Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntio
|
ich melde |
| 2. Person Singular |
denuntias
|
du meldest |
| 3. Person Singular |
denuntiat
|
er/sie/es meldet |
| 1. Person Plural |
denuntiamus
|
wir melden |
| 2. Person Plural |
denuntiatis
|
ihr meldet |
| 3. Person Plural |
denuntiant
|
sie melden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntior
|
ich werde gemeldet |
| 2. Person Singular |
denuntiaris denuntiare
|
du wirst gemeldet |
| 3. Person Singular |
denuntiatur
|
er/sie/es wird gemeldet |
| 1. Person Plural |
denuntiamur
|
wir werden gemeldet |
| 2. Person Plural |
denuntiamini
|
ihr werdet gemeldet |
| 3. Person Plural |
denuntiantur
|
sie werden gemeldet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiem
|
ich melde |
| 2. Person Singular |
denunties
|
du meldest |
| 3. Person Singular |
denuntiet
|
er/sie/es melde |
| 1. Person Plural |
denuntiemus
|
wir melden |
| 2. Person Plural |
denuntietis
|
ihr meldet |
| 3. Person Plural |
denuntient
|
sie melden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntier
|
ich werde gemeldet |
| 2. Person Singular |
denuntieris denuntiere
|
du werdest gemeldet |
| 3. Person Singular |
denuntietur
|
er/sie/es werde gemeldet |
| 1. Person Plural |
denuntiemur
|
wir werden gemeldet |
| 2. Person Plural |
denuntiemini
|
ihr werdet gemeldet |
| 3. Person Plural |
denuntientur
|
sie werden gemeldet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiabam
|
ich meldete |
| 2. Person Singular |
denuntiabas
|
du meldetest |
| 3. Person Singular |
denuntiabat
|
er/sie/es meldete |
| 1. Person Plural |
denuntiabamus
|
wir meldeten |
| 2. Person Plural |
denuntiabatis
|
ihr meldetet |
| 3. Person Plural |
denuntiabant
|
sie meldeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiabar
|
ich wurde gemeldet |
| 2. Person Singular |
denuntiabaris denuntiabare
|
du wurdest gemeldet |
| 3. Person Singular |
denuntiabatur
|
er/sie/es wurde gemeldet |
| 1. Person Plural |
denuntiabamur
|
wir wurden gemeldet |
| 2. Person Plural |
denuntiabamini
|
ihr wurdet gemeldet |
| 3. Person Plural |
denuntiabantur
|
sie wurden gemeldet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiarem
|
ich meldete |
| 2. Person Singular |
denuntiares
|
du meldetest |
| 3. Person Singular |
denuntiaret
|
er/sie/es meldete |
| 1. Person Plural |
denuntiaremus
|
wir meldeten |
| 2. Person Plural |
denuntiaretis
|
ihr meldetet |
| 3. Person Plural |
denuntiarent
|
sie meldeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiarer
|
ich würde gemeldet |
| 2. Person Singular |
denuntiareris denuntiarere
|
du würdest gemeldet |
| 3. Person Singular |
denuntiaretur
|
er/sie/es würde gemeldet |
| 1. Person Plural |
denuntiaremur
|
wir würden gemeldet |
| 2. Person Plural |
denuntiaremini
|
ihr würdet gemeldet |
| 3. Person Plural |
denuntiarentur
|
sie würden gemeldet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiabo
|
ich werde melden |
| 2. Person Singular |
denuntiabis
|
du wirst melden |
| 3. Person Singular |
denuntiabit
|
er/sie/es wird melden |
| 1. Person Plural |
denuntiabimus
|
wir werden melden |
| 2. Person Plural |
denuntiabitis
|
ihr werdet melden |
| 3. Person Plural |
denuntiabunt
|
sie werden melden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiabor
|
ich werde gemeldet |
| 2. Person Singular |
denuntiaberis denuntiabere
|
du wirst gemeldet |
| 3. Person Singular |
denuntiabitur
|
er/sie/es wird gemeldet |
| 1. Person Plural |
denuntiabimur
|
wir werden gemeldet |
| 2. Person Plural |
denuntiabimini
|
ihr werdet gemeldet |
| 3. Person Plural |
denuntiabuntur
|
sie werden gemeldet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiavi
|
ich habe gemeldet |
| 2. Person Singular |
denuntiavisti
|
du hast gemeldet |
| 3. Person Singular |
denuntiavit
|
er/sie/es hat gemeldet |
| 1. Person Plural |
denuntiavimus
|
wir haben gemeldet |
| 2. Person Plural |
denuntiavistis
|
ihr habt gemeldet |
| 3. Person Plural |
denuntiaverunt denuntiavere
|
sie haben gemeldet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiatus sum
|
ich bin gemeldet worden |
| 2. Person Singular |
denuntiatus es
|
du bist gemeldet worden |
| 3. Person Singular |
denuntiatus est
|
er/sie/es ist gemeldet worden |
| 1. Person Plural |
denuntiati sumus
|
wir sind gemeldet worden |
| 2. Person Plural |
denuntiati estis
|
ihr seid gemeldet worden |
| 3. Person Plural |
denuntiati sunt
|
sie sind gemeldet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiaverim
|
ich habe gemeldet |
| 2. Person Singular |
denuntiaveris
|
du habest gemeldet |
| 3. Person Singular |
denuntiaverit
|
er/sie/es habe gemeldet |
| 1. Person Plural |
denuntiaverimus
|
wir haben gemeldet |
| 2. Person Plural |
denuntiaveritis
|
ihr habet gemeldet |
| 3. Person Plural |
denuntiaverint
|
sie haben gemeldet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiatus sim
|
ich sei gemeldet worden |
| 2. Person Singular |
denuntiatus sis
|
du seiest gemeldet worden |
| 3. Person Singular |
denuntiatus sit
|
er/sie/es sei gemeldet worden |
| 1. Person Plural |
denuntiati simus
|
wir seien gemeldet worden |
| 2. Person Plural |
denuntiati sitis
|
ihr seiet gemeldet worden |
| 3. Person Plural |
denuntiati sint
|
sie seien gemeldet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiaveram
|
ich hatte gemeldet |
| 2. Person Singular |
denuntiaveras
|
du hattest gemeldet |
| 3. Person Singular |
denuntiaverat
|
er/sie/es hatte gemeldet |
| 1. Person Plural |
denuntiaveramus
|
wir hatten gemeldet |
| 2. Person Plural |
denuntiaveratis
|
ihr hattet gemeldet |
| 3. Person Plural |
denuntiaverant
|
sie hatten gemeldet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiatus eram
|
ich war gemeldet worden |
| 2. Person Singular |
denuntiatus eras
|
du warst gemeldet worden |
| 3. Person Singular |
denuntiatus erat
|
er/sie/es war gemeldet worden |
| 1. Person Plural |
denuntiati eramus
|
wir waren gemeldet worden |
| 2. Person Plural |
denuntiati eratis
|
ihr warst gemeldet worden |
| 3. Person Plural |
denuntiati erant
|
sie waren gemeldet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiavissem
|
ich hätte gemeldet |
| 2. Person Singular |
denuntiavisses
|
du hättest gemeldet |
| 3. Person Singular |
denuntiavisset
|
er/sie/es hätte gemeldet |
| 1. Person Plural |
denuntiavissemus
|
wir hätten gemeldet |
| 2. Person Plural |
denuntiavissetis
|
ihr hättet gemeldet |
| 3. Person Plural |
denuntiavissent
|
sie hätten gemeldet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiatus essem
|
ich wäre gemeldet worden |
| 2. Person Singular |
denuntiatus esses
|
du wärest gemeldet worden |
| 3. Person Singular |
denuntiatus esset
|
er/sie/es wäre gemeldet worden |
| 1. Person Plural |
denuntiati essemus
|
wir wären gemeldet worden |
| 2. Person Plural |
denuntiati essetis
|
ihr wäret gemeldet worden |
| 3. Person Plural |
denuntiati essent
|
sie wären gemeldet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiavero
|
ich werde gemeldet haben |
| 2. Person Singular |
denuntiaveris
|
du wirst gemeldet haben |
| 3. Person Singular |
denuntiaverit
|
er/sie/es wird gemeldet haben |
| 1. Person Plural |
denuntiaverimus
|
wir werden gemeldet haben |
| 2. Person Plural |
denuntiaveritis
|
ihr werdet gemeldet haben |
| 3. Person Plural |
denuntiaverint
|
sie werden gemeldet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiatus ero
|
ich werde gemeldet worden sein |
| 2. Person Singular |
denuntiatus eris
|
du werdest gemeldet worden sein |
| 3. Person Singular |
denuntiatus erit
|
er/sie/es werde gemeldet worden sein |
| 1. Person Plural |
denuntiati erimus
|
wir werden gemeldet worden sein |
| 2. Person Plural |
denuntiati eritis
|
ihr werdet gemeldet worden sein |
| 3. Person Plural |
denuntiati erunt
|
sie werden gemeldet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
denuntiare
|
melden |
| Vorzeitigkeit |
denuntiavisse
|
gemeldet haben |
| Nachzeitigkeit |
denuntiaturum esse
|
melden werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
denuntiari denuntiarier
|
gemeldet werden |
| Vorzeitigkeit |
denuntiatum esse
|
gemeldet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
denuntiatum iri
|
künftig gemeldet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
denuntia
|
melde! |
| 2. Person Plural |
denuntiate
|
meldet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
denuntiato
|
| 3. Person Singular |
denuntiato
|
| 2. Person Plural |
denuntiatote
|
| 3. Person Plural |
denuntianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
denuntiare
|
das Melden |
| Genitiv |
denuntiandi
|
des Meldens |
| Dativ |
denuntiando
|
dem Melden |
| Akkusativ |
denuntiandum
|
das Melden |
| Ablativ |
denuntiando
|
durch das Melden |
| Vokativ |
denuntiande
|
Melden! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
denuntiandus
|
denuntianda
|
denuntiandum
|
| Genitiv |
denuntiandi
|
denuntiandae
|
denuntiandi
|
| Dativ |
denuntiando
