Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudo
|
ich betrüge |
| 2. Person Singular |
defrudas
|
du betrügst |
| 3. Person Singular |
defrudat
|
er/sie/es betrügt |
| 1. Person Plural |
defrudamus
|
wir betrügen |
| 2. Person Plural |
defrudatis
|
ihr betrügt |
| 3. Person Plural |
defrudant
|
sie betrügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudor
|
ich werde betrogen |
| 2. Person Singular |
defrudaris defrudare
|
du wirst betrogen |
| 3. Person Singular |
defrudatur
|
er/sie/es wird betrogen |
| 1. Person Plural |
defrudamur
|
wir werden betrogen |
| 2. Person Plural |
defrudamini
|
ihr werdet betrogen |
| 3. Person Plural |
defrudantur
|
sie werden betrogen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudem
|
ich betrüge |
| 2. Person Singular |
defrudes
|
du betrügest |
| 3. Person Singular |
defrudet
|
er/sie/es betrüge |
| 1. Person Plural |
defrudemus
|
wir betrügen |
| 2. Person Plural |
defrudetis
|
ihr betrüget |
| 3. Person Plural |
defrudent
|
sie betrügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defruder
|
ich werde betrogen |
| 2. Person Singular |
defruderis defrudere
|
du werdest betrogen |
| 3. Person Singular |
defrudetur
|
er/sie/es werde betrogen |
| 1. Person Plural |
defrudemur
|
wir werden betrogen |
| 2. Person Plural |
defrudemini
|
ihr werdet betrogen |
| 3. Person Plural |
defrudentur
|
sie werden betrogen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudabam
|
ich betrog |
| 2. Person Singular |
defrudabas
|
du betrogst |
| 3. Person Singular |
defrudabat
|
er/sie/es betrog |
| 1. Person Plural |
defrudabamus
|
wir betrogen |
| 2. Person Plural |
defrudabatis
|
ihr betrogt |
| 3. Person Plural |
defrudabant
|
sie betrogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudabar
|
ich wurde betrogen |
| 2. Person Singular |
defrudabaris defrudabare
|
du wurdest betrogen |
| 3. Person Singular |
defrudabatur
|
er/sie/es wurde betrogen |
| 1. Person Plural |
defrudabamur
|
wir wurden betrogen |
| 2. Person Plural |
defrudabamini
|
ihr wurdet betrogen |
| 3. Person Plural |
defrudabantur
|
sie wurden betrogen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudarem
|
ich betröge |
| 2. Person Singular |
defrudares
|
du betrögest |
| 3. Person Singular |
defrudaret
|
er/sie/es betröge |
| 1. Person Plural |
defrudaremus
|
wir betrögen |
| 2. Person Plural |
defrudaretis
|
ihr betröget |
| 3. Person Plural |
defrudarent
|
sie betrögen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudarer
|
ich würde betrogen |
| 2. Person Singular |
defrudareris defrudarere
|
du würdest betrogen |
| 3. Person Singular |
defrudaretur
|
er/sie/es würde betrogen |
| 1. Person Plural |
defrudaremur
|
wir würden betrogen |
| 2. Person Plural |
defrudaremini
|
ihr würdet betrogen |
| 3. Person Plural |
defrudarentur
|
sie würden betrogen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudabo
|
ich werde betrügen |
| 2. Person Singular |
defrudabis
|
du wirst betrügen |
| 3. Person Singular |
defrudabit
|
er/sie/es wird betrügen |
| 1. Person Plural |
defrudabimus
|
wir werden betrügen |
| 2. Person Plural |
defrudabitis
|
ihr werdet betrügen |
| 3. Person Plural |
defrudabunt
|
sie werden betrügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudabor
|
ich werde betrogen |
| 2. Person Singular |
defrudaberis defrudabere
|
du wirst betrogen |
| 3. Person Singular |
defrudabitur
|
er/sie/es wird betrogen |
| 1. Person Plural |
defrudabimur
|
wir werden betrogen |
| 2. Person Plural |
defrudabimini
|
ihr werdet betrogen |
| 3. Person Plural |
defrudabuntur
|
sie werden betrogen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudavi
|
ich habe betrogen |
| 2. Person Singular |
defrudavisti
|
du hast betrogen |
| 3. Person Singular |
defrudavit
|
er/sie/es hat betrogen |
| 1. Person Plural |
defrudavimus
|
wir haben betrogen |
