Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declaro
|
ich erkläre |
| 2. Person Singular |
declaras
|
du erklärst |
| 3. Person Singular |
declarat
|
er/sie/es erklärt |
| 1. Person Plural |
declaramus
|
wir erklären |
| 2. Person Plural |
declaratis
|
ihr erklärt |
| 3. Person Plural |
declarant
|
sie erklären |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declaror
|
ich werde erklärt |
| 2. Person Singular |
declararis declarare
|
du wirst erklärt |
| 3. Person Singular |
declaratur
|
er/sie/es wird erklärt |
| 1. Person Plural |
declaramur
|
wir werden erklärt |
| 2. Person Plural |
declaramini
|
ihr werdet erklärt |
| 3. Person Plural |
declarantur
|
sie werden erklärt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declarem
|
ich erkläre |
| 2. Person Singular |
declares
|
du erklärest |
| 3. Person Singular |
declaret
|
er/sie/es erkläre |
| 1. Person Plural |
declaremus
|
wir erklären |
| 2. Person Plural |
declaretis
|
ihr erkläret |
| 3. Person Plural |
declarent
|
sie erklären |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declarer
|
ich werde erklärt |
| 2. Person Singular |
declareris declarere
|
du werdest erklärt |
| 3. Person Singular |
declaretur
|
er/sie/es werde erklärt |
| 1. Person Plural |
declaremur
|
wir werden erklärt |
| 2. Person Plural |
declaremini
|
ihr werdet erklärt |
| 3. Person Plural |
declarentur
|
sie werden erklärt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declarabam
|
ich erklärte |
| 2. Person Singular |
declarabas
|
du erklärtest |
| 3. Person Singular |
declarabat
|
er/sie/es erklärte |
| 1. Person Plural |
declarabamus
|
wir erklärten |
| 2. Person Plural |
declarabatis
|
ihr erklärtet |
| 3. Person Plural |
declarabant
|
sie erklärten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declarabar
|
ich wurde erklärt |
| 2. Person Singular |
declarabaris declarabare
|
du wurdest erklärt |
| 3. Person Singular |
declarabatur
|
er/sie/es wurde erklärt |
| 1. Person Plural |
declarabamur
|
wir wurden erklärt |
| 2. Person Plural |
declarabamini
|
ihr wurdet erklärt |
| 3. Person Plural |
declarabantur
|
sie wurden erklärt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declararem
|
ich erklärte |
| 2. Person Singular |
declarares
|
du erklärtest |
| 3. Person Singular |
declararet
|
er/sie/es erklärte |
| 1. Person Plural |
declararemus
|
wir erklärten |
| 2. Person Plural |
declararetis
|
ihr erklärtet |
| 3. Person Plural |
declararent
|
sie erklärten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declararer
|
ich würde erklärt |
| 2. Person Singular |
declarareris declararere
|
du würdest erklärt |
| 3. Person Singular |
declararetur
|
er/sie/es würde erklärt |
| 1. Person Plural |
declararemur
|
wir würden erklärt |
| 2. Person Plural |
declararemini
|
ihr würdet erklärt |
| 3. Person Plural |
declararentur
|
sie würden erklärt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declarabo
|
ich werde erklären |
| 2. Person Singular |
declarabis
|
du wirst erklären |
| 3. Person Singular |
declarabit
|
er/sie/es wird erklären |
| 1. Person Plural |
declarabimus
|
wir werden erklären |
| 2. Person Plural |
declarabitis
|
ihr werdet erklären |
| 3. Person Plural |
declarabunt
|
sie werden erklären |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declarabor
|
ich werde erklärt |
| 2. Person Singular |
declaraberis declarabere
|
du wirst erklärt |
| 3. Person Singular |
declarabitur
|
er/sie/es wird erklärt |
| 1. Person Plural |
declarabimur
|
wir werden erklärt |
| 2. Person Plural |
declarabimini
|
ihr werdet erklärt |
| 3. Person Plural |
declarabuntur
|
sie werden erklärt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declaravi
|
ich habe erklärt |
| 2. Person Singular |
declaravisti
|
du hast erklärt |
| 3. Person Singular |
declaravit
|
er/sie/es hat erklärt |
| 1. Person Plural |
declaravimus
|
wir haben erklärt |
