Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decollo
|
ich köpfe |
| 2. Person Singular |
decollas
|
du köpfst |
| 3. Person Singular |
decollat
|
er/sie/es köpft |
| 1. Person Plural |
decollamus
|
wir köpfen |
| 2. Person Plural |
decollatis
|
ihr köpft |
| 3. Person Plural |
decollant
|
sie köpfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decollor
|
ich werde geköpft |
| 2. Person Singular |
decollaris decollare
|
du wirst geköpft |
| 3. Person Singular |
decollatur
|
er/sie/es wird geköpft |
| 1. Person Plural |
decollamur
|
wir werden geköpft |
| 2. Person Plural |
decollamini
|
ihr werdet geköpft |
| 3. Person Plural |
decollantur
|
sie werden geköpft |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decollem
|
ich köpfe |
| 2. Person Singular |
decolles
|
du köpfest |
| 3. Person Singular |
decollet
|
er/sie/es köpfe |
| 1. Person Plural |
decollemus
|
wir köpfen |
| 2. Person Plural |
decolletis
|
ihr köpfet |
| 3. Person Plural |
decollent
|
sie köpfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decoller
|
ich werde geköpft |
| 2. Person Singular |
decolleris decollere
|
du werdest geköpft |
| 3. Person Singular |
decolletur
|
er/sie/es werde geköpft |
| 1. Person Plural |
decollemur
|
wir werden geköpft |
| 2. Person Plural |
decollemini
|
ihr werdet geköpft |
| 3. Person Plural |
decollentur
|
sie werden geköpft |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decollabam
|
ich köpfte |
| 2. Person Singular |
decollabas
|
du köpftest |
| 3. Person Singular |
decollabat
|
er/sie/es köpfte |
| 1. Person Plural |
decollabamus
|
wir köpften |
| 2. Person Plural |
decollabatis
|
ihr köpftet |
| 3. Person Plural |
decollabant
|
sie köpften |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decollabar
|
ich wurde geköpft |
| 2. Person Singular |
decollabaris decollabare
|
du wurdest geköpft |
| 3. Person Singular |
decollabatur
|
er/sie/es wurde geköpft |
| 1. Person Plural |
decollabamur
|
wir wurden geköpft |
| 2. Person Plural |
decollabamini
|
ihr wurdet geköpft |
| 3. Person Plural |
decollabantur
|
sie wurden geköpft |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decollarem
|
ich köpfte |
| 2. Person Singular |
decollares
|
du köpftest |
| 3. Person Singular |
decollaret
|
er/sie/es köpfte |
| 1. Person Plural |
decollaremus
|
wir köpften |
| 2. Person Plural |
decollaretis
|
ihr köpftet |
| 3. Person Plural |
decollarent
|
sie köpften |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decollarer
|
ich würde geköpft |
| 2. Person Singular |
decollareris decollarere
|
du würdest geköpft |
| 3. Person Singular |
decollaretur
|
er/sie/es würde geköpft |
| 1. Person Plural |
decollaremur
|
wir würden geköpft |
| 2. Person Plural |
decollaremini
|
ihr würdet geköpft |
| 3. Person Plural |
decollarentur
|
sie würden geköpft |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decollabo
|
ich werde köpfen |
| 2. Person Singular |
decollabis
|
du wirst köpfen |
| 3. Person Singular |
decollabit
|
er/sie/es wird köpfen |
| 1. Person Plural |
decollabimus
|
wir werden köpfen |
| 2. Person Plural |
decollabitis
|
ihr werdet köpfen |
| 3. Person Plural |
decollabunt
|
sie werden köpfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decollabor
|
ich werde geköpft |
| 2. Person Singular |
decollaberis decollabere
|
du wirst geköpft |
| 3. Person Singular |
decollabitur
|
er/sie/es wird geköpft |
| 1. Person Plural |
decollabimur
|
wir werden geköpft |
| 2. Person Plural |
decollabimini
|
ihr werdet geköpft |
| 3. Person Plural |
decollabuntur
|
sie werden geköpft |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decollavi
|
ich habe geköpft |
| 2. Person Singular |
decollavisti
|
du hast geköpft |
| 3. Person Singular |
decollavit
|
er/sie/es hat geköpft |
| 1. Person Plural |
decollavimus
|
wir haben geköpft |
