Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deargumento
|
ich entscheide |
| 2. Person Singular |
deargumentas
|
du entscheidest |
| 3. Person Singular |
deargumentat
|
er/sie/es entscheidet |
| 1. Person Plural |
deargumentamus
|
wir entscheiden |
| 2. Person Plural |
deargumentatis
|
ihr entscheidet |
| 3. Person Plural |
deargumentant
|
sie entscheiden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deargumentor
|
ich werde entschieden |
| 2. Person Singular |
deargumentaris deargumentare
|
du wirst entschieden |
| 3. Person Singular |
deargumentatur
|
er/sie/es wird entschieden |
| 1. Person Plural |
deargumentamur
|
wir werden entschieden |
| 2. Person Plural |
deargumentamini
|
ihr werdet entschieden |
| 3. Person Plural |
deargumentantur
|
sie werden entschieden |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deargumentem
|
ich entscheide |
| 2. Person Singular |
deargumentes
|
du entscheidest |
| 3. Person Singular |
deargumentet
|
er/sie/es entscheide |
| 1. Person Plural |
deargumentemus
|
wir entscheiden |
| 2. Person Plural |
deargumentetis
|
ihr entscheidet |
| 3. Person Plural |
deargumentent
|
sie entscheiden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deargumenter
|
ich werde entschieden |
| 2. Person Singular |
deargumenteris deargumentere
|
du werdest entschieden |
| 3. Person Singular |
deargumentetur
|
er/sie/es werde entschieden |
| 1. Person Plural |
deargumentemur
|
wir werden entschieden |
| 2. Person Plural |
deargumentemini
|
ihr werdet entschieden |
| 3. Person Plural |
deargumententur
|
sie werden entschieden |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deargumentabam
|
ich entschied |
| 2. Person Singular |
deargumentabas
|
du entschiedest |
| 3. Person Singular |
deargumentabat
|
er/sie/es entschied |
| 1. Person Plural |
deargumentabamus
|
wir entschieden |
| 2. Person Plural |
deargumentabatis
|
ihr entschiedet |
| 3. Person Plural |
deargumentabant
|
sie entschieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deargumentabar
|
ich wurde entschieden |
| 2. Person Singular |
deargumentabaris deargumentabare
|
du wurdest entschieden |
| 3. Person Singular |
deargumentabatur
|
er/sie/es wurde entschieden |
| 1. Person Plural |
deargumentabamur
|
wir wurden entschieden |
| 2. Person Plural |
deargumentabamini
|
ihr wurdet entschieden |
| 3. Person Plural |
deargumentabantur
|
sie wurden entschieden |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deargumentarem
|
ich entschiede |
| 2. Person Singular |
deargumentares
|
du entschiedest |
| 3. Person Singular |
deargumentaret
|
er/sie/es entschiede |
| 1. Person Plural |
deargumentaremus
|
wir entschieden |
| 2. Person Plural |
deargumentaretis
|
ihr entschiedet |
| 3. Person Plural |
deargumentarent
|
sie entschieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deargumentarer
|
ich würde entschieden |
| 2. Person Singular |
deargumentareris deargumentarere
|
du würdest entschieden |
| 3. Person Singular |
deargumentaretur
|
er/sie/es würde entschieden |
| 1. Person Plural |
deargumentaremur
|
wir würden entschieden |
| 2. Person Plural |
deargumentaremini
|
ihr würdet entschieden |
| 3. Person Plural |
deargumentarentur
|
sie würden entschieden |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deargumentabo
|
ich werde entscheiden |
| 2. Person Singular |
deargumentabis
|
du wirst entscheiden |
| 3. Person Singular |
deargumentabit
|
er/sie/es wird entscheiden |
| 1. Person Plural |
deargumentabimus
|
wir werden entscheiden |
| 2. Person Plural |
deargumentabitis
|
ihr werdet entscheiden |
| 3. Person Plural |
deargumentabunt
|
sie werden entscheiden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deargumentabor
|
ich werde entschieden |
| 2. Person Singular |
deargumentaberis deargumentabere
|
du wirst entschieden |
| 3. Person Singular |
deargumentabitur
|
er/sie/es wird entschieden |
| 1. Person Plural |
deargumentabimur
|
wir werden entschieden |
| 2. Person Plural |
deargumentabimini
|
ihr werdet entschieden |
| 3. Person Plural |
deargumentabuntur
|
sie werden entschieden |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe entschieden |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hast entschieden |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hat entschieden |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben entschieden |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habt entschieden |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben entschieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deargumentatus sum
