuneato
|
cuneatae
|
cuneato
|
| Akkusativ |
cuneatum
|
cuneatam
|
cuneatum
|
| Ablativ |
cuneato
|
cuneata
|
cuneato
|
| Vokativ |
cuneate
|
cuneata
|
cuneatum
|
Plural
| Nominativ |
cuneati
|
cuneatae
|
cuneata
|
| Genitiv |
cuneatorum
|
cuneatarum
|
cuneatorum
|
| Dativ |
cuneatis
|
cuneatis
|
cuneatis
|
| Akkusativ |
cuneatos
|
cuneatas
|
cuneata
|
| Ablativ |
cuneatis
|
cuneatis
|
cuneatis
|
| Vokativ |
cuneati
|
cuneatae
|
cuneata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cuneaturus
|
cuneatura
|
cuneaturum
|
| Genitiv |
cuneaturi
|
cuneaturae
|
cuneaturi
|
| Dativ |
cuneaturo
|
cuneaturae
|
cuneaturo
|
| Akkusativ |
cuneaturum
|
cuneaturam
|
cuneaturum
|
| Ablativ |
cuneaturo
|
cuneatura
|
cuneaturo
|
| Vokativ |
cuneature
|
cuneatura
|
cuneaturum
|
Plural
| Nominativ |
cuneaturi
|
cuneaturae
|
cuneatura
|
| Genitiv |
cuneaturorum
|
cuneaturarum
|
cuneaturorum
|
| Dativ |
cuneaturis
|
cuneaturis
|
cuneaturis
|
| Akkusativ |
cuneaturos
|
cuneaturas
|
cuneatura
|
| Ablativ |
cuneaturis
|
cuneaturis
|
cuneaturis
|
| Vokativ |
cuneaturi
|
cuneaturae
|
cuneatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cuneatum
|
cuneatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneo
|
ich verkeile |
| 2. Person Singular |
cuneas
|
du verkeilst |
| 3. Person Singular |
cuneat
|
er/sie/es verkeilt |
| 1. Person Plural |
cuneamus
|
wir verkeilen |
| 2. Person Plural |
cuneatis
|
ihr verkeilt |
| 3. Person Plural |
cuneant
|
sie verkeilen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneor
|
ich werde verkeilt |
| 2. Person Singular |
cunearis cuneare
|
du wirst verkeilt |
| 3. Person Singular |
cuneatur
|
er/sie/es wird verkeilt |
| 1. Person Plural |
cuneamur
|
wir werden verkeilt |
| 2. Person Plural |
cuneamini
|
ihr werdet verkeilt |
| 3. Person Plural |
cuneantur
|
sie werden verkeilt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneem
|
ich verkeile |
| 2. Person Singular |
cunees
|
du verkeilest |
| 3. Person Singular |
cuneet
|
er/sie/es verkeile |
| 1. Person Plural |
cuneemus
|
wir verkeilen |
| 2. Person Plural |
cuneetis
|
ihr verkeilet |
| 3. Person Plural |
cuneent
|
sie verkeilen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneer
|
ich werde verkeilt |
| 2. Person Singular |
cuneeris cuneere
|
du werdest verkeilt |
| 3. Person Singular |
cuneetur
|
er/sie/es werde verkeilt |
| 1. Person Plural |
cuneemur
|
wir werden verkeilt |
| 2. Person Plural |
cuneemini
|
ihr werdet verkeilt |
| 3. Person Plural |
cuneentur
|
sie werden verkeilt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneabam
|
ich verkeilte |
| 2. Person Singular |
cuneabas
|
du verkeiltest |
| 3. Person Singular |
cuneabat
|
er/sie/es verkeilte |
| 1. Person Plural |
cuneabamus
|
wir verkeilten |
| 2. Person Plural |
cuneabatis
|
ihr verkeiltet |
| 3. Person Plural |
cuneabant
|
sie verkeilten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneabar
|
ich wurde verkeilt |
| 2. Person Singular |
cuneabaris cuneabare
|
du wurdest verkeilt |
| 3. Person Singular |
cuneabatur
|
