Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deascio
|
ich behaue |
| 2. Person Singular |
deascias
|
du behaust |
| 3. Person Singular |
deasciat
|
er/sie/es behaut |
| 1. Person Plural |
deasciamus
|
wir behauen |
| 2. Person Plural |
deasciatis
|
ihr behaut |
| 3. Person Plural |
deasciant
|
sie behauen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deascior
|
ich werde behauen |
| 2. Person Singular |
deasciaris deasciare
|
du wirst behauen |
| 3. Person Singular |
deasciatur
|
er/sie/es wird behauen |
| 1. Person Plural |
deasciamur
|
wir werden behauen |
| 2. Person Plural |
deasciamini
|
ihr werdet behauen |
| 3. Person Plural |
deasciantur
|
sie werden behauen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciem
|
ich behaue |
| 2. Person Singular |
deascies
|
du behauest |
| 3. Person Singular |
deasciet
|
er/sie/es behaue |
| 1. Person Plural |
deasciemus
|
wir behauen |
| 2. Person Plural |
deascietis
|
ihr behauet |
| 3. Person Plural |
deascient
|
sie behauen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deascier
|
ich werde behauen |
| 2. Person Singular |
deascieris deasciere
|
du werdest behauen |
| 3. Person Singular |
deascietur
|
er/sie/es werde behauen |
| 1. Person Plural |
deasciemur
|
wir werden behauen |
| 2. Person Plural |
deasciemini
|
ihr werdet behauen |
| 3. Person Plural |
deascientur
|
sie werden behauen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciabam
|
ich behieb; behaute |
| 2. Person Singular |
deasciabas
|
du behiebst; behautest |
| 3. Person Singular |
deasciabat
|
er/sie/es behieb; behaute |
| 1. Person Plural |
deasciabamus
|
wir behieben; behauten |
| 2. Person Plural |
deasciabatis
|
ihr behiebt; behautet |
| 3. Person Plural |
deasciabant
|
sie behieben; behauten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciabar
|
ich wurde behauen |
| 2. Person Singular |
deasciabaris deasciabare
|
du wurdest behauen |
| 3. Person Singular |
deasciabatur
|
er/sie/es wurde behauen |
| 1. Person Plural |
deasciabamur
|
wir wurden behauen |
| 2. Person Plural |
deasciabamini
|
ihr wurdet behauen |
| 3. Person Plural |
deasciabantur
|
sie wurden behauen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciarem
|
ich behiebe |
| 2. Person Singular |
deasciares
|
du behiebest |
| 3. Person Singular |
deasciaret
|
er/sie/es behiebe |
| 1. Person Plural |
deasciaremus
|
wir behieben |
| 2. Person Plural |
deasciaretis
|
ihr behiebet |
| 3. Person Plural |
deasciarent
|
sie behieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciarer
|
ich würde behauen |
| 2. Person Singular |
deasciareris deasciarere
|
du würdest behauen |
| 3. Person Singular |
deasciaretur
|
er/sie/es würde behauen |
| 1. Person Plural |
deasciaremur
|
wir würden behauen |
| 2. Person Plural |
deasciaremini
|
ihr würdet behauen |
| 3. Person Plural |
deasciarentur
|
sie würden behauen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciabo
|
ich werde behauen |
| 2. Person Singular |
deasciabis
|
du wirst behauen |
| 3. Person Singular |
deasciabit
|
er/sie/es wird behauen |
| 1. Person Plural |
deasciabimus
|
wir werden behauen |
| 2. Person Plural |
deasciabitis
|
ihr werdet behauen |
| 3. Person Plural |
deasciabunt
|
sie werden behauen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciabor
|
ich werde behauen |
| 2. Person Singular |
deasciaberis deasciabere
|
du wirst behauen |
| 3. Person Singular |
deasciabitur
|
er/sie/es wird behauen |
| 1. Person Plural |
deasciabimur
|
wir werden behauen |
| 2. Person Plural |
deasciabimini
|
ihr werdet behauen |
| 3. Person Plural |
deasciabuntur
|
sie werden behauen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciavi
|
ich habe behauen |
| 2. Person Singular |
deasciavisti
|
du hast behauen |
| 3. Person Singular |
deasciavit
|
er/sie/es hat behauen |
| 1. Person Plural |
deasciavimus
|
wir haben behauen |
| 2. Person Plural |
deasciavistis
|
ihr habt behauen |
| 3. Person Plural |
deasciaverunt deasciavere
|
sie haben behauen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciatus sum
|
ich bin behauen worden |
| 2. Person Singular |
deasciatus es
|
du bist behauen worden |
| 3. Person Singular |
deasciatus est
|
er/sie/es ist behauen worden |
| 1. Person Plural |
deasciati sumus
|
wir sind behauen worden |
| 2. Person Plural |
deasciati estis
|