|
denuntiandae
|
denuntiando
|
| Akkusativ |
denuntiandum
|
denuntiandam
|
denuntiandum
|
| Ablativ |
denuntiando
|
denuntianda
|
denuntiando
|
| Vokativ |
denuntiande
|
denuntianda
|
denuntiandum
|
Plural
| Nominativ |
denuntiandi
|
denuntiandae
|
denuntianda
|
| Genitiv |
denuntiandorum
|
denuntiandarum
|
denuntiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
denuntiandos
|
denuntiandas
|
denuntianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
denuntiandi
|
denuntiandae
|
denuntianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
denuntians
|
denuntians
|
denuntians
|
| Genitiv |
denuntiantis
|
denuntiantis
|
denuntiantis
|
| Dativ |
denuntianti
|
denuntianti
|
denuntianti
|
| Akkusativ |
denuntiantem
|
denuntiantem
|
denuntians
|
| Ablativ |
denuntianti denuntiante
|
denuntianti denuntiante
|
denuntianti denuntiante
|
| Vokativ |
denuntians
|
denuntians
|
denuntians
|
Plural
| Nominativ |
denuntiantes
|
denuntiantes
|
denuntiantia
|
| Genitiv |
denuntiantium denuntiantum
|
denuntiantium denuntiantum
|
denuntiantium denuntiantum
|
| Dativ |
denuntiantibus
|
denuntiantibus
|
denuntiantibus
|
| Akkusativ |
denuntiantes
|
denuntiantes
|
denuntiantia
|
| Ablativ |
denuntiantibus
|
denuntiantibus
|
denuntiantibus
|
| Vokativ |
denuntiantes
|
denuntiantes
|
denuntiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
denuntiatus
|
denuntiata
|
denuntiatum
|
| Genitiv |
denuntiati
|
denuntiatae
|
denuntiati
|
| Dativ |
denuntiato
|
denuntiatae
|
denuntiato
|
| Akkusativ |
denuntiatum
|
denuntiatam
|
denuntiatum
|
| Ablativ |
denuntiato
|
denuntiata
|
denuntiato
|
| Vokativ |
denuntiate
|
denuntiata
|
denuntiatum
|
Plural
| Nominativ |
denuntiati
|
denuntiatae
|
denuntiata
|
| Genitiv |
denuntiatorum
|
denuntiatarum
|
denuntiatorum
|
| Dativ |
denuntiatis
|
denuntiatis
|
denuntiatis
|
| Akkusativ |
denuntiatos
|
denuntiatas
|
denuntiata
|
| Ablativ |
denuntiatis
|
denuntiatis
|
denuntiatis
|
| Vokativ |
denuntiati
|
denuntiatae
|
denuntiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
denuntiaturus
|
denuntiatura
|
denuntiaturum
|
| Genitiv |
denuntiaturi
|
denuntiaturae
|
denuntiaturi
|
| Dativ |
denuntiaturo
|
denuntiaturae
|
denuntiaturo
|
| Akkusativ |
denuntiaturum
|
denuntiaturam
|
denuntiaturum
|
| Ablativ |
denuntiaturo
|
denuntiatura
|
denuntiaturo
|
| Vokativ |
denuntiature
|
denuntiatura
|
denuntiaturum
|
Plural
| Nominativ |
denuntiaturi
|
denuntiaturae
|
denuntiatura
|
| Genitiv |
denuntiaturorum
|
denuntiaturarum
|
denuntiaturorum
|
| Dativ |
denuntiaturis
|
denuntiaturis
|
denuntiaturis
|
| Akkusativ |
denuntiaturos
|
denuntiaturas
|
denuntiatura
|
| Ablativ |
denuntiaturis
|
denuntiaturis
|
denuntiaturis
|
| Vokativ |
denuntiaturi
|
denuntiaturae
|
denuntiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
denuntiatum
|
denuntiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntio
|
ich denunziere |
| 2. Person Singular |
denuntias
|
du denunzierst |
| 3. Person Singular |
denuntiat
|
er/sie/es denunziert |
| 1. Person Plural |
denuntiamus
|
wir denunzieren |
| 2. Person Plural |
denuntiatis
|
ihr denunziert |
| 3. Person Plural |
denuntiant
|
sie denunzieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntior
|
ich werde denunziert |
| 2. Person Singular |
denuntiaris denuntiare
|
du wirst denunziert |
| 3. Person Singular |
denuntiatur
|
er/sie/es wird denunziert |
| 1. Person Plural |
denuntiamur
|
wir werden denunziert |
| 2. Person Plural |
denuntiamini
|
ihr werdet denunziert |
| 3. Person Plural |
denuntiantur
|
sie werden denunziert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiem
|
ich denunziere |
| 2. Person Singular |
denunties
|
du denunzierest |
| 3. Person Singular |
denuntiet
|
er/sie/es denunziere |
| 1. Person Plural |
denuntiemus
|
wir denunzieren |
| 2. Person Plural |
denuntietis
|
ihr denunzieret |
| 3. Person Plural |
denuntient
|
sie denunzieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntier
|
ich werde denunziert |
| 2. Person Singular |
denuntieris denuntiere
|
du werdest denunziert |
| 3. Person Singular |
denuntietur
|
er/sie/es werde denunziert |
| 1. Person Plural |
denuntiemur
|
wir werden denunziert |
| 2. Person Plural |
denuntiemini
|
ihr werdet denunziert |
| 3. Person Plural |
denuntientur
|
sie werden denunziert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiabam
|
ich denunzierte |
| 2. Person Singular |
denuntiabas
|
du denunziertest |
| 3. Person Singular |
denuntiabat
