Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonesto
|
ich entehre |
| 2. Person Singular |
dehonestas
|
du entehrst |
| 3. Person Singular |
dehonestat
|
er/sie/es entehrt |
| 1. Person Plural |
dehonestamus
|
wir entehren |
| 2. Person Plural |
dehonestatis
|
ihr entehrt |
| 3. Person Plural |
dehonestant
|
sie entehren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestor
|
ich werde entehrt |
| 2. Person Singular |
dehonestaris dehonestare
|
du wirst entehrt |
| 3. Person Singular |
dehonestatur
|
er/sie/es wird entehrt |
| 1. Person Plural |
dehonestamur
|
wir werden entehrt |
| 2. Person Plural |
dehonestamini
|
ihr werdet entehrt |
| 3. Person Plural |
dehonestantur
|
sie werden entehrt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestem
|
ich entehre |
| 2. Person Singular |
dehonestes
|
du entehrest |
| 3. Person Singular |
dehonestet
|
er/sie/es entehre |
| 1. Person Plural |
dehonestemus
|
wir entehren |
| 2. Person Plural |
dehonestetis
|
ihr entehret |
| 3. Person Plural |
dehonestent
|
sie entehren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonester
|
ich werde entehrt |
| 2. Person Singular |
dehonesteris dehonestere
|
du werdest entehrt |
| 3. Person Singular |
dehonestetur
|
er/sie/es werde entehrt |
| 1. Person Plural |
dehonestemur
|
wir werden entehrt |
| 2. Person Plural |
dehonestemini
|
ihr werdet entehrt |
| 3. Person Plural |
dehonestentur
|
sie werden entehrt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestabam
|
ich entehrte |
| 2. Person Singular |
dehonestabas
|
du entehrtest |
| 3. Person Singular |
dehonestabat
|
er/sie/es entehrte |
| 1. Person Plural |
dehonestabamus
|
wir entehrten |
| 2. Person Plural |
dehonestabatis
|
ihr entehrtet |
| 3. Person Plural |
dehonestabant
|
sie entehrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestabar
|
ich wurde entehrt |
| 2. Person Singular |
dehonestabaris dehonestabare
|
du wurdest entehrt |
| 3. Person Singular |
dehonestabatur
|
er/sie/es wurde entehrt |
| 1. Person Plural |
dehonestabamur
|
wir wurden entehrt |
| 2. Person Plural |
dehonestabamini
|
ihr wurdet entehrt |
| 3. Person Plural |
dehonestabantur
|
sie wurden entehrt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestarem
|
ich entehrte |
| 2. Person Singular |
dehonestares
|
du entehrtest |
| 3. Person Singular |
dehonestaret
|
er/sie/es entehrte |
| 1. Person Plural |
dehonestaremus
|
wir entehrten |
| 2. Person Plural |
dehonestaretis
|
ihr entehrtet |
| 3. Person Plural |
dehonestarent
|
sie entehrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestarer
|
ich würde entehrt |
| 2. Person Singular |
dehonestareris dehonestarere
|
du würdest entehrt |
| 3. Person Singular |
dehonestaretur
|
er/sie/es würde entehrt |
| 1. Person Plural |
dehonestaremur
|
wir würden entehrt |
| 2. Person Plural |
dehonestaremini
|
ihr würdet entehrt |
| 3. Person Plural |
dehonestarentur
|
sie würden entehrt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestabo
|
ich werde entehren |
| 2. Person Singular |
dehonestabis
|
du wirst entehren |
| 3. Person Singular |
dehonestabit
|
er/sie/es wird entehren |
| 1. Person Plural |
dehonestabimus
|
wir werden entehren |
| 2. Person Plural |
dehonestabitis
|
ihr werdet entehren |
| 3. Person Plural |
dehonestabunt
|
sie werden entehren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestabor
|
ich werde entehrt |
| 2. Person Singular |
dehonestaberis dehonestabere
|
du wirst entehrt |
| 3. Person Singular |