| 2. Person Plural |
defrudavistis
|
ihr habt betrogen |
| 3. Person Plural |
defrudaverunt defrudavere
|
sie haben betrogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudatus sum
|
ich bin betrogen worden |
| 2. Person Singular |
defrudatus es
|
du bist betrogen worden |
| 3. Person Singular |
defrudatus est
|
er/sie/es ist betrogen worden |
| 1. Person Plural |
defrudati sumus
|
wir sind betrogen worden |
| 2. Person Plural |
defrudati estis
|
ihr seid betrogen worden |
| 3. Person Plural |
defrudati sunt
|
sie sind betrogen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudaverim
|
ich habe betrogen |
| 2. Person Singular |
defrudaveris
|
du habest betrogen |
| 3. Person Singular |
defrudaverit
|
er/sie/es habe betrogen |
| 1. Person Plural |
defrudaverimus
|
wir haben betrogen |
| 2. Person Plural |
defrudaveritis
|
ihr habet betrogen |
| 3. Person Plural |
defrudaverint
|
sie haben betrogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudatus sim
|
ich sei betrogen worden |
| 2. Person Singular |
defrudatus sis
|
du seiest betrogen worden |
| 3. Person Singular |
defrudatus sit
|
er/sie/es sei betrogen worden |
| 1. Person Plural |
defrudati simus
|
wir seien betrogen worden |
| 2. Person Plural |
defrudati sitis
|
ihr seiet betrogen worden |
| 3. Person Plural |
defrudati sint
|
sie seien betrogen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudaveram
|
ich hatte betrogen |
| 2. Person Singular |
defrudaveras
|
du hattest betrogen |
| 3. Person Singular |
defrudaverat
|
er/sie/es hatte betrogen |
| 1. Person Plural |
defrudaveramus
|
wir hatten betrogen |
| 2. Person Plural |
defrudaveratis
|
ihr hattet betrogen |
| 3. Person Plural |
defrudaverant
|
sie hatten betrogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudatus eram
|
ich war betrogen worden |
| 2. Person Singular |
defrudatus eras
|
du warst betrogen worden |
| 3. Person Singular |
defrudatus erat
|
er/sie/es war betrogen worden |
| 1. Person Plural |
defrudati eramus
|
wir waren betrogen worden |
| 2. Person Plural |
defrudati eratis
|
ihr warst betrogen worden |
| 3. Person Plural |
defrudati erant
|
sie waren betrogen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudavissem
|
ich hätte betrogen |
| 2. Person Singular |
defrudavisses
|
du hättest betrogen |
| 3. Person Singular |
defrudavisset
|
er/sie/es hätte betrogen |
| 1. Person Plural |
defrudavissemus
|
wir hätten betrogen |
| 2. Person Plural |
defrudavissetis
|
ihr hättet betrogen |
| 3. Person Plural |
defrudavissent
|
sie hätten betrogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudatus essem
|
ich wäre betrogen worden |
| 2. Person Singular |
defrudatus esses
|
du wärest betrogen worden |
| 3. Person Singular |
defrudatus esset
|
er/sie/es wäre betrogen worden |
| 1. Person Plural |
defrudati essemus
|
wir wären betrogen worden |
| 2. Person Plural |
defrudati essetis
|
ihr wäret betrogen worden |
| 3. Person Plural |
defrudati essent
|
sie wären betrogen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudavero
|
ich werde betrogen haben |
| 2. Person Singular |
defrudaveris
|
du wirst betrogen haben |
| 3. Person Singular |
defrudaverit
|
er/sie/es wird betrogen haben |
| 1. Person Plural |
defrudaverimus
|
wir werden betrogen haben |
| 2. Person Plural |
defrudaveritis
|
ihr werdet betrogen haben |
| 3. Person Plural |
defrudaverint
|
sie werden betrogen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudatus ero
|
ich werde betrogen worden sein |
| 2. Person Singular |
defrudatus eris
|
du werdest betrogen worden sein |
| 3. Person Singular |
defrudatus erit
|
er/sie/es werde betrogen worden sein |
| 1. Person Plural |
defrudati erimus
|
wir werden betrogen worden sein |
| 2. Person Plural |
defrudati eritis
|
ihr werdet betrogen worden sein |
| 3. Person Plural |
defrudati erunt
|
sie werden betrogen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