| 2. Person Plural |
declaravistis
|
ihr habt erklärt |
| 3. Person Plural |
declaraverunt declaravere
|
sie haben erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declaratus sum
|
ich bin erklärt worden |
| 2. Person Singular |
declaratus es
|
du bist erklärt worden |
| 3. Person Singular |
declaratus est
|
er/sie/es ist erklärt worden |
| 1. Person Plural |
declarati sumus
|
wir sind erklärt worden |
| 2. Person Plural |
declarati estis
|
ihr seid erklärt worden |
| 3. Person Plural |
declarati sunt
|
sie sind erklärt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declaraverim
|
ich habe erklärt |
| 2. Person Singular |
declaraveris
|
du habest erklärt |
| 3. Person Singular |
declaraverit
|
er/sie/es habe erklärt |
| 1. Person Plural |
declaraverimus
|
wir haben erklärt |
| 2. Person Plural |
declaraveritis
|
ihr habet erklärt |
| 3. Person Plural |
declaraverint
|
sie haben erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declaratus sim
|
ich sei erklärt worden |
| 2. Person Singular |
declaratus sis
|
du seiest erklärt worden |
| 3. Person Singular |
declaratus sit
|
er/sie/es sei erklärt worden |
| 1. Person Plural |
declarati simus
|
wir seien erklärt worden |
| 2. Person Plural |
declarati sitis
|
ihr seiet erklärt worden |
| 3. Person Plural |
declarati sint
|
sie seien erklärt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declaraveram
|
ich hatte erklärt |
| 2. Person Singular |
declaraveras
|
du hattest erklärt |
| 3. Person Singular |
declaraverat
|
er/sie/es hatte erklärt |
| 1. Person Plural |
declaraveramus
|
wir hatten erklärt |
| 2. Person Plural |
declaraveratis
|
ihr hattet erklärt |
| 3. Person Plural |
declaraverant
|
sie hatten erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declaratus eram
|
ich war erklärt worden |
| 2. Person Singular |
declaratus eras
|
du warst erklärt worden |
| 3. Person Singular |
declaratus erat
|
er/sie/es war erklärt worden |
| 1. Person Plural |
declarati eramus
|
wir waren erklärt worden |
| 2. Person Plural |
declarati eratis
|
ihr warst erklärt worden |
| 3. Person Plural |
declarati erant
|
sie waren erklärt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declaravissem
|
ich hätte erklärt |
| 2. Person Singular |
declaravisses
|
du hättest erklärt |
| 3. Person Singular |
declaravisset
|
er/sie/es hätte erklärt |
| 1. Person Plural |
declaravissemus
|
wir hätten erklärt |
| 2. Person Plural |
declaravissetis
|
ihr hättet erklärt |
| 3. Person Plural |
declaravissent
|
sie hätten erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declaratus essem
|
ich wäre erklärt worden |
| 2. Person Singular |
declaratus esses
|
du wärest erklärt worden |
| 3. Person Singular |
declaratus esset
|
er/sie/es wäre erklärt worden |
| 1. Person Plural |
declarati essemus
|
wir wären erklärt worden |
| 2. Person Plural |
declarati essetis
|
ihr wäret erklärt worden |
| 3. Person Plural |
declarati essent
|
sie wären erklärt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declaravero
|
ich werde erklärt haben |
| 2. Person Singular |
declaraveris
|
du wirst erklärt haben |
| 3. Person Singular |
declaraverit
|
er/sie/es wird erklärt haben |
| 1. Person Plural |
declaraverimus
|
wir werden erklärt haben |
| 2. Person Plural |
declaraveritis
|
ihr werdet erklärt haben |
| 3. Person Plural |
declaraverint
|
sie werden erklärt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declaratus ero
|
ich werde erklärt worden sein |
| 2. Person Singular |
declaratus eris
|
du werdest erklärt worden sein |
| 3. Person Singular |
declaratus erit
|
er/sie/es werde erklärt worden sein |
| 1. Person Plural |
declarati erimus
|
wir werden erklärt worden sein |
| 2. Person Plural |
declarati eritis
|
ihr werdet erklärt worden sein |
| 3. Person Plural |
declarati erunt
|
sie werden erklärt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
declarare