dehonestabitur
|
er/sie/es wird entehrt |
| 1. Person Plural |
dehonestabimur
|
wir werden entehrt |
| 2. Person Plural |
dehonestabimini
|
ihr werdet entehrt |
| 3. Person Plural |
dehonestabuntur
|
sie werden entehrt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestavi
|
ich habe entehrt |
| 2. Person Singular |
dehonestavisti
|
du hast entehrt |
| 3. Person Singular |
dehonestavit
|
er/sie/es hat entehrt |
| 1. Person Plural |
dehonestavimus
|
wir haben entehrt |
| 2. Person Plural |
dehonestavistis
|
ihr habt entehrt |
| 3. Person Plural |
dehonestaverunt dehonestavere
|
sie haben entehrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestatus sum
|
ich bin entehrt worden |
| 2. Person Singular |
dehonestatus es
|
du bist entehrt worden |
| 3. Person Singular |
dehonestatus est
|
er/sie/es ist entehrt worden |
| 1. Person Plural |
dehonestati sumus
|
wir sind entehrt worden |
| 2. Person Plural |
dehonestati estis
|
ihr seid entehrt worden |
| 3. Person Plural |
dehonestati sunt
|
sie sind entehrt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestaverim
|
ich habe entehrt |
| 2. Person Singular |
dehonestaveris
|
du habest entehrt |
| 3. Person Singular |
dehonestaverit
|
er/sie/es habe entehrt |
| 1. Person Plural |
dehonestaverimus
|
wir haben entehrt |
| 2. Person Plural |
dehonestaveritis
|
ihr habet entehrt |
| 3. Person Plural |
dehonestaverint
|
sie haben entehrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestatus sim
|
ich sei entehrt worden |
| 2. Person Singular |
dehonestatus sis
|
du seiest entehrt worden |
| 3. Person Singular |
dehonestatus sit
|
er/sie/es sei entehrt worden |
| 1. Person Plural |
dehonestati simus
|
wir seien entehrt worden |
| 2. Person Plural |
dehonestati sitis
|
ihr seiet entehrt worden |
| 3. Person Plural |
dehonestati sint
|
sie seien entehrt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestaveram
|
ich hatte entehrt |
| 2. Person Singular |
dehonestaveras
|
du hattest entehrt |
| 3. Person Singular |
dehonestaverat
|
er/sie/es hatte entehrt |
| 1. Person Plural |
dehonestaveramus
|
wir hatten entehrt |
| 2. Person Plural |
dehonestaveratis
|
ihr hattet entehrt |
| 3. Person Plural |
dehonestaverant
|
sie hatten entehrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestatus eram
|
ich war entehrt worden |
| 2. Person Singular |
dehonestatus eras
|
du warst entehrt worden |
| 3. Person Singular |
dehonestatus erat
|
er/sie/es war entehrt worden |
| 1. Person Plural |
dehonestati eramus
|
wir waren entehrt worden |
| 2. Person Plural |
dehonestati eratis
|
ihr warst entehrt worden |
| 3. Person Plural |
dehonestati erant
|
sie waren entehrt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestavissem
|
ich hätte entehrt |
| 2. Person Singular |
dehonestavisses
|
du hättest entehrt |
| 3. Person Singular |
dehonestavisset
|
er/sie/es hätte entehrt |
| 1. Person Plural |
dehonestavissemus
|
wir hätten entehrt |
| 2. Person Plural |
dehonestavissetis
|
ihr hättet entehrt |
| 3. Person Plural |
dehonestavissent
|
sie hätten entehrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestatus essem
|
ich wäre entehrt worden |
| 2. Person Singular |
dehonestatus esses
|
du wärest entehrt worden |
| 3. Person Singular |
dehonestatus esset
|
er/sie/es wäre entehrt worden |
| 1. Person Plural |
dehonestati essemus
|
wir wären entehrt worden |
| 2. Person Plural |
dehonestati essetis
|
ihr wäret entehrt worden |
| 3. Person Plural |