ihr seid behauen worden |
| 3. Person Plural |
deasciati sunt
|
sie sind behauen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciaverim
|
ich habe behauen |
| 2. Person Singular |
deasciaveris
|
du habest behauen |
| 3. Person Singular |
deasciaverit
|
er/sie/es habe behauen |
| 1. Person Plural |
deasciaverimus
|
wir haben behauen |
| 2. Person Plural |
deasciaveritis
|
ihr habet behauen |
| 3. Person Plural |
deasciaverint
|
sie haben behauen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciatus sim
|
ich sei behauen worden |
| 2. Person Singular |
deasciatus sis
|
du seiest behauen worden |
| 3. Person Singular |
deasciatus sit
|
er/sie/es sei behauen worden |
| 1. Person Plural |
deasciati simus
|
wir seien behauen worden |
| 2. Person Plural |
deasciati sitis
|
ihr seiet behauen worden |
| 3. Person Plural |
deasciati sint
|
sie seien behauen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciaveram
|
ich hatte behauen |
| 2. Person Singular |
deasciaveras
|
du hattest behauen |
| 3. Person Singular |
deasciaverat
|
er/sie/es hatte behauen |
| 1. Person Plural |
deasciaveramus
|
wir hatten behauen |
| 2. Person Plural |
deasciaveratis
|
ihr hattet behauen |
| 3. Person Plural |
deasciaverant
|
sie hatten behauen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciatus eram
|
ich war behauen worden |
| 2. Person Singular |
deasciatus eras
|
du warst behauen worden |
| 3. Person Singular |
deasciatus erat
|
er/sie/es war behauen worden |
| 1. Person Plural |
deasciati eramus
|
wir waren behauen worden |
| 2. Person Plural |
deasciati eratis
|
ihr warst behauen worden |
| 3. Person Plural |
deasciati erant
|
sie waren behauen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciavissem
|
ich hätte behauen |
| 2. Person Singular |
deasciavisses
|
du hättest behauen |
| 3. Person Singular |
deasciavisset
|
er/sie/es hätte behauen |
| 1. Person Plural |
deasciavissemus
|
wir hätten behauen |
| 2. Person Plural |
deasciavissetis
|
ihr hättet behauen |
| 3. Person Plural |
deasciavissent
|
sie hätten behauen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciatus essem
|
ich wäre behauen worden |
| 2. Person Singular |
deasciatus esses
|
du wärest behauen worden |
| 3. Person Singular |
deasciatus esset
|
er/sie/es wäre behauen worden |
| 1. Person Plural |
deasciati essemus
|
wir wären behauen worden |
| 2. Person Plural |
deasciati essetis
|
ihr wäret behauen worden |
| 3. Person Plural |
deasciati essent
|
sie wären behauen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciavero
|
ich werde behauen haben |
| 2. Person Singular |
deasciaveris
|
du wirst behauen haben |
| 3. Person Singular |
deasciaverit
|
er/sie/es wird behauen haben |
| 1. Person Plural |
deasciaverimus
|
wir werden behauen haben |
| 2. Person Plural |
deasciaveritis
|
ihr werdet behauen haben |
| 3. Person Plural |
deasciaverint
|
sie werden behauen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciatus ero
|
ich werde behauen worden sein |
| 2. Person Singular |
deasciatus eris
|
du werdest behauen worden sein |
| 3. Person Singular |
deasciatus erit
|
er/sie/es werde behauen worden sein |
| 1. Person Plural |
deasciati erimus
|
wir werden behauen worden sein |
| 2. Person Plural |
deasciati eritis
|
ihr werdet behauen worden sein |
| 3. Person Plural |
deasciati erunt
|
sie werden behauen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deasciare
|
behauen |
| Vorzeitigkeit |
deasciavisse
|
behauen haben |
| Nachzeitigkeit |
deasciaturum esse
|
behauen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deasciari deasciarier
|
behauen werden |
| Vorzeitigkeit |
deasciatum esse
|
behauen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
deasciatum iri
|
künftig behauen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
deascia
|
behaue; behau! |
| 2. Person Plural |
deasciate
|
behaut! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
deasciato
|
| 3. Person Singular |
deasciato
|
| 2. Person Plural |
deasciatote
|
| 3. Person Plural |
deascianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
deasciare
|
das Behauen |
| Genitiv |
deasciandi
|
des Behauens |
| Dativ |
deasciando
|
dem Behauen |
| Akkusativ |
deasciandum
|
das Behauen |
| Ablativ |
deasciando
|
durch das Behauen |
| Vokativ |
deasciande
|
Behauen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deasciandus
