Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debello
  | 
    ich kämpfe nieder | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellas
  | 
    du kämpfst nieder | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellat
  | 
    er/sie/es kämpft nieder | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellamus
  | 
    wir kämpfen nieder | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellatis
  | 
    ihr kämpft nieder | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellant
  | 
    sie kämpfen nieder | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellor
  | 
    ich werde niedergekämpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaris debellare
  | 
    du wirst niedergekämpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatur
  | 
    er/sie/es wird niedergekämpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellamur
  | 
    wir werden niedergekämpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellamini
  | 
    ihr werdet niedergekämpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellantur
  | 
    sie werden niedergekämpft | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellem
  | 
    ich kämpfe nieder | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debelles
  | 
    du kämpfest nieder | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellet
  | 
    er/sie/es kämpfe nieder | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellemus
  | 
    wir kämpfen nieder | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debelletis
  | 
    ihr kämpfet nieder | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellent
  | 
    sie kämpfen nieder | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debeller
  | 
    ich werde niedergekämpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debelleris debellere
  | 
    du werdest niedergekämpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debelletur
  | 
    er/sie/es werde niedergekämpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellemur
  | 
    wir werden niedergekämpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellemini
  | 
    ihr werdet niedergekämpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellentur
  | 
    sie werden niedergekämpft | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellabam
  | 
    ich kämpfte nieder | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellabas
  | 
    du kämpftest nieder | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellabat
  | 
    er/sie/es kämpfte nieder | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellabamus
  | 
    wir kämpften nieder | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellabatis
  | 
    ihr kämpftet nieder | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellabant
  | 
    sie kämpften nieder | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellabar
  | 
    ich wurde niedergekämpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellabaris debellabare
  | 
    du wurdest niedergekämpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellabatur
  | 
    er/sie/es wurde niedergekämpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellabamur
  | 
    wir wurden niedergekämpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellabamini
  | 
    ihr wurdet niedergekämpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellabantur
  | 
    sie wurden niedergekämpft | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellarem
  | 
    ich kämpfte nieder | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellares
  | 
    du kämpftest nieder | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaret
  | 
    er/sie/es kämpfte nieder | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaremus
  | 
    wir kämpften nieder | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaretis
  | 
    ihr kämpftet nieder | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellarent
  | 
    sie kämpften nieder | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellarer
  | 
    ich würde niedergekämpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellareris debellarere
  | 
    du würdest niedergekämpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaretur
  | 
    er/sie/es würde niedergekämpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaremur
  | 
    wir würden niedergekämpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaremini
  | 
    ihr würdet niedergekämpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellarentur
  | 
    sie würden niedergekämpft | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellabo
  | 
    ich werde niederkämpfen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellabis
  | 
    du wirst niederkämpfen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellabit
  | 
    er/sie/es wird niederkämpfen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellabimus
  | 
    wir werden niederkämpfen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellabitis
  | 
    ihr werdet niederkämpfen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellabunt
  | 
    sie werden niederkämpfen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellabor
  | 
    ich werde niedergekämpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaberis debellabere
  | 
    du wirst niedergekämpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellabitur
  | 
    er/sie/es wird niedergekämpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellabimur
  | 
    wir werden niedergekämpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellabimini
  | 
    ihr werdet niedergekämpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellabuntur
  | 
    sie werden niedergekämpft | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellavi
  | 
    ich habe niedergekämpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellavisti
  | 
    du hast niedergekämpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellavit
  | 
    er/sie/es hat niedergekämpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellavimus
  | 
    wir haben niedergekämpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellavistis
  | 
    ihr habt niedergekämpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellaverunt debellavere
  | 
    sie haben niedergekämpft | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus sum
  | 
    ich bin niedergekämpft worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus es
  | 
    du bist niedergekämpft worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus est
  | 
    er/sie/es ist niedergekämpft worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati sumus
  | 
    wir sind niedergekämpft worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati estis
  | 
    ihr seid niedergekämpft worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati sunt
  | 
    sie sind niedergekämpft worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellaverim
  | 
    ich habe niedergekämpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaveris
  | 
    du habest niedergekämpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaverit
  | 
    er/sie/es habe niedergekämpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaverimus
  | 
    wir haben niedergekämpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaveritis
  | 
    ihr habet niedergekämpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellaverint
  | 
    sie haben niedergekämpft | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus sim
  | 
    ich sei niedergekämpft worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus sis
  | 
    du seiest niedergekämpft worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus sit
  | 
    er/sie/es sei niedergekämpft worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati simus
  | 
    wir seien niedergekämpft worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati sitis
  | 
    ihr seiet niedergekämpft worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati sint
  | 
    sie seien niedergekämpft worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellaveram
  | 
    ich hatte niedergekämpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaveras
  | 
    du hattest niedergekämpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaverat
  | 
    er/sie/es hatte niedergekämpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaveramus
  | 
    wir hatten niedergekämpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaveratis
  | 
    ihr hattet niedergekämpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellaverant
  | 
    sie hatten niedergekämpft | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus eram
  | 
    ich war niedergekämpft worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus eras
  | 
    du warst niedergekämpft worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus erat
  | 
    er/sie/es war niedergekämpft worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati eramus
  | 
    wir waren niedergekämpft worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati eratis
  | 
    ihr warst niedergekämpft worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati erant
  | 
    sie waren niedergekämpft worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellavissem
  | 
    ich hätte niedergekämpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellavisses
  | 
    du hättest niedergekämpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellavisset
  | 
    er/sie/es hätte niedergekämpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellavissemus
  | 
    wir hätten niedergekämpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellavissetis
  | 
    ihr hättet niedergekämpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellavissent
  | 
    sie hätten niedergekämpft | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus essem
  | 
    ich wäre niedergekämpft worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus esses
  | 
    du wärest niedergekämpft worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus esset
  | 
    er/sie/es wäre niedergekämpft worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati essemus
  | 
    wir wären niedergekämpft worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati essetis
  | 
    ihr wäret niedergekämpft worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati essent
  | 
    sie wären niedergekämpft worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellavero
  | 
    ich werde niedergekämpft haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaveris
  | 
    du wirst niedergekämpft haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaverit
  | 
    er/sie/es wird niedergekämpft haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaverimus
  | 
    wir werden niedergekämpft haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaveritis
  | 
    ihr werdet niedergekämpft haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellaverint
  | 
    sie werden niedergekämpft haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus ero
  | 
    ich werde niedergekämpft worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus eris
  | 
    du werdest niedergekämpft worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus erit
  | 
    er/sie/es werde niedergekämpft worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati erimus
  | 
    wir werden niedergekämpft worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati eritis
  | 
    ihr werdet niedergekämpft worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati erunt
  | 
    sie werden niedergekämpft worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    debellare
  | 
    niederkämpfen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    debellavisse
  | 
    niedergekämpft haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    debellaturum esse
  | 
    niederkämpfen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    debellari debellarier
  | 
    niedergekämpft werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    debellatum esse
  | 
    niedergekämpft worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    debellatum iri
  | 
    künftig niedergekämpft werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    debella
  | 
    kämpfe nieder! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellate
  | 
    kämpft nieder! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    debellato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    debellato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    debellatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    debellanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    debellare
  | 
    das Niederkämpfen | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellandi
  | 
    des Niederkämpfens | 
  
  
    | Dativ | 
    debellando
  | 
    dem Niederkämpfen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    debellandum
  | 
    das Niederkämpfen | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellando
  | 
    durch das Niederkämpfen | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellande
  | 
    Niederkämpfen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    debellandus
  | 
    debellanda
  | 
    debellandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellandi
  | 
    debellandae
  | 
    debellandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellando
  | 
    debellandae
  | 
    debellando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellandum
  | 
    debellandam
  | 
    debellandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellando
  | 
    debellanda
  | 
    debellando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellande
  | 
    debellanda
  | 
    debellandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    debellandi
  | 
    debellandae
  | 
    debellanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellandorum
  | 
    debellandarum
  | 
    debellandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellandos
  | 
    debellandas
  | 
    debellanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellandi
  | 
    debellandae
  | 
    debellanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    debellans
  | 
    debellans
  | 
    debellans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellantis
  | 
    debellantis
  | 
    debellantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellanti
  | 
    debellanti
  | 
    debellanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellantem
  | 
    debellantem
  | 
    debellans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellanti debellante
  | 
    debellanti debellante
  | 
    debellanti debellante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellans
  | 
    debellans
  | 
    debellans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    debellantes
  | 
    debellantes
  | 
    debellantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellantium debellantum
  | 
    debellantium debellantum
  | 
    debellantium debellantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellantibus
  | 
    debellantibus
  | 
    debellantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellantes
  | 
    debellantes
  | 
    debellantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellantibus
  | 
    debellantibus
  | 
    debellantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellantes
  | 
    debellantes
  | 
    debellantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    debellatus
  | 
    debellata
  | 
    debellatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellati
  | 
    debellatae
  | 
    debellati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellato
  | 
    debellatae
  | 
    debellato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellatum
  | 
    debellatam
  | 
    debellatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellato
  | 
    debellata
  | 
    debellato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellate
  | 
    debellata
  | 
    debellatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    debellati
  | 
    debellatae
  | 
    debellata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellatorum
  | 
    debellatarum
  | 
    debellatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellatis
  | 
    debellatis
  | 
    debellatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellatos
  | 
    debellatas
  | 
    debellata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellatis
  | 
    debellatis
  | 
    debellatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellati
  | 
    debellatae
  | 
    debellata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    debellaturus
  | 
    debellatura
  | 
    debellaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellaturi
  | 
    debellaturae
  | 
    debellaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellaturo
  | 
    debellaturae
  | 
    debellaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellaturum
  | 
    debellaturam
  | 
    debellaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellaturo
  | 
    debellatura
  | 
    debellaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellature
  | 
    debellatura
  | 
    debellaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    debellaturi
  | 
    debellaturae
  | 
    debellatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellaturorum
  | 
    debellaturarum
  | 
    debellaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellaturis
  | 
    debellaturis
  | 
    debellaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellaturos
  | 
    debellaturas
  | 
    debellatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellaturis
  | 
    debellaturis
  | 
    debellaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellaturi
  | 
    debellaturae
  | 
    debellatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    debellatum
  | 
    debellatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debello
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaris debellare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellantur
  | 
     | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debelles
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellet
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debelletis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debeller
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debelleris debellere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debelletur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellemur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellemini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellentur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellabam
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellabas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellabat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellabamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellabatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellabant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellabar
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellabaris debellabare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellabatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellabamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellabamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellabantur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellarem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellares
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellarent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellarer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellareris debellarere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellarentur
  | 
     | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellabo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellabis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellabit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellabimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellabitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellabunt
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellabor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaberis debellabere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellabitur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellabimur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellabimini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellabuntur
  | 
     | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellavi
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellavisti
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellavit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellavimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellavistis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellaverunt debellavere
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus sum
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus es
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus est
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati sumus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati estis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati sunt
  | 
     | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellaverim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus sim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus sis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus sit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati simus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati sitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati sint
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellaveram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaveras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaverat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaveramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaveratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellaverant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus eram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus eras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus erat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati eramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati eratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati erant
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellavissem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellavisses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellavisset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellavissemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellavissetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellavissent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus essem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus esses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus esset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati essemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati essetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati essent
  | 
     | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellavero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus ero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus eris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus erit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati erimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati eritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati erunt
  | 
     | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    debellare
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    debellavisse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    debellaturum esse
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    debellari debellarier