|
er/sie/es denunzierte |
| 1. Person Plural |
denuntiabamus
|
wir denunzierten |
| 2. Person Plural |
denuntiabatis
|
ihr denunziertet |
| 3. Person Plural |
denuntiabant
|
sie denunzierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiabar
|
ich wurde denunziert |
| 2. Person Singular |
denuntiabaris denuntiabare
|
du wurdest denunziert |
| 3. Person Singular |
denuntiabatur
|
er/sie/es wurde denunziert |
| 1. Person Plural |
denuntiabamur
|
wir wurden denunziert |
| 2. Person Plural |
denuntiabamini
|
ihr wurdet denunziert |
| 3. Person Plural |
denuntiabantur
|
sie wurden denunziert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiarem
|
ich denunzierte |
| 2. Person Singular |
denuntiares
|
du denunziertest |
| 3. Person Singular |
denuntiaret
|
er/sie/es denunzierte |
| 1. Person Plural |
denuntiaremus
|
wir denunzierten |
| 2. Person Plural |
denuntiaretis
|
ihr denunziertet |
| 3. Person Plural |
denuntiarent
|
sie denunzierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiarer
|
ich würde denunziert |
| 2. Person Singular |
denuntiareris denuntiarere
|
du würdest denunziert |
| 3. Person Singular |
denuntiaretur
|
er/sie/es würde denunziert |
| 1. Person Plural |
denuntiaremur
|
wir würden denunziert |
| 2. Person Plural |
denuntiaremini
|
ihr würdet denunziert |
| 3. Person Plural |
denuntiarentur
|
sie würden denunziert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiabo
|
ich werde denunzieren |
| 2. Person Singular |
denuntiabis
|
du wirst denunzieren |
| 3. Person Singular |
denuntiabit
|
er/sie/es wird denunzieren |
| 1. Person Plural |
denuntiabimus
|
wir werden denunzieren |
| 2. Person Plural |
denuntiabitis
|
ihr werdet denunzieren |
| 3. Person Plural |
denuntiabunt
|
sie werden denunzieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiabor
|
ich werde denunziert |
| 2. Person Singular |
denuntiaberis denuntiabere
|
du wirst denunziert |
| 3. Person Singular |
denuntiabitur
|
er/sie/es wird denunziert |
| 1. Person Plural |
denuntiabimur
|
wir werden denunziert |
| 2. Person Plural |
denuntiabimini
|
ihr werdet denunziert |
| 3. Person Plural |
denuntiabuntur
|
sie werden denunziert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiavi
|
ich habe denunziert |
| 2. Person Singular |
denuntiavisti
|
du hast denunziert |
| 3. Person Singular |
denuntiavit
|
er/sie/es hat denunziert |
| 1. Person Plural |
denuntiavimus
|
wir haben denunziert |
| 2. Person Plural |
denuntiavistis
|
ihr habt denunziert |
| 3. Person Plural |
denuntiaverunt denuntiavere
|
sie haben denunziert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiatus sum
|
ich bin denunziert worden |
| 2. Person Singular |
denuntiatus es
|
du bist denunziert worden |
| 3. Person Singular |
denuntiatus est
|
er/sie/es ist denunziert worden |
| 1. Person Plural |
denuntiati sumus
|
wir sind denunziert worden |
| 2. Person Plural |
denuntiati estis
|
ihr seid denunziert worden |
| 3. Person Plural |
denuntiati sunt
|
sie sind denunziert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiaverim
|
ich habe denunziert |
| 2. Person Singular |
denuntiaveris
|
du habest denunziert |
| 3. Person Singular |
denuntiaverit
|
er/sie/es habe denunziert |
| 1. Person Plural |
denuntiaverimus
|
wir haben denunziert |
| 2. Person Plural |
denuntiaveritis
|
ihr habet denunziert |
| 3. Person Plural |
denuntiaverint
|
sie haben denunziert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiatus sim
|
ich sei denunziert worden |
| 2. Person Singular |
denuntiatus sis
|
du seiest denunziert worden |
| 3. Person Singular |
denuntiatus sit
|
er/sie/es sei denunziert worden |
| 1. Person Plural |
denuntiati simus
|
wir seien denunziert worden |
| 2. Person Plural |
denuntiati sitis
|
ihr seiet denunziert worden |
| 3. Person Plural |
denuntiati sint
|
sie seien denunziert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiaveram
|
ich hatte denunziert |
| 2. Person Singular |
denuntiaveras
|
du hattest denunziert |
| 3. Person Singular |
denuntiaverat
|
er/sie/es hatte denunziert |
| 1. Person Plural |
denuntiaveramus
|
wir hatten denunziert |
| 2. Person Plural |
denuntiaveratis
|
ihr hattet denunziert |
| 3. Person Plural |
denuntiaverant
|
sie hatten denunziert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiatus eram
|
ich war denunziert worden |
| 2. Person Singular |
denuntiatus eras
|
du warst denunziert worden |
| 3. Person Singular |
denuntiatus erat
|
er/sie/es war denunziert worden |