|
deascianda
|
deasciandum
|
| Genitiv |
deasciandi
|
deasciandae
|
deasciandi
|
| Dativ |
deasciando
|
deasciandae
|
deasciando
|
| Akkusativ |
deasciandum
|
deasciandam
|
deasciandum
|
| Ablativ |
deasciando
|
deascianda
|
deasciando
|
| Vokativ |
deasciande
|
deascianda
|
deasciandum
|
Plural
| Nominativ |
deasciandi
|
deasciandae
|
deascianda
|
| Genitiv |
deasciandorum
|
deasciandarum
|
deasciandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
deasciandos
|
deasciandas
|
deascianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
deasciandi
|
deasciandae
|
deascianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deascians
|
deascians
|
deascians
|
| Genitiv |
deasciantis
|
deasciantis
|
deasciantis
|
| Dativ |
deascianti
|
deascianti
|
deascianti
|
| Akkusativ |
deasciantem
|
deasciantem
|
deascians
|
| Ablativ |
deascianti deasciante
|
deascianti deasciante
|
deascianti deasciante
|
| Vokativ |
deascians
|
deascians
|
deascians
|
Plural
| Nominativ |
deasciantes
|
deasciantes
|
deasciantia
|
| Genitiv |
deasciantium deasciantum
|
deasciantium deasciantum
|
deasciantium deasciantum
|
| Dativ |
deasciantibus
|
deasciantibus
|
deasciantibus
|
| Akkusativ |
deasciantes
|
deasciantes
|
deasciantia
|
| Ablativ |
deasciantibus
|
deasciantibus
|
deasciantibus
|
| Vokativ |
deasciantes
|
deasciantes
|
deasciantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deasciatus
|
deasciata
|
deasciatum
|
| Genitiv |
deasciati
|
deasciatae
|
deasciati
|
| Dativ |
deasciato
|
deasciatae
|
deasciato
|
| Akkusativ |
deasciatum
|
deasciatam
|
deasciatum
|
| Ablativ |
deasciato
|
deasciata
|
deasciato
|
| Vokativ |
deasciate
|
deasciata
|
deasciatum
|
Plural
| Nominativ |
deasciati
|
deasciatae
|
deasciata
|
| Genitiv |
deasciatorum
|
deasciatarum
|
deasciatorum
|
| Dativ |
deasciatis
|
deasciatis
|
deasciatis
|
| Akkusativ |
deasciatos
|
deasciatas
|
deasciata
|
| Ablativ |
deasciatis
|
deasciatis
|
deasciatis
|
| Vokativ |
deasciati
|
deasciatae
|
deasciata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deasciaturus
|
deasciatura
|
deasciaturum
|
| Genitiv |
deasciaturi
|
deasciaturae
|
deasciaturi
|
| Dativ |
deasciaturo
|
deasciaturae
|
deasciaturo
|
| Akkusativ |
deasciaturum
|
deasciaturam
|
deasciaturum
|
| Ablativ |
deasciaturo
|
deasciatura
|
deasciaturo
|
| Vokativ |
deasciature
|
deasciatura
|
deasciaturum
|
Plural
| Nominativ |
deasciaturi
|
deasciaturae
|
deasciatura
|
| Genitiv |
deasciaturorum
|
deasciaturarum
|
deasciaturorum
|
| Dativ |
deasciaturis
|
deasciaturis
|
deasciaturis
|
| Akkusativ |
deasciaturos
|
deasciaturas
|
deasciatura
|
| Ablativ |
deasciaturis
|
deasciaturis
|
deasciaturis
|
| Vokativ |
deasciaturi
|
deasciaturae
|
deasciatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
deasciatum
|
deasciatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deascio
|
ich betrüge |
| 2. Person Singular |
deascias
|
du betrügst |
| 3. Person Singular |
deasciat
|
er/sie/es betrügt |
| 1. Person Plural |
deasciamus
|
wir betrügen |
| 2. Person Plural |
deasciatis
|
ihr betrügt |
| 3. Person Plural |
deasciant
|
sie betrügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deascior
|
ich werde betrogen |
| 2. Person Singular |
deasciaris deasciare
|
du wirst betrogen |
| 3. Person Singular |
deasciatur
|
er/sie/es wird betrogen |
| 1. Person Plural |
deasciamur
|
wir werden betrogen |
| 2. Person Plural |
deasciamini
|
ihr werdet betrogen |
| 3. Person Plural |
deasciantur
|
sie werden betrogen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciem
|
ich betrüge |
| 2. Person Singular |
deascies
|
du betrügest |
| 3. Person Singular |
deasciet
|
er/sie/es betrüge |
| 1. Person Plural |
deasciemus
|
wir betrügen |
| 2. Person Plural |
deascietis
|
ihr betrüget |
| 3. Person Plural |
deascient
|
sie betrügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deascier
|
ich werde betrogen |
| 2. Person Singular |
deascieris deasciere
|
du werdest betrogen |
| 3. Person Singular |
deascietur
|
er/sie/es werde betrogen |
| 1. Person Plural |
deasciemur
|
wir werden betrogen |
| 2. Person Plural |
deasciemini
|
ihr werdet betrogen |
| 3. Person Plural |
deascientur
|
sie werden betrogen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciabam
|
ich betrog |
| 2. Person Singular |
deasciabas