|
ich bin entschieden worden |
| 2. Person Singular |
deargumentatus es
|
du bist entschieden worden |
| 3. Person Singular |
deargumentatus est
|
er/sie/es ist entschieden worden |
| 1. Person Plural |
deargumentati sumus
|
wir sind entschieden worden |
| 2. Person Plural |
deargumentati estis
|
ihr seid entschieden worden |
| 3. Person Plural |
deargumentati sunt
|
sie sind entschieden worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe entschieden |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du habest entschieden |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es habe entschieden |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben entschieden |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habet entschieden |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben entschieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deargumentatus sim
|
ich sei entschieden worden |
| 2. Person Singular |
deargumentatus sis
|
du seiest entschieden worden |
| 3. Person Singular |
deargumentatus sit
|
er/sie/es sei entschieden worden |
| 1. Person Plural |
deargumentati simus
|
wir seien entschieden worden |
| 2. Person Plural |
deargumentati sitis
|
ihr seiet entschieden worden |
| 3. Person Plural |
deargumentati sint
|
sie seien entschieden worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hatte entschieden |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hattest entschieden |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hatte entschieden |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hatten entschieden |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hattet entschieden |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hatten entschieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deargumentatus eram
|
ich war entschieden worden |
| 2. Person Singular |
deargumentatus eras
|
du warst entschieden worden |
| 3. Person Singular |
deargumentatus erat
|
er/sie/es war entschieden worden |
| 1. Person Plural |
deargumentati eramus
|
wir waren entschieden worden |
| 2. Person Plural |
deargumentati eratis
|
ihr warst entschieden worden |
| 3. Person Plural |
deargumentati erant
|
sie waren entschieden worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hätte entschieden |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hättest entschieden |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hätte entschieden |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hätten entschieden |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hättet entschieden |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hätten entschieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deargumentatus essem
|
ich wäre entschieden worden |
| 2. Person Singular |
deargumentatus esses
|
du wärest entschieden worden |
| 3. Person Singular |
deargumentatus esset
|
er/sie/es wäre entschieden worden |
| 1. Person Plural |
deargumentati essemus
|
wir wären entschieden worden |
| 2. Person Plural |
deargumentati essetis
|
ihr wäret entschieden worden |
| 3. Person Plural |
deargumentati essent
|
sie wären entschieden worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde entschieden haben |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst entschieden haben |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird entschieden haben |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden entschieden haben |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet entschieden haben |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden entschieden haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deargumentatus ero
|
ich werde entschieden worden sein |
| 2. Person Singular |
deargumentatus eris
|
du werdest entschieden worden sein |
| 3. Person Singular |
deargumentatus erit
|
er/sie/es werde entschieden worden sein |
| 1. Person Plural |
deargumentati erimus
|
wir werden entschieden worden sein |
| 2. Person Plural |
deargumentati eritis
|
ihr werdet entschieden worden sein |
| 3. Person Plural |
deargumentati erunt
|
sie werden entschieden worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deargumentare
|
entscheiden |
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
