Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvo
|
ich höre auf |
| 2. Person Singular |
dejuvas
|
du hörst auf |
| 3. Person Singular |
dejuvat
|
er/sie/es hört auf |
| 1. Person Plural |
dejuvamus
|
wir hören auf |
| 2. Person Plural |
dejuvatis
|
ihr hört auf |
| 3. Person Plural |
dejuvant
|
sie hören auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvor
|
ich werde aufgehört |
| 2. Person Singular |
dejuvaris dejuvare
|
du wirst aufgehört |
| 3. Person Singular |
dejuvatur
|
er/sie/es wird aufgehört |
| 1. Person Plural |
dejuvamur
|
wir werden aufgehört |
| 2. Person Plural |
dejuvamini
|
ihr werdet aufgehört |
| 3. Person Plural |
dejuvantur
|
sie werden aufgehört |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvem
|
ich höre auf |
| 2. Person Singular |
dejuves
|
du hörest auf |
| 3. Person Singular |
dejuvet
|
er/sie/es höre auf |
| 1. Person Plural |
dejuvemus
|
wir hören auf |
| 2. Person Plural |
dejuvetis
|
ihr höret auf |
| 3. Person Plural |
dejuvent
|
sie hören auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuver
|
ich werde aufgehört |
| 2. Person Singular |
dejuveris dejuvere
|
du werdest aufgehört |
| 3. Person Singular |
dejuvetur
|
er/sie/es werde aufgehört |
| 1. Person Plural |
dejuvemur
|
wir werden aufgehört |
| 2. Person Plural |
dejuvemini
|
ihr werdet aufgehört |
| 3. Person Plural |
dejuventur
|
sie werden aufgehört |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvabam
|
ich hörte auf |
| 2. Person Singular |
dejuvabas
|
du hörtest auf |
| 3. Person Singular |
dejuvabat
|
er/sie/es hörte auf |
| 1. Person Plural |
dejuvabamus
|
wir hörten auf |
| 2. Person Plural |
dejuvabatis
|
ihr hörtet auf |
| 3. Person Plural |
dejuvabant
|
sie hörten auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvabar
|
ich wurde aufgehört |
| 2. Person Singular |
dejuvabaris dejuvabare
|
du wurdest aufgehört |
| 3. Person Singular |
dejuvabatur
|
er/sie/es wurde aufgehört |
| 1. Person Plural |
dejuvabamur
|
wir wurden aufgehört |
| 2. Person Plural |
dejuvabamini
|
ihr wurdet aufgehört |
| 3. Person Plural |
dejuvabantur
|
sie wurden aufgehört |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvarem
|
ich hörte auf |
| 2. Person Singular |
dejuvares
|
du hörtest auf |
| 3. Person Singular |
dejuvaret
|
er/sie/es hörte auf |
| 1. Person Plural |
dejuvaremus
|
wir hörten auf |
| 2. Person Plural |
dejuvaretis
|
ihr hörtet auf |
| 3. Person Plural |
dejuvarent
|
sie hörten auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvarer
|
ich würde aufgehört |
| 2. Person Singular |
dejuvareris dejuvarere
|
du würdest aufgehört |
| 3. Person Singular |
dejuvaretur
|
er/sie/es würde aufgehört |
| 1. Person Plural |
dejuvaremur
|
wir würden aufgehört |
| 2. Person Plural |
dejuvaremini
|
ihr würdet aufgehört |
| 3. Person Plural |
dejuvarentur
|
sie würden aufgehört |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvabo
|
ich werde aufhören |
| 2. Person Singular |
dejuvabis
|
du wirst aufhören |
| 3. Person Singular |
dejuvabit
|
er/sie/es wird aufhören |
| 1. Person Plural |
dejuvabimus
|
wir werden aufhören |
| 2. Person Plural |
dejuvabitis
|
ihr werdet aufhören |
| 3. Person Plural |
dejuvabunt
|
sie werden aufhören |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvabor
|
ich werde aufgehört |
| 2. Person Singular |
dejuvaberis dejuvabere
|
du wirst aufgehört |
| 3. Person Singular |
dejuvabitur
|
er/sie/es wird aufgehört |
| 1. Person Plural |
dejuvabimur
|
wir werden aufgehört |
| 2. Person Plural |
dejuvabimini
|
ihr werdet aufgehört |
| 3. Person Plural |
dejuvabuntur
|
sie werden aufgehört |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvavi
|
ich habe aufgehört |
| 2. Person Singular |
dejuvavisti
|
du hast aufgehört |
| 3. Person Singular |
dejuvavit
|
er/sie/es hat aufgehört |