|
du betrogst |
| 3. Person Singular |
deasciabat
|
er/sie/es betrog |
| 1. Person Plural |
deasciabamus
|
wir betrogen |
| 2. Person Plural |
deasciabatis
|
ihr betrogt |
| 3. Person Plural |
deasciabant
|
sie betrogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciabar
|
ich wurde betrogen |
| 2. Person Singular |
deasciabaris deasciabare
|
du wurdest betrogen |
| 3. Person Singular |
deasciabatur
|
er/sie/es wurde betrogen |
| 1. Person Plural |
deasciabamur
|
wir wurden betrogen |
| 2. Person Plural |
deasciabamini
|
ihr wurdet betrogen |
| 3. Person Plural |
deasciabantur
|
sie wurden betrogen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciarem
|
ich betröge |
| 2. Person Singular |
deasciares
|
du betrögest |
| 3. Person Singular |
deasciaret
|
er/sie/es betröge |
| 1. Person Plural |
deasciaremus
|
wir betrögen |
| 2. Person Plural |
deasciaretis
|
ihr betröget |
| 3. Person Plural |
deasciarent
|
sie betrögen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciarer
|
ich würde betrogen |
| 2. Person Singular |
deasciareris deasciarere
|
du würdest betrogen |
| 3. Person Singular |
deasciaretur
|
er/sie/es würde betrogen |
| 1. Person Plural |
deasciaremur
|
wir würden betrogen |
| 2. Person Plural |
deasciaremini
|
ihr würdet betrogen |
| 3. Person Plural |
deasciarentur
|
sie würden betrogen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciabo
|
ich werde betrügen |
| 2. Person Singular |
deasciabis
|
du wirst betrügen |
| 3. Person Singular |
deasciabit
|
er/sie/es wird betrügen |
| 1. Person Plural |
deasciabimus
|
wir werden betrügen |
| 2. Person Plural |
deasciabitis
|
ihr werdet betrügen |
| 3. Person Plural |
deasciabunt
|
sie werden betrügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciabor
|
ich werde betrogen |
| 2. Person Singular |
deasciaberis deasciabere
|
du wirst betrogen |
| 3. Person Singular |
deasciabitur
|
er/sie/es wird betrogen |
| 1. Person Plural |
deasciabimur
|
wir werden betrogen |
| 2. Person Plural |
deasciabimini
|
ihr werdet betrogen |
| 3. Person Plural |
deasciabuntur
|
sie werden betrogen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciavi
|
ich habe betrogen |
| 2. Person Singular |
deasciavisti
|
du hast betrogen |
| 3. Person Singular |
deasciavit
|
er/sie/es hat betrogen |
| 1. Person Plural |
deasciavimus
|
wir haben betrogen |
| 2. Person Plural |
deasciavistis
|
ihr habt betrogen |
| 3. Person Plural |
deasciaverunt deasciavere
|
sie haben betrogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciatus sum
|
ich bin betrogen worden |
| 2. Person Singular |
deasciatus es
|
du bist betrogen worden |
| 3. Person Singular |
deasciatus est
|
er/sie/es ist betrogen worden |
| 1. Person Plural |
deasciati sumus
|
wir sind betrogen worden |
| 2. Person Plural |
deasciati estis
|
ihr seid betrogen worden |
| 3. Person Plural |
deasciati sunt
|
sie sind betrogen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciaverim
|
ich habe betrogen |
| 2. Person Singular |
deasciaveris
|
du habest betrogen |
| 3. Person Singular |
deasciaverit
|
er/sie/es habe betrogen |
| 1. Person Plural |
deasciaverimus
|
wir haben betrogen |
| 2. Person Plural |
deasciaveritis
|
ihr habet betrogen |
| 3. Person Plural |
deasciaverint
|
sie haben betrogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciatus sim
|
ich sei betrogen worden |
| 2. Person Singular |
deasciatus sis
|
du seiest betrogen worden |
| 3. Person Singular |
deasciatus sit
|
er/sie/es sei betrogen worden |
| 1. Person Plural |
deasciati simus
|
wir seien betrogen worden |
| 2. Person Plural |
deasciati sitis
|
ihr seiet betrogen worden |
| 3. Person Plural |
deasciati sint
|
sie seien betrogen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciaveram
|
ich hatte betrogen |
| 2. Person Singular |
deasciaveras
|
du hattest betrogen |
| 3. Person Singular |
deasciaverat
|
er/sie/es hatte betrogen |
| 1. Person Plural |
deasciaveramus
|
wir hatten betrogen |
| 2. Person Plural |
deasciaveratis
|
ihr hattet betrogen |
| 3. Person Plural |
deasciaverant
|
sie hatten betrogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciatus eram
|
ich war betrogen worden |
| 2. Person Singular |
deasciatus eras
|
du warst betrogen worden |
| 3. Person Singular |
deasciatus erat
|
er/sie/es war betrogen worden |
| 1. Person Plural |