er/sie/es wurde verkeilt |
| 1. Person Plural |
cuneabamur
|
wir wurden verkeilt |
| 2. Person Plural |
cuneabamini
|
ihr wurdet verkeilt |
| 3. Person Plural |
cuneabantur
|
sie wurden verkeilt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cunearem
|
ich verkeilte |
| 2. Person Singular |
cuneares
|
du verkeiltest |
| 3. Person Singular |
cunearet
|
er/sie/es verkeilte |
| 1. Person Plural |
cunearemus
|
wir verkeilten |
| 2. Person Plural |
cunearetis
|
ihr verkeiltet |
| 3. Person Plural |
cunearent
|
sie verkeilten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cunearer
|
ich würde verkeilt |
| 2. Person Singular |
cuneareris cunearere
|
du würdest verkeilt |
| 3. Person Singular |
cunearetur
|
er/sie/es würde verkeilt |
| 1. Person Plural |
cunearemur
|
wir würden verkeilt |
| 2. Person Plural |
cunearemini
|
ihr würdet verkeilt |
| 3. Person Plural |
cunearentur
|
sie würden verkeilt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneabo
|
ich werde verkeilen |
| 2. Person Singular |
cuneabis
|
du wirst verkeilen |
| 3. Person Singular |
cuneabit
|
er/sie/es wird verkeilen |
| 1. Person Plural |
cuneabimus
|
wir werden verkeilen |
| 2. Person Plural |
cuneabitis
|
ihr werdet verkeilen |
| 3. Person Plural |
cuneabunt
|
sie werden verkeilen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneabor
|
ich werde verkeilt |
| 2. Person Singular |
cuneaberis cuneabere
|
du wirst verkeilt |
| 3. Person Singular |
cuneabitur
|
er/sie/es wird verkeilt |
| 1. Person Plural |
cuneabimur
|
wir werden verkeilt |
| 2. Person Plural |
cuneabimini
|
ihr werdet verkeilt |
| 3. Person Plural |
cuneabuntur
|
sie werden verkeilt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneavi
|
ich habe verkeilt |
| 2. Person Singular |
cuneavisti
|
du hast verkeilt |
| 3. Person Singular |
cuneavit
|
er/sie/es hat verkeilt |
| 1. Person Plural |
cuneavimus
|
wir haben verkeilt |
| 2. Person Plural |
cuneavistis
|
ihr habt verkeilt |
| 3. Person Plural |
cuneaverunt cuneavere
|
sie haben verkeilt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneatus sum
|
ich bin verkeilt worden |
| 2. Person Singular |
cuneatus es
|
du bist verkeilt worden |
| 3. Person Singular |
cuneatus est
|
er/sie/es ist verkeilt worden |
| 1. Person Plural |
cuneati sumus
|
wir sind verkeilt worden |
| 2. Person Plural |
cuneati estis
|
ihr seid verkeilt worden |
| 3. Person Plural |
cuneati sunt
|
sie sind verkeilt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneaverim
|
ich habe verkeilt |
| 2. Person Singular |
cuneaveris
|
du habest verkeilt |
| 3. Person Singular |
cuneaverit
|
er/sie/es habe verkeilt |
| 1. Person Plural |
cuneaverimus
|
wir haben verkeilt |
| 2. Person Plural |
cuneaveritis
|
ihr habet verkeilt |
| 3. Person Plural |
cuneaverint
|
sie haben verkeilt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneatus sim
|
ich sei verkeilt worden |
| 2. Person Singular |
cuneatus sis
|
du seiest verkeilt worden |
| 3. Person Singular |
cuneatus sit
|
er/sie/es sei verkeilt worden |
| 1. Person Plural |
cuneati simus