| 1. Person Plural |
dejuvavimus
|
wir haben aufgehört |
| 2. Person Plural |
dejuvavistis
|
ihr habt aufgehört |
| 3. Person Plural |
dejuvaverunt dejuvavere
|
sie haben aufgehört |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvatus sum
|
ich bin aufgehört worden |
| 2. Person Singular |
dejuvatus es
|
du bist aufgehört worden |
| 3. Person Singular |
dejuvatus est
|
er/sie/es ist aufgehört worden |
| 1. Person Plural |
dejuvati sumus
|
wir sind aufgehört worden |
| 2. Person Plural |
dejuvati estis
|
ihr seid aufgehört worden |
| 3. Person Plural |
dejuvati sunt
|
sie sind aufgehört worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvaverim
|
ich habe aufgehört |
| 2. Person Singular |
dejuvaveris
|
du habest aufgehört |
| 3. Person Singular |
dejuvaverit
|
er/sie/es habe aufgehört |
| 1. Person Plural |
dejuvaverimus
|
wir haben aufgehört |
| 2. Person Plural |
dejuvaveritis
|
ihr habet aufgehört |
| 3. Person Plural |
dejuvaverint
|
sie haben aufgehört |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvatus sim
|
ich sei aufgehört worden |
| 2. Person Singular |
dejuvatus sis
|
du seiest aufgehört worden |
| 3. Person Singular |
dejuvatus sit
|
er/sie/es sei aufgehört worden |
| 1. Person Plural |
dejuvati simus
|
wir seien aufgehört worden |
| 2. Person Plural |
dejuvati sitis
|
ihr seiet aufgehört worden |
| 3. Person Plural |
dejuvati sint
|
sie seien aufgehört worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvaveram
|
ich hatte aufgehört |
| 2. Person Singular |
dejuvaveras
|
du hattest aufgehört |
| 3. Person Singular |
dejuvaverat
|
er/sie/es hatte aufgehört |
| 1. Person Plural |
dejuvaveramus
|
wir hatten aufgehört |
| 2. Person Plural |
dejuvaveratis
|
ihr hattet aufgehört |
| 3. Person Plural |
dejuvaverant
|
sie hatten aufgehört |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvatus eram
|
ich war aufgehört worden |
| 2. Person Singular |
dejuvatus eras
|
du warst aufgehört worden |
| 3. Person Singular |
dejuvatus erat
|
er/sie/es war aufgehört worden |
| 1. Person Plural |
dejuvati eramus
|
wir waren aufgehört worden |
| 2. Person Plural |
dejuvati eratis
|
ihr warst aufgehört worden |
| 3. Person Plural |
dejuvati erant
|
sie waren aufgehört worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvavissem
|
ich hätte aufgehört |
| 2. Person Singular |
dejuvavisses
|
du hättest aufgehört |
| 3. Person Singular |
dejuvavisset
|
er/sie/es hätte aufgehört |
| 1. Person Plural |
dejuvavissemus
|
wir hätten aufgehört |
| 2. Person Plural |
dejuvavissetis
|
ihr hättet aufgehört |
| 3. Person Plural |
dejuvavissent
|
sie hätten aufgehört |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvatus essem
|
ich wäre aufgehört worden |
| 2. Person Singular |
dejuvatus esses
|
du wärest aufgehört worden |
| 3. Person Singular |
dejuvatus esset
|
er/sie/es wäre aufgehört worden |
| 1. Person Plural |
dejuvati essemus
|
wir wären aufgehört worden |
| 2. Person Plural |
dejuvati essetis
|
ihr wäret aufgehört worden |
| 3. Person Plural |
dejuvati essent
|
sie wären aufgehört worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvavero
|
ich werde aufgehört haben |
| 2. Person Singular |
dejuvaveris
|
du wirst aufgehört haben |
| 3. Person Singular |
dejuvaverit
|
er/sie/es wird aufgehört haben |
| 1. Person Plural |
dejuvaverimus
|
wir werden aufgehört haben |
| 2. Person Plural |
dejuvaveritis
|
ihr werdet aufgehört haben |
| 3. Person Plural |
dejuvaverint
|
sie werden aufgehört haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dejuvatus ero
|
ich werde aufgehört worden sein |
| 2. Person Singular |
dejuvatus eris
|
du werdest aufgehört worden sein |
| 3. Person Singular |
dejuvatus erit
|
er/sie/es werde aufgehört worden sein |
| 1. Person Plural |
dejuvati erimus
|
wir werden aufgehört worden sein |
| 2. Person Plural |
dejuvati eritis
|
ihr werdet aufgehört worden sein |
| 3. Person Plural |
dejuvati erunt
|
sie werden aufgehört worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dejuvare
|
aufhören |
| Vorzeitigkeit |
dejuvavisse
|
aufgehört haben |
| Nachzeitigkeit |
dejuvaturum esse
|
aufhören werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dejuvari dejuvarier
|
aufgehört werden |
| Vorzeitigkeit |
dejuvatum esse
|
aufgehört worden sein |
| Nachzeitigkeit |
dejuvatum iri
|
künftig aufgehört werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
dejuva
|
höre auf! |
| 2. Person Plural |
dejuvate
|
hört auf! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
dejuvato
|
| 3. Person Singular |
dejuvato
|
| 2. Person Plural |
dejuvatote
|
| 3. Person Plural |
dejuvanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
dejuvare
|
das Aufhören |
| Genitiv |
dejuvandi
|
des Aufhörens |
| Dativ |
dejuvando
|
dem Aufhören |
| Akkusativ |
dejuvandum
|
das Aufhören |
| Ablativ |
dejuvando
|
durch das Aufhören |
| Vokativ |
dejuvande
|
Aufhören! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dejuvandus
|
dejuvanda
|
dejuvandum
|
| Genitiv |
dejuvandi
|
dejuvandae
|
dejuvandi
|
| Dativ |
dejuvando
|
dejuvandae
|
dejuvando
|
| Akkusativ |
dejuvandum
|
dejuvandam
|
dejuvandum
|
| Ablativ |
dejuvando
|
dejuvanda
|
dejuvando
|
| Vokativ |
dejuvande
|
dejuvanda
|
dejuvandum
|
Plural
| Nominativ |
dejuvandi
|
dejuvandae
|
dejuvanda
|
| Genitiv |
dejuvandorum
|
dejuvandarum
|
dejuvandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
dejuvandos
|
dejuvandas
|
dejuvanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
dejuvandi
|
dejuvandae
|
dejuvanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dejuvans
|
dejuvans
|
dejuvans
|
| Genitiv |
dejuvantis
|
dejuvantis
|
dejuvantis
|
| Dativ |
dejuvanti
|
dejuvanti
|
dejuvanti
|
| Akkusativ |
dejuvantem
|
dejuvantem
|
dejuvans
|
| Ablativ |
dejuvanti dejuvante
|
dejuvanti dejuvante
|
dejuvanti dejuvante
|
| Vokativ |
dejuvans
|
dejuvans
|
dejuvans
|
Plural
| Nominativ |
dejuvantes
|
dejuvantes
|
dejuvantia
|
| Genitiv |
dejuvantium dejuvantum
|
dejuvantium dejuvantum
|
dejuvantium dejuvantum
|
| Dativ |
dejuvantibus
|
dejuvantibus
|
dejuvantibus
|
| Akkusativ |
dejuvantes
|
dejuvantes
|
dejuvantia
|
| Ablativ |
dejuvantibus
|
dejuvantibus
|
dejuvantibus
|
| Vokativ |
dejuvantes
|
dejuvantes
|
dejuvantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dejuvatus
|
dejuvata
|
dejuvatum
|
| Genitiv |
dejuvati
|
dejuvatae
|
dejuvati
|
| Dativ |
dejuvato
|
dejuvatae
|
dejuvato
|
| Akkusativ |
dejuvatum
|
dejuvatam
|
dejuvatum
|
| Ablativ |
dejuvato
|
dejuvata
|
dejuvato
|
| Vokativ |
dejuvate
|
dejuvata
|
dejuvatum
|
Plural
| Nominativ |
dejuvati
|
dejuvatae
|
dejuvata
|
| Genitiv |
dejuvatorum
|
dejuvatarum
|
dejuvatorum
|
| Dativ |
dejuvatis
|
dejuvatis
|
dejuvatis
|
| Akkusativ |
dejuvatos
|
dejuvatas
|
dejuvata
|
| Ablativ |
dejuvatis
|
dejuvatis
|
dejuvatis
|
| Vokativ |
dejuvati
|
dejuvatae
|
dejuvata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dejuvaturus
|
dejuvatura
|
dejuvaturum
|
| Genitiv |
dejuvaturi
|
dejuvaturae
|
dejuvaturi
|
| Dativ |
dejuvaturo
|
dejuvaturae
|
dejuvaturo
|
| Akkusativ |
dejuvaturum
|
dejuvaturam
|
dejuvaturum
|
| Ablativ |
dejuvaturo
|
dejuvatura
|
dejuvaturo
|
| Vokativ |
dejuvature
|
dejuvatura
|
dejuvaturum
|
Plural
| Nominativ |
dejuvaturi
|
dejuvaturae
|
dejuvatura
|
| Genitiv |
dejuvaturorum
|
dejuvaturarum
|
dejuvaturorum
|
| Dativ |
dejuvaturis
|
dejuvaturis
|
dejuvaturis
|
| Akkusativ |
dejuvaturos
|
dejuvaturas
|
dejuvatura
|
| Ablativ |
dejuvaturis
|
dejuvaturis
|
dejuvaturis
|
| Vokativ |
dejuvaturi
|
dejuvaturae
|
dejuvatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
dejuvatum
|
dejuvatu
|