deasciati eramus
|
wir waren betrogen worden |
| 2. Person Plural |
deasciati eratis
|
ihr warst betrogen worden |
| 3. Person Plural |
deasciati erant
|
sie waren betrogen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciavissem
|
ich hätte betrogen |
| 2. Person Singular |
deasciavisses
|
du hättest betrogen |
| 3. Person Singular |
deasciavisset
|
er/sie/es hätte betrogen |
| 1. Person Plural |
deasciavissemus
|
wir hätten betrogen |
| 2. Person Plural |
deasciavissetis
|
ihr hättet betrogen |
| 3. Person Plural |
deasciavissent
|
sie hätten betrogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciatus essem
|
ich wäre betrogen worden |
| 2. Person Singular |
deasciatus esses
|
du wärest betrogen worden |
| 3. Person Singular |
deasciatus esset
|
er/sie/es wäre betrogen worden |
| 1. Person Plural |
deasciati essemus
|
wir wären betrogen worden |
| 2. Person Plural |
deasciati essetis
|
ihr wäret betrogen worden |
| 3. Person Plural |
deasciati essent
|
sie wären betrogen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciavero
|
ich werde betrogen haben |
| 2. Person Singular |
deasciaveris
|
du wirst betrogen haben |
| 3. Person Singular |
deasciaverit
|
er/sie/es wird betrogen haben |
| 1. Person Plural |
deasciaverimus
|
wir werden betrogen haben |
| 2. Person Plural |
deasciaveritis
|
ihr werdet betrogen haben |
| 3. Person Plural |
deasciaverint
|
sie werden betrogen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciatus ero
|
ich werde betrogen worden sein |
| 2. Person Singular |
deasciatus eris
|
du werdest betrogen worden sein |
| 3. Person Singular |
deasciatus erit
|
er/sie/es werde betrogen worden sein |
| 1. Person Plural |
deasciati erimus
|
wir werden betrogen worden sein |
| 2. Person Plural |
deasciati eritis
|
ihr werdet betrogen worden sein |
| 3. Person Plural |
deasciati erunt
|
sie werden betrogen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deasciare
|
betrügen |
| Vorzeitigkeit |
deasciavisse
|
betrogen haben |
| Nachzeitigkeit |
deasciaturum esse
|
betrügen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deasciari deasciarier
|
betrogen werden |
| Vorzeitigkeit |
deasciatum esse
|
betrogen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
deasciatum iri
|
künftig betrogen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
deascia
|
betrüge; betrüg! |
| 2. Person Plural |
deasciate
|
betrügt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
deasciato
|
| 3. Person Singular |
deasciato
|
| 2. Person Plural |
deasciatote
|
| 3. Person Plural |
deascianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
deasciare
|
das Betrügen |
| Genitiv |
deasciandi
|
des Betrügens |
| Dativ |
deasciando
|
dem Betrügen |
| Akkusativ |
deasciandum
|
das Betrügen |
| Ablativ |
deasciando
|
durch das Betrügen |
| Vokativ |
deasciande
|
Betrügen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deasciandus
|
deascianda
|
deasciandum
|
| Genitiv |
deasciandi
|
deasciandae
|
deasciandi
|
| Dativ |
deasciando
|
deasciandae
|
deasciando
|
| Akkusativ |
deasciandum
|
deasciandam
|
deasciandum
|
| Ablativ |
deasciando
|
deascianda
|
deasciando
|
| Vokativ |
deasciande
|
deascianda
|
deasciandum
|
Plural
| Nominativ |
deasciandi
|
deasciandae
|
deascianda
|
| Genitiv |
deasciandorum
|
deasciandarum
|
deasciandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
deasciandos
|
deasciandas
|
deascianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
deasciandi
|
deasciandae
|
deascianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deascians
|
deascians
|
deascians
|
| Genitiv |
deasciantis
|
deasciantis
|
deasciantis
|
| Dativ |
deascianti
|
deascianti
|
deascianti
|
| Akkusativ |
deasciantem
|
deasciantem
|
deascians
|
| Ablativ |
deascianti deasciante
|
deascianti deasciante
|
deascianti deasciante
|
| Vokativ |
deascians
|
deascians
|
deascians
|
Plural
| Nominativ |
deasciantes
|
deasciantes
|
deasciantia
|
| Genitiv |
deasciantium deasciantum
|
deasciantium deasciantum
|
deasciantium deasciantum
|
| Dativ |
deasciantibus
|
deasciantibus
|
deasciantibus
|
| Akkusativ |
deasciantes
|
deasciantes
|
deasciantia
|
| Ablativ |
deasciantibus
|
deasciantibus
|
deasciantibus
|
| Vokativ |
deasciantes
|
deasciantes
|
deasciantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deasciatus
|
deasciata
|