dehonestati essent
|
sie wären entehrt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestavero
|
ich werde entehrt haben |
| 2. Person Singular |
dehonestaveris
|
du wirst entehrt haben |
| 3. Person Singular |
dehonestaverit
|
er/sie/es wird entehrt haben |
| 1. Person Plural |
dehonestaverimus
|
wir werden entehrt haben |
| 2. Person Plural |
dehonestaveritis
|
ihr werdet entehrt haben |
| 3. Person Plural |
dehonestaverint
|
sie werden entehrt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestatus ero
|
ich werde entehrt worden sein |
| 2. Person Singular |
dehonestatus eris
|
du werdest entehrt worden sein |
| 3. Person Singular |
dehonestatus erit
|
er/sie/es werde entehrt worden sein |
| 1. Person Plural |
dehonestati erimus
|
wir werden entehrt worden sein |
| 2. Person Plural |
dehonestati eritis
|
ihr werdet entehrt worden sein |
| 3. Person Plural |
dehonestati erunt
|
sie werden entehrt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dehonestare
|
entehren |
| Vorzeitigkeit |
dehonestavisse
|
entehrt haben |
| Nachzeitigkeit |
dehonestaturum esse
|
entehren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dehonestari dehonestarier
|
entehrt werden |
| Vorzeitigkeit |
dehonestatum esse
|
entehrt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
dehonestatum iri
|
künftig entehrt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
dehonesta
|
entehre! |
| 2. Person Plural |
dehonestate
|
entehrt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
dehonestato
|
| 3. Person Singular |
dehonestato
|
| 2. Person Plural |
dehonestatote
|
| 3. Person Plural |
dehonestanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
dehonestare
|
das Entehren |
| Genitiv |
dehonestandi
|
des Entehrens |
| Dativ |
dehonestando
|
dem Entehren |
| Akkusativ |
dehonestandum
|
das Entehren |
| Ablativ |
dehonestando
|
durch das Entehren |
| Vokativ |
dehonestande
|
Entehren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dehonestandus
|
dehonestanda
|
dehonestandum
|
| Genitiv |
dehonestandi
|
dehonestandae
|
dehonestandi
|
| Dativ |
dehonestando
|
dehonestandae
|
dehonestando
|
| Akkusativ |
dehonestandum
|
dehonestandam
|
dehonestandum
|
| Ablativ |
dehonestando
|
dehonestanda
|
dehonestando
|
| Vokativ |
dehonestande
|
dehonestanda
|
dehonestandum
|
Plural
| Nominativ |
dehonestandi
|
dehonestandae
|
dehonestanda
|
| Genitiv |
dehonestandorum
|
dehonestandarum
|
dehonestandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
dehonestandos
|
dehonestandas
|
dehonestanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
dehonestandi
|
dehonestandae
|
dehonestanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dehonestans
|
dehonestans
|
dehonestans
|
| Genitiv |
dehonestantis
|
dehonestantis
|
dehonestantis
|
| Dativ |
dehonestanti
|
dehonestanti
|
dehonestanti
|
| Akkusativ |
dehonestantem
|
dehonestantem
|
dehonestans
|
| Ablativ |
dehonestanti dehonestante
|
dehonestanti dehonestante
|
dehonestanti dehonestante
|
| Vokativ |
dehonestans
|
dehonestans
|
dehonestans
|
Plural
| Nominativ |
dehonestantes
|
dehonestantes
|
dehonestantia
|
| Genitiv |
dehonestantium dehonestantum
|
dehonestantium dehonestantum
|
dehonestantium dehonestantum
|
| Dativ |
dehonestantibus
|
dehonestantibus
|
dehonestantibus
|
| Akkusativ |
dehonestantes
|
dehonestantes
|
dehonestantia
|
| Ablativ |
dehonestantibus
|
dehonestantibus
|
dehonestantibus
|
| Vokativ |
dehonestantes
|
dehonestantes
|
dehonestantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dehonestatus
|
dehonestata
|
dehonestatum
|
| Genitiv |
dehonestati
|
dehonestatae
|
dehonestati
|
| Dativ |
dehonestato
|
dehonestatae
|
dehonestato
|
| Akkusativ |
dehonestatum
|
dehonestatam
|
dehonestatum
|
| Ablativ |
dehonestato
|
dehonestata
|
dehonestato
|
| Vokativ |
dehonestate
|
dehonestata
|
dehonestatum
|
Plural
| Nominativ |
dehonestati
|
dehonestatae
|
dehonestata
|
| Genitiv |
dehonestatorum
|
dehonestatarum
|
dehonestatorum
|
| Dativ |
dehonestatis
|
dehonestatis
|
dehonestatis
|
| Akkusativ |
dehonestatos
|
dehonestatas
|
dehonestata
|
| Ablativ |
dehonestatis
|
dehonestatis
|
dehonestatis
|
| Vokativ |
dehonestati
|
dehonestatae
|
dehonestata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dehonestaturus
|
dehonestatura
|
dehonestaturum
|
| Genitiv |
dehonestaturi
|
dehonestaturae
|
dehonestaturi
|
| Dativ |
dehonestaturo
|
dehonestaturae
|
dehonestaturo
|
| Akkusativ |
dehonestaturum
|
dehonestaturam
|
dehonestaturum
|
| Ablativ |
dehonestaturo
|
dehonestatura
|
dehonestaturo
|
| Vokativ |
dehonestature
|
dehonestatura
|
dehonestaturum
|
Plural
| Nominativ |
dehonestaturi
|
dehonestaturae
|
dehonestatura
|
| Genitiv |
dehonestaturorum
|
dehonestaturarum
|
dehonestaturorum
|
| Dativ |
dehonestaturis
|
dehonestaturis
|
dehonestaturis
|
| Akkusativ |
dehonestaturos
|
dehonestaturas
|
dehonestatura
|
| Ablativ |
dehonestaturis
|
dehonestaturis
|
dehonestaturis
|
| Vokativ |
dehonestaturi
|
dehonestaturae
|
dehonestatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
dehonestatum
|
dehonestatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonesto
|
ich schände |
| 2. Person Singular |
dehonestas
|
du schändest |
| 3. Person Singular |
dehonestat
|
er/sie/es schändet |
| 1. Person Plural |
dehonestamus
|
wir schänden |
| 2. Person Plural |
dehonestatis
|
ihr schändet |
| 3. Person Plural |
dehonestant
|
sie schänden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestor
|
ich werde geschändet |
| 2. Person Singular |
dehonestaris dehonestare
|
du wirst geschändet |
| 3. Person Singular |
dehonestatur
|
er/sie/es wird geschändet |
| 1. Person Plural |
dehonestamur
|
wir werden geschändet |
| 2. Person Plural |
dehonestamini
|
ihr werdet geschändet |
| 3. Person Plural |
dehonestantur
|
sie werden geschändet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestem
|
ich schände |
| 2. Person Singular |
dehonestes
|
du schändest |
| 3. Person Singular |
dehonestet
|
er/sie/es schände |
| 1. Person Plural |
dehonestemus
|
wir schänden |
| 2. Person Plural |
dehonestetis
|
ihr schändet |
| 3. Person Plural |
dehonestent
|
sie schänden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonester
|
ich werde geschändet |
| 2. Person Singular |
dehonesteris dehonestere
|
du werdest geschändet |
| 3. Person Singular |
dehonestetur
|
er/sie/es werde geschändet |
| 1. Person Plural |
dehonestemur
|
wir werden geschändet |
| 2. Person Plural |
dehonestemini
|
ihr werdet geschändet |
| 3. Person Plural |
dehonestentur
|
sie werden geschändet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestabam
|
ich schändete |
| 2. Person Singular |
dehonestabas
|
du schändetest |
| 3. Person Singular |
dehonestabat
|
er/sie/es schändete |
| 1. Person Plural |
dehonestabamus
|
wir schändeten |
| 2. Person Plural |
dehonestabatis
|
ihr schändetet |
| 3. Person Plural |
dehonestabant
|
sie schändeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestabar
|