| 1. Person Plural |
denuntiati eramus
|
wir waren denunziert worden |
| 2. Person Plural |
denuntiati eratis
|
ihr warst denunziert worden |
| 3. Person Plural |
denuntiati erant
|
sie waren denunziert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiavissem
|
ich hätte denunziert |
| 2. Person Singular |
denuntiavisses
|
du hättest denunziert |
| 3. Person Singular |
denuntiavisset
|
er/sie/es hätte denunziert |
| 1. Person Plural |
denuntiavissemus
|
wir hätten denunziert |
| 2. Person Plural |
denuntiavissetis
|
ihr hättet denunziert |
| 3. Person Plural |
denuntiavissent
|
sie hätten denunziert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiatus essem
|
ich wäre denunziert worden |
| 2. Person Singular |
denuntiatus esses
|
du wärest denunziert worden |
| 3. Person Singular |
denuntiatus esset
|
er/sie/es wäre denunziert worden |
| 1. Person Plural |
denuntiati essemus
|
wir wären denunziert worden |
| 2. Person Plural |
denuntiati essetis
|
ihr wäret denunziert worden |
| 3. Person Plural |
denuntiati essent
|
sie wären denunziert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiavero
|
ich werde denunziert haben |
| 2. Person Singular |
denuntiaveris
|
du wirst denunziert haben |
| 3. Person Singular |
denuntiaverit
|
er/sie/es wird denunziert haben |
| 1. Person Plural |
denuntiaverimus
|
wir werden denunziert haben |
| 2. Person Plural |
denuntiaveritis
|
ihr werdet denunziert haben |
| 3. Person Plural |
denuntiaverint
|
sie werden denunziert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiatus ero
|
ich werde denunziert worden sein |
| 2. Person Singular |
denuntiatus eris
|
du werdest denunziert worden sein |
| 3. Person Singular |
denuntiatus erit
|
er/sie/es werde denunziert worden sein |
| 1. Person Plural |
denuntiati erimus
|
wir werden denunziert worden sein |
| 2. Person Plural |
denuntiati eritis
|
ihr werdet denunziert worden sein |
| 3. Person Plural |
denuntiati erunt
|
sie werden denunziert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
denuntiare
|
denunzieren |
| Vorzeitigkeit |
denuntiavisse
|
denunziert haben |
| Nachzeitigkeit |
denuntiaturum esse
|
denunzieren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
denuntiari denuntiarier
|
denunziert werden |
| Vorzeitigkeit |
denuntiatum esse
|
denunziert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
denuntiatum iri
|
künftig denunziert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
denuntia
|
denunziere! |
| 2. Person Plural |
denuntiate
|
denunziert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
denuntiato
|
| 3. Person Singular |
denuntiato
|
| 2. Person Plural |
denuntiatote
|
| 3. Person Plural |
denuntianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
denuntiare
|
das Denunzieren |
| Genitiv |
denuntiandi
|
des Denunzierens |
| Dativ |
denuntiando
|
dem Denunzieren |
| Akkusativ |
denuntiandum
|
das Denunzieren |
| Ablativ |
denuntiando
|
durch das Denunzieren |
| Vokativ |
denuntiande
|
Denunzieren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
denuntiandus
|
denuntianda
|
denuntiandum
|
| Genitiv |
denuntiandi
|
denuntiandae
|
denuntiandi
|
| Dativ |
denuntiando
|
denuntiandae
|
denuntiando
|
| Akkusativ |
denuntiandum
|
denuntiandam
|
denuntiandum
|
| Ablativ |
denuntiando
|
denuntianda
|
denuntiando
|
| Vokativ |
denuntiande
|
denuntianda
|
denuntiandum
|
Plural
| Nominativ |
denuntiandi
|
denuntiandae
|
denuntianda
|
| Genitiv |
denuntiandorum
|
denuntiandarum
|
denuntiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
denuntiandos
|
denuntiandas
|
denuntianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
denuntiandi
|
denuntiandae
|
denuntianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
denuntians
|
denuntians
|
denuntians
|
| Genitiv |
denuntiantis
|
denuntiantis
|
denuntiantis
|
| Dativ |
denuntianti
|
denuntianti
|
denuntianti
|
| Akkusativ |
denuntiantem
|
denuntiantem
|
denuntians
|
| Ablativ |
denuntianti denuntiante
|
denuntianti denuntiante
|
denuntianti denuntiante
|
| Vokativ |
denuntians
|
denuntians
|
denuntians
|
Plural
| Nominativ |
denuntiantes
|
denuntiantes
|
denuntiantia
|
| Genitiv |
denuntiantium denuntiantum
|
denuntiantium denuntiantum
|
denuntiantium denuntiantum
|
| Dativ |
denuntiantibus
|
denuntiantibus
|
denuntiantibus
|
| Akkusativ |
denuntiantes
|
denuntiantes
|
denuntiantia
|
| Ablativ |
denuntiantibus
|
denuntiantibus
|
denuntiantibus
|
| Vokativ |
denuntiantes