defrudare
|
betrügen |
| Vorzeitigkeit |
defrudavisse
|
betrogen haben |
| Nachzeitigkeit |
defrudaturum esse
|
betrügen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
defrudari defrudarier
|
betrogen werden |
| Vorzeitigkeit |
defrudatum esse
|
betrogen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
defrudatum iri
|
künftig betrogen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
defruda
|
betrüge; betrüg! |
| 2. Person Plural |
defrudate
|
betrügt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
defrudato
|
| 3. Person Singular |
defrudato
|
| 2. Person Plural |
defrudatote
|
| 3. Person Plural |
defrudanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
defrudare
|
das Betrügen |
| Genitiv |
defrudandi
|
des Betrügens |
| Dativ |
defrudando
|
dem Betrügen |
| Akkusativ |
defrudandum
|
das Betrügen |
| Ablativ |
defrudando
|
durch das Betrügen |
| Vokativ |
defrudande
|
Betrügen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
defrudandus
|
defrudanda
|
defrudandum
|
| Genitiv |
defrudandi
|
defrudandae
|
defrudandi
|
| Dativ |
defrudando
|
defrudandae
|
defrudando
|
| Akkusativ |
defrudandum
|
defrudandam
|
defrudandum
|
| Ablativ |
defrudando
|
defrudanda
|
defrudando
|
| Vokativ |
defrudande
|
defrudanda
|
defrudandum
|
Plural
| Nominativ |
defrudandi
|
defrudandae
|
defrudanda
|
| Genitiv |
defrudandorum
|
defrudandarum
|
defrudandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
defrudandos
|
defrudandas
|
defrudanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
defrudandi
|
defrudandae
|
defrudanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
defrudans
|
defrudans
|
defrudans
|
| Genitiv |
defrudantis
|
defrudantis
|
defrudantis
|
| Dativ |
defrudanti
|
defrudanti
|
defrudanti
|
| Akkusativ |
defrudantem
|
defrudantem
|
defrudans
|
| Ablativ |
defrudanti defrudante
|
defrudanti defrudante
|
defrudanti defrudante
|
| Vokativ |
defrudans
|
defrudans
|
defrudans
|
Plural
| Nominativ |
defrudantes
|
defrudantes
|
defrudantia
|
| Genitiv |
defrudantium defrudantum
|
defrudantium defrudantum
|
defrudantium defrudantum
|
| Dativ |
defrudantibus
|
defrudantibus
|
defrudantibus
|
| Akkusativ |
defrudantes
|
defrudantes
|
defrudantia
|
| Ablativ |
defrudantibus
|
defrudantibus
|
defrudantibus
|
| Vokativ |
defrudantes
|
defrudantes
|
defrudantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
defrudatus
|
defrudata
|
defrudatum
|
| Genitiv |
defrudati
|
defrudatae
|
defrudati
|
| Dativ |
defrudato
|
defrudatae
|
defrudato
|
| Akkusativ |
defrudatum
|
defrudatam
|
defrudatum
|
| Ablativ |
defrudato
|
defrudata
|
defrudato
|
| Vokativ |
defrudate
|
defrudata
|
defrudatum
|
Plural
| Nominativ |
defrudati
|
defrudatae
|
defrudata
|
| Genitiv |
defrudatorum
|
defrudatarum
|
defrudatorum
|
| Dativ |
defrudatis
|
defrudatis
|
defrudatis
|
| Akkusativ |
defrudatos
|
defrudatas
|
defrudata
|
| Ablativ |
defrudatis
|
defrudatis
|
defrudatis
|
| Vokativ |
defrudati
|
defrudatae
|
defrudata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
defrudaturus
|
defrudatura
|
defrudaturum
|
| Genitiv |
defrudaturi
|
defrudaturae
|
defrudaturi
|
| Dativ |
defrudaturo
|
defrudaturae
|
defrudaturo
|
| Akkusativ |
defrudaturum
|
defrudaturam
|
defrudaturum
|
| Ablativ |
defrudaturo
|
defrudatura
|
defrudaturo
|
| Vokativ |
defrudature
|
defrudatura
|
defrudaturum
|
Plural
| Nominativ |
defrudaturi
|
defrudaturae
|
defrudatura
|
| Genitiv |
defrudaturorum
|
defrudaturarum
|
defrudaturorum
|
| Dativ |
defrudaturis
|
defrudaturis
|
defrudaturis
|
| Akkusativ |
defrudaturos
|
defrudaturas
|
defrudatura
|
| Ablativ |
defrudaturis
|
defrudaturis
|
defrudaturis
|
| Vokativ |
defrudaturi
|
defrudaturae
|
defrudatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
defrudatum
|
defrudatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudo
|