deasciatum
|
| Genitiv |
deasciati
|
deasciatae
|
deasciati
|
| Dativ |
deasciato
|
deasciatae
|
deasciato
|
| Akkusativ |
deasciatum
|
deasciatam
|
deasciatum
|
| Ablativ |
deasciato
|
deasciata
|
deasciato
|
| Vokativ |
deasciate
|
deasciata
|
deasciatum
|
Plural
| Nominativ |
deasciati
|
deasciatae
|
deasciata
|
| Genitiv |
deasciatorum
|
deasciatarum
|
deasciatorum
|
| Dativ |
deasciatis
|
deasciatis
|
deasciatis
|
| Akkusativ |
deasciatos
|
deasciatas
|
deasciata
|
| Ablativ |
deasciatis
|
deasciatis
|
deasciatis
|
| Vokativ |
deasciati
|
deasciatae
|
deasciata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deasciaturus
|
deasciatura
|
deasciaturum
|
| Genitiv |
deasciaturi
|
deasciaturae
|
deasciaturi
|
| Dativ |
deasciaturo
|
deasciaturae
|
deasciaturo
|
| Akkusativ |
deasciaturum
|
deasciaturam
|
deasciaturum
|
| Ablativ |
deasciaturo
|
deasciatura
|
deasciaturo
|
| Vokativ |
deasciature
|
deasciatura
|
deasciaturum
|
Plural
| Nominativ |
deasciaturi
|
deasciaturae
|
deasciatura
|
| Genitiv |
deasciaturorum
|
deasciaturarum
|
deasciaturorum
|
| Dativ |
deasciaturis
|
deasciaturis
|
deasciaturis
|
| Akkusativ |
deasciaturos
|
deasciaturas
|
deasciatura
|
| Ablativ |
deasciaturis
|
deasciaturis
|
deasciaturis
|
| Vokativ |
deasciaturi
|
deasciaturae
|
deasciatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
deasciatum
|
deasciatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deascio
|
ich glätte |
| 2. Person Singular |
deascias
|
du glättest |
| 3. Person Singular |
deasciat
|
er/sie/es glättet |
| 1. Person Plural |
deasciamus
|
wir glätten |
| 2. Person Plural |
deasciatis
|
ihr glättet |
| 3. Person Plural |
deasciant
|
sie glätten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deascior
|
ich werde geglättet |
| 2. Person Singular |
deasciaris deasciare
|
du wirst geglättet |
| 3. Person Singular |
deasciatur
|
er/sie/es wird geglättet |
| 1. Person Plural |
deasciamur
|
wir werden geglättet |
| 2. Person Plural |
deasciamini
|
ihr werdet geglättet |
| 3. Person Plural |
deasciantur
|
sie werden geglättet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciem
|
ich glätte |
| 2. Person Singular |
deascies
|
du glättest |
| 3. Person Singular |
deasciet
|
er/sie/es glätte |
| 1. Person Plural |
deasciemus
|
wir glätten |
| 2. Person Plural |
deascietis
|
ihr glättet |
| 3. Person Plural |
deascient
|
sie glätten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deascier
|
ich werde geglättet |
| 2. Person Singular |
deascieris deasciere
|
du werdest geglättet |
| 3. Person Singular |
deascietur
|
er/sie/es werde geglättet |
| 1. Person Plural |
deasciemur
|
wir werden geglättet |
| 2. Person Plural |
deasciemini
|
ihr werdet geglättet |
| 3. Person Plural |
deascientur
|
sie werden geglättet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciabam
|
ich glättete |
| 2. Person Singular |
deasciabas
|
du glättetest |
| 3. Person Singular |
deasciabat
|
er/sie/es glättete |
| 1. Person Plural |
deasciabamus
|
wir glätteten |
| 2. Person Plural |
deasciabatis
|
ihr glättetet |
| 3. Person Plural |
deasciabant
|
sie glätteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciabar
|
ich wurde geglättet |
| 2. Person Singular |
deasciabaris deasciabare
|
du wurdest geglättet |
| 3. Person Singular |
deasciabatur
|
er/sie/es wurde geglättet |
| 1. Person Plural |
deasciabamur
|
wir wurden geglättet |
| 2. Person Plural |
deasciabamini
|
ihr wurdet geglättet |
| 3. Person Plural |
deasciabantur
|
sie wurden geglättet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciarem
|
ich glättete |
| 2. Person Singular |
deasciares
|
du glättetest |
| 3. Person Singular |
deasciaret
|
er/sie/es glättete |
| 1. Person Plural |
deasciaremus
|
wir glätteten |
| 2. Person Plural |
deasciaretis
|
ihr glättetet |
| 3. Person Plural |
deasciarent
|
sie glätteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciarer
|
ich würde geglättet |
| 2. Person Singular |
deasciareris deasciarere
|
du würdest geglättet |
| 3. Person Singular |
deasciaretur
|
er/sie/es würde geglättet |
| 1. Person Plural |
deasciaremur
|
wir würden geglättet |
| 2. Person Plural |
deasciaremini
|
ihr würdet geglättet |
| 3. Person Plural |
deasciarentur
|
sie würden geglättet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciabo
|
ich werde glätten |