ich wurde geschändet |
| 2. Person Singular |
dehonestabaris dehonestabare
|
du wurdest geschändet |
| 3. Person Singular |
dehonestabatur
|
er/sie/es wurde geschändet |
| 1. Person Plural |
dehonestabamur
|
wir wurden geschändet |
| 2. Person Plural |
dehonestabamini
|
ihr wurdet geschändet |
| 3. Person Plural |
dehonestabantur
|
sie wurden geschändet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestarem
|
ich schändete |
| 2. Person Singular |
dehonestares
|
du schändetest |
| 3. Person Singular |
dehonestaret
|
er/sie/es schändete |
| 1. Person Plural |
dehonestaremus
|
wir schändeten |
| 2. Person Plural |
dehonestaretis
|
ihr schändetet |
| 3. Person Plural |
dehonestarent
|
sie schändeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestarer
|
ich würde geschändet |
| 2. Person Singular |
dehonestareris dehonestarere
|
du würdest geschändet |
| 3. Person Singular |
dehonestaretur
|
er/sie/es würde geschändet |
| 1. Person Plural |
dehonestaremur
|
wir würden geschändet |
| 2. Person Plural |
dehonestaremini
|
ihr würdet geschändet |
| 3. Person Plural |
dehonestarentur
|
sie würden geschändet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestabo
|
ich werde schänden |
| 2. Person Singular |
dehonestabis
|
du wirst schänden |
| 3. Person Singular |
dehonestabit
|
er/sie/es wird schänden |
| 1. Person Plural |
dehonestabimus
|
wir werden schänden |
| 2. Person Plural |
dehonestabitis
|
ihr werdet schänden |
| 3. Person Plural |
dehonestabunt
|
sie werden schänden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestabor
|
ich werde geschändet |
| 2. Person Singular |
dehonestaberis dehonestabere
|
du wirst geschändet |
| 3. Person Singular |
dehonestabitur
|
er/sie/es wird geschändet |
| 1. Person Plural |
dehonestabimur
|
wir werden geschändet |
| 2. Person Plural |
dehonestabimini
|
ihr werdet geschändet |
| 3. Person Plural |
dehonestabuntur
|
sie werden geschändet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestavi
|
ich habe geschändet |
| 2. Person Singular |
dehonestavisti
|
du hast geschändet |
| 3. Person Singular |
dehonestavit
|
er/sie/es hat geschändet |
| 1. Person Plural |
dehonestavimus
|
wir haben geschändet |
| 2. Person Plural |
dehonestavistis
|
ihr habt geschändet |
| 3. Person Plural |
dehonestaverunt dehonestavere
|
sie haben geschändet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestatus sum
|
ich bin geschändet worden |
| 2. Person Singular |
dehonestatus es
|
du bist geschändet worden |
| 3. Person Singular |
dehonestatus est
|
er/sie/es ist geschändet worden |
| 1. Person Plural |
dehonestati sumus
|
wir sind geschändet worden |
| 2. Person Plural |
dehonestati estis
|
ihr seid geschändet worden |
| 3. Person Plural |
dehonestati sunt
|
sie sind geschändet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestaverim
|
ich habe geschändet |
| 2. Person Singular |
dehonestaveris
|
du habest geschändet |
| 3. Person Singular |
dehonestaverit
|
er/sie/es habe geschändet |
| 1. Person Plural |
dehonestaverimus
|
wir haben geschändet |
| 2. Person Plural |
dehonestaveritis
|
ihr habet geschändet |
| 3. Person Plural |
dehonestaverint
|
sie haben geschändet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestatus sim
|
ich sei geschändet worden |
| 2. Person Singular |
dehonestatus sis
|
du seiest geschändet worden |
| 3. Person Singular |
dehonestatus sit
|
er/sie/es sei geschändet worden |
| 1. Person Plural |
dehonestati simus
|
wir seien geschändet worden |