|
erklären |
| Vorzeitigkeit |
declaravisse
|
erklärt haben |
| Nachzeitigkeit |
declaraturum esse
|
erklären werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
declarari declararier
|
erklärt werden |
| Vorzeitigkeit |
declaratum esse
|
erklärt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
declaratum iri
|
künftig erklärt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
declara
|
erkläre! |
| 2. Person Plural |
declarate
|
erklärt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
declarato
|
| 3. Person Singular |
declarato
|
| 2. Person Plural |
declaratote
|
| 3. Person Plural |
declaranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
declarare
|
das Erklären |
| Genitiv |
declarandi
|
des Erklärens |
| Dativ |
declarando
|
dem Erklären |
| Akkusativ |
declarandum
|
das Erklären |
| Ablativ |
declarando
|
durch das Erklären |
| Vokativ |
declarande
|
Erklären! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
declarandus
|
declaranda
|
declarandum
|
| Genitiv |
declarandi
|
declarandae
|
declarandi
|
| Dativ |
declarando
|
declarandae
|
declarando
|
| Akkusativ |
declarandum
|
declarandam
|
declarandum
|
| Ablativ |
declarando
|
declaranda
|
declarando
|
| Vokativ |
declarande
|
declaranda
|
declarandum
|
Plural
| Nominativ |
declarandi
|
declarandae
|
declaranda
|
| Genitiv |
declarandorum
|
declarandarum
|
declarandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
declarandos
|
declarandas
|
declaranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
declarandi
|
declarandae
|
declaranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
declarans
|
declarans
|
declarans
|
| Genitiv |
declarantis
|
declarantis
|
declarantis
|
| Dativ |
declaranti
|
declaranti
|
declaranti
|
| Akkusativ |
declarantem
|
declarantem
|
declarans
|
| Ablativ |
declaranti declarante
|
declaranti declarante
|
declaranti declarante
|
| Vokativ |
declarans
|
declarans
|
declarans
|
Plural
| Nominativ |
declarantes
|
declarantes
|
declarantia
|
| Genitiv |
declarantium declarantum
|
declarantium declarantum
|
declarantium declarantum
|
| Dativ |
declarantibus
|
declarantibus
|
declarantibus
|
| Akkusativ |
declarantes
|
declarantes
|
declarantia
|
| Ablativ |
declarantibus
|
declarantibus
|
declarantibus
|
| Vokativ |
declarantes
|
declarantes
|
declarantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
declaratus
|
declarata
|
declaratum
|
| Genitiv |
declarati
|
declaratae
|
declarati
|
| Dativ |
declarato
|
declaratae
|
declarato
|
| Akkusativ |
declaratum
|
declaratam
|
declaratum
|
| Ablativ |
declarato
|
declarata
|
declarato
|
| Vokativ |
declarate
|
declarata
|
declaratum
|
Plural
| Nominativ |
declarati
|
declaratae
|
declarata
|
| Genitiv |
declaratorum
|
declaratarum
|
declaratorum
|
| Dativ |
declaratis
|
declaratis
|
declaratis
|
| Akkusativ |
declaratos
|
declaratas
|
declarata
|
| Ablativ |
declaratis
|
declaratis
|
declaratis
|
| Vokativ |
declarati
|
declaratae
|
declarata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
declaraturus
|
declaratura
|
declaraturum
|
| Genitiv |
declaraturi
|
declaraturae
|
declaraturi
|
| Dativ |
declaraturo
|
declaraturae
|
declaraturo
|
| Akkusativ |
declaraturum
|
declaraturam
|
declaraturum
|
| Ablativ |
declaraturo
|
declaratura
|
declaraturo
|
| Vokativ |
declarature
|
declaratura
|
declaraturum
|
Plural
| Nominativ |
declaraturi
|
declaraturae
|
declaratura
|
| Genitiv |
declaraturorum
|
declaraturarum
|
declaraturorum
|
| Dativ |
declaraturis
|
declaraturis
|
declaraturis
|
| Akkusativ |
declaraturos
|
declaraturas
|
declaratura
|
| Ablativ |
declaraturis
|
declaraturis
|
declaraturis
|
| Vokativ |
declaraturi
|
declaraturae
|
declaratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
declaratum
|
declaratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declaro
|
ich verkünde |
| 2. Person Singular |
declaras
|
du verkündest |