| 2. Person Plural |
decollavistis
|
ihr habt geköpft |
| 3. Person Plural |
decollaverunt decollavere
|
sie haben geköpft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decollatus sum
|
ich bin geköpft worden |
| 2. Person Singular |
decollatus es
|
du bist geköpft worden |
| 3. Person Singular |
decollatus est
|
er/sie/es ist geköpft worden |
| 1. Person Plural |
decollati sumus
|
wir sind geköpft worden |
| 2. Person Plural |
decollati estis
|
ihr seid geköpft worden |
| 3. Person Plural |
decollati sunt
|
sie sind geköpft worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decollaverim
|
ich habe geköpft |
| 2. Person Singular |
decollaveris
|
du habest geköpft |
| 3. Person Singular |
decollaverit
|
er/sie/es habe geköpft |
| 1. Person Plural |
decollaverimus
|
wir haben geköpft |
| 2. Person Plural |
decollaveritis
|
ihr habet geköpft |
| 3. Person Plural |
decollaverint
|
sie haben geköpft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decollatus sim
|
ich sei geköpft worden |
| 2. Person Singular |
decollatus sis
|
du seiest geköpft worden |
| 3. Person Singular |
decollatus sit
|
er/sie/es sei geköpft worden |
| 1. Person Plural |
decollati simus
|
wir seien geköpft worden |
| 2. Person Plural |
decollati sitis
|
ihr seiet geköpft worden |
| 3. Person Plural |
decollati sint
|
sie seien geköpft worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decollaveram
|
ich hatte geköpft |
| 2. Person Singular |
decollaveras
|
du hattest geköpft |
| 3. Person Singular |
decollaverat
|
er/sie/es hatte geköpft |
| 1. Person Plural |
decollaveramus
|
wir hatten geköpft |
| 2. Person Plural |
decollaveratis
|
ihr hattet geköpft |
| 3. Person Plural |
decollaverant
|
sie hatten geköpft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decollatus eram
|
ich war geköpft worden |
| 2. Person Singular |
decollatus eras
|
du warst geköpft worden |
| 3. Person Singular |
decollatus erat
|
er/sie/es war geköpft worden |
| 1. Person Plural |
decollati eramus
|
wir waren geköpft worden |
| 2. Person Plural |
decollati eratis
|
ihr warst geköpft worden |
| 3. Person Plural |
decollati erant
|
sie waren geköpft worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decollavissem
|
ich hätte geköpft |
| 2. Person Singular |
decollavisses
|
du hättest geköpft |
| 3. Person Singular |
decollavisset
|
er/sie/es hätte geköpft |
| 1. Person Plural |
decollavissemus
|
wir hätten geköpft |
| 2. Person Plural |
decollavissetis
|
ihr hättet geköpft |
| 3. Person Plural |
decollavissent
|
sie hätten geköpft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decollatus essem
|
ich wäre geköpft worden |
| 2. Person Singular |
decollatus esses
|
du wärest geköpft worden |
| 3. Person Singular |
decollatus esset
|
er/sie/es wäre geköpft worden |
| 1. Person Plural |
decollati essemus
|
wir wären geköpft worden |
| 2. Person Plural |
decollati essetis
|
ihr wäret geköpft worden |
| 3. Person Plural |
decollati essent
|
sie wären geköpft worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
decollavero
|
ich werde geköpft haben |
| 2. Person Singular |
decollaveris
|
du wirst geköpft haben |
| 3. Person Singular |
decollaverit
|
er/sie/es wird geköpft haben |
| 1. Person Plural |
decollaverimus
|
wir werden geköpft haben |
| 2. Person Plural |
decollaveritis
|
ihr werdet geköpft haben |
| 3. Person Plural |
decollaverint
|
sie werden geköpft haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
decollatus ero
|
ich werde geköpft worden sein |
| 2. Person Singular |
decollatus eris
|
du werdest geköpft worden sein |
| 3. Person Singular |
decollatus erit
|
er/sie/es werde geköpft worden sein |
| 1. Person Plural |
decollati erimus
|
wir werden geköpft worden sein |
| 2. Person Plural |
decollati eritis
|
ihr werdet geköpft worden sein |
| 3. Person Plural |