| 2. Person Plural |
dehonestati sitis
|
ihr seiet geschändet worden |
| 3. Person Plural |
dehonestati sint
|
sie seien geschändet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestaveram
|
ich hatte geschändet |
| 2. Person Singular |
dehonestaveras
|
du hattest geschändet |
| 3. Person Singular |
dehonestaverat
|
er/sie/es hatte geschändet |
| 1. Person Plural |
dehonestaveramus
|
wir hatten geschändet |
| 2. Person Plural |
dehonestaveratis
|
ihr hattet geschändet |
| 3. Person Plural |
dehonestaverant
|
sie hatten geschändet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestatus eram
|
ich war geschändet worden |
| 2. Person Singular |
dehonestatus eras
|
du warst geschändet worden |
| 3. Person Singular |
dehonestatus erat
|
er/sie/es war geschändet worden |
| 1. Person Plural |
dehonestati eramus
|
wir waren geschändet worden |
| 2. Person Plural |
dehonestati eratis
|
ihr warst geschändet worden |
| 3. Person Plural |
dehonestati erant
|
sie waren geschändet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestavissem
|
ich hätte geschändet |
| 2. Person Singular |
dehonestavisses
|
du hättest geschändet |
| 3. Person Singular |
dehonestavisset
|
er/sie/es hätte geschändet |
| 1. Person Plural |
dehonestavissemus
|
wir hätten geschändet |
| 2. Person Plural |
dehonestavissetis
|
ihr hättet geschändet |
| 3. Person Plural |
dehonestavissent
|
sie hätten geschändet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestatus essem
|
ich wäre geschändet worden |
| 2. Person Singular |
dehonestatus esses
|
du wärest geschändet worden |
| 3. Person Singular |
dehonestatus esset
|
er/sie/es wäre geschändet worden |
| 1. Person Plural |
dehonestati essemus
|
wir wären geschändet worden |
| 2. Person Plural |
dehonestati essetis
|
ihr wäret geschändet worden |
| 3. Person Plural |
dehonestati essent
|
sie wären geschändet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestavero
|
ich werde geschändet haben |
| 2. Person Singular |
dehonestaveris
|
du wirst geschändet haben |
| 3. Person Singular |
dehonestaverit
|
er/sie/es wird geschändet haben |
| 1. Person Plural |
dehonestaverimus
|
wir werden geschändet haben |
| 2. Person Plural |
dehonestaveritis
|
ihr werdet geschändet haben |
| 3. Person Plural |
dehonestaverint
|
sie werden geschändet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dehonestatus ero
|
ich werde geschändet worden sein |
| 2. Person Singular |
dehonestatus eris
|
du werdest geschändet worden sein |
| 3. Person Singular |
dehonestatus erit
|
er/sie/es werde geschändet worden sein |
| 1. Person Plural |
dehonestati erimus
|
wir werden geschändet worden sein |
| 2. Person Plural |
dehonestati eritis
|
ihr werdet geschändet worden sein |
| 3. Person Plural |
dehonestati erunt
|
sie werden geschändet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dehonestare
|
schänden |
| Vorzeitigkeit |
dehonestavisse
|
geschändet haben |
| Nachzeitigkeit |
dehonestaturum esse
|
schänden werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dehonestari dehonestarier
|
geschändet werden |
| Vorzeitigkeit |
dehonestatum esse
|
geschändet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
dehonestatum iri
|
künftig geschändet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
dehonesta
|
schände! |
| 2. Person Plural |
dehonestate
|
schändet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
dehonestato
|
| 3. Person Singular |
dehonestato
|
| 2. Person Plural |
dehonestatote