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    debellatum esse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    debellatum iri
  | 
     | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    debella
  | 
    ! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellate
  | 
    ! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    debellato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    debellato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    debellatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    debellanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    debellare
  | 
    das  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellandi
  | 
    des es | 
  
  
    | Dativ | 
    debellando
  | 
    dem  | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    debellandum
  | 
    das  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellando
  | 
    durch das  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellande
  | 
    ! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    debellandus
  | 
    debellanda
  | 
    debellandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellandi
  | 
    debellandae
  | 
    debellandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellando
  | 
    debellandae
  | 
    debellando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellandum
  | 
    debellandam
  | 
    debellandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellando
  | 
    debellanda
  | 
    debellando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellande
  | 
    debellanda
  | 
    debellandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    debellandi
  | 
    debellandae
  | 
    debellanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellandorum
  | 
    debellandarum
  | 
    debellandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellandos
  | 
    debellandas
  | 
    debellanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellandi
  | 
    debellandae
  | 
    debellanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    debellans
  | 
    debellans
  | 
    debellans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellantis
  | 
    debellantis
  | 
    debellantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellanti
  | 
    debellanti
  | 
    debellanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellantem
  | 
    debellantem
  | 
    debellans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellanti debellante
  | 
    debellanti debellante
  | 
    debellanti debellante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellans
  | 
    debellans
  | 
    debellans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    debellantes
  | 
    debellantes
  | 
    debellantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellantium debellantum
  | 
    debellantium debellantum
  | 
    debellantium debellantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellantibus
  | 
    debellantibus
  | 
    debellantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellantes
  | 
    debellantes
  | 
    debellantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellantibus
  | 
    debellantibus
  | 
    debellantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellantes
  | 
    debellantes
  | 
    debellantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    debellatus
  | 
    debellata
  | 
    debellatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellati
  | 
    debellatae
  | 
    debellati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellato
  | 
    debellatae
  | 
    debellato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellatum
  | 
    debellatam
  | 
    debellatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellato
  | 
    debellata
  | 
    debellato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellate
  | 
    debellata
  | 
    debellatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    debellati
  | 
    debellatae
  | 
    debellata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellatorum
  | 
    debellatarum
  | 
    debellatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellatis
  | 
    debellatis
  | 
    debellatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellatos
  | 
    debellatas
  | 
    debellata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellatis
  | 
    debellatis
  | 
    debellatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellati
  | 
    debellatae
  | 
    debellata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    debellaturus
  | 
    debellatura
  | 
    debellaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellaturi
  | 
    debellaturae
  | 
    debellaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellaturo
  | 
    debellaturae
  | 
    debellaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellaturum
  | 
    debellaturam
  | 
    debellaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellaturo
  | 
    debellatura
  | 
    debellaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellature
  | 
    debellatura
  | 
    debellaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    debellaturi
  | 
    debellaturae
  | 
    debellatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellaturorum
  | 
    debellaturarum
  | 
    debellaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellaturis
  | 
    debellaturis
  | 
    debellaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellaturos
  | 
    debellaturas
  | 
    debellatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellaturis
  | 
    debellaturis
  | 
    debellaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellaturi
  | 
    debellaturae
  | 
    debellatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    debellatum
  | 
    debellatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debello
  | 
    ich besiege | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellas
  | 
    du besiegst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellat
  | 
    er/sie/es besiegt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellamus
  | 
    wir besiegen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellatis
  | 
    ihr besiegt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellant
  | 
    sie besiegen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellor
  | 
    ich werde besiegt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaris debellare
  | 
    du wirst besiegt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatur
  | 
    er/sie/es wird besiegt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellamur
  | 
    wir werden besiegt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellamini
  | 
    ihr werdet besiegt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellantur
  | 
    sie werden besiegt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellem
  | 
    ich besiege | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debelles
  | 
    du besiegest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellet
  | 
    er/sie/es besiege | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellemus
  | 
    wir besiegen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debelletis
  | 
    ihr besieget | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellent
  | 
    sie besiegen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debeller
  | 
    ich werde besiegt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debelleris debellere
  | 
    du werdest besiegt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debelletur
  | 
    er/sie/es werde besiegt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellemur
  | 
    wir werden besiegt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellemini
  | 
    ihr werdet besiegt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellentur
  | 
    sie werden besiegt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellabam
  | 
    ich besiegte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellabas
  | 
