Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decarno
|
|
| 2. Person Singular |
decarnas
|
|
| 3. Person Singular |
decarnat
|
|
| 1. Person Plural |
decarnamus
|
|
| 2. Person Plural |
decarnatis
|
|
| 3. Person Plural |
decarnant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decarnor
|
|
| 2. Person Singular |
decarnaris decarnare
|
|
| 3. Person Singular |
decarnatur
|
|
| 1. Person Plural |
decarnamur
|
|
| 2. Person Plural |
decarnamini
|
|
| 3. Person Plural |
decarnantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decarnem
|
|
| 2. Person Singular |
decarnes
|
|
| 3. Person Singular |
decarnet
|
|
| 1. Person Plural |
decarnemus
|
|
| 2. Person Plural |
decarnetis
|
|
| 3. Person Plural |
decarnent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decarner
|
|
| 2. Person Singular |
decarneris decarnere
|
|
| 3. Person Singular |
decarnetur
|
|
| 1. Person Plural |
decarnemur
|
|
| 2. Person Plural |
decarnemini
|
|
| 3. Person Plural |
decarnentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decarnabam
|
|
| 2. Person Singular |
decarnabas
|
|
| 3. Person Singular |
decarnabat
|
|
| 1. Person Plural |
decarnabamus
|
|
| 2. Person Plural |
decarnabatis
|
|
| 3. Person Plural |
decarnabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decarnabar
|
|
| 2. Person Singular |
decarnabaris decarnabare
|
|
| 3. Person Singular |
decarnabatur
|
|
| 1. Person Plural |
decarnabamur
|
|
| 2. Person Plural |
decarnabamini
|
|
| 3. Person Plural |
decarnabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decarnarem
|
|
| 2. Person Singular |
decarnares
|
|
| 3. Person Singular |
decarnaret
|
|
| 1. Person Plural |
decarnaremus
|
|
| 2. Person Plural |
decarnaretis
|
|
| 3. Person Plural |
decarnarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decarnarer
|
|
| 2. Person Singular |
decarnareris decarnarere
|
|
| 3. Person Singular |
decarnaretur
|
|
| 1. Person Plural |
decarnaremur
|
|
| 2. Person Plural |
decarnaremini
|
|
| 3. Person Plural |
decarnarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decarnabo
|
|
| 2. Person Singular |
decarnabis
|
|
| 3. Person Singular |
decarnabit
|
|
| 1. Person Plural |
decarnabimus
|
|
| 2. Person Plural |
decarnabitis
|
|
| 3. Person Plural |
decarnabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decarnabor
|
|
| 2. Person Singular |
decarnaberis decarnabere
|
|
| 3. Person Singular |
decarnabitur
|
|
| 1. Person Plural |
decarnabimur
|
|
| 2. Person Plural |
decarnabimini
|
|
| 3. Person Plural |
decarnabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decarnavi
|
|
| 2. Person Singular |
decarnavisti
|
|
| 3. Person Singular |
decarnavit
|
|
| 1. Person Plural |
decarnavimus
|
|
| 2. Person Plural |
decarnavistis
|
|
| 3. Person Plural |
decarnaverunt decarnavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decarnatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
decarnatus es
|
|
| 3. Person Singular |
decarnatus est
|
|
| 1. Person Plural |
decarnati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
decarnati estis
|
|
| 3. Person Plural |
decarnati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decarnaverim
|
|
| 2. Person Singular |
decarnaveris
|
|
| 3. Person Singular |
decarnaverit
|
|
| 1. Person Plural |
decarnaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
decarnaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
decarnaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decarnatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
decarnatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
decarnatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
decarnati simus
|
|
| 2. Person Plural |
decarnati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
decarnati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decarnaveram
|
|
| 2. Person Singular |
decarnaveras
|
|
| 3. Person Singular |
decarnaverat
|
|
| 1. Person Plural |
decarnaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
decarnaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
decarnaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decarnatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
decarnatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
decarnatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
decarnati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
decarnati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
decarnati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decarnavissem
|
|
| 2. Person Singular |
decarnavisses
|
|
| 3. Person Singular |
decarnavisset
|
|
| 1. Person Plural |
decarnavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
decarnavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
decarnavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decarnatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
decarnatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
decarnatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
decarnati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
decarnati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
decarnati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decarnavero
|
|
| 2. Person Singular |
decarnaveris
|
|
| 3. Person Singular |
decarnaverit
|
|
| 1. Person Plural |
decarnaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
decarnaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
decarnaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decarnatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
decarnatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
decarnatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
decarnati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
decarnati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
decarnati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
decarnare
|
|
| Vorzeitigkeit |
decarnavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
decarnaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
decarnari decarnarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
decarnatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
decarnatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
decarna
|
! |
| 2. Person Plural |
decarnate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
decarnato
|
| 3. Person Singular |
decarnato
|
| 2. Person Plural |
decarnatote
|
| 3. Person Plural |
decarnanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
decarnare
|
das |
| Genitiv |
decarnandi
|
des es |
| Dativ |
decarnando
|
dem |
| Akkusativ |
decarnandum
|
das |
| Ablativ |
decarnando
|
durch das |
| Vokativ |
decarnande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
decarnandus
|
decarnanda
|
decarnandum
|
| Genitiv |
decarnandi
|
decarnandae
|
decarnandi
|
| Dativ |
decarnando
|
decarnandae
|
decarnando
|
| Akkusativ |
decarnandum
|
decarnandam
|
decarnandum
|
| Ablativ |
decarnando
|
decarnanda
|
decarnando
|
| Vokativ |
decarnande
|
decarnanda
|
decarnandum
|
Plural
| Nominativ |
decarnandi
|
decarnandae
|
decarnanda
|
| Genitiv |
decarnandorum
|
decarnandarum
|
decarnandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
decarnandos
|
decarnandas
|
decarnanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
decarnandi
|
decarnandae
|
decarnanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
decarnans
|
decarnans
|
decarnans
|
| Genitiv |
decarnantis
|
decarnantis
|
decarnantis
|
| Dativ |
decarnanti
|
decarnanti
|
decarnanti
|
| Akkusativ |
decarnantem
|
decarnantem
|
decarnans
|
| Ablativ |
decarnanti decarnante
|
decarnanti decarnante
|
decarnanti decarnante
|
| Vokativ |
decarnans
|
decarnans
|
decarnans
|
Plural
| Nominativ |
decarnantes
|
decarnantes
|
decarnantia
|
| Genitiv |
decarnantium decarnantum
|
decarnantium decarnantum
|
decarnantium decarnantum
|
| Dativ |
decarnantibus
|
decarnantibus
|
decarnantibus
|
| Akkusativ |
decarnantes
|
decarnantes
|
decarnantia
|
| Ablativ |
decarnantibus
|
decarnantibus
|
decarnantibus
|
| Vokativ |
decarnantes
|
decarnantes
|
decarnantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
decarnatus
|
decarnata
|
decarnatum
|
| Genitiv |
decarnati
|
decarnatae
|
decarnati
|
| Dativ |
decarnato
|
decarnatae
|
decarnato
|
| Akkusativ |
decarnatum
|
decarnatam
|
decarnatum
|
| Ablativ |
decarnato
|
decarnata
|
decarnato
|
| Vokativ |
decarnate
|
decarnata
|
decarnatum
|
Plural
| Nominativ |
decarnati
|
decarnatae
|
decarnata
|
| Genitiv |
decarnatorum
|
decarnatarum
|
decarnatorum
|
| Dativ |
decarnatis
|
decarnatis
|
decarnatis
|
| Akkusativ |
decarnatos
|
decarnatas
|
decarnata
|
| Ablativ |
decarnatis
|
decarnatis
|
decarnatis
|
| Vokativ |
decarnati
|
decarnatae
|
decarnata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
decarnaturus
|
decarnatura
|
decarnaturum
|
| Genitiv |
decarnaturi
|
decarnaturae
|
decarnaturi
|
| Dativ |
decarnaturo
|
decarnaturae
|
decarnaturo
|
| Akkusativ |
decarnaturum
|
decarnaturam
|
decarnaturum
|
| Ablativ |
decarnaturo
|
decarnatura
|
decarnaturo
|
| Vokativ |
decarnature
|
decarnatura
|
decarnaturum
|
Plural
| Nominativ |
decarnaturi
|
decarnaturae
|
decarnatura
|
| Genitiv |
decarnaturorum
|
decarnaturarum
|
decarnaturorum
|
| Dativ |
decarnaturis
|
decarnaturis
|
decarnaturis
|
| Akkusativ |
decarnaturos
|
decarnaturas
|
decarnatura
|
| Ablativ |
decarnaturis
|
decarnaturis
|
decarnaturis
|
| Vokativ |
decarnaturi
|
decarnaturae
|
decarnatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
decarnatum
|
decarnatu
|