ich täusche |
| 2. Person Singular |
defrudas
|
du täuscht |
| 3. Person Singular |
defrudat
|
er/sie/es täuscht |
| 1. Person Plural |
defrudamus
|
wir täuschen |
| 2. Person Plural |
defrudatis
|
ihr täuscht |
| 3. Person Plural |
defrudant
|
sie täuschen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudor
|
ich werde getäuscht |
| 2. Person Singular |
defrudaris defrudare
|
du wirst getäuscht |
| 3. Person Singular |
defrudatur
|
er/sie/es wird getäuscht |
| 1. Person Plural |
defrudamur
|
wir werden getäuscht |
| 2. Person Plural |
defrudamini
|
ihr werdet getäuscht |
| 3. Person Plural |
defrudantur
|
sie werden getäuscht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudem
|
ich täusche |
| 2. Person Singular |
defrudes
|
du täuschest |
| 3. Person Singular |
defrudet
|
er/sie/es täusche |
| 1. Person Plural |
defrudemus
|
wir täuschen |
| 2. Person Plural |
defrudetis
|
ihr täuschet |
| 3. Person Plural |
defrudent
|
sie täuschen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defruder
|
ich werde getäuscht |
| 2. Person Singular |
defruderis defrudere
|
du werdest getäuscht |
| 3. Person Singular |
defrudetur
|
er/sie/es werde getäuscht |
| 1. Person Plural |
defrudemur
|
wir werden getäuscht |
| 2. Person Plural |
defrudemini
|
ihr werdet getäuscht |
| 3. Person Plural |
defrudentur
|
sie werden getäuscht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudabam
|
ich täuschte |
| 2. Person Singular |
defrudabas
|
du täuschtest |
| 3. Person Singular |
defrudabat
|
er/sie/es täuschte |
| 1. Person Plural |
defrudabamus
|
wir täuschten |
| 2. Person Plural |
defrudabatis
|
ihr täuschtet |
| 3. Person Plural |
defrudabant
|
sie täuschten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudabar
|
ich wurde getäuscht |
| 2. Person Singular |
defrudabaris defrudabare
|
du wurdest getäuscht |
| 3. Person Singular |
defrudabatur
|
er/sie/es wurde getäuscht |
| 1. Person Plural |
defrudabamur
|
wir wurden getäuscht |
| 2. Person Plural |
defrudabamini
|
ihr wurdet getäuscht |
| 3. Person Plural |
defrudabantur
|
sie wurden getäuscht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudarem
|
ich täuschte |
| 2. Person Singular |
defrudares
|
du täuschtest |
| 3. Person Singular |
defrudaret
|
er/sie/es täuschte |
| 1. Person Plural |
defrudaremus
|
wir täuschten |
| 2. Person Plural |
defrudaretis
|
ihr täuschtet |
| 3. Person Plural |
defrudarent
|
sie täuschten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudarer
|
ich würde getäuscht |
| 2. Person Singular |
defrudareris defrudarere
|
du würdest getäuscht |
| 3. Person Singular |
defrudaretur
|
er/sie/es würde getäuscht |
| 1. Person Plural |
defrudaremur
|
wir würden getäuscht |
| 2. Person Plural |
defrudaremini
|
ihr würdet getäuscht |
| 3. Person Plural |
defrudarentur
|
sie würden getäuscht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudabo
|
ich werde täuschen |
| 2. Person Singular |
defrudabis
|
du wirst täuschen |
| 3. Person Singular |
defrudabit
|
er/sie/es wird täuschen |
| 1. Person Plural |
defrudabimus
|
wir werden täuschen |
| 2. Person Plural |
defrudabitis
|
ihr werdet täuschen |
| 3. Person Plural |
defrudabunt
|
sie werden täuschen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudabor
|
ich werde getäuscht |
| 2. Person Singular |
defrudaberis defrudabere
|
du wirst getäuscht |
| 3. Person Singular |
defrudabitur
|
er/sie/es wird getäuscht |
| 1. Person Plural |
defrudabimur
|
wir werden getäuscht |
| 2. Person Plural |
defrudabimini
|
ihr werdet getäuscht |
| 3. Person Plural |
defrudabuntur
|
sie werden getäuscht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudavi
|
ich habe getäuscht |
| 2. Person Singular |
defrudavisti
|
du hast getäuscht |
| 3. Person Singular |
defrudavit
|
er/sie/es hat getäuscht |
| 1. Person Plural |
defrudavimus
|
wir haben getäuscht |
| 2. Person Plural |
