Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
debucino
|
|
| 2. Person Singular |
debucinas
|
|
| 3. Person Singular |
debucinat
|
|
| 1. Person Plural |
debucinamus
|
|
| 2. Person Plural |
debucinatis
|
|
| 3. Person Plural |
debucinant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
debucinor
|
|
| 2. Person Singular |
debucinaris debucinare
|
|
| 3. Person Singular |
debucinatur
|
|
| 1. Person Plural |
debucinamur
|
|
| 2. Person Plural |
debucinamini
|
|
| 3. Person Plural |
debucinantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
debucinem
|
|
| 2. Person Singular |
debucines
|
|
| 3. Person Singular |
debucinet
|
|
| 1. Person Plural |
debucinemus
|
|
| 2. Person Plural |
debucinetis
|
|
| 3. Person Plural |
debucinent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
debuciner
|
|
| 2. Person Singular |
debucineris debucinere
|
|
| 3. Person Singular |
debucinetur
|
|
| 1. Person Plural |
debucinemur
|
|
| 2. Person Plural |
debucinemini
|
|
| 3. Person Plural |
debucinentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
debucinabam
|
|
| 2. Person Singular |
debucinabas
|
|
| 3. Person Singular |
debucinabat
|
|
| 1. Person Plural |
debucinabamus
|
|
| 2. Person Plural |
debucinabatis
|
|
| 3. Person Plural |
debucinabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
debucinabar
|
|
| 2. Person Singular |
debucinabaris debucinabare
|
|
| 3. Person Singular |
debucinabatur
|
|
| 1. Person Plural |
debucinabamur
|
|
| 2. Person Plural |
debucinabamini
|
|
| 3. Person Plural |
debucinabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
debucinarem
|
|
| 2. Person Singular |
debucinares
|
|
| 3. Person Singular |
debucinaret
|
|
| 1. Person Plural |
debucinaremus
|
|
| 2. Person Plural |
debucinaretis
|
|
| 3. Person Plural |
debucinarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
debucinarer
|
|
| 2. Person Singular |
debucinareris debucinarere
|
|
| 3. Person Singular |
debucinaretur
|
|
| 1. Person Plural |
debucinaremur
|
|
| 2. Person Plural |
debucinaremini
|
|
| 3. Person Plural |
debucinarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
debucinabo
|
|
| 2. Person Singular |
debucinabis
|
|
| 3. Person Singular |
debucinabit
|
|
| 1. Person Plural |
debucinabimus
|
|
| 2. Person Plural |
debucinabitis
|
|
| 3. Person Plural |
debucinabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
debucinabor
|
|
| 2. Person Singular |
debucinaberis debucinabere
|
|
| 3. Person Singular |
debucinabitur
|
|
| 1. Person Plural |
debucinabimur
|
|
| 2. Person Plural |
debucinabimini
|
|
| 3. Person Plural |
debucinabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
debucinavi
|
|
| 2. Person Singular |
debucinavisti
|
|
| 3. Person Singular |
debucinavit
|
|
| 1. Person Plural |
debucinavimus
|
|
| 2. Person Plural |
debucinavistis
|
|
| 3. Person Plural |
debucinaverunt debucinavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
debucinatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
debucinatus es
|
|
| 3. Person Singular |
debucinatus est
|
|
| 1. Person Plural |
debucinati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
debucinati estis
|
|
| 3. Person Plural |
debucinati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
debucinaverim
|
|
| 2. Person Singular |
debucinaveris
|
|
| 3. Person Singular |
debucinaverit
|
|
| 1. Person Plural |
debucinaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
debucinaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
debucinaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
debucinatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
debucinatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
debucinatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
debucinati simus
|
|
| 2. Person Plural |
debucinati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
debucinati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
debucinaveram
|
|
| 2. Person Singular |
debucinaveras
|
|
| 3. Person Singular |
debucinaverat
|
|
| 1. Person Plural |
debucinaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
debucinaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
debucinaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
debucinatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
debucinatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
debucinatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
debucinati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
debucinati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
debucinati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
debucinavissem
|
|
| 2. Person Singular |
debucinavisses
|
|
| 3. Person Singular |
debucinavisset
|
|
| 1. Person Plural |
debucinavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
debucinavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
debucinavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
debucinatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
debucinatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
debucinatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
debucinati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
debucinati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
debucinati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
debucinavero
|
|
| 2. Person Singular |
debucinaveris
|
|
| 3. Person Singular |
debucinaverit
|
|
| 1. Person Plural |
debucinaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
debucinaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
debucinaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
debucinatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
debucinatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
debucinatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
debucinati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
debucinati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
debucinati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
debucinare
|
|
| Vorzeitigkeit |
debucinavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
debucinaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
debucinari debucinarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
debucinatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
debucinatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
debucina
|
! |
| 2. Person Plural |
debucinate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
debucinato
|
| 3. Person Singular |
debucinato
|
| 2. Person Plural |
debucinatote
|
| 3. Person Plural |
debucinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
debucinare
|
das |
| Genitiv |
debucinandi
|
des es |
| Dativ |
debucinando
|
dem |
| Akkusativ |
debucinandum
|
das |
| Ablativ |
debucinando
|
durch das |
| Vokativ |
debucinande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
debucinandus
|
debucinanda
|
debucinandum
|
| Genitiv |
debucinandi
|
debucinandae
|
debucinandi
|
| Dativ |
debucinando
|
debucinandae
|
debucinando
|
| Akkusativ |
debucinandum
|
debucinandam
|
debucinandum
|
| Ablativ |
debucinando
|
debucinanda
|
debucinando
|
| Vokativ |
debucinande
|
debucinanda
|
debucinandum
|
Plural
| Nominativ |
debucinandi
|
debucinandae
|
debucinanda
|
| Genitiv |
debucinandorum
|
debucinandarum
|
debucinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
debucinandos
|
debucinandas
|
debucinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
debucinandi
|
debucinandae
|
debucinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
debucinans
|
debucinans
|
debucinans
|
| Genitiv |
debucinantis
|
debucinantis
|
debucinantis
|
| Dativ |
debucinanti
|
debucinanti
|
debucinanti
|
| Akkusativ |
debucinantem
|
debucinantem
|
debucinans
|
| Ablativ |
debucinanti debucinante
|
debucinanti debucinante
|
debucinanti debucinante
|
| Vokativ |
debucinans
|
debucinans
|
debucinans
|
Plural
| Nominativ |
debucinantes
|
debucinantes
|
debucinantia
|
| Genitiv |
debucinantium debucinantum
|
debucinantium debucinantum
|
debucinantium debucinantum
|
| Dativ |
debucinantibus
|
debucinantibus
|
debucinantibus
|
| Akkusativ |
debucinantes
|
debucinantes
|
debucinantia
|
| Ablativ |
debucinantibus
|
debucinantibus
|
debucinantibus
|
| Vokativ |
debucinantes
|
debucinantes
|
debucinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
debucinatus
|
debucinata
|
debucinatum
|
| Genitiv |
debucinati
|
debucinatae
|
debucinati
|
| Dativ |
debucinato
|
debucinatae
|
debucinato
|
| Akkusativ |
debucinatum
|
debucinatam
|
debucinatum
|
| Ablativ |
debucinato
|
debucinata
|
debucinato
|
| Vokativ |
debucinate
|
debucinata
|
debucinatum
|
Plural
| Nominativ |
debucinati
|
debucinatae
|
debucinata
|
| Genitiv |
debucinatorum
|
debucinatarum
|
debucinatorum
|
| Dativ |
debucinatis
|
debucinatis
|
debucinatis
|
| Akkusativ |
debucinatos
|
debucinatas
|
debucinata
|
| Ablativ |
debucinatis
|
debucinatis
|
debucinatis
|
| Vokativ |
debucinati
|
debucinatae
|
debucinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
debucinaturus
|
debucinatura
|
debucinaturum
|
| Genitiv |
debucinaturi
|
debucinaturae
|
debucinaturi
|
| Dativ |
debucinaturo
|
debucinaturae
|
debucinaturo
|
| Akkusativ |
debucinaturum
|
debucinaturam
|
debucinaturum
|
| Ablativ |
debucinaturo
|
debucinatura
|
debucinaturo
|
| Vokativ |
debucinature
|
debucinatura
|
debucinaturum
|
Plural
| Nominativ |
debucinaturi
|
debucinaturae
|
debucinatura
|
| Genitiv |
debucinaturorum
|
debucinaturarum
|
debucinaturorum
|
| Dativ |
debucinaturis
|
debucinaturis
|
debucinaturis
|
| Akkusativ |
debucinaturos
|
debucinaturas
|
debucinatura
|
| Ablativ |
debucinaturis
|
debucinaturis
|
debucinaturis
|
| Vokativ |
debucinaturi
|
debucinaturae
|
debucinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
debucinatum
|
debucinatu
|