    du besiegtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellabat
  | 
    er/sie/es besiegte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellabamus
  | 
    wir besiegten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellabatis
  | 
    ihr besiegtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellabant
  | 
    sie besiegten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellabar
  | 
    ich wurde besiegt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellabaris debellabare
  | 
    du wurdest besiegt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellabatur
  | 
    er/sie/es wurde besiegt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellabamur
  | 
    wir wurden besiegt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellabamini
  | 
    ihr wurdet besiegt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellabantur
  | 
    sie wurden besiegt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellarem
  | 
    ich besiegte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellares
  | 
    du besiegtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaret
  | 
    er/sie/es besiegte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaremus
  | 
    wir besiegten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaretis
  | 
    ihr besiegtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellarent
  | 
    sie besiegten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellarer
  | 
    ich würde besiegt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellareris debellarere
  | 
    du würdest besiegt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaretur
  | 
    er/sie/es würde besiegt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaremur
  | 
    wir würden besiegt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaremini
  | 
    ihr würdet besiegt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellarentur
  | 
    sie würden besiegt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellabo
  | 
    ich werde besiegen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellabis
  | 
    du wirst besiegen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellabit
  | 
    er/sie/es wird besiegen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellabimus
  | 
    wir werden besiegen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellabitis
  | 
    ihr werdet besiegen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellabunt
  | 
    sie werden besiegen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellabor
  | 
    ich werde besiegt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaberis debellabere
  | 
    du wirst besiegt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellabitur
  | 
    er/sie/es wird besiegt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellabimur
  | 
    wir werden besiegt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellabimini
  | 
    ihr werdet besiegt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellabuntur
  | 
    sie werden besiegt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellavi
  | 
    ich habe besiegt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellavisti
  | 
    du hast besiegt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellavit
  | 
    er/sie/es hat besiegt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellavimus
  | 
    wir haben besiegt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellavistis
  | 
    ihr habt besiegt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellaverunt debellavere
  | 
    sie haben besiegt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus sum
  | 
    ich bin besiegt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus es
  | 
    du bist besiegt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus est
  | 
    er/sie/es ist besiegt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati sumus
  | 
    wir sind besiegt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati estis
  | 
    ihr seid besiegt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati sunt
  | 
    sie sind besiegt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellaverim
  | 
    ich habe besiegt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaveris
  | 
    du habest besiegt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaverit
  | 
    er/sie/es habe besiegt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaverimus
  | 
    wir haben besiegt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaveritis
  | 
    ihr habet besiegt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellaverint
  | 
    sie haben besiegt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus sim
  | 
    ich sei besiegt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus sis
  | 
    du seiest besiegt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus sit
  | 
    er/sie/es sei besiegt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati simus
  | 
    wir seien besiegt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati sitis
  | 
    ihr seiet besiegt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati sint
  | 
    sie seien besiegt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellaveram
  | 
    ich hatte besiegt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaveras
  | 
    du hattest besiegt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaverat
  | 
    er/sie/es hatte besiegt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaveramus
  | 
    wir hatten besiegt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaveratis
  | 
    ihr hattet besiegt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellaverant
  | 
    sie hatten besiegt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus eram
  | 
    ich war besiegt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus eras
  | 
    du warst besiegt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus erat
  | 
    er/sie/es war besiegt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati eramus
  | 
    wir waren besiegt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati eratis
  | 
    ihr warst besiegt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati erant
  | 
    sie waren besiegt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellavissem
  | 
    ich hätte besiegt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellavisses
  | 
    du hättest besiegt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellavisset
  | 
    er/sie/es hätte besiegt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellavissemus
  | 
    wir hätten besiegt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellavissetis
  | 
    ihr hättet besiegt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellavissent
  | 
    sie hätten besiegt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus essem
  | 
    ich wäre besiegt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus esses
  | 
    du wärest besiegt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus esset
  | 
    er/sie/es wäre besiegt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati essemus
  | 
    wir wären besiegt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati essetis
  | 
    ihr wäret besiegt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati essent
  | 
    sie wären besiegt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellavero
  | 
    ich werde besiegt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaveris
  | 
    du wirst besiegt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaverit
  | 
    er/sie/es wird besiegt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaverimus
  | 
    wir werden besiegt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaveritis
  | 
    ihr werdet besiegt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellaverint
  | 
    sie werden besiegt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus ero
  | 
    ich werde besiegt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus eris