|
| 3. Person Plural |
dehonestanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
dehonestare
|
das Schänden |
| Genitiv |
dehonestandi
|
des Schändens |
| Dativ |
dehonestando
|
dem Schänden |
| Akkusativ |
dehonestandum
|
das Schänden |
| Ablativ |
dehonestando
|
durch das Schänden |
| Vokativ |
dehonestande
|
Schänden! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dehonestandus
|
dehonestanda
|
dehonestandum
|
| Genitiv |
dehonestandi
|
dehonestandae
|
dehonestandi
|
| Dativ |
dehonestando
|
dehonestandae
|
dehonestando
|
| Akkusativ |
dehonestandum
|
dehonestandam
|
dehonestandum
|
| Ablativ |
dehonestando
|
dehonestanda
|
dehonestando
|
| Vokativ |
dehonestande
|
dehonestanda
|
dehonestandum
|
Plural
| Nominativ |
dehonestandi
|
dehonestandae
|
dehonestanda
|
| Genitiv |
dehonestandorum
|
dehonestandarum
|
dehonestandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
dehonestandos
|
dehonestandas
|
dehonestanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
dehonestandi
|
dehonestandae
|
dehonestanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dehonestans
|
dehonestans
|
dehonestans
|
| Genitiv |
dehonestantis
|
dehonestantis
|
dehonestantis
|
| Dativ |
dehonestanti
|
dehonestanti
|
dehonestanti
|
| Akkusativ |
dehonestantem
|
dehonestantem
|
dehonestans
|
| Ablativ |
dehonestanti dehonestante
|
dehonestanti dehonestante
|
dehonestanti dehonestante
|
| Vokativ |
dehonestans
|
dehonestans
|
dehonestans
|
Plural
| Nominativ |
dehonestantes
|
dehonestantes
|
dehonestantia
|
| Genitiv |
dehonestantium dehonestantum
|
dehonestantium dehonestantum
|
dehonestantium dehonestantum
|
| Dativ |
dehonestantibus
|
dehonestantibus
|
dehonestantibus
|
| Akkusativ |
dehonestantes
|
dehonestantes
|
dehonestantia
|
| Ablativ |
dehonestantibus
|
dehonestantibus
|
dehonestantibus
|
| Vokativ |
dehonestantes
|
dehonestantes
|
dehonestantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dehonestatus
|
dehonestata
|
dehonestatum
|
| Genitiv |
dehonestati
|
dehonestatae
|
dehonestati
|
| Dativ |
dehonestato
|
dehonestatae
|
dehonestato
|
| Akkusativ |
dehonestatum
|
dehonestatam
|
dehonestatum
|
| Ablativ |
dehonestato
|
dehonestata
|
dehonestato
|
| Vokativ |
dehonestate
|
dehonestata
|
dehonestatum
|
Plural
| Nominativ |
dehonestati
|
dehonestatae
|
dehonestata
|
| Genitiv |
dehonestatorum
|
dehonestatarum
|
dehonestatorum
|
| Dativ |
dehonestatis
|
dehonestatis
|
dehonestatis
|
| Akkusativ |
dehonestatos
|
dehonestatas
|
dehonestata
|
| Ablativ |
dehonestatis
|
dehonestatis
|
dehonestatis
|
| Vokativ |
dehonestati
|
dehonestatae
|
dehonestata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dehonestaturus
|
dehonestatura
|
dehonestaturum
|
| Genitiv |
dehonestaturi
|
dehonestaturae
|
dehonestaturi
|
| Dativ |
dehonestaturo
|
dehonestaturae
|
dehonestaturo
|
| Akkusativ |
dehonestaturum
|
dehonestaturam
|
dehonestaturum
|
| Ablativ |
dehonestaturo
|
dehonestatura
|
dehonestaturo
|
| Vokativ |
dehonestature
|
dehonestatura
|
dehonestaturum
|
Plural
| Nominativ |
dehonestaturi
|
dehonestaturae
|
dehonestatura
|
| Genitiv |
dehonestaturorum
|
dehonestaturarum
|
dehonestaturorum
|
| Dativ |
dehonestaturis
|
dehonestaturis
|
dehonestaturis
|
| Akkusativ |
dehonestaturos
|
dehonestaturas
|
dehonestatura
|
| Ablativ |
dehonestaturis
|
dehonestaturis
|
dehonestaturis
|
| Vokativ |
dehonestaturi
|
dehonestaturae
|
dehonestatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
dehonestatum
|
dehonestatu
|