Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuro
|
ich schwöre |
| 2. Person Singular |
dejuras
|
du schwörst |
| 3. Person Singular |
dejurat
|
er/sie/es schwört |
| 1. Person Plural |
dejuramus
|
wir schwören |
| 2. Person Plural |
dejuratis
|
ihr schwört |
| 3. Person Plural |
dejurant
|
sie schwören |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuror
|
ich werde geschworen |
| 2. Person Singular |
dejuraris dejurare
|
du wirst geschworen |
| 3. Person Singular |
dejuratur
|
er/sie/es wird geschworen |
| 1. Person Plural |
dejuramur
|
wir werden geschworen |
| 2. Person Plural |
dejuramini
|
ihr werdet geschworen |
| 3. Person Plural |
dejurantur
|
sie werden geschworen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejurem
|
ich schwöre |
| 2. Person Singular |
dejures
|
du schwörest |
| 3. Person Singular |
dejuret
|
er/sie/es schwöre |
| 1. Person Plural |
dejuremus
|
wir schwören |
| 2. Person Plural |
dejuretis
|
ihr schwöret |
| 3. Person Plural |
dejurent
|
sie schwören |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejurer
|
ich werde geschworen |
| 2. Person Singular |
dejureris dejurere
|
du werdest geschworen |
| 3. Person Singular |
dejuretur
|
er/sie/es werde geschworen |
| 1. Person Plural |
dejuremur
|
wir werden geschworen |
| 2. Person Plural |
dejuremini
|
ihr werdet geschworen |
| 3. Person Plural |
dejurentur
|
sie werden geschworen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejurabam
|
ich schwor; schwörte; schwur |
| 2. Person Singular |
dejurabas
|
du schworst; schwörtest; schwurst |
| 3. Person Singular |
dejurabat
|
er/sie/es schwor; schwörte; schwur |
| 1. Person Plural |
dejurabamus
|
wir schworen; schwörten; schwuren |
| 2. Person Plural |
dejurabatis
|
ihr schwort; schwörtet; schwurt |
| 3. Person Plural |
dejurabant
|
sie schworen; schwörten; schwuren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejurabar
|
ich wurde geschworen |
| 2. Person Singular |
dejurabaris dejurabare
|
du wurdest geschworen |
| 3. Person Singular |
dejurabatur
|
er/sie/es wurde geschworen |
| 1. Person Plural |
dejurabamur
|
wir wurden geschworen |
| 2. Person Plural |
dejurabamini
|
ihr wurdet geschworen |
| 3. Person Plural |
dejurabantur
|
sie wurden geschworen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejurarem
|
ich schwüre; schwöre |
| 2. Person Singular |
dejurares
|
du schwürest; schwörest |
| 3. Person Singular |
dejuraret
|
er/sie/es schwüre; schwöre |
| 1. Person Plural |
dejuraremus
|
wir schwüren; schwören |
| 2. Person Plural |
dejuraretis
|
ihr schwüret; schwöret |
| 3. Person Plural |
dejurarent
|
sie schwüren; schwören |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejurarer
|
ich würde geschworen |
| 2. Person Singular |
dejurareris dejurarere
|
du würdest geschworen |
| 3. Person Singular |
dejuraretur
|
er/sie/es würde geschworen |
| 1. Person Plural |
dejuraremur
|
wir würden geschworen |
| 2. Person Plural |
dejuraremini
|
ihr würdet geschworen |
| 3. Person Plural |
dejurarentur
|
sie würden geschworen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejurabo
|
ich werde schwören |
| 2. Person Singular |
dejurabis
|
du wirst schwören |
| 3. Person Singular |
dejurabit
|
er/sie/es wird schwören |
| 1. Person Plural |
dejurabimus
|
wir werden schwören |
| 2. Person Plural |
dejurabitis
|
ihr werdet schwören |
| 3. Person Plural |
dejurabunt
|
sie werden schwören |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejurabor
|
ich werde geschworen |
| 2. Person Singular |
dejuraberis dejurabere
|
du wirst geschworen |
| 3. Person Singular |
dejurabitur
|
er/sie/es wird geschworen |
| 1. Person Plural |
dejurabimur
|
wir werden geschworen |
| 2. Person Plural |
dejurabimini
|
ihr werdet geschworen |
| 3. Person Plural |
dejurabuntur
|
sie werden geschworen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuravi
|
ich habe geschworen |