  | 
    du werdest besiegt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus erit
  | 
    er/sie/es werde besiegt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati erimus
  | 
    wir werden besiegt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati eritis
  | 
    ihr werdet besiegt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati erunt
  | 
    sie werden besiegt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    debellare
  | 
    besiegen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    debellavisse
  | 
    besiegt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    debellaturum esse
  | 
    besiegen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    debellari debellarier
  | 
    besiegt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    debellatum esse
  | 
    besiegt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    debellatum iri
  | 
    künftig besiegt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    debella
  | 
    besiege! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellate
  | 
    besiegt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    debellato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    debellato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    debellatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    debellanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    debellare
  | 
    das Besiegen | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellandi
  | 
    des Besiegens | 
  
  
    | Dativ | 
    debellando
  | 
    dem Besiegen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    debellandum
  | 
    das Besiegen | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellando
  | 
    durch das Besiegen | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellande
  | 
    Besiegen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    debellandus
  | 
    debellanda
  | 
    debellandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellandi
  | 
    debellandae
  | 
    debellandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellando
  | 
    debellandae
  | 
    debellando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellandum
  | 
    debellandam
  | 
    debellandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellando
  | 
    debellanda
  | 
    debellando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellande
  | 
    debellanda
  | 
    debellandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    debellandi
  | 
    debellandae
  | 
    debellanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellandorum
  | 
    debellandarum
  | 
    debellandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellandos
  | 
    debellandas
  | 
    debellanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellandi
  | 
    debellandae
  | 
    debellanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    debellans
  | 
    debellans
  | 
    debellans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellantis
  | 
    debellantis
  | 
    debellantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellanti
  | 
    debellanti
  | 
    debellanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellantem
  | 
    debellantem
  | 
    debellans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellanti debellante
  | 
    debellanti debellante
  | 
    debellanti debellante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellans
  | 
    debellans
  | 
    debellans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    debellantes
  | 
    debellantes
  | 
    debellantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellantium debellantum
  | 
    debellantium debellantum
  | 
    debellantium debellantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellantibus
  | 
    debellantibus
  | 
    debellantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellantes
  | 
    debellantes
  | 
    debellantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellantibus
  | 
    debellantibus
  | 
    debellantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellantes
  | 
    debellantes
  | 
    debellantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    debellatus
  | 
    debellata
  | 
    debellatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellati
  | 
    debellatae
  | 
    debellati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellato
  | 
    debellatae
  | 
    debellato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellatum
  | 
    debellatam
  | 
    debellatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellato
  | 
    debellata
  | 
    debellato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellate
  | 
    debellata
  | 
    debellatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    debellati
  | 
    debellatae
  | 
    debellata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellatorum
  | 
    debellatarum
  | 
    debellatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellatis
  | 
    debellatis
  | 
    debellatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellatos
  | 
    debellatas
  | 
    debellata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellatis
  | 
    debellatis
  | 
    debellatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellati
  | 
    debellatae
  | 
    debellata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    debellaturus
  | 
    debellatura
  | 
    debellaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellaturi
  | 
    debellaturae
  | 
    debellaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellaturo
  | 
    debellaturae
  | 
    debellaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellaturum
  | 
    debellaturam
  | 
    debellaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellaturo
  | 
    debellatura
  | 
    debellaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellature
  | 
    debellatura
  | 
    debellaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    debellaturi
  | 
    debellaturae
  | 
    debellatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellaturorum
  | 
    debellaturarum
  | 
    debellaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellaturis
  | 
    debellaturis
  | 
    debellaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellaturos
  | 
    debellaturas
  | 
    debellatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellaturis
  | 
    debellaturis
  | 
    debellaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellaturi
  | 
    debellaturae
  | 
    debellatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    debellatum
  | 
    debellatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debello
  | 
    ich bezwinge | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellas
  | 
    du bezwingst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellat
  | 
    er/sie/es bezwingt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellamus
  | 
    wir bezwingen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellatis
  | 
    ihr bezwingt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellant
  | 
    sie bezwingen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellor
  | 
    ich werde bezwungen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaris debellare
  | 
    du wirst bezwungen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatur
  | 
    er/sie/es wird bezwungen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellamur
  | 
    wir werden bezwungen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellamini
  | 
    ihr werdet bezwungen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellantur
  | 
    sie werden bezwungen | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellem
  | 
    ich bezwinge | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debelles
  | 
    du bezwingest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellet
  | 
    er/sie/es bezwinge | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellemus
  | 
    wir bezwingen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debelletis
  | 
    ihr bezwinget | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellent
  | 
    sie bezwingen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debeller
  | 
    ich werde bezwungen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debelleris debellere
  | 
    du werdest bezwungen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debelletur
  | 
    er/sie/es werde bezwungen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellemur
  | 
    wir werden bezwungen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellemini
  | 
    ihr werdet bezwungen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellentur
  | 
    sie werden bezwungen | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellabam
  | 
    ich bezwang | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellabas
  | 
    du bezwangst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellabat
  | 
    er/sie/es bezwang | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellabamus
  | 
    wir bezwangen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellabatis
  | 
    ihr bezwangt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellabant
  | 
    sie bezwangen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellabar
  | 
    ich wurde bezwungen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellabaris debellabare
  | 
    du wurdest bezwungen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellabatur
  | 
    er/sie/es wurde bezwungen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellabamur
  | 
    wir wurden bezwungen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellabamini
  | 
    ihr wurdet bezwungen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellabantur
  | 
    sie wurden bezwungen | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellarem
  | 
    ich bezwänge | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellares
  | 
    du bezwängest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaret
  | 
    er/sie/es bezwänge | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaremus
  | 
    wir bezwängen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaretis
  | 
    ihr bezwänget | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellarent
  | 
    sie bezwängen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellarer
  | 
    ich würde bezwungen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellareris debellarere
  | 
    du würdest bezwungen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaretur
  | 
    er/sie/es würde bezwungen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaremur
  | 
    wir würden bezwungen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaremini
  | 
    ihr würdet bezwungen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellarentur
  | 
    sie würden bezwungen | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellabo
  | 
    ich werde bezwingen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellabis
  | 
    du wirst bezwingen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellabit
  | 
    er/sie/es wird bezwingen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellabimus
  | 
    wir werden bezwingen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellabitis
  | 
    ihr werdet bezwingen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellabunt
  | 
    sie werden bezwingen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellabor
  | 
    ich werde bezwungen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaberis debellabere
  | 
    du wirst bezwungen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellabitur
  | 
    er/sie/es wird bezwungen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellabimur
  | 
    wir werden bezwungen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellabimini
  | 
    ihr werdet bezwungen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellabuntur
  | 
    sie werden bezwungen | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellavi
  | 
    ich habe bezwungen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellavisti
  | 
    du hast bezwungen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellavit
  | 
    er/sie/es hat bezwungen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellavimus
  | 
    wir haben bezwungen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellavistis
  | 
    ihr habt bezwungen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellaverunt debellavere
  | 
    sie haben bezwungen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus sum
  | 
    ich bin bezwungen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus es
  | 
    du bist bezwungen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus est
  | 
    er/sie/es ist bezwungen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati sumus
  | 
    wir sind bezwungen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati estis
  | 
    ihr seid bezwungen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati sunt
  | 
    sie sind bezwungen worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellaverim
  | 
    ich habe bezwungen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaveris
  | 
    du habest bezwungen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaverit
  | 
    er/sie/es habe bezwungen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaverimus
  | 
    wir haben bezwungen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaveritis
  | 
    ihr habet bezwungen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellaverint
  | 
    sie haben bezwungen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus sim
  | 
    ich sei bezwungen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus sis
  | 
    du seiest bezwungen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus sit
  | 
    er/sie/es sei bezwungen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati simus
  | 
    wir seien bezwungen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati sitis
  | 
    ihr seiet bezwungen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati sint
  | 
    sie seien bezwungen worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellaveram
  | 
    ich hatte bezwungen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaveras
  | 
    du hattest bezwungen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaverat
  | 
    er/sie/es hatte bezwungen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaveramus
  | 
    wir hatten bezwungen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaveratis
  | 
    ihr hattet bezwungen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellaverant
  | 
    sie hatten bezwungen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus eram
  | 
    ich war bezwungen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus eras
  | 
    du warst bezwungen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus erat
  | 
    er/sie/es war bezwungen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati eramus
  | 
    wir waren bezwungen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati eratis
  | 
    ihr warst bezwungen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati erant
  | 
    sie waren bezwungen worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellavissem
  | 
    ich hätte bezwungen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellavisses
  | 
    du hättest bezwungen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellavisset
  | 
    er/sie/es hätte bezwungen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellavissemus
  | 
    wir hätten bezwungen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellavissetis
  | 
    ihr hättet bezwungen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellavissent
  | 
    sie hätten bezwungen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus essem
  | 
    ich wäre bezwungen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus esses