entschieden haben |
| Nachzeitigkeit |
deargumentaturum esse
|
entscheiden werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deargumentari deargumentarier
|
entschieden werden |
| Vorzeitigkeit |
deargumentatum esse
|
entschieden worden sein |
| Nachzeitigkeit |
deargumentatum iri
|
künftig entschieden werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
deargumenta
|
entscheide! |
| 2. Person Plural |
deargumentate
|
entscheidet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
deargumentato
|
| 3. Person Singular |
deargumentato
|
| 2. Person Plural |
deargumentatote
|
| 3. Person Plural |
deargumentanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
deargumentare
|
das Entscheiden |
| Genitiv |
deargumentandi
|
des Entscheidens |
| Dativ |
deargumentando
|
dem Entscheiden |
| Akkusativ |
deargumentandum
|
das Entscheiden |
| Ablativ |
deargumentando
|
durch das Entscheiden |
| Vokativ |
deargumentande
|
Entscheiden! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deargumentandus
|
deargumentanda
|
deargumentandum
|
| Genitiv |
deargumentandi
|
deargumentandae
|
deargumentandi
|
| Dativ |
deargumentando
|
deargumentandae
|
deargumentando
|
| Akkusativ |
deargumentandum
|
deargumentandam
|
deargumentandum
|
| Ablativ |
deargumentando
|
deargumentanda
|
deargumentando
|
| Vokativ |
deargumentande
|
deargumentanda
|
deargumentandum
|
Plural
| Nominativ |
deargumentandi
|
deargumentandae
|
deargumentanda
|
| Genitiv |
deargumentandorum
|
deargumentandarum
|
deargumentandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
deargumentandos
|
deargumentandas
|
deargumentanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
deargumentandi
|
deargumentandae
|
deargumentanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deargumentans
|
deargumentans
|
deargumentans
|
| Genitiv |
deargumentantis
|
deargumentantis
|
deargumentantis
|
| Dativ |
deargumentanti
|
deargumentanti
|
deargumentanti
|
| Akkusativ |
deargumentantem
|
deargumentantem
|
deargumentans
|
| Ablativ |
deargumentanti deargumentante
|
deargumentanti deargumentante
|
deargumentanti deargumentante
|
| Vokativ |
deargumentans
|
deargumentans
|
deargumentans
|
Plural
| Nominativ |
deargumentantes
|
deargumentantes
|
deargumentantia
|
| Genitiv |
deargumentantium deargumentantum
|
deargumentantium deargumentantum
|
deargumentantium deargumentantum
|
| Dativ |
deargumentantibus
|
deargumentantibus
|
deargumentantibus
|
| Akkusativ |
deargumentantes
|
deargumentantes
|
deargumentantia
|
| Ablativ |
deargumentantibus
|
deargumentantibus
|
deargumentantibus
|
| Vokativ |
deargumentantes
|
deargumentantes
|
deargumentantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deargumentatus
|
deargumentata
|
deargumentatum
|
| Genitiv |
deargumentati
|
deargumentatae
|
deargumentati
|
| Dativ |
deargumentato
|
deargumentatae
|
deargumentato
|
| Akkusativ |
deargumentatum
|
deargumentatam
|
deargumentatum
|
| Ablativ |
deargumentato
|
deargumentata
|
deargumentato
|
| Vokativ |
deargumentate
|
deargumentata
|
deargumentatum
|
Plural
| Nominativ |
deargumentati
|
deargumentatae
|
deargumentata
|
| Genitiv |
deargumentatorum
|
deargumentatarum
|
deargumentatorum
|
| Dativ |
deargumentatis
|
deargumentatis
|
deargumentatis
|
| Akkusativ |
deargumentatos
|
deargumentatas
|
deargumentata
|
| Ablativ |
deargumentatis
|
deargumentatis
|
deargumentatis
|
| Vokativ |
deargumentati
|
deargumentatae
|
deargumentata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deargumentaturus
|
deargumentatura
|
deargumentaturum
|
| Genitiv |
deargumentaturi
|
deargumentaturae
|
deargumentaturi
|
| Dativ |
deargumentaturo
|
deargumentaturae
|
deargumentaturo
|
| Akkusativ |
deargumentaturum
|
deargumentaturam
|
deargumentaturum
|
| Ablativ |
deargumentaturo
|
deargumentatura
|
deargumentaturo
|
| Vokativ |
deargumentature
|
deargumentatura
|
deargumentaturum
|
Plural
| Nominativ |
deargumentaturi
|
deargumentaturae
|
deargumentatura
|
| Genitiv |
deargumentaturorum
|
deargumentaturarum
|
deargumentaturorum
|
| Dativ |
deargumentaturis
|
deargumentaturis
|
deargumentaturis
|
| Akkusativ |
deargumentaturos
|
deargumentaturas
|
deargumentatura
|
| Ablativ |
deargumentaturis
|
deargumentaturis
|
deargumentaturis
|
| Vokativ |
deargumentaturi
|
deargumentaturae
|
deargumentatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
deargumentatum
|
deargumentatu
|