| 2. Person Singular |
deasciabis
|
du wirst glätten |
| 3. Person Singular |
deasciabit
|
er/sie/es wird glätten |
| 1. Person Plural |
deasciabimus
|
wir werden glätten |
| 2. Person Plural |
deasciabitis
|
ihr werdet glätten |
| 3. Person Plural |
deasciabunt
|
sie werden glätten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciabor
|
ich werde geglättet |
| 2. Person Singular |
deasciaberis deasciabere
|
du wirst geglättet |
| 3. Person Singular |
deasciabitur
|
er/sie/es wird geglättet |
| 1. Person Plural |
deasciabimur
|
wir werden geglättet |
| 2. Person Plural |
deasciabimini
|
ihr werdet geglättet |
| 3. Person Plural |
deasciabuntur
|
sie werden geglättet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciavi
|
ich habe geglättet |
| 2. Person Singular |
deasciavisti
|
du hast geglättet |
| 3. Person Singular |
deasciavit
|
er/sie/es hat geglättet |
| 1. Person Plural |
deasciavimus
|
wir haben geglättet |
| 2. Person Plural |
deasciavistis
|
ihr habt geglättet |
| 3. Person Plural |
deasciaverunt deasciavere
|
sie haben geglättet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciatus sum
|
ich bin geglättet worden |
| 2. Person Singular |
deasciatus es
|
du bist geglättet worden |
| 3. Person Singular |
deasciatus est
|
er/sie/es ist geglättet worden |
| 1. Person Plural |
deasciati sumus
|
wir sind geglättet worden |
| 2. Person Plural |
deasciati estis
|
ihr seid geglättet worden |
| 3. Person Plural |
deasciati sunt
|
sie sind geglättet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciaverim
|
ich habe geglättet |
| 2. Person Singular |
deasciaveris
|
du habest geglättet |
| 3. Person Singular |
deasciaverit
|
er/sie/es habe geglättet |
| 1. Person Plural |
deasciaverimus
|
wir haben geglättet |
| 2. Person Plural |
deasciaveritis
|
ihr habet geglättet |
| 3. Person Plural |
deasciaverint
|
sie haben geglättet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciatus sim
|
ich sei geglättet worden |
| 2. Person Singular |
deasciatus sis
|
du seiest geglättet worden |
| 3. Person Singular |
deasciatus sit
|
er/sie/es sei geglättet worden |
| 1. Person Plural |
deasciati simus
|
wir seien geglättet worden |
| 2. Person Plural |
deasciati sitis
|
ihr seiet geglättet worden |
| 3. Person Plural |
deasciati sint
|
sie seien geglättet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciaveram
|
ich hatte geglättet |
| 2. Person Singular |
deasciaveras
|
du hattest geglättet |
| 3. Person Singular |
deasciaverat
|
er/sie/es hatte geglättet |
| 1. Person Plural |
deasciaveramus
|
wir hatten geglättet |
| 2. Person Plural |
deasciaveratis
|
ihr hattet geglättet |
| 3. Person Plural |
deasciaverant
|
sie hatten geglättet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciatus eram
|
ich war geglättet worden |
| 2. Person Singular |
deasciatus eras
|
du warst geglättet worden |
| 3. Person Singular |
deasciatus erat
|
er/sie/es war geglättet worden |
| 1. Person Plural |
deasciati eramus
|
wir waren geglättet worden |
| 2. Person Plural |
deasciati eratis
|
ihr warst geglättet worden |
| 3. Person Plural |
deasciati erant
|
sie waren geglättet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciavissem
|
ich hätte geglättet |
| 2. Person Singular |
deasciavisses
|
du hättest geglättet |
| 3. Person Singular |
deasciavisset
|
er/sie/es hätte geglättet |
| 1. Person Plural |
deasciavissemus
|
wir hätten geglättet |
| 2. Person Plural |
deasciavissetis
|
ihr hättet geglättet |
| 3. Person Plural |
deasciavissent
|
sie hätten geglättet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciatus essem
|
ich wäre geglättet worden |
| 2. Person Singular |
deasciatus esses
|
du wärest geglättet worden |
| 3. Person Singular |
deasciatus esset
|
er/sie/es wäre geglättet worden |
| 1. Person Plural |
deasciati essemus
|
wir wären geglättet worden |
| 2. Person Plural |
deasciati essetis
|
ihr wäret geglättet worden |
| 3. Person Plural |
deasciati essent
|
sie wären geglättet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciavero
|
ich werde geglättet haben |
| 2. Person Singular |
deasciaveris
|
du wirst geglättet haben |
| 3. Person Singular |
deasciaverit
|
er/sie/es wird geglättet haben |
| 1. Person Plural |
deasciaverimus
|
wir werden geglättet haben |
| 2. Person Plural |
deasciaveritis
|
ihr werdet geglättet haben |