  | 
    du wärest bezwungen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus esset
  | 
    er/sie/es wäre bezwungen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati essemus
  | 
    wir wären bezwungen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati essetis
  | 
    ihr wäret bezwungen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati essent
  | 
    sie wären bezwungen worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellavero
  | 
    ich werde bezwungen haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellaveris
  | 
    du wirst bezwungen haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellaverit
  | 
    er/sie/es wird bezwungen haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellaverimus
  | 
    wir werden bezwungen haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellaveritis
  | 
    ihr werdet bezwungen haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellaverint
  | 
    sie werden bezwungen haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    debellatus ero
  | 
    ich werde bezwungen worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    debellatus eris
  | 
    du werdest bezwungen worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    debellatus erit
  | 
    er/sie/es werde bezwungen worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    debellati erimus
  | 
    wir werden bezwungen worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellati eritis
  | 
    ihr werdet bezwungen worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    debellati erunt
  | 
    sie werden bezwungen worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    debellare
  | 
    bezwingen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    debellavisse
  | 
    bezwungen haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    debellaturum esse
  | 
    bezwingen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    debellari debellarier
  | 
    bezwungen werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    debellatum esse
  | 
    bezwungen worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    debellatum iri
  | 
    künftig bezwungen werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    debella
  | 
    bezwinge; bezwing! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    debellate
  | 
    bezwingt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    debellato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    debellato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    debellatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    debellanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    debellare
  | 
    das Bezwingen | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellandi
  | 
    des Bezwingens | 
  
  
    | Dativ | 
    debellando
  | 
    dem Bezwingen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    debellandum
  | 
    das Bezwingen | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellando
  | 
    durch das Bezwingen | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellande
  | 
    Bezwingen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    debellandus
  | 
    debellanda
  | 
    debellandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellandi
  | 
    debellandae
  | 
    debellandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellando
  | 
    debellandae
  | 
    debellando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellandum
  | 
    debellandam
  | 
    debellandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellando
  | 
    debellanda
  | 
    debellando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellande
  | 
    debellanda
  | 
    debellandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    debellandi
  | 
    debellandae
  | 
    debellanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellandorum
  | 
    debellandarum
  | 
    debellandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellandos
  | 
    debellandas
  | 
    debellanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellandi
  | 
    debellandae
  | 
    debellanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    debellans
  | 
    debellans
  | 
    debellans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellantis
  | 
    debellantis
  | 
    debellantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellanti
  | 
    debellanti
  | 
    debellanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellantem
  | 
    debellantem
  | 
    debellans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellanti debellante
  | 
    debellanti debellante
  | 
    debellanti debellante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellans
  | 
    debellans
  | 
    debellans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    debellantes
  | 
    debellantes
  | 
    debellantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellantium debellantum
  | 
    debellantium debellantum
  | 
    debellantium debellantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellantibus
  | 
    debellantibus
  | 
    debellantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellantes
  | 
    debellantes
  | 
    debellantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellantibus
  | 
    debellantibus
  | 
    debellantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellantes
  | 
    debellantes
  | 
    debellantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    debellatus
  | 
    debellata
  | 
    debellatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellati
  | 
    debellatae
  | 
    debellati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellato
  | 
    debellatae
  | 
    debellato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellatum
  | 
    debellatam
  | 
    debellatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellato
  | 
    debellata
  | 
    debellato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellate
  | 
    debellata
  | 
    debellatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    debellati
  | 
    debellatae
  | 
    debellata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellatorum
  | 
    debellatarum
  | 
    debellatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellatis
  | 
    debellatis
  | 
    debellatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellatos
  | 
    debellatas
  | 
    debellata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellatis
  | 
    debellatis
  | 
    debellatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellati
  | 
    debellatae
  | 
    debellata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    debellaturus
  | 
    debellatura
  | 
    debellaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellaturi
  | 
    debellaturae
  | 
    debellaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellaturo
  | 
    debellaturae
  | 
    debellaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellaturum
  | 
    debellaturam
  | 
    debellaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellaturo
  | 
    debellatura
  | 
    debellaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellature
  | 
    debellatura
  | 
    debellaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    debellaturi
  | 
    debellaturae
  | 
    debellatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    debellaturorum
  | 
    debellaturarum
  | 
    debellaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    debellaturis
  | 
    debellaturis
  | 
    debellaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    debellaturos
  | 
    debellaturas
  | 
    debellatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    debellaturis
  | 
    debellaturis
  | 
    debellaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    debellaturi
  | 
    debellaturae
  | 
    debellatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    debellatum
  | 
    debellatu
  |