Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsito
|
ich beiße ab |
| 2. Person Singular |
demorsitas
|
du beißt ab |
| 3. Person Singular |
demorsitat
|
er/sie/es beißt ab |
| 1. Person Plural |
demorsitamus
|
wir beißen ab |
| 2. Person Plural |
demorsitatis
|
ihr beißt ab |
| 3. Person Plural |
demorsitant
|
sie beißen ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitor
|
ich werde abbissen |
| 2. Person Singular |
demorsitaris demorsitare
|
du wirst abbissen |
| 3. Person Singular |
demorsitatur
|
er/sie/es wird abbissen |
| 1. Person Plural |
demorsitamur
|
wir werden abbissen |
| 2. Person Plural |
demorsitamini
|
ihr werdet abbissen |
| 3. Person Plural |
demorsitantur
|
sie werden abbissen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitem
|
ich beiße ab |
| 2. Person Singular |
demorsites
|
du beißest ab |
| 3. Person Singular |
demorsitet
|
er/sie/es beiße ab |
| 1. Person Plural |
demorsitemus
|
wir beißen ab |
| 2. Person Plural |
demorsitetis
|
ihr beißet ab |
| 3. Person Plural |
demorsitent
|
sie beißen ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsiter
|
ich werde abbissen |
| 2. Person Singular |
demorsiteris demorsitere
|
du werdest abbissen |
| 3. Person Singular |
demorsitetur
|
er/sie/es werde abbissen |
| 1. Person Plural |
demorsitemur
|
wir werden abbissen |
| 2. Person Plural |
demorsitemini
|
ihr werdet abbissen |
| 3. Person Plural |
demorsitentur
|
sie werden abbissen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitabam
|
ich biß ab |
| 2. Person Singular |
demorsitabas
|
du bissest ab |
| 3. Person Singular |
demorsitabat
|
er/sie/es biß ab |
| 1. Person Plural |
demorsitabamus
|
wir bissen ab |
| 2. Person Plural |
demorsitabatis
|
ihr bisset ab |
| 3. Person Plural |
demorsitabant
|
sie bissen ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitabar
|
ich wurde abbissen |
| 2. Person Singular |
demorsitabaris demorsitabare
|
du wurdest abbissen |
| 3. Person Singular |
demorsitabatur
|
er/sie/es wurde abbissen |
| 1. Person Plural |
demorsitabamur
|
wir wurden abbissen |
| 2. Person Plural |
demorsitabamini
|
ihr wurdet abbissen |
| 3. Person Plural |
demorsitabantur
|
sie wurden abbissen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitarem
|
ich bisse ab |
| 2. Person Singular |
demorsitares
|
du bissest ab |
| 3. Person Singular |
demorsitaret
|
er/sie/es bisse ab |
| 1. Person Plural |
demorsitaremus
|
wir bissen ab |
| 2. Person Plural |
demorsitaretis
|
ihr bisset ab |
| 3. Person Plural |
demorsitarent
|
sie bissen ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitarer
|
ich würde abbissen |
| 2. Person Singular |
demorsitareris demorsitarere
|
du würdest abbissen |
| 3. Person Singular |
demorsitaretur
|
er/sie/es würde abbissen |
| 1. Person Plural |
demorsitaremur
|
wir würden abbissen |
| 2. Person Plural |
demorsitaremini
|
ihr würdet abbissen |
| 3. Person Plural |
demorsitarentur
|
sie würden abbissen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitabo
|
ich werde abbeißen |
| 2. Person Singular |
demorsitabis
|
du wirst abbeißen |
| 3. Person Singular |
demorsitabit
|
er/sie/es wird abbeißen |
| 1. Person Plural |
demorsitabimus
|
wir werden abbeißen |
| 2. Person Plural |
demorsitabitis
|
ihr werdet abbeißen |
| 3. Person Plural |
demorsitabunt
|
sie werden abbeißen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitabor
|
ich werde abbissen |
| 2. Person Singular |
demorsitaberis demorsitabere
|
du wirst abbissen |
| 3. Person Singular |
demorsitabitur
|