|
denuntiantes
|
denuntiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
denuntiatus
|
denuntiata
|
denuntiatum
|
| Genitiv |
denuntiati
|
denuntiatae
|
denuntiati
|
| Dativ |
denuntiato
|
denuntiatae
|
denuntiato
|
| Akkusativ |
denuntiatum
|
denuntiatam
|
denuntiatum
|
| Ablativ |
denuntiato
|
denuntiata
|
denuntiato
|
| Vokativ |
denuntiate
|
denuntiata
|
denuntiatum
|
Plural
| Nominativ |
denuntiati
|
denuntiatae
|
denuntiata
|
| Genitiv |
denuntiatorum
|
denuntiatarum
|
denuntiatorum
|
| Dativ |
denuntiatis
|
denuntiatis
|
denuntiatis
|
| Akkusativ |
denuntiatos
|
denuntiatas
|
denuntiata
|
| Ablativ |
denuntiatis
|
denuntiatis
|
denuntiatis
|
| Vokativ |
denuntiati
|
denuntiatae
|
denuntiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
denuntiaturus
|
denuntiatura
|
denuntiaturum
|
| Genitiv |
denuntiaturi
|
denuntiaturae
|
denuntiaturi
|
| Dativ |
denuntiaturo
|
denuntiaturae
|
denuntiaturo
|
| Akkusativ |
denuntiaturum
|
denuntiaturam
|
denuntiaturum
|
| Ablativ |
denuntiaturo
|
denuntiatura
|
denuntiaturo
|
| Vokativ |
denuntiature
|
denuntiatura
|
denuntiaturum
|
Plural
| Nominativ |
denuntiaturi
|
denuntiaturae
|
denuntiatura
|
| Genitiv |
denuntiaturorum
|
denuntiaturarum
|
denuntiaturorum
|
| Dativ |
denuntiaturis
|
denuntiaturis
|
denuntiaturis
|
| Akkusativ |
denuntiaturos
|
denuntiaturas
|
denuntiatura
|
| Ablativ |
denuntiaturis
|
denuntiaturis
|
denuntiaturis
|
| Vokativ |
denuntiaturi
|
denuntiaturae
|
denuntiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
denuntiatum
|
denuntiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntio
|
ich verrate |
| 2. Person Singular |
denuntias
|
du verrätst |
| 3. Person Singular |
denuntiat
|
er/sie/es verrät |
| 1. Person Plural |
denuntiamus
|
wir verraten |
| 2. Person Plural |
denuntiatis
|
ihr verratet |
| 3. Person Plural |
denuntiant
|
sie verraten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntior
|
ich werde verraten |
| 2. Person Singular |
denuntiaris denuntiare
|
du wirst verraten |
| 3. Person Singular |
denuntiatur
|
er/sie/es wird verraten |
| 1. Person Plural |
denuntiamur
|
wir werden verraten |
| 2. Person Plural |
denuntiamini
|
ihr werdet verraten |
| 3. Person Plural |
denuntiantur
|
sie werden verraten |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiem
|
ich verrate |
| 2. Person Singular |
denunties
|
du verratest |
| 3. Person Singular |
denuntiet
|
er/sie/es verrate |
| 1. Person Plural |
denuntiemus
|
wir verraten |
| 2. Person Plural |
denuntietis
|
ihr verratet |
| 3. Person Plural |
denuntient
|
sie verraten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntier
|
ich werde verraten |
| 2. Person Singular |
denuntieris denuntiere
|
du werdest verraten |
| 3. Person Singular |
denuntietur
|
er/sie/es werde verraten |
| 1. Person Plural |
denuntiemur
|
wir werden verraten |
| 2. Person Plural |
denuntiemini
|
ihr werdet verraten |
| 3. Person Plural |
denuntientur
|
sie werden verraten |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiabam
|
ich verriet |
| 2. Person Singular |
denuntiabas
|
du verrietest |
| 3. Person Singular |
denuntiabat
|
er/sie/es verriet |
| 1. Person Plural |
denuntiabamus
|
wir verrieten |
| 2. Person Plural |
denuntiabatis
|
ihr verrietet |
| 3. Person Plural |
denuntiabant
|
sie verrieten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiabar
|
ich wurde verraten |
| 2. Person Singular |
denuntiabaris denuntiabare
|
du wurdest verraten |
| 3. Person Singular |
denuntiabatur
|
er/sie/es wurde verraten |
| 1. Person Plural |
denuntiabamur
|
wir wurden verraten |
| 2. Person Plural |
denuntiabamini
|
ihr wurdet verraten |
| 3. Person Plural |
denuntiabantur
|
sie wurden verraten |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiarem
|
ich verriete |
| 2. Person Singular |
denuntiares
|
du verrietest |
| 3. Person Singular |
denuntiaret
|
er/sie/es verriete |
| 1. Person Plural |
denuntiaremus
|
wir verrieten |
| 2. Person Plural |
denuntiaretis
|
ihr verrietet |
| 3. Person Plural |
denuntiarent
|
sie verrieten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiarer
|
ich würde verraten |
| 2. Person Singular |
denuntiareris denuntiarere
|
du würdest verraten |
| 3. Person Singular |
denuntiaretur
|
er/sie/es würde verraten |
| 1. Person Plural |
denuntiaremur
|
wir würden verraten |
| 2. Person Plural |
denuntiaremini
|
ihr würdet verraten |
| 3. Person Plural |
denuntiarentur
|