| 3. Person Singular |
declarat
|
er/sie/es verkündet |
| 1. Person Plural |
declaramus
|
wir verkünden |
| 2. Person Plural |
declaratis
|
ihr verkündet |
| 3. Person Plural |
declarant
|
sie verkünden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declaror
|
ich werde verkündet |
| 2. Person Singular |
declararis declarare
|
du wirst verkündet |
| 3. Person Singular |
declaratur
|
er/sie/es wird verkündet |
| 1. Person Plural |
declaramur
|
wir werden verkündet |
| 2. Person Plural |
declaramini
|
ihr werdet verkündet |
| 3. Person Plural |
declarantur
|
sie werden verkündet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declarem
|
ich verkünde |
| 2. Person Singular |
declares
|
du verkündest |
| 3. Person Singular |
declaret
|
er/sie/es verkünde |
| 1. Person Plural |
declaremus
|
wir verkünden |
| 2. Person Plural |
declaretis
|
ihr verkündet |
| 3. Person Plural |
declarent
|
sie verkünden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declarer
|
ich werde verkündet |
| 2. Person Singular |
declareris declarere
|
du werdest verkündet |
| 3. Person Singular |
declaretur
|
er/sie/es werde verkündet |
| 1. Person Plural |
declaremur
|
wir werden verkündet |
| 2. Person Plural |
declaremini
|
ihr werdet verkündet |
| 3. Person Plural |
declarentur
|
sie werden verkündet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declarabam
|
ich verkündete |
| 2. Person Singular |
declarabas
|
du verkündetest |
| 3. Person Singular |
declarabat
|
er/sie/es verkündete |
| 1. Person Plural |
declarabamus
|
wir verkündeten |
| 2. Person Plural |
declarabatis
|
ihr verkündetet |
| 3. Person Plural |
declarabant
|
sie verkündeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declarabar
|
ich wurde verkündet |
| 2. Person Singular |
declarabaris declarabare
|
du wurdest verkündet |
| 3. Person Singular |
declarabatur
|
er/sie/es wurde verkündet |
| 1. Person Plural |
declarabamur
|
wir wurden verkündet |
| 2. Person Plural |
declarabamini
|
ihr wurdet verkündet |
| 3. Person Plural |
declarabantur
|
sie wurden verkündet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declararem
|
ich verkündete |
| 2. Person Singular |
declarares
|
du verkündetest |
| 3. Person Singular |
declararet
|
er/sie/es verkündete |
| 1. Person Plural |
declararemus
|
wir verkündeten |
| 2. Person Plural |
declararetis
|
ihr verkündetet |
| 3. Person Plural |
declararent
|
sie verkündeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declararer
|
ich würde verkündet |
| 2. Person Singular |
declarareris declararere
|
du würdest verkündet |
| 3. Person Singular |
declararetur
|
er/sie/es würde verkündet |
| 1. Person Plural |
declararemur
|
wir würden verkündet |
| 2. Person Plural |
declararemini
|
ihr würdet verkündet |
| 3. Person Plural |
declararentur
|
sie würden verkündet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declarabo
|
ich werde verkünden |
| 2. Person Singular |
declarabis
|
du wirst verkünden |
| 3. Person Singular |
declarabit
|
er/sie/es wird verkünden |
| 1. Person Plural |
declarabimus
|
wir werden verkünden |
| 2. Person Plural |
declarabitis
|
ihr werdet verkünden |
| 3. Person Plural |
declarabunt
|
sie werden verkünden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declarabor
|
ich werde verkündet |
| 2. Person Singular |
declaraberis declarabere
|
du wirst verkündet |
| 3. Person Singular |
declarabitur
|
er/sie/es wird verkündet |
| 1. Person Plural |
declarabimur
|
wir werden verkündet |
| 2. Person Plural |
declarabimini
|
ihr werdet verkündet |
| 3. Person Plural |
declarabuntur
|
sie werden verkündet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declaravi
|
ich habe verkündet |
| 2. Person Singular |
declaravisti
|
du hast verkündet |
| 3. Person Singular |
declaravit
|
er/sie/es hat verkündet |
| 1. Person Plural |
declaravimus
|
wir haben verkündet |
| 2. Person Plural |