| 2. Person Singular |
dejuravisti
|
du hast geschworen |
| 3. Person Singular |
dejuravit
|
er/sie/es hat geschworen |
| 1. Person Plural |
dejuravimus
|
wir haben geschworen |
| 2. Person Plural |
dejuravistis
|
ihr habt geschworen |
| 3. Person Plural |
dejuraverunt dejuravere
|
sie haben geschworen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuratus sum
|
ich bin geschworen worden |
| 2. Person Singular |
dejuratus es
|
du bist geschworen worden |
| 3. Person Singular |
dejuratus est
|
er/sie/es ist geschworen worden |
| 1. Person Plural |
dejurati sumus
|
wir sind geschworen worden |
| 2. Person Plural |
dejurati estis
|
ihr seid geschworen worden |
| 3. Person Plural |
dejurati sunt
|
sie sind geschworen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuraverim
|
ich habe geschworen |
| 2. Person Singular |
dejuraveris
|
du habest geschworen |
| 3. Person Singular |
dejuraverit
|
er/sie/es habe geschworen |
| 1. Person Plural |
dejuraverimus
|
wir haben geschworen |
| 2. Person Plural |
dejuraveritis
|
ihr habet geschworen |
| 3. Person Plural |
dejuraverint
|
sie haben geschworen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuratus sim
|
ich sei geschworen worden |
| 2. Person Singular |
dejuratus sis
|
du seiest geschworen worden |
| 3. Person Singular |
dejuratus sit
|
er/sie/es sei geschworen worden |
| 1. Person Plural |
dejurati simus
|
wir seien geschworen worden |
| 2. Person Plural |
dejurati sitis
|
ihr seiet geschworen worden |
| 3. Person Plural |
dejurati sint
|
sie seien geschworen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuraveram
|
ich hatte geschworen |
| 2. Person Singular |
dejuraveras
|
du hattest geschworen |
| 3. Person Singular |
dejuraverat
|
er/sie/es hatte geschworen |
| 1. Person Plural |
dejuraveramus
|
wir hatten geschworen |
| 2. Person Plural |
dejuraveratis
|
ihr hattet geschworen |
| 3. Person Plural |
dejuraverant
|
sie hatten geschworen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuratus eram
|
ich war geschworen worden |
| 2. Person Singular |
dejuratus eras
|
du warst geschworen worden |
| 3. Person Singular |
dejuratus erat
|
er/sie/es war geschworen worden |
| 1. Person Plural |
dejurati eramus
|
wir waren geschworen worden |
| 2. Person Plural |
dejurati eratis
|
ihr warst geschworen worden |
| 3. Person Plural |
dejurati erant
|
sie waren geschworen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuravissem
|
ich hätte geschworen |
| 2. Person Singular |
dejuravisses
|
du hättest geschworen |
| 3. Person Singular |
dejuravisset
|
er/sie/es hätte geschworen |
| 1. Person Plural |
dejuravissemus
|
wir hätten geschworen |
| 2. Person Plural |
dejuravissetis
|
ihr hättet geschworen |
| 3. Person Plural |
dejuravissent
|
sie hätten geschworen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuratus essem
|
ich wäre geschworen worden |
| 2. Person Singular |
dejuratus esses
|
du wärest geschworen worden |
| 3. Person Singular |
dejuratus esset
|
er/sie/es wäre geschworen worden |
| 1. Person Plural |
dejurati essemus
|
wir wären geschworen worden |
| 2. Person Plural |
dejurati essetis
|
ihr wäret geschworen worden |
| 3. Person Plural |
dejurati essent
|
sie wären geschworen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuravero
|
ich werde geschworen haben |
| 2. Person Singular |
dejuraveris
|
du wirst geschworen haben |
| 3. Person Singular |
dejuraverit
|
er/sie/es wird geschworen haben |
| 1. Person Plural |
dejuraverimus
|
wir werden geschworen haben |
| 2. Person Plural |
dejuraveritis
|
ihr werdet geschworen haben |
| 3. Person Plural |
dejuraverint
|
sie werden geschworen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuratus ero
|
ich werde geschworen worden sein |
| 2. Person Singular |
dejuratus eris
|
du werdest geschworen worden sein |
| 3. Person Singular |
dejuratus erit
|
er/sie/es werde geschworen worden sein |