| 3. Person Plural |
deasciaverint
|
sie werden geglättet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deasciatus ero
|
ich werde geglättet worden sein |
| 2. Person Singular |
deasciatus eris
|
du werdest geglättet worden sein |
| 3. Person Singular |
deasciatus erit
|
er/sie/es werde geglättet worden sein |
| 1. Person Plural |
deasciati erimus
|
wir werden geglättet worden sein |
| 2. Person Plural |
deasciati eritis
|
ihr werdet geglättet worden sein |
| 3. Person Plural |
deasciati erunt
|
sie werden geglättet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deasciare
|
glätten |
| Vorzeitigkeit |
deasciavisse
|
geglättet haben |
| Nachzeitigkeit |
deasciaturum esse
|
glätten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deasciari deasciarier
|
geglättet werden |
| Vorzeitigkeit |
deasciatum esse
|
geglättet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
deasciatum iri
|
künftig geglättet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
deascia
|
glätte! |
| 2. Person Plural |
deasciate
|
glättet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
deasciato
|
| 3. Person Singular |
deasciato
|
| 2. Person Plural |
deasciatote
|
| 3. Person Plural |
deascianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
deasciare
|
das Glätten |
| Genitiv |
deasciandi
|
des Glättens |
| Dativ |
deasciando
|
dem Glätten |
| Akkusativ |
deasciandum
|
das Glätten |
| Ablativ |
deasciando
|
durch das Glätten |
| Vokativ |
deasciande
|
Glätten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deasciandus
|
deascianda
|
deasciandum
|
| Genitiv |
deasciandi
|
deasciandae
|
deasciandi
|
| Dativ |
deasciando
|
deasciandae
|
deasciando
|
| Akkusativ |
deasciandum
|
deasciandam
|
deasciandum
|
| Ablativ |
deasciando
|
deascianda
|
deasciando
|
| Vokativ |
deasciande
|
deascianda
|
deasciandum
|
Plural
| Nominativ |
deasciandi
|
deasciandae
|
deascianda
|
| Genitiv |
deasciandorum
|
deasciandarum
|
deasciandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
deasciandos
|
deasciandas
|
deascianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
deasciandi
|
deasciandae
|
deascianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deascians
|
deascians
|
deascians
|
| Genitiv |
deasciantis
|
deasciantis
|
deasciantis
|
| Dativ |
deascianti
|
deascianti
|
deascianti
|
| Akkusativ |
deasciantem
|
deasciantem
|
deascians
|
| Ablativ |
deascianti deasciante
|
deascianti deasciante
|
deascianti deasciante
|
| Vokativ |
deascians
|
deascians
|
deascians
|
Plural
| Nominativ |
deasciantes
|
deasciantes
|
deasciantia
|
| Genitiv |
deasciantium deasciantum
|
deasciantium deasciantum
|
deasciantium deasciantum
|
| Dativ |
deasciantibus
|
deasciantibus
|
deasciantibus
|
| Akkusativ |
deasciantes
|
deasciantes
|
deasciantia
|
| Ablativ |
deasciantibus
|
deasciantibus
|
deasciantibus
|
| Vokativ |
deasciantes
|
deasciantes
|
deasciantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deasciatus
|
deasciata
|
deasciatum
|
| Genitiv |
deasciati
|
deasciatae
|
deasciati
|
| Dativ |
deasciato
|
deasciatae
|
deasciato
|
| Akkusativ |
deasciatum
|
deasciatam
|
deasciatum
|
| Ablativ |
deasciato
|
deasciata
|
deasciato
|
| Vokativ |
deasciate
|
deasciata
|
deasciatum
|
Plural
| Nominativ |
deasciati
|
deasciatae
|
deasciata
|
| Genitiv |
deasciatorum
|
deasciatarum
|
deasciatorum
|
| Dativ |
deasciatis
|
deasciatis
|
deasciatis
|
| Akkusativ |
deasciatos
|
deasciatas
|
deasciata
|
| Ablativ |
deasciatis
|
deasciatis
|
deasciatis
|
| Vokativ |
deasciati
|
deasciatae
|
deasciata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deasciaturus
|
deasciatura
|
deasciaturum
|
| Genitiv |
deasciaturi
|
deasciaturae
|
deasciaturi
|
| Dativ |
deasciaturo
|
deasciaturae
|
deasciaturo
|
| Akkusativ |
deasciaturum
|
deasciaturam
|
deasciaturum
|
| Ablativ |
deasciaturo
|
deasciatura
|
deasciaturo
|
| Vokativ |
deasciature
|
deasciatura
|
deasciaturum
|
Plural
| Nominativ |
deasciaturi
|
deasciaturae
|
deasciatura
|
| Genitiv |
deasciaturorum
|
deasciaturarum
|
deasciaturorum
|
| Dativ |
deasciaturis
|
deasciaturis
|
deasciaturis
|
| Akkusativ |
deasciaturos
|
deasciaturas
|
deasciatura
|
| Ablativ |
deasciaturis
|
deasciaturis
|
deasciaturis
|
| Vokativ |
deasciaturi
|
deasciaturae
|
deasciatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
deasciatum
|
deasciatu
|