declaravistis
|
ihr habt verkündet |
| 3. Person Plural |
declaraverunt declaravere
|
sie haben verkündet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declaratus sum
|
ich bin verkündet worden |
| 2. Person Singular |
declaratus es
|
du bist verkündet worden |
| 3. Person Singular |
declaratus est
|
er/sie/es ist verkündet worden |
| 1. Person Plural |
declarati sumus
|
wir sind verkündet worden |
| 2. Person Plural |
declarati estis
|
ihr seid verkündet worden |
| 3. Person Plural |
declarati sunt
|
sie sind verkündet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declaraverim
|
ich habe verkündet |
| 2. Person Singular |
declaraveris
|
du habest verkündet |
| 3. Person Singular |
declaraverit
|
er/sie/es habe verkündet |
| 1. Person Plural |
declaraverimus
|
wir haben verkündet |
| 2. Person Plural |
declaraveritis
|
ihr habet verkündet |
| 3. Person Plural |
declaraverint
|
sie haben verkündet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declaratus sim
|
ich sei verkündet worden |
| 2. Person Singular |
declaratus sis
|
du seiest verkündet worden |
| 3. Person Singular |
declaratus sit
|
er/sie/es sei verkündet worden |
| 1. Person Plural |
declarati simus
|
wir seien verkündet worden |
| 2. Person Plural |
declarati sitis
|
ihr seiet verkündet worden |
| 3. Person Plural |
declarati sint
|
sie seien verkündet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declaraveram
|
ich hatte verkündet |
| 2. Person Singular |
declaraveras
|
du hattest verkündet |
| 3. Person Singular |
declaraverat
|
er/sie/es hatte verkündet |
| 1. Person Plural |
declaraveramus
|
wir hatten verkündet |
| 2. Person Plural |
declaraveratis
|
ihr hattet verkündet |
| 3. Person Plural |
declaraverant
|
sie hatten verkündet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declaratus eram
|
ich war verkündet worden |
| 2. Person Singular |
declaratus eras
|
du warst verkündet worden |
| 3. Person Singular |
declaratus erat
|
er/sie/es war verkündet worden |
| 1. Person Plural |
declarati eramus
|
wir waren verkündet worden |
| 2. Person Plural |
declarati eratis
|
ihr warst verkündet worden |
| 3. Person Plural |
declarati erant
|
sie waren verkündet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declaravissem
|
ich hätte verkündet |
| 2. Person Singular |
declaravisses
|
du hättest verkündet |
| 3. Person Singular |
declaravisset
|
er/sie/es hätte verkündet |
| 1. Person Plural |
declaravissemus
|
wir hätten verkündet |
| 2. Person Plural |
declaravissetis
|
ihr hättet verkündet |
| 3. Person Plural |
declaravissent
|
sie hätten verkündet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declaratus essem
|
ich wäre verkündet worden |
| 2. Person Singular |
declaratus esses
|
du wärest verkündet worden |
| 3. Person Singular |
declaratus esset
|
er/sie/es wäre verkündet worden |
| 1. Person Plural |
declarati essemus
|
wir wären verkündet worden |
| 2. Person Plural |
declarati essetis
|
ihr wäret verkündet worden |
| 3. Person Plural |
declarati essent
|
sie wären verkündet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
declaravero
|
ich werde verkündet haben |
| 2. Person Singular |
declaraveris
|
du wirst verkündet haben |
| 3. Person Singular |
declaraverit
|
er/sie/es wird verkündet haben |
| 1. Person Plural |
declaraverimus
|
wir werden verkündet haben |
| 2. Person Plural |
declaraveritis
|
ihr werdet verkündet haben |
| 3. Person Plural |
declaraverint
|
sie werden verkündet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
declaratus ero
|
ich werde verkündet worden sein |
| 2. Person Singular |
declaratus eris
|
du werdest verkündet worden sein |
| 3. Person Singular |
declaratus erit
|
er/sie/es werde verkündet worden sein |
| 1. Person Plural |
declarati erimus
|
wir werden verkündet worden sein |
| 2. Person Plural |
declarati eritis
|
ihr werdet verkündet worden sein |
| 3. Person Plural |