|
wir seien verkeilt worden |
| 2. Person Plural |
cuneati sitis
|
ihr seiet verkeilt worden |
| 3. Person Plural |
cuneati sint
|
sie seien verkeilt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneaveram
|
ich hatte verkeilt |
| 2. Person Singular |
cuneaveras
|
du hattest verkeilt |
| 3. Person Singular |
cuneaverat
|
er/sie/es hatte verkeilt |
| 1. Person Plural |
cuneaveramus
|
wir hatten verkeilt |
| 2. Person Plural |
cuneaveratis
|
ihr hattet verkeilt |
| 3. Person Plural |
cuneaverant
|
sie hatten verkeilt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneatus eram
|
ich war verkeilt worden |
| 2. Person Singular |
cuneatus eras
|
du warst verkeilt worden |
| 3. Person Singular |
cuneatus erat
|
er/sie/es war verkeilt worden |
| 1. Person Plural |
cuneati eramus
|
wir waren verkeilt worden |
| 2. Person Plural |
cuneati eratis
|
ihr warst verkeilt worden |
| 3. Person Plural |
cuneati erant
|
sie waren verkeilt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneavissem
|
ich hätte verkeilt |
| 2. Person Singular |
cuneavisses
|
du hättest verkeilt |
| 3. Person Singular |
cuneavisset
|
er/sie/es hätte verkeilt |
| 1. Person Plural |
cuneavissemus
|
wir hätten verkeilt |
| 2. Person Plural |
cuneavissetis
|
ihr hättet verkeilt |
| 3. Person Plural |
cuneavissent
|
sie hätten verkeilt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneatus essem
|
ich wäre verkeilt worden |
| 2. Person Singular |
cuneatus esses
|
du wärest verkeilt worden |
| 3. Person Singular |
cuneatus esset
|
er/sie/es wäre verkeilt worden |
| 1. Person Plural |
cuneati essemus
|
wir wären verkeilt worden |
| 2. Person Plural |
cuneati essetis
|
ihr wäret verkeilt worden |
| 3. Person Plural |
cuneati essent
|
sie wären verkeilt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneavero
|
ich werde verkeilt haben |
| 2. Person Singular |
cuneaveris
|
du wirst verkeilt haben |
| 3. Person Singular |
cuneaverit
|
er/sie/es wird verkeilt haben |
| 1. Person Plural |
cuneaverimus
|
wir werden verkeilt haben |
| 2. Person Plural |
cuneaveritis
|
ihr werdet verkeilt haben |
| 3. Person Plural |
cuneaverint
|
sie werden verkeilt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cuneatus ero
|
ich werde verkeilt worden sein |
| 2. Person Singular |
cuneatus eris
|
du werdest verkeilt worden sein |
| 3. Person Singular |
cuneatus erit
|
er/sie/es werde verkeilt worden sein |
| 1. Person Plural |
cuneati erimus
|
wir werden verkeilt worden sein |
| 2. Person Plural |
cuneati eritis
|
ihr werdet verkeilt worden sein |
| 3. Person Plural |
cuneati erunt
|
sie werden verkeilt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cuneare
|
verkeilen |
| Vorzeitigkeit |
cuneavisse
|
verkeilt haben |
| Nachzeitigkeit |
cuneaturum esse
|
verkeilen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cuneari cunearier
|
verkeilt werden |
| Vorzeitigkeit |
cuneatum esse
|
verkeilt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
cuneatum iri
|
künftig verkeilt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cunea