sie würden verraten |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiabo
|
ich werde verraten |
| 2. Person Singular |
denuntiabis
|
du wirst verraten |
| 3. Person Singular |
denuntiabit
|
er/sie/es wird verraten |
| 1. Person Plural |
denuntiabimus
|
wir werden verraten |
| 2. Person Plural |
denuntiabitis
|
ihr werdet verraten |
| 3. Person Plural |
denuntiabunt
|
sie werden verraten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiabor
|
ich werde verraten |
| 2. Person Singular |
denuntiaberis denuntiabere
|
du wirst verraten |
| 3. Person Singular |
denuntiabitur
|
er/sie/es wird verraten |
| 1. Person Plural |
denuntiabimur
|
wir werden verraten |
| 2. Person Plural |
denuntiabimini
|
ihr werdet verraten |
| 3. Person Plural |
denuntiabuntur
|
sie werden verraten |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiavi
|
ich habe verraten |
| 2. Person Singular |
denuntiavisti
|
du hast verraten |
| 3. Person Singular |
denuntiavit
|
er/sie/es hat verraten |
| 1. Person Plural |
denuntiavimus
|
wir haben verraten |
| 2. Person Plural |
denuntiavistis
|
ihr habt verraten |
| 3. Person Plural |
denuntiaverunt denuntiavere
|
sie haben verraten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiatus sum
|
ich bin verraten worden |
| 2. Person Singular |
denuntiatus es
|
du bist verraten worden |
| 3. Person Singular |
denuntiatus est
|
er/sie/es ist verraten worden |
| 1. Person Plural |
denuntiati sumus
|
wir sind verraten worden |
| 2. Person Plural |
denuntiati estis
|
ihr seid verraten worden |
| 3. Person Plural |
denuntiati sunt
|
sie sind verraten worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiaverim
|
ich habe verraten |
| 2. Person Singular |
denuntiaveris
|
du habest verraten |
| 3. Person Singular |
denuntiaverit
|
er/sie/es habe verraten |
| 1. Person Plural |
denuntiaverimus
|
wir haben verraten |
| 2. Person Plural |
denuntiaveritis
|
ihr habet verraten |
| 3. Person Plural |
denuntiaverint
|
sie haben verraten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiatus sim
|
ich sei verraten worden |
| 2. Person Singular |
denuntiatus sis
|
du seiest verraten worden |
| 3. Person Singular |
denuntiatus sit
|
er/sie/es sei verraten worden |
| 1. Person Plural |
denuntiati simus
|
wir seien verraten worden |
| 2. Person Plural |
denuntiati sitis
|
ihr seiet verraten worden |
| 3. Person Plural |
denuntiati sint
|
sie seien verraten worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiaveram
|
ich hatte verraten |
| 2. Person Singular |
denuntiaveras
|
du hattest verraten |
| 3. Person Singular |
denuntiaverat
|
er/sie/es hatte verraten |
| 1. Person Plural |
denuntiaveramus
|
wir hatten verraten |
| 2. Person Plural |
denuntiaveratis
|
ihr hattet verraten |
| 3. Person Plural |
denuntiaverant
|
sie hatten verraten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiatus eram
|
ich war verraten worden |
| 2. Person Singular |
denuntiatus eras
|
du warst verraten worden |
| 3. Person Singular |
denuntiatus erat
|
er/sie/es war verraten worden |
| 1. Person Plural |
denuntiati eramus
|
wir waren verraten worden |
| 2. Person Plural |
denuntiati eratis
|
ihr warst verraten worden |
| 3. Person Plural |
denuntiati erant
|
sie waren verraten worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiavissem
|
ich hätte verraten |
| 2. Person Singular |
denuntiavisses
|
du hättest verraten |
| 3. Person Singular |
denuntiavisset
|
er/sie/es hätte verraten |
| 1. Person Plural |
denuntiavissemus
|
wir hätten verraten |
| 2. Person Plural |
denuntiavissetis
|
ihr hättet verraten |
| 3. Person Plural |
denuntiavissent
|
sie hätten verraten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiatus essem
|
ich wäre verraten worden |
| 2. Person Singular |
denuntiatus esses
|
du wärest verraten worden |
| 3. Person Singular |
denuntiatus esset
|
er/sie/es wäre verraten worden |
| 1. Person Plural |
denuntiati essemus
|
wir wären verraten worden |
| 2. Person Plural |
denuntiati essetis
|
ihr wäret verraten worden |
| 3. Person Plural |
denuntiati essent
|
sie wären verraten worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiavero
|
ich werde verraten haben |
| 2. Person Singular |
denuntiaveris
|
du wirst verraten haben |
| 3. Person Singular |
denuntiaverit
|
er/sie/es wird verraten haben |
| 1. Person Plural |
denuntiaverimus
|
wir werden verraten haben |
| 2. Person Plural |
denuntiaveritis
|
ihr werdet verraten haben |
| 3. Person Plural |
denuntiaverint
|