defrudavistis
|
ihr habt getäuscht |
| 3. Person Plural |
defrudaverunt defrudavere
|
sie haben getäuscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudatus sum
|
ich bin getäuscht worden |
| 2. Person Singular |
defrudatus es
|
du bist getäuscht worden |
| 3. Person Singular |
defrudatus est
|
er/sie/es ist getäuscht worden |
| 1. Person Plural |
defrudati sumus
|
wir sind getäuscht worden |
| 2. Person Plural |
defrudati estis
|
ihr seid getäuscht worden |
| 3. Person Plural |
defrudati sunt
|
sie sind getäuscht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudaverim
|
ich habe getäuscht |
| 2. Person Singular |
defrudaveris
|
du habest getäuscht |
| 3. Person Singular |
defrudaverit
|
er/sie/es habe getäuscht |
| 1. Person Plural |
defrudaverimus
|
wir haben getäuscht |
| 2. Person Plural |
defrudaveritis
|
ihr habet getäuscht |
| 3. Person Plural |
defrudaverint
|
sie haben getäuscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudatus sim
|
ich sei getäuscht worden |
| 2. Person Singular |
defrudatus sis
|
du seiest getäuscht worden |
| 3. Person Singular |
defrudatus sit
|
er/sie/es sei getäuscht worden |
| 1. Person Plural |
defrudati simus
|
wir seien getäuscht worden |
| 2. Person Plural |
defrudati sitis
|
ihr seiet getäuscht worden |
| 3. Person Plural |
defrudati sint
|
sie seien getäuscht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudaveram
|
ich hatte getäuscht |
| 2. Person Singular |
defrudaveras
|
du hattest getäuscht |
| 3. Person Singular |
defrudaverat
|
er/sie/es hatte getäuscht |
| 1. Person Plural |
defrudaveramus
|
wir hatten getäuscht |
| 2. Person Plural |
defrudaveratis
|
ihr hattet getäuscht |
| 3. Person Plural |
defrudaverant
|
sie hatten getäuscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudatus eram
|
ich war getäuscht worden |
| 2. Person Singular |
defrudatus eras
|
du warst getäuscht worden |
| 3. Person Singular |
defrudatus erat
|
er/sie/es war getäuscht worden |
| 1. Person Plural |
defrudati eramus
|
wir waren getäuscht worden |
| 2. Person Plural |
defrudati eratis
|
ihr warst getäuscht worden |
| 3. Person Plural |
defrudati erant
|
sie waren getäuscht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudavissem
|
ich hätte getäuscht |
| 2. Person Singular |
defrudavisses
|
du hättest getäuscht |
| 3. Person Singular |
defrudavisset
|
er/sie/es hätte getäuscht |
| 1. Person Plural |
defrudavissemus
|
wir hätten getäuscht |
| 2. Person Plural |
defrudavissetis
|
ihr hättet getäuscht |
| 3. Person Plural |
defrudavissent
|
sie hätten getäuscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudatus essem
|
ich wäre getäuscht worden |
| 2. Person Singular |
defrudatus esses
|
du wärest getäuscht worden |
| 3. Person Singular |
defrudatus esset
|
er/sie/es wäre getäuscht worden |
| 1. Person Plural |
defrudati essemus
|
wir wären getäuscht worden |
| 2. Person Plural |
defrudati essetis
|
ihr wäret getäuscht worden |
| 3. Person Plural |
defrudati essent
|
sie wären getäuscht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudavero
|
ich werde getäuscht haben |
| 2. Person Singular |
defrudaveris
|
du wirst getäuscht haben |
| 3. Person Singular |
defrudaverit
|
er/sie/es wird getäuscht haben |
| 1. Person Plural |
defrudaverimus
|
wir werden getäuscht haben |
| 2. Person Plural |
defrudaveritis
|
ihr werdet getäuscht haben |
| 3. Person Plural |
defrudaverint
|
sie werden getäuscht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
defrudatus ero
|
ich werde getäuscht worden sein |
| 2. Person Singular |
defrudatus eris
|
du werdest getäuscht worden sein |
| 3. Person Singular |
defrudatus erit
|
er/sie/es werde getäuscht worden sein |
| 1. Person Plural |
defrudati erimus
|
wir werden getäuscht worden sein |
| 2. Person Plural |
defrudati eritis
|
ihr werdet getäuscht worden sein |
| 3. Person Plural |