decollati erunt
|
sie werden geköpft worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
decollare
|
köpfen |
| Vorzeitigkeit |
decollavisse
|
geköpft haben |
| Nachzeitigkeit |
decollaturum esse
|
köpfen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
decollari decollarier
|
geköpft werden |
| Vorzeitigkeit |
decollatum esse
|
geköpft worden sein |
| Nachzeitigkeit |
decollatum iri
|
künftig geköpft werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
decolla
|
köpfe! |
| 2. Person Plural |
decollate
|
köpft! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
decollato
|
| 3. Person Singular |
decollato
|
| 2. Person Plural |
decollatote
|
| 3. Person Plural |
decollanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
decollare
|
das Köpfen |
| Genitiv |
decollandi
|
des Köpfens |
| Dativ |
decollando
|
dem Köpfen |
| Akkusativ |
decollandum
|
das Köpfen |
| Ablativ |
decollando
|
durch das Köpfen |
| Vokativ |
decollande
|
Köpfen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
decollandus
|
decollanda
|
decollandum
|
| Genitiv |
decollandi
|
decollandae
|
decollandi
|
| Dativ |
decollando
|
decollandae
|
decollando
|
| Akkusativ |
decollandum
|
decollandam
|
decollandum
|
| Ablativ |
decollando
|
decollanda
|
decollando
|
| Vokativ |
decollande
|
decollanda
|
decollandum
|
Plural
| Nominativ |
decollandi
|
decollandae
|
decollanda
|
| Genitiv |
decollandorum
|
decollandarum
|
decollandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
decollandos
|
decollandas
|
decollanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
decollandi
|
decollandae
|
decollanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
decollans
|
decollans
|
decollans
|
| Genitiv |
decollantis
|
decollantis
|
decollantis
|
| Dativ |
decollanti
|
decollanti
|
decollanti
|
| Akkusativ |
decollantem
|
decollantem
|
decollans
|
| Ablativ |
decollanti decollante
|
decollanti decollante
|
decollanti decollante
|
| Vokativ |
decollans
|
decollans
|
decollans
|
Plural
| Nominativ |
decollantes
|
decollantes
|
decollantia
|
| Genitiv |
decollantium decollantum
|
decollantium decollantum
|
decollantium decollantum
|
| Dativ |
decollantibus
|
decollantibus
|
decollantibus
|
| Akkusativ |
decollantes
|
decollantes
|
decollantia
|
| Ablativ |
decollantibus
|
decollantibus
|
decollantibus
|
| Vokativ |
decollantes
|
decollantes
|
decollantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
decollatus
|
decollata
|
decollatum
|
| Genitiv |
decollati
|
decollatae
|
decollati
|
| Dativ |
decollato
|
decollatae
|
decollato
|
| Akkusativ |
decollatum
|
decollatam
|
decollatum
|
| Ablativ |
decollato
|
decollata
|
decollato
|
| Vokativ |
decollate
|
decollata
|
decollatum
|
Plural
| Nominativ |
decollati
|
decollatae
|
decollata
|
| Genitiv |
decollatorum
|
decollatarum
|
decollatorum
|
| Dativ |
decollatis
|
decollatis
|
decollatis
|
| Akkusativ |
decollatos
|
decollatas
|
decollata
|
| Ablativ |
decollatis
|
decollatis
|
decollatis
|
| Vokativ |
decollati
|
decollatae
|
decollata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
decollaturus
|
decollatura
|
decollaturum
|
| Genitiv |
decollaturi
|
decollaturae
|
decollaturi
|
| Dativ |
decollaturo
|
decollaturae
|
decollaturo
|
| Akkusativ |
decollaturum
|
decollaturam
|
decollaturum
|
| Ablativ |
decollaturo
|
decollatura
|
decollaturo
|
| Vokativ |
decollature
|
decollatura
|
decollaturum
|
Plural
| Nominativ |
decollaturi
|
decollaturae
|
decollatura
|
| Genitiv |
decollaturorum
|
decollaturarum
|
decollaturorum
|
| Dativ |
decollaturis
|
decollaturis
|
decollaturis
|
| Akkusativ |
decollaturos
|
decollaturas
|
decollatura
|
| Ablativ |
decollaturis
|
decollaturis
|
decollaturis
|
| Vokativ |
decollaturi
|
decollaturae
|
decollatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
decollatum
|
decollatu
|