|
verkeile! |
| 2. Person Plural |
cuneate
|
verkeilt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cuneato
|
| 3. Person Singular |
cuneato
|
| 2. Person Plural |
cuneatote
|
| 3. Person Plural |
cuneanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cuneare
|
das Verkeilen |
| Genitiv |
cuneandi
|
des Verkeilens |
| Dativ |
cuneando
|
dem Verkeilen |
| Akkusativ |
cuneandum
|
das Verkeilen |
| Ablativ |
cuneando
|
durch das Verkeilen |
| Vokativ |
cuneande
|
Verkeilen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cuneandus
|
cuneanda
|
cuneandum
|
| Genitiv |
cuneandi
|
cuneandae
|
cuneandi
|
| Dativ |
cuneando
|
cuneandae
|
cuneando
|
| Akkusativ |
cuneandum
|
cuneandam
|
cuneandum
|
| Ablativ |
cuneando
|
cuneanda
|
cuneando
|
| Vokativ |
cuneande
|
cuneanda
|
cuneandum
|
Plural
| Nominativ |
cuneandi
|
cuneandae
|
cuneanda
|
| Genitiv |
cuneandorum
|
cuneandarum
|
cuneandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cuneandos
|
cuneandas
|
cuneanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cuneandi
|
cuneandae
|
cuneanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cuneans
|
cuneans
|
cuneans
|
| Genitiv |
cuneantis
|
cuneantis
|
cuneantis
|
| Dativ |
cuneanti
|
cuneanti
|
cuneanti
|
| Akkusativ |
cuneantem
|
cuneantem
|
cuneans
|
| Ablativ |
cuneanti cuneante
|
cuneanti cuneante
|
cuneanti cuneante
|
| Vokativ |
cuneans
|
cuneans
|
cuneans
|
Plural
| Nominativ |
cuneantes
|
cuneantes
|
cuneantia
|
| Genitiv |
cuneantium cuneantum
|
cuneantium cuneantum
|
cuneantium cuneantum
|
| Dativ |
cuneantibus
|
cuneantibus
|
cuneantibus
|
| Akkusativ |
cuneantes
|
cuneantes
|
cuneantia
|
| Ablativ |
cuneantibus
|
cuneantibus
|
cuneantibus
|
| Vokativ |
cuneantes
|
cuneantes
|
cuneantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cuneatus
|
cuneata
|
cuneatum
|
| Genitiv |
cuneati
|
cuneatae
|
cuneati
|
| Dativ |
cuneato
|
cuneatae
|
cuneato
|
| Akkusativ |
cuneatum
|
cuneatam
|
cuneatum
|
| Ablativ |
cuneato
|
cuneata
|
cuneato
|
| Vokativ |
cuneate
|
cuneata
|
cuneatum
|
Plural
| Nominativ |
cuneati
|
cuneatae
|
cuneata
|
| Genitiv |
cuneatorum
|
cuneatarum
|
cuneatorum
|
| Dativ |
cuneatis
|
cuneatis
|
cuneatis
|
| Akkusativ |
cuneatos
|
cuneatas
|
cuneata
|
| Ablativ |
cuneatis
|
cuneatis
|
cuneatis
|
| Vokativ |
cuneati
|
cuneatae
|
cuneata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cuneaturus
|
cuneatura
|
cuneaturum
|
| Genitiv |
cuneaturi
|
cuneaturae
|
cuneaturi
|
| Dativ |
cuneaturo
|
cuneaturae
|
cuneaturo
|
| Akkusativ |
cuneaturum
|
cuneaturam
|
cuneaturum
|
| Ablativ |
cuneaturo
|
cuneatura
|
cuneaturo
|
| Vokativ |
cuneature
|
cuneatura
|
cuneaturum
|
Plural
| Nominativ |
cuneaturi
|
cuneaturae
|
cuneatura
|
| Genitiv |
cuneaturorum
|
cuneaturarum
|
cuneaturorum
|
| Dativ |
cuneaturis
|
cuneaturis
|
cuneaturis
|
| Akkusativ |
cuneaturos
|
cuneaturas
|
cuneatura
|
| Ablativ |
cuneaturis
|
cuneaturis
|
cuneaturis
|
| Vokativ |
cuneaturi
|
cuneaturae
|
cuneatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cuneatum
|
cuneatu
|