defrudati erunt
|
sie werden getäuscht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
defrudare
|
täuschen |
| Vorzeitigkeit |
defrudavisse
|
getäuscht haben |
| Nachzeitigkeit |
defrudaturum esse
|
täuschen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
defrudari defrudarier
|
getäuscht werden |
| Vorzeitigkeit |
defrudatum esse
|
getäuscht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
defrudatum iri
|
künftig getäuscht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
defruda
|
täusche! |
| 2. Person Plural |
defrudate
|
täuscht! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
defrudato
|
| 3. Person Singular |
defrudato
|
| 2. Person Plural |
defrudatote
|
| 3. Person Plural |
defrudanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
defrudare
|
das Täuschen |
| Genitiv |
defrudandi
|
des Täuschens |
| Dativ |
defrudando
|
dem Täuschen |
| Akkusativ |
defrudandum
|
das Täuschen |
| Ablativ |
defrudando
|
durch das Täuschen |
| Vokativ |
defrudande
|
Täuschen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
defrudandus
|
defrudanda
|
defrudandum
|
| Genitiv |
defrudandi
|
defrudandae
|
defrudandi
|
| Dativ |
defrudando
|
defrudandae
|
defrudando
|
| Akkusativ |
defrudandum
|
defrudandam
|
defrudandum
|
| Ablativ |
defrudando
|
defrudanda
|
defrudando
|
| Vokativ |
defrudande
|
defrudanda
|
defrudandum
|
Plural
| Nominativ |
defrudandi
|
defrudandae
|
defrudanda
|
| Genitiv |
defrudandorum
|
defrudandarum
|
defrudandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
defrudandos
|
defrudandas
|
defrudanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
defrudandi
|
defrudandae
|
defrudanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
defrudans
|
defrudans
|
defrudans
|
| Genitiv |
defrudantis
|
defrudantis
|
defrudantis
|
| Dativ |
defrudanti
|
defrudanti
|
defrudanti
|
| Akkusativ |
defrudantem
|
defrudantem
|
defrudans
|
| Ablativ |
defrudanti defrudante
|
defrudanti defrudante
|
defrudanti defrudante
|
| Vokativ |
defrudans
|
defrudans
|
defrudans
|
Plural
| Nominativ |
defrudantes
|
defrudantes
|
defrudantia
|
| Genitiv |
defrudantium defrudantum
|
defrudantium defrudantum
|
defrudantium defrudantum
|
| Dativ |
defrudantibus
|
defrudantibus
|
defrudantibus
|
| Akkusativ |
defrudantes
|
defrudantes
|
defrudantia
|
| Ablativ |
defrudantibus
|
defrudantibus
|
defrudantibus
|
| Vokativ |
defrudantes
|
defrudantes
|
defrudantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
defrudatus
|
defrudata
|
defrudatum
|
| Genitiv |
defrudati
|
defrudatae
|
defrudati
|
| Dativ |
defrudato
|
defrudatae
|
defrudato
|
| Akkusativ |
defrudatum
|
defrudatam
|
defrudatum
|
| Ablativ |
defrudato
|
defrudata
|
defrudato
|
| Vokativ |
defrudate
|
defrudata
|
defrudatum
|
Plural
| Nominativ |
defrudati
|
defrudatae
|
defrudata
|
| Genitiv |
defrudatorum
|
defrudatarum
|
defrudatorum
|
| Dativ |
defrudatis
|
defrudatis
|
defrudatis
|
| Akkusativ |
defrudatos
|
defrudatas
|
defrudata
|
| Ablativ |
defrudatis
|
defrudatis
|
defrudatis
|
| Vokativ |
defrudati
|
defrudatae
|
defrudata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
defrudaturus
|
defrudatura
|
defrudaturum
|
| Genitiv |
defrudaturi
|
defrudaturae
|
defrudaturi
|
| Dativ |
defrudaturo
|
defrudaturae
|
defrudaturo
|
| Akkusativ |
defrudaturum
|
defrudaturam
|
defrudaturum
|
| Ablativ |
defrudaturo
|
defrudatura
|
defrudaturo
|
| Vokativ |
defrudature
|
defrudatura
|
defrudaturum
|
Plural
| Nominativ |
defrudaturi
|
defrudaturae
|
defrudatura
|
| Genitiv |
defrudaturorum
|
defrudaturarum
|
defrudaturorum
|
| Dativ |
defrudaturis
|
defrudaturis
|
defrudaturis
|
| Akkusativ |
defrudaturos
|
defrudaturas
|
defrudatura
|
| Ablativ |
defrudaturis
|
defrudaturis
|
defrudaturis
|
| Vokativ |
defrudaturi
|
defrudaturae
|
defrudatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
defrudatum
|
defrudatu
|