declarati erunt
|
sie werden verkündet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
declarare
|
verkünden |
| Vorzeitigkeit |
declaravisse
|
verkündet haben |
| Nachzeitigkeit |
declaraturum esse
|
verkünden werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
declarari declararier
|
verkündet werden |
| Vorzeitigkeit |
declaratum esse
|
verkündet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
declaratum iri
|
künftig verkündet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
declara
|
verkünde! |
| 2. Person Plural |
declarate
|
verkündet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
declarato
|
| 3. Person Singular |
declarato
|
| 2. Person Plural |
declaratote
|
| 3. Person Plural |
declaranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
declarare
|
das Verkünden |
| Genitiv |
declarandi
|
des Verkündens |
| Dativ |
declarando
|
dem Verkünden |
| Akkusativ |
declarandum
|
das Verkünden |
| Ablativ |
declarando
|
durch das Verkünden |
| Vokativ |
declarande
|
Verkünden! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
declarandus
|
declaranda
|
declarandum
|
| Genitiv |
declarandi
|
declarandae
|
declarandi
|
| Dativ |
declarando
|
declarandae
|
declarando
|
| Akkusativ |
declarandum
|
declarandam
|
declarandum
|
| Ablativ |
declarando
|
declaranda
|
declarando
|
| Vokativ |
declarande
|
declaranda
|
declarandum
|
Plural
| Nominativ |
declarandi
|
declarandae
|
declaranda
|
| Genitiv |
declarandorum
|
declarandarum
|
declarandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
declarandos
|
declarandas
|
declaranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
declarandi
|
declarandae
|
declaranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
declarans
|
declarans
|
declarans
|
| Genitiv |
declarantis
|
declarantis
|
declarantis
|
| Dativ |
declaranti
|
declaranti
|
declaranti
|
| Akkusativ |
declarantem
|
declarantem
|
declarans
|
| Ablativ |
declaranti declarante
|
declaranti declarante
|
declaranti declarante
|
| Vokativ |
declarans
|
declarans
|
declarans
|
Plural
| Nominativ |
declarantes
|
declarantes
|
declarantia
|
| Genitiv |
declarantium declarantum
|
declarantium declarantum
|
declarantium declarantum
|
| Dativ |
declarantibus
|
declarantibus
|
declarantibus
|
| Akkusativ |
declarantes
|
declarantes
|
declarantia
|
| Ablativ |
declarantibus
|
declarantibus
|
declarantibus
|
| Vokativ |
declarantes
|
declarantes
|
declarantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
declaratus
|
declarata
|
declaratum
|
| Genitiv |
declarati
|
declaratae
|
declarati
|
| Dativ |
declarato
|
declaratae
|
declarato
|
| Akkusativ |
declaratum
|
declaratam
|
declaratum
|
| Ablativ |
declarato
|
declarata
|
declarato
|
| Vokativ |
declarate
|
declarata
|
declaratum
|
Plural
| Nominativ |
declarati
|
declaratae
|
declarata
|
| Genitiv |
declaratorum
|
declaratarum
|
declaratorum
|
| Dativ |
declaratis
|
declaratis
|
declaratis
|
| Akkusativ |
declaratos
|
declaratas
|
declarata
|
| Ablativ |
declaratis
|
declaratis
|
declaratis
|
| Vokativ |
declarati
|
declaratae
|
declarata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
declaraturus
|
declaratura
|
declaraturum
|
| Genitiv |
declaraturi
|
declaraturae
|
declaraturi
|
| Dativ |
declaraturo
|
declaraturae
|
declaraturo
|
| Akkusativ |
declaraturum
|
declaraturam
|
declaraturum
|
| Ablativ |
declaraturo
|
declaratura
|
declaraturo
|
| Vokativ |
declarature
|
declaratura
|
declaraturum
|
Plural
| Nominativ |
declaraturi
|
declaraturae
|
declaratura
|
| Genitiv |
declaraturorum
|
declaraturarum
|
declaraturorum
|
| Dativ |
declaraturis
|
declaraturis
|
declaraturis
|
| Akkusativ |
declaraturos
|
declaraturas
|
declaratura
|
| Ablativ |
declaraturis
|
declaraturis
|
declaraturis
|
| Vokativ |
declaraturi
|
declaraturae
|
declaratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
declaratum
|
declaratu
|