| 1. Person Plural |
dejurati erimus
|
wir werden geschworen worden sein |
| 2. Person Plural |
dejurati eritis
|
ihr werdet geschworen worden sein |
| 3. Person Plural |
dejurati erunt
|
sie werden geschworen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dejurare
|
schwören |
| Vorzeitigkeit |
dejuravisse
|
geschworen haben |
| Nachzeitigkeit |
dejuraturum esse
|
schwören werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dejurari dejurarier
|
geschworen werden |
| Vorzeitigkeit |
dejuratum esse
|
geschworen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
dejuratum iri
|
künftig geschworen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
dejura
|
schwöre! |
| 2. Person Plural |
dejurate
|
schwört! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
dejurato
|
| 3. Person Singular |
dejurato
|
| 2. Person Plural |
dejuratote
|
| 3. Person Plural |
dejuranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
dejurare
|
das Schwören |
| Genitiv |
dejurandi
|
des Schwörens |
| Dativ |
dejurando
|
dem Schwören |
| Akkusativ |
dejurandum
|
das Schwören |
| Ablativ |
dejurando
|
durch das Schwören |
| Vokativ |
dejurande
|
Schwören! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dejurandus
|
dejuranda
|
dejurandum
|
| Genitiv |
dejurandi
|
dejurandae
|
dejurandi
|
| Dativ |
dejurando
|
dejurandae
|
dejurando
|
| Akkusativ |
dejurandum
|
dejurandam
|
dejurandum
|
| Ablativ |
dejurando
|
dejuranda
|
dejurando
|
| Vokativ |
dejurande
|
dejuranda
|
dejurandum
|
Plural
| Nominativ |
dejurandi
|
dejurandae
|
dejuranda
|
| Genitiv |
dejurandorum
|
dejurandarum
|
dejurandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
dejurandos
|
dejurandas
|
dejuranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
dejurandi
|
dejurandae
|
dejuranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dejurans
|
dejurans
|
dejurans
|
| Genitiv |
dejurantis
|
dejurantis
|
dejurantis
|
| Dativ |
dejuranti
|
dejuranti
|
dejuranti
|
| Akkusativ |
dejurantem
|
dejurantem
|
dejurans
|
| Ablativ |
dejuranti dejurante
|
dejuranti dejurante
|
dejuranti dejurante
|
| Vokativ |
dejurans
|
dejurans
|
dejurans
|
Plural
| Nominativ |
dejurantes
|
dejurantes
|
dejurantia
|
| Genitiv |
dejurantium dejurantum
|
dejurantium dejurantum
|
dejurantium dejurantum
|
| Dativ |
dejurantibus
|
dejurantibus
|
dejurantibus
|
| Akkusativ |
dejurantes
|
dejurantes
|
dejurantia
|
| Ablativ |
dejurantibus
|
dejurantibus
|
dejurantibus
|
| Vokativ |
dejurantes
|
dejurantes
|
dejurantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dejuratus
|
dejurata
|
dejuratum
|
| Genitiv |
dejurati
|
dejuratae
|
dejurati
|
| Dativ |
dejurato
|
dejuratae
|
dejurato
|
| Akkusativ |
dejuratum
|
dejuratam
|
dejuratum
|
| Ablativ |
dejurato
|
dejurata
|
dejurato
|
| Vokativ |
dejurate
|
dejurata
|
dejuratum
|
Plural
| Nominativ |
dejurati
|
dejuratae
|
dejurata
|
| Genitiv |
dejuratorum
|
dejuratarum
|
dejuratorum
|
| Dativ |
dejuratis
|
dejuratis
|
dejuratis
|
| Akkusativ |
dejuratos
|
dejuratas
|
dejurata
|
| Ablativ |
dejuratis
|
dejuratis
|
dejuratis
|
| Vokativ |
dejurati
|
dejuratae
|
dejurata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dejuraturus
|
dejuratura
|
dejuraturum
|
| Genitiv |
dejuraturi
|
dejuraturae
|
dejuraturi
|
| Dativ |
dejuraturo
|
dejuraturae
|
dejuraturo
|
| Akkusativ |
dejuraturum
|
dejuraturam
|
dejuraturum
|
| Ablativ |
dejuraturo
|
dejuratura
|
dejuraturo
|
| Vokativ |
dejurature
|
dejuratura
|
dejuraturum
|
Plural
| Nominativ |
dejuraturi
|
dejuraturae
|
dejuratura
|
| Genitiv |
dejuraturorum
|
dejuraturarum
|
dejuraturorum
|
| Dativ |
dejuraturis
|
dejuraturis
|
dejuraturis
|
| Akkusativ |
dejuraturos
|
dejuraturas
|
dejuratura
|
| Ablativ |
dejuraturis
|
dejuraturis
|
dejuraturis
|
| Vokativ |
dejuraturi
|
dejuraturae
|
dejuratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
dejuratum
|
dejuratu
|