sie werden verraten haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
denuntiatus ero
|
ich werde verraten worden sein |
| 2. Person Singular |
denuntiatus eris
|
du werdest verraten worden sein |
| 3. Person Singular |
denuntiatus erit
|
er/sie/es werde verraten worden sein |
| 1. Person Plural |
denuntiati erimus
|
wir werden verraten worden sein |
| 2. Person Plural |
denuntiati eritis
|
ihr werdet verraten worden sein |
| 3. Person Plural |
denuntiati erunt
|
sie werden verraten worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
denuntiare
|
verraten |
| Vorzeitigkeit |
denuntiavisse
|
verraten haben |
| Nachzeitigkeit |
denuntiaturum esse
|
verraten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
denuntiari denuntiarier
|
verraten werden |
| Vorzeitigkeit |
denuntiatum esse
|
verraten worden sein |
| Nachzeitigkeit |
denuntiatum iri
|
künftig verraten werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
denuntia
|
verrate; verrat! |
| 2. Person Plural |
denuntiate
|
verratet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
denuntiato
|
| 3. Person Singular |
denuntiato
|
| 2. Person Plural |
denuntiatote
|
| 3. Person Plural |
denuntianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
denuntiare
|
das Verraten |
| Genitiv |
denuntiandi
|
des Verratens |
| Dativ |
denuntiando
|
dem Verraten |
| Akkusativ |
denuntiandum
|
das Verraten |
| Ablativ |
denuntiando
|
durch das Verraten |
| Vokativ |
denuntiande
|
Verraten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
denuntiandus
|
denuntianda
|
denuntiandum
|
| Genitiv |
denuntiandi
|
denuntiandae
|
denuntiandi
|
| Dativ |
denuntiando
|
denuntiandae
|
denuntiando
|
| Akkusativ |
denuntiandum
|
denuntiandam
|
denuntiandum
|
| Ablativ |
denuntiando
|
denuntianda
|
denuntiando
|
| Vokativ |
denuntiande
|
denuntianda
|
denuntiandum
|
Plural
| Nominativ |
denuntiandi
|
denuntiandae
|
denuntianda
|
| Genitiv |
denuntiandorum
|
denuntiandarum
|
denuntiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
denuntiandos
|
denuntiandas
|
denuntianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
denuntiandi
|
denuntiandae
|
denuntianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
denuntians
|
denuntians
|
denuntians
|
| Genitiv |
denuntiantis
|
denuntiantis
|
denuntiantis
|
| Dativ |
denuntianti
|
denuntianti
|
denuntianti
|
| Akkusativ |
denuntiantem
|
denuntiantem
|
denuntians
|
| Ablativ |
denuntianti denuntiante
|
denuntianti denuntiante
|
denuntianti denuntiante
|
| Vokativ |
denuntians
|
denuntians
|
denuntians
|
Plural
| Nominativ |
denuntiantes
|
denuntiantes
|
denuntiantia
|
| Genitiv |
denuntiantium denuntiantum
|
denuntiantium denuntiantum
|
denuntiantium denuntiantum
|
| Dativ |
denuntiantibus
|
denuntiantibus
|
denuntiantibus
|
| Akkusativ |
denuntiantes
|
denuntiantes
|
denuntiantia
|
| Ablativ |
denuntiantibus
|
denuntiantibus
|
denuntiantibus
|
| Vokativ |
denuntiantes
|
denuntiantes
|
denuntiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
denuntiatus
|
denuntiata
|
denuntiatum
|
| Genitiv |
denuntiati
|
denuntiatae
|
denuntiati
|
| Dativ |
denuntiato
|
denuntiatae
|
denuntiato
|
| Akkusativ |
denuntiatum
|
denuntiatam
|
denuntiatum
|
| Ablativ |
denuntiato
|
denuntiata
|
denuntiato
|
| Vokativ |
denuntiate
|
denuntiata
|
denuntiatum
|
Plural
| Nominativ |
denuntiati
|
denuntiatae
|
denuntiata
|
| Genitiv |
denuntiatorum
|
denuntiatarum
|
denuntiatorum
|
| Dativ |
denuntiatis
|
denuntiatis
|
denuntiatis
|
| Akkusativ |
denuntiatos
|
denuntiatas
|
denuntiata
|
| Ablativ |
denuntiatis
|
denuntiatis
|
denuntiatis
|
| Vokativ |
denuntiati
|
denuntiatae
|
denuntiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
denuntiaturus
|
denuntiatura
|
denuntiaturum
|
| Genitiv |
denuntiaturi
|
denuntiaturae
|
denuntiaturi
|
| Dativ |
denuntiaturo
|
denuntiaturae
|
denuntiaturo
|
| Akkusativ |
denuntiaturum
|
denuntiaturam
|
denuntiaturum
|
| Ablativ |
denuntiaturo
|
denuntiatura
|
denuntiaturo
|
| Vokativ |
denuntiature
|
denuntiatura
|
denuntiaturum
|
Plural
| Nominativ |
denuntiaturi
|
denuntiaturae
|
denuntiatura
|
| Genitiv |
denuntiaturorum
|
denuntiaturarum
|
denuntiaturorum
|
| Dativ |
denuntiaturis
|
denuntiaturis
|
denuntiaturis
|
| Akkusativ |
denuntiaturos
|
denuntiaturas
|
denuntiatura
|
| Ablativ |
denuntiaturis
|
denuntiaturis
|
denuntiaturis
|
| Vokativ |
denuntiaturi
|
denuntiaturae
|
denuntiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
denuntiatum
|
denuntiatu
|