er/sie/es wird abbissen |
| 1. Person Plural |
demorsitabimur
|
wir werden abbissen |
| 2. Person Plural |
demorsitabimini
|
ihr werdet abbissen |
| 3. Person Plural |
demorsitabuntur
|
sie werden abbissen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitavi
|
ich habe abbissen |
| 2. Person Singular |
demorsitavisti
|
du hast abbissen |
| 3. Person Singular |
demorsitavit
|
er/sie/es hat abbissen |
| 1. Person Plural |
demorsitavimus
|
wir haben abbissen |
| 2. Person Plural |
demorsitavistis
|
ihr habt abbissen |
| 3. Person Plural |
demorsitaverunt demorsitavere
|
sie haben abbissen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitatus sum
|
ich bin abbissen worden |
| 2. Person Singular |
demorsitatus es
|
du bist abbissen worden |
| 3. Person Singular |
demorsitatus est
|
er/sie/es ist abbissen worden |
| 1. Person Plural |
demorsitati sumus
|
wir sind abbissen worden |
| 2. Person Plural |
demorsitati estis
|
ihr seid abbissen worden |
| 3. Person Plural |
demorsitati sunt
|
sie sind abbissen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitaverim
|
ich habe abbissen |
| 2. Person Singular |
demorsitaveris
|
du habest abbissen |
| 3. Person Singular |
demorsitaverit
|
er/sie/es habe abbissen |
| 1. Person Plural |
demorsitaverimus
|
wir haben abbissen |
| 2. Person Plural |
demorsitaveritis
|
ihr habet abbissen |
| 3. Person Plural |
demorsitaverint
|
sie haben abbissen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitatus sim
|
ich sei abbissen worden |
| 2. Person Singular |
demorsitatus sis
|
du seiest abbissen worden |
| 3. Person Singular |
demorsitatus sit
|
er/sie/es sei abbissen worden |
| 1. Person Plural |
demorsitati simus
|
wir seien abbissen worden |
| 2. Person Plural |
demorsitati sitis
|
ihr seiet abbissen worden |
| 3. Person Plural |
demorsitati sint
|
sie seien abbissen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitaveram
|
ich hatte abbissen |
| 2. Person Singular |
demorsitaveras
|
du hattest abbissen |
| 3. Person Singular |
demorsitaverat
|
er/sie/es hatte abbissen |
| 1. Person Plural |
demorsitaveramus
|
wir hatten abbissen |
| 2. Person Plural |
demorsitaveratis
|
ihr hattet abbissen |
| 3. Person Plural |
demorsitaverant
|
sie hatten abbissen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitatus eram
|
ich war abbissen worden |
| 2. Person Singular |
demorsitatus eras
|
du warst abbissen worden |
| 3. Person Singular |
demorsitatus erat
|
er/sie/es war abbissen worden |
| 1. Person Plural |
demorsitati eramus
|
wir waren abbissen worden |
| 2. Person Plural |
demorsitati eratis
|
ihr warst abbissen worden |
| 3. Person Plural |
demorsitati erant
|
sie waren abbissen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitavissem
|
ich hätte abbissen |
| 2. Person Singular |
demorsitavisses
|
du hättest abbissen |
| 3. Person Singular |
demorsitavisset
|
er/sie/es hätte abbissen |
| 1. Person Plural |
demorsitavissemus
|
wir hätten abbissen |
| 2. Person Plural |
demorsitavissetis
|
ihr hättet abbissen |
| 3. Person Plural |
demorsitavissent
|
sie hätten abbissen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitatus essem
|
ich wäre abbissen worden |
| 2. Person Singular |
demorsitatus esses
|
du wärest abbissen worden |
| 3. Person Singular |
demorsitatus esset
|
er/sie/es wäre abbissen worden |
| 1. Person Plural |
demorsitati essemus
|
wir wären abbissen worden |
| 2. Person Plural |
demorsitati essetis
|
ihr wäret abbissen worden |
| 3. Person Plural |
demorsitati essent
|
sie wären abbissen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitavero
|
ich werde abbissen haben |
| 2. Person Singular |
demorsitaveris
|
du wirst abbissen haben |
| 3. Person Singular |
demorsitaverit
|
er/sie/es wird abbissen haben |
| 1. Person Plural |
demorsitaverimus
|
wir werden abbissen haben |
| 2. Person Plural |
demorsitaveritis
|
ihr werdet abbissen haben |
| 3. Person Plural |
demorsitaverint
|
sie werden abbissen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitatus ero
|
ich werde abbissen worden sein |
| 2. Person Singular |
demorsitatus eris
|
du werdest abbissen worden sein |
| 3. Person Singular |
demorsitatus erit
|
er/sie/es werde abbissen worden sein |
| 1. Person Plural |
demorsitati erimus
|
wir werden abbissen worden sein |
| 2. Person Plural |
demorsitati eritis
|
ihr werdet abbissen worden sein |
| 3. Person Plural |
demorsitati erunt
|
sie werden abbissen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
demorsitare
|
abbeißen |
| Vorzeitigkeit |
demorsitavisse
|
abbissen haben |
| Nachzeitigkeit |
demorsitaturum esse
|
abbeißen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
demorsitari demorsitarier
|
abbissen werden |
| Vorzeitigkeit |
demorsitatum esse
|
abbissen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
demorsitatum iri
|
künftig abbissen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
demorsita
|
beiße ab! |
| 2. Person Plural |
demorsitate
|
beißt ab! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
demorsitato
|
| 3. Person Singular |
demorsitato
|
| 2. Person Plural |
demorsitatote
|
| 3. Person Plural |
demorsitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
demorsitare
|
das Abbeißen |
| Genitiv |
demorsitandi
|
des Abbeißens |
| Dativ |
demorsitando
|
dem Abbeißen |
| Akkusativ |
demorsitandum
|
das Abbeißen |
| Ablativ |
demorsitando
|
durch das Abbeißen |
| Vokativ |
demorsitande
|
Abbeißen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
demorsitandus
|
demorsitanda
|
demorsitandum
|
| Genitiv |
demorsitandi
|
demorsitandae
|
demorsitandi
|
| Dativ |
demorsitando
|
demorsitandae
|
demorsitando
|
| Akkusativ |
demorsitandum
|
demorsitandam
|
demorsitandum
|
| Ablativ |
demorsitando
|
demorsitanda
|
demorsitando
|
| Vokativ |
demorsitande
|
demorsitanda
|
demorsitandum
|
Plural
| Nominativ |
demorsitandi
|
demorsitandae
|
demorsitanda
|
| Genitiv |
demorsitandorum
|
demorsitandarum
|
demorsitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
demorsitandos
|
demorsitandas
|
demorsitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
demorsitandi
|
demorsitandae
|
demorsitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
demorsitans
|
demorsitans
|
demorsitans
|
| Genitiv |
demorsitantis
|
demorsitantis
|
demorsitantis
|
| Dativ |
demorsitanti
|
demorsitanti
|
demorsitanti
|
| Akkusativ |
demorsitantem
|
demorsitantem
|
demorsitans
|
| Ablativ |
demorsitanti demorsitante
|
demorsitanti demorsitante
|
demorsitanti demorsitante
|
| Vokativ |
demorsitans
|
demorsitans
|
demorsitans
|
Plural
| Nominativ |
demorsitantes
|
demorsitantes
|
demorsitantia
|
| Genitiv |
demorsitantium demorsitantum
|
demorsitantium demorsitantum
|
demorsitantium demorsitantum
|
| Dativ |
demorsitantibus
|
demorsitantibus
|
demorsitantibus
|
| Akkusativ |
demorsitantes
|
demorsitantes
|
demorsitantia
|
| Ablativ |
demorsitantibus
|
demorsitantibus
|
demorsitantibus
|
| Vokativ |
demorsitantes
|
demorsitantes
|
demorsitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
demorsitatus
|
demorsitata
|
demorsitatum
|
| Genitiv |
demorsitati
|
demorsitatae
|
demorsitati
|
| Dativ |
demorsitato
|
demorsitatae
|
demorsitato
|
| Akkusativ |
demorsitatum
|
demorsitatam
|
demorsitatum
|
| Ablativ |
demorsitato
|
demorsitata
|
demorsitato
|
| Vokativ |
demorsitate
|
demorsitata
|
demorsitatum
|
Plural
| Nominativ |
demorsitati
|
demorsitatae
|
demorsitata
|
| Genitiv |
demorsitatorum
|
demorsitatarum
|
demorsitatorum
|
| Dativ |
demorsitatis
|
demorsitatis
|
demorsitatis
|
| Akkusativ |
demorsitatos
|
demorsitatas
|
demorsitata
|
| Ablativ |
demorsitatis
|
demorsitatis
|
demorsitatis
|
| Vokativ |
demorsitati
|
demorsitatae
|
demorsitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
demorsitaturus
|
demorsitatura
|
demorsitaturum
|
| Genitiv |
demorsitaturi
|
demorsitaturae
|
demorsitaturi
|
| Dativ |
demorsitaturo
|
demorsitaturae
|
demorsitaturo
|
| Akkusativ |
demorsitaturum
|
demorsitaturam
|
demorsitaturum
|
| Ablativ |
demorsitaturo
|
demorsitatura
|
demorsitaturo
|
| Vokativ |
demorsitature
|
demorsitatura
|
demorsitaturum
|
Plural
| Nominativ |
demorsitaturi
|
demorsitaturae
|
demorsitatura
|
| Genitiv |
demorsitaturorum
|
demorsitaturarum
|
demorsitaturorum
|
| Dativ |
demorsitaturis
|
demorsitaturis
|
demorsitaturis
|
| Akkusativ |
demorsitaturos
|
demorsitaturas
|
demorsitatura
|
| Ablativ |
demorsitaturis
|
demorsitaturis
|
demorsitaturis
|
| Vokativ |
demorsitaturi
|
demorsitaturae
|
demorsitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
demorsitatum
|
demorsitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsito
|
ich knabbere an; knabbre an |
| 2. Person Singular |
demorsitas
|
du knabberst an |
| 3. Person Singular |
demorsitat
|
er/sie/es knabbert an |
| 1. Person Plural |
demorsitamus
|
wir knabbern an |
| 2. Person Plural |
demorsitatis
|
ihr knabbert an |
| 3. Person Plural |
demorsitant
|
sie knabbern an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitor
|
ich werde angeknabbert |
| 2. Person Singular |
demorsitaris demorsitare
|
du wirst angeknabbert |
| 3. Person Singular |
demorsitatur
|
er/sie/es wird angeknabbert |
| 1. Person Plural |
demorsitamur
|
wir werden angeknabbert |
| 2. Person Plural |
demorsitamini
|
ihr werdet angeknabbert |
| 3. Person Plural |
demorsitantur
|
sie werden angeknabbert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitem
|
ich knabbere an; knabbre an |
| 2. Person Singular |
demorsites
|
du knabberest an; knabbrest an |
| 3. Person Singular |
demorsitet
|
er/sie/es knabbere an; knabbre an |
| 1. Person Plural |
demorsitemus
|
wir knabberen an |
| 2. Person Plural |
demorsitetis
|
ihr knabberet an |
| 3. Person Plural |
demorsitent
|
sie knabberen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsiter
|
ich werde angeknabbert |
| 2. Person Singular |
demorsiteris demorsitere
|
du werdest angeknabbert |
| 3. Person Singular |
demorsitetur
|
er/sie/es werde angeknabbert |
| 1. Person Plural |
demorsitemur
|
wir werden angeknabbert |
| 2. Person Plural |
demorsitemini
|
ihr werdet angeknabbert |
| 3. Person Plural |
demorsitentur
|
sie werden angeknabbert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitabam
|
ich knabberte an |
| 2. Person Singular |
demorsitabas
|
du knabbertest an |
| 3. Person Singular |
demorsitabat
|
er/sie/es knabberte an |
| 1. Person Plural |
demorsitabamus
|
wir knabberten an |
| 2. Person Plural |
demorsitabatis
|
ihr knabbertet an |
| 3. Person Plural |
demorsitabant
|
sie knabberten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitabar
|
ich wurde angeknabbert |
| 2. Person Singular |
demorsitabaris demorsitabare
|
du wurdest angeknabbert |
| 3. Person Singular |
demorsitabatur
|
er/sie/es wurde angeknabbert |
| 1. Person Plural |
demorsitabamur
|
wir wurden angeknabbert |
| 2. Person Plural |
demorsitabamini
|
ihr wurdet angeknabbert |
| 3. Person Plural |
demorsitabantur
|
sie wurden angeknabbert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitarem
|
ich knabberte an |
| 2. Person Singular |
demorsitares
|
du knabbertest an |
| 3. Person Singular |
demorsitaret
|
er/sie/es knabberte an |
| 1. Person Plural |
demorsitaremus
|
wir knabberten an |
| 2. Person Plural |
demorsitaretis
|
ihr knabbertet an |
| 3. Person Plural |
demorsitarent
|
sie knabberten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitarer
|
ich würde angeknabbert |
| 2. Person Singular |
demorsitareris demorsitarere
|
du würdest angeknabbert |
| 3. Person Singular |
demorsitaretur
|
er/sie/es würde angeknabbert |
| 1. Person Plural |
demorsitaremur
|
wir würden angeknabbert |
| 2. Person Plural |
demorsitaremini
|
ihr würdet angeknabbert |
| 3. Person Plural |
demorsitarentur
|
sie würden angeknabbert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitabo
|
ich werde anknabbern |
| 2. Person Singular |
demorsitabis
|
du wirst anknabbern |
| 3. Person Singular |
demorsitabit
|
er/sie/es wird anknabbern |
| 1. Person Plural |
demorsitabimus
|
wir werden anknabbern |
| 2. Person Plural |
demorsitabitis
|
ihr werdet anknabbern |
| 3. Person Plural |
demorsitabunt
|
sie werden anknabbern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitabor
|
ich werde angeknabbert |
| 2. Person Singular |
demorsitaberis demorsitabere
|
du wirst angeknabbert |
| 3. Person Singular |
demorsitabitur
|
er/sie/es wird angeknabbert |
| 1. Person Plural |
demorsitabimur
|
wir werden angeknabbert |
| 2. Person Plural |
demorsitabimini
|
ihr werdet angeknabbert |
| 3. Person Plural |
demorsitabuntur
|
sie werden angeknabbert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitavi
|
ich habe angeknabbert |
| 2. Person Singular |
demorsitavisti
|
du hast angeknabbert |
| 3. Person Singular |
demorsitavit
|
er/sie/es hat angeknabbert |
| 1. Person Plural |
demorsitavimus
|
wir haben angeknabbert |
| 2. Person Plural |
demorsitavistis
|
ihr habt angeknabbert |
| 3. Person Plural |
demorsitaverunt demorsitavere
|
sie haben angeknabbert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitatus sum
|
ich bin angeknabbert worden |
| 2. Person Singular |
demorsitatus es
|
du bist angeknabbert worden |
| 3. Person Singular |
demorsitatus est
|
er/sie/es ist angeknabbert worden |
| 1. Person Plural |
demorsitati sumus
|
wir sind angeknabbert worden |
| 2. Person Plural |
demorsitati estis
|
ihr seid angeknabbert worden |
| 3. Person Plural |
demorsitati sunt
|
sie sind angeknabbert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitaverim
|
ich habe angeknabbert |
| 2. Person Singular |
demorsitaveris
|
du habest angeknabbert |
| 3. Person Singular |
demorsitaverit
|
er/sie/es habe angeknabbert |
| 1. Person Plural |
demorsitaverimus
|
wir haben angeknabbert |
| 2. Person Plural |
demorsitaveritis
|
ihr habet angeknabbert |
| 3. Person Plural |
demorsitaverint
|
sie haben angeknabbert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitatus sim
|
ich sei angeknabbert worden |
| 2. Person Singular |
demorsitatus sis
|
du seiest angeknabbert worden |
| 3. Person Singular |
demorsitatus sit
|
er/sie/es sei angeknabbert worden |
| 1. Person Plural |
demorsitati simus
|
wir seien angeknabbert worden |
| 2. Person Plural |
demorsitati sitis
|
ihr seiet angeknabbert worden |
| 3. Person Plural |
demorsitati sint
|
sie seien angeknabbert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitaveram
|
ich hatte angeknabbert |
| 2. Person Singular |
demorsitaveras
|
du hattest angeknabbert |
| 3. Person Singular |
demorsitaverat
|
er/sie/es hatte angeknabbert |
| 1. Person Plural |
demorsitaveramus
|
wir hatten angeknabbert |
| 2. Person Plural |
demorsitaveratis
|
ihr hattet angeknabbert |
| 3. Person Plural |
demorsitaverant
|
sie hatten angeknabbert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitatus eram
|
ich war angeknabbert worden |
| 2. Person Singular |
demorsitatus eras
|
du warst angeknabbert worden |
| 3. Person Singular |
demorsitatus erat
|
er/sie/es war angeknabbert worden |
| 1. Person Plural |
demorsitati eramus
|
wir waren angeknabbert worden |
| 2. Person Plural |
demorsitati eratis
|
ihr warst angeknabbert worden |
| 3. Person Plural |
demorsitati erant
|
sie waren angeknabbert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitavissem
|
ich hätte angeknabbert |
| 2. Person Singular |
demorsitavisses
|
du hättest angeknabbert |
| 3. Person Singular |
demorsitavisset
|
er/sie/es hätte angeknabbert |
| 1. Person Plural |
demorsitavissemus
|
wir hätten angeknabbert |
| 2. Person Plural |
demorsitavissetis
|
ihr hättet angeknabbert |
| 3. Person Plural |
demorsitavissent
|
sie hätten angeknabbert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitatus essem
|
ich wäre angeknabbert worden |
| 2. Person Singular |
demorsitatus esses
|
du wärest angeknabbert worden |
| 3. Person Singular |
demorsitatus esset
|
er/sie/es wäre angeknabbert worden |
| 1. Person Plural |
demorsitati essemus
|
wir wären angeknabbert worden |
| 2. Person Plural |
demorsitati essetis
|
ihr wäret angeknabbert worden |
| 3. Person Plural |
demorsitati essent
|
sie wären angeknabbert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitavero
|
ich werde angeknabbert haben |
| 2. Person Singular |
demorsitaveris
|
du wirst angeknabbert haben |
| 3. Person Singular |
demorsitaverit
|
er/sie/es wird angeknabbert haben |
| 1. Person Plural |
demorsitaverimus
|
wir werden angeknabbert haben |
| 2. Person Plural |
demorsitaveritis
|
ihr werdet angeknabbert haben |
| 3. Person Plural |
demorsitaverint
|
sie werden angeknabbert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
demorsitatus ero
|
ich werde angeknabbert worden sein |
| 2. Person Singular |
demorsitatus eris
|
du werdest angeknabbert worden sein |
| 3. Person Singular |
demorsitatus erit
|
er/sie/es werde angeknabbert worden sein |
| 1. Person Plural |
demorsitati erimus
|
wir werden angeknabbert worden sein |
| 2. Person Plural |
demorsitati eritis
|
ihr werdet angeknabbert worden sein |
| 3. Person Plural |
demorsitati erunt
|
sie werden angeknabbert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
demorsitare
|
anknabbern |
| Vorzeitigkeit |
demorsitavisse
|
angeknabbert haben |
| Nachzeitigkeit |
demorsitaturum esse
|
anknabbern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
demorsitari demorsitarier
|
angeknabbert werden |
| Vorzeitigkeit |
demorsitatum esse
|
angeknabbert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
demorsitatum iri
|
künftig angeknabbert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
demorsita
|
knabbere an; knabbre an! |
| 2. Person Plural |
demorsitate
|
knabbert an! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
demorsitato
|
| 3. Person Singular |
demorsitato
|
| 2. Person Plural |
demorsitatote
|
| 3. Person Plural |
demorsitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
demorsitare
|
das Anknabbern |
| Genitiv |
demorsitandi
|
des Anknabbernes |
| Dativ |
demorsitando
|
dem Anknabbern |
| Akkusativ |
demorsitandum
|
das Anknabbern |
| Ablativ |
demorsitando
|
durch das Anknabbern |
| Vokativ |
demorsitande
|
Anknabbern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
demorsitandus
|
demorsitanda
|
demorsitandum
|
| Genitiv |
demorsitandi
|
demorsitandae
|
demorsitandi
|
| Dativ |
demorsitando
|
demorsitandae
|
demorsitando
|
| Akkusativ |
demorsitandum
|
demorsitandam
|
demorsitandum
|
| Ablativ |
demorsitando
|
demorsitanda
|
demorsitando
|
| Vokativ |
demorsitande
|
demorsitanda
|
demorsitandum
|
Plural
| Nominativ |
demorsitandi
|
demorsitandae
|
demorsitanda
|
| Genitiv |
demorsitandorum
|
demorsitandarum
|
demorsitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
demorsitandos
|
demorsitandas
|
demorsitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
demorsitandi
|
demorsitandae
|
demorsitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
demorsitans
|
demorsitans
|
demorsitans
|
| Genitiv |
demorsitantis
|
demorsitantis
|
demorsitantis
|
| Dativ |
demorsitanti
|
demorsitanti
|
demorsitanti
|
| Akkusativ |
demorsitantem
|
demorsitantem
|
demorsitans
|
| Ablativ |
demorsitanti demorsitante
|
demorsitanti demorsitante
|
demorsitanti demorsitante
|
| Vokativ |
demorsitans
|
demorsitans
|
demorsitans
|
Plural
| Nominativ |
demorsitantes
|
demorsitantes
|
demorsitantia
|
| Genitiv |
demorsitantium demorsitantum
|
demorsitantium demorsitantum
|
demorsitantium demorsitantum
|
| Dativ |
demorsitantibus
|
demorsitantibus
|
demorsitantibus
|
| Akkusativ |
demorsitantes
|
demorsitantes
|
demorsitantia
|
| Ablativ |
demorsitantibus
|
demorsitantibus
|
demorsitantibus
|
| Vokativ |
demorsitantes
|
demorsitantes
|
demorsitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
demorsitatus
|
demorsitata
|
demorsitatum
|
| Genitiv |
demorsitati
|
demorsitatae
|
demorsitati
|
| Dativ |
demorsitato
|
demorsitatae
|
demorsitato
|
| Akkusativ |
demorsitatum
|
demorsitatam
|
demorsitatum
|
| Ablativ |
demorsitato
|
demorsitata
|
demorsitato
|
| Vokativ |
demorsitate
|
demorsitata
|
demorsitatum
|
Plural
| Nominativ |
demorsitati
|
demorsitatae
|
demorsitata
|
| Genitiv |
demorsitatorum
|
demorsitatarum
|
demorsitatorum
|
| Dativ |
demorsitatis
|
demorsitatis
|
demorsitatis
|
| Akkusativ |
demorsitatos
|
demorsitatas
|
demorsitata
|
| Ablativ |
demorsitatis
|
demorsitatis
|
demorsitatis
|
| Vokativ |
demorsitati
|
demorsitatae
|
demorsitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
demorsitaturus
|
demorsitatura
|
demorsitaturum
|
| Genitiv |
demorsitaturi
|
demorsitaturae
|
demorsitaturi
|
| Dativ |
demorsitaturo
|
demorsitaturae
|
demorsitaturo
|
| Akkusativ |
demorsitaturum
|
demorsitaturam
|
demorsitaturum
|
| Ablativ |
demorsitaturo
|
demorsitatura
|
demorsitaturo
|
| Vokativ |
demorsitature
|
demorsitatura
|
demorsitaturum
|
Plural
| Nominativ |
demorsitaturi
|
demorsitaturae
|
demorsitatura
|
| Genitiv |
demorsitaturorum
|
demorsitaturarum
|
demorsitaturorum
|
| Dativ |
demorsitaturis
|
demorsitaturis
|
demorsitaturis
|
| Akkusativ |
demorsitaturos
|
demorsitaturas
|
demorsitatura
|
| Ablativ |
demorsitaturis
|
demorsitaturis
|
demorsitaturis
|
| Vokativ |
demorsitaturi
|
demorsitaturae
|
demorsitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
demorsitatum